MONDIGHEID
Miruri im
l.%r nbLIll
GRASSO
M heeft ds. K. Kroon zich gemengd
in het gesprek over de verhouding
tussen kerk en humanisme in zijn
boekje .Stenen voor stenen? Gesprek
over kerk en humanisme." Hierin han
delt hij over het Humanistisch Verbond
en over de kwestie van de geestelijke
verzorging, waarover in de laatste tijd
veel te doen geweest is. In dit verband
komen ook de „buitenkerkelijken" ter
sprake en hij schrijft, dat het een pre
cieze weergave is van zijn verdriet, niet
dat de buitenkerkelijken de kerk af
vallen, maar de wijze waarop de kerk
juist in haar uitingen naar buiten de
buitenkerkelijken afvalt. Kennelijk be
speurt hij in de houding van de kerk
tegenover de wereld een verregaande
mate van zelfgenoegzaamheid, die hij
in dit boekje op een niets-ontziende
manier hekelt. Men wijst er nl. op dat
het humanisme steeds meer onkerke
lijk en zelfs anti-kerkelijk wordt. Maar
heeft zo vraagt hij de kerk dan
geen enkel orgaan om met blijdschap
en ontzag in die ontwikeling nog iets
anders te zien, nl. het „mondig-
worden" van onze wereld? „Is dat zich
afkeren van alles wat aan menselijke
of zelfs goddelijke voogdij doet denken
alleen maar een uiting van „ongeloof"
en „opstand"? Ds. Kroon beroept zich
op de Duitse predikant Bonhoeffer
door de Duitsers vermoord die deze
ontwikkeling der moderne wereld ge
heel anders zag. In dit verband treft
het ons, dat ds. Kroon, tot nu toe m.i.
een van de meest consequente Barthia-
nen in ons land, hier, voor zover mij
bekend is, voor het eerst een vrij
scherpe kritiek op Barth uitoefent. Hij
schrijft nl. dat Barth z.i. te zeer be
vangen is in een meer heidens dan bij
bels genade-begrip „zodat hij de be
tekenis van Jezus Christus enerzijds te
veel isoleert en anderzijds te weinig in
zijn consequentie laai gelden". Hij
veoht wel tegen de vrijzinnige, maar
zeer onvoldoende tegen de „orthodoxe
zelfverzekerdheid". Het is niet mijn
bedoeling hier over Bonhoeffer te
schrijven, maar Kroon haalt enkele
woorden van hem aan, die men natuur
lijk in hun verband zou moeten lezen,
maar die kennelijk, zoals ze daar staan,
de volle instemming van Kroon heb
ben. Vooral raakt dat de mondigheid
der wereld. Bonhoeffer had geschreven,
dat men tegenwoordig de mondig-ge-
worden wereld probeert te bewijzen,
dat zij zonder de voogdij van God niet
bestaan kan en noemde deze aanval
van de Christelijke apologetiek op de
mondigheid der wereld ten eerste zin
loos, ten tweede onvoornaam en ten
derde onchristelijk. Zinloos, omdat
men een volwassen geworden mens niet
terug moet leiden naar dingen, waar
van hij in feite niet meer afhankelijk
is, maar ook onchristelijk, omdat
Christus hier met een bepaalde trap
van menselijke religiositeit wordt ver
wisseld. Wij kunnen zo had
Bonhoeffer geschreven met redelijk
zijn, zonder te erkennen, dat wij in een
wereld leven moeten alsof er geen God
ware. En juist dat erkennen wij voor
God. God dwingt zélf ons tot deze er
kentenis. Zo brengt ons mondigworden
tot een waarachtige erkenning van on
ze situatie voor God. Hierna volgt dan
het duistere woord: „God geeft ons ie
weten, dat wij leven moeten als zulken,
die met het leven zonder God klaar
komen". Hier zou het onderscheid lig-
- door prof. dr. -
G. C. Berkouwer
„Nieuw staatsmanschap
en „nieuwe ideologie
Geestelijke vader van de
Morele Herbewapening
Generaal Tjoeikow
overgeplaatst
ONZE BESTE
VRIENDEN
DROEVIGE JUBILEUMDAGEN
VOOR KRUININGEN
Een van de vele ten dode gedoemde
Zeelandse dorpen
TJOKIAT
TJOKLAT
l/00f
Ud tytaU
Dagelijks feuilleton
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
ZATERDAG 6 JUNI 1953
TROUW
3
dat de profeten ook nogal eens waar
schuwden, met maar tegen de vijanden
van Israël, maar ook tegen het volk
Gods zelf met zijn grote verantwoorde
lijkheid. Meermalen lezen we dan ook
bij Kroon van wat het „bijbels" ge
zichtspunt is. Maar ik heb de stellige
indruk, dat de profeten van Oud en
Nieuw Testament het anders hebben
gedaan. Ze hebben, voor zover mij be
kend is, niet gegeneraliseerd en zéker
zijn er in de profetie geen lijnen te vin
den, die in de richting zouden wijzen
van de door Kroon zo geroemde „mon
digheid". Ze hebben evenmin gekend
de vondst, weer hernieuwd in de twin
tigste eeuw, dat er feitelijk een tegen
stelling zou bestaan tussen de „macht"
en de „onmacht" Gods (de weerloos
heid). En ze zouden niet begrepen
hebben, wat Kroon met zoveel instem
ming uit Bonhoeffer aanhaalt, dat God
zelf ons dwingt te erkennen, dat wij
in een wereld moeten leven, alsof er
geen God ware. Ik laat in het midden
het totaalverband, waarin deze woor
den in een boek van Bonhoeffer voor
komen. Maar men moet met woorden
m.i. niet spelen noch op deze wijze noen
vanuit de onmacht en het lijden Gods
oproepen tot een hèr-ijking van alle
Christelijke „begrippen", na de „ortho
doxie" gestriemd te hebben tot in het
- icasme toe. Welk een tegenstelling:
Ohristen-zijn is niet op een bepaalde
manier religieus zijn, maar.... mens
zijn! Niet de religieuze handeling,
maar het deelnemen aan het lijden
Gods! Ergens zegt ds. Kroon, dat men
niet de indruk moet wekken, dat de
terminologie van bijbel en kerkge
schiedenis gehanteerd kan blijven, als
ware die rechtstreeks bruikbaar voor
alle tijden en plaatsen. Maar wat er
hier bij Kroon voo'r in de plaats komt,
is zó geladen van reactie, zó vol van
antithese en zó onzelfstandig te
genover de problematiek der secula
risering, dat men er geen weerstand
in ontdekken kan tegen dat proces, dat
in de „mondigheid" der wereld aan de
orde is voor wie niet ziende blind is.
(Advertentie)
voor hef weven der garens
- voor het vlechten der
carcas-staaldraden
voor het mengen van de rubber
- voor het persen en vulcaniseren
der buitenbanden
De Nederlandse kwaliteitsband
GEFABRICEERD TE 'S-HERTOGENBOSCH
Dr. Frank Buctunan (75 jaar):
gen tussen het Christelijk geloof en an
dere religies. De religiositeit van di
mens verwijst hem in zijn nood naar
de macht van God in de wereld; de
bijbel verwijst de mens naar de on
macht en het lijden van God. „De men-
moet juist in zijn mondigheid wereld
lijkleven en daarin juist deelnemen
aan het lijden Gods. Hij is bevrijd van
de valse religieuze bindingen en rem
mingen. Christen-zijn betekent niet:
op een bepaalde manier religieus zijn,
maar mens-zijn."
HET is niet zo eenvoudig hier de
portée te vinden van deze kritiek
op de Christelijke apologetiek. Ds.
Kroon omringt deze beschouwingen
met een geladen en uiterst felle afwij
zing van de orthodoxe benadering van
de buitenkerkelijken. Hij kan hierin
blijkbaar niet anders dan hoogmoed
ontdekken. Overal, waar maar op de
een of andere wijze deze orthodoxie
aan het licht treedt, staat hij op de
bres als een wachter op Sions muren.
Niet het minst ontdekt hij de wanbe
grippen in de beschouwingen over de
ramp. Hij ontdekt overal een foutief
Godsbegrip, dat van de „Almacht"
komt tot de conclusies: Ik wens te
ontkennen, dat de gedachten over een
Goddelijk gericht dat in deze storm
ramp over ons zou zijn gekomen, chris
telijk waren". Als vroeger de donder
weerklonk, dan hoorden onze heidense
voorvaderen hierin de stem van hun
god Donar. „Moeten wij nu na eeuwen
lange evangelie-prediking de Vader van
Jezus Christus nu opnieuw zien als
een gekerstende Donar-figuur?" Hij
wil wel van geriehten spreken, maar
dat zijn geriehten tegen de vijanden
van God, nl. de bijgelovigheid en de
onmenselijkheid der menselijke samen
leving. Na het zware geschut tegen een
onjuiste theologie van de ramp komt
hij er zelfs toe met een grote zekerheid
de geriehten Gods te localiseren op een
manier, die weinig of niets verschilt
van andere „verklaringen" van de
Februari-ramp. Enerzijds volgt hij de
verklaring, dat de watervloed is „het
signaal van de chaos" en van de dae
monic „De stormen en de wateren zijn
er (nl. in de bijbel) verschijnselen,
waartegen God in verbond met de mens
en de mens in verbond met God strijdt
en overwint, ook al vallen er slachtof
fers in die strijd". Deze allerminst
doorzichtige verklaring wordt echter
geflankeerd door de betuiging, dat er
in de rampweken „ongetwijfeld" een
gericht gegaan is over ons volk, nl.
„een gericht over onze gewaande
kerstening".
TELKENS gaan Kroons verwijten
weer in de richting, niet zozeer
van de „buitenkerkelijken" als van
de kerk zélf met haar vals Godsbegrip
en haar orthodoxie, haar zelfverze
kerdheid. Er zyn er, die vooral door
*ulk profetisch geladen spreken
worden getroffen en zich herinneren,
Ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag heeft dr. Frank N. D.
Buchman, de geestelijke Vader van de zgn. „Oxford-Groep" en de
„Morele Herbewapening", Donderdag een radiorede uitgesproken,
waarin hij o.m. zeide, dat hij in zijn leven twee historische ontdek
kingen heeft meegemaakt: De ontdekking van het atoom als de. bron
voor ongekende energie en de werking daarvan, en de ontdekking
van de "mens als bron van ongekende energie en de inwerkingtre
ding daarvan. Dit laatste heeft ons het ideologisch tijdperk gegeven.
20 verklaarde de 75-jarige Buchman,
De grondlegger van de „Morele Her
bewapening" riep in zijn rede verder
op tot een „nieuw staatsmanschap" en
een „nieuwe ideologie" als de enige
genezing voor de verwarring in de we
reld van vandaag. Tegelijkertijd waar
schuwde hij, dat de wereld gebrek heeft
aan een machtig positief programma
waarmee alle mensen en volken ge
wonnen kunnen worden.
Kortgeleden is Buchman terugge
keerd van een reis van zeven maanden
naar Ceylon, India, Kashmir en Pa
kistan. Hij zei, dat hij tot de ontdekking
was gekomen, dat deze landen „ver
enigd waren in hun antwoord op de
morele herbewapening".
Ruim dertig jaar lang is Buchman de
aardbol rondgereisd om de mensheid
op te wekken tot een massale mobilisa
tie van alle geestelijke en morele
krachten als antwoord op de materia
listische ideologieën. Zijn invloed is
onmiskenbaar. Overal heeft hij zijn
vrienden. Tienduizenden noemen hem
Frank, omdat ze grote genegenheid
voor hem hebben opgevat en hem als
een geestelijke vader vereren. En juist
dezer dagen is er van vele. vooraan
staande figuren uit verscheidene lan
den grote aandrang op Buchman uitge
oefend om deze zomer een grote inter
nationale samenkomst bijeen te roepen
te Caux in Zwitserland, het centrum
van de Buchman-bewegïng. waar ieder
aar duizenden gasten komen voor
retraites.
Ommekeer
Frank Buchman is 4 Juni 1878 te
Pennsburg in de Amerikaanse staat
Pennsylvania geboren. Zijn weten
schappelijke opleiding ontving hij in
Engeland op het Westminster College
en de Cambridge Universiteit. Hij stu
deerde sociale en geesteswetenschap
pen, was idealistisch en revolutionna;>'
en beoogde een totale ommekeer cp
persoonlijk, maatschappelijk, rassis
tisah, nationaal en supra-nationaal ter
rein. Toen hij dertig jaar was in
1908 ging hij de boer op. Hij bereisde
heel de wereld, praatte met iedereen,
met koelies en ministers, met herders
en industriëlen, met huisvrouwen en
groothandelaren en leerde, dat een
mens zioh moet verheffen boven het
geestdodend materialisme. In 1921 be
sloot het Christ Church College te Ox
ford Buchman's grote idee uit te dra
gen. Sindsdien is zijn plan tot geeste
lijke reconstructie over zestig lande*1
van de wereld verbreid. Onvermoei
baar heeft hij voor zijn idealen propa-
panda gemaakt. De term morele her
bewapening lanceerde hij in Juni 1938
op een massale bijeenkomst in het stad
huis van de Londense voorstad East
Ham.
„De grootste fout van de meeste
mensen is, dat ze er geen b'esef van
hebben, waartoe ze in staat zijn onder
Gods leiding", heeft de (hans 75-jarige
eens gezegd. Het is zijn levensdoel ge
weest de mensen dit besef bij te bren
gen. Hij heeft zich gericht op het voile
leven -en houdt allen dezelfde regel
voor: Leef volgens de vier absolute
maatsaven van eerlijikJheid, reinheid,
onzelfzuchtigheid en liefde en luister
naar de „zachte stem van binnen".
Ondanks zijn 75 jaren blijft Buchanan
rusteloos strijden voor een betere we
reld en nog steeds weet hij duizenden
te bezielen voor zijn idealen, waarbij
hij niet let op stand of ras, politieke
overtuiging of godsdienst.
We kunnen ons voorstellen, dat er
innige vriendschap, grote dankbaarheid
en bewondering is voor deze nog gees
telijk vitale grijsaard en dat velen geen
andere weg zien dan die hij wijst om
af te komen van het pad, waarlangs de
wereld onheilespellend schijnt te nade
ren tot de derde wereldoorlog, maar
menen anderzijds niet te mogen nala
ten ook te wijizen op de critiek, die
Buchman bij vele anderen heeft ont-
(ADVERTENTIE)
EMPIRE ZORGEN.
moet.. Vlijmscherp is hij b.v. bestreden
door de Amerikaanse theoloog Rein-
hold Niebu'hr, die tegenover het streven
van Buchman om de wereld te redden
door de mensen, die de wereld regeren,
onder Gods leiding te brengen, duidettyk
de zonde aanwees als de ziekte van
deze maatschappij. Als er in een situa
tie als de onze een woord van God ge
sproken moet worden, laat het dan zijn
het wee van Christus over Jeruzalem
of de aankondiging van het oordeel,
dat een Amos of een Jeremia uitsprak
over de wereld van hun tijd, aldus
Niebu'hr, die de beweging van Bucn-
man er voorts van beschuldigt zichzelf
in te beelden de bemiddelaar van
Christus' verlossing te zijn in een cata-
strophale tijd, terwijl ze in werkelijk
heid een nieuwe openbaring is van ons
geestelijk verval. „Haar godsdienst pro
beert burgerlijke zelfgenoegzaamheid
en christelijk berouw te combineren op
een wijze, die de eerste de overhand
doet behouden. Haar moraal is de reli
gieuze uitdrukking van een decadent
individualisme. Ver er vandaan ons een
weg uit onze moeilijkheden te openen,
maakt zij de algemene verwarring nog
roter".
Korea.. Suez.. Mau Mau.. McCarthy..
Coronation: daar leun je alleen kalm
bij blijven met een Lexington cigarette
van America's best Tobaccos.
De Sowjet-Unie heeft de 53-jarige
generaal Wassili Tsjoeikow, de opper
bevelhebber van de Sowjet-bezettings-
troepen in Duitsland, overgeplaatst en
generaal Andrei A. Gretsjko in zijn
plaats aangewezen. Tsjoeikow zal een
andere functie krijgen.
Generaal Tsjoeikow had reeds zijn
politieke positie in Oost-Duitsland als
hoofd van de Sowjet-contrólecommissie
afgestaan aan Semjonow, de nieuwe
Sowjet-Hoge Commissaris.
Tsjoeikow herstelde op krachtige
wijze de discipline onder de Sowjet-
bezettingstroepen. De gezinnen van de
militairen werden teruggestuurd en de
Duitse bedienden ontslagen. De mili
tairen werden van de straten gehaald
en ondergebracht achter de muren van
legerplaatsen. De maatregelen hadden
tot gevolg, dat de wrijving tussen de
militairen en de Oostduitse bevolking
vrijwel automatisch verdween.
Ilse Koeh een grote
Nazischuldige
Een Duits denazificatiehof heeft te
München Ilse Koch bestempeld tot een
grote nazischuldige en haar veroor
deeld tot twee jaar in een werkkamp.
Het hof gaf bevel, haar bezit tot
een bedrag van 5000 mark verbeurd te
verklaren.
De 46-jarige beruchte „rode heks
van Buchenwald" zit levenslang opge
sloten in een vrouwengevangenis in
Aichach (Beieren), waar zij in de keu
ken en de tuin werkt en enig naai
werk doet. Zij schrijft ook 'gedichten.
Een proeve hiervan heeft onlangs in
een Duits weekblad gestaan. Zij heeft
haar moeder geschreven, dat zij over
grote aanleg beschikt en zeker een
uitstekend dichteres zal worden.
Goedkope voorstellingen
Holland Festival
Dank zij een gemeentesubsidie van
10.000 en een toelage van 6500 van
de stichting „Holland Festival" is het
mogelijk geworden, verscheidene van
de uitvoeringen gedurende het Holland
Festival tegen zeer gereduceerde prij
zen te geven.
Het Concertgebouw zal drie speciale
concerten geven (onder leiding van
Joseph Krips en Eugene Ormandy)
voorts zal de Nederlandse Opera vier
maal optreden. In Carré geeft „Grand
ballet du Marquis de Cuevas" een uit
voering. De prijzen der concerten zul
len, alles inbegrepen, 1.90 bedragen
die der opera- -en balletuitvoeringen
variëren van 0.50 tot 2.
Melkkoeien vergiftigd?
Twee-en-twintig melkkoeien van de
veehouder A. Th, J. Heeman aan de
Middenweg te Beemster zijn vermoe
delijk vergiftigd door verdelgings-
stoffen, die zijn overgewaaid tijdens
het bespuiten van vruchtbomen in een
nabijgelegen boomgaard.
Getracht wordt door het toedienen
van tegengif de koeien te behouden.
De toestand van de koeien is zeer
slecht.
Grondwetswijziging in
Staatsblad
De wet tot verandering in de grond -
wet, strekkende tot wijziging van de
bepalingen betreffende de buitenlandse
betrekkingen is in Staatsblad 261 ver
schenen. Zeer binnenkort kan een K.B.
in de vorm van een publicatie tegemoet
worden gezien, waarin wordt vastgesteld
de datum van de plechtige afkondiging
der grondwetswijziging.
Inwoners van Waarde
kunnen terug
Het gemeentebestuur van Waarde
heeft medegedeeld, dat de geëvacueer
de inwoners van deze door de waters
nood getroffen gemeente Maandag a.s.
naar hun woonplaats kunnen terug
keren. Een deel van hen bevindt zich
in Krabbendyke; de overigen zijn over
het land verspreid.
Viswinkels tot 7 uur open
Bik K B. is bepaald, dat winkels,
waar ultslüftènd óFïn hoofdzaak'vis er
viswaren pllegen te worden verkocht op
werkdagen tot des avonds 7 uur ge
opend mogen zijn. Dit geldt van Maan
dag a.s. af.
En het geschiedde dat de arme
stierf en door de engelen gedragen
werd in Abrahams schoot.
Lucas 16:22.
Want Hij zal aangaande u Zijn
engelen gebieden, dat zij u behoe
den op al uw wegen: op de handen
zullen zij u dragen, opdat gij uw
voet niet aan een steen stoot.
Psalm 91:11, 12.
ALS dat waar is, dat God zijn en
gelen gebiedt om ons te behoeden
op al onze wegen, neen dan behoeft
het ons niet te verwonderen, dat de
arme Lazarus ook door de engelen
gedragen werd in Abrahams schoot
Dat zijn de beste vrienden, die wij
hebben: Gods engelen. Vrienden,
die je pas heel langzamerhand gaat
ontdekken. Maar daarvoor moet je
eerst iets wegkrijgen van de arme
Lazarus.
Kijk toch rond in het leven. Merkt
u dan nooit op hoeveel „arme Laza
russen" neerliggen ln de voorportalen
van de „rijken"? Rijken, die alles
hebben, die van alles vólop genieten,
geld, wetenschap, kunst, stand, positie,
een gezin. Maar de arme Lazarus blijft
met zijn zweren en wonden in 't voor
portaal.
De honden hebben Lazarus opge
zocht, zijn zweren gelikt. Een hond
voelt vaak zuiverder de goedheid en
de liefde van een arm hart aan, dan
een mens.
Ja, en dan zijn er ook nog de en
gelen, die alleen maar hun tijd af
wachten om Lazarus thuis te halen.
Maar vergeten hebben zij Lazarus
nooit. Dacht u niet, dat zij de arme
bedelaar niet beschermd en getroost
hebben menig-, menigmaal? De man
had toch pijn? De man had toch hon
ger? En de keuken van de rijke man
rook zo heerlijk, En om dan geen duivel
in je ziel te krijgen. Ik geloof, dat Gods
engelen Lazarus al heel wat. goed ge
daan hebben, vóórdat ze hem meevoer
den, net paradijs tegemoet.
Het werden Lazarus' beste vrienden.
God kan honden en engelen gebrui
ken voor één zelfde dienst.
Wat is die mens, hoe rijk ook in
zijn godsdienstig denken, ongeestelijk
als hij Gods engelen niet meer op
merkt. Aan hoeveel stenen zal hij zijn
voet niet stoten, omdat hy meent de
engelen niet nodig te hebben!
H ij zal zichzelf wel leiden. Maar wie
dat wil, struikelt vast en zeker. En
valt in menigerlei verzoeking. Als wij
één gebed hebben te doen, dan is het
't gebed om Gods engelen. Juist om
dat er zo verschrikkelijk veel duive
len zijn. Overal in. Wie daarvoor heeft
leren huiveren, o, die heeft Gods en
gelen wèl opgemerkt.
Ze hebben hem behoed, terwijl hij
het zelf niet eens wist. Ze hebben hem
gedragen, heel veilig, heel zacht
en hee! trouw. Ze zullen hem b 1 ij-
ven dragen. Ze zullen, diezelfde
trouwe vrienden, hem straks Gods
hemel binnendragen. Een oud, door
Guido Gezelle vertaald kerklied luidt
aldus:
Ten Paradijse geleiden u de Engelen,
gaat met- de heilige martelaars mede,
en uit Jeruzalems zalige muren
komen de zingende chooren u tegen!
Gaat, eens met Lazarus arm en
ellendig!
Ruilin alle eeuwen der eeuwen
onendig.
(Van onze correspondent).
Kruiningen heeft het tragische feit herdacht, dat het voor de tweehonderd-
vijftigste keer door het zilte water van de Wester-Schelde werd overspoeld en
voor dc tweehonderdvüftigste keer de strijd en ravage van vloed en eb beleefde.
stuk van Zeeland.
Kruiningen zal een der vele dorpjes
van Zeeland worden, dat ten dode
opgeschreven, zoals ook Ouwerkerk en
Nieuwerkenk op Sohouwen-Duiveland
enkele anderen, op dit getroffen
(ADVERTENTIE)
GEMBERREPEN en
N00T-VRUCHTENREPEN
Grasso's Machinefabrieken N. V.
's-Hertogenbosoh.
IN de regel nodigde Rachel a'e be
zoekers binnen en bood hun een
verfrissing aan, want de hofstee lag
afgelegen en de meeste bezoekers kwa
men van ver.
Maar in dit geval was het anders.
Rachel koesterde niet a'e minste sym
pathie voor het meisje en voelde er
niets voor om haar uit te nodigen
„Zet maar neer. George zal ze wel
onderhanden nemen, als hij tijd heelt".
„Ze zijn helemaal schoon", ant
woordde Alison, denkend aan de moei
te en de tijd, a'ie zij besteed had aan
het schoonmaken van die dingen.
„We spoelen steeds ieder ding met
heet water om voor het wordt ge
bruikt", was het koele antwoord.
Alison kreeg een kleur. Zwijgend
zette zij de kannen neer.
Zy keek Rachel recht in de strenge
ogen en zei beleefd: „Dank u! Goe-
denmorgen!"
Toen zij zich omdraaide, vroeg Ra
chel met plotselinge nieuwsgierigheid:
„Waarom kwam u hier? Heeft iemand
u soms gezegd, dat u de lege kannen
terug moest brengen?"
Alison keek Rachel aan en dacht: „Zij
denkt beslist, dat ik kwam om nog wat
te vragen."
Zij antwoordde:
„Neen, maar ik vond het beleefder
om het zo te doen. Het bespaarde
iemand de moeite er naar te vragen."
Er kwam geen glimlach meer om pen?"
haar lippen, want zij voelde dat deze
vrouw om een of andere reden, die zij
niet kon bevroeden, haar niet goed ge-
tind was en zelfs achterdocht koesterde.
„Vriendelijk van u!"
Toen kon Rachel haar antipathie te
genover het meisje niet langer meer
verbergen en zei grof:
„Hoepel nu maar op en kom asje
blieft niet meer terug. Ik heb het steeds
druk, heb geen tijd om aldoor naar de
deur te lopen."
Ze had gesproken zonder een blad
voor de mond te nemen, geheel onver
schillig voor de gevoelens van het
meisje. Ze had immers maar één ge
dachte:
,Ik moet haar kwijt zien te raken
vóór Simon haar ziet."
Een ogenblik stond Alison perplex
of zy wel goed gehoord' had. Het op
treden van die vrouw was zo geheel
ongemotiveerd. Zij had de gewaarwor
ding alsof Rachel haar een zweepslag
had gegeven,
„Ik val niet in haar smaak," dacht
Alison treurig en ze wilde juist weg
gaan, toen ze Simons stem achter zich
hoorde.
„Ik ben gereed om Mary met de
wagen naar Melcester te brengen, Als
je nog iets noa'ig hebt
Hij had Alison nu gezien en hield
plotseling on met spreken.
„Goedenmorgen," zei hy op geheel
andere toon. Zijn vreugde over de ont
moeting was onmiskenbaar, zodat Ali
son wel gedwongen was om te blijven
staan en hem te begroeten.
,Dit is werkelijk een verrassing,"
.Hallo!" zei Alison. Zij prooeerde er
niet. aan te denken, dat de oudere vrouw
bleef staan om naar hun gesprek te
luisteren.
„Ik was juist van plan om weg te
gaan.'
Blijf nog even. Heeft u goeo.' gesia-
„Natuurlyk. Dat doe ik altijd."
Iets in haar stem verbaasde Simon.
Zij scheen koel, zelfs vyandig tegen
over hem, Hij zag de kannen en riep
uit:
„U had die moeite niet moeten doen
om ze de heuvel op te sjouwen. George
of ik had ze kunnen halen. Ik was toch
van plan om u beneden een bezoek te
brengen."
„Toch niet om weer wat te brengen?"
vroeg Alison snel.
Nu wist Simon zeker, dat zy onvrien
delijk was.
De glimlach bevroor op zyn gezicht.
„Jazeker! Ik heb het immers be
loofd?"
door
LF.WIS COX
J
.Asjeblieft niet! We hebben meer
dan voldoende."
Simon klemde zijn kaken op elkaar.
Rachel wist wat dit betekende, maar
Alison had er geen erg in.
„Ik heb een kip voor Anne."
„Simonl"
De terechtwijzing kwam van Rachel.
„Zonde van die kip! Dit meisje weet
beslist niet hoe ze een kip moet toe
bereiden."
Simon nam geen notitie van zyn zus
ter en zei legen Alison:
,Anne heeft kippen nodig en zij zal
ze hebben!"
Onzin'' zei Rachel weer.
Alison moest even glimlachen en
dacht:
„Ik zou jou meer keukenrecepten
voor kip kunnen geven dan jij ooit zult
weten."
En deze gedachte gaf haar de kracht
om te blijven zwijgen.
Simon had een kleur gekregen. Hy
was misschien een dwaas, maar er was
helemaal geen reden voor Rachel om
hem daaraan te herinneren en zyn er
gernis steeg.
Koppig zei hy tegen Alison'
„Voor uzelf kunt u alles en alles wei
geren, juffrouw Alison, maar ik be
grijp niet hoe u de kleine Anne van
Iets kunt beroven, dat juist zo goed
voor haar is!"
Het was Alison aan te zien, dat zij
een heftige tweestrijd voera'e. Aan de
ene kant was haar liefde voor Anne,
haar plicht tegenover het ziexe kind.
dat aan haar zorgen was toevertrouwd
en voor wier welzijn zij zich verant
woordelijk had gesteld. Daartegenover
stond haar dwaze trots, de vernederen
de gedachte, dat men afhankelijk -is
/an andersmans edelmoedigheid Er was
werkelijk geen keus.
Simon zag haar besluiteloosheid. Hij
was kwaad, maar voelde toch ook nei
ging om te lachen, toen hij haar zo
bedremmeld zag staan. Ze wist. dat ze
toe moest geven.
„U ziet, er is niets aan te doen," zei
hij vriendelijk.
Of het nu kwam, dat hy naar haar
keek en iets in haar een beroep op hem
deed, in ieder geval op datzelfde .mo
ment welde in hem weer dat gevoel op,
dat hem de laatste nacht zo onrustig
had gemaakt, toen elk ander gevoel
had plaats gemaakt voor zyn groot ver
langen naar dit mooie schepseltje.
Het scheen hem een verrukking toe
haar te horen spreken. Simon verlang
de er naar om haar aan te raken Hii
wilde Alison helpen haar in bescher
ming nemen tegen Rachel, die haar
klaarblijkeiyk gekwetst had.
(Wordt vervolgd).
Eén gat in de dyk van Hansweert is
gedicht, maar dat was het kleinste. Er
zyn er nog twee, honderden meters
lang, met stroomgaten, zó diep, dat ze
bijna niet te peilen zijn.
Het zal wel eind Juli of Augustus
worden eer de gaten gesloten zyn.
Het dorp zelf is een trieste verlaten
heid. Er ligt een vieze glibberige slib-
laag en de huizen worden één voor één
door de stroming ondermijnd.
Het ziet er naar uit, dat het in Krui
ningen straks eigenlijk een onbegon
nen werk wordt om er nog te gaan her
stellen.
De bevolking woont overal verspreid.
Hoeveel doden er geborgen zijn. was
nog niet na te gaan, ten minste officiële
cijfers konden we niet krijgen.
Met energie wordt er gewerkt aan de
spoorlyn en dit werk schiet zeer goed
op. Zo zelfs, dat deze week, bij laag
water, drie goederentreinen van vyft.g
wagens in een keer over deze lijn kon
den rijden. De bekisting die men hier
voor aanbrengt is zo gebouwd, dat men
hoopt, ook binnenkort het normale
treinverkeer, zij het dan alleen by laag
water, er over te laten rijden,
R. POLIS OVERLEDEN
Op 66-jarige leeftijd is te 's-Graven-
hage overleden de heer R. Polis, tot
voor kort hoofdkwartiercommissaris
voor Overzeese Rijksdelen van de ver
eniging „De Nederlandse Padvinders"
(N.P V.).
Zijn bijzondere verdiensten voor de
padvinderij werden op St. Jorisdag nog
erkend, toen hem door de hoofdcom
missaris van de N.P.V. de zilveren
Vlaamse Gaai werd uitgereikt.
Het stoffelijk overschot zal heden
om 11 uur op de begraafplaats aan de
Kerkhoflaan te 's-Gravenhage ter
aarde worden besteld.
(Advertentie)
O ral» 'e margen* „kiplekker"
«1» bed «prlnrek.
Elke dar moet uw lever een liter ral In uw
ingewanden doen «tromen. andera verteert uw
voedsel niet, het bederft U raakt verstopt,
wordt humeurig en loom. Neem de plantaardlra
CARTER S LEVERPILLETJES om dia liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en atoel-
rang ep natuurlijke wjjre te regelen. Ken
plantaardir recht middeL onovertroffen om dm
to stsome*. Wet Cartar'a iwrwyUlettoiL