WAAROM HEEFT DE LAGERE
SCHOOL GEEN GEDULD?
verstarring
COMMISSARIS DE CASEMBROOT:
Zeeland gelooft in spoedige overwinning
van dijkenbouwers op het water
Wat deze provincie thans nodig heeft?: huizen, huizen
en nog eens huizen, maar óók financiële experts
HENGELO heeft moeilijkheden met
interpretatie van de Kieswet
Tegenstellingen
ALGEMEEN HANDELSBLAD VAN ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1953
3
(Van onze sociale medewerker)
HET gebeurt tegenwoordig nog al
eens, dat van de kant van de werk
nemersvakverenigingen de mogelijk
heid van verdere samenwerking met de
werkgeversverenigingen in de Stichting
van de Arbeid en de publiekrechtelijke
bedrijfsorganen in het geding worden
gebracht, zodra de laatste iets hebben
gedaan of nagelaten wat de arbeiders
niet zint. Zo rinkelde kort geleden de
heer A. Vermeulen met de sabel van het
N.V.V., omdat de werkgeversbonden het
hadden bestaan om zonder voorkennis
van de Raad van Vakcentrales een ver-;
klaring over de geleide loonpolitiek te
publiceren. Zonder hier op het al of niet
gegrond zijn van de ontstemming der
arbeidersbonden te kunnen ingaan, wil
len wij constateren, dat het volkomen
misplaatst is, om bij eventueel menings
verschil over details direct al de gehele
grondslag van de tijdens de oorlog be
klonken samenwerking tussen werk
gevers en arbeiders aan de orde te stel
len. Elke samenwerking tussen mensen
kent haar spanningen, iedere partner
schiet op zijn beurt wel eens te kort.
Hoe funest voor de gezindheid tot ver
betering en verinniging der banden en
verdere samenwerking is het dan niet.
als bij alle of bij vele voorkomende ge
schillen meteen al gedreigd wordt met
verbreking der betrekkingen! Waarlijk,
wil er van de P.B.O. iets terecht komen,
dan zullen beide partijen bij al haar
handelingen en uitlatingen dienen te be
seffen, dat de haar toevertrouwde taak
te groots en te ernstig is om door on
doordachte of ïlloyale handelingen of
door heetgebakerde commentaren te be
derven.
WILLEN er uit de samenwerking tus
sen werkgevers en werknemers
voorts goede vruchten blijven
groeien, dan dient men zowel aan werk
gevers- als aan werknemerszijde te be
seffen, dat de goede verstandhouding
tussen de (voormalige) „klassen" van,
werkgevers en arbeiders nog iets anders
en iets meer is dan de organisatorische
samenwerking tussen bonden en centra
les. Wezenlijke samenwerking dient te
leven bij de individuen. Op dit punt
dreigt een verstarring te ontstaan, welke
niet zal nalaten de smaak voor waar
achtige (en ongetwijfeld van beide kan
ten met opofferingen gepaard gaande)
samenwerking in de Stichting van de
Arbeid en de publiekrechtelijke bedrijfs
organen te bederven.
Het is namelijk in hoge mate de
vraag, of de stemmen van de vertegen
woordigers der centrales van werk
gevers en werknemers altijd wel repre
sentatief voor de geheel groep zijn. Wij
wijzen in de eerste plaats op beslissingen
en compromissen, welke by de indivi
duele leden totaal niet leven. De zoge
naamd door de „belanghebbenden"
voorgestane reorganisatie van de uit
voering der sociale verzekering heeft
veel verwarring veroorzaakt en men
verneemt in de practijk onophoudelijk
de klacht, dat men van de regen in de
drup is gevallen. De verplichte aanslui
ting bij de bedrijfsvereniging van eer
der 26 niet organisch ontwikkelde
bedrijfstakken is in strijd met de be
langen van veel werkgevers en arbei
ders, zo voert men aan, terwijl bovendien
van het voorgespiegelde „zelf-doen"
weinig of niets terecht komt.
In verband met de vraag naar het
representatief zijn wijzen wij in de
tweede plaats op het kleine groepje
mensen ,dat als vertegenwoordigers in
allerhande qualiteiten elkaar dagelijks
in commissies van de Staten-Generaal,
de Stichting van de Arbeid, de S.E.R.,
de Sociale Verzekeringsraad, de Fede
ratie van Bedrijfsverenigingen, etc.
ontmoet. „Altijd weer dezelfde mensen'
schreef enkele maanden geleden mr
Fockema Andreae in Maatschappij-
Belangen. En wij voegen eraan toe, dat
het „zelf-doen" en de inschakeling van
belanghebbenden toch wezenlijker ge
stalte zal moeten krijgen, wil er ooit
van de P.B.O. iets teréfcht komen.
Een
ste
(Yan een onzer verslaggevers)
EN zeer belangrijke vooruitgang in de geestesge
steldheid van onze. door de watersnood getroffen
bevolking is, dat de vrees voor een te langzaam
en onvoldoende herstel van de dijken nu wel definitief
is verdwenen." Aldus de Commissaris der Koningin in
de provincie Zeeland, jhr mr A. F. C. de Casembroot,
tijdens een onderhoud dat wij kort na de afgrendeling
van de polder Kruiningen in zijn werkkamer ter griffie
te Middelburg met hem mochten hebben. „Waterstaat
en de uitvoerders hebben in prachtige samenwerking
de laatste maanden dingen tot stand gebracht, die de
stoutste verwachtingen overtroffen, te meer juist om
dat vastomlijnde beloften ontbraken. Aan daden heeft
men trouwens altijd meer dan aan beloften."
Het is een heel ander Zeelanddit van vandaag, dan
de tragische gebrokenin rouw en water gedompelde
provincie van nog slechts weinig maanden geleden. Wel
iswaar is Schouwen-Duiveland nog grotendeels geïnun
deerd twee miserabele watervlakten, gescheiden door
een ongemakkelijk berijdbare corridor en omringd door
materiële onzekerheden en weliswaar zal Zuid-Beve
land ten Oosten van zijn scheepvaartkanaal nog geruime
tijd de schadelijke gevolgen van de ramp moeten onder
vinden, toch koepelt zich de transparante Zeeuwse zomer
hemel over een gemeenschap, voor wie het leven nieuwe
kleur heeft gekregen, de iriserende glans van zon op
zondvloed, het teken van }s mensen verbond met het
eeuwige: de hoop.
TENSLOTTE en hierbij 'willen wij
even langer stilstaan is die
quaestie van het representatief zijn
ook van groot gewicht en zelfs acuut
bij de zuilsgewijze vertegenwoordiging
der arbeidersbonden in de organen van
overleg. Wellicht kent raen langzamer
hand het jargon, waarvan men zich in
de sociale politiek bedient, De drie
„zuilen" slaan op de politiek-confes-
sionele geleding van de vakbeweging,
te weten neutraal (bij de arbeiders door
gaans socialistisch), r.k. en protestants
christelijk. „Bonafide" dateert uit de
tijd, dat het gekuip van de communis
tische E.V.C. het onmogelijk maakte,
met deze malafide elementen rondom de
conferentietafel te zitten, „Erkend"
werd een tijd lang genoemd de vak
beweging, die in de ogen van de rege
ring en de bonaflden onder elkaar
genade vond. „Representatief" verklaart
zich tegenwoordig de vakbeweging,
welke als N.V.V., K.A.B. en C.N.V. de
drie zuilen vormt.
Een ernstig teken van dreigende ver
groeiing en mislukking der P.B.O. zien
w\j nu in het feit, dat de zogenaamde
„zuilen" zich bij uitsluiting „represen
tatief" achten voor alle arbeiders, dus
ook voor de niet en de in andere bon
den georganiseerde. Hierover is de laat.
ste tijd veel deining ontstaan, waarvan
onzeparlementaire redacteur in het
blad van 25 Juli al melding maakte. Hij
wees speciaal op de positie van de
Nederlandse Vakcentrale, welke buiten
alle georganiseerde overleg wordt ge
houden, omdat de drie zuilen-bonden
haar niet „representatief" achten. In
het Sociaal Maandblad van Juni signa
leerde px'of. Molenaar een soortgelijk
geval, te weten het niet erkennen van
de vereniging van inspecteurs van ver
zekeringsmaatschappijen „de Buiten
dienst", als representatieve organisatie
voor de toepassing van de wet op de
Ondernemingsraden. Ten slotte is er
het geval van de heer Kapinga, de
•foorzitter van de Ned, Ohr. Bond van
Óverheidspersoneel, die pleitte voor een
verplichte bijdrage van ongeorgani
seerden ten behoeve van de kas dei-
erkende vakverenigingen!
AL deze symptomen wijzen er op, dat
er iets mis is met de mentaliteit
en de democratische gezindheid
van sommigen onzer vakbondsbestuur
ders. Hoezeer men afkerig is van de
ongeorganiseerden, hoezeer men de
eigen richting als de enig juiste be
schouwt (waarbij men de twee andere
„zuilen" noodgedwongen erkent), hoe
zeer men (niet ten onrechte) versnip
pering over talloze kleine bondjes van
diverse richting wil vermijden, het is
ondemocratisch en daarom ontoelaat
baar om zelf op de bok zittende
andersdenkenden van meerijden op de
organisatiewagen te willen uitsluiten.
Ziet men dit duidelijk in, dan vindt men
in de practijk ook wel een oplossng
voor gevallen als van de N.V.C. en de
Buitendienst.
Nogmaals, de door ieder weldenkend
mens toegejuichte en nagestreefde
organische samenwerking tussen werk
gevers en arbeiders houdt oneindig veel
meer in dan de samenwerking rondom
conferentietafels van enkele „represen
tatieve" organisaties. Daarom dienen
deze laatste zich van alles te onthou
den. dat aanleiding kan geven tot wrij
vingen en dus ook van onbesuisde
reacties, vooral als blijkt, dat met be
trekking tot de „representativiteit" men
aan vrijwel alle kanten boter op het
hoofd heeft.
Dr DREES beantwoordt
vragen over hulp
aan Japan
Op desbetreffende vragen van het
Tweede-Kamerlid de heer Burger heeft
de minister-president, de minister van
Algemene Zaken schriftelijk geantwoord
dat de regering, nadat de recente wa
tersnood in Japan bekend was geworden,
onmiddellijk haar medeleven aan de Ja
panse regering heeft doen overbrengen.
Zij is van mening, dat er geen reden is
voor Nederland van staatswege hulp te
verlenen, doch dat zulks op de weg van
het particuliere initiatief zou kunnen lig
gen. In dit verband zij medegedeeld,
dat het Nederlandsche Roode Kruis
reeds een zending kleren en levensmid
delen naar Japan heeft gezonden en dat
het een oproep in de bladen heeft ge
plaatst om geld in te zamelen tot leni
ging van de nood der slachtoffers. Reeds
zijn bij het Rode Kruis bedragen van
particuliere zijde voor dit doel binnen
gekomen.
Dodelijk ongeval in de
staatsmijn Emma
In een steengang van de Staatsmijn
Emma te Treebeek geraakte gisteren de
51-jarige locomotief-machinist J. Smal
uit Sittard met zijn hoofd bekneld tus
sen de locomotief en een zijwand van de
galerij. Hij werd daardoor zo ernstig
gewond, dat hij ter plaatse overleed.
Bijdragen Rampenfonds
Een-en. dertig s te verantwoording van
bij het Algemeen Handelsblad ontvangen
bijdragen
Venn, en personeel Acc.kantoor-Elles
i Hamelberg 492.69; LTit Amerika
f 50.mevr. Stengers, Brussel,
B. frs. 1000.
Commissaris De Casembroot, in
provincie de hoogste autoriteit, voor wie
al wat daar leeft met de maatstaf van
het eigene wordt beoordeeld, is oprecht
verheugd over de stand van zaken. Niet
alleen het dichten van de stroomgaten
het een na het andere en het droog
vallen van ondergelopen polders geeft
reden tot tevredenheid, maar ook de ma
nier waarop de mensen worden geholpen
oij het weer on gang brengen van een nor
maal leven. In de eerste plaats noemde
de commissaris de regeling van de huis
raadvergoeding.
„Men kan daarvoor de grootste waar
dering hebben. Menigeen is bezorgd ge
weest, dat veel dedupeerden niet aan hun
trekken zouden komen doordat er niet
voldoende rekening zou worden gehouden
met verschillende graden van vroegere
welstand. Om maar iets te noemen: pre
dikanten, leraren en onderwijzers hebben
een werkkamer met boeken nodig. Plaat
selijke commissies, die met individuele
omstandigheden op de hoogte zijn, heb
ben al zulke problemen onder ogen ge
had en bevredigend opgelost. Ook de tex-
tielschaderegeling verloopt naar wens en
het Rode Kruis heeft daarbij voortreffe
lijke hulp verleend. Er zijn tal van men
sen, die thans beter in him textiel zitten
dan vóór de ramp."
Vooral op dit gebied was de hulp bij
zonder snel maar het is een bekend
verschijnsel, dat hoe harder er wordt ge
werkt des te groter de kans is van fou-
ten-maken. Inderdaad, er zijn dit kon
moeilijk uitblijven bij de vlugge arbeid
van zovele vrijwilligers vergissingen
voorgekomen en in een enkel geval is er
sprake geweest van een vrijwillige ver-
issing of, anders gezegd, fraude. Jhr
<e Casembroot was echter van oordeel,
dat het hoofdstuk „textiel" in de om
vangrijke schaderegelingsgesehiedenis
zeker aanleiding geeft tot algeöiene te
vredenheid.
p de vraag hoe het staat met de
reeds meermalen opgeworpen kwestie
van de geschenken, die van de door het
Rijk gegeven schadevergoeding zouden
moeten worden afgetrokken, antwoordde
de commissaris, dat hij de uitspraak van
minister Van der Kieft, enige tijd gele
den gedaan, rechtvaardig en billijk vond
adoptiegiften worden alleen dan afgetrok
ken wanneer de rijksbijdrage en de ca-
deaux tezamen het bedrag van de ge
leden schade overschrijden. Het zou niet
eerlijk zijn, wanneer de ene gedupeerde
veel meer terugkreeg dan de andere.
In dit verband vermeldde jhr De Ca
sembroot met diepe erkentelijkheid de
niet direct in geld omzetbare hulp, die
vele gemeenten in ons land aan plaatsen
in het rampgebied hebben gegeven: veel
al technische hulp, waarvan bijvoorbeeld
Zierikzee, Bruinisse en St. Philipsland
hebben mogen profitex-en. Soms was de
ze hulp volstrekt niet spectaculair en
toch zo buitengewoon belangrijk. Men ne
me bijvoorbeeld eens het nauwkeurig uit
zoeken en op stevig papier plakken van
uit het water opgeviste archiefstukken en
het weer op poten zetten van een half
verdronken administratie. „Wij kunnen
niet dankbaar genoeg voor zijn."
Ook de hulp uit het buitenland niet
alleen tijdens de ramp, maar vooral ook
daarna moet worden geloofd en ge
prezen. Wat in het bijzonder nodig is:
luizen. Zwitserland heeft nu geld bijeen
gebracht voor niet minder dan zeventien
Rode-Kruis-gebouwen in Zeeland. De
gemeente Delden in Overijsel zorgt voor
larakken, die in St. Philipsland zullen
worden opgericht.
„Onze grootste zorg op het ogenblik,
aldus de Commissaris, „is hoe aan vol
doende huizen te komen. Dat geldt voor
al voor Schouwen-Duiveland. In de aller
laatste tijd zijn daar weer heel wat
in het water staande huizen ingestort
en weggespoeld. Wij hebben er nu drie
honderd keten, maar dat is veel te wei
nig en ik ben van plan. er nog een aantal
te vragen. Een dorp als Duivendijke bij
voorbeeld is voor 70 pet onbewoonbaar
geworden Herbouw is allernoodzake
lijkst. Niet alleen omdat de mensen ex-
weer graag v, i 11 e n wonen, maar voor
al ook omdat zij er moeten wonen,
wil men het land weer op peil brengen.
Wanneer er geen huizen zijn orn in te
wonen, verloopt een gemeente; dan zoe
ken de arbeiders elders werk en het is
TECHNIEK EN MANKRACHT span
nen samen om in Zeeland de laatste
stroomgaten te dichten: twee zijn er
nog over, op Schouwen-Duiveland. Het
is geen wonder, dat de Zeeuwen alle
wantrouwen ten aanzien van een spoe
dig dijkherstel hebben laten varen, nu
het ene gat na het andere wordt ge
stopt. Nog kan het water de strijdende,
bouwende mens parten spelen, maar de
kansen dat de vijand binnenkort een
definitieve nederlaag lijdt, op all e
fronten, worden met de dug groter
met ieder zinkstuk dat onder het ge
wicht van geweldige basaltblokken
het water verdwijnt, met iedere golf
van zandspecie uit de persleidingen, ja
met iedere handgreep van elke m
die bij dit grote en grootse werk is
ingeschakeld.
met him oude dorp gedaan. Kunnen ex-
geen gewone huizen komen, dat moeten
het voox-lopig maar keten zijn. Zowel
Den Haag als Middelbux-g hebben zich
aanvankelijk sterk tegen de bouw van
noodwoningen in de dorpen verzet, maar
door de noodzaak van het ogenblik zijn
we overstag gegaan. Iedereen is nu wel
overtuigd van het feit, dat Schouwen-
Duiveland bovenal woonketen van node
heeft."
In het droge duinengebied van Schou
wen, in Bux-gh-Haamstede en Renesse,
zijn 140 Oostenrijkse en Zweedse huisjes
overeind gezet, die voorlopig zullen die
nen om de vacantiegasten onderdak te
bieden, maar die na het zomerseizoen
voor évacué's in aanmex-king komen.
Jhr de Casembroot noemde dit een ty
pisch voorbeeld van economisch gebruik
van noodwoningen. Schouwen kan thans
zijn vacantiegasten niet missen; zij vor
men een belangrijke economische factor.
Door de aanwezigheid van de zomer
huisjes behoeven de vreemdelingen dus
niet bij burgers van de drie dorpen in
te wonen; de woningen zijn toch al vol
genoeg.
Met het herstel van Schouwen-Duive
land zal een algemene herverkaveling,
zoals die voorheen op Walcheren is ge
schied, gepaard moeten gaan. Hoe deze
herverkaveling zal geschieden, valt op
dit ogenblik nog niet te zeggen omdat
men eenvoudig niet weet hoe het nog
steeds ondergelopen land eruit ziet. De
polder Kruiningen, 1823 ha groot, blijkt
voor een achtste deel (220 ha) totaal be-
dox-ven te zijn en de vraag is: Wat moet
men er nu mee beginnen? Moet men op
het vex-knoeide stuk een bos planten?
„Juist dezer dagen", vertelde ons de
Commissaris, „werd het plan geopperd
om de bagger uit het Zuïdbevelandse
kanaal, die tot nu in zee werd geworpen,
voor de polder Kruiningen te gebruiken.
Dit kost natuurlijk veel geld aan ar
beidsloon. De vraag werd daarbij ge
steld of die bagger dan niet in de wex-k-
verschaffing naar de polder kon worden
getransporteerd. Het is een kwestie, die
niet maar zo een-twee-drie kan worden
opgelost.
Onder de bevolking zijn de gevoelens
ten aanzien van de herverkaveling ge
mengd. De grote meerderheid van de
boeren noemt het een „noodzakelijk
kwaad". Velen vrezen, dat er niet vól-
Oud-gezagvoerder B. J.
Couvée' overleden
Te Voorburg is, 57 jaar oud, overleden
de lieer B. J. Couvee, oud-gezagvoei-der
bij de Holland-Amerikalijn, De heer Cou
vee kwam in 1914 in dienst van deze
maatschappij. Op 1 Augustus 1952 ging
hij wegens ziekte met vervroegd pen-
Hij was laatstelijk gezagvoerder
doende rekening zal worden gehouden
met plaatselijke wensen en verlangens
en daarom zouden zij graag zien, dat
zoveel mogelijk locale figuren bij de
herverkavelingscommissie werden inge
schakeld. Zowel in de polder Waarde
als op Tholen en op heel Schouwen-Duive
land wordt de kwestie nu dringend. „Het
provinciaal bestuur doet wat het kan
om de uit deze zaak voortvloeiende moei
lijkheden tot aller tevredenheid op te
lossen. De voorzitter van de herverkave
lingscommissie is uitnemend op de hoog
te van de heersende bezorgdheid, dat
bij een herverdeling van de bodem het
rechtskundig element de boventoon zou
kunnen voeren, Deze bezox-gdheid, die
soms wel in klachten tot uiting kwam,
heeft indertijd ook op Walcheren geleefd.
De voorzitter heeft echter steeds getracht
de redenen tot klachten uit de weg te
ruimen. Uiteindelijk beoogt de herver
kaveling een algemene sanering van het
land, ten bate van de bevolking."
Op de vraag, ten slotte, of zich in
Zeeland nog bijzondere behoeften doen
gevoelen op het gebied van mensen
materiaal, antwoordde de Commissaris,
dat er in deze abnormale tijd een urgent
tekort is aan experts op het gebied der
gemeentefinanciën. Op dit terrein valt
nl. zo het een en ander te saneren, voor
al omdat er reden tot bezorgdheid is
voor spanning op de arbeidsmarkt in
verband met het feit, dat zwarte lonen
om de hoek komen kijken.
(Ingez. med.-advertentie)
WILLIAMSj. HUMBERT
Lond"n SHERKT Jere'
Soldaat voorkwam dat
straaljager verbrandde
(Van onze correspondent)
Enschede, 1 Augustus
De commandant van de vliegbasis
Twente heeft gistermiddag voor het
front van de troep een bedrag van 25
uitgereikt aan soldaat J. A. Sneep voor
moedig gedrag, waardoor hij een straal
jager redde.
Toen bij de oefening Coronet een aan
val op de vliegbasis werd gedaan, kwam
een lichtkogel van de luchtdoelartillerie
terecht op de wielerhoezen van een
Gloster Meteor, waardoor deze vlam
vatten. Soldaat Sneep, die in de buurt
op wacht stond, snelde toe en bluste
het vuur.
Ir de Voogt nam afscheid als
directeur van P.N.E.M.
(Van onze correspondent)
Geert ruidenbergj 1 Augustus
Wegens het bereiken van de pensioen
gerechtigde leeftijd heeft ir J. G. de
Voogt gisteren in de cantine van de
Donge-centralen van de Prov. Nooi'd-
brabantse Electriciteits Mij te Geertrui-
denberg afscheid genomen als technisch
directeur van het bedrijf. Ir De Voogt
werd bevorderd tot officier in de orde
van Oranje Nassau. Commissarissen,
dix'ectie en personeel van beide Donge-
centralen en de Amex'-centrale van de
P.N.E.M. hebben de scheidende functio
naris een hartelijk afscheid bereid om
zijn vele en uitzonderlijke verdiensten,
welke hij gedurende de veertig jaren
dat hij deel uitmaakte van de staf heeft
vergaard. In deze periode heeft ir.
G. de Voogt vooral vermaardheid ver
worven als bouwer van beide Donge-
centralen en na de ooxlog de enorme
Amer-centrale, welke de grootste
van ons land. Voorts kwamen onder zijn
leiding ook tot stand het transport- en
distributienet van resp. 50.000 Volt
en 150.0000 Volt alsmede de koppelver-
bindingen met Limburg, Gelderland,
Zuid-Holland, Zeeland en de gemeente
Tilburg.
Deze pionier van de Brabantse elec-
trificatie zal nog als adviseur aan de
P.N.E.M. verbonden blijven voor de
bouw van de tweede Amer-centrale,
welke naar ir De Voogt verwacht, in
October 1956 gereed zal zijn.
Als adj.-directeur is benoemd ir J, H.
Rijker.
(Van onze correspondent)
Hengelo, 1 Augustus
De gemeenteraad van Hengelo heeft
gisteravond een stampvolle publieke
ti-ibune diep teleux-gesteld door het be
sluit van Ged. Staten, waarbij de toela
ting van drie K.V.P.-leden tot de nieu
we Raad werd geweigerd (zie Alg. Han
delsblad van 29 Juli), voor kennisge
ving aan te nemen. Nadat een voorstel
tot het aangaan van een onderhandse
lening van 1.000.000 ter consolidatie
van de vlottende schuld zonder hoofde
lijke stemming was aanvaard, werd
deze spoedvergadei'ing, die nauwelijks
tien minuten duurde, gesloten.
Intussen is Hengelo nog geen stap
dichter bij de oplossing van dit verkie-
zingsvraagstuk gekomen. Nu de Raad
tegen het besluit van Ged. Staten dus
niet bij de Kroon in beroep zal gaan,
blijft voor de drie betrokkenen per
soonlijk de mogelijkheid tot en met
10 Augustus wèl open. Naar wij van
een der belanghebbenden vernamen,
lijkt het op het ogenblik waarschijnlijk,
dat van die mogelijkheid inderdaad ge
bruik zal worden gemaakt. Wordt het
beroep afgewezen (en die kans is zeker
niet denkbeeldig), dan staat men voor
de vraag, welke van de op de K.V.P.-
lijst voorkomende candidaten voor een
benoeming tot raadslid moeten worden
aangewezen. Het is niet onmogelijk, dat
de candidaten 1 en 2, die aanvankelijk
hadden bedankt, in de gewijzigde situa-
Japanse kroonprins i
vertrokken
De Japanse kroonprins Akihito, die
een officieel bezoek aan ons land heeft
gebracht, is gistermiddag met de KLM-
constellation Delft van Schiphol naar
Frankfort vertrokken voor een bezoek
aan West-Duitsland.
Op de luchthaven werd de kroonprins
uitgeleide gedaan door de Japanse am
bassadeur, Suemasa Okamoto, de chef
van het Militaire Huis van H.M.
Koningin, vice-admiraal N. A. Rost
Tonningen, en de heer B. G. van Os van
Delden, namens de directie van de KLM.
tie redenen hebben om, indien zij thans
nog voor een benoeming in aanmerking
kunnen komen, deze te aanvaarden.
Het valt voorts te bezien, of door het
oponthoud, dat door de te vervullen
formaliteiten wordt veroorzaakt, de
K.V.P.-fx-actie op 1 September, wan
neer de nieuwe Raad voor het eerst
bijeenkomt, voltallig zal zijn. Voox-lopig
heeft men echter nog ten minste tien
dagen de tijd, zich op de interpretatie
van de nieuwe Kieswet te bezinnen.
(Ingez. med.-advertentie
In deze tijd van rapporten en examens
ontvangen wij het verzoek de volgende
noodkreet in ónze kolommen op te nemen.
Dat vele gevaren onze kinderen be
dreigen, daarvan zijn we ons als ouders
dagelijks bewust. Als ze 's morgens van
huis gaan, te voet, per fiets, bus of
trein, maken we ons menigmaal be
zorgd, wanneer we denken aan de wegen,
waar het vex-keer in razend tempo voort
jaagt....
Staan we ook wel eens stil bij het
onheil, dat hen kan benaderen binnen
de veilige muren van het school
gebouw? Z}jn onze kinderen werkelijk
veilig op school? Ik waag het dit te
betwijfelen....
Och kom, zegt u, wat zou er kunnen
gebeuren? De oorlog met zijn bombar-
schx-ijven van een recent geval, dat zeker
niet alleen staat.
De telefoon rinkelt... Een vader wil
mij spreken over ernstige moeilijkheden
op school met zijn 12-jarige zoon. Ik
ken die vader. Zeker niet iemand, die
gewoon is te tonen wat hem innei-lijk
beroert. Maar n u trilt toch zijn stem.
Als hij een ogenblik later tegenover mij
zit, overhandigt hij met een nerveus ge
baar een rapport en als een noodkreet
klinkt het: „Wat moet ik doe n?"
Voor de zoveelste keer aanschouw ik
een schrikwekkende cijferreeks: 4, 2, 4,
2, 2, 2, 3, etc.
„Welke idioten geven een kind zo'n
Het rapport is middelgeen doel
dementen en beschietingen ligt toch ver
achter ons...?
Geachte lezer, ik bedoel iets anders.
Ik heb het oog op een proces, dat
zich in de loop van het schooljaar (of
de schooljaren) voltx-ekt en dat een vol
tooiing vindt in de maand Juli. Eigenlijk
is het geen proces, dat zich automatisch
afwikkelt, maar een bedrijf, uitgeoefend
door mensen, wat de zaak erger maakt.
Ik bedoel het kwellen van kinderzielen,
het geestelijk en dikwijls voorgoed
kapot maken van jonge levens..
Wordt het geen tijd, dat de ouders
der slachtoffertjes zich verenigen in een
felle aanklacht, gesteund door hen, wier-
kinderen voor het volgende seizoen op
de nominatie staan?
U wenst voorbeelden, zegt u?
Als hoofd van een instelling voor Kin
deren met leer- en opvoedingsmoeilijk
heden zou het my niet moeilijk vallen
die te geven en aan te tonen, hoe vele
kinderen daartoe in aanleg stellig
vatbaar neurotisch werden door de
ergste schoolervax-ingen.
Laat ik echter volstaan door het be-
rapport mee?" valt me zéér onbeheerst
uit de mond.
Want, zo vragen we, wat voor zin
mag het in vi-edesnaam hebben om een
kind met zó iets naar huis te sturen?
En hoe vaak is dit in Nederland in
de afgelopen maand weer gebeurd?
Wordt in het lagere schoolrapport ook
al een einddoel gezien? Gelden hierbij
examen-normen? Begrijpt men niet, wat
men op deze wijze in een kinderziel-in-
ontwikkeling aanricht? Dacht men hier
mee iets op te bouwen of tot ontplooiing-
te brengen? Zijn we zelf wel ..gezond",
als we iets dergelijks presteren?
En dan speciaal die 4 voor godsdienst
onderricht! Gelooft men met een dei-ge
lijke waardering het vertx-ouwen op een
God van Liefde te stimuleren?
Dit artikeltje onvolledig? Vanzelfspre
kend... Een boek zou men erover kunnen
schryven. Over de ellende, die de school
telkens weer aanricht in talloze kinder
zielen.
Maar nu het slot van de dwaasheid:
de jongen werd w e1 bevorderd, echter
niet naar. de opleidingsklas.
Waarde lezer, is u met mij niet ge
neigd hieruit te concluderen dat deze
jongen w e 1 geschikt zou zijn om ge
woon lager onderwijs te volgen, maar
dat hij het slachtoffer is geworden van
een afschuwelijke „systeemdwang", als
ik het zo eens noemen mag?
Voor het kereltje van school gaat. mag
hij nog één jaar doorbrengen in de klas
voor „stommelingen"...
Tenzij hij nog ooit als door een wonder
enig gevoel van eigenwaarde herkrijgt,
zal hem de pas voorgoed zijn afgesneden
om zich ook maai-- enigszins op eigen
initiatief verder te ontwikkelen. Om maar
niet te spreken van de minderwaardig
heidsgevoelens, waarmee hij het leven
ingaat of mogelijk zelfs wx-aakgevoelens
tegen een maatschappij, die hem op dus
danige wijze.de das heeft omgedaan....
„Wat moet ik doen?" vroeg de vader.
Ja. wat moet men als vader doen...?
Psychiater en psycholoog raadplegen,
naar een Medisch Opvoedkundig Bureau
gaan. En dat mag die vader dan zélf
betalen....
Denkt u vooral niet, dat het mijn
bedoeling is mijn collega's in de rug
aan te vallen. Integendeel. Maar wat zou
het mooi zijn, als er eindelijk eens een
algemeen besef kwam, dat de school tot
taak heeft kinderen te helpen en niet ze
geestelijk te kwellen.
Immers, het is op zijn zachtst ge
zegd voorbarig een definitief ooi-deel
over een kind te vellen, vóór het de
puberteit heeft doorgemaakt. Heeft niet
een deskundige gezegd, dat „de puber
teit van een debiel een mens" kan maken.
Waarom heeft de lagere school geen
geduld? Waarom kan die school geen
middelen vinden om positief te waarde
ren en weg te laten alles wat deprimeert?
Waarom kan zij in het rapport geen
middel zien, inplaats van het als dool
te gebruiken.
Zeker, ik weet, dat de ouders zélf
vaak de school in deze richting drijven.
Dat ontheft die school niet van de ver
plichting het geluk van alle leerlingen
te bevorderen. Zolang de school het kind
minderwaardigheidscomplexen bezorgt
of erger beantwoordt ze niet aan haar
doel. Integendeel: zij staat schuldig aan
het vernietigen van kinderzielen.
OOK deze zomer heeft al weer de no
dige regendagen gebracht en vooral
de vacamtiegaimgers hebben er on
der geleden en'over hun tegenslag ge
toornd. In deze omstandigheden is het
moeilijk de wijsheid op te brengen, dat
het niet anders kan en ook dit nodig is.
Toch is het zo. Naar het bybelwoord doet
God zijn zon opgaan over bozen en goe
den, en is het ook
Hij, die regen zendt
over rechtvaardigen
en onrechtvaardd-
gen. Heel het leven
bestaat bij deze te
genstellingen, die
zonder elkander niet
zijn kunnen en el
kaar in evenwicht houden.
De altijd terugkerende vraag naar het
waarom van het lijden vindt hier een
van haar antwoorden. Wie zich een leven
zonder tegenslag of verdriet indenkt,
weet tegel ijker tyd, dat dit onbestaan
baar is, en dat juist daarin alle geluk
zou ontbreken. Zoal de dageraad pas
ven-ukken kan na de duisternis van de
nacht, zo hebben wij pijn, zorg, smart
te dragen om ons bereid te maken voor
de grootheid van hun tegendeel. „Het
was erg, wat ik te doorstaan had", zegt
iemand; „toch zou ik het achteraf niet
hebben willen missen, omdat ik nu de
heerlijkheid van de verlossing ken." Heel
het leven moet een mens door veel moei
lijks heen, dat raadselachtig blijft. Maar
later, misschien pas in zijn ouderdom,
gaat hij er iets van verstaan, hoe het
hem gelouterd heeft voor de hoge
vreugden des levens, waar hij vroeger
aan voorbij ging. Wij krijgen het onbe-
gi-epen lijden niet voor niets. Het wordt
met bedoeling ons toebedeeld.
Dit geldt zelfs ook van die andere felle
tegenstelling in ons bestaan, die tussen
goed en kwaad. In ieder mens blijft al
tijd iets, dat zich tegen het kwaad ver
zet; hij beseft, dat dit niet zou moeten
bestaan. En op allei-lei wijzen is het onze
ellende, dat wij in eigen leven en in de
wex-eld tegen de boosheid zo weinig ver
mogen. Wat ook weer een raadsel is.
Dieper beschouwing leert ook deze te
genstelling aanvaarden. Niet om het
kwaad een vermeend recht te geven of
van de stryd er tegen af te zien. Maar
juist om die strijd te blijven voeren, die
een onmisbaar bestanddeel in de groei
en ontplooiing van alle leven is. Niet bij
toeval maar met bedoeling wordt het
kwade altijd weer midden in het leven
geplaatst, ja met zijn verdex-felijke
krachten, opdat mens en mensheid er
zich tegen verzetten en aldus boven zich
zelf gaan uitreiken naar hoger staat,
die van deze kamp de pry's is.
Wij zouden het graag anders willen.
Wij verlangen zo vaak naar rustig, ge
lijkmatig bestaan, waarin de gelukszon
boven ons hoofd blijft stralen. Maar regen
en storm komen altijd weer. Wij leven by
tegenstellingen op alle gebied. Wij moe
ten er van dag tot dag doorheen. De
nood is ons opgelegd, en tot onze laat
ste snik zal deze niet van ons wijken.
Maar Wie dit ons oplegt, wil er ons
mee heiligen. En het gaat er maar om,
iets van die bedoeling te vatten en te vol
brengen.
Apeldoorn S. H. N. GORTER
VEERTIEN GEWONDEN
BIJ AUTOBOTSING
Op de rijksstraatweg te Hierden bij
Harderwijk is gisteravond een ernstig
auto-ongeluk gebeurd. Veertien personen
werden gewond, van wie zes ernstig.
De heer S. Koetsier uit Monnikendam,
die per auto met echtgenote en vijf kin
deren in de richting Harderwyk reed,
ontmoette een boerenwagen met paard,
waarachter twee auto's reden. Plotseling
passeerde een van deze auto's de be
spanning, waardoor eea botsing met de
auto van de heer Koetsier onvermijde
lijk was. Beide auto's werden geheel ver
nield. De heer Koetsier, alsmede vijf
kinderen beneden de twaalf jaar werden
ernstig gewond in het Piusgesticht te
Harderwijk opgenomen. Mevrouw Koet
sier werd licht gewond.
Ook de zeven xnzittend** van de andere
auto, die werd bestuurd door de heer
Jansen uit Elburg, werde* allen gewond.
Zij konden het ziekenhuis, na verbonden
te zijn, weer verlaten.
Gelegenheidsstempel Rode-
Kruispostzegels
Ter gelegenheid van de uitgifte van
de Rode-Kruiszegels zullen eerste-dag-
omslagen bij de postzegelhandel vex--
krijgbaar zijn. Deze omslagen, moeten op
24 Augustus a.s., uitsluitend gefran
keerd met Rode-Kruiszegels, op de post
kantoren ter plaatse aan het loket wor
den afgegeven. De phdlatelistdsche dienst
van PTT te 's-Gravenhage zorgt dan
voor afstempeling met een speciaal
stempel.
De Flamingo had aanvaring
met onbekende trawler
Gistermiddag is te ÏJmuiden de traw
ler Flamingo binnengelopen, welk schip
in de nacht van Donderdag op Vrijdag
in aanvaring is geweest met een onbe
kende trawler.
Schipper P. Krab wilde weinig vertel
len over het gebeurde. Naar zyn zeggen
is de trawler die zijn schip aanvoer,
direct daarna weggestoomd. Hij vertelde,
dat de aanvaring zou zijn gebeurd op
de 58ste breedtegraad. Het schip maakt
slechts weinig water en heeft vanmorgen
zijn vangst van 1320 kisten normaal aan
de afslag gelost.
UIT DE STAATSCOURANT
De toelating van mr dr W. H. Nagel als
privaat-docent bij de faculteit der rechtsge
leerdheid aan de rijksuniversiteit te Leiden
is ingetrokken met ingang van de datum
van ingang van zijn onderwijsopdracht tot
het geven van onderwijs hij de faculteit in
het Nederlands strafrecht, strafprocesrecht
en de criminologie.
Bij K. B. is met ingang van 1 October 1953
eervol ontslag uit de militaire dienst ver
leend aan de luit.-kol. L. C. Korevaar, van
het regiment zware luchtdoelartillerie
Rhenen.
Bij K.B. zyn benoemd tot ridder in de
Orde van Oranje-Nassau J. van de Water,
directeur van de gemeentelijke gasfabriek
te Bussum en S. Brune, raadslid van Won-
seradeel te Lollum.
Met ingang van 1 October a.s. wordt
kapitein ter zee J. F. W. Nuboer eervol
ontheven van zijn functie van permanent
Nederlands vertegenwoordiger in het
Channel Committee en Nederlands verte
genwoordiger bij de Naval Board of the
Military Agency for Standardisation. Met
ingang van dezelfde datura werd hem op
zyn verzoek eervol ontslag verleend uit de
zeedienst wegens langdurige dienst.
Met ingang van 14 Augustus a.s. is kapi
tein ter zee C. W. Th. baron van Boetze-
laer eervol ontheven van de functie van
commandant van Hr Ms lichte kruiser
Tromp. Met ingang van 1 September a.s.
is hy belast met de functie van chef van
de staf van de inspecteur-generaal der
Koninklijke Marine.
Met ingang van 31 Augustus as. is kapi
tein ter zee K. J. F. Krediet belast met de
functie van Nederlands marine-attaché te
Londen. Hii was tevoren geplaatst by de
marinestaf te 's-Gravenhage.
Met ingang van 24 Augustus a.s. Is kapi
tein-luitenant ter zee W. A. Montanus be
last met de functie van commandant
Maritieme Middelen te Amsterdam en
tevens met het bevel over de Marine
kazerne te Amsterdam. Hij was tevoren
geplaatst by de marinestaf te 's-Graven
hage en lost in beide functies kapitein ter
zee J. F. van Duim af, die met ingang
van 29 Augustus a.s. bij de marinestaf te
'--Gravenhage wordt geplaatst.
B(j Kon. besluit zyn met ingang van 1
Juli bevorderd tot ambtenaar van de bui
tenlandse dienst der derde klasse O. F.
baron Bentinck van Schoonheten, gezant-
schapsraad te Caracas, Jhr mr P, J Eek
hout, tijdelijk zaakgelastigde te Warschau
en de heer C, Vreede, ambassaderaad t«
Bonn.
