V ier drielingen OUDE TONGE opnieuw in de branding Noodgebied worstelt met nieuwe problemen achter de dichte dijken KAFKA'S „DER PROZESS" OPGEVOERD ALS OPERA ,T' \"'r Wereldpremière te Salzburg Niet Piekeren maar Puzzelen streekarchivarlaat SCHOUWEN-DUIVELAND EN SI NT PHILIPS LAND zierlkzee ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1953 TROUW (Van onze speciale verslaggever) Op de smalle, groene dijk langs de spuiboezem staat een hoog, smal houten kruis aan het einde van een perk met rose, paarse en oranje bloemen. Het massagraf van de meer dan drie hon derd doden, die het dorp Oude Tonge betreurt. Op het terrein naast die dijk, langs de nauwe havenmond, liggen meters hoog de bergen puin en daar bikken Duitse meisjes zorgvuldig de gave stenen schoon. Daar worden nieuwe schuurtjes van ge bouwd. En nog verder weg klinkt het geratel van draglines en baggermolens. Daar werken de dijklegers aan nieuwe, hechte zeeweringen. Dat is op een zonnige zomer dag het contrasterende, maar moedgevende beeld van Oude Tonge. Naast dé dood het leven. Naast weggevaagde boerderijen de mannen, die het kapotgeslagen land „grubberen". In de verniel de woningen vrouwen, die weer schoonmaken. Moedgevend. Maar compleet is het beeld niet. Hier in Oude Tonge niet cn nergens elders in het noodgebied. Zeker, er wordt hard gewerkt. De ene dijk na de andere gaat dicht. Eva- cué's keren terug. Oude Tonge gaat 1G0 woningwetwoningen bouwen. De sloten worden uitge baggerd. De mannen van de huis- raadschade gaan rond met hun uitvoerige lijsten en over de uit keringen is niemand ontevreden. Maar achter aio bedrijvigheid, ach ter die moed, achter die roes van de ^herovering, verbergt zich een nieu we, schrijnende problematiek, waar tegen veel moeizamer strijd gekeverd Wordt. Nu de golven van de ramp weggeëbd zijn komt een vloed van 'nieuwe problemen opzetten en die 'heeft Oude Tonge en al die andere gemeenschappen in het getroffen ge- 'bied wederom ln de branding ge plaatst. Het zijn in het kort gezegd de pro blemen van een herstel van de maat schappelijke, geestelijke en culturele factoren in de gemeenschap. Men spreekt er niet gemakkelijk over in 'Oude Tonge. In de roes van het ogen blik, nu werken, herstel, vergoedin gen, kortom het materiële nog steeds 'maatgevend is, zuillen velen zich ook niet bewust zijn van de crisis waarin 'net dorp geraakt is sinds de ramp het welhaast nog radicaler dan de oor_ log uit zijn isolement sloeg en alles in de voegen doet kraken. Wij hebben een uitvoerig gesprek gehad met de burgemeester. Hij ver telde ons van het herstel, dot steéds sneler gaat, Dat er door hei Instituut van Stad en Landschap te Rotterdam een permanent kerkhof voor de meer dan "00 doden is ontworpen. Dat er nog 300 van de 2600 mensen geëvacu eerd zijn. Onzichlbare problemen Doch de onzichtbare problemen ble ven onbesproken. Oude Tonge is evenals al die andere dorpen op d'e Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden eeuwenlang een gesloten gemeenschap geweest. Reeds tientallen jaren is daar nu een verandering aan de gang. De zede, in de zin van traditie, heeft hier in belangrijke mate haar functie ver loren en a'e ramp laat plotseling, veel feller dan ooit te voren zien, dat een volledige terugkeer tot het oude niet meer mogelijk is. Een waarheid, die voor velen reeds jaren vast stond, doch die eerst thans onstuitbaar haar op mars is begonnen. Een opmars tegen een ontwortelde gemeenschap, die plotseling de be scherming van haar Hard, zeer hard hebben de jongeren van de buitenlandse te verhaasten, werkkampen meegeholpen om de wederopbouw van Oude maar daarnaast Tonge op gang te brengen. Het oecumenische kamp nam liggen er piotse de geschonden Hervormde kerk voor zijn rekening en ling ook zulke ge- leverde een prachtige prestatie. Assistent-leidster Frances weldige kansen, dat Polter (Amerika, links op de foto) bespreekt met de wij die wel grij- kampleider ds. Gilly Belgiëde werkzaamheden, pen moeten. De Eenzaam staat het smalle witte kruis op hel massagraf waar de doden van Oude Tonge begraven liggen. Het staat daar op een van de weinige dijken, die hel hiel den in de Februarinactht als een- herinnering aan de meer dan 300 mensenlevens, die hier het leven lieten. v gezinnen liggen vaak uit elkaar. De oudere generatie staat veelal machte loos tegenover de nieuwe invloeden en weet ze niet ten goede te wen den. De jeugd en de jonge vol wassenen moeten wij zien te win nen. Ook zij weten niet waar zij aan toe zijn, nu plotseling alles anders is geworden. Ik zal U twee voorbeelden geven." Een wetenschapsman, een van de vele maatschappelijke werkers, jeugdleiders, psychologen, sociologen en paedagogen, die op het ogenblik in het noodgebieü' werken, zit voor ons. Hij zoekit naar zijn woorden, want zo dra men de problematiek van het nood gebied bulten de koele beschouwing vanuit de wetenschap brengt, wordt lange broeken of shorts. „Men heeft ons verteld, dat we vóór de ramp met zulke kleding nagejouwd zouden zijn", merkte Frances Potter op. Een intelli gent Amerikaans meiske van 24 jaar, dat secretaresse is op een kerkelijk bureau in Amerika en hier assistent leidster van het werkkamp. „Maar nu accepteert men ons. De mensen zien ons Zondags in de kerk, net als ieder ander. Wij lezen uit dezelfde Bijbel en geloven in dezelfde God. Dan maakt de kleding toch geen verschil." Zij stelde het erg simpel, dit Amerikaanse meisje. En inderdaad was het voor velen in Oude Tonge een openbaring, dat zoiets mogelijk was. Doch velen vragen zich af of dit niet allemaal te vlug gaat. Er zijn een paar meisjes van het dorp geweest, die vonden, dat zij nu deze mode uit een voorheen onbe kende wereld konden volgen. Je kon immers best een short dragen en toch een goed Christen zijn? Zij ontketen den thuis met die nieuwe dracht een revolutie en werden onder hevige scheldwoorden bijna het huis uitgezet door vaders, die dit eenvoudig niet zo snel konden accepteren, Veel te snel ,.Ik vraag me af, of het niet allemaal veel te snel gaat", zegt maatschappelijk werker Ph. Stijnis. die de leiding heeft over de burgercantine. Een jonge ener gieke kerel, die de afgelopen maanden heeft geleerd wat hard werken is, ..Maar het is aan de gang en we moeten niet werkeloos toezien. We moeten de jeugd van de dijk houden en probe ren samen met het hele dorp alles in nieuwe bar.en te leiden. Als we maar geld en spullen krijgen". Hij is één van de veie werkers, die na 1 Februari in Oude Tonge zijn ge komen, en die het dorp niet ziet als een wetenschappelijk studie-object, doch als een opdracht. Het onderzoek moet immers niet over de gemeenschap op de helling gaan, als was het louter een onderwerp van nuchter wetenschappe lijk belang, neen samen met de ge meenschap moet gezocht worden naar wegen om vooruit te komen. Er rust een grote verantwoordelijk heid op de mensen, die de schouders onder dit herstelwerk durven zetten. Men kan zo gemakkelijk de deuren, die door de ramp met geweld werden opengeslagen, weer door ontactvol op treden laten sluiten. Men kan zo ge makkelijk sensatie slaan uit de ver wildering van de jeugd in en rond Oude Tonge. Doch alleen in solida riteit kan een dam worden opgewor pen, die verdergaande ontworteling kan sluiten. Dat betekent samenspre- ken, samen-werken, samen-leven" zegt drs. C. Louwerse, algemeen secretaris van de Ned. Bond voor Sociaal-Cultu reel Vormingswerk in zijn brochure „Dijken dichtèn verder?" welke een zeer zuivere beschrijving van het huidige probleem bevat. Hij waar schuwt er voor om te generaliseren. Het is natuurlijk niet zo, dat iedereen Oneindig triest ligt het lage land rond Oude Tonge met zijn grauwe modderige akkers en kapotgeslagen huizen. Maar tussen die troosteloze ruïnes rijden de vrachtwagens met puin en xverken de mensen aan het herstel. het allemaal zo moeilijk. Hij is pas in Oude Tonge geweest. „De jeugd is in een vacantiekamp geweest. Op een Zondag na de kerkdienst, pakt een meisje van een jaar of twaalf een bal en gaat daairme spelen. Een ander, van dezelfde leeftijd komt er bij staan en zegt: „weet je wel, dat je niet mag ballen op Zondag. Dat zou je thuis niet hoeven proberen." De ander zegt: „ja maar hier zijn we in een kamp en ais .k een bal tegen de muur gooi is dat heus geen zonde." Het antwoord is: „ik begrijp niet, dat jij niet verdronken bent." Het andere voorbeeld maakte ik mee met de buitenlandse jongelui, die in Oude Tonge helpen". Vele nationaliteiten Jonge mannen en vrouwen van acht of negen verschillende nationaliteiten, die met hun werkkampen in het dorp zijn neergestreken. Zij helpen oprui men, schoonmaken, metselen. Wij heb ben een bezoek gebracht aan het Oecumenische Werkkamp van de Wereldraad van Kerken, dat onder lei ding slaat van ds. R. Gllly, een Frans sprekende Zwitser, die predikant is in België. Dertig jonge Belgen, Hollan ders, Duitsers, Fransen, Zwitsers, En gelsen, Amerikanen en Italianen heb ben onder zijn leiding de geschonden Hervormde kerk opgeknapt en daar mee een prachtig stuk werk geleverd. Hun aanwezigheid was, zoals de bur gemeester het uitdrukte, van grote waarde voor het moreel van het dorp. Maar toch accentueerde hun aanwezig heid ook de stille, brandende proble men, waarmee men worstelt. „Toen wij aankwamen", vertelde ds. Gilly, „vroeg een vrouw mij om mijn zwarte pak, dan zou z.ij hel oppersen voor de Zondag. Ik zei, dat ik geen zwart pak had. „O, maar dan bent U geen dominee, zëi de vrouw verbouwe reerd". De dominee glimlachte en nam zijn vuile, witte petje af. Hij keek naar de meisjes, die voor de kerk aan het schilderen waren. Gekleed in driekwart in de getroffen gebieden, dat elke jongere in Oude Tonge door zijn of haar gedrag, het probleem verscherpt. Gelukkig niet. Want het zijn juist zij, die sland weten te houden tegen de branding in, die de voorhoede moeten vormen in een oplossing van de moei lijkheden, waarvoor men thans staat. „Van binnenuit Drs. Louwerse geeft in zijn boekje een uitvoerige beschrijving van een mogelyke oplossing door middel van een herstel van de gemeenscnap van binnenuit. Zeer terecht merkt hij daar bij op: „Ondertussen is het wel zo, dat de sleutels die de nieuwe toekomst van de getroffen gebieden zuilen moe ten ontóluiten in handen van de ker ken zijn". Want niet het „luctor et emergo", maar veel meer het „bid en werk" is de wapenspreuk, die het nood gebied in zijn blazoen moet voeren. Slechts een biddend werken op d\ ter rein, dat zo oneindig veel moeilijker is dan dat van de dijken en vernielde akkers, kan Oude Tonge stand doen houden in de branding. En dan is het zeker zo, dat de kerk zich bewust moet zijn van het allesomvattende arbeids terrein, dat braak ligt. Dan kan het niet meer voorkomen, dat zoals elders gebeurd is een predikant door zijn kerkeraad terecht wordt gewezen, wanneer hij zich wil gaan bemoeien met de losgeslagen jeugd, di* een toe vlucht heeft gezocht in de laagste waarden van het leven. De opmerking „U bent. hier om Gods Woord te ver kondigen, niet om de jeugd bezig te houden" wordt dan een wel heel schrille tegenstrijdigheid. (Van onze muziekredacteur). EEN beetje verloren in een der drukste winkelstraten van het prachtige Oostenrijkse stadje Salzburg staat het tot museum ingericht geboortehuis van Mo zart. Alleen al het bezit van dit overigens vrij onooglijke gebouw zou voor Salzburg voldoende zijn om zijn jaarlijks terugkerende muziekfeesten te rechtvaardigen, mocht er ooit een rechtvaardiging nodig zijn. Het geluk en het voor recht een dergelijk genie tot speelplaats gediend te hebben, mag men toch wel eens per jaar met een feest van het spel her denken. En men doet dat dan ook, sinds ongeveer 1920 consequent, met de nodige blijheid en ernst, in het natuurlijke decor, dat het prach tige oude deel van de stad langs de rusteloos stromende Salzach uit zijn historie heeft meege kregen. Kern van deze muziekfeesten is uiteraard het oeuvre van Mozart, met daaromheen gegroepeerd de muziek van andere grote meesters, die steeds waard is feestelijk gespeeld en gehoord te worden. Geleld door de gedachte, dat men echter ook de levende componisten van eigen tijd niet mag negeren in een stad waar Mozart's muziek ook nog tijdens zijn leven klonk, daarbij overigens negerend het feit, dat deze muziek volmaakt harmonieerde met de omge ving waarin zij ontstond, voert men sinds enkele jaren telkens een heden daags werk tijdens de Salzburger Fest- spiele uit. Dat was dan dit jaar de opera „Der Prozess", naar hét gélijknamigé boek van Kafka, gecomponeerd door de jonge Oostenrijkse componist Gott fried van Einem. De première vond Maandagavond (17 Augustus) plaats in het Festspielhaus. Persconferenties, lezingen en discus sies gingen aan deze première vooraf en het werd degenen, die zich uit be langstelling of beroepshalve in dè daar losbrekende stroom van commentaren, verklaringen en interpretaties gestort hadden, ten slotte bijna onmogelijk zich een enigszins omlijnde voorstel ling te vormen van hetgeen men met het maken en opvoeren van dit werk nu bedoelde. Men kon alleen vermoeden, zich in dit opzicht in goed gezelschap van de componist zelf te bevinden, gezien diens kennelijke verlegenheid wanneer het er om ging een vraag over zijn opvatting van het onderwerp te be antwoorden. TELEURSTELLEND Tijdens de uitvoering, die ais zodanig muzikaal perfect slaagde onder leiding van Carl Böhm, werd, naar mijn me> ning, dit vermoeden duidelijk beveS' tigd. Gelijk Jozef K., de hoofdpersoon in de roman van Kafka, bleek Gott fried von Einem, in andere zin uiter aard, niet tegen dit proces opgewassen. De voortdurende vermenging van rea liteit en droomsfeer, de voor vele uit leggingen vatbare symboliek en de strikt persoonlijke stijl van Kafka's boek waren uiteraard de grote struikel blokken voor deze ongetwijfeld zeer begaafde componist. Het was dan ook wel wat overmoedig om een werk van iemand, wiens oeuvre nog in het mid delpunt van discussie staat, tot gegeven voor een opera te nemen. Men ver wachtte in dit geval door de muziek een verhelderend inzicht in de bedoe ling van de roman te krijgen, wat ove rigens door Kafka-kenners priori uitgesloten werd geacht. Zelfs wie ln alle bescheidenheid bekend Kafka's Prozess niet te kunnen doorgronden, heeft bij het lezen er van ongetwijfeld de beklemming en de naar het einde tot de rand van waanzin stijgende angstsfeer van dit boek als een ver woording van de in ieder mens leven de onbestemde vrees voor het uit eindelijke oordeel aangevoeld. Von Einem's muziek bleek niet bij machte daarvan iets in klanken weer te geven. Inderdaad, hij schreef een soms door zijn obsederend rhythme en zijn suggestieve instrumentatie pak kende muziek. Hij bleek een gedegen vakman (overigens wel het minste wat men van iemand, die een dergelijk onderwerp aandurft, mag eisen) maar zijn muziek bleef potentieel oneindig ver onder het beeldend vermogen van Kafka's taal. Het stuk, dat in negen beelden, voor namelijk met de oorspronkelijke dia loog van het boek als tekst, is inge deeld. kreeg scènisch een zeer aan vaardbare, maar toch steeds al te reëel gehouden vormgeving waarvoor Oscar Fritz Schuh verantwoordelijk was. Aan Nasser roept Egypte op tot totale oorlog Vice-premier van Egypte luitenant kolonel Nasser heeft een oproep ge richt tot 'het Egyptische volk om zich voor te bereiden op de totale oorlog tegen de Britse bezetter. Nasser, die generaal Neguib tijdens diens pel grimstocht naar Mekka, als president en premier vervangt, riep Donderdag een menigte van naar schatting 100.000 mensen, samengepakt op het plein voor het republikeinse paleis te Cairo toe: „Wij moeten ons voorbereiden op een strijd, die zal moeten worden gevoerd door het gehele volk, niet alleen door een groep van commando's. Wij moe ten de vrouwen en de kinderen leren hoe zij het land moeten verdedigen." De menigte, die zich bij 't aanbreken van de dag op het grote plein verza meld had om te bidden ter gelegenheid van het Mohammedaanse Bairam-feest, juichte Nasser enthousiast toe. de eisen, die de uitvoering van het werk stelt, werd u'tstekend voldaan door o.m. Max Lorens, Peter Klein, Endre Koreh en vooral door Lisa Delia Casa, die de drie vrouwenfiguren ver tolkte. Er zou over geslaagde details van het geheel, waar soms even iets van de sfeer van het boek opgeroepen werd, en over de talloze aperte misgrepen, die zowel componist als regisseur deden, nog veel en lang te discussiëren zijn. Het heeft, naar mijn mening, echter weinig zin, omdat daardoor wellicht de schijn gewekt zou worden, dat deze poging, om Der Prozess van Kafka scènisch en muzikaal te verbeelden, toch op een of andere manier als ge heel van enig artistiek belang geacht kan worden. Scène ,.Im Thorn", uit Von Einem's Der Prozess" naar gelijknamig boek van Kafka, Max Lorentz als Josef K. Wel kan men nogmaals met nadruk de vraag stellen, of het niet beter ware indien Salzburg zich van dergelijke experimenten in het vervolg onthield. Er zijn andere muziekpodia op de wereld, die zich daarvoor beter lenen. Salzburg moet zich uit respect voor zijn eigen historisch verleden het recht voorbehouden de muziek van deze tijd volkomen te negeren. "Het heeft deze problematische wereld zoveel gerijpte schoonheid uit het verleden te bieden en het kan dit onder zulke Ideale om standigheden in volkomen harmonie met zijn eigen karakter doen, dat daar in zijn bestemming voor de toekomst ligt. OPLOSSING VAN OPGAVE 113 Het totaal, dat elke drieling kreeg, lag beneden 100 tientjes. Van een drie ling was het product van de bedragen, die de jongste en de oudste kregen, gelijk aan het kwadraat van het be drag, dat de middelste kreeg. Daar alle 12 kinders een verschillend be drag kregen, is de enige mogelijkheid: Drieling I: 1, 9 en 81 tientjes; drieling II: 7, 21 er 63 tientjes; drieling III: 13, 26 en 5.2 tientjes; drieling IV: 25. 30 en 36 tientjes. Eleonora Konijn kreeg het minste, dus drieling I heet Konijn en Eleonora kreeg 1 tientje. Filomela de Kadt kreeg op één na het minste, dus drie ling II heet De Kadt en Filomela kreeg 7 tientjes. Angostura en Bade- loch kregen samen evenveel als Cor. sicaniana en Eleonora samen; Ango stura en Corsicaniana samen evenveel als Darghilea alleen. Hieruit volgt, dat A. 9, B. 13, C. 21 en D. 30 tientjes kreeg. Isolabella kreeg driemaal zoveel als een der elf anderen, dus zij kreeg 63 tientjes. Glavirol:. kreeg tweemaal zoveel al: Kizopranus Haring, dus G. kreeg 52 en K. 25 tientjes, terwijl drieling III Haring heet. Nu blijven over: één baby Konijn (31 tientjes) en twee baby's Van der Spin (reap, 25 en 36 tientjes). In de tweemaal geplaatste rectificatie (4/8 en 8/8in de opgave op 1/8 was de volzin ..verdwaald") stond: Hasdrubal was jonger dan Jaromir en Leixopho- ros, dus H. is in ieder geval een Van der Spin. daar de drieling Konijn op Dinsdag, de drieling Van der Spin op Vrijdag d.a.v. geboren werd Hij krijgt meer dan J. of L. en krijgt, dus 36 tientjes. J. is jonger dan L., dus L. is van de familie Konijn en J. van de familie Van der Spin. Hiermede is alles bepaald: Fam. Konijn: E. 1, A. 9, L. 81 tien tjes. Fam. De Kadt: F. 7. C. 21. I. 63 tien tjes. Fam. Haring: B. 13, K. 26. G. 52 tientjes. Fam. v. d. Spin: J. 25. D 30, H. 36 tientjes. Sommige lezers meenden, dat de jongste van een drieling het kleinste bedrag zot moeten krijgen, hetgeen nergens gezegd werd! De heer A. van Gispen te Amsterdam meent zelfs: ..De jongste krijgt natuurlijk het meeste, want zonder de jongste zou er geen sprake zijn van een drieling!" Daar lijkt me geen (baker)speld tussen te krij'gén te zijn!! In Engeland denkt men daar echter anders over en krijgt, de oudste het meeste, „Een prettige gemeente, waar f3640,- op de begroting is uitgetrok ken in verband met de geboorte van drielingen!" looft de heer K. W. Schutte te Den Helder de gemeente raad van Aphroditenburg. Het rechtvaardigheidsgevoel van de heer K. W. Hoving te Doesburg is ernstig gekwetst: „Helaas kan ik voor deze puzzle niet het. hoogste cijfer geven, Een 8 is wel voldoende, want ik ben het er niet mee eens. dat die kinderen zo ongelijk bedeeld worden. Als ze volv/assen zijn kunnen ze ons er wel een verwijt van maken, dat we hieraan hebben meegewerkt! Vooral voor die kleine Eleonora vind ik het erg sneu!" Wellicht onder het motto: Men moet een gegeven paard niet in de mond kijken?! De heer H. Scholaardt te Amsterdam heeft iets tegen zetters: „Mr. Van Vorden's puzzles zijnvoor Trouw's zetters blijkbaar te moeilijk, gezien de Herhaaldelijk voorkomende drukfou ten!" De fouten die voorkomen zijn ook vaak mijn schuld. Als louter con ventionele puzzles geplaatst zouden worden, zou dit minder voorkomen! De schaakgrootmeester dr. Tarrasch drukte dit eens ongeveer zó uit: „Het edelste paard breekt wel eens de benen bij het nemen van een gevaar lijke hindernis: bij mijn weten is dit nog nooit een ploegpaard overkomen: dat loopt geen risico's!" De heer H. A. de Boer te 's-Graven- hage maak* een zonderlinge opmer king: „U hebt de sexen modi. verdeeld over de vier gezinnen." Maar miin beste meneer De Boer, daar kan ik toch niets aar doen Slechts héél enkele oplossers vinden dit zomerpuzzeltje toch nog té gemak kelijk (een „komkommerpuzzeltje", vindt de heer W. H. v. d. Berge te Breda), maar de meesten zijn enthou siast als de trotse inwoners van Aphro ditenburg. Zo onze puzzledichter. de heer A. Schaafsma te Boven-Hardinx- veld: „Dit vraagstuk van „viermaal een [drieling" Brengt puzzelaars vast in bezieling! Zo'n heerlijke kans op verwarring Biedt medicijn tegen verstarring! Dan ook nog 'n rekenkunde-tfest Met TIEN beloont men haar het best!" De heer M. Meyer te Amstérdam.C. is hee'. wat van plan: „Door deze puzzle heeft U ons de weg gewe zen als we nog eens een naam voor een kleintje moeten bedenken. Wij komen dan wel een beroep op U doen!" (Mijn tarief is f 5 pér kind; twee-, drie- enz. lingen aanzienlijke korting. G, v. V.). Ds, C. van der Tas te Amsterdam-W. geeft, blijk van verrassende veelzij digheid: „Op deze warmste dag van het jaar vertoef ik in een kamp in de buurt van Wageningen, Ik heb juist nog een beschut plekje kunnen vinden om even de oplossing in te sturen van de 113de opgave En de heer J. H. Abbink te Eind hoven brengt mij tot wanhoop: Beoordeling 8. Ik zou nog hoger beoordeeld hebben indien men van alle families kon uitmaken, wie de jongste was." (Tjamaar, meneer Ab bink, wat wilt U nou? Wilt U uit de puzzle ook nog de kleur van de haren van de borelingskes oplossen? Of hoe de gelukkige moeders.,.;van d'r eigen" heetten? En naar. wie de kin deren genoemd waren en hoeveel moe dervlekken elke had? Ik maak puzzles, geen encyclopaedieën! G. v. V.). De beoordeling was ditrhaal zeer gunstig: gemiddeld waarderingscijfer 8.16: verdeeld als volgt: 4 (1,2%), 5 '1.9%). 6 (8.9%). 7 (17.8%), 8 (28.3%), 9 (21.9%) en 10 (20,0%). Ter. slotte- Mijn hartelijke dank voor ;le vele en hartelijke wensen voor miin herstel Ik lig deze regelen nog te schrijven in het ziekenhuis, maar hoop nu spoedig weer de huiselijke haard onveilig te maken. En die brieven deden me goed: écht goed! De ladder staat nu boven 98 punten met de prijswinnaar: C. Keus, Zijloordkade 17, Leiderdorp (voor de derde maal!). Het komt niet vaak voor, dat er maar één prijswinnaar is en het laat zich aanzien, dat er de volgende maal zeer velen zullen zijn. In ieder geval: de gelukkige éénling ditmaal harte lijk gelukgewenst.' Mr. G. van Vorden.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 1