Amsterdam is hoofdstad
en Kamerleden
betog<
Jack
Minister van Binnenlandse
Zaken niet geroepen daaraan
twijfel te wekken
VERBLUFFEND RESULTAAT
met de nieuwe ERI-POEDERSTIFT
„Lippenstift" voor Suède-schoenen
fnake-up voorschoenen.
Sluiting
laatste
stroomgat
Kamerleden pleiten voor hulp
aan Indische Nederlanders
Interim bewind in Br .-Guyana
TfMumatkk
SLOAN'S liniment'
Zaak-Fonteyn komt Woensdag
weer voor
Rapport van deskundigen over
afkeuring van ex-konstabel
Feeststemming
in Moskou
VRIJDAG 6 NOVEMBER 1953
HET PAROOfJ
(Van onze parlementaire redacteur)
Vrijwel alle fracties in de Tweede Kamer hebben de openbare behandeling van
de begroting van Binnenlandse Zaken benut om iets te zeggen over de opmerking
van minister B e e 1, dat het begrip „hoofdstad des lands" in Nederland wezenlijke
betekenis mist. Be gemeentesecretaris van Rijswijk, mr Beerninck (CHU)
begon hiermee door vast te stellen, dat hy minister Beel onmogelijk kon volgen.
„Dat Amsterdam de hoofdstad is van Nederland", zo sprak hij, „wordt op elke
school onderwezen en een kind, dat dit niet weet, krijgt een onvoldoende. Op
grond van traditie en historie is Amsterdam dat ook wel degelyk, al ligt dat dan
niet in de wet besloten." Mr Beerninck besloot met de hoop uit te spreken, dat de
bewindsman zijn uitspraak zou willen corrigeren.
Ook de burgemeester van Boskoop, mr
Verkerk (AR) deelde de mening, dat
Amsterdam wezenlijk hoofdstad des
lands is. Hij achtte het niet nodig daar
voor een wettelijke regeling tot stand
te brengen. Hij wilde deze kwestie ove
rigens niet dieper analyseren, uit vrees
te zullen stuiten op een „hoofdstad zon
der raadhuis", een „hofstad zonder pa
leis" en daar tussen door een rustig op-
stomend... Rotterdam!
De heer Scheps (PvdA) zei het, op
de hem typerende wijze, veel mooier.
Hoe bloemrijk klonk het niet? En wel
ke gekunstelde volzinnen wijdde hij aan
dit onderwerp; men hore: „Uit eerlijke
en oprechte referentie voor de stede
Amsterdam willen wij ten aanzien van
de vraag of Amsterdam wettelijk om
schreven hoofdstad van Nederland moet
zijn, opmerken, dat de stad Amsterdam,
door van overlang verkregen stadsrech
ten reeds sterk bevoorrecht is boven
oud-hollands schoonste plek. het dorp
,,die Haghe", en dat zij, die de adel
doen stralen door hun wezen, het niet
nodig hebben een wettelijke brief te er
langen, omschrijvende dat zij zijn „edel
ende hooggeboren van keizerlijke stam".
„Met andere woorden", aldus sprak de
heer Scheps, „Amsterdam i s hoofdstad
krachtens haar heerlijk wezen en haar
rijke geschiedenis en het zal zelfs de
geboren Hagenaar niet moeilijk vallen
dit „te aller stonde" uit te spreken".
„Kille zinsnede"
In mr v. Leeuwen (WD), oud
bankdirecteur, kwam de geboren Amster
dammer aan het woord. Hij uitte zijn
misnoegen over de „kille zinsnede" van
minister Beel meer ronduit. Het ging
hem er daarbij niet om een wettelij
ke regeling van de positie van de hoofd
stad Te verkrijgen: deze is er ook niet
in tal van andere landen. „Het gaat er
om, dat wie de symbolieke waarde van
de hoofdstad neerhaalt, ook de natie
neerhaalt. We moeten niet tegen een
vreemdeling behoeven te zeggen: we heb
ben eigenlijk geen hoofdstad; Amster
dam wordt wel zo genoemd maar dat
heeft geen wezenlijke betekenisWe
moeten vol trots kunnen zeggen: onze
hoofdstad is het prachtige Amsterdam,
daar moet je heen...!" Mr v. Leeu
wen besloot met de opmerking, dat naar
zjn oordeel de minister van Binnen
landse Zaken niet was geroepen om twij
fel te zaaien aangaande de positie van
onze hoofdstad. Hij wilde echter aanne
men, dat minister Beel dit ook niet
had bedoeld en hij nodigde de minister
derhalve uit, deze zaak recht te zetten.
De communistische afgevaardigde
Reuter sloot zich bij de vorige spre
kers volmondig aan. „Geen Nederlander
twijfelt er aan, dat Amsterdam de
hoofdstad is en er mag ook geen twij
fel over bestaan."
Verkeerd begrepen
Naar al deze opmerkingen zat minis
ter Beel te luisteren met het glim
lachend gezicht van iemand, die zich
verkeerd begrepen waant. Een enkele
keer poogde hy zulks ook door een
interruptie kenbaar te maken. De heer
Ritmeester (WD) had hem in
dit parket gebracht door in het voor
lopig verslag te informeren naar de
feitelijke betekenis van het begrip
hoofdstad des lands. „Indien deze bete
kenis inderdaad een wezenlijke is," zo
had hij daar gesteld, „dient dan niet
bij de wet te worden bepaald, welke
gemeente als zodanig fungeert?"
Daarmee had hij minister Beel tot
het antwoord gebracht, dat thans zo
werd aangevochten. Hij bekende nu rui
terlijk, dat hy na de knuppel in
het hoenderhok te hebben geworpen
er niet meer over durfde spreken. Dat
liet hij nu aan zijn geestverwant Van
Leeuwen over. Zelf sprak hij, de oud
burgemeester van Den Helder over an
dere onderwerpen. O.a. kondigde hij een
motie aan voor het geval minister Beel
niet een verbetering van de salariëring
van de burgemeesters van kleine ge
meenten zou toezeggen. Hij sprak voorts
zijn verbazing uit over de omzetting
van de gemeentepolitie van Coevorden
in een rijkscorps. „Misschien vindt men
het een elegante oplossing, misschien
is het dat ook wel; maar als juist
kan ik het toch niet aanvoelen."
Ook in dit Kamerdebat is weer
uitvoerig gesproken over de finan
ciële verhouding tussen rijk en gemeen
ten. Het uitvoerigste door de heer
Scheps, die de gemeenten „kinderen
der bedeling" noemde en krachtig aan
drong op een eigen belastinggebied. Ook
van andere kanten bleek men niet vol
daan. Verhoging van de ryksuitkeringen
aan de gemeenten werd vrijwel alom ge
wenst. En er werd natuurlijk ook weer
gesproken over de Friese kwestie, maar
minder uitvoerig dan vorige jaren. Spoed
werd verlangd ten aanzien van de in uit
zicht gestelde wetsontwerpen.
Tien jaren-plan
De heer M a e n e n (KVP) rilde bij de
gedachte, dat er nog een t i e n-jaren-
plan nodig was om alle gemeenten aan
een redelijke drinkwatervoorziening te
helpen, terwijl zijn geestverwant Van de
Zanden zich dankbaar toonde voor de
tot stand gebrachte denivellering in de
salariëring van het ambtelijke apparaat
doch het doel van de KVP ten aanzien
van de middengroepen daarmee nog niet
verwezenlijkt achtte. Hij drong ook aan
op toeslagen voor de zg. oud-gepensïon-
neerden. Ook de heer Stapelkamp
(AR) besprak personeelsaangelegenhe
den, waarbij hij in het bijzonder wees
op net „Ziektekosten-vraagstuk" voor
ambtenaren.
De heer Van de Wetering
(CHU) bleek het geërgerd te hebben,
dat aan oud-Indonesische ambtenaren,
die reeds lange tijd zijn gepension-
neerd, periodiek vragenlijsten worden
toegezonden met betrekking tot hun
Nederlanderschap. Hij vond dit op
„rassendiscriminatie" gaan lijken, te
meer waar gedreigd wordt dat by
niet-invulling de pensioenen zullen wor
den ingehouden.
Mr Beernink (CHU) kreeg bijval
voor het denkbeeld om op de stembiljet
ten voortaan ook de namen van de poli
tieke partijen te gaan vermelden. Voorts
waarschuwde hij tegen de aanstelling'
van burgemeesters van staatk. gerefor
meerde richting. In het voorlopig ver
slag was, kennelijk van SGP-zyde, daar
naar gevraagd. Nu was mr Beernink
daar niet absoluut tegen maar hij vond
toch wel aanleiding tot de vraag of der
gelijke functionarissen dan wel de ge
meente-eigendommen zouden verzekeren
en of zij de hand zouden houden aan de
Inentingswet etc. Zij zijn n.l. zowel tegen
verzekering als inenting! De heer
Scheps (PvdA) meende, dat men uit
democratische overwegingen tegen der
gelijke benoemingen geen bezwaar kon
maken. Maar hij adviseerde de regering
wel him salaris dan niet uit te betalen
in de veelbesproken bankbiljetten van
ƒ25.
(Advertentie)
Nog nooit heeft U suède-schoentjes zo
onberispelijk mooi gekregen! Luchtig
aantippen, vale plekken krijgen de
goede kleur terug!
De ERI-Poederstifc past in ieder hand
tasje en staat overal tot Uw dienst!
In een wip klaar, zonder één vinger
vuil te maken!
ERI-poeder stuift niet en is water
proof. Geen vrees meer voor regen
druppels of modderspatten.
Vraag Uw schoenwinkelier of
schoenhersteller de ERI-poeder-
stift, precies in de kleur, die
U nodig hebt! f 1.25.
ERA DEVENTER - POSTBUS 40
vervolg van pag. 1
Ir K. A. Bazlen, één van de hoofd
ingenieurs by het dijkherstel, vertelt in
de stuurhut via een microfoon, wat er
hier allemaal te zien valt en waar men
op moet letten. Hij herinnert aan de
175.000 vierkante meter zinkwerk, die
hier zijn afgezonken, sedert het misluk
ken van de dichting van wat nu tenge
volge van deze tegenslag het brokken-
gat heet.
Hij vertelt, dat er door het sluitgat
nog 40 millioen kubieke meter water per
tij stroomde, welke hoeveelheid tot de
helft werd verminderd op het ogenblik
dat de voorlaatste caisson, vlak voor het
moment van de kentering, bij een
stroomsnelheid van nog maar 30 a 40
centimeter aan de grond is gezet.
MOMENT
Als wij van de „Prinsesseplaat" aan
land gaan en van Ouwerkerk over de
dijk naar Zierikzee lopen, is pas goed
merkbaar hoezeer het sluiten van de
laatste bres in het geheel van het dijk
herstel slechts een moment is. Het werk
aan het dijklichaam gaat in hetzelfde
hoge temmDo verder, om te bereiken dat
Schouwen-Duiveland de komende winter
niet alleen dicht, maar ook veilig zal
zijn.
De grote belangstelling, die zij van
daag trekken vervult de werkers hier
met voldoening, maai' er speelt toch een
zekere scepsis doorheen. Want we zijn
nu op Schouwen-Duiveland wel een heel
eind, en het- is prachtig, dat alles en
iedereen tot de hoogste autoriteiten
toe voor die prestatie grote belang
stelling tonen, maar wie denkt, dat het
nu voorbij is zou alleen maar eens een
woning moeten binnenstappen in de ge
bieden, die dezer dagen zijn droog ge
vallen. Dan weet hij wit er nog gebeuren
moet. Zo goed als alle betrokkenen bij
het dijkherstel dat weten. Niet het minst
de eilanders zelf, die hun huis, liun be
drijf, kortom hun gehele leven opnieuw
aan het opbouwen zijn.
Burgemeester d'Ailly
ook bij de sluiting
(Van een onzer verslaggevers)
Ook de burgemeester van Amsterdam,
mr. Arn. J. d'Ailly, zal vanavond bij de
sluiting van het laatste stroomgat op
Schouwen-Duiveland aanwezig zyn. De
hoofdstad heeft destijds Schouwen
Duiveland geadopteerd voor hulpver
lening.
Vanavond reportage
laatste dijkdichting
HILVERSUM, Vrijdag. Zoals reeds
gemeld begint hedenavond omstreeks
halftien de directe reportage over de
laatste dijkdichting op het eiland
Schouwen-Duiveland over Hilversum I
en H. Men rekent voor deze reportage
op een tijdsduur van omstreeks een uur
en het vlotte verloop van de werkzaam
heden tot dusver doet hopen op een
juiste uitkomst van deze berekening.
Alleen kan bijvoorbeeld de mist nog
stagnerend optreden. Maar zo nodig
wordt de reportage na middernacht tus
sen één en twee voortgezet totdat de
ayk definitief is gesloten.
De gemeenteraad van Utrecht heeft
vandaag besloten tot het-aangaan van
drie ge'dJeningen. tot ijr totaal bedrag
van 35 millioen gulden^, op eenvoudige
schuldbekentenis tegen parlkoers en ren
tende 3ü procent per jaar. De geiden zul
len onderscheidenlijk worden opgenomen
1 December, 28 Dec. en 1 Februari a.s.
(Van onze parlementaire redacteur)
Bij de behandeling van de begroting voor Maatschappelijk Werk ondervond
gisteravond in de Tweede Kanier het regeringsstandpunt ten aanzien van de
Indische Nederlanders in Indonesië de meeste aandacht. Minister Van T h i e 1
had in zijn memorie van antwoord geschreven dat de belangen van het overgrote
deel van de in Indonesië geboren en getogen personen van Nederlandse nationa
liteit het best zijn gediend met een voortgezet verblijf in Indonesië. Hij reali
seerde zich, dat zij daar vele grote moeilijkheden zouden ondervinden. Maar
de ervaring had hem geleerd, dat een overkomst naar Nederland vaak op
ontworteling neerkomt. Hij beloofde dat de regering de betrokkenen in Indonesië
bij zou staan zoveel zij kan.
Over dit standpunt ontspon zich nu een
debat, waarbij de minister nog als zwij
gende toehoorder achter de regerings
tafel zat. Hij kwam deze avond nog niet
aan het woord. Vier Kamerleden uitten
zich echter wel.
Ds Fokkema (AR) meende, dat
de toestand van de Indische Nederlan
ders in Indonesië erbarmelijk was. Zij
zijn uit hun arbeid gestoten en leven op
de kampong-rand. Aan de meesten wordt
de overtocht geweigerdzij moeten daar
blijven terwijl ze er uit hun werk wor
den gestoten. Hij wilde stellig deze men
sen-massa niet zonder meer naar Neder
land halen, doch vond wel dat meer
moest worden gedaan om hen te helpen.
Prof. Lemaire (KNP) was hem
dankbaar voor deze woorden. Want hij
achtte het regeringsstandpunt niet ge
rechtvaardigd. Hij erkende, dat de situa
tie onder de gerepatrieerden zorg baar
de. Doch vloeit dit niet voort uit een te
trage therapie? Hoe kan men aanpas
sing verwachten als de gerepatrieerden
geen huis en geen werk krijgen? Hij
wees op de hoge pensionprijzen, die zij
moeten betalen en de te geringe ruimte
die daarvoor wordt afgestaan (later pro
testeerde ook mr De Graaf (KVP)
tegen de winstmakerij van sommige pen
sionhouders)maar tragischer achtte
prof. Lemaire toch nog de situatie ln
Indonesië. Hier heeft men de kans er
bovenop te komen: daar in een maat
schappij in ontbinding dreigt blijvende
ontworteling. Met klem drong hij der
halve aan op „enige kans om uit dit
Duinkerken te ontsnappen".
Ook de heer Ritmeester (WD)
hoezeer overtuigd van de goede be
doelingen van minister Van Thiel had
er een hard hoofd in. Mr De Graaf
(KVP) daarentegen juichte de klare
taal in de memorie van antwoord toe.
Het moet nu maar eens uit zijn met het
kiekeboe spelen voor dit probleem. Op
zijn reis naar Nieuw-Guinea, als lid
van de parlementaire missie, had hij
telkens weer de vraag gesteld bij welke
oplossing de belangen van de Indische
Nederlanders het meest gediend zouden
zijn. Hoezeer overtuigd van hun moei
lijke omstandigheden was hij toch tot de
onafwijsbare conclusie gekomen, dat ver
reweg het grootste deel beter in Indo
nesië kon blijven. Hij verbond daaraan
echter enige voorwaarden, o.a. deze dat
de situatie in Indonesië zich niet zodanig
zou moeten ontwikkelen, dat de persoon
lijke vrijheid er niet meer kon ademen.
Dit gevaar achtte hij niet denkbeeldig
alhoewel hij nog geen reden zag voor
een massale uittocht naar Nederland.
In elk geval moest de regering z.i.
als zij er blijven alles doen om de
overgang te vergemakkelijken.
Voordat dit debat plaatsgreep, had
den twee vrouwelijke Kamerleden, mevr.
Ploeg (PvdA) en mej. K 1 o m p
(KVP), het woord gevoerd, o.a. over het
probleem van de bejaarden, dat naar
haar oordeel nu eens moest worden aan
gepakt en niet al maar bestudeerd.
Eerstgenoemde maakte zich zorgen
over de hoge kosten 8000 per gezin
die verbonden zyn aan het opnemen
van a-sociale gezinnen in woonoorden,
terwijl de woordvoerdster van de KVP
aankondigde, dat zij er bezwaar tegen
zou maken als in de a.s. gezinsraad de
vertegenwoordiging der kerken op één
lyn zou worden gesteld met het Huma
nistisch Verbond.
ji1/
Advertentie
(Advcrtsntsi)
Bij rheumatiek, jicht, spit en spierpijn
geeft de genezende warmte van
SLOAN'S UNIMENT direct verlichting.
Deze warmte dringt diep door. In ons
gure klimaat moet U SLOAN'S
LINIMENT altijd in huls hebben.
kills PAIN
(Van een onzer verslaggevers)
Nadat op 23 Januari van dit jaar
het Haagse Gerechtshof had beslist,
dat de zaak van de 54-jarige ex-konsta-
bel van de Koninklijke Marine, A. H. F.
Fonteyn naar de rechter-commissaris
te Amsterdam werd verwezen, om een
nader onderzoek in te stellen naar de
waarheid der beweringen van Fonteyn,
dat het proces was uitgelokt in het
algemeen belang, zal op 11 November
des middags om twee uur de zaak voor
het Haagse Hof worden voortgezet.
Procureur-generaal is mr J. Zaaijer.
l>e heer Fonteyn zal bij zyn verdedi
ging ter zyde worden gestaan door de
Amsterdamse advocaat mr E. de
J o n g h S w e m e r.
De ex-konstabel werd in 1935 afge
keurd op grond van bronchiaal asthma.
Tegen deze afkeuring heeft hij sinds
dien steeds geopponeerd. Hy vroeg bij
herhaling een onpartijdig geneeskundig
onderzoek, dat telkens werd geweigerd.
In 1949 heeft de heer Fonteyn door
middel van een smaadschrift een pro
ces uitgelokt, dat tevens een gerechte
lijk medisch onderzoek beoogde. Sedert
dien heeft de zaak driemaal voor de
Amsterdamse rechtbank gediend en
tweemaal voor het Amsterdamse Hof.
Tot de Hoge Raad bepaalde, dat Fon
teyn tot het bewijs der waarheid moest
worden toegelaten.
De zaak kwamerdeweijrechbrt-e
De zaak kwam weer bij de rechter
commissaris. Deze, mr H. Winkel
te Amsterdam, heeft aan de wensen
van Fonteyn voldaan door een commis
sie van drie specialisten, bestaande uit
een hoogleraar en twee dokters, te be
noemen, die na een uitgebreid onder
zoek van drie maanden een rapport
hebben uitgebracht. In de conclusie van
dit rapport wordt gezegd, „dat dit on
derzoek geen enkel aanwijsbaar punt
heeft opgeleverd, dat Fonteyn in 1935
terecht volgens het keuringsbesluit zou
zyn ongeschikt verklaard; dat er geen
enkel aanwijsbaar punt is gevonden
voor het bestaan of in 1935 bestaan
hebben van bronchiaal asthma en dat
hij in geen geval zou behoren tot de
groep van chronische asthmalijders met
allergische verschijnselen."
Hilversums gymnasium
en gymnasiastenbond
jubileren
(Van onze correspondent)
HILVERSUM, Vrijdag. Even oud
als het gemeentelijke gymnasium is de
Hilversumse gymnasiastenbond. Beide
zijn thans 40 jaar en beide vieren dit
achtste lustrum luisterrijk. De gymna
siastenbond is daar al inmiddels mee be
gonnen met een feestavond, waarop de
leerlingen „Julius Caesar" van William
Shakespeare en de „Cycloop" van Euri
pides ten tonele hebben gebracht, onder
regie van mr Ph. la Chapelle.
Het gymnasium zelf houdt ter gelegen
heid van het 40-jarig bestaan morgen
ochtend om elf uur een herdenkings
bijeenkomst in de aula van de school.
Voorts komen oud-leraren weer eens les
geven en zijn er wedstrijden op de sport
terreinen tegenover de school tussen
reünisten en leerlingen. Zaterdagmiddag
om half vijf is er een officiële ontvangst
ten raadhuize.
„DAG DER REVOLUTIE"
Moskou is in feeststemming. Zijn hui
zen zyn versierd met bloemen en rode
vlaggen, zijn straten met spandoeken
waarop het Russische volk een betere
toekomst wordt beloofd, zijn officiële ge
bouwen met grote afbeeldingen van
Marx, Engels. Lenin en Stalin en kleine
re portretten van de huidige leiders in
het Kremlin. Het Rode Plein wordt in
gereedheid gebracht voor de grote mili
taire parade, die morgen zal worden af
genomen door de minister van Oorlog,
maarschalk Boelganin. Morgen, 7 No
vember, de officiële verjaardag van de
OctoberNovemberrevolulie van 1917:
een feestdag die ook in het buitenland de
aandacht pleegt te trekken, omdat het
een van de weinige dagen is, waarop de
70WAT een jaar geleden werd die
bleke juffrouw Frederiks opeens on
wel achter haar loketje. Ze moest met
een taxi naar huis haar moe stopte
haar meteen in bed. De dokter kwam
luisteren en kloppen. Toen zei hij dat
het wel lang kon duren.
En dat was ook zo. Aan het begin zyn
de dames van de afdeling een paar keer
op bezoek geweest met een kartonnen
bakje, waarin druiven zo poezel op witte
houtwol liggen. Het ging nog altyd het
zelfde, zei juffrouw Frederiks telkens.
Dat klonk erg eentonig. Het bezoek nam
dan ook spoedig af en op het laatst
kwam er bijna niemand meer. Haar moe
schoof toen het bed maar voor het
raam, dan kon ze een beetje op straat
kijken.
„Je ziet nog eens wat op die manier",
zei juffrouw Frederiks, toen we er een
keer waren.
We knikten, want we begrepen het
best. Ons druivenbakje stond op het
tafeltje, naast de fles eau de cologne en
het stapeltje grauw gekafte bibliotheek
boeken. Er hing een geur om gauw weer
weg te gaan.
„En, wat zegt de dokter nuf" vroeg
mijn vrouw.
Buiten sloeg de torenklok één keer.
Hemeltjeis dat al kwart over vijf?"
riep juffrouw Frederiks verschrikt en
3J7 boog zich haastig naar het raam.
Even later zagen wij een jonge man de
straat in fietsen. Het teas een gewone
jongeman met een blond kuifje en een
regenjas. Hij kwam uit een kantoor,
denk ik, want hij fietste met het grage
tempo van iemand die lekker naar huis
gaat. Onder het raam gekomen, keek hij
lachend naar boven en wuifde.
„Dag!" riep juffrouw Frederiks.
Ze viel bijna uit bed van het terug
zwaaien.
Toen was hij voorbij.
„Gunst, wie was datf" vroegen wij
,Jk weet het niet", zei ze, „Maar hi'j
komt elke middag om kwart over vijf
voorby." v'
Haar gezicht was opeens heel geluk
kig en jong.
Wat aardig", riep myn vrouw.
„Hy wuift altijd", zei juffrouw Frede-
riks coquet. „Nou, ik wuif maar terug,
he. En ik weet niet eens wie het is."
Ze dacht er teel veel over na, hoorden
we later van haar moe. Elke avond voor
net slapen gaan, praatte ze over hem.
ze vond hem iemand om Jack te heten
en lange tijd dacht ze, dat hij bii de
rijksver zekering op kantoor zat, totdat
haar moe daar eens om vijf uur aan de
poort ging staan en hem er niet uit zag
Goed, dan maar ergens anders.
Hoofdzaak was dat hy bleef komen en
wuuwn, trouw als een engel.
>tfet gaat bevredigendzei de dokter
op een dag. Dat teas goed nieuws. Er
zou dus toch een eind komen aan de
eau de cologne geurende uitkijkpost
toor het raam. aan de druiven in het
bakje en aan de bibliotheekboeken, die
je maar uitlas. Straks was het leven
aan de andere kant van het glas weer
ir Èen»Rusti<J aan", ried moe.
Eerst één uurtje op per dag, in de och
tend. Tegen vijven wilde ze weer in bed
om,te hunnen wuiven tegen Jack.
Sowjetleiders zich in hun volle glorie aanj Want zo had ze hem maar aedoovt
den volke vertonen. Toen ze voor het eerst op straat
belangstelling gaat uit. mocht, koos ze de middag. Ze kleedde
De meeste belangstelling gaat uit,
naar de grote redevoering die vanavond
in het Bolsjoi-theater zal worden uitge
sproken. Het is langzamerhand een ge
woonte geworden dat de spreker pas be
kend zal worden op het ogenblik dat hij
het podium betreedt.
Morgen zal ook blijken wat er waar is,
van de geruchten dat Molotow zich niet
meer in Moskou bevindt. De traditie ge
trouw zal de minister van Buitenlandse
Zaken op de dag der revolutie namelijk
het corps diplomatique een banket aan-1
bieden.
zich met zeer veel zorg en besteedde wel
een uur aan haar kapsel, dat na al die
maanden kussen-leunen onwillig gewor
den was. Om vyf over vyf daalde ze de
trap af en ging voor de deur staan, een
beetje wee in de knieën nog.
Het was allemaal tot in de puntjes
geregeld. Moe had de thee al gezet en
sigaretten waren er ook in huis.
„Jack hè?" zou ze glimlachend zeg
gen, als hy verbaasd van de fiets
sprong.
„Ja, hoe weet u dat?"
Ze verkneukelde zich al om het ge
zicht dat zij hem zag opzetten. Huive
rend in haar dikke wintermantel, hoor
de ze de torenklok slaan en zag hem
aankomen, net als elke dag, een gewone
jongeman met een blond kuifje en een
regenjas, die naar huis fietste. Nader
\en nader kwam hy. Ze vond dat hij niet
j tegenviel gelijkvloers. Vlakbij, keek hy
\haar aan, met koele ogen. Zijn blik
I klom naar het raam, waarachter het wit
I van dat lange ziekbed schemerde, de
vriendelijke lach verlichtte zijn gezicht
en hy wuifde.
Toen reed hij de straat uit.
De Bandar Oliepalmen Cultuur Maat.
schappij heeft de vorige maand geprodu
ceerd 1-530 ton palmolie en 505 ton palm-
kernen. Hier is de productie in de maan
den Januari/October gekomen op 11,775
ton olie en 3.354 ton kernen, tegen resp.
11.625 ton en 3.020 ton in dezelfde 1
van 1952.
De gouverneur van Brits-Guyana, Sir
Alfred Savage, heeft Donderdag in een
radiotoespraak bekendgemaakt, dat
een interim-regering zal worden ge
vormd, die Brits-Guyana gedurende ten
minste een jaar zal besturen. Zij zal be'-
staan uit een Wetgevende Kaad, welks
24 leden zullen worden gekozen door
hemzelf, en drie onafhankelijke persoon
lijkheden uit de kolonie.
De Wetgevende Raad zal gevormd
worden uit zakenlieden, industriëlen,
vakbondsleiders en vertegenwoordigers
van rassen, het platteland en de steden.
De gouverneur hoopte, dat gedurende
de interim-regering en de daarop vol
gende periode, waarin de nieuwe grond
wet zal worden vastgesteld, het volk
van Guyana interne autonomie zal ver
krijgen in het Britse Gemenebest.
Het bestuur van de Britse Labour-
partrj heeft de aangesloten organisaties
me'degedeeld, dat het de schorsing" door
de Britse regering van de grondwet van
Brits-Guj'ana betreurt.
Terzelfder tijd gaf het echter de plaat
selijke Labourgroepen de raad geen ge
legenheid tot spreken te geven aan ver
tegenwoordigers van de Progressieve
Volkspartij van Guyana, die in Engeland
rondreizen, noch „samen te werken met
andere organisaties (die zeer wel door
communisten geïnspireerd zouden kun
nen zijn), welke hen steunen". Het be
stuur verklaarde, dat de Britse regering
had moeten trachten een oplossing voor
de toestand te vinden, door gebruik te 1 - -
maken van de macht, die de grondwetGedemonstreerd wordt er met.
aan de gouverneur geeft. Da* z°u met dit tempo waar-
14 schijnlijk te onvoordelig uitkomen.
Minister Iaat zich
adviseren over jeugd
De minister van O., K. en W. heeft,
naar het A.N.P. verneemt, de beide rap
porten „Maatschappelijke verwildering
der jeugd" en „Moderne jeugd op haar
weg naar de volwassenheid" voorgelegd
aan de landelijke jeugdactie commissie,
met het verzoek aan de hand van de
daarin gestelde conclusies en adviezen
voorstellen bij hem in te dienen omtrent
de maatregelen, die door zijn ministerie
voor de vorming van de jeugd kunnen
worden getroffen.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦f
Worstkanon 0PtlZ'tX
ling voor de
in Parijs
Parijs is op
het ogenblik een worstkanon te
J zien. Deze machine (van de
Manurhin Compagnie in de El-
zas) kan 1090 tot 11(52 kg
worst per uur fabriceren. Aldus
wordt ter expeditie medegedeeld.
Formateur in Finland
President Paasikivl van Finland heeft
vandaag de directeur van de Nationale
IBank. Sakari Tuomioja, verzocht een
nieuwe regering te vormen. Hij heeft het
verzoek ln beraad gehouden.
ZONDAG a.s. zullen 1.200.000 Por
tugezen, bewoners van het moe
derland en van de overzeese ge
bieden, naar de stembus gaan om 120
afgevaardigden voor de Nationale As-
semblée te kiezen. De uitslag staat in
dit min of meer autoritair geregeerde
land wel van te voren vast, hoewel zich
ditmaal 26 onafhankelijke candidaten
hebben gemeld, die in oppositie zijn
tegen de aanhangers van het regiem.
Stemrecht hebben
alleen de burgers
van tenminste 21
jaar oud. die kun
nen lezen en
schrijven. 36 '/e
van de bevolking
is analphabeet.
Bovendien heeft
de regering alle
personen van
stemrecht uitge
sloten, die „anti
nationale actie"
hebben gevoerd.
Hieronder vallen
beslist, niet uit
sluitend commu
nisten of hun geestverwanten, maar
ook een aantal onverdachte democra
ten.
In feite Irebben deze verkiezingen
dan ook meer het karakter van een
referendum voor of tegen Salazar, die
nu al meer dan 25 jaar onafgebroken
de teugels van het bewind vast in han
den houdt, ook al zyn er tekenen, die
wyzen op een groeiende oppositie vooral
van de zijde van de jongere intellec
tuelen en van de arbeiders. Verontrus
tend is deze oppositie voor de regering
echter nog lang niet. Salazar is de lei
der van de Nationale Eenheidsparty en
regeert ln samenwerking met de repu
blikeinse partij, de katholieke partij en
de groep der monarchisten. De rege
ringsleider ls van mening, dat „een
parlementaire democratie in de strikte
zin van het woord voor Portugal ge
vaarlijk zou zijn en het land onregeer
baar zou maken".
TIJDENS de verkiezingscampagne, die
overigens zonder enige opwinding
verlopen is, heeft de regering enige
democratische concessies gedaan,
censuur op de pers is aanzienlijk verlicht
en de oppositie-partijen hebben een ge
matigde vrijheid om critick op de rege
ring uit te brengen in vergaderingen en
dagbladen. Dit geldt echter niet voor de
communisten. Deze vrijheden zijn echter
niet zo overtuigend, dat b.v. de Socialis
tische partij haar besluit om niet aan de
verkiezingen deel te nemen, heeft her
roepen. Ook de voormalige republikeinse
minister Antonio Sergio, leider van eer
oppositionele groep, heeft elke candida-
tuur voor de verkiezingen geweigerd uit|
protest tegen „de onregelmatigheden bij
het selecteren van de stemgerechtigden".
ER zyn niettemin, als gezegd, 26 on
afhankelijke candidaten, die de
strijd tegen de regeringspartijen
hebben aangedurfd. Een van hen, Rodri-
gues Direito, is juist dezer dagen door
de regering voor de rechtbank gedaagd,
omdat hij op een verkiezingsvergadering
te Lissabon heeft verklaard, dat „de
oude democraten van de regeringspar
tijen zich rijkdommen hebben verzameld,
die onmogelijk door eerlijke arbeid bij
een gebracht kunnen zijn". De grote
trief van alle oppositie-candidaten is,
at de regering de democratische vry
heden onderdrukt en al te autoritair re
geert. Zij keren zich tegen de pers-
censuur, tegen de onderdrukking van
het recht van vereniging en vergade
ring, tegen het optreden van para-mili
taire jeugdorganisaties en het buiten de
wet stellen van bepaalde politieke par
tijen. Daar tegenover stellen de rege
ringspartijen, dat Salazar het land eco
nomische stabiliteit en een redelijk wel
vaartspeil heeft bezorgd. Het waren vol
gens hen juist de democraten, die vóór
het optreden van Salazar het land aan
de rand van de afgrond hebben ge
bracht.
HET huidige bewind heeft, ondanks
het feit, dat het stevig te paard zit,
met grote interne moeilijkheden te
.Het
grote en pretentieuze in-
-plan, dat in 1958 uitge-
kampen.
dustrialisatie-pl
voerd moet zijn, zal waarschijnlijk niet
in volle omgang te verwerkelijken zijn,
als buitenlands kapitaal niet te hulp
komt. Dit echter zal moeilijk kunnen
worden aangetrokken als Portugal
voortgaat zich van het buitenland te iso
leren uit nationalistische overwegingen.
Wel is het land aangesloten bij het At
lantisch Pact, maar voor de rest is de
politiek van Salazar autarkisch van
karakter, en droomt hij van een soort
economisch-politieke zelfstandigheid van
het moederland met de overzeese gebie
den. Het lidmaatschap van de Atlan
tische gemeenschap beperkt zich dan
ook uitsluitend tot zuiver militaire aan
gelegenheden. In de buitenlandse econo
mische politiek voelt Salazar het meest
voor nauwe samenwerking met Spanje.
Er is dan ook een duidelijke geestver
wantschap tussen Franco en de Portu*
ge regeringsleider. De overeenkomst van
Amerika met Spanje, die niet alleen van
militaire aard is maar ook voorziet in
=conomische steun voor de Spaanse in-
lusbrie. zal wellicht tot gevolg hebben,
ia' ook Portugal meer dan voorheen
-voeringen gaat doen Amerikaanse invest
eringen in he land aantrekkelijk te
naken. Want alleen door versnelde in
dustrialisatie en voortkomende
-rotere werkgelegenhc.-" en ruimere con-
umotie zal Salazar op de duur de op
positie onder de arbeiders kunnen op
vangen.
