Hoogwoud springt in de bres voor Poortvliet ZOMERHOEDEN VAN MAX HEYMANS IN DE TUIN ozen óenncj en en anjelieren EEN DORP HELPT EEN DORP ALGEMEEN HANDELSBLAD VAN DONDERDAG 21 MEI 1953 „Die vraag is gerezen bij de jeugd- en de vrouwenverenigingen van ons dorp", zegt de heer D. Breebaart, burgemeester van dit landelijke dorpje in de kop van Noord-Holland, Wij zitten tegenover hem in zijn gezellige woning, die tegenover het raadhuisje ligt, Af en toe wordt ons ge sprek onderbroken: er is telefoon of de tuinman van 't dorp komt aan de achter deur even iets vragen. Gemakkelijk wordt de draad van het gesprek echter w EVROUW. hervat, want burgemeester Breebaart is trots op hetgeen zijn dorp deed. Dan praat je er graag over. „Men wilde meer doen, dan geld en goe deren geven Dat is een vrij eenvoudige manier van helpen", zegt hij. Drie weken na de ramp was het idee gevormd: Hoog woud moest een gemeente adopteren er dan zou het hele dorp meewerken om die geadopteerde gemeente iets aan te bieden. Geen geld of goed, dat men uit de kast kon halen, maar voorwerpen, die door de vrouwen en kinderen van het dorp ren gemaakt. „De keuze viel op Poortvliet", gaat burgemeester Breebaart verder. Dat was niet toevallig. Daar woont een dokter, die vroeger eens in Hoogwoud heeft waarge nomen. Het contact werd hernieuwd en men informeerde eens wat Poortvliet wil de hebben. De burgemeester van dit dorp vond de gedachte „ontzettend aardig" en hij deelde de heer Breebaart mee. dat de vrouwen uit Poortvliet prijs stelden óp al lerlei dingen, die altijd het allerlaatste worden gekocht, of gemaakt, maar die iedere vrouw toch graag in haar woning heeft: een kussen, een kleedje, een gebor duurd ontbijtlaken, een boodschappentas, een gezellig schortje en natuurlijk speel goed voor de kinderen. „Toen konden wij aan het werk gaan" zegt de heer Breebaart. Er deed zich dadelijk een probleem voor. De mensen hadden al zoveel gegeven en het was moeilijk opnieuw een beroep op hen te doen om het materiaal zelf te bekostigen. Burgemeester Breebaart zocht daarom andere wegen. Hij belde een houthandelaar op en vroeg om hout afval, een atelier gaf textielafval, hij kocht een partij poppen en een partij wol tegen verminderde prijzen. Hiervoor werd de gemeentekas aangesproken. Een manufacturenwinkel midden in het dorp werd het verzamelpunt, waar de vrouwenverenigingenDe Nederlands Hervormde en de Rooms-Katholieke Vrou wen Vereniging en de Nederlandse Ver eniging voor Plattelandsvrouwen het ma teriaal konden weghalen. Ze werkten in clubverband en ook 's avonds in een vrij uurtje. Er werden kussens en ontbijtlakens ge borduurd, er werden kleedjes gehaakt eke en Gerda hebben erg goed haar best gedaan. Zij spelen self nog graag met poppen, maar deze sijn voor onbekende vriendinnetjes le Poortvliet. van fijn garen, kleurige overhanddoeken werden met een bloemenmotiefje ver sierd, er werden katoenen bedjes ge maakt voor de poppenledikantjes. Want de jeugd van Hoogwoud liet: zich evenmin onbetuigd. In club- en in school verband verwerkten zij met de hulp van ouderen het houtafval tot dieren, tot spoor- treintjes, vrachtauto's, knikkerspelen poppenledikantjes. „Het speelgoed moest ook geschilderd worden", zegt de burgemeester „Een nieuw probleem, want verf is vreselijk duur. Ik heb echter jarenlang in de Zaan streek gewoond en ik belde een verffa- brikant op die ik daar kende. Ik legde uit. wat wij hier deden en... prompt kwam de benodigde verf." TOEN wij een bezoek aan Hoogwoud brachten was men bezig de laatste hand aan de zending voor Poortvliet te leggen. Wij kwamen in een vereni gingsgebouwtje, waar de jongens vol trots het eigengemaakte speelgoed toon den. Auto's en spoortreinen moesten nog van wielen worden voorzien en on alle voorwerpen moest het transfer nog wor den geplakt. „Hulpactie Hoogwoud" stond er op met het wapen erbij! Alles zag er keurig uit. ..Slecht weni weid afgekeurd", zegt de jeugdleider. „Wij moeten dit cadeau geven en dus behoort alles zo mooi mogelijk te zijn". Er ston den snoezige poppenledikantjes. waarin straks de mooi aangeklede poppen zul len slapen. Op een andere school waren meisjes druk bezig poppen aan te kleden. Ja. ze hadden zelf ook kleertjes voor een pop ge maakt. vertelden zij lachend, maar bijna alle meisjes uit het dorp hadden dat ge daan. Ook hier zag het speelgoed er prachtig uit. De jongens hadden knikker spelen. dieren, poppenkamers en ser veerblaadjes gemaakt. De blaadjes wa ren de trots van de school: pronkstuk ken met echt fineerwerk! Natuurlijk moesten wij ook naar de zol der boven de manufacturenwinkel klim men. Hier stond het grootste gedeelte van de zending al klaar: theemutsen, kleedjes, kussens tassen, poppen, schortjes. Alles keurig in dozen verpakt. Aan bijna ieder voorwerp was een briefje gehecht, waar op de naam was geschreven van degene, die het voorwerp maakte. Beneden in de huiskamer snorde nóg de naaimachines „voor het machinale gedeelte" en ijverige handen hanteerden nog steeds naald en schaar. Wij luisterden naar al de verhalen, want ieder voorwerp heeft zijn historie Zo'n kussen is niet een dood ding, het brengt ook de liefde en het medeleven over van de vrouw die het in haar vrije uurtjes maakte voor een onbekende vrouw in het geteisterde dorp. Velen ontbrak eigenlijk de tijd. Toch hebben moeders van grote gezinnen iedere dag een vrij uurtje gevonden om een paai" steekjes te bordu ren of een randje aan een kleedje te ha ken. Er waren vrouwen, die niet konden handwerken. Niettemin maakten zij een kussen en ze hebben dat kussen voor zichtig op de toonbank van de manufac turenwinkel uitgepakt en gevraagd: ,,Is het niet mooi geworden? Ik ben er zelf zo trots op." Bij de zending zijn ook talloze kleine dingetjes, zoals pannelappen, slabbetjes, kruikenzakken, gemaakt door degenen, die heus niets anders aan durfden. Wij moeten de tas bekijken, die maakt werd door een zeventigjarige woonster van Hoogwoud „Zij heeft voor het eerst van haai' leven geborduurd. Dit is de tas. Hij is toch prachtig ge worden hè?" De plasticvoering moet er nog worden ingezet, want de oude vrouw wist niet goed, wa.t zij met dat doorzich tige spul moest beginnen. „Dat doen wij zelf wel even." zeggen de vrouwen, voor wie zeker geldt, dat de laatste loodjes het zwaarst wegen! Voordat wij weggaan moeten wij toch ook nog even de pop bekijken met het LINKS: Wij zijn bijna klaar met het speelgoed! De auto's en de treintjes moeten alleen nog wielen krijgen. RECHTS: De zending moet 30 Mei worden overgedragen. De laatste loodjes wegen het zwaarst, maar vele handen maken licht werk! lange gebreide cape'je. „Dat lieeft usje gemaakt." Toen zij de pop im brengen zei ze: „Kijk es wat prachtig! Mijn moeder had nog een heel oud breiboekje, daar heb ik dit patroon uit overgenomen". Wat was het moeilijk geweest voor de 12jarige Truusje om de pop af te staan.. Op 30 Mei a.s. zal de heer Breebaart dan de gaven overdragen aan de burge meester van Poortvliet. Een bus met af gevaardigden gaat mee om bij de over dracht aanwezig te zijn. Het zal mis schien allemaal een beetje officieel zijn? Maar als de voorwerpen hun weg heb ben gevonden naar de woningen: als een vrouw in Poortvliet de theemuts over de theepot schuift, als zo'n gehaakt kleedje een tafel siert, als een meisje die avond verrukt haar poppekind in een mooi ge verfd ledikantje stopt eerst dan zal Hoogwoud zijn doel hebben bereikt. Maar hierbij kunnen de inwoners van dit Noordhollandse dorpje niet aanwezi: zijn... (Ingez. med.-advertentie StfE SOLUBLE SMHTMtt lOWllS Van onze moderedactrice) ijlT het verblijdende feit dat er, nog vóór het eind van zijn show in de- naar boven verhuisde salons aan het Frederiksplein te Amsterdam, al drie hoeden waren verkocht, leunt u het succes van de plein été-col- lectie van Max Heymans wel zo ongeveer afleiden. Nauwelijks was de show afgelopen of de klanten rukten de mannequins de hoed-en als het ware van het hoofd en de kleedkamer was in een oogwenk zó overbevolkt met passende dames, dat de spiegels bij wijze, van spreken) hun taak van weerkaatsen niet meer af konden. Al dit enthousiasme was dit keer volkomen gerecht vaardigd, want Max Hey mans heeft in zijn hoog- zomercollectie modellen ge toond die op zichzelf mooi en daarbij voor de draag ster flatteus zijn. Daar waren- dan in de eerste plaats een serie gro te platte hoeden met heel weinig bol en heel veel rand, uitgevoerd in grof stro, pied, d-e poule lèse en- stro met piqué, schaduw rijke ontwerpen die aan zonnige kusten bij een zo merse japon worden gedra gen. Daarnaast zag men heel kleine stadshoedjes, een hard. blauw gedrapeerd mousseline toque genaamd Rne Ca-mbon), een op het voorhoofd licht gebogen goud-beige pill-box met ve ren 'genaamd Pour Toi een. engel van een katoenen im prints hoedje met bijpas sende handschoenen en een pa-ar kwieke fantasie mate lots met bescheiden gros- grain garnering, die alle maal (if en koket staan bij een klassiek tailleur of bij een rustige basic dress. Met het oog op de toe komst, waarin het najaar als een soort zware straf op ons ligt te wachten, toer den er ook enige vïlt-hoed- jes gepresenteerd, heus ook wel lief, vooral de baret achtige creaties met een simpele bloem of draperie op één oor, maar eigenlijk nog te winters om nu reeds met veel interesse te wor den belceken- Al met al maakte de col lectie een oneindig overtui gender en origineler indruk dan die van het voorjaar. Wel moet Max Heymans er o.i. voor oppassen niet te veel te creëren voor een- bepaald type vrouw, met name de z.y. femme fatale, hier zichtbaar in een utter- mate bleek gemaquilleerde mannequin wier verschij ning, zelfs getooid met Heymans' mooiste hoedjes, op schier beangstigende wjjze deed denken aan een sterk ondervoede Inconnue de la Seme. MENU Grape fruit Tong filets Aspei-ges Aardappelpuree Nesselrode pudding ïbaliL ha DAHLIA'S behoren tegenwoordig tot de meest populaire snijbloe men, wat geen wonder is, want ze voldoen voor elk doel. Wie grote vazen heeft zal veel grootbloemige soorten nodig hebben, doch in het kleine goedje komt ook veel dank baar materiaal voor. Dahlia's kan men al vroeg in Mei in de volle grond uitplanten, doch dit geldt dan .wel in het bijzonder de oude knollen, die men op zolder vorstvrij heeft over gehouden. Velen weten echter niet dat dahlia's ook heel goed opge kweekt kunnen worden van stekken en dat die jonge stekplanten nu eerst in de volle grond van de tuin uitgeplant mogen worden. Daarbij komt dan nog dat men ook over het algemeen van mening is dat deze jonge stekplantjes deze zomer niet meer zouden bloeien, doch dat is ge heel onjuist; ze bloeien beter en rijker dan de oude knollen. Wanneer men van grootbloemige soorten jarenlang de oude knollen elk voor jaar opplant, zal men op de duur wel ervaren dat de bloemen steeds klei ner worden en ook niet helemaal ge vuld meer zijn. Er ontstaat een soort van degeneratie en die kan men alleen maar voorkomen door om de zoveel jaar eens wat nieuwe soorten aan te planten. Dahlia's groeien vrijwel overal, doch al nemen ze dan ook elke grond soort voor lief. ze stellen er toch wel prijs op dat de grond goed wordt los gemaakt en dat men ook voor vol doende mest zorgt. Dit geldt vooral voor de kleinbloemige soorten, die ten opzichte van de voeding in de bodem iets kieskeuriger zijn "dan de grootbloemig'e soorten. De kleinbloe mige en vooral de lage enkelbloemige soorten vormen namelijk vrij snel zaad en dat is voor de planten een rem om nieuwe bloemknoppen te vor men. Dat kan men dus alleen maar voorkomen door veel mest in de grond te stoppen en de uitgebloeide bloe men steeds nauwkeurig te verwijde ren. De lage dahlia's lenen zich spe ciaal voor perkbeplanting. doch ook als strookbeplantine- en natuurlijk op de voorgrond in de border kunnen ze niet gemist worden. Zet ze niet te ver van elkaar: een onderlinge af stand van ongeveer veertig 'centi meter is voor hen wel voldoende. De grootbloemige soorten poot men bij voorkeur op de achtergrond in de bloemenborder. dooh wanneer ze als snijbloemen gebruikt moeten worden kan men er b"f<m an ar te plek voor reserveren. Ze hebben veel meer ruimte nodig en aan aen meter heb ben ze heus niet te veel. Grootbloe mige soorten kan men ook in ver schillende vormen knieën en wan neer men er vnri snijbloemen van wenst te gebruiken, zullen de fijne pijpvorige cactus-dahlia's wel het best voldoen. De iets grovere semï- cactus-dahlia's zrin echter ook bijzon der mooi en wi> van iets forser houdt, sehaffe zich vooral de pioen- bloemige versob^rionheden aan. ^maheiiib eten I ASPERGES in het Wild voorkomende in de warme streken van de oude wereld, werden reeds eeuwen gele den als een delicatesse beschouwd. Tij dens de regering van Lodewijk XIV is La Quintinie er toe overgegaan asperg'es in bedden te kweken, zodat hij het ge hele jaar 's konings dis van verse as perges kon vooi'zien, In ons land is het aspergeseizoen nog altijd een kwestie van enige weken. Gedurende deze pe riode waarvan nog slechts 4 weken voor ons liggen werden de asperges dan ook gaarne op het menu geplaatst voor zon en feestdagen. In de meeste g'evallen ge combineerd met harde eieren, botersaus De burgemeester van Hoogwoud, de heer D. Breebaart, moet alles bewon deren voordat de artikelen in dozen worden verpakt. MUZIEKFEEST LUZERN Van 8 tot 30 Augustus houdt Luzern wederom zijn .internationaal muziek feest (Musik-FestwochenEr worden zeven symphonieeoncei'ten gegeven on der leiding van Furtwangler, Jochum. Markevitch, van Karajan, Kubelilc en Cantelli. Victor de Sabata dirigeert het Requiem van Verdi, uitgevoerd door so listen, koor en orkest van de Scala- Milaan. In de stadsschouwburg geeft de staatsopera van Stuttgart Mozarts Le Nozze di Figaro in het Duits, Paul Saeher leidt de uitvoeringen in het parit Löwendenkma.l en er komen .drie kamer muziekavonden. &£)an lecj.cj.en alle uoae ft, uocjeltfeS een ei, een et, een ei KINDEREN opvoeden is niet zo'n eenvoudige zaak en daarom leest mrjn zwager Joop ln elk vrij uur waarover hij beschikt, lijvige werkjes over paed&gogie. ten einde daaruit diepzinnige wijs heden te putten die hem in staat zullen stellen zijn dochters op te voeden tot waardige leden van de maatschappij. Omdat hij onlangs was beland bij een hoofdstuk dat „de liefde voor de natuur bij jonge mensen" behandelde, zocht hij reeds enige weken naar een geschikte gelegenheid om zijn 5-jarige spruit Juliette in te wijden ln enige grond principes uit de dierenwereld en zo kwam het, dat hij blij verrast opkeek toen het kind in de loop van April uit de kleuterklas thuis kwam met een (voor zijn gevoel) uitermate toepasselijk lied op de lippen: „In Mei, ln Mei. dan leggen alle vogel tjes een ei, een el, een el", zong Juliette; en juist toen zij plaats wilde nemen voor haar poppenhuis waarin zes minuscule leden van het daarin woon achtige gezin om- de koffietafel waren geschaard, riep mijn zwager haar. zoals dat vaders uit hoog gestemde vertellingen past, aan zijn knie. „Hoe gaat dat mooie versje verder schat", vroeg hij belangstellend en nadat Juliette hem met een ijl stemmetje had vergast op de fraai rijmende regels „en waar die bees'jes broeien, daar mogen wij niet stoelen", zette hij haar in weinige doch o zo welgekozen woorden uiteen hoe en waarom het ons aller taak ls de dieren met zachtheid te behandelen en de vogels te sparen (u weet wel). In hoge mate geboeid luisterde het kind toe, ontroerd volgde zij haar vaders beschrijving van het moeder-vogeltje dat op de eitjes blijft zitten terwijl haar mannetje af en aa.n vliegt met voedsel, en toen mqn zwager (overdrachtelijk gesproken) de eieren had uitgebroed en er vijf jonge, kale schreeuwlelijkjes in het nest lagen, kende haar enthousiasme geen grenzen meer. „Doen de vogeltjes ln onze tuin dat ook allemaal, pap", Informeerde zij hoopvol en hierop kwam haar vader voor de dag met het heerlijke plan in de grote elk, achter het huis, een nèstkastje op te hangen, opdat hij en Juliette het familieleven der vogels van dichtbij zouden kunnen gadeslaan. Samen gingen zij die middag het dorp in en kochten zij het mooiste, vurenhoutste nestkastje dat daar te vinden bleek. Staande op een s'toel timmer de mijn zwager de aanwinst met behulp van een geweldig lange spijker in de boom en Innig voldaan bestudeerden vader en dochter vanaf die dag het bedrijvige gedoe van de vogels uit de buurt. Het duurde niet lang of een jong mezenpaar besloot zijn Intrek in het kastje te nemen; ruste loos wipten zij ln en uit door het ronde toegangs gaatje en ellie middag stond Juliette met haar besté kleuterklasvriendin, die dit natuurwonder mee mocht genieten, op het grasveld achter het huls naar de elk te staren. Terwijl zij daar uren lang onbeweeglijk hand in hand doorbrachten, zongen zij heel zacht het lied van „In Mei. In Mei" om de mezen aan te moedigen tot het leggen van zoveel mogelijk eieren. Des avonds voor het naar bed gaan besprak Juliette met papa de toekomst van de jonge vogeltjes en vol spanning verwachtte de hele familie de bljjde gebeurtenis die nu wel niet lang meer op zich zou laten wachten. Alles ging goed, totdat helaas verleden week Woensdag twee kleine beteuterde meisjes de studeerkamer van mijn zwager binnentraden. „Ze hadden de hele middag op haar vogels gewacht maar er was in de hele tuin geen meesje te zien geweest en of pa.pa niet eens wilde komen kijken," Bereidwillig volgde - Vader de twee snikkende kinderen naar bulten, hij zette de tuinstoel, welke hij in het voorbijgaan had meegepakt, tegen de stam van de eik, klom naar boven en uitte, toen hij met voorzichtige vingers het dak van het nest kastje had geopend, een luide kreet van verbazing. Daar in het Interieur van het vogelhuisje stond een keurig opgemaakt piepklein ledikantje naast een nachtkastje waarop een vaas met bloeiende madeliefjes was gezet. Geen moeite was Juliette te veel geweest; zij had de vorige dag. samen met haar vriendin, meu bels uit de poppenhuis-slaapkamer hierheen ver huisd om de woning voor het geliefde mezenpaar wat aantrekkelijker te maken. Met behulp van een glas limonade en twee koekjes slaagde mqn zwager er ten slotte in zijn dochter te troosten en nu zij dan heeft begrepen dat vogels geen bedden nodig hebben om eieren in te leggen, ls zij vast van plan haar mezen in 1954 een nieuwe, rustiger kans voor broeden te geven. Deze Meimaand wordt het niets meer, het seizoen ls voorbij, dat staat duidelijk te lezen in het vogelboekje dat mijn zwager ijlings over deze brandende kwestie heeft geraadpleegd. EVA Ook nog anderhalf millioen dollar voor textiel Liga van Rode-Kruisvereni gingen schenkt zes mil lioen dollar Het Nederlands oh e Roode Kruis deelt nog mede, dat de Liga van Rode Kruis verenigingen behalve de twee en een half millioen dollar voor pasklare hulzen en de twee millioen dollar voor landbouw- benodigdheden (gereedschappen en ma chinerieën ed.) nog anderhalf millioen dollar beschikbaar heeft gesteld voor textielgoederen. Het program van zes millioen dollar is opgesteld, onafhankelijk van hetgeen, de buitenlandse Rode Kruisverenigingen reeds naar Nederland hebben gezonden ten behoeve van de slachtoffers van ds watersnood. In Recklinghausen worden va.n20Juni Juni tot 27 Juli Ruhr-Festspiele gehou den, waarop o.a. Maria Tudor van Vic tor Hugo, Die Jungfrau von Orleans van Schiller, Amphitryon va,n Kleist en het Weense volksstuk Da,s Haus der Temperamente van Nestroy ten tonele worden gebracht. Het programma ver meldt verder Turandot van Puccini en een optreden van Mary Wigman en haar dansgroep. (Van onze moderedactrice) MISSCHIEN wist u het nog niet, maar ook op het gebied van corsages bestaat er een „mode", wel ke niet zo maar, zonder meer, kan worden gene geerd. Speciaal nu wij ons deze zomer, precies als in het langvervlogen jaar 1900, met bloemen gaan tooien, is het zaak op de hoogte te zijn met de voor schriften van de Heren uit Parijs, want stel u voor dat u de verkeerde bloem op de revers van uw mantel pakje zoudt steken! Was het u bekend, dat er dit jaar geen margrieten, geen viooltjes en geen violettes de parme worden gedragen? Die zijn wat je noemt „passé" en op gezag van Dior, Fatih en De Gi- vendhy moeten we onze keus bepalen tot rozen, lelietjes van dalen, anjers en seringen, met dien ver stande dat de eerste drie soorten bloemen de hele dag door, de seringen alleen des avonds worden opgestoken. Gedurende de Meimaand s het lelletje van daien dat volgens overlevering geluk brengt sterk favo riet; steek een enkel trosje op uw tailleur, laat een boeketje piepen uit de zak van een zomerjurkje of be vestig een bosje ln de zwart fluwelen ceintuur van een witte middagjapon. Draag bij voorkeur levende bloe men, dooh indien u dit te lastig vindt en u dus liever een takje kunstbloemen koopt, denk er dan aan dat u deze nooit besprenkelt met parfum want dit (zegt Christian Dior) est de mau- vais goüt. De vrouw die zich graag met rozen siert, 'bewijst hiermee dat zij het leven in al zijn uitingen aanvaardt en liefheeft. Iedere roos die u opsteekt spreekt n.l. een eigen taal die wisselt en varieert met de kleur van de bloem; een rode roos zegt: „Ik bemin je harts tochtelijk", een witte fluis tert „Mijn liefde voor jou kent geen grenzen", etc., en de roos die u het meest flatteert is degene welke uw teint het best tot haar recht doet komen. De anjer met haar uitge sproken, pittige geur, past bij een vrouw met een ge decideerd karakter die graag sportief gekleed gaat. Een rode anjer in haar knoopsgat betekent ,Uw ideëen slepen mij mee"; een roze bloem getuigt van dankbaarheid; iedere bloem heeft een eigen boodschap, alle bloemen, mits echte of zo natuurgetrouw mogelijk nagemaakt, geven een smaakvolle finishing touch aan uw zomer costuums. De sering, zoals reeds ge zegd tot avondtoloem bij uit nemendheid verheven, wordt door Fath en De Givenchy dit seizoen gebruikt voor de garnering van galacreaties. Hele boeketten witte en lila seringen zijn bevestigd aan de halsuitsnijding van zij den-mousseline avondtoilet ten en de lichte organdie shawls welke bij strapless japonnen om de schouders worden gedragen, zijn be zaaid met toefjes bloeiende seringen met blad en al, U ziet, er zijn mogelijk heden genoeg, ook al ls d© keus van <je bioemen slechts tot vier beperkt. En als wij u een goede raad mogen gevenbewaar dan vooral de viooltjes die nog in uw la liggen, tien tegen één vormen die in 1954 het non plus ultra van élégance. en notemuskaat. Als variatie is daarom heden asperges met tongfilets op het menu geplaatst. Grape fruit: Snijd de grape fruit dwars op de partjes door. Neem een aardappel- mes of grape fruitmes en maak het vruchtvlees los, door langs de vliezen te snijden. Licht het vruchtvlees er niet uit. Strooi er een weinig suiker over en besprenkel desgewenst het vruchtvlees met sherry. Plaats een geconfijte kers in het midden. Laat het geheel enige uren in een koelkast of op een koele plaats staan. Zet voor het serveren de grape fruit helften op met kleine taart- randen voorziene glazen schaaltjes. Tong filets. Bestel de tong filets g'e- fileerd, maar vraag de graten er bij. Zet deze op met het water, het stukje ui, de wortel en peterselie. Laat het geheel 20 min, trekken, en zeef daarna de visbouil lon. Rol de tong filets op met de vlees- kant naar buiten, na ze eerst met pejser en zout bestrooid te hebben. Zet de rol letjes rechtop in een klein pannetje. Giet een weinig van de visbouillon er over en voeg een klontje boter toe. Breng de tong filets aan de'kook en'maak ze gaar door ze 8 minuten tegen de kook aan te houden. Langer verwarmen en hard koken maakt de tong filets minder smakelijk, Maak van de overige bouillon een saus door de helft van de boter te smelten, de bloem droog toe te voegen en langzamerhand onder goed roeren de visbouillon. Maak de saus op smaak af met peper, zout, citroensap en fijnge hakte peterselie. Klop even oor het op doen de rest van de boter er door. Asperges. Schil de asperges af tot een paar cm onder de kop. Snijd de harde on dereinden er af, en bind met breikatoen de asperges tot 2 of 3 bossen. Breng water met zout aan de kook, leg de bos sen er in, en laat de asperges uur zachtjes koken. Neem met een schuim spaan de bossen er uit, plaats ze op een verwarmde schotel en verwijder de katoen. Nesselrode pudding. Zet de amandelen op met koud ivater en breng ze aan de kook, pel, maal en rooster ze. Was de rozijnen en kook ze gaar, Snijd de sucade fijn. Roer de eidooiers met 1 lepel suiker schuimig. Brand de overige suiker in een gietijzeren pan tot caramel, en voeg de hete melk waarin de vanille is afgetrok ken toe. Neem de pan van het vuur, wacht een paar minuten, en los de ge weekte gelatine er in op. Klop de room en eiwitten apart stijf. Vermeng de af gekoelde vla met room, eiwit, maras quin, amandelen en rozijnen. Doe de ma.ssa zodra de vulling met meer zakt over in een met olie bestreken vorm. Keer de pudding als ze stijf is. en gar neer ze desgewenst met stijfgeslagen room. Hoeveelheden voor personen: Grape fruit: 4 grape fruits, 4 lepels basterd suiker, 4 Franse vinchten, sherry. Tong filets: 2 of 4 gefileerde'tongen, ui, wortel, peterselie, zout, peper, 60 gr. boter, 15 gr. bloem, citroensap, Asperges: lVs kg asperges. Nesselrode pudding: 1. melk, va nille. 4 eidooiers, 80 gr. suiker, 10 gr. gelatine, 40 gr. amandelen, 25 gr. ro zijnen, 15 gr, sucade, dl marasquin, •>/s 1. room, 2 eiwitten. QPOE ZWAGERMAN, 85 ja-arzonder bril", was in een beverig handschrift op een stukje papier geschreven, dat in een witwoLlen kruikenzak was ge stoken. Op 30 Mei wordt (lie kruikenzak met nog honderden andere zelfgemaakte artikelen tiaar Poort vliet- gebracht, dat op het zwaar geteisterde Tholen ligt. Die honderden zelf gemaakte voorwerpen, afkomstig uit het dorpje Hoogwoudvormen slechts druppels op een gloeiende plaat, want het verlies dat- Poortvliet in die rampzalige eerste week van Februari heeft ge leden, is groot gerveest. En misschien is die wollen kruikenzak nauwelijks te vergelijken met een druppeltje op een gloeiende plaat. Maar „Opoe Zwagerman, 85 jaar", heeft ook méér bedoeld met het maken van die kruikenzak. Ze heeft met haar handen iets willen vervaardigen voor iemand in dat geteisterde dorp, zoals heel Hoogwoud dat heeft gereild. Dit Westfriese dorp was niet tevreden met het geven van geld en goederen alleen. Het wilde iets méér doen! Maar wat kon het doen?

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 1