DE „LANDELIJKE"
Op het paard getild,.
maar er niet over
Klad in de bankroverij gekomen
Ruiters uit Veluiüe-gehucht
Veroverden kast vol hekers
Predikantsopleiding
voor Papoea-kerk
AFSCHEID JHR. DR.
GRASWINCKEL
„Vakwerk"
uit de
tijd
Wonderschoon land maar hard
werken is de boodschap
D
Tekort van duizend
mijnwerkers
Mn Even\
«rpost
(Van een onzer verslaggevers).
ECHTS van de ver
keersweg Hoevela
kenBameveld, op
een weiland naast de
boerderij „De Elle
boog" in Tersehuur, geeft I-Ieimen
Wouter Bouwman college in de
rijkunst aan twaalf boerenzoons.
Commando's in Veluws dialect
rollen tot laat in de avond over
het weitje en als er bijha geen
hand meer voor ogen te zien is,
groet Bouwman zijn jongens:
„Ajuus, kommen heur de volgen
de keer!"„Jóóóh.
„Kommen heur1" Bouwman,
stamiboekhouder bij de rundveefokkerij
in het Zuidwestelijk deel van de Ve-
luwe, is zelf een boerenzoon. Hij kent
zijn pappenheimers. De jeugd heeft
belangstelling voor techniek. De Jon
gens van het platteland worden steeds
meer in aanraking gebracht met trac
toren en andere machines, die het werk
van de boer moeten verrichten. Prach
tig, maar Bouwman vindt, dat er voor
de jonge boer in de mechanisatie ook
een gevaar sohuilt. Velen worden ge
makzuchtig, hebben nauwelijks meer
belangstelling voor iets anders dan
voor een machine. Het leger gaf het
voorbeeld. De tijd van het paarden
volk is voorbij, kunstmatige P.K.'s
namen de plaats in van de levende
paardekraóhft
Neen, Bouwman ls zeker niet de
man, die de machine verwerpt. Hij
zou zijn werk bij de honderden boe
ren niet kunnen doen zónder motor.
Maar onder zijn leren vest klopt een
hart, dat gehecht is aan een paard, de
onvervangbare trouwe trekker. Daar
om spoort Bouwman de jongens, die
's avonds bij hem „college lopen" in
de rijkunst nog eens extra aan: „Kom
men heur!" Het groepje is maar klein
en Bouwman wil ze bij elkaar houden,
liever nog méér landelijke ruiters bij
„De Eleboog" zien, maar in het boe
renland is meer werk dan velen den
ken
DE ruiters van Tersdhuur zijn slechts
enkelen van de tienduizenden boe
renzoons en -dochters in Nederland, die
de traditie van het landbouwtuigpaard
hooghouden. Men kan ze overal tref
fen op het platteland, in de Wierin-
germeer, de Beemster, op de Zuidhol
landse eilanden, in de Noordelijke
provincies en in de nieuwe polder
van het IJselmeer, maar ook daar,
waar natuurschoon even wijkt voor
de boerenhoeve met wat luttele hecta
ren zandgrond; in Brabant en op de
Veluwe.
BIJNA tien jaar geleden staken
enkele mannen in het nauwelijks
700 zielen tellende Veluwe-gehucht
Tersehuur de hoofden bij elkaar om
een landelijke rui terclub op te richten.
Officiéél zou men zich moeten aanslui
ten bij de „Landstorm", maar daarom
gebeurde er niets officieels. Er werd
gereden, vergaderd en in de gedachten
van de ruiters en „bestuur" speelde
een naam, die nog even niet genoemd
mocht worden. Bij de boerderij van
Van Ginköl in Tersehuur werd ge
oefend onder leiding van de instruc
teur Evert van Beek.
De Duitsers vonden het gezelschap
ruiters, dat regelmatig bijeenkwam,
wel verdacht, maar het rechte kwamen
zij nooit te weten en om er zich nu
zó druk om te maken, daar stonden
hun hoofden omstreeks '44'45 niet
naar
De bevrijding kwam. De ruiters
kozen „Vrijheid" in hun vaandel, waar
aan Froukje Schuld en de vrouw van
de nieuwe instructeur, Helmen Bouw
man, avonden hebben geborduurd.
De instructeur ging op pad voor
nieuw leven. Hij ging de boerderijen
af, waar nog een paard was, dat aan
de roofzucht van een vluchtend i'eger
was ontkomen. Bouwman had succes
en reeds een jaar na de bevrijding
rijpte bij hem het plan om zijn ruiters
te laten deelnemen aan ontmoetingen
met andere ruiters uit de provincie en
elders in Nederland.
„Daarvoor moest ik de pipa's langs,"
vertelt Bouwman, „want die moesten
hun toestemming geven." Een paard is
op een Veluwse boerderij geen luxe
en daarom werden Bouwman's plan
nen voorgelegd aan de ouders, die het
weten konden of het paard zo nu en
dan eens een dag gemist kon worden.
Bouwman kreeg „ja" en toen is ieder
uurtje benut. Als de ploegvoor getrok
ken was en de oogst binnen, werden
de paarden gezadeld en in snel tempo
bracht de instructeur, eens leer
ling van de befaamde militaire ruiter
Hasselman, de boerenzoons de grond
slagen van de ruiterkunst bij. Gebogen
ruggen „commandeerde" hij recht, op
de „zit" werd eindeloos gehamerd. En
dan de been- en teugelhulpen. Ruiter
en paard werden als het ware gekneed
in Bouwman's handen, avond aan
avond, soms drie keer ln de week.
Naast de dressuur werd er gespron
gen over de rood-wit-blauwe lever-
traantonnen en autobanden, die de
jongens zelf tot hindernissen hadden
gemaakt.
En het ging goed met de jeugdige
„Vrijheid", geheel naar de wens van
degenen, die de hoop hadden uitge
sproken dat de vereniging zou mogen
„greu'n en bleu'n".
Eén ding ontbrak er nog de eerste
Jaren: de uniformen. Maar de Oranje
vereniging schoot te hulp toen „Vrij
heid" voor het eerst in groot verband
buiten de Terschuurse manege optrad.
Met geleende blouses, sjerpen en das
sen, de rubberlaarzen aan, trokken de
jongens naar Lichtenvoorde. Men
kwam er vandaan met de kampioens
beker van Gelderland!
TOEN volgden titels aan de lopende
band. „Vrijheid" trad in het krijt
met landelijke ruiters uit alle delen
van de provincie en op de nationale
kampioenschappen met ruitervrienden
uit de onmetelijke poldergebieden,
waar de paarden al in jaren geen ploeg
meer getrokken hebben. Men heeft
zich op die nationale ontmoetingen
wel eens afgevraasd als „Vrijheid" in
de ring kwam: „Wat is dat toch voor
een vereniging, die „Vrijheid"? Ter-
schuur? Nooit van gehoord." Maar het
Veluwe-gehucht bleef niet lang onbe
kend ln de kringen der landelijke
ruiters. Sinds Lichtenvoorde de eerste
Instructeur Bouwman en zijn
achttal na het behalen van het
vierde kam,pioenschap van
Gelderland in Veil.
beker bracht in '46, is er geen jaar
voor de Terschuurse jongens voorbij
gegaan zonder een provinciale of na
tionale titel.
IN het plakboek van „Vrijheid"
kan men vele hoogtepunten vin
den: natuurlijk de kampioenschappen,
maar ook de vacantieritten met rui
ters die het „wilt en bijster landt van
Veluwen" te paard wilden ontdekken.
De ruiters van Tersehuur dienden als
gids. En dan de dag, waarop prins
Bernhard de ruiters van „Vrijheid"
complimenteerde! In de huiskamer van
Bouwman kan men de triomphen zien,
een kast vol bekers, kransen en me
dailles.
BINNENKORT viert „Vrijheid"
haar tienjarig bestaan. Een hele
reeks successen als men in die beker-,
medaille- en kransenkast kijkt. Maar
de „Landelijke" rekent een ander suc
ces zwaarder. De Koninklijke Federa
tie van Landelijke Rij verenigingen
stelde het 25 jaar geleden toen nog
niet Koninklijk zo mooi voor: Doel:
1. lichamelijke ontwikkeling voor de
plattelandsjeugd; 2. Opvoeding tot zelf
beheersing en wilskracht; 3. Aankwe
ken van zin voor gehoorzaamheid, be
leefdheid en saamhorigheidsgevoel.
Misschien is er toen wel eens om ge
lachen. Maar de Landelijke Rij vereni
ging „Vrijheid" van Tersehuur is een
van de vele rijverenigingen, die aan
het doel beantwoordt en bewijst, dat
de plattelandsjeugd, wat betreft het
ontwikkelen van de eigenschappen, die
nodig zijn om zich goed te presenteren,
zeker niet achtergesteld- behoeftte
worden bij de stadsjeugd.
Raad voor Zending besloot
deze in 1954 te beginnen
ln de vergadering van de raad voor
de zending der Ned. Herv. Kerk is
voorzien in de vacafure-ds. C. M. van
Endt als vice-voorzitter van de Raad
door de benoeming van ds. H. J. Kater
te Amsterdam. Ds. Kater was reeds
lid van de Raad. Hij was van 1938
1946 predikant in Indonesië en is se
dert het vorige jaar vice-voorzitter
van de Classicale Zendingscommissie
Amsterdam,
Als adviseur namens de Raad bij de
Generale Synode voor 1954 zullen
worden voorgedragen: prim-us dr. E.
Jansen Schoonhoven, secundus ds. P
J. Mackaay.
Een bespreking van het uitvoerige
statistische rapport van de hand van
de heer J. A. Mulder resulteerde in
een uitgesproken wenselijkheid om in
de binnenlandse actie tot meerdere
decentralisatie te geraken met een
betere concretisering van budget voor
de classes.
Het hoofdonderwerp ter vergadering
was Nieuw-Guinea, waarbij de raad
profiteerde van de aanwezigheid van
een aantal deskundigen van het ter
rein zelf, dat met verlof hier te lande
is, nl. de terreinleider ds. I. S. Kijne,
de algemeen schoolbeheerder N. van
der Stoep, ds. F. C. Kamma, ds. J. P
Kabel en de zendingsarts S. Franken
die met hun dames als gasten en ad
viseurs aanwezig waren.
Aan de orde k-wam de predikants-
opleiding ten behoeve der groeiende
Papoea-kerk, die nu reeds 130.000
leden telt. Tot nu toe is er nog slechts
één aanwezig, die een behoorlijke
theologische vorming heeft genoten.
Met kracht zal deze opleiding ter hand
genomen dienen te worden, waarvoor
reeds 5 oudere voorgangers, 5 jonge
goeroes en 3 abituriënten van de
primaire middelbare school werden
bestemd. De bedoeling is om in 1954
te beginnen te Seroei en de opleiding
vier jaren te laten duren. Aangezien
de financiën er voor naar alle waar
schijnlijkheid bin-nen de grenzen der
begroting zullen kunnen worden ge
vonden, besloot de Raad tot deze oplei
ding over te gaan. Over de voertaal
voor het onderwijs zullen binnenkort
publicaties van ze-ndïngszijde ver
schijnen.
Voorts werden plannen ontvouwd
voor het jubileum van 100 jaren
Nieuw-Guinea-zending. dat begin 1955
zal worden gevierd, zowel in Neder
land als op Nieuw-Guinea. Ook wer
den plannen bekendgemaakt voor een
actie voor een studiefonds tb.v, de
opleiding van artsen, landbouwkun
digen, onderwijzers, predikanten, tech
nici en verpleegsters uit de volkeren
van Nieuw-Guinea.
Op een concours in Nijkerk
bliezen drie ruiters van
Vrijheidde reveille van
het platteland.
Zaterdagmiddag jl. heeft de aftre
dende rijksarchivaris jhr. dr. D. P. M
Graswinckel in de leeszaal van het
Rijksarchief in Den Haag een af
scheidsreceptie gehouden.
De vertegenwoordiger van de mi
nister van Onderwijs, K. en W., mr.
F. P. Th. Rohling, schetste het be
langrijke werk, dat de aftredende
Rijksarchivaris zowel op nationaal als
internationaal terrein voor het ar
chiefwezen had gedaan. De bijna vol
tooide archiefruil met België behoort
tot zijn vele verdiensten.
De opvolger van jhr. Graswinckel,
mr. H. Hardenberg, sprak als secreta
ris van het huldigingscomité. Hij
schetste jhr. Graswinckel als een ge
wichtige en populaire figuur, kundig
en bezonken van oordeel, een harde
werker, die altijd de handen uit de
mouwen stak.
Vrije dag op 2 Januari mag
worden ingehaald
Bij een 'beschikking van de staats
secretaris van Sociale Zaken is aan
hoofden van ondernemingen, waar op
Zaterdag 2 Janu-ari a.s. geen arbeid
wordt verricht, vergunning verleend
de hierdoor verzuimde uren te doen
inhalen.
(Van onze New Yorkse
correspondent).
ENIGE tientallen jaren
geleden was het ple
gen van een overval op
de goedvoorziene geld
laden en kluizen van
banken het werk van
vaklieden. Hetzij een
paar auto's volgeladen
m,et revolverschietende
of mitraillerende be
roepsbandieten in de
geest van John Billing er
en Al Capone, hetzij een
groepje uiterst bekwame
„zware jongens", die,
onder de bescherming
Zo gebeurden er ln 1932,
op 'het dieptepunt van de
depressie, 554 van die bank
overvallen met een op
brengst voor de onderne
mende vaklieden van 3.3
millioen. Het aantal jaren
vrij logies en verzorging op
staatskosten, dat ze na ar
restatie en veroordeling in
de wacht sleepten, nog bui
ten beschouwing gelaten.
Door diverse nieuwe be
veiligingsmaatregelen daal
de het aantal bankberovin-
geo tot 20 in 1943. Daarna
goedrevolver, gaan met de o.a. ook uit het feit, dat er
duiten van de banken strij- vorig jaar maar één poging
ken. Soms houden ze drei- tot een bank-„hold-up" werd
gend de hand in de zak, gepleegd door een vrouw,
zeggende, dat ze een revol- terwijl dit jaar niet minder
ver hebben, terwijl later dan 15 vrouwen, allemaal op
blijkt, dat ze niet eens een haar eentje, probeerden
speelgoedpistool^ hadden en gei<j op te nemen bij een
alleen maa. bluften. Als dat
niet het toppunt van ama-
teurswerk is, wat dan wel?
„Snertlui"
Het amateursgehalte van
de bankrovers wekt zelfs
Amateurs op pad met
speelgoedpistolen
bank, zonder dat ze er
een deposito hadden, maar
met bedreiging met ge
weld. In het begin van dit
jaar beroofde een 19-jarige
moeder achter elkaar twee
banken in Texas, van bij el
kaar 2300. Bij arresbatie
vertelde ze, dat ze daarmee
rekeningen van kruidenier
en slager had willen be
talen.
Ook oude heren
is het weer langzaam gaan
stijgen, tot 101 in 1952, met
een totaal-verlies voor de
banken van 640.000. Tus
sen 31 Augustus 1952 en 31
Augustus 1953 was het ge
stegen tot 137 gevallen met
7 7 j een verlies van bijna 1.1
van het nachtelijke dms- miui0en.
ter, hun gevoelige vin
gertoppen beproefden op
de combinatie van het
slot op de kluisdeur. Bij
dit laatste kwam dan
nog een klein wisse-
Toppunt
MAAR het alarmerende
is, dat het merendeels
amateurs zijn geworden, die
met „succes" van ver
dacht allooi de banken
wasje van het inbreken beroven. Voor de vaklieden
in de bank en het buiten k-wam de klad in de bank-
de minachting van de be
roepsdievenvangers, de de
tective-bureau's, die spe
ciaal op bankrovers jagen.
„Bijna iedereen kan tegen
woordig een bank beroven,"
zo klaagt Horace Crowe,
hoofd van de criminele af
deling van het bekende New
Yorkse detectivebureau van
J. William Burns, dat al
van-af 1909 speciaal banken op de assistent-kassier, gaf
bewaakt „Er is niets op- hem het gebruikelijke dreig-
windends meer aan om op briefje en wandelde de
die bankrovers te jagen; het bank uit met 6000. Bij zijn
zijn gewoon snertlui gewor- arrestatie spoedig daarna
In sommige gevallen wordt
de bankroof niet zozeer ge
pleegd uit financiële over
wegingen, als wel uit een
soort protest. Onlangs wan
delde een deftige, voorbeel
dige oude heer, de 69-jarige
Clifford Baughman, alge
meen geacht in zijn gemeen
te, de Elk River Bank te
Elk River in Minnesota bin
nen. Hij richtte een Colt 45
den."
werking stellen van de
alarm-installatie. Ook al
weer vakwerk.
roverij, dat is waar. Maar
de meestal in hun eentje
opererende amateurs, veelal
„bewapend" met een speel-
Zelfs vrouiven
HOEZEER het amateu
risme toeneemt, blijkt
gaf de oude heer als ver
klaring, dat „hij er schoon
genoeg van had gekregen
jarenlang altijd maar de
orders van zijn vrouw te
hebben moeten opvolgen".
CANADA-EXPERTS GEVEN HUN MENING
„GOEDE PREEK MEER
WAARD DAN EEN
GOED MAAL"
H. M. de Koningin heeft ten palei-
ze Soestdijk de zilveren gedenkpen
ning in ontvangst genomen, die is ge
slagen ter gelegenheid van het 150-
jarig bestaan van het „Amsterdamseh
genootschap ter bevordering der koe
pokinenting voor minvermogenden".
(Van een onzer verslaggevers)
Drie Canada-deskundigen hebben
Zaterdagmiddag te Utrecht een grote
schare toekomstige emigranten voor
lichting gegeven van de beste soort
over dit grote land. De vergadering
was uitgeschreven door de Chr. Emi
gratie Centrale en werd gehouden in
een der grootste zalen van K. en W. te
Utrecht. De drie sprekers waren de
heren R. A. Jongbloed, J. Heersink en
A. de Jong. Zij zijn allen enige jaren
werkzaam geweest in Canada op het
gebied van de emigratie.
De heer De Jong is reeds jarenlang
farmer in het Zuidelijke deel van
Brits Columbia in het verre Westen
van Canada. Het klimaat is er best,
er va-lt veel regen (loodrecht naar be
neden). de boerenbedrijven zijn van
het gemengde type en er zij-n vooral
goede melkers nodig.
Voor pas beginnende emigranten
zijn er mooie kansen in het Noorden
van deze provincie. De zomer is daar
wel veel korter dan in het Zuiden,
(Van een onzer verslaggevers)
j/H dag in het laatste oorlogsjaar begon zo
somber. Het paard Syrusvan de
landbouwer Schimmel bij Tersehuur
stond op de lijst om gevorderd te worden. De
forse bruunwerd voorgeleid en stond de
Duitsers wel aantot het ogenblik, dat
één der omstanders opmerkte, dat „Syrus"
wel de schurft kon hebben. Aandachtig heb
ben de Duitsers het paard nog eens bekeken,
vooral die lichte liaarvlekjes op de huid van
het dier. Maar toen iemand nog even heel tac
tisch het woord „schurft" in de mond nam,
werd „Syrus" „ausrangiert"
Kees, de vijftienjarige zoon van Schimmel
kreeg het paard mee naar de landelijke rij-
vereniging Vrijheiden toen begon de car
rière van een landelijke ruiter, die uniek is
in de geschiedenis van de ruitersport.
Paard nodh ruiter kan men het
aanzien en toch hebben Kees
Schimmel en „Syrus" in de „Lan
delijke" een vertrouwde klank ge
kregen.
In 1948 op de Interprovinciale
rulterwedstrijden in Ommen ver
overde de jonge Schimmel zijn eer
ste kampioenschap en nog wel met
een in dressmir en springen. Tij-
H Schimmel met „Syrus" in
de vrijheidsdressuur. Be-
H neden: dezelfde combina- E
tie in een springconcours j|
tijdens een openluchtspel
in het Schaffelaarse Bos |j
H te Barneveld. |j
lllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
dens de Gelderse kampioenschap
pen, die datzelfde jaar werden ge
houden, werd hij wéér eerste; zijn
clubgenoot W lm van 't Ooster
kreeg de titel voor de veelzijdigste
ruiter. Het jaar daarop: vier titels
nationaal en provinciaal in dres
suur en veelzijdigheid. In 1950, '51
en '52 negen titels en kort geleden
op de grote vee- en paardenten-
toonstelling in Utrecht was het
wéér: „Kees Schimmel op Syrus".
Kees' zeventiende individuele kam
pioenschap
Als men het aantal nationale en
provinciale titels van deze lande
lijke ruiter precies wil weten, kan
men het beste naar de instructeur
Bouwman gaan. Voor Kees zelf telt
deze indrukwekkende lijst nauwe
lijks. Dat typeert de jonge boer.
Met die kast vol bekers, kransen
en medailles is hij dezelfde bedees
de, maar vriendelijke jongen ge
bleven, die zich bij de oprichting
van „Vrijheid" aansloot met zijn
„afgekeurde Syrus".
„Hie veraandert' er geen spier
van", zegt men in Tersehuur.
Wat zeggen wil: men heeft Kees
p 't paard getild, maar er niet
óver
maar a<])les groeit ook veel sneller. Een
goede farm met alles er bij is hier wel
te koop voor ca. 5060 6000 dollar,
•tegen tienmaal zoveel in het Zuiden.
De Chr. Ref. Church telt hier vier ge
meenten. De Nederlandse emigranten
zij-n in dit gebied zeer tevreden.
De heer De Jong deelde mede dat
de Herv. Emigratie Commissie in deze
provincie nog niet over vaste steun
punten beschikt zoals elders in
Canada. Het is van het grootste belang
dat deze er zo snel mogelijk komen
omdat zich bij de plaatsing van Ned.
Herv. emigranten nog wel eens moei
lijkheden willen voordoen.
Leer de taal
De heer J. Heersink, burgemeester
van Steenderen, stelde in het licht, dat
Canada bezig is zich te ontwikkelen
van een landbou-wstaat naar een in
dustriestaat. De trek naar de Ver,
Staten is groot en daardoor zijn er in
Canada duizenden boerderijen te koop.
De komst van de niet-agrariërs is in
sterke mate afhankelijk van de con
junctuur. Kantoorbedienden en intel
lectuele werkers hebben geen kansen.
Gezinnen met veel kleine ld-nderen
hebben het ginds zwaar en moeilijk.
De beste vooruitzichten hebben vrij
gezellen en jonge echtparen alsmedi
gezinnen met grote kinderen. De eer
ste twee jaar zijn het moeilijkst, daar
na wil bfj-na niemand meer terug.
Als de vrouw weinig voor emigre
ren voelt is het beter niet te gaan.
Doet men het toch, dan komen er bijna
altijd stukken van. En voor de zoveel
ste maal: leer de t-aal! Va-n groot be
lang is ook dat ginds de eenheid van
het gezin wordt bewaard. Het gebeurt
meer dan eens dat in Canada bepaalde
gezinnen naar het uiterlijk goed sla
gen. De onderlinge gezinsband is ech
ter stukgeslagen en in feite is hier
dan van mislukking sprake. Goede
emigratie vergt geestelijke voorberei
ding in de breedste zin.
Geestkracht
Dit laatste stelde ook de heer Jong
bloed, de vroegere secretaris van de
Stichting van de Arbeid, in het licht.
Op zijn vele reizen door Amerika heeft
hij meermalen gezegd dat een goede
preek meer waaird is dan een goed
maal, wi-l men een geslaagd emigrant
worden. Met andere woorden: op de
geestkracht komt het aan. Men moet
ook een geestelijlke bijdrage willen le
veren aan de opbouw van deze natie.
Enorm is wat de Ohr. Reformed
Church presteert om de emigrant or
te vangen. Deze kerk (in totaal
135.000 leden) heeft reeds twee mil-
De Schotse vissersboot „Jeannïe Me-dtay"
heeft een geweldige strop gehad. Veertig
mijl uit de Schotse kust ra-aikte haar net zo
vod katoeildauw. dat de bemanning het on
mogelijk binnen boord kon krijgen. De
schipper besloot de vangst, die ongeveer
13.000 kg woog, naar Helmsdale te slepen.
Thvaafllf uur ging met het karwei heen,
juist toen het vaartuig de haven bin-
niein zou lopen, scheurde het net. De onge
veer 3000 vissen kozen het ruime sop.
In de Westminster Abbey te Londen,
in de kapel van Edward de Belijder, heeft
de deken onder de vloer een tot dusverre
onbekend graf ontdekt. Men vermoedt, dat
'het de laatste rustplaats -is van een faim-
luelid van een der vroegere Britse verston.
De vttoer in de ka-pel werd in 1269 gelegd
is volgens de oude kronieken nimmer
opengebroken.
De ondergrondse bezetting van de
staatsmijnen „Emma", „Hendrik" en
„Maurits", die niet meer voldoende op
peil is, zal op korte termijn moeten
worden aangevuld. De geraamde totale
behoefte aan nieuw personeel wordt
geschat, op rond 1000 man. De provin
cie Limburg levert hierin haar aan
deel, de rest zal uit andere provincies
moeten worden aangetrokken. Dit
moet tijdig geschieden omdat de aan
geworven arbeidsgrachten in het be
drijf moeten worden geïntroduceerd
en geschoold.
In verband hiermee zal in de komen
de maanden onder auspiciën van het
rijksarbeidsbureau een wervingsactie
worden gevoerd voor ondergrondse
mijnwerkers. De eerste wervingsver
gaderingen worden in de week van 16
tot en met 23 November gehouden in
Oost-Brabant. Afhankelijk van de re
sultaten daarvan zullen in andere stre
ken van het land eveneens wervings
acties worden begonnen.
Net scheurde onder last
1 kabeljauwen
Van
De bemanning van het Franse motor-
scheepje „Le Beco", dat gisteren met awa-rs
averij te Newfly-n- bmneriliiep, vertelt een
stenk verhaal. Be/haOive een gedeelte van
de 6tuiurbut werd in een zware storm ook
het soheepshondije overboord geslagen. De
Sftwuirhu-t bleef weg, maar een tweede ge
weldige roililer bracht de hond weer san
d-ek. Toen de kapitein het zeewater uit zijn
ogen had gewreven, Ziag hij het dier weer
naast zich staan.
Een Spaanse visser uit Badalona he-?ft
tussen San Ju an de Vdlasa/r en Mataro, in
de provincie Barcelona, twee prachtige "Ro
meinse vac-en opgevist. Hij had. er eerder
26 opgehaald.
„Het 'aantal doden ten gewoftge -van ver-
iceerso-nigehrklken d-s in de So-wjet-Uuie zeer
gering". Radiio-MosJkow schrijft dii-t toe aan
de .grondige wijze waarop het examen
voor het verkrijgen van een rijbewijs wordt
afgenomen".
lioen dollar geofferd voor dit doel en
een man of tien is doorlopend aan het
werk om de landverhuizers in hun
moeilijkheden bij te staan.
De heer Jongbloed gaf een boeiend
overzicht van de mogelijkheden in dit
rijlke land, dat nu nog 14 millioen in
woners 'heeft doch er in 1975 waar
schijnlijk 25 millioen zal tellen. De
bodemschatten zijn enorm. De kolen
raapt men in sommige streken zo van
de grond op en het aardgas is er zo
overvloedig, dat men in sommige
plaatsen niet eens de verlichting uit
schakelt omdat dit te veel tijd en
moeite kost.
De volle zaal heeft met gespannen
aandacht naar de sprekers geluisterd.
Er werden enige films gedraaid en er
was ook gelegenheid tot vragenstellen
waarvan volop gebruik werd gemaakt.
Op Zaterdag 7 November wordt
van de werf van de firma Gebr. Nie-
stern te Delfzijl te water gelaten de
1100 ton metende kustvaarder „Kroon-
borg", die wordt gebouwd voor reke
ning van de N.V. Wagenborgs passa
giersdiensten en expeditiebedrijven
aldaar. Dit is de grootste kustvaarder
die ooit in de omgeving van Delfzijl
werd gebouwd.
RADIO-AGENDA
Woensdag 4 November
Hilversum I
402 m. 746 kc/s.
NCRV: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.13 Gewijde
muz. 7.45 Een woord voor de dag 8,00 Nws.
en weerber, 8.15 Gram, 8.30 „Tot Uw dienst."
8.35 Gram. 9.00 V.d.zieken 9,30 V.d.huisvr.
9 35 Walerst. 9.40 Gram 10.30 Morgend.
11.00 Gram. 11.05 „De hoofdige Boer",
hoorsp. 12.00 Bas en piano. 12.30 Land- en
tuinb. meded. 12.33 Gram. 12.59 Klokgelui
13.00 Nws. 13.15 „Met Pit, op pad", caus.
13.20 Metropole Ork. en solist. 13.50 Gram.
15 35 Viool en piano. 16.00 V.d jeugd. 17.00
Gram. 17.30 Orgelspel. 18.00 Mil. caus 18.10
Gram. 18.15 ld: 18.30 „Spectrum van liet
Chr. org.- en ver. leven", caus. 18 45 Piano
duo 19.00 Nws. en weerber. 19.10 Boekbespr.
19.25 Gram 19.30 Buitenl.overz. 19-50 Violen
en orgel. 20.00 Radiokrant, 20.20 Oogstdiens*-.
21.30 „De Rijn levensader van West-
Europa" klankb. 22.15 Gram. 22.45 Avond-
overd. 23.00 Nws. en S.O.S.-ber. 23.1524.00
Gram.
Hilversum H
298 m. 1007 kc/s.
VARA: 7 00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30
Gram 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8 50 V.d.huisvr.
9.00 Gym. 9.10 Gram. VPRO' 10.00 School
radio. VARA: 10.20 V.d.vrouw. 11.00 Gram.
12.00 Accordeonork. en solist. 12.30 Land
en tulnb. meded. 12.33 V.h.platteland. 12.38
Gram. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonst. Agenda.
13.18 Orgel en zang, 13.45 „De weg om
hoog", caus. 14.00 V.d.kind. 16.00 V.d.zieken.
16 30 Jeugdcone. 17.50 Regeringsuitz.l
Jeugduitz.: Correspondent.iedub „De brie
venbus gaat open" olv. Reglna Zwart. 18.00
Nws, en comm 18.20 „Het volle pond", caus.
18.35 Lichte muz. 19.00 V.d.kind. 19 03
„Veiligheid uit nuchterheid", caus. 19.20
VARA-Varia en grain VPRO: 19.30 V.d.
jeugd. VARA: 20.00 Nws 20.05 Po£ comm.
20.15 Om.r.ork. en klein vrtA^ven-koor.
22.30 „Water voor de Woestyn", caus. 22.43
Pianospel. 23.00 Nws. 23.13 Social, nws. ia
Esperanto. 23.20 Orgel, harp, viool en zang,
23.45—24,00 Gram.
DINSDAG 3 NOVEMBER 1953
TROUW
