MONDIGHEID Miruri im l.%r nbLIll GRASSO M heeft ds. K. Kroon zich gemengd in het gesprek over de verhouding tussen kerk en humanisme in zijn boekje .Stenen voor stenen? Gesprek over kerk en humanisme." Hierin han delt hij over het Humanistisch Verbond en over de kwestie van de geestelijke verzorging, waarover in de laatste tijd veel te doen geweest is. In dit verband komen ook de „buitenkerkelijken" ter sprake en hij schrijft, dat het een pre cieze weergave is van zijn verdriet, niet dat de buitenkerkelijken de kerk af vallen, maar de wijze waarop de kerk juist in haar uitingen naar buiten de buitenkerkelijken afvalt. Kennelijk be speurt hij in de houding van de kerk tegenover de wereld een verregaande mate van zelfgenoegzaamheid, die hij in dit boekje op een niets-ontziende manier hekelt. Men wijst er nl. op dat het humanisme steeds meer onkerke lijk en zelfs anti-kerkelijk wordt. Maar heeft zo vraagt hij de kerk dan geen enkel orgaan om met blijdschap en ontzag in die ontwikeling nog iets anders te zien, nl. het „mondig- worden" van onze wereld? „Is dat zich afkeren van alles wat aan menselijke of zelfs goddelijke voogdij doet denken alleen maar een uiting van „ongeloof" en „opstand"? Ds. Kroon beroept zich op de Duitse predikant Bonhoeffer door de Duitsers vermoord die deze ontwikkeling der moderne wereld ge heel anders zag. In dit verband treft het ons, dat ds. Kroon, tot nu toe m.i. een van de meest consequente Barthia- nen in ons land, hier, voor zover mij bekend is, voor het eerst een vrij scherpe kritiek op Barth uitoefent. Hij schrijft nl. dat Barth z.i. te zeer be vangen is in een meer heidens dan bij bels genade-begrip „zodat hij de be tekenis van Jezus Christus enerzijds te veel isoleert en anderzijds te weinig in zijn consequentie laai gelden". Hij veoht wel tegen de vrijzinnige, maar zeer onvoldoende tegen de „orthodoxe zelfverzekerdheid". Het is niet mijn bedoeling hier over Bonhoeffer te schrijven, maar Kroon haalt enkele woorden van hem aan, die men natuur lijk in hun verband zou moeten lezen, maar die kennelijk, zoals ze daar staan, de volle instemming van Kroon heb ben. Vooral raakt dat de mondigheid der wereld. Bonhoeffer had geschreven, dat men tegenwoordig de mondig-ge- worden wereld probeert te bewijzen, dat zij zonder de voogdij van God niet bestaan kan en noemde deze aanval van de Christelijke apologetiek op de mondigheid der wereld ten eerste zin loos, ten tweede onvoornaam en ten derde onchristelijk. Zinloos, omdat men een volwassen geworden mens niet terug moet leiden naar dingen, waar van hij in feite niet meer afhankelijk is, maar ook onchristelijk, omdat Christus hier met een bepaalde trap van menselijke religiositeit wordt ver wisseld. Wij kunnen zo had Bonhoeffer geschreven met redelijk zijn, zonder te erkennen, dat wij in een wereld leven moeten alsof er geen God ware. En juist dat erkennen wij voor God. God dwingt zélf ons tot deze er kentenis. Zo brengt ons mondigworden tot een waarachtige erkenning van on ze situatie voor God. Hierna volgt dan het duistere woord: „God geeft ons ie weten, dat wij leven moeten als zulken, die met het leven zonder God klaar komen". Hier zou het onderscheid lig- - door prof. dr. - G. C. Berkouwer „Nieuw staatsmanschap en „nieuwe ideologie Geestelijke vader van de Morele Herbewapening Generaal Tjoeikow overgeplaatst ONZE BESTE VRIENDEN DROEVIGE JUBILEUMDAGEN VOOR KRUININGEN Een van de vele ten dode gedoemde Zeelandse dorpen TJOKIAT TJOKLAT l/00f Ud tytaU Dagelijks feuilleton WEK DE GAL IN UW LEVER OP ZATERDAG 6 JUNI 1953 TROUW 3 dat de profeten ook nogal eens waar schuwden, met maar tegen de vijanden van Israël, maar ook tegen het volk Gods zelf met zijn grote verantwoorde lijkheid. Meermalen lezen we dan ook bij Kroon van wat het „bijbels" ge zichtspunt is. Maar ik heb de stellige indruk, dat de profeten van Oud en Nieuw Testament het anders hebben gedaan. Ze hebben, voor zover mij be kend is, niet gegeneraliseerd en zéker zijn er in de profetie geen lijnen te vin den, die in de richting zouden wijzen van de door Kroon zo geroemde „mon digheid". Ze hebben evenmin gekend de vondst, weer hernieuwd in de twin tigste eeuw, dat er feitelijk een tegen stelling zou bestaan tussen de „macht" en de „onmacht" Gods (de weerloos heid). En ze zouden niet begrepen hebben, wat Kroon met zoveel instem ming uit Bonhoeffer aanhaalt, dat God zelf ons dwingt te erkennen, dat wij in een wereld moeten leven, alsof er geen God ware. Ik laat in het midden het totaalverband, waarin deze woor den in een boek van Bonhoeffer voor komen. Maar men moet met woorden m.i. niet spelen noch op deze wijze noen vanuit de onmacht en het lijden Gods oproepen tot een hèr-ijking van alle Christelijke „begrippen", na de „ortho doxie" gestriemd te hebben tot in het - icasme toe. Welk een tegenstelling: Ohristen-zijn is niet op een bepaalde manier religieus zijn, maar.... mens zijn! Niet de religieuze handeling, maar het deelnemen aan het lijden Gods! Ergens zegt ds. Kroon, dat men niet de indruk moet wekken, dat de terminologie van bijbel en kerkge schiedenis gehanteerd kan blijven, als ware die rechtstreeks bruikbaar voor alle tijden en plaatsen. Maar wat er hier bij Kroon voo'r in de plaats komt, is zó geladen van reactie, zó vol van antithese en zó onzelfstandig te genover de problematiek der secula risering, dat men er geen weerstand in ontdekken kan tegen dat proces, dat in de „mondigheid" der wereld aan de orde is voor wie niet ziende blind is. (Advertentie) voor hef weven der garens - voor het vlechten der carcas-staaldraden voor het mengen van de rubber - voor het persen en vulcaniseren der buitenbanden De Nederlandse kwaliteitsband GEFABRICEERD TE 'S-HERTOGENBOSCH Dr. Frank Buctunan (75 jaar): gen tussen het Christelijk geloof en an dere religies. De religiositeit van di mens verwijst hem in zijn nood naar de macht van God in de wereld; de bijbel verwijst de mens naar de on macht en het lijden van God. „De men- moet juist in zijn mondigheid wereld lijkleven en daarin juist deelnemen aan het lijden Gods. Hij is bevrijd van de valse religieuze bindingen en rem mingen. Christen-zijn betekent niet: op een bepaalde manier religieus zijn, maar mens-zijn." HET is niet zo eenvoudig hier de portée te vinden van deze kritiek op de Christelijke apologetiek. Ds. Kroon omringt deze beschouwingen met een geladen en uiterst felle afwij zing van de orthodoxe benadering van de buitenkerkelijken. Hij kan hierin blijkbaar niet anders dan hoogmoed ontdekken. Overal, waar maar op de een of andere wijze deze orthodoxie aan het licht treedt, staat hij op de bres als een wachter op Sions muren. Niet het minst ontdekt hij de wanbe grippen in de beschouwingen over de ramp. Hij ontdekt overal een foutief Godsbegrip, dat van de „Almacht" komt tot de conclusies: Ik wens te ontkennen, dat de gedachten over een Goddelijk gericht dat in deze storm ramp over ons zou zijn gekomen, chris telijk waren". Als vroeger de donder weerklonk, dan hoorden onze heidense voorvaderen hierin de stem van hun god Donar. „Moeten wij nu na eeuwen lange evangelie-prediking de Vader van Jezus Christus nu opnieuw zien als een gekerstende Donar-figuur?" Hij wil wel van geriehten spreken, maar dat zijn geriehten tegen de vijanden van God, nl. de bijgelovigheid en de onmenselijkheid der menselijke samen leving. Na het zware geschut tegen een onjuiste theologie van de ramp komt hij er zelfs toe met een grote zekerheid de geriehten Gods te localiseren op een manier, die weinig of niets verschilt van andere „verklaringen" van de Februari-ramp. Enerzijds volgt hij de verklaring, dat de watervloed is „het signaal van de chaos" en van de dae monic „De stormen en de wateren zijn er (nl. in de bijbel) verschijnselen, waartegen God in verbond met de mens en de mens in verbond met God strijdt en overwint, ook al vallen er slachtof fers in die strijd". Deze allerminst doorzichtige verklaring wordt echter geflankeerd door de betuiging, dat er in de rampweken „ongetwijfeld" een gericht gegaan is over ons volk, nl. „een gericht over onze gewaande kerstening". TELKENS gaan Kroons verwijten weer in de richting, niet zozeer van de „buitenkerkelijken" als van de kerk zélf met haar vals Godsbegrip en haar orthodoxie, haar zelfverze kerdheid. Er zyn er, die vooral door *ulk profetisch geladen spreken worden getroffen en zich herinneren, Ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag heeft dr. Frank N. D. Buchman, de geestelijke Vader van de zgn. „Oxford-Groep" en de „Morele Herbewapening", Donderdag een radiorede uitgesproken, waarin hij o.m. zeide, dat hij in zijn leven twee historische ontdek kingen heeft meegemaakt: De ontdekking van het atoom als de. bron voor ongekende energie en de werking daarvan, en de ontdekking van de "mens als bron van ongekende energie en de inwerkingtre ding daarvan. Dit laatste heeft ons het ideologisch tijdperk gegeven. 20 verklaarde de 75-jarige Buchman, De grondlegger van de „Morele Her bewapening" riep in zijn rede verder op tot een „nieuw staatsmanschap" en een „nieuwe ideologie" als de enige genezing voor de verwarring in de we reld van vandaag. Tegelijkertijd waar schuwde hij, dat de wereld gebrek heeft aan een machtig positief programma waarmee alle mensen en volken ge wonnen kunnen worden. Kortgeleden is Buchman terugge keerd van een reis van zeven maanden naar Ceylon, India, Kashmir en Pa kistan. Hij zei, dat hij tot de ontdekking was gekomen, dat deze landen „ver enigd waren in hun antwoord op de morele herbewapening". Ruim dertig jaar lang is Buchman de aardbol rondgereisd om de mensheid op te wekken tot een massale mobilisa tie van alle geestelijke en morele krachten als antwoord op de materia listische ideologieën. Zijn invloed is onmiskenbaar. Overal heeft hij zijn vrienden. Tienduizenden noemen hem Frank, omdat ze grote genegenheid voor hem hebben opgevat en hem als een geestelijke vader vereren. En juist dezer dagen is er van vele. vooraan staande figuren uit verscheidene lan den grote aandrang op Buchman uitge oefend om deze zomer een grote inter nationale samenkomst bijeen te roepen te Caux in Zwitserland, het centrum van de Buchman-bewegïng. waar ieder aar duizenden gasten komen voor retraites. Ommekeer Frank Buchman is 4 Juni 1878 te Pennsburg in de Amerikaanse staat Pennsylvania geboren. Zijn weten schappelijke opleiding ontving hij in Engeland op het Westminster College en de Cambridge Universiteit. Hij stu deerde sociale en geesteswetenschap pen, was idealistisch en revolutionna;>' en beoogde een totale ommekeer cp persoonlijk, maatschappelijk, rassis tisah, nationaal en supra-nationaal ter rein. Toen hij dertig jaar was in 1908 ging hij de boer op. Hij bereisde heel de wereld, praatte met iedereen, met koelies en ministers, met herders en industriëlen, met huisvrouwen en groothandelaren en leerde, dat een mens zioh moet verheffen boven het geestdodend materialisme. In 1921 be sloot het Christ Church College te Ox ford Buchman's grote idee uit te dra gen. Sindsdien is zijn plan tot geeste lijke reconstructie over zestig lande*1 van de wereld verbreid. Onvermoei baar heeft hij voor zijn idealen propa- panda gemaakt. De term morele her bewapening lanceerde hij in Juni 1938 op een massale bijeenkomst in het stad huis van de Londense voorstad East Ham. „De grootste fout van de meeste mensen is, dat ze er geen b'esef van hebben, waartoe ze in staat zijn onder Gods leiding", heeft de (hans 75-jarige eens gezegd. Het is zijn levensdoel ge weest de mensen dit besef bij te bren gen. Hij heeft zich gericht op het voile leven -en houdt allen dezelfde regel voor: Leef volgens de vier absolute maatsaven van eerlijikJheid, reinheid, onzelfzuchtigheid en liefde en luister naar de „zachte stem van binnen". Ondanks zijn 75 jaren blijft Buchanan rusteloos strijden voor een betere we reld en nog steeds weet hij duizenden te bezielen voor zijn idealen, waarbij hij niet let op stand of ras, politieke overtuiging of godsdienst. We kunnen ons voorstellen, dat er innige vriendschap, grote dankbaarheid en bewondering is voor deze nog gees telijk vitale grijsaard en dat velen geen andere weg zien dan die hij wijst om af te komen van het pad, waarlangs de wereld onheilespellend schijnt te nade ren tot de derde wereldoorlog, maar menen anderzijds niet te mogen nala ten ook te wijizen op de critiek, die Buchman bij vele anderen heeft ont- (ADVERTENTIE) EMPIRE ZORGEN. moet.. Vlijmscherp is hij b.v. bestreden door de Amerikaanse theoloog Rein- hold Niebu'hr, die tegenover het streven van Buchman om de wereld te redden door de mensen, die de wereld regeren, onder Gods leiding te brengen, duidettyk de zonde aanwees als de ziekte van deze maatschappij. Als er in een situa tie als de onze een woord van God ge sproken moet worden, laat het dan zijn het wee van Christus over Jeruzalem of de aankondiging van het oordeel, dat een Amos of een Jeremia uitsprak over de wereld van hun tijd, aldus Niebu'hr, die de beweging van Bucn- man er voorts van beschuldigt zichzelf in te beelden de bemiddelaar van Christus' verlossing te zijn in een cata- strophale tijd, terwijl ze in werkelijk heid een nieuwe openbaring is van ons geestelijk verval. „Haar godsdienst pro beert burgerlijke zelfgenoegzaamheid en christelijk berouw te combineren op een wijze, die de eerste de overhand doet behouden. Haar moraal is de reli gieuze uitdrukking van een decadent individualisme. Ver er vandaan ons een weg uit onze moeilijkheden te openen, maakt zij de algemene verwarring nog roter". Korea.. Suez.. Mau Mau.. McCarthy.. Coronation: daar leun je alleen kalm bij blijven met een Lexington cigarette van America's best Tobaccos. De Sowjet-Unie heeft de 53-jarige generaal Wassili Tsjoeikow, de opper bevelhebber van de Sowjet-bezettings- troepen in Duitsland, overgeplaatst en generaal Andrei A. Gretsjko in zijn plaats aangewezen. Tsjoeikow zal een andere functie krijgen. Generaal Tsjoeikow had reeds zijn politieke positie in Oost-Duitsland als hoofd van de Sowjet-contrólecommissie afgestaan aan Semjonow, de nieuwe Sowjet-Hoge Commissaris. Tsjoeikow herstelde op krachtige wijze de discipline onder de Sowjet- bezettingstroepen. De gezinnen van de militairen werden teruggestuurd en de Duitse bedienden ontslagen. De mili tairen werden van de straten gehaald en ondergebracht achter de muren van legerplaatsen. De maatregelen hadden tot gevolg, dat de wrijving tussen de militairen en de Oostduitse bevolking vrijwel automatisch verdween. Ilse Koeh een grote Nazischuldige Een Duits denazificatiehof heeft te München Ilse Koch bestempeld tot een grote nazischuldige en haar veroor deeld tot twee jaar in een werkkamp. Het hof gaf bevel, haar bezit tot een bedrag van 5000 mark verbeurd te verklaren. De 46-jarige beruchte „rode heks van Buchenwald" zit levenslang opge sloten in een vrouwengevangenis in Aichach (Beieren), waar zij in de keu ken en de tuin werkt en enig naai werk doet. Zij schrijft ook 'gedichten. Een proeve hiervan heeft onlangs in een Duits weekblad gestaan. Zij heeft haar moeder geschreven, dat zij over grote aanleg beschikt en zeker een uitstekend dichteres zal worden. Goedkope voorstellingen Holland Festival Dank zij een gemeentesubsidie van 10.000 en een toelage van 6500 van de stichting „Holland Festival" is het mogelijk geworden, verscheidene van de uitvoeringen gedurende het Holland Festival tegen zeer gereduceerde prij zen te geven. Het Concertgebouw zal drie speciale concerten geven (onder leiding van Joseph Krips en Eugene Ormandy) voorts zal de Nederlandse Opera vier maal optreden. In Carré geeft „Grand ballet du Marquis de Cuevas" een uit voering. De prijzen der concerten zul len, alles inbegrepen, 1.90 bedragen die der opera- -en balletuitvoeringen variëren van 0.50 tot 2. Melkkoeien vergiftigd? Twee-en-twintig melkkoeien van de veehouder A. Th, J. Heeman aan de Middenweg te Beemster zijn vermoe delijk vergiftigd door verdelgings- stoffen, die zijn overgewaaid tijdens het bespuiten van vruchtbomen in een nabijgelegen boomgaard. Getracht wordt door het toedienen van tegengif de koeien te behouden. De toestand van de koeien is zeer slecht. Grondwetswijziging in Staatsblad De wet tot verandering in de grond - wet, strekkende tot wijziging van de bepalingen betreffende de buitenlandse betrekkingen is in Staatsblad 261 ver schenen. Zeer binnenkort kan een K.B. in de vorm van een publicatie tegemoet worden gezien, waarin wordt vastgesteld de datum van de plechtige afkondiging der grondwetswijziging. Inwoners van Waarde kunnen terug Het gemeentebestuur van Waarde heeft medegedeeld, dat de geëvacueer de inwoners van deze door de waters nood getroffen gemeente Maandag a.s. naar hun woonplaats kunnen terug keren. Een deel van hen bevindt zich in Krabbendyke; de overigen zijn over het land verspreid. Viswinkels tot 7 uur open Bik K B. is bepaald, dat winkels, waar ultslüftènd óFïn hoofdzaak'vis er viswaren pllegen te worden verkocht op werkdagen tot des avonds 7 uur ge opend mogen zijn. Dit geldt van Maan dag a.s. af. En het geschiedde dat de arme stierf en door de engelen gedragen werd in Abrahams schoot. Lucas 16:22. Want Hij zal aangaande u Zijn engelen gebieden, dat zij u behoe den op al uw wegen: op de handen zullen zij u dragen, opdat gij uw voet niet aan een steen stoot. Psalm 91:11, 12. ALS dat waar is, dat God zijn en gelen gebiedt om ons te behoeden op al onze wegen, neen dan behoeft het ons niet te verwonderen, dat de arme Lazarus ook door de engelen gedragen werd in Abrahams schoot Dat zijn de beste vrienden, die wij hebben: Gods engelen. Vrienden, die je pas heel langzamerhand gaat ontdekken. Maar daarvoor moet je eerst iets wegkrijgen van de arme Lazarus. Kijk toch rond in het leven. Merkt u dan nooit op hoeveel „arme Laza russen" neerliggen ln de voorportalen van de „rijken"? Rijken, die alles hebben, die van alles vólop genieten, geld, wetenschap, kunst, stand, positie, een gezin. Maar de arme Lazarus blijft met zijn zweren en wonden in 't voor portaal. De honden hebben Lazarus opge zocht, zijn zweren gelikt. Een hond voelt vaak zuiverder de goedheid en de liefde van een arm hart aan, dan een mens. Ja, en dan zijn er ook nog de en gelen, die alleen maar hun tijd af wachten om Lazarus thuis te halen. Maar vergeten hebben zij Lazarus nooit. Dacht u niet, dat zij de arme bedelaar niet beschermd en getroost hebben menig-, menigmaal? De man had toch pijn? De man had toch hon ger? En de keuken van de rijke man rook zo heerlijk, En om dan geen duivel in je ziel te krijgen. Ik geloof, dat Gods engelen Lazarus al heel wat. goed ge daan hebben, vóórdat ze hem meevoer den, net paradijs tegemoet. Het werden Lazarus' beste vrienden. God kan honden en engelen gebrui ken voor één zelfde dienst. Wat is die mens, hoe rijk ook in zijn godsdienstig denken, ongeestelijk als hij Gods engelen niet meer op merkt. Aan hoeveel stenen zal hij zijn voet niet stoten, omdat hy meent de engelen niet nodig te hebben! H ij zal zichzelf wel leiden. Maar wie dat wil, struikelt vast en zeker. En valt in menigerlei verzoeking. Als wij één gebed hebben te doen, dan is het 't gebed om Gods engelen. Juist om dat er zo verschrikkelijk veel duive len zijn. Overal in. Wie daarvoor heeft leren huiveren, o, die heeft Gods en gelen wèl opgemerkt. Ze hebben hem behoed, terwijl hij het zelf niet eens wist. Ze hebben hem gedragen, heel veilig, heel zacht en hee! trouw. Ze zullen hem b 1 ij- ven dragen. Ze zullen, diezelfde trouwe vrienden, hem straks Gods hemel binnendragen. Een oud, door Guido Gezelle vertaald kerklied luidt aldus: Ten Paradijse geleiden u de Engelen, gaat met- de heilige martelaars mede, en uit Jeruzalems zalige muren komen de zingende chooren u tegen! Gaat, eens met Lazarus arm en ellendig! Ruilin alle eeuwen der eeuwen onendig. (Van onze correspondent). Kruiningen heeft het tragische feit herdacht, dat het voor de tweehonderd- vijftigste keer door het zilte water van de Wester-Schelde werd overspoeld en voor dc tweehonderdvüftigste keer de strijd en ravage van vloed en eb beleefde. stuk van Zeeland. Kruiningen zal een der vele dorpjes van Zeeland worden, dat ten dode opgeschreven, zoals ook Ouwerkerk en Nieuwerkenk op Sohouwen-Duiveland enkele anderen, op dit getroffen (ADVERTENTIE) GEMBERREPEN en N00T-VRUCHTENREPEN Grasso's Machinefabrieken N. V. 's-Hertogenbosoh. IN de regel nodigde Rachel a'e be zoekers binnen en bood hun een verfrissing aan, want de hofstee lag afgelegen en de meeste bezoekers kwa men van ver. Maar in dit geval was het anders. Rachel koesterde niet a'e minste sym pathie voor het meisje en voelde er niets voor om haar uit te nodigen „Zet maar neer. George zal ze wel onderhanden nemen, als hij tijd heelt". „Ze zijn helemaal schoon", ant woordde Alison, denkend aan de moei te en de tijd, a'ie zij besteed had aan het schoonmaken van die dingen. „We spoelen steeds ieder ding met heet water om voor het wordt ge bruikt", was het koele antwoord. Alison kreeg een kleur. Zwijgend zette zij de kannen neer. Zy keek Rachel recht in de strenge ogen en zei beleefd: „Dank u! Goe- denmorgen!" Toen zij zich omdraaide, vroeg Ra chel met plotselinge nieuwsgierigheid: „Waarom kwam u hier? Heeft iemand u soms gezegd, dat u de lege kannen terug moest brengen?" Alison keek Rachel aan en dacht: „Zij denkt beslist, dat ik kwam om nog wat te vragen." Zij antwoordde: „Neen, maar ik vond het beleefder om het zo te doen. Het bespaarde iemand de moeite er naar te vragen." Er kwam geen glimlach meer om pen?" haar lippen, want zij voelde dat deze vrouw om een of andere reden, die zij niet kon bevroeden, haar niet goed ge- tind was en zelfs achterdocht koesterde. „Vriendelijk van u!" Toen kon Rachel haar antipathie te genover het meisje niet langer meer verbergen en zei grof: „Hoepel nu maar op en kom asje blieft niet meer terug. Ik heb het steeds druk, heb geen tijd om aldoor naar de deur te lopen." Ze had gesproken zonder een blad voor de mond te nemen, geheel onver schillig voor de gevoelens van het meisje. Ze had immers maar één ge dachte: ,Ik moet haar kwijt zien te raken vóór Simon haar ziet." Een ogenblik stond Alison perplex of zy wel goed gehoord' had. Het op treden van die vrouw was zo geheel ongemotiveerd. Zij had de gewaarwor ding alsof Rachel haar een zweepslag had gegeven, „Ik val niet in haar smaak," dacht Alison treurig en ze wilde juist weg gaan, toen ze Simons stem achter zich hoorde. „Ik ben gereed om Mary met de wagen naar Melcester te brengen, Als je nog iets noa'ig hebt Hij had Alison nu gezien en hield plotseling on met spreken. „Goedenmorgen," zei hy op geheel andere toon. Zijn vreugde over de ont moeting was onmiskenbaar, zodat Ali son wel gedwongen was om te blijven staan en hem te begroeten. ,Dit is werkelijk een verrassing," .Hallo!" zei Alison. Zij prooeerde er niet. aan te denken, dat de oudere vrouw bleef staan om naar hun gesprek te luisteren. „Ik was juist van plan om weg te gaan.' Blijf nog even. Heeft u goeo.' gesia- „Natuurlyk. Dat doe ik altijd." Iets in haar stem verbaasde Simon. Zij scheen koel, zelfs vyandig tegen over hem, Hij zag de kannen en riep uit: „U had die moeite niet moeten doen om ze de heuvel op te sjouwen. George of ik had ze kunnen halen. Ik was toch van plan om u beneden een bezoek te brengen." „Toch niet om weer wat te brengen?" vroeg Alison snel. Nu wist Simon zeker, dat zy onvrien delijk was. De glimlach bevroor op zyn gezicht. „Jazeker! Ik heb het immers be loofd?" door LF.WIS COX J .Asjeblieft niet! We hebben meer dan voldoende." Simon klemde zijn kaken op elkaar. Rachel wist wat dit betekende, maar Alison had er geen erg in. „Ik heb een kip voor Anne." „Simonl" De terechtwijzing kwam van Rachel. „Zonde van die kip! Dit meisje weet beslist niet hoe ze een kip moet toe bereiden." Simon nam geen notitie van zyn zus ter en zei legen Alison: ,Anne heeft kippen nodig en zij zal ze hebben!" Onzin'' zei Rachel weer. Alison moest even glimlachen en dacht: „Ik zou jou meer keukenrecepten voor kip kunnen geven dan jij ooit zult weten." En deze gedachte gaf haar de kracht om te blijven zwijgen. Simon had een kleur gekregen. Hy was misschien een dwaas, maar er was helemaal geen reden voor Rachel om hem daaraan te herinneren en zyn er gernis steeg. Koppig zei hy tegen Alison' „Voor uzelf kunt u alles en alles wei geren, juffrouw Alison, maar ik be grijp niet hoe u de kleine Anne van Iets kunt beroven, dat juist zo goed voor haar is!" Het was Alison aan te zien, dat zij een heftige tweestrijd voera'e. Aan de ene kant was haar liefde voor Anne, haar plicht tegenover het ziexe kind. dat aan haar zorgen was toevertrouwd en voor wier welzijn zij zich verant woordelijk had gesteld. Daartegenover stond haar dwaze trots, de vernederen de gedachte, dat men afhankelijk -is /an andersmans edelmoedigheid Er was werkelijk geen keus. Simon zag haar besluiteloosheid. Hij was kwaad, maar voelde toch ook nei ging om te lachen, toen hij haar zo bedremmeld zag staan. Ze wist. dat ze toe moest geven. „U ziet, er is niets aan te doen," zei hij vriendelijk. Of het nu kwam, dat hy naar haar keek en iets in haar een beroep op hem deed, in ieder geval op datzelfde .mo ment welde in hem weer dat gevoel op, dat hem de laatste nacht zo onrustig had gemaakt, toen elk ander gevoel had plaats gemaakt voor zyn groot ver langen naar dit mooie schepseltje. Het scheen hem een verrukking toe haar te horen spreken. Simon verlang de er naar om haar aan te raken Hii wilde Alison helpen haar in bescher ming nemen tegen Rachel, die haar klaarblijkeiyk gekwetst had. (Wordt vervolgd). Eén gat in de dyk van Hansweert is gedicht, maar dat was het kleinste. Er zyn er nog twee, honderden meters lang, met stroomgaten, zó diep, dat ze bijna niet te peilen zijn. Het zal wel eind Juli of Augustus worden eer de gaten gesloten zyn. Het dorp zelf is een trieste verlaten heid. Er ligt een vieze glibberige slib- laag en de huizen worden één voor één door de stroming ondermijnd. Het ziet er naar uit, dat het in Krui ningen straks eigenlijk een onbegon nen werk wordt om er nog te gaan her stellen. De bevolking woont overal verspreid. Hoeveel doden er geborgen zijn. was nog niet na te gaan, ten minste officiële cijfers konden we niet krijgen. Met energie wordt er gewerkt aan de spoorlyn en dit werk schiet zeer goed op. Zo zelfs, dat deze week, bij laag water, drie goederentreinen van vyft.g wagens in een keer over deze lijn kon den rijden. De bekisting die men hier voor aanbrengt is zo gebouwd, dat men hoopt, ook binnenkort het normale treinverkeer, zij het dan alleen by laag water, er over te laten rijden, R. POLIS OVERLEDEN Op 66-jarige leeftijd is te 's-Graven- hage overleden de heer R. Polis, tot voor kort hoofdkwartiercommissaris voor Overzeese Rijksdelen van de ver eniging „De Nederlandse Padvinders" (N.P V.). Zijn bijzondere verdiensten voor de padvinderij werden op St. Jorisdag nog erkend, toen hem door de hoofdcom missaris van de N.P.V. de zilveren Vlaamse Gaai werd uitgereikt. Het stoffelijk overschot zal heden om 11 uur op de begraafplaats aan de Kerkhoflaan te 's-Gravenhage ter aarde worden besteld. (Advertentie) O ral» 'e margen* „kiplekker" «1» bed «prlnrek. Elke dar moet uw lever een liter ral In uw ingewanden doen «tromen. andera verteert uw voedsel niet, het bederft U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem de plantaardlra CARTER S LEVERPILLETJES om dia liter gal op te wekken en uw spijsvertering en atoel- rang ep natuurlijke wjjre te regelen. Ken plantaardir recht middeL onovertroffen om dm to stsome*. Wet Cartar'a iwrwyUlettoiL

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2