Muiden heeft Poortersbrieven te koop
...WAAR IN 'T BRONSGROEN
EIKENHOUT...
Om negen uur luidt de „papklok"
Legende en werkelijkheid
Geen spook op
Muiderslot?
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Afscheid van het Maagdenhuis
Een vacantie-oord (nog juist) binnen de grenspalen
T entoonstellingen
deze week
DE MAASBODE
ZATERDAG 18 JULI 1933
PAGINA 9
(Van onze verslaggever)
EEN HANDVOL ophaalbruggen, een paar honderd huizen in boeiende
onregelmatigheid daaromheen gestrooid, twee herhen en een luid
ruchtige scheepswerf, een hruitfabrieh en een jachthaveneen zout-
raffinaderij en een door een brede gracht omgeven slot; ziedaar het
AIuiden-van-vandaag. Het is een typisch stadje, met veel nauwe straten,
een gemoedelijke bevolking die eerst dan boos icorclt als men over
dorpelingenspreekt, een stadsomroeper met een megafoon en een even
rumoerig als groot verleden, dat men in de komende week, ter gelegen
heid van het feit dat duizend jaar geleden de toenmalige koning (later
Keizer) Otto 1 het dorp Amuda met de erbij behorende tol aan de kerk
van St. Maarten te Utrecht schonk, tijdens vier, met feestelijkheden over
laden dagen zal gaan herdenken. Zo zal men zich de volgende week in
Muiden aan een 'van de drie ter gelegenheid van de verjaardag
aan de rand van de stad opgetrokken poorten tegen een kleine vergoeding
in het bezit kunnen stellen van een historische poortersbrief. Bij wijze van
aardigheid; typerend echter voor Muiden, waar de oorzaak van de
gemoedelijkheid der inwoners en de sfeerrijkheid van het stadje ivellicht
te zoeken is in de omstandigheid, dat het verleden en het heden hier zo
moeilijk van elkander scheiden kunnen.
Een aantrekkelijk brokje uit het Muidense stadsbeeld: de toren ivaarin
de papklokhangt
Natuurlijk, het historische stadje
heeft een eigen legende en ge kunt
die in de spreekwoordelijke geuren
en kleuren, van de inwoners vernemen,,
gelijk zij het, van geslacht op geslacht,
door hun voorouders hoorden vertellen.
„Toen op zekere dag in 1508 de Mui
der vissers in de Vecht hun netten uit
wierpen, haalden zij een zeemeermin op,
die, onder tranen, smeekte mee te
mogen gaan naar de stad. De vissers
zwichtten voor deze bede en voerden
de visvrouw mee binnen de poorten,
hiermede uiteraard grote opschudding
verwekkend. De vroede vaderen van
Muiden kwamen met spoed bijeen om
de ernst van de situatie te bespreken;
het gevolg daarvan was het besluit de
meermin weer terug te werpen in het
water. Nog eenmaal, aldus de legende,
dook de meermin daarna op, en sprak
toen de „historische" woorden: „Muden
zal Muden-bluiven!"
Of deze legende ook nog èen diepere
zin heeft, wel, misschien is het de be
vestiging van het lofwaardig conserva
tisme dat men de Muidenaren kan toe
schrijven: het streven zich geen ideeën
of andere „nieuwigheden" te laten op
dringen indien men daar geen prijs op
stelt. Wellicht is het in dit verband niet
onaardig de woorden te citeren, waar
mee burgemeester Th. C. H. Coops van
Muiden zich, ter gelegenheid van het
1000-jarig bestaan, richt tot zijn stadge
noten. Met betrekking tot de gevaren die
liggen in de voorstellen over een even
tueje nieuwe gemeentelijke indeling van
't Gooi Muiden zal dan bij Weesp
worden gevoegd zegt hij:
„Hun die vrezen voor de opheffing
van de gemeentelijke zelfstandigheid
van Muiden moge ik wijzen op de stel
ling dat nimmer een veldslag in defen
sieve houding is gewonnen. Alleen
door van het defensief over te gaap
tot het offensief kan men bereiken,
dat de overwinning uwer is. Dit offen
sief bestaat niet alleen uit het feest
van het duizendjarig bestaan van Mui
den, doch bovenal uit uwe geestelijke
paraatheid tot het terugdringen van
ideeën, die niet de onze zijn." Met
verontachtzaming van het waarheid-
element in de legende: l'histori se
repète....
Stadsomroeper
adverteert
Dwalend tussen de huizen van het
duizendjarige stadje loopt ge de
kans plotseling te worden opge
schrikt door de megafoon-stem van
stadsomroeper B. Pleit, gelijk dat enkele
dagen geleden 't geval was toen hij met
luider stemme bekend maakte dat „de
Vrolijke Keuken voor de a.s. feestdagen
nog enige ladingen serviesgoed nodig
had", en „of de Muidenaren maar in de
porseleinkast wilden duiken." Wie de
heer Pleit gepensïonneerd marineman
opzoekt in diens met veel Indische
souvenirs gesierde kamer, kan het ver
haal horen hoe Pleit tot dit vak gekomen
is. Een verhaal dat aanvangt in de dagen
toen hij nog gemeenteraadslid was, be
dankte en bode werd op het stadhuis;
en dat tenslotte zijn hoogtepunt bereikt'
bij de ontdekking van de megafoon
eigendom van de plaatselijke ijsclub
met behulp waarvan Pleit nu zijn in
middels „particulier" bedrijf uitoefent.
A raison van enkele guldens
roept hij ieder bericht dat ge
We geloven stellig niet de enige
te zijn geweest die bij het bezoek
aan het Muiderslot met belang
stelling informeerden naar de
aanwezigheid van het traditionele
..slotspook". In deze omgeving
van oude maliënkolders, bochtige
wenteltrappen en donkere kel
ders hóórt nu eenmaal iets der
gelijks, dat met kettingen ram
melt, af en toe kreunt en zodoen
de een onderwerp vormt voor
griezelige haardvuur-verhalen. De
gids moet ons wat dit betreft te
leurstellen. Geen familïespook in
de gewelven van het Muiderslot,
hoewel
Boven de Westelijke torenkamer
ligt het vertrek, waar graaf Flo-
ris V de laatste dagen voor zijn
dood zou hebben doorgebracht.
Volgens de overlevering heeft
ook Huygens in de nacht van de
26e Juni 1628 op deze kamer ge
slapen, nadat men hem 's avonds
het verhaal van Floris V had ver
teld. Of de dichter die nacht lang
wakker heeft gelegen, is niet be
kend, doch het blijft eèn feit dat
hij er de inspiratie opdeed voor
het volgende gedichtje:
'Ji Sie den Groef hier liggen
vloecken,
'k Sie hem kruypen door de
hoecken
Van syn omgetuymelt hert;
'k Sie'hem smelten in s\jn' smert."
hem voorlegt om door de straten
van Muiden en de bevolking is
het er over eens dat het èn doel
treffender èn goedkoper is dan
een advertentie.
Een andere bekende Muidenaar treffen
we aan tafel, de bijna 80-jarige Smol
ders, de enige „beroepsvisser" uit de
stad. „Sterke Hein" noemt men hem in
Muiden en die naam verdient hij met
ere, want nog immer gaat hij met zijn
netten de vissen te lijf, en niet zonder
resultaat, zoals vele huismoeders uit
deze omgeving geregeld ervaren. „Vist U
al lang?" „Al van m'n negende jaar af.
zegt Sterke Hein, en eet verder. Want
hij gaat er straks weer op uit.
Buiten klinkt het lawaai van de
scheepswerf, er wordt hard gewerkt in
Muiden. Aan het water, in de zoutraffi-
naderij, in de kruitfabriekIs het
dan ook wonder dat hier iedere avond
reeds om negen uur de „papklok" luidt,
„stadspoorten dicht, pap opeten, naar
bed...."
Hulp-kerk in
Muiderberg
OP ONGEVEER vijf kilometer van
Muiden ligt Muiderberg, het tot
eerstgenoemde gemeente behorend
„filiaal", dat zich als badplaats moderner
voelt dan het duizendjarige stadje. In
tegenstelling tot Muiden, waar 't geloofs
leven in de St. Nicolaas-parochie bloeit,
stelde men hier een niet al te actieve
beleving van het geloof vast, iets dat o.a.
zijn oorzaak vond in de lange afstand tot
de kerk van Muiden. Deze afstand bleek
bij sommige groter dan het geloof! Reeds
lang werd er gezocht naar een oplossing
voor dit probleem en het wós een pro
bleem toen men ontdekte dat in Muider
berg niet minder dan 52 pet van de huwe
lijken, in een jaar gesloten, „gemengd"
waren. Wanneer we, na een bezoek aan
de pastorie waar we Pastoor Wester
hoven afwezig vinden, de secretaris van
het comité Hulpkerk Muiderberg, de heer
H. Froonhof, vragen of er al enig licht
is gekomen in deze kwestie, knikt hij
verheugd. „Ja, dat is er zeker!"
„We hebben drie weken geleden in
Muiderberg een prachtig landgoed ge
kocht en betaald. Het omvat twee
hectaren en herbergt een gereformeerde
kapel, die uitstekend voor ons doel ge
schikt is. Weliswaar is deze op het ogen
blik nog in gebruik van een christelijke
bewaarschool, doch we hopen binnen af
zienbare tijd de eerste H. Mis in Mui
derberg te kunnen bijwonen. Het land
goed zelf „men weet niet hoe mooi
't daar is" wordt verder ingericht als
kampeerterrein voor padvinders e.d.
Natuurlijk moeten we de rente van het
geleende geld afbetalen. Zondag j.l.
bracht de voor dit doel bestemde col
lecte in Muiden niet minder dan 240
gulden op."
Sterke Hein
Samen met de heer J. de Ruyter be
heert de heer Froonhof het landgoed, in
opdracht van 't kerkbestuur. „Men keek
er van op", zegt hij, „toen de katholieken
—in Muiden plus minus 700 gezinnen, in
Muiderberg ongeveer 40 hier plotse
ling zo'n grote stap deden. En er waren
nog meer gegadigden voor het landgoed,
maar wij hebben maar direct doorgezel!"
Behalve in Muiden zal 't, wat parochieel
leven betreft, ook in Muiderberg binnen
kort best voor elkaar komen.
Uit deze dagen dateren de eerste hand
tekeningen in het zware gastenboek, dat
doorgaans met een touw blijft dicht
gebonden een weinig scrupuleuze ver- 1
zamelaar eigende zich eens een bladzijde!
toe met de handtekening van Koningin
Welhelmina er op. Wie het boek open-
slaat vindt er als eerste namen „1913,
Wilhelmina, Emma. Hendrik". En enkele
bladzijden verder, „1924, Hendrik", en j
daarnaast, in nog ietwat onregelmatig t
handschrift, „Juliana". Het boek klapt
weer dicht. „Alleen voor heel hoge j
gasten", vertelt men de verslaggever.
In de Ridderzaal, waar eens de Muider-
kring bijeen placht te konien, hangt nu
een levensgroot schilderij van Pieler
Cornelisz Hooft, „drossaert van Goeylant
en caslelein op Thuis te Muyén", een
van de bekendste bewoners van het slot.
„Hij is onmisbaar" heeft Huygens eens
gezegd van deze begaafde, gastvrije
typische veelzijdige renaissance-man, die
het middelpunt was van de Muiderkring.
Toen hij op een dag Muïden's kastelein
niet thuis trof, dichtte Huygens:
Muyder Slot, onthoofde Romp,
Zedert u de glimp ontglomp
Zedert ghy de stereke stralen
Westelick in de richting van
Amsterdam) saeght van u dalen
Van het Sonne-lijcke Hooft
Dat de slercksle sterren dooft.
Gesloten gastenboek v
j Kruitfabriek schenkt
ALS EEN waakzame broeder houdt
het grijze imposante Muiderslot het
nijvere stadje beschermend aan de
hand. Het schijnt in haar onwrikbare
statigheid nog niets van de glorie uit de
middeleeuwen verloren te hebben, de
gidsen van de nu tot museum ingerichte
burcht kunnen daar meer over vertellen.
Zij doen dit, per jaar, aan zo'n kleine
70.000 bezoekers. Wie er nóg meer van
wil weten vindt in een van de vele slot-
kamers de concierge, de heer T. Geuzen-
broek. „De burcht werd in twee gedeel
ten gebouwd", vertelt hij. De Ridderzaal
en de keuken in het begin van de
dertiende eeuw, het geheel werd later
door Floris de Vijfde voltooid. Binnen de
muren heeft men in de loop der tijden
vele belegeringen moeten doorstaan, het
slot werd echter nimmer verwoest. In
1825, toen het in een toestand van verval
verkeerde, hebben er plannen bestaan
het af le breken, doch door tussenkomst
van Koning Willem I werd dit voor
komen. In 1881 werd de Ridderzaal ge
restaureerd, later besteedde architect
Berden 25 jaar van zijn leven aan de
verdere herstellingen. In 1906 ging de
poort open voor het museum-minnende
publiek, dat er veelal lege zalen aantrof.
Eerst in 1913 kleedde, men het Muiderslot
weer helemaal aan.,.."
vuurwerk
Advertentie
i t) zbIt 'O irm>rseon-„kiplekker"
nit bed- uprlagen.
Elke dag moet uw lever een liter gal ln uw
Ingewanden doen stromen, anders verteert uw
voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt,
wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige
CARTER'S LEVERPILLETJES om die liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel
gang op natuurlijke wijze te regelen. Een
plantaardig zacht middel, onovertroffen om de
gal te doen stromen. Eist Carter's Leverpilletjes.
Van de torens van het slot af ziet men
beneden Muiden liggen, dat zich op
maakt voor de feesten. Een stad
met historie, oude tolplaats aan de Vecht
frontiersplaats voor de verdediging van
Amsterdam vele malen verwoest,
o.a. tijdens de Hollandse successie
oorlog, in 1508 door Karei van Egmond,
door branden in 1564 en 1611 geteis
terd door watersnoden en kruitontplof-
fingen. (Dit laatste als gevolg van de
kruitfabricage, waar men nu ook de
prettige zijde van ondervindt, want de
directie van de kruitfabriek heeft, ter
gelegenheid van de feestelijkheden, de
burgerij een groot vuurwerk aangeboden
„zoals zelden in Nederland werd ver
toond", en dat Zaterdag 25 Juli om 10
uur 's avonds zal worden afgestoken),
Een stad ook met energie. Daarvan
getuigen wel de plannen die de ongeveer
3600 inwoners hebben gesmeed om dit
1000-jarig bestaan tot iets onvergetelijks
in de geschiedenis van Muiden te maken.
Iets dat, gezien omvang en rijkdom van
deze geschiedenis, waarachtig geen ge
makkelijke opgave was. Op Woensdag
22 Juli wordt 's avonds in de Ridderzaal
vah het Muiderslot een opvoering voor
genodigden gegeven van „Elckerlyc"
door de Amsterdamse toneelgroep „Elc-
kerlyc" onder regie van Henk Schaer.
Tevens wordt dan de braderie geopend-
Op Donderdag 23 Juli vermeiden we een
buitengewone vergadering-van de raad
der gemeente,, een historische optocht
waarin men d.a. Floris Hooft en
zeemeermin zal terugvinden en een
concert door de Amsterdamse Posthar-
monie. Voorts op Vrijdag 24 Juli spel,
sport en wedstrijden voor de jeugd en
een lampionoptocht. Tenslotte Zaterdag
25 Juli een hengelwedstrijd, sport, het
optreden van motoracrobaten en vuur
werk.
„De ziel is er al uit
Aan het Amsterdainse Spui heeft het ongeveer twee eeuwen in statige
onaandoenlijkheid gestaantemidden van de veranderingen, die erom heen
plaats vonden. Het Spui werd dichtgegooid, het Maagdenhuis bleef onver
anderd, rondom ontstonden nieuwe gebouwen als het jeugdwerk van Ber-
lage op de hoek van de Kalverstraat, maar het Maagdenhuis bleef zijn
onverzettelijke ernst en aristocratische hoogheid bewaren voor de nu
grotendeels gemotoriseerde voorbijgangers en de wezendie het inwendige
bevolkten.
Maar nu wordt het huis der wezen het arbeidsterrein van typistenmecha
nische en menselijke rekenwonderen en een legertje loketbeambten. Niet
meer de cariteit maar de collectieve arbeidsovereenkomst voor het bank
bedrijf zal voortaan de verhoudingen in het gebouw beheersen. En in het
ernstige vertrek, waar vroeger het geld aan de armen werd gegeven, zal
wellicht het gelil nog slechts gewisseld worden. Van êênrichtings-verkeer
naar dat.van twee is een principiële verandering als liet over geld gaat:
het is de stap van onderstand naar ruiling, oftewel van liefdadigheid naar
een brok economie.
En deze stap zal zeker de vormen van het Maagdenhuis niet onaangetast
laten, al doet monumentenzorg het mogelijke om een totale ontluistering
te voorkomen. Maar het Maagdenhuis is nu eenmaal niet het resultaat
van een economische denkwijze. De zalen met haar zorgvuldig opgezette
decoraties, de lange gangen zyn te hol en 'te hoog om de zuinigheid te
dienen. En met economie heeft het niets meer te maken, als twaalf 'pupillen
een pand bezet houden, waardoor de rondwandeling een uur duurt. Daarom
is het huis in andere handen overgegaan en besteden wij méér dan een
uur aan het een tocht door het reeds ontzielde weeshuis. Klare ordelijke
gangen, lege zalen met al te peuterige betimmeringen en kleine nonnen-
'ohdmbrets, reeksen wastafels en hier en daar nog een prentje aan de muur
spreken van een verleden dat voorgoed is uitgeblust. Alleen dc kapel,
verrassend groots en een sober staal van stijlbeheersing nit de laat-
Barokke periode is nog een huis, het Huis des Heren, want de rector draagt
er nog dagelijks de Ji. Mis op in het bijzijn van de congierge en diens
vrouw. Een enkel weeskind komt nog even afscheid nemen van de binnen
plaats waar een lelijk H. Hartbeeld en een puist van een serre al jaren
lang de statige orde verstoren. Met hun rappe beentjes en een laatste
strelende blik zetten ze een streep onder de eeuwenlange historie van het
instituut, dat zelfs in de reformatie-tijd zijn katholieke karakter onveran
derd wist te handhaven.
(Van onze Limburgse redacteur)
Op Heyenrath zou een toeristenhotel worden gebouwd. Dat plan was
wat men noemt: niet gek. Een mooier oord voor zoiets valt in ons land
moeilijk te vinden. Het uitzicht over het dal van Slcnaken is daar
betoverend. Niet voor niets wordt dit dorado dan ook „Klein Zwitserland"
genoemd
Een aannemer toog aan het werk. Hij liet de fundamenten van beton storten;
de muren optrekken van rode baksteen; de open galerij afsluiten door brede
en elipsvormige bogen. Toen het zover was... hield het lied van de arbeid
plotseling op. Sindsdien ligt het onafgebouwde karkas van dit liotel-ih-wording
tot een ruïne te vergaan. Wind en regen hebben in de tochterige ruimte vrij
spel. In de brandende zomerzon en snerpende winterkou staan de muren te
verweren. Uit de naden der vloeren schiet het onkruid welig op.
Het particulier initiatief is hier gestrand op onoverkomelijke moeilijkheden,
die van te voren blijkbaar niet voldoende overwogen waren. Gegadigden kunnen
dit triest geval op staande voet overnemen en afbouwen. Maar het blijft een
open vraag of zij ooit komen opdagen
de cultuurstad Maastricht, die zo rijk aan
monumenten is, dat u minstens een dag
nodig hebt om daar alles te bezichtigen.
Laat ons uw gids zijn, want de klassieke
„Ik ivist niet, dat mijn
land zo mooi was"
Voor mensen, die van een rustige er
landelijke omgeving houden, is de streek,
die beneden de lijn MaastrichtValken
burg ligt, een ideaal vacantieoord. Voor
dagjesmensen is dit recreatiegebied onge
schikt en men komt hen daar dan ook zel
den tegen, vooral niet in het voor- of
seizoen, wanneer de fabrieken nog geen
vrijaf geven. Het publiek dat zijn vertier
bij voorkeur in dancings en cabarets zoekt
komt in deze streek bedrogen uit, want
dergelijke gelegenheden vindt^men daar
niet. Enige grotere dorpen zoals Epen,
Mechelen en Gulpen beschikken over i
aantal keurig ingerichte hotels, maar
de meeste plaatsen van dit met natuur
schoon door God overvloedig gezegend ge
bied treft men slechts pensions of boer
derijen mét accomodatie voor zomergasten
aan.
Wie van mooie wandelingen houdt, een
open oog heeft voor de liefelijke schoon
heid van het Zuid-Limburgse heuvelland,
verrukt blijft stilstaan wanneer ergens in
een bos de nachtegaal aanslaat, omdat mer.
diep in zijn hart een dichter is gebleven,
vindt in deze bucolische streek gelegen
heid te over om ver weg van het ge
roezemoes der grote steden rustig in
zich zelf te keren. Echte natuurliefhebbers
worden stil van bewondering bij het aan
schouwen van het prachtige dal van de
Gulp dat bij Slenaken gelegen is. Met volle
teugen genieten zij van het wijde verge
zicht over de Eperheide, die zich tot ver
in het Belgische land uitstrekt. Op een
zonnige middag lopen zij de kans tussen
St Geertruid en Mheer zelfs een herder
met een kudde schapen tegen te komen!
„Ik wist niet dat mün land zo mooi was",
verklaarde Hare Majesteit de Koningin
mr dr F. Houbcn, Haar Commissaris,
toen Zy bü gelegenheid van haar laatste
bezoek aan Limburg een autotocht door
deze prachtige streek maakte.
De klassieke route
Begint deze tocht bij voorkeur vanuit
route is voor vreemdelingen niet gemak
kelijk te vinden. Tot Gronsveld gaat het
wel, maar dan wordt het opletten, want
de weg naar Eckelrade begint op een ver
scholen hoek aan de linkerzijde. Door een
bos gaat het steil omhoog. Wanneer u bo
venaan de S-bocht genomen hebt, zet dan
uw wagen weer in de derde versnelling,
want dit plateau blijft ge voorlopig hou
den. Minstens tot aan St Geertruid, dat
met zijn mooie kerktoren en lelijke pas
torie een schilderachtig Limburgs dorp is.
Mheer, met zijn romantisch kasteel, trou
wens ook. Druk goed op de voetrem wan
neer uw auto naar beneden zeult, want
de steile helling, die naar Noorbeek voert,
is gevaarlijk. Onverwachts doemen heu
vels voor u op, die zo fantastisch mooi
zijn, dat u de wagen even aan de kant zet
omdat u eenvoudig niet doorrijden kunt!
Via Iloogcruts, Slenaken en Heyenralh
komt u langs een haarpin die steeds
naar hogere regionen leidt op de Eper
heide terecht. Onze goede A.N.W.B. biedt
u daar de beste service die maar wense
lijk is, want op de vleugels van een der
verkeersborden staat keurig aangegeven
welke weg naar Mechelen de kortste en
welke de mooiste is!
Onder toezicht van Monumentenzorg
werd dc oude hoeve De Pley aan
rand van het dorp Mechelen gelegen
enige jaren geleden in vakwerkbouw voor-
treffeiyk gerestaureerd, zy vormt een be
zienswaardigheid op zich. Bij de verwoes
ting van de brug over het riviertje De
Gulp werd deze boerdery in 1944 ernstig
beschadigd.
Bij Wittem kunt u drie verschillende
richtingen uit; over Wylre naar Valken
burg; door de mooie omgeving van Vijlen
en Vaals naar het Drielandpunt; of c
Gulpen en Margraten waar meer dan
8000 Amerikaanse helden begraven liggen
terug naar het uitgangspunt Maastricht.
De ene route is wat langer dan de andere
maar ze zijn alle drie prachtig.
Als u maar één ding goed onthoudt;
maak deze tocht door het Zuid-Limburgse
heuvelland steeds van Maastricht—Grons
veld uit en niet in tegengestelde richting.
De route blijft weliswaar dezelfde, n'
het panorama is dan merkwaardiger
wijze minder groots. Dit typische ver
schijnsel hebben wij zelf meermalen kun
nen constateren.
Boeiende afwisseling van veld
en geboomte in Limburgs
uiterste Zuiden
30
DEN HAAG
Gemeentemuseum
Vaticaanse Kunstschatten
September)
Elf tijdgenoten uit Parijs (tot 3
Augustus)
Verzameling Theo van Gogh (tot 3
Augustus)
AMSTERDAM
Stedelijk Museum:
Acht Franse tijdgenoten van Van
Gogh (tot 20 Juli)
Museum Fodor:
1900 Voltooid verleden? (tot 23 Juli)
Museum Willet Holthuysen:
Naalden werken wonderen (tot 15
October)
Kunsthandel Huynck en Scherjon:
Uit eigen collectie (tot eind Juli)
Kunsthandel Van Lier:
Auke Sonnega (tot 25 Juli)
„Arti et Amicitae":
Zomertentoonstelling
ROTTERDAM
Museum Boymans:
Jan Veth (tot 26 Juli)
Schielandhuis:
Werken aangekocht door de Rott.
Kunststichting (tot 2 Aug.)
Groothandelsgebouw:
Permanente expositie Rotterdamse
schilders
UTRECHT
Centraal Museum:
Ned. Architectuurschilders 1600-1900
(tot 28 September)
EINDHOVEN
Van Abbemuseum:
Grafiek van Pablo Picasso (tot 26
Juli)
Elf kunstenaars uit Brabant (tot 26
Juli)
ARNHEM
Gemeentemuseum
17e Eeuwse meesters uit Gelders be
zit (tot 31 Augustus)
DELFT
Het Prinsenhof:
Kind en spel (tot 10 Augustus)
Huis Lambert van Meerten:
Ernée 't Hooft (tot 3 Augustus)
LEIDEN
Rijksmuseum van oudheden:
Het Romeinse portret (tot 19 Juli)
OTTERLO
Museum Kröller Müller:
Herdenkingstentoonstelling Vincent
van Gogh (tot 20 Juli)
UZENDIJKE
Raadhuis:
Tentoonstelling „Het jagen" (tot 29
September)
BOLSWARD
Raadhuis:
Het dier in de beeldende Kunst (t«i
30 Augustus)
NIJMEGEN
Waaggebouw:
Breitner en anderen (tot 27 Juli)
VOORBURG
Park Sonnenburg:
