BRYLCREEM
SKETCH j
Nieuwe wegen
Duidelijkheid
gewenst
SURINAME wenst eigen
financiële verbindingen
tell me why
Aanval op niet-Britse immigranten in
Australië afgeslagen
Thans officiële voedselactie in Berlijn
CONFERENTIE TUSSEN
NEHROE EN ALI
WIJNOORLOG IN FRANKRIJK
Actie tegen polygamistendorp
ALGEMEEN HANDELSBLAD VAN DINSDAG 28 JULI 1953
3
HET succes van de "Vrijdag i.l. te Den
Haag gehouden Benelux-eonferentie
is een overwinning van het gezond
verstand en de geest van samenwerking.
De regeringen zijn het eens geworden
over een procedure, die gevolgd moet
worden wanneer er industriële moeilijk
heden door het regiem van de douane
unie en pre-unie ontstaan. Over deze
procedure zelf zullen wij kort zijn. De
voorwaarden waaronder zij van toepas
sing zal zijn toeneming van de invoer
met een bepaald percentage in bepaalde
omstandigheden, mits die import ten
minste 7% van het verbruik van het
invoerende land uitmaakt enz., even
tueel weer buiten werking gesteld door
een „clausule de souplesse" zijn zó
ingewikkeld, dat zij niet gemakkelijk te
hanteren lijken, tenzij van weerszijden
voldoende soepelheid aanwezig is. Wij
vertrouwen, dat de hantering, die dooi
de economische departementen moet ge
schieden, geen nieuwe conflicten zal
opleveren. Het feit, dat deze regeling
voor een zeer groot deel het werk is van
de secretarissen-generaal, de heren De
Snoy en prof. Brouwers, die haar moeten
toepassen geeft ons de hoop, dat zij in de
practijk zal marcheren.
Uit het vele geharrewar is tenslotte
nog iets goeds tot stand gekomen:
nieuwe wegen zijn gebaand voor een
verdere ontwikkeling van de Benelux,
een ontwikkeling die uitzicht biedt op
de werkelijke totstandkoming van een
economische unie. Wij hebben hier o.a.
het oog op de aanvaarding van de arbi
trage. Dit brengt immers een nieuw
element in de Benelux-verhouding, ja,
het kan zelfs een nieuwe richting inlui
den voor de Europese samenwerking.
Men dacht zich totnutoe deze vooral tot
stand gebracht door super-nationale
organen, dus nieuwe instanties, die ter
wille van de waarborging der nationale
en andere belangen, zeer samengesteld
moeten zijn: Hoge Autoriteit, consulta
tieve organen, ministerscomité's, parle
menten. Wij kennen dit thans voor de
zware industrie; maar Europa zou geen
gebouwen genoeg hebben om tenslotte
alle H.A. met ap- en de-pendenties te
herbergen.
De weg van de arbitrage opent de
mogelijkheid om „integratie" op een be
paald terrein te regelen bij internatio
naal tractaat met als beherende instan
ties ambtelijke of ministeriële comité's,
die bij gebrek aan overeenstemming op
controversille punten, scheidslieden uit
spraak kunnen laten doen. Een veel een
voudiger procedure, die jammer genoeg
bij de oplichting van de V.N. vrij stief
moederlijk behandeld werd. Sinds de
Tweede Wereldoorlog heeft men meer
aan organen tot oplossing van ge
schillen gedacht dan aan arbitrage,
wat voor de partjjen-staten waarschijn
lijk een aannemelijker weg zal zijn dan
volledige afstand van souvereiniteit aan
een super-nationale autoriteit.
Wrj verheugen ons over dit Benelux-
resultaat te meer daar tot nu toe de
arbitrage-clausule in het üandbouw-pro-
tocol van 1950 een dode letter is ge
bleven. De Belgen hebben n.l. medege
deeld, dat zij het daarvoor nodige rati
ficatie-ontwerp niet aangenomen zouden
krijgen. Wij zien thans deze procedure
toegepast zowel op agrarisch als indus
trieel gebied.
EEN ander punt waarop de moeilijk
heden aanleiding hebben gegeven
tot vooruitgang van de economische
unie is dat van het inter-parlementair
overleg. Al sedert vele Benelux-confe-
renties is in de protocollen of communi-
qué's door de regeringen verzekerd, dat
zij gaarne een nauwere samenwerking
zouden zien tussen de drie parlementen.
Nu eindelijk is dit verlangen geconcreti
seerd in het protocol tot instelling van
een adviserende interparlementaire Bene-
luxi-aad, waarin 15 Nederlandse, 15 Bel
gische en 5 Luxemburgse parlements
leden zitting zullen hebben. Dit is een
grote schrede voorwaarts; immers kun
nen de regeringen, wanneer zij in geza
menlijk overleg, na gunstig advies van
deze raad, tot maatregelen beslui
ten de redelijke overtuiging hebben, dat
de parlementen haar bij die maatregelen
zullen volgen.
INTUSSEN beti-eft een en ander slechts
de formele voorwaarden voor een
beter functionneren van de Benelux.
Materieel zijn de moeilijkheden daar
mede nog niet opgelost. Van Belgische
zijde heeft men nu wel ons loonbeleid
aanvaard, maar wij vrezen nog vaak
verwijten te zullen moeten horen over de
„lage Hollandse lonen" en het „dirigis
me". Toch schijnt men in verantwoorde
lijke Belgische kringen wel tot de over
tuiging gekomen, dat het daar niet
alleen in zit. In ieder geval heeft men
van Nederlandse zijde getoond, dat wij
bereid zijn de concurrentievoorwaarden
zoveel als mogelijk is onder handhaving
van onze sociaal-economische politiek te
egaliseren: de regering zal de omzetbe
lasting, die bij export wordt teruggege
ven 3% voortaan niet meer voor
export naar België restitueren, wat
logisch is, daar de unie één tolgebied is.
Voor een vrijere loonvorming is een
meerderheid hier te lande; de regering
schijnt de nog bestaande subsidies verder
te willen reduceren en zal de huren ver
hogen op 1 Januari a.s. Stenen des aan
stoots voor België zullen dus worden
weggenomen. Hopen wij, dat ook in Bel
gië het besef zal groeien, dat men ook
van die zijde zal moeten aanpassen en de
economische consequenties van zijn poli
tiek zo nodig.zal moeten trekken. Alleen
door aanpassing is tenslotte een goed-
werkende economische unie bereikbaar.
IN het blad van Zaterdag is een mede
deling opgenomen, ontleend aan het
N. Isr. Weekblad, waaruit blijkt, dat
de aartsbisschop-coadjutor, dr B. J. Al-
frink, de opperrabijn voor Nederland, dr
J. Tal, heeft doen weten, dat aan de
dames Van Moorst t« Hilversum van
kerkelijke zijde Is medegedeeld, dat zij
aan haar katholieke levensovertuiging
niet de plicht tot achterhouden van haar
Joodse pleegdochter behoeven te ontle
nen.
Deze mededeling betreft een zaak, die
reeds enige jaren hangende is en vele
gemoederen in beweging heeft gebracht.
Annetje Beekman, die gedurende de oor
log door de dames Van Moorst als oor
logspleegkind werd opgenomen, werd
bij rechterlijk vonnis tot in hoogste in
stantie in voogdij aan de Commissie voor
Oorlogspleegkinderen toegewezen. Sinds
dien is het kind verdwenen; de dames
Van Moorst beweren niet te weten waar
het zich bevindt; de officier van justitie
te Amsterdam is reeds meer dan 3 jaar
doende een strafvervolging tegen de da
mes op te stellen, maar het bewijs van
haar schuld schijnt moeilijk te leveren te
zijn. Intussen blijft het kind onvindbaar.
Niet zonder entge grond vermoedt men,
dat het kind opnieuw is „ondergedoken"
thans ln een klooster. Reeds eerder heeft
zich een dergelijk geval voorgedaan
waarop een veroordeling van de pleeg
moeder, die het kind deed onderduiken,
PUSHING POWER
EN BEZIELING
De Surinaamse statenleden Pengel,
Lachmon en Rens, hebben een motie in
gediend, waarin de landsregering wordt
uitgenodigd met Nederland besprekingen
te voeren, ten einde de mogelijkheid te
scheppen, dat Suriname financiële ver
bintenissen en economische besprekingen
kan aangaan zonder medewerking van
PROTESTNOTA AAN BONN
(Vervolg van pag. 1)
De deviezenpositie van de Westduitse
bondsrepubliek heeft zich immers de
laatste tijd zo gunstig ontwikkeld, al
dus de opvatting van de Nederlandse re
gering, dat een zo groot mogelijke libe
ralisatie kan worden toegepast. In deze
opvatting gevoelt de Nederlandse re
gering zich gesterkt door de beslissing
van de O.E.E.C. van 9 December 1952,
betrekking hebbende op de deviezen-
positie van West-Duitsland, en waarin
wordt verklaard, dat de situatie van
West-Duitsland een zeer vergaande li
beralisatie van de handel en het devie-
zenverkeer mogelijk en nodig maakt.
Tot nu toe heeft de regering in Bonn
zich t.a.v. het deviezenverkeer van de
uitspraak van de O.E.E.C. weinig of
niets aangetrokken. Slechts op het stuk
van het handelsverkeer is West-Duits
land tot verdere liberalisatie overge
gaan.
Thans heeft de West-Duitse regering
besloten met ingang van 1 Augustus
a.s. een groot deel van de deviezenbe-
perklngen eveneens op te heffen, maar
hiervan wordt het Rijnverkeer en het
binnenscheepvaartverkeer uitdrukkelijk
uitgesloten.
In de nota legt de Nederlandse
regering er de nadruk op, dat een en
ander in strijd is met de Rijnvaartakte
en met de deviezenpositie van West-
Duitsland in het kader van de Euro
pese Betalingsunie. In deze toestand
kan niet langer worden berust, aldus
de Nederlandse nota. In feite wordt
de Nederlandse vloot immers be
schouwd als een reserve van de Duitse
binnenvloot. De Duitse binnenscheep
vaart wordt onder de tegenwoordige
omstandigheden in staat gesteld een
overwegende positie op te bouwen,
hetgeen de Nederlandse regering
principieel onjuist acht, waarbij zij
overigens opmerkt, dat een waarlijk
Europese vervoerspolitiek door deze
beperkingen onmogelijk wordt ge
maakt.
De nota keert zich dan ook scherp
tegen de eenzijdige nationale Duitse
vervoerspolitiek op de Rijn en zijn zjj;
rivieren.
Nederland. Deze motie is met alegemene
stemmen aangenomen.
De heer Currie (premier) merkte op,
dat Suriname zonder diplomatieke ver
tegenwoordigers bedoelde onafhankelijk
heid niet zal bereiken. De vraag of de
motie nu resultaat zou hebben, wilde hij
derhalve ontkennend beantwoorden. Ove
rigens is de regering bereid deze kwestie
met Nederland op te nemen.
Dr Van Ommeren verklaarde zover als
mogelijk te willen gaan wat betreft zelf
standigheid voor Suriname. Hij betwijfel
de evenwel of men met deze motie op de
begane grond blijft.
Dr D. Findlay vroeg of de motie nu
wel wenselijk is. „Als Nederland toe
stemt, zal de internationale geldwereld
dit dan ook aanvaarden?" zo vroeg hij.
Internationaalrechtelijk heeft Surina
me geen status. De internationale geld
wereld vraagt garanties, waarvan tot
nog toe alleen Nederland borg blijft.
De heer Radaskishum meende, dat
in een land, dat streeft naar politieke
onafhankelijkhei, moet durven. Hij miste
bezieling in deze zaak. Het zou funest
zijn, als Nederland zou vernemen, dat de
staten deze motie weliswaar aannamen,
maar dat daarbij geen bezieling was ge
weest. Wat de garanties betreft, onze
bauxiet kan garant zijn. De regering
moest z.i. desnoods eisen stellen.
De heer Pengel was van mening, dat
Suriname alleen groot zou worden met
kinderen, die „pushing power" hebben.
„Kinderen zoals ik", zo zei hij.
HELIHAVEN IN HET
CENTRUM VAN
BRUSSEL
De Sabena richt ten behoeve van de
hefschroefdiensten op Rotterdam, Parijs
en Keulen in het centrum van Brussel
een „helihaven" in, die niet ver van de
Grote Markt, de kerk van St. Goedele en
het nieuwe Centraal station komt te lig
gen.
Op een groot parkeerterrein vóór dit
station zullen gebouwen verrijzen, en op
die gebouwen zal een platform van 60
meter breedte worden aangeleg, dat zal
dienen als landingsterrein voor tweemo-
torige hefschroefvliegtuigen die 40 tot
60 personen zullen kunnen vervoeren. Men
hoopt binnen twee tot drie jaar deze
tweemotorige vliegtuigen in gebruik te
nemen. Deze toestellen zullen, zolang het
platform niet gereed is, dalen op de
Groendreef in dezelfde omgeving; met
de aanleg van deze landingsplaats zal
binnen enkele weken worden begonnen.
Zij zal dan gebruikt worden voor drie
achtpersoons toestellen. Het terras van
de Sabena gebouwen zal dienst doen als
haven voor kleine toestellen, die daar
over een landingsterrein van 14 meter
breedte zullen beschikken.
Ook aan de aansluiting op de grote
luchtlijnen wordt gedacht. In Mei 1954
zal het vliegveld Meisbroek door een
spoorlijn verbonden zijn met het Centraal
station te Brussel.
(Ingez. med.-advertentie)
voor mooii gezond haar!
OMDAT
BRYLCREEM het haar een
natuurlijke glans geeft voor
heel de dag,-
OMDAT
BRYLCREEM Uw hoofdhuid
gezond houdt, droog haar
en roosvorming tegengaat
OMDAT
de zuivere oliën
geëmulgeerd zijn voor
smetteloze haarverzorging.
geen
alcohol
Vraag BRYLCREEM - de meest verkochte hairdressing ter wereld
County Perfumery Co. Ltd. S'anmors. R ;linrl - :mp. Jacq. Mot Jr. Amsterdam
is gevolgd. Ook in dit geval is de tegen
woordige verblijfplaats van het kind ech
ter niet bekend geworden; aan de von
nissen tot toewijzing van de voogdij kan
dus niet worden voldaan, al is 1n het
tweede geval reeds een veroordeling van
de pleegmoeder gevolgd.
De gevallen zijn analoog aan dat van
de kinderen-Finaly in Frankrijk; ook in
België doet zich een dergelijk geval van
onttrekking van minderjarigen aan het
over deze gestelde gezag voor.
Over de religieuze zjjde van de han
deling der pleegouders moge men den
ken zoals men wil, tenslotte zijn zij on
derdanen van onze rechtsstaat, waarin
de rechterlijke vonnissen geëerbiedigd
dienen te worden door ieder en iedereen.
De rechter oordeelt in dergelijke zaken
zuiver naar het belang van de minder
jarige; het is buiten discussie dat de be
trokken vonnissen niet dienovereenkom
stig zouden zijn gewezen.
NU zouden deze zaken stellig niet zo
veel gerucht veroorzaken wanneer
het hier handelingen betrof, die en
kel en alleen de betrokkenen raken. In
brede kringen leeft echter het vermoe
den, dat zij daarbij medewerking hebben
gehad van bepaalde lagere kerkelijke in
stanties. In ieder geval is de houding van
deze daarbij totnutoe niet voldoende dui
delijk geworden. Uit de verklaring van
de hoogste r. k. kerkelijke instantie hier
te lande blijkt nu, dat aan de r.k. levens
overtuiging niet de plicht tot achterhou
den van het kind behoeft te worden ont
leend. Dit is een negatieve formulering.
Wij kunnen en mogen van de hoge cle
rus niet verwachten, dat zij haar gees
telijke Invloed gebruikt tot een positieve
handeling, die tegen de consciëntie zou
in gaan. Maar wel lelden wij uit deze
verklaring af, dat het achterhouden (d.i.
het doen onderduiken) van Annetje
Beekman geen katholieke godsdienst
plicht ls. Wij trekken hieruit de slotsom,
dat het derhalve nooit de taak kan zijn
van enige kerkelijke instantie de dames
Van Moorst te stijven ln haar het recht
negerende houding, mogelijk zelfs be
hulpzaam te zijn bij het verhinderen van
de uitvoering van een rechterlijk vonnis.
Het gaat nier om de houding van de
r.k. kerk tegenover en in onze rechts
staat; wanneer een of meer harer leden
in deze te kort schiet zal niemand dit
de kerk als zodanig mogen aanrekenen.
Een duidelijk standpunt van de hoge
geestelijkheid is hier gewenst, niet
slechts ter wille van de zaak, maar ook
om bij brede lagen van het volk het ver
moeden weg te nemen als zoude de kerk
in deze gevallen eigen richting goed
keuren.
Lagerhuis vóór Centraal
Afrikaanse federatie
Het Britse Lagerhuis heeft gisteren
met 288 tegen 242 stemmen zijn goed
keuring gehecht aan het ontwerp voor
de federatie van Zuid-Rhorlesia, Noord-
Rhodesia en Nyassaland. Aan het Hoger
huis is gevraagd, het ontwerp vandaag
te aanvaarden, zodat het omstreeks
1 Augustus ter tekening aan koningin
Elizabeth kan worden voorgelegd.
Er zal een datum worden vastgesteld
voor het van kracht worden van de
constitutie van de nieuwe federatie. Men
verwacht, dat de voormalige conserva
tieve minister, Lord Llewellin, tot gou
verneur-generaal zal worden benoemd
van het gebied, waar ongeveer zes mil-
lioen inheemsen, 250.000 blanken en
14.000 Aziaten wonen. Waarschijnlijk zul
len er in Januari verkiezingen worden
gehouden.
(Ingez. med.-advertentie)
20 st. 80 cent
JO si. f 2
j
Voor elk waarom is een daarom. Als U dus wilt
weten waarom SKETCH zo populair is,
rook ze dan een keer - wat tenslotte fair is!
VIRGINIA CIGARETTES
GOED BOEK VAN HUNGERFORD
De Oranje-mannenkozen Willem III tot
symbool van bekrompen isolationisme
(Van onze correspondent)
Sydney, Juli
OET is een van die veel voorkomende en toch steeds weer zo verwonder
lijke samenloop van omstandigheden, dat bij de uitgeverij Angus and
Robertson te Sydney het tweede werk van de Australische schrijver T. A. G.
Hungerford uitkwam juist een paar dagen voordat de Australische „isola-
tionisten" hun uiterst bekrompen aanval op het toelaten van niet-Britse
immigranten pleegden. Hungerford, die zich eerder door het schrijven van
een van de beste oorlogsboeken, „The Ridge and the River", tot een van
de meest vooraanstaande en moedige jonge Australische schrijvers stem
pelde, heeft in zijn nieuwe „Riverslake" aangedurfd het conflict te behan
delen tussen de immigranten uit Europa en de van nature achterdochtige
Britse Australiër, die bang is voor alles wat „vreemd" en niet vertrouwd
aandoet.
De draad welke door dit boeiende en
diepgaande boek loopt is, zoals een van
Sydney's leidende boekrecencenten het
uitdrukte, het „zijn wij bang voor de
immigranten...?" Hungerford's boek
speelt in het immigrantenkamp „Rivers
lake" waar de nieuwelingen voor het
eerst in contact komen met de „oude
Australiërs". Op uiterst knappe wijze
schildert hij de doorsnee „oude Austra
liër" zoals hij is met al zijn uitstekende
en minder goede kwaliteiten. En hij
heeft de moed een aanval te plegen op
wat voor velen hier een soort geloofs
belijdenis is: namelijk dat de waarlijk
vaderlandslievende Australiër iemand is
die geen fouten in zijn eigen volk wil
erkennen.
Van de hoofdfiguur, Randolph, maakt
Hungerford iemand die in opstand komt
tegen het kleinburgerlijke wantrouwen
tegen alles wat „vreemd" is. Hij ver
bindt een grote intense liefde voor het
stuk aarde waarop hij geboren werd
met een diep begrip voor de grote roer
selen in de menselijke ziel, welke on
vermijdelijk ontstaan waar de te lang
in een „splendid isolation" geleefd heb
bende „echte Australiër" in contact en
vaak in botsing komt met mensen uit
een ander deel der aarde.
Deze koene bijdrage tot het onderling
begrijpen van „oude" en „nieuwe"
Australiërs moest juist een paar dagen
Tegen over-immigratie in
Belgisch Kongo
Prof. Paul Coppens, secretaris van
het Belgische Nationale Koloniale Con
gres, heeft voorspeld dat er over onge
veer vijftig jaar 800.000 Belgen in de
Kongo zullen wonen.
Het Congres heeft zich uitgesproken
tegen kunstmatige en massale immi
gratie in de Kongo, omdat men daar
door vooral onbekwamen en zwakken,
die in Europa niet zijn geslaagd, naar
Afrika zou brengen. De enige gewenste
immigratie is de geselecteerde, aldus
het congres.
voor de grote. 12e Juni van de „honderd
percent Australiërs" verschijnen. Juist
een paar dagen voordat deze betrekkelijk
kleine doch uiterst militante groep de
meest bekrompen aanval op de huidige
Australische immigratie-politiek deed
welke men zich kan voorstellen.
Deze in de Loyal Orange Institu
tion of New South Wales" en de „United
Orange Council of Australia" verenigde
ijzervreters vieren ieder jaar op de 12e
Juni de herdenking van de slag aan
de Boyne, waar Willem IH een Wil
lem van Oranje met zijn Hollandse,
Deense en Engelse troepen het uit Ieren
en Fx-ansen bestaande Jacobietenleger
versloeg en de grondvesten van Noord-
Ierland legde. Het is nu 263 jaar geleden
dat deze historische slag aan de Boyne
plaats vond. Doch de Australische
„Oranjeklanten" gebruiken de herden
king van deze slag nog ieder jaar trouw
om uiting te geven aan hun „papen-
vreterij". Zolang het bij een historische
optocht van opgetuigde Loyal Oi-ange-
men" blijft, zal niemand in dit land van
vrijheid zelfs vrijheid van traditie
er veel aanstoot aan nemen. Dit jaar
heeft de Groot Meester van het New
South Wales Instituut en Groot Voorzit
ter van de Australische Oi-anje-Raad
echter van deze gelegenheid gebruik ge
maakt, om zijn gal uit te spuwen over
het toelaten van niet-Bi-itse immigran
ten. En alles onder het vaandel van
Holland's Willem III, de man die naast
Hollanders en Denen ook Engelsen, Ieren
en Fransen achter zich wist te doen
scharen.
Natuurlijk is de aanval van deze
„loyal Orangemen" in de eerste plaats
gericht op het toelaten van Ieren, Ita
lianen en andere overwegend katholieke
groepen. Doch waar men in Nederland
de discriminatie tussen Protestanten en
Katholieken bij de emigratie niet of
nauwelijks kent, kan men toch ook als
immigrant van Nederlandse bloede niet
geheel onverschillig blijven tegenover
deze felle aanval op de niet-Britse im
migratie in Australië.
Weliswaar heeft men vanuit Canberra
op uiterst rustige en waardige wijze op
deze kleinzielige aanval gereageerd en
heeft men met een duidelijke taal spre
kende cijfers de beweringen van de heet-
gebakerde „Orangemen" weerlegd, doch
een nare nasmaak blijft natuurlijk on
vermijdelijk bij een deel van het publiek
hangen. Hoewel van de 743.000 immi
granten, die - sinds het einde van de
oorlog in Australië werden toegelaten,
slechts 49,8 Blits was, is het percentage
mensen van Britse bloede momenteel
hier toch nog altijd 95. En zelfs wan
neer men doorgaat met op dezelfde
schaal als thans het geval is niet-Britse
immigranten toe te laten, dan is tegen
1960 dit Britse percentage altijd nog
92 pet.
Er is dus geen sprake van de dolle
beschuldigingen van de zijde van de
Loyal Orangemen" dat de federale re
gering bezig is de Britse cultuur en
de Australische tradities af te breken.
Voor weldenkende lieden vormt die 8 pet
niet-Brits bloed welke hier tegen 1960
wellicht zal zijn een niet alleen nuttige
doch zelfs nodige bloed-transfusie welke
verjongend kan werken. En het boek
van Hungerford doet aan dit aspect
der zaak alle recht 'wedervaren.
Zelfs van RUEGEN kwamen Oost-Duitsers pakketten halen
GISTEREN is in Berlgn een officiële
levensmiddelenactie op grote schaal
begonnen, die in de plaats komt van
de vele kleinere hulpacties in de voor
steden. De voorraden, die in West-Ber
lijn waren opgeslagen voor een even
tuele nieuwe blokkade van de vroegere
Duitse hoofdstad, worden thans officieel
verstrekt aan allen, die kunnen be
wijzen, dat zij uit de Russische zone
komen. Er zijn voorlopig 1 millioen pak
ketten gemaakt met gecondenseerde
melk, meel, vet en erwten, Oost-Duit
sers kunnen op vertoon van een identi
teitskaart een pakket ln ontvangst
Viemen. Ambtenaren controleren de
kaarten en noteren de namen om te
voorkomen, dat West-Berlijners van de
gelegenheid om goedkoop aan voedsel te
komen, gebruik zullen maken of dat
sommige Oost-Duitsers zich tweemaal
laten helpen. Alleen ambtenaren worden
gebruikt en geen vrijwilligers, omdat
men wil voorkomen, dat de lijsten met
namen in handen van de communistische
autoriteiten vallen. Gisteren mochten
slechts die Oost-Berlijners komen, wier
naam met een A of een B begon, maar
uit de rest van Oost-Duitsland mocht
ledereen een pakket komen halen. De
toeloop was echter toch zo enorm, dat
niet ieder kon worden geholpen Zelfs
bewoners van het eiland Ruegen kwa
men naar West-Berlijn. Om drie uur des
middags waren volgens een voorzichtige
schatting 50.000 pakketten uitgereikt
en men hoopte er voor de avond 80.000
te hebben afgegeven. Wanneer men be-
Gunstige sfeer maar nog geen resultaten
(Van een correspondent)
Karatsji, 26 Juli
N 'Karatsji zijn gedurende de afgelopen dagen besprekingen gevoerd
tussen de premiers van Pakistan en India, Mohammed Ali en Nehroe,
over de geschillen, die tussen beide landen bestaan inzake Kasjmir en over
de oplossing van de vele problemen die daarmee verband houden. Reeds
zes jaar is men nu reeds bezig, een regeling voor het conflict te vinden,
maar tot dusver hebben de pogingen geen succes gehad. Waarschijnlijk
zijn de omstandigheden om tot overeenstemming te komen nog niet zo
gunstig geweest als thans het geval is, en aan beide zijde is men verlangend,
een resultaat te bereiken. Helaas echter blijkt van een fundamentele ver
andering in de politiek der betrokken partijen nog geen sprake te zijn,
en het is juist een dergelijke verandering, die de noodzakelijke voorwaarde
is om tot resultaten te komen.
De besprekingen verlopen in een sfeer
van geheimhouding. De prexniers hebben
elkaar thans drie maal ontmoet, waarbij
zij aandacht hebben geschonken aan het
probleem van de eigendommen van
vroegere bewoneTs van Kasjmir die ge
ëvacueerd zijn. Tegelijkertijd hebben
enige bemoedigende ontwikkelingen
plaatsgevonden. Een aantal wegen, die
Boeren en burgemeesters op de barricade
Tl70EDENDE wijnver-
bouwers hebben van
daag het heft in handen
genomen en op tal van
plaatsen in Zuid-Frank
rijk wegbarrières opge
worpen als protest te
gen de weigering van de
regering om het surplus
aan wijn op te kopen,
hanigs de hoofdwegen
zijn 500 barricades op
geworpen, welke bestaan
uit karren en met water
gevulde wijnvaten.
Om zes uur vanmor
gen gaven de kerkklok
ken het sein voor de
actie en binnen een paar
minuten stonden kilo
meterslange kolonnes
wagens en vrachtauto's
langs belangrijke ver.
keersaders als de weg
tussen Nimes en Mont-
pellier.
Tien overvalwagens
met politie verschenen
bij een wegbarrière ten
Noorden van Nimes en
de bevelvoerende offi
cier eiste de verwijde
ring der barriades, doch
burgemeester Bruneau
van het kleine plaatsje
Lunel antwoordde: „Wij
weigeren dit. Gebruik
indien u wilt geweld."
De politiemannen be
gonnen toen moeizaam
de weg vrij te maken,
zodat hun konvooi kon
passeren, maar het was
nog niet uit het gezicht
verdwenen of de boeren
bouwden de barrière
weer op.
De woede van de
wijnverbouwers is ont
staan door de weigering
van de regering om het
surplus aan wijn op te
kopen tegen Frs 300
voor elke liter pure al
cohol. welke uit het
druivensap ls gedistil
leerd. Volgens een schat
ting zou dit de regering
een kleine Frs 30 mil
liard kosten en boven
dien heeft de regering
reeds zulk een grote
voorraad alcohol,
zij er geen weg mee
weet. Daarbjj komt nog.
dat zij zich zorgen
maakt over de cijfers,
waaruit blijkt, dat steeds
meer Fransen sterven
als gevolg van alcoho
lisme. Frankrijk is im
mers het land, waar het
gebruik aan „absolute
alcohol" per hoofd van
de bevolking 32 liter per
jaar is, vergeleken met
13.5 ln Italië en bjjna
7 liter in Engeland.
De burgemeesters
practisch alle dorpen in
de wijnverbouwende de
partementen Herault,
Aude en Oostelijke Py
reneeën nemen aan de
actie deel; één van de
deelnemers in Lunel is
een socialistisch afge
vaardigde in de Natio
nale Vergadering. De
burgemeesters zijn veel
al zelf wijnboeren.
de verbinding vormen tussen West-
Pakistan en India, en die sinds 1947
waren gesloten, zijn heropend, en na de
besprekingen van gisteren heeft men
besloten uit Nieuw-Delhi een specialist
op het gebied van evacuatie-aangelegen
heden te laten overkomen. Volgens
Nehroe zullen de besprekingen echter
nog lange tijd moeten worden voort
gezet. alvorens grote resultaten bereikt
kunnen worden. Volgens welingelichte
kringen zullen de premiers ln Septem
ber te Nieuw-Delhi opnieuw bijeen
komen, Inmiddels wordt gemeld, dat
Nehroe bij zijn terugkeer uit Karatsji
heeft verklaard, dat voor de kwestte-
Kasjmir nog geen oplossing ln het
vooruitzicht ls.
Handelsblad-Times-dienst)
Als gevolg van een staking van
journalisten zijn in Calcutta vandaag
geen kranten verschenen. De staking
wordt gehouden als protest tegen het
optreden van de politie, die een charge
uitvoerde op verslaggevers en foto
grafen. Van de journalisten, die aan
wezig waren bij relletjes ten gevolge
van de verhoging der tramtarieven,
werden er achttien gewond.
In de Libanon zijn algemene ver
kiezingen gehouden. Uit de resultaten
blijkt, dat de nieuwe volksvertegen
woordiging vrijwel gelijk zal zijn aan
de oude, die op 30 Mei werd ontbonden,
omdat de ministerraad het niet eens
was met het gedrag der afgevaardig
den. Er zijn geen links georiënteerde
afgevaardigden herkozen.
De landbouwcommlssie van het Ame
rikaanse Huis van Afgevaardigden
heeft een wetsontwerp goedgekeurd,
waarbij president Eisenhower wordt
gemachtigd, voor een waarde van 100
millioen dollar overtollige landbouw
producten te schenken aan bevriende
landen
denkt, dat het aantal Oost-Duitsers, dat
distrlbut'c-centra omzwermde, op
100.000 ls geschat en dat velen met
meer dan één identiteitskaart kwamen
om ook voor huisgenoten een pakket
mee te kunnen nemen, wordt het duide
lijk, dat velen niet konden worden ge
holpen. Het Rode Kruis trachtte onder
dak te verschaffen aan hen, die tot van
daag moesten wachten, en richtte tenten
voor hen op. De hulpactie zal tot 9 Au
gustus duren. Het eerste schip met
voedsel uit de V.S., de American Inven
tor, ls gisteren in de haven van Ham
burg aangekomen.
Agenten van de Volkspolitie hielden
enkele Oost-Duitsers aan, die met opval
lend veel pakketten uit West-Berlijn te-
kwamen en namen hun het voedsel
af. Over het algemeen keerden zij de
stroom, die uit de Westelijke sectoren
terugkwam, echter de rug toe. Zij be
vonden zich trouwens in een moeilijk
parket, omdat ook ambtenaren van de
Oost-Duitse regering nog wel ln hun
officiële uniform - - van de voedsel
hulp gebruik maakten. Opvallend is. dat
het begin van de voedselactie slechts
door de West-Berlijnse radio bekend was
gemaakt. Op de foto de rij voor een van
de 35 distributiecentra.
Het .Amerikaanse Congres heeft haar
joedkeuring gehecht aan het uitlenen
van twee duikboten aan Italië en een
klein vliegkampschip aan Frankrijk.
Het Huls van Afgevaardigden heeft
een wetsontwerp goedgekeurd betref
fende de vorming van een speciale
commissie, die een onderzoek moet
Instellen naar „de annexatie van Li-
tauen, Letland en Estland door de
Jow jet-Unie".
Radio Moskou heeft bekend gemaakt,
dat Leonid Melnikow benoemd is tot
ambassadeur van de Sowjet-Unie in
Roemenië. Melnikow werd ln Juni van
zjjn functie van secretaris van het
comité der communistische partij in de
Oekraine ontheven, nadat hem was ver
weten, druk te hebben uitgeoefend op
het collectiviseren van de landbouw.
CHURCHILL EN EDEN
WEER VERENIGD
Gisteren hebben Sir Winston Churchill
en Anthony Eden elkaar na hun beider
ziekte weer voor het eei'st op het land
goed Chequers teruggezien. Eden was
Zondag in Engeland teruggekeerd uit
Boston, waar hij een operatie aan de
galblaas heeft ondergaan; Churchill
neemt sedert 27 Juni rust op dokters
advies.
Kort voor lunchtijd gingen Eden en
zijn vrouw per auto uit Londen naar
Chequers. Na de lunch hadden Eden en
Churchill een langdurige bespreking.
Churchill was Vrijdag van zijn land
huis in Kent naar Chequers gekomen.
Chequers is gemakkelijker bereikbaar
uit Londen en geschikter voor officieel
werk. Het echtpaar Eden keert eind van
deze week naar Chequers terug voor een
bezoek van vei'seheidene dagen. De
Edens zijn voornemens om later vacantie
op het continent te nemen, mogelijk in
Griekenland.
Eden hoopt deze herfst de voorge
stelde conferentie met zijn Amerikaanse,
Russische en Franse collega's Dulles,
Molotow en Bidault bij te wonen. Hij
denkt weer aan het werk te kunnen zijn
vóór het parlementair x-eces op 20 Octo
ber eindigt.
Presidentsverkiezingen in
Costa Rica
Bij de Zondag in Costa Rica gehouden
presidentsverkiezingen hebben de kie
zers zich met grote meerderheid uit
gesproken voor de leider van de Na
tionale Bevrijdingspartij, Figueres. De
verkiezingen waren de ordelijkste in
de geschiedenis van het land.
Figueres is een voorstander van ont
wikkeling van de natuurlijke hulpbron
nen van het land door de staat. Zijn
partij krijgt minstens 30 van de 45 ze
tels in het Congres,
DE politie van de Ame
rikaanse staat Ari
zona heeft een begin
gemaakt met een krach
tige actie tegen de poly
gamie, waaraan zich de
bewoners van het ge
hucht Short Creek, dat
van de rest van Arizona
is gescheiden dooi' de
Grand Canyon, schuldig
maken. Van het x-esul-
taat van de actie hangt
het lot van 36 mannen,
hun 86 vrouwen en 263
kinderen af. Meer dan
100 politie-beambten zijn
in actie gekomen. De 36
mannen beweren, dat zij
handelen overeenkomstig
de geboden van hun ge
loof. Zij geven voor aan
hangers te zijn van de
leer van Mormon, maar
de Mormonen schaften
63 jaar geleden de poly
gamie al af en verboden
die zelfs. De Mormoonse
kerk excommuniceerde
de polygamisten-seete in
Short Creek al lang ge
leden.
De secte, die bekend
wil staan als „United Ef
fort Plan" kwalificeert
het ingrijpen van de
overheid ais vervolging
en maakt aanspraak op
het grondwettelijke recht
op het belijden van wat
zij noemen hun ware ge
loof. Pyle, de gouverneur
van Arizona, verklaarde
dezer dagen, dat elk
meisje van 15 jaar in
Short Creek wordt ge
dwongen een „huwelijk"
te sluiten. De meeste
vrouwen in het gehuchtje
hebben ovei'igens geen
bezwaren tegen de poly
gamie. Sommige mannen
permitteerden zich 't ,,be-
zit" van niet minder dan
zes vrouwen. De volwas
senen prentten de kleine
meisjes al van haar prille
jeugd af in dat mannen,
willen zij in de hemel ko
men, ten minste twee
vrouwen moeten hebben
en dat nylonkousen en
lippenrood ziekten ver
oorzaken. Gisteren arres
teerde de politie 33 van
de 36 mannen. De andere
drie en een aantal vrou
wen vluchtten naar een
deel van Short Creek,
dat op het grondgebied
van Utah ligt, maar
Utah zal hen waarschijn
lijk aan Arizona uitleve
ren. Ongeveer 50 van de
86 vrouwen werden ook
in staat van beschuldi
ging gesteld, maar zij
mochten bij haai- kinde
ren blijven. Zeven oudere
vrouwen, beschuldigd
van uitoefening van
dwang op minderjarige
meisjes, werden echter
gearresteerd.
