xhoenen,
die hem
Schooljeugd in Suriname moet
fêfil
Verzoek aan omroepdat
meer een eis is
Dammer Malfray
kon niet slapen
b
li
a
lij
S3
s
e
O
d
weten hoe Nederland
er uit ziet
w1
O
M
R
O
E
P
E
R
Invloed op
visie en
strijdlust
Socialistisch commentaar
we!
Zoek
een pen
vriend
V LA CHT, MENEER
Elet plantsoen
PAGINA 7
Er zijn van die slagen lichamelijk of geestelijk die
hard aankomen, maar die je in het begin niet voelt.
Pas later komt de pijn, De stoot, die de KNVB deze week
heeft gegeven tegen het lijf van de gezamenlijke omroep,
was van deze soort. Het duurde uren, voor de omroep
echt voelde wat er gebeurde en dienovereenkomstig
begon te reageren.
„Ons bestuur heeft behoefte," schreef de KNVB, „onze
340.000 leden via de microfoon voor te lichten over pro
blemen, die de algemene belangstelling hebben Gezien
de medewerking, die wij verlenen aan de omroep bij het
verslaan van internationale wedstrijden in binnen- en
buitenland, menen wij u te mogen verzoeken ons een
half uur zendtijd per maand toe te staan
De eerste reactie in omroepland was: „Ze willen een
half uur zendtijd, per maand." Al gauw bleek echter, dat
de KNVB meer wilde: niet een half uur, maar vier maal
een half uur per maand. Twee uur dus. Toen struikelde
men over het woord „zendtijd" en men haalde even
verlicht adem: zendtijd verdeling is een kwestie van
de regering. Het is de omroepverenigingen verboden,
programmatijd af te staan aan andere organisaties.
Formeel was de brief van de KNVB althans in deze
formulering gericht aan het verkeerde adres. Formeel
Maar natuurlijk is daérmee de
zaak niet afgedaan. De KNVB kan
vandaag nog een andere brief sturen,
waarin men verzoekt, gezien enz.
enz... binnen het programma van
een bepaalde omroep en uiteraard
onder verantwoordelijkheid van die
omroep een half uur per maand te
mogen praten over KNVB-zaken.
En dan?
Elke omroep is principieel bevoegd
wie dan ook onder zijn verant
woordelijkheid voor zijn microfoon
te laten spreken. Indien zij de be
handelde stof Interessant genoeg
vindt; indien bijvoorbeeld
iemand zich aangevallen voelt en
wil zeggen, wat hij erover denkt;
indien er andere redenen zijn.
Het is echter duidelijk, dat het
KNVB-verzoek meer een transactie
is, méér een eis, dan een verzoek. De
KNVB meent aan de omroep iets te
geven (het recht reportages te geven
van voetbalwedstrijden), de KNVB
meent in ruil daarvoor iets te kun
nen vragen.
De KNVB wil kennelijk het wed
strijdverslag via de geluidsradio in
dezelfde straat brengen als het tele-
visieverslag. Misschien is het KNVB-
bestuur wel wat van streek geraakt
door het feit, dat de Nederlandse Te
levisie Stichting door de knieën is
gegaan en voor Holland—België
500.— heeft neergeteld als uitzend
rechten, onder protest.
We mogen op grond van goede in
formaties aannemen, dat de ge-
luidsomroep in zijn geheel volkomen
afwijzend staat tegen de voor-wat-
hoort-wat-gedachte, die de KNVB
thans ontwikkelt.
Waarbij komt, dat natuurlijk de
hele idee alleen al door de gevolgen,
die ze zou kunnen hebben, vierkant
naast de alledaagse werkelijkheid
staat. De geluidsradio mag ook re
portages maken over door de zwem-
bonden georganiseerde wedstrijden,
de omroep komt bij hockey-, tennis-,
turn- en andere sportmanifestaties.
De bonden, die deze sportgebeurte
nissen organiseren, kunnen met pre
cies evenveel recht als de KNVB pro
grammatijd vragen voor het behan
delen van hun bondsproblemen.
Dat de KNVB via de microfoon
problemen op tafel zou kunnen bren
gen, die algemene belangstelling
hebben, wordt natuurlijk dnor nie
mand betwist. Het KNVB-bestuur
zou daarover met één of meer om
roepverenigingen kunnen gaan pra
ten.
Door toon en inhoud van de brief,
die deze week aan elk der vier grote
omroepverenigingen werd gestuurd,
wandelt de bond echter ver naast de
voetbalschoenen, die hem passen.
Kleuren-sprong
TTET ZIET er naar uit, dat nog dit
-L-1 jaar de kleurentelevisie in Ame
rika een voldongen feit zal zijn.
Het kleurensysteem van de Radio
Corporation of America (RCA) is
geaccepteerd, een systeem dat de ont
vangst van kleurenuitzendingen ook
mogelijk maakt in zwart-wit op oude
zwart-wittoestellen. RCA heeft er een
paar centen voor over om de kleu-
ren-TV er in te bregen. Een zacht
begin; een transcontinentale kleu-
renverbinding van New York naar
San Francisco
En zo springt onze geteleviseerde
maatschappij maar verder....
-j
(Van onze damredacteur,
R C. Keiler)
De resultaten in ccn toernooi wor
den wel hoofdzakelijk, maar zeker
niet uitsluitend bepaald door de
spelkennis en het inzicht der concur
renten, Allerlei schijnbare bijkomstig
heden kunnen mede van invloed zijn.
Een van de vele dingen, die naast
goed spelen van belang zijn, is goed
kunnen slapen. Daar weet de Parijse
meester Georges Malfray van mee
te praten. Behalve tegen zijn concur
renten moet hij in een toernooi vaak
tegen slapeloosheid vechten.
In de wedstrijd om het kampioen
schap van Frankrijk bezette Malfray
de tweede plaats. „Hoewel ik van de
tweede tot de zevende ronde de lei
ding had in het toernooi," schrijft
hij me, „heb ik de eerste vijf nach
ten gemiddeld slechts 4J uur kun
nen slapen, terwijl ik normaal 9 a 10
uur slaap."
Dit heeft natuurlijk invloed gehad
op zijn zekerheid van visie en zijn
strijdlust. Verschillende van zijn par
tijen vertonen, vooral tegen het ein
de ervan, grove fouten. Zo ook de
volgende partij uit de zesde ronde.
G. Malfray, wit. M. Navarro (Al
giers), zwart.
1. 32—28. 18—23; 2. 38—32, 12—18;
3. 42—38, 7—12; 4. 47—42, 2—7; 5.
34—30. 20—24; 6. 30—25. 17—21; 7.
40—34, 14—20; 8 25:14, 9:20; 9.
34—30, 4—9 Een oppervlakkige zet,
die zwart direct in moeilijkheden
brengt. Aangewezen was 20—25.
10. 30—25. 10—14. Ontreddering
van de linkervleugel door te laten
slaan is voor zwart ook niet aanlok
kelijk. 11. 31—26. 24—29. Zwart was
als gevolg van zijn negende zet om
een geschikt tempo verlegen.
Uitval
Hoewel zijn star.d er helemaal niet
rijp voor is, besluit hij tot de uitval.
De voorkeur verdiende 1117 en
daarna 18—22.
12, 26 17, 12 21; 13 33 24. 20 29;
14 39—33. 14—20; 15 25:14, 9:20;
16. 33 24 20 29; 17 44—39, 15—20;
18. 37—31. Ook 39—33. 20—24 zou wit
uitstekend spel hebben gegeven.
Wit besluit echter eerst zijn linker
vleugel te ontwikkelen (dit ging niet
door 36—31 wegens 29—33 en 21—27),
om daarna aan de andere zijde te
kiezen uit de gunstige vooruitzichten
biedende mogelijkheden.
185—10: 19. 31—27, 3—9;
20. 41—37, 7—12 (niet 11—17 wegens
39—34 en 45 34 met verschillende
damdreigingen)21. 5044 9—14;
22. 44—40, 21-26; 23. 37—31, 26:37;
24. 42:31, 11—17; 25. 27—22. 18:27;
26 31:11, 16:7; 27 36—31, 12—17;
28 31—27, 6—11; 29 35—30, 20—24;
30. 30—25, 7—12; 31. 39—33, 11—16;
32. 43—39, 17—21; 33. 36—41, 12—17;
34. 41—37. 1—7; 35. 49—44, 7—12.
-
m
m
m
m
a
m
m
m
a
m
m
m
Stand na de 35ste zet.
Tot nog toe heeft Malfray uitste
kend gespeeld.
In het nu volgende partijgedeelte
faalt hij echter onbegrijpelijk enige
malen bij het binnenhalen van de
buit.
Op elegante wijze had hij nu kun
nen winnen (zijn laatste zet leek
daarvoor een voorbereiding) door
37—31!. 12—18 (op 21—26 volgt
4035, 32 41, 4440 en 40 7; op
24—30 en 21—26 geeft 48—42, 35—30
en 40:20 winst). 31—26, 17—22 (op
10—15, 48—43, 15—20, 40—35 dreigt
35—30), 28 17. 21 12, 48—43. 10—15,
33—28. 1520, 39—33 en zwart heeft
geen goede zet.
Op 2934 wint 44—40; op 1217
geeft 2722 enz. een gewonnen eind
spel.
36. 39—34, 21—26; 37. 44—39,
17—21: 38. 40—35 (beter is 2822
29:40; 39. 35 44, 12—18; 40 44—40,
1015: 41. 4035. Opnieuw verzuimt,
Malfray van zijn voordeel te profi
teren.
Direct na afloop van de partij gaf
hij aan. dat hij hier, zoals hij aan
vankelijk van plan was, 28—22 had
moeten spelen. Op 812 volgt dan
33—28, 24—29 (op 23—29 speelt wit
39—33 en brengt daarna 48 naar 34),
15—20, 34—30, 20—24. 40—35 enz.
Het beste is na 2822 nog 2429,
33 24. 19 30, 8^-12 maar na 22—17
gaat wit met een materiële voor
sprong het eindspel in.
41 8—12; 42 48—43, 12—17;
43. 45—40, 17—22; 44. 28 17, 21 12;
45. 33—28, 12—17; 46. 39—33 De laat
ste en de minst verklaarbare fout.
Nog kon wit een gunstig eindsnel be
reiken door 38—33. 24—29, 33 24,
19 30. 28 8, 17—22, 25 34, 22 42,
43—38. 42 44, 40 49, enz.
4617—22; 47 28 17, 23—28;
48 32 12. 13—18; 49 12 23. 19 48;
50. 37—31. 26 37; 51. 38—32, 37 28;
52. 40—34, 48 30: 53. 25 34, 28—33:
54. 34—29. Hier werd de partij remise
gegeven.
Een resultaat, waarmede zwart
meer tevreden zal zijn geweest dan
wit!
Antwoord aan
radio-luisteraars
door
Spreiding
van het
woord
Op het eerste gezicht ziet het er
wat vreemd uit, als een luiste
raar schrijft: mijn compliment
voor uw radiocommentaar, maar het
laboreerde aan één fout, nl. het ge
bruik van de Nederlandse taal. Maar
in de volgende zin komt de ophelde
ring. De luisteraar vindt, dat de
spreiding van het woord, dat door
de radio wordt uitgezonden, te be
perkt is. Neder
landse uitzendin
gen kunnen alleen
worden gevolgd
door Nederlanders,
Franse door Fran
sen, Engelse door
Engelsen. Duitse
door Duitsers en verder zijn zij. -'ie
een of meer vreemde talen verstaan,
in staat van uitzendingen uit andere
taalgebieden te profiteren.
Dat is te beperkt, meent de luiste
raar Een goede radiorede over inter
nationale zaken zou op z'n minst
onder het oorbereik van Europa die
nen te komen. Het zou wenselijk zijn.
dat de mensen naast hun eigen taal
een supernationale taal kenden. Goe
de voorlichting mag niet „onder de
korenmaat van het Nederlands"
worden gesteld, maar moet in het
gehele Europese huis schijnen.
Ik vind dat natuurlijk een
voortreffelijke gedachte, die niet al
leen voor Nederlandse voorlichting
maar voor Franse, Engelse, Duitse.
Zweedse, Italiaanse enz. evengoed
geldt.
Voorlopig echter zijn er nog een
paar bezwaren van verschillende
aard. Misschien technische, maar
daar heb ik niet zoveel verstand van
en daar zou wel wat op te vinden
zijn.
Een reeël bezwaar lijkt mij de
verscheidenheid van wat de luiste
raar supernationale talen noemt (een
beter woord dan internationale ta
len). Hij zelf noemt ze op: Volapuk,
Esperanto, Ido, Occidental, Novial.
Men zal het dus eerst eens moeten
worden over de keuze van één super
nationale taal.
Een ander bezwaar is vooralsnog
het te gering aantal mensen, dat een
supernationale taal beheerst. Dat
kan natuurlijk veranderen en ook
daartoe kan de radio bijdragen. De
Vara geeft uitzendingen in het Esper
anto en bevordert deze ontwikkeling
dus. Maar voorlopig is in elk land
de moedertaal nog het geëigende
middel om een zo groot mogelijke
kring van luisteraars te bereiken.
En wat mij zelf betreft, ik ben het
met Vondel eens, dat de liefde voor
zijn land (en dus zijn taal) ieder is
aangeboren. Het geestelijke contact
tussen spreker en luisteraar komt
het gemakkelijkst tot stand door het
gebruik van de taal, waarin men
óm het zo eens te zeggen— leeft. Dat
is een van de redenen waarom ik in
het gesproken woord nog meer dan
in geschrifte probeer uitsluitend Ne
derlandse en geen vreemde woorden
te gebruiken.
Ik laat buiten beschouwing de
vraag of een supernationale taal ooi;
dezelfde waarde kan hebben als de
moedertaal. Iedereen kan daarover
denken zoals hij wil. In elk geval
zou zulk een taal als zij algemeen
verstaan werd de spreiding van ge
dachten enorm veel groter maken
Maar op het ogenblik, en waarschijn
lijk nog lange tijd, zullen we ook de
schoonste supernationale gedachten
moeten aanbieden in het kleed der
taal, die de grote massa der luiste
raars verstaat en beleeft.
Wil men met radiovoordrachten
buiten het gebied van één taal tre
den, dan is er maar één middel, dat
werkelijk doeltreffend is: uitzending
in verschillende talen over de natio
nale zenders van verschillende lan
den. Ook dat is een mogelijkheid om
de Europese eenheid te bevorderen.
TOT VANAVOND
OM TIEN UUR.
Er is vooral behoefte aan
aanschouwelijk materiaal
riaal. Als een kind leert over
een Nederlandse trein weten
ze meestal niet hoe die er uit
ziet. De kinderen kunnen zich
ook moeilijk voorstellingen
maken van bergen en steden,
van de zee en het moderne
verkeer en het zakenleven.
We hebben te weinig land
kaarten en leesboeken, al ko
pen we zelf veel en heeft de
Sticusa ons al heel wat ge
schonken.
Als er dus .peetouders" in
Nederland zijn, die scholen
bij ons willen adopteren, dan
jou dat bijzonder welkom zijn,
Het zou ook bijdragen tot de
kennis van Nederland. On
derling contact met de Neder
landse jeugd, steun en mede
leven. zou voor beide landen
alleen maar voordelig zijn en
zéker, als men elkaar van de
beste zijde leert kennen.
TAeze brief uit Suriname is een uitdaging aan de Perspec-
tivianen. Daar ginds in de tropen leren kinderen over
Nederland, over ons klimaat, onze huizen, onze steden, over
ons leven en werken. Ze kunnen er zich nauwelijks een
voorstelling van maken.
Is dit voor ons nu niet een prachtkans om eens even
actief te worden? Vooruit, welke ambachtsschool adopteert
een technische opleiding in Suriname, welke ulo's en muio's
en HBS-en en andere scholen maken eens een album over
hun stad?
Laat je fantasie eens gaan en probeer je voor te stellen
welke dingen voor ons hier doodgewoon zijn. maar die voor
de jeugd ginds splinternieuw zijn. Dacht je bijv. dat ze
daar weten wat schaatsen zijn? Trouwens, zouden ze weten
wat „kou" en ..winter" zijn? Nee. we kunnen ze geen
sneeuwman sturen, maar er zijn nog mogelijkheden genoeg.
Denk er eens over na en praat er eens over met vrienden
of clubgenoten. Wie ideeën heeft: graag! Zullen we als
Perspectief nou ook eens wat dóén? Nou, vooruit dan.
G de W.
„Door de Nieuioe Water
weg stroomt het water
naar zee," staat geschre
ven op dit schoolbord on
der de Surinaamse zon.
Een maquette die toont,
hóé die Nieuwe Waterweg
dan wel loopt, zou het
dit meisje héél wat dui
delijker maken. Wie
maakt er zo'n maquette?
En ga eens bij hem logeren
Soldaat - paraat
1. De staat eist al bijna
twee jaar van ons le en en nu
ook nog de helft van onze
Zondagen? Mr. Kranenburg
praat aardig over de organi
satie van vrije tijd in de
kazerne, maar de middelen
z-ijn zeer beperkt. En denk
eens aan de voetballers.
Het gehuwde beroeps-
„Beste mijnheer, Aangezien mijn vriendin zo enig leuk - -
correspondeert met een meisje in Engeland, zou ik ook personeel heeft recht op va-
graagcantieverlof, verlof voor ge-
,,L.S Al maanden ben ik op zoek naar een Spaans zinsbezoek enz. De gehuwde
meisje, evenwel zonder resultaat. Nu kreeg ik uw adres..." dienstplichtigen krijgen geen
dag meer verlof dan de onge-
Zo beginnen twee brieven bij zijn waar hij of zij goed huwden, Is dit juist?
mee overweg kan. Wanneer 1
van de stapel, die elke
„Paraat in het kader
aan dan éénmaal de contacten van de NATO." Volgens mij
(Van onze correspondent in Suriname)
URINAME had al een „Leerplichtwet" voordat die in gen wordt* afgeleverd
Nederland werd ingevoerd. Maar als je hier een van de Stadhouder-slaan 2 in per brief behoorlijk zijn ge- hebben Belgische en Franse
onze scholen zou binnenstappen, zou je dat niet ge- Utrecht, het middelpunt van legd. komt natuurlijk het militairen nog het recht de
loven! de Vereniging voor Interna- verlangen naar voren om el- Zondag in de nabijgelegen
Ik was bijvoorbeeld eens in een schooltje aan de Comme- tionaal Jeugdverkeer Hoewel kaar ook eens te zien pletsen dtwr te brengen bij
zijrivier van de Commewiine D->ar stond de de schrijfwoede van de Ne- Niet iedereen is zo gelukkig familie of vrienden. Dit kan
zijrivier van de Commewijne. D,.ar stond de der]andse jeugd niet zó groot als dafc Hawaiiaanse meisje, m Holland met Anoel voor
te wane,
leraar in een open ruimte: een langwerpig houten leslokaal
met slechts een afhangend dak tegen zon en regen, met
meer is als zij kort na de
log was, toch
in Holland niet Appèl voor
"3.00 uur, 12.00 en
naast elkaar vier dubbele rijen banken waarin... vier mensen van Jeugdverkeer middel van haar liefelijk
klassen waren ondergebracht. In de schoolbanken zaten nog altijd handen vol werk stemgeluid de mensen
kinderen van 14 jaar, maar ook kleintjes van 7 en 8 jaar, (gelukkig!) om iedere aan- „rare oude werelddeel'
dat van haar pa verlof kreeg allen te
hebben de een trip te maken om door 17.00 uur.
- .ixjic 4. De middelen voor ont-
d'at wikkeling en ontspanning die
tot de overheid moet verschaffen
en er tussenin geperst waren vaak nog hele kleintjes van vrager aan èen geschikte betere inzichten trachten te zijn onvoldoende in verhou-
niet meer dan 3 of 4 jaar, die door de oudere broers en correspondentiepartner - - dine* toh Rtprk'
zusjes meegebracht waren, omdat vader en moeder niet
thuis waren. En zij kregen les van... één onderwijzer!
Als je liier .in Suriname
helpen.
Leeftijd, karakter en hob- friend in Rotterdam
bies moeten in ieder geval wippen.
Je ziet dus: er zijn onder- overeenkomen
brengen. En passant zou ze ding tot de aanwezige sterk-
ook een weekje bij haar pen- te van 50 procent^
n.10 JC J.J.1 OUI niailiu uc «oicu uuo. cj uiiiucj.- w. ------
een school zou bezoeken zou wijsmogelijkheden genoeg. En dat bereikt men met spoedig hem gelogeerd had, vond 2
M. uit Rotterdam.
[Volledige naam en adres
Toen ze twee maanden bij is ons bekend Red. P.]
het je opvallen, dat er kinde
ren zitten van allerlei land
aard: Creoolse en Hindo-
staanse, Chinese en Europese.
Javaanse en Negerkinderen.
Zij zitten naast elkaar en
gaan samen naar school. Er
wordt geen verschil gemaakt
tussen kinderen van andere
huidskleur of tussen rassen.
HOE PRIMITIEF de om
standigheden soms ook
mogen zijn: toch wordt
er goed les gegeven. Dal
blijkt bijv. ui* het feit, dat
bijna iedereen van de 221.000
bewoners van Suriname Ne
derlands verstaat of spreekt
en het blijkt ook uit het aan
tal onderwijzers, dokters
advocaten, ingenieurs en lei
ders van bedrijven, die in
Suriname naar school zijn
gegaan.
Die scholen kun je zo-
ils je al hebt begrepen door
gaans niet vergelijken met
de scholen in Nederland ol
Europa of Amerika. Er zijn
uitzonderingen. Er zijn de
laatste jaren nieuwe stenen
gebouwen gekomen, met
meestal 'twee verdiepingen,
en voorzien van alle moderne
gemakken.
Uiteraard is het heel luch
tig in deze scholen, maar dal
is ook wei nodig. want. in de
tropen is leren ten lesgeven)
een warm baantje. Daarom
zijn er meestal geen ramen
in deze gebouwen en daarom
zijn de leerlingen ook wel iets
anders gekleed. Niemand
draagt een jasje, je hemd
staat natuurlijk open en ve
len komen zelfs zonder schoe
nen...
IJ HEBBEN hier behal
ve de lagere scholen:
ULO's. MULO's, de
AMS (een soort HBS), en
ook Technische en Huishoud
scholen. Bovendien is hier
met behulp van de meestal dat het tijd werd om haar Naar aanleiding van de
Vr ,ii„ „„„1 ,DO„ vage gegevens Van de jonge zonnige eiland weer eens op nieuwe verlofregeling zijn er
Zljn ^ee' we,n,« ,eer" buitenlanders van wie een te zoeken in de overtuiging, nogal wat moeilijkheden ge-
"""ro1 ,c wei- aanvrager de adressen krijgt, dat haar missie was mislukt, rezen. Het was voor ons de
mate- zal er echter wel spoedig één maar met een toch iets druppel, die de emmer doet
oetere kijk op de oude wereld, overlopen. En dat terwijl we
Niet iedereen is zo gelukkig gelegerd zijn in een gebouw,
om zo'n luxe-snoepreisje te waar 250 man mag liggen,
kunnen maken, maar na een maar waar er 453 zijn! Alles
jaar serieus sparen kom je
toch missen we erg veel.
boeken en vooral is er te
nig aanschouwelijk
(niet meer in Nederland)
is overbezet! Maar die nieu-
tegenwoordig, ook als je jong we regeling...! Hebben we
bent, toch al gauw een eind dan n*et eens recht op een
weekend van 24 uur?
Deze nieuwe stap veroor-
Wanneer je bij een penfriend zaakt. benauwde toestanden,
kan logeren kom je in een JAN, kazerne Harderwijk,
buitenlands gezin bij leeftijd- [Naam en legemummer
genoten en leer je beter dan zijn ons bekend Red. P.]
hoe ook de mensen kennen
in hun dagelijkse doen en la- [Om niet de laatste brief
ten, Wie zei ook weer, dat beginnen: De Legervoor-
„import en export van inter- Hchtingsdienst tekent hierbij
nationaal begrip een eis van aan: Oe legering laat inder-
deze tijd is"? Ook hier geldt, da-ad veel te wensen over.
dat de jeugd de toekomst Overal in ons land bestaat
heeft en daarom ziet Jeugd- een chronisch gebrek aan
verkeer het als haar taak óm legeringsruimte, zodat met
de jonge mensen van elk ras de bestaande gewoekerd moet
en elke nationaliteit tot sa- worden. De ruimte is medisch
men praten en samen leven goedgekend voor dc huidige
jbemanning.
wat de andere punten
keer doet meer dan adressen betreft: Wij komen binnen-
verstrekken en de uitwisse- ,cort- nogmaals terug op dit
ling van jongeren bevorderen, onderwerp. Het lijkt ons nl.
's Winters hebben de leden bijzonder moeilijk om een
de tijd om in hun groepen plezierige en/of interessante
en op hun weekends op ge- dienstzondag te versieren, als
zedige wijze het contact te ?e om S. 12 en 17 uur op
onderhouden en hun inzich
ten te verdiepen ten aanzien
appèl moet zijn. Je zult dan
in een of andere afgelegen
wordt gedebatteerd, reis- en
kampeerervaringen worden
uitgewisseld enz 's Zomers
zijn de groepen de ontmoe
tingscentra voor vele jonge
buitenlanders. De uitwisse-
lingsreizen van de groepen en
Twee zomerseizoenen heeft daveren van plezier We heb- de internationale kampen
het Utrechts Cabaretge- ben in deze rubriek twee zijn evenementen om nooit
zeischap ,.U lacht, me- maanden geleden verteld, dat te vergeten.
van landen en volken, te- legerplaats liggen... Én dan
deraiisme. democratie en vele zeker van hoger hand de jon-
andere zaken. Bekende spre- 9ens gebrek aan organisatie
kers worden uitgenodigd, er cn fantasie verwijten!
Red p]
Straks: Verslag in Perspectief
een rechtsschool, geneeskun- neer!", bestaande uit een het nu afgelopen was, en dat auuiuuill
dige school, een apothekers- tiental jongeren, van begin de troep (allemaal amateurs) ziens dan!
opleiding, analystencursus en midden twintig, de altijd niet meer terug zou komen,
en Middelbare Landbouw stampvolle bovenzaal van Bij de finale zong de hele
School. Kriterion in Amsterdam doen ploeg: „Het was de allerlaat-
- ste keer. meneer!"...
Enthousiast geworden? Tot
PIET VINK, Rotterdam.
14 NOVEMBER
KLAPROOSDAG
Geef je op als
collectant
Er is haast bij!
y-v e zomermiddag stond vol groene bomen
I er waggelden over het jonge gras
der vijverocver bii het siergewas
twee zwanen, met zichzelf zeer ingenomen.
7Aj lag naast mij in t gras. zo lief en moe,
er floot, een kleine vogel door haar dronie.n
en toen die zweeg en het stil werd vomvden lome
en zachte schaduwen haar ogen toe.
Wie kan de gids van het verlangen zijn?
Rondom haar Unpen speelt de tijdeloze
verrukte glimlach van een serafijn.
Ik blijf alleen, zij heeft de droom verkozen.
Achter de. struiken lispelt een fontein
te midden van de eerste bloei der rozen.
JAN H CARTENS
(Uit „De stijgbeugel"
uitg. De Arbeiderspers. A'dam)
Het enorme succes van dit
gezelschap heeft hun echter
nog een ongelofelijk snoep
reisje bezorgd. Misschien
hebben jullie het al gelezen;
Zaterdagavond zijn zes leden
van de troep in het vliegtuig
naar Indonesië gestapt On-
"der auspiciën van de BPM
en de Nederlandse Bond van
Kunstkringen zullen zij on
geveer 35 voorstellingen ge
ven in allerlei plaatsen en
pas over vier maanden zul
len zij weer voet op Neder
landse bodem zetten
Het spreekt vanzelf, dat
deze zes; Puck Sieburgh,
Paul van Wely Johan
Noordmans, Rob Kummer,
Hans Eykman en Joke Hool-
boom, in die vier maanden
heel wat zullen zien en be
leven.
Daarom hebben we de con
ferencier Johan Noordmans
gevraagd ons regelmatig ver
slag te doen van de reis, en
Johan heeft ons toegezegd de
lezers van Perspectief op de
hoogte te houden van de be
levenissen van het gezel
schap, G. de W.
WIJJONGERENgaan leermiddelen
sturen naar Suriname
OPA DE JONGE: „Ze willen aan mij het vlas
demonstreren.
