Deze zomer wordt het een
bromfiets-zomer
Proef tot ontzilting met
zoet water
Elke maand vijftig agenten
Sobere plechtigheid op
Centrale Begraafplaats
Arendsnesten op de rotsen
aan de Cóte d'Azur
Dinsdag 5 Mei 1953.
NIEUWE APELDOORNSE COURANT
Tweede blad
A.N.W.B. tracht alles in goede banen
te leiden
(Van onze speciale verslaggever).
"UTRECHT. „Stap maar op", nodigde
de A.N.W.B. ons en hy zette een
splinternieuwe bromfiets voor onze
neus. „Stap maar op en rydt het ge
hele parcours of een gedeelte er
van dat onze experts voor de brom
fietsers, die hun vehikel als toeris
tisch vervoermiddel gebruiken, hebben
uitgestippeld".
We zyn er op gaan zitten, zoals in
de komende maanden duizenden en
nog eens duizenden hun brommertje
zullen bestijgen, om de mooiste plekjes
van ons land te ontdekken of terug te
vinden.
Bromfietsen kunnen lastige dingen
op de weg zijnvoor de gewone
fietsers en voor het snelverkeer; zij
zweven min of meer boven en onder
de wet en maken gebruik zowel van
de rijwielpaden als van de auto
snelwegen; voor hen, die de voordelen
willen corbineren van het rustige fiet
sen dat gelegenheid schenkt om
van het landschap te genieten en
van het niet vermoeid raken, zijn het
ideale dingen.
Zeker, we hebben er met de ge
dachte „geen vis en geen vlees" scep
tisch tegenover gestaan, maar we
moeten bekennen anders over brom
fietsen te denken, nu we er een deel
en een heel mooi deel van de
provincie Utrecht mee verkend
hebben.
Van Zeist ging het in de richting
Bunnik en Odijk en verder langs
kasteel Beverweert en de Langbroek-
se Wetering naar Leersum en verder
MET DE BROMFIETS
over de hei in de provincie Utrecht.
Het brommertje brengt de berijder
verder en gemakkelijk naar de aan
trekkelijke plekjes in de natuur dan
een gewone fiets.
langs het kasteel Amerongen. Daarna
met de pont over de Rijn en langs de
bloeiende Betuwe naar Rhenen.
De verdere tocht bracht ons naar
Amerongen, Leersum, Maarsbergen,
Leusden, Amersfoort en tenslotte naar
Utrecht.
We zouden de tocht verder hebben
kunnen uitbreiden over fraaie binnen
wegen en langs weer andere kastelen
en we zouden een geheel ander uit
gangspunt hebben kunnen kiezen: in
het noorden van het land, in het oos
ten, het zuiden of het westen. Want
de A.N.W.B. heeft talrijke uitvoerige
routebeschrijvingen klaar liggen, die
de bromfietsenthousiasten de weg wij
zen door de aantrekkelijkste delen
van ons schone vaderlandje.
Hoe dit zij: waar men ook wil gaan
bromfietsen, de A.N.W.B. komt de
toeristen te hulp. Hij organiseert zelfs
gezamenlijke bromfietstochten, zoals
Zaterdag en Zondag door de provincie
Utrecht en hij maakt op deze wijze
een nuttige propaganda voor een aan
genaam gebruik van de bromfiets, die
niet alleen de redder in de nood is
voor hen, die ver van hun werk wo
nen, maar ook een trouwe metgezel
van de liefhebbers, die de natuur
willen intrekken.
FIJNAART Een ontziltingsproef
met zoet water in een boomgaarden-
gebied van 200 ha te Fijnaart kan wel
licht de inleiding vormen van een
grootscheepse actie om de overstroom
de gebieden in korte tijd van het
overtollige zout te bevrijden.
Dit plan tot ontzilting met zoet wa
ter is ontsproten uit het brein van de
Nijmeegse technicus E. W. Smit.
Op het ogenblik wordt het proefge
bied, terwijl de vruchtbomen er rijke
lijk bloeien, overspoeld met zoet
water, nadat het zoute water zo diep
mogelijk wordt uitgepompt. De aan-
voersloten naar dit gebied worden
met zoet water gevuld, terwijl de
afvoersloten zijn afgedamd. Machtige
pompinstallaties voeren het water
aan. Kleinere pompen spuiten het
over de verzilte grond.
Deze proef heeft, naar men zegt.
veel kans van slagen. De mogelijkheid
wordt thans bestudeerd om andere
Aan gevolgen van ongeluk
bezweken
NIJKERK. In de neurologische kli
niek te Utrecht is op 65-jarige leef
tijd overleden de heer E. van Rootse
laar, gemeenteopzichter in Nijkerk.
De heer Van Rootselaar was in het
ziekenhuis opgenomen, als gevolg
van een ernstige aanrijding op Zater
dagmorgen jl.
De heer Van R. reed toen omstreeks
acht uur 's morgens per motor op de
Amersfoortse straat, op weg naar
Nijkerkerveen. Toen hij op een gege
ven moment linksaf wilde slaan en
daartoe de rijksweg moest oversteken,
naderde uit de richting Amersfoort
een personenauto. Hij werd door deze
auto gegrepen en liep een schedel-
basisfractuur op.
De heer Van Rootselaar was ouder
ling bij de Gereformeerde kerk, voor
zitter van het schoolbestuur van de
Christelijke school voor l.o. en u.l.o.
en tekenleraar aan de avondnijver
heidsschool.
verzilte gronden eenzelfde „wasbeurt"'
te geven als thans bij Fijnaart ge
schiedt. Een grootscheeps plan tot
ontzilting met zoet water is op het^
ogenblik in studie.
Zij wist de toekomst
DEN HELDER. Tijdens een door
de Koninklijke Marine te Den Hel
der ten bate van het Nationale
Rampenfonds georganiseerde fancy-
fair, Lok een bijzonder voorval de
aandacht.
Bij de Marva's die het idee voor
de fancy-fair verwerkelijkten
scholen enige duistere krachten,
die de toekomst voorspelden door
middel van kaarten en handlij n-
kunde.
Na een jantje, kwam er in de kamer
van de zeer „begaafde" vrouw een
marine-man binnen, die een vreemd
sjaaltje om zijn nek gebonden had
en zijn jasje naar binnen geslagen
had. De waarzegster veronderstel
de, dat de nieuwe klant een kame
raad van de vorige bezoeker was.
„U drinkt soms" sprak zij met fluis
terende stem. „U zult daar geluk
kig spoedig mee eindigen, daar uw
vrouw gaat dreigen met scheiding.
Ik zie een andere vrouw, nee, zelfs
twee, die u
De bezoeker stond op. Hij 'sloeg
zijn revers terug en deed zijn
sjaaltje af. De Marva-waarzegster
kreeg een kleur als vuurhet
was de vloot-aalmoezenier die in
cognito zijn toekomst wilde ver
nemen.
Vrouw tot 15 jaar
veroordeeld
MAASTRICHT. De Maastrichtse
rechtbank heeft de 36-,jarige huis
vrouw A. M. S. veroordeeld tot vyf-
tien jaar gevangenisstraf wegens
moord op haar echtgenoot en wegens
poging tot moord op haar geliefde.
De eis was twintig jaar geweest.
De vrouw was er van beschuldigd in
September 1950 haar man J. M. R. een
dosis dodelijk vergif in een kop koffie
te hebben toegediend, tengevolge
waarvan hij enkele dagen later in het
ziekenhuis was overleden. In Decem
ber 1951 of in Januari 1952 heeft zij
met hetzelfde vergif gepoogd haar ge
liefde, de 52-jarige winkelier J. M.
M., eveneens van het leven te bero
ven, hetgeen door ingrijpen van medi
sche zijde in het ziekenhuis te Heer
len werd voorkomen.
De vrouw heeft bij de behandeling
van deze zaak veertien dagen geleden
de moord op haar echtgenoot ontkend
en alleen toegegeven, dat zij aan de
winkelier het vergif had toegediend
met de bedoeling hem ziek te maken.
Woning uitgebrand
te Haarlem
HAARLEM. In nacht van Zaterdag
op Zondag is aan de Gedempte Oude
Gracht te Haarlem de twee-étage-
woning van de arts P. v. d. E. geheel
door brand verwoest. Een daarnaast
gelegen woning, waarin een kunst
handel is gevestigd, werd ook door het
vuur aangetast, doch de brandweer
behield deze woning.
De arts en zijn zoon
dochter
den om kwart vóór drie des nachts
wakker di .r het geknetter der vlam
men en konden zich met moeite in
veiligheid brengen, terwijl het gehele
perceel reeds door de vlammen was
aangetast.
De Haarlemse brandweer had ver
scheidene uren werk om de brand te
blussen. Van de inboedel van de arts
kon niets worden gered. De oorzaak is
nog onbekend. De schade aan beide
percelen is zeer groot en wordt door
verzekering gedekt.
Hertog van Edinburgh
behaalde R.A.F.-brevet
LONDEN. De hertog van Edin
burgh, echtgenoot van koningin Eli
zabeth van Groot-Brittanriië heeft de
onderscheidingstekens van piloot bij
de R.A.F. ontvangen. De 31-jarige
hertog heeft 90 lesuren in de lucht
gehad. Men neemt aan. dat de hertog
op het denkbeeld om te leren vliegen
gekomen is door een gesprek met
Prins Bernhard. die hem verteld had.
dat hij zelf het vliegtuig bestuurd
had. waarmede hij met Koningin Ju
liana naar Londen was gevlogën.
Spionnageschool in het Sudetenland
Nieuw oefenterrein voor
militairen voltooid
APRIL. Volgens betrouwbare be
richten uit het midden van het Su
detenland is het militaire oefenter
rein bij Böhmisch-L^ipa, waarmee
ongeveer twee jaar geleden een begin
werd gemaakt, thans voltooid. Na
Dodenherdenking in .Loenen
In de kapel op de Centrale Begraafplaats van de Nederlandse Oorlogs
graven Stichting in Loenen, zijn Maandagmiddag de doden herdacht wier
stoffelijke resten daar werden herbegraven. Het was een sobere plechtigheid,
waarvoor belangstellenden uit alle delen van het land bijeen gekomen waren.
De heer M. Buitenhuis, lid van het comité Apeldoorn van de Stichting, sprak
een hartelijk welkomstwoord tot allen die de tocht naar Loenen gemaakt
hadden.
„Het is hier een sombere plaats", aldus
ds Oldemans, „maar ook hier kunnen
wij Jezus ontmoeten en dat is in ieder
mensenleven het allerbelangrijkste.
Dat is de overwinning van het leven
op de dood, voor elke boetvaardige
zondaar. Ik wens u allen toe het enige
houvast in leven en in sterven: Jezus
Christus".
Voor de aanvang van de plechtig
heid, terwijl het kapelklokje klepte,
speelde de heer P. J. Berends, orga
nist te Loenen, op het orgel in de aula
koraalmuziek. Na de toespraak van ds
Oldemans bracht de heer Berends het
Wilhelmus ten gehore, hetgeen staande
werd beluisterd.
Een stille rondgang langs de 760
graven en een groet aan de vlag be
sloot de plechtigheid.
Velen legden bloemen aan de voet
van het grote witte kruis, dat midden
op de stille dodenakker staat en op
de graven van hun dierbaren.
Kostbare vrijheid
De kleine kapel kon de grote schare
nabestaanden en verzetsvrienden nau
welijks bevatten. Voor slechts een
derde van de aanwezigen waren zit
plaatsen beschikbaar. De heer Buiten
huis sprak zijn verheugenis uit over
de grote opkomst, daarbij vaststellen
de, dat deze jaarlijkse herdenking nog
altijd zin heeft.
„Vielen zij vergeefs?", zo vroeg de
heer Buitenhuis. „Neen, hoe verder
wij van de gebeurtenissen komen af
te staan, hoe duidelijker ons dit wordt.
Hun offer maakt onze vrijheid nog
veel kostbaarder".
Aalmoezenier P. G. M. Schoonebeek,
uit Haarlem vergeleek de juichende
natuur buiten de koele kapel, met deze
stille plaats des doods in Loenen, „De
tegenstelling is schril, maar bedenk,
dat deze levende natuur kortgeleden
nog dood was. En wat builen de zon
deed, kan onze gemeenschap met de
doden doen: leven voortbrengen".
Ds J„ Oldemans,- Gereformeerd pre
dikant te Beekbergen, sprak een slot
woord, naar aanleiding van Hebr. 1 1.
De plechtigheid, Maandagmiddag ge
houden op de Centrale Begraafplaats
te Loenen, werd besloten met een
groet aan de vlag.
Pablo Picasso gaf de pottenbakkers van
Vallauris een stimulans
ALS ARENDSNESTEN op een rotstop liggen daar aan de Riviera
tussen Cannes en Monte Carlo de beide dorpjes Haute-de-Cagnes en
Eze. Twee wonderlijke samenklonteringen van huisjes, die als het ware
onwezenlijk zijn en „vreemd aan de orde van de dag" in dit gebied van
mondaine hotels, casino's en winkelgalerijen. Dorpjes met een bewogen
geschiedenis en ook nu nog een eigen leven, al spelen „vreemdelingen"
daarin tegenwoordig een grotere rol, dan de inwoners zelve.
De kleine dorpjes zijn het
aantrekkelijkst
IN HAUTE-DE-CAGNES zijn het de
artisten, die de oorspronkelijke be
woners uit hun armoedige huisjes
hebben verdreven. Niemand minder
dan de grote Franse schilder Pierre
Renoir gaf het voorbeeld: hij woonde
hier de laatste twintig jaren van zijn
leven (tot 1919). Nu is bijna ieder
huisje van dit dorp, dat door een
oude dertiende eeuwse muur is om
ringd, een tentoonstellingsruimte. In
dat kunstenaarsdorp woont ook
woont nóg de oud-Leeuwarder
schrijver van detective-verhalen Ha-
vank, samen met zijn Engelse echtge
note.
Eze is een oud zeeroversnest, van
waar uit de kapers de Levantvaarders
overvielen en uitplunderden. Die geest
waart al lang niet meer over de Eze-
naren, want de vreemdelingen komen
nu jaarlijks bij duizenden uit eigener
beweging naar hun merkwaardig
kris-kras door elkaar gebouwd rots
dorp, waar men geen enkele normale
straat vindt, doch enkel trapje op
trapje af kan gaan. En ze vragen voor
hun legenden-museumpje met teke
ningen van Fred Zeiler niet eens en
tree: Gratis toegang (ja, waarlijk: in
het Nederlands) staat er op.
Picasso.
Een bezoek meer dan waard is ook
het pottenbakkersdorp Vallauris, twee
kilometer landwaarts van Golfe Juan.
Tot voor kort een onaanzienlijke ne
derzetting, waar de kitsch-producten
voor de vreemdelingen aan de Cóte
bij duizenden werden gemaakt. In 1948
vestigde Pablo Piccasso er zich, die
toen pas met het pottenbakken was
begonnen. Hij bracht de ceramische
bedrijvigheid in Vallauris op een hoger
plan en momenteel kan men daar
en niet alleen in Picasso's verkoop
huis allerlei zeer merkwaardige
aardewerkproducten kopen, die een
waardig souvenir zijn.
Op het kerkplein van Vallauris
staat Picasso's eerste bronzen beeld:
„De man met het schaap", een sym
bool van de vrede. Musea, overheids
organen, verzamelaars en snobs zou
den een fortuin hebben gegeven om in
het bezit te komen van dit unieke
beeld van 's werelds meest bekende
schilder. Dat Picasso het aan zijn
nieuwe woonplaats ten geschenke gaf,
bewijst wel, hoezeer hij er zich thuis
voelt.
"Wie meer van Picasso wil weten,
kan (behalve in Golfe Juan, waar men
hem soms bezig kan zien, zijn kinde
ren de beginselen van de zwemkunst
bij te brengen) terecht in het oude
Grimaldi-kasteel van Antibes, dat in
1948 als eerste Picasso-museum is in
gericht. Men vindt er tal van zijn
schilderijen en tekeningen en boven
dien één grote wand, die Picasso in
1947 vol schilderde met goden, nim-
phen, saters en bosgeesten.
Kleine dorpjes.
De Rivièra zou aan aantrekkelijk
heid zeer inboeten, wanneer deze
kleine dorpjes er niet waren als tegen
wicht voor de mondaine badplaatsen
aan de kust. Er zijn er meer! Grasse
bijvoorbeeld, de parfumerie-stad van
Frankrijk, waar de prachtige bloemen,
die nu aan de Rivièra in bloei staan,
hun geuren vloeibaar zien gemaakt in
twintig eeuwenoude en zeer schilder
achtige parfumeriebedrijven. Saint-
Paul-de-Vence en Vence zelf, waar
men Frankrijks meest bekende schrij
vers en schilders op een hoopje vindt
en dan de Alpen, waarheen men
per autobus dagtochten kan maken
van de kustplaatsen uit. Trouwens:
autobussen rijden er in groten getale,
daar aan de Rivièra en zelfs hij, die
eigenlijk niets moet hebben van dit
massa-gedoe en het bus-in-bus-uit, zal
moeten toegeven, dat het de enige
manier is om de Cóte in al zijn rijk
domen armoede te zien. En boven
dien: hoe charmant is het niet, de
chauffeur-explicateur te horen zeggen:
„In dit huis rechts, dat met die ge
denkplaat, woonde Keizer Napoleon
zeven maanden, toen hij nog de kleine
korporaal was. En in dat huis links,
m'dames m'sieurs, zit geen gedenk
plaat, want daar ben ik geboren".
Waarop hij u in Menton dan prompt
afzet voor precies dat ene kitschstal-
letje: „Als u wat wilt kopen, dames
en heren, doe het dan hier, want dit
is mijn nicht."
Reiskosten.
De bus-excursies langs de Cóte zijn
betrekkelijk goedkoop. Een dagtocht
Golfe-JuanNiceGrande-Cornisch
la Turbie (Romeins bouwwerk)Men
ton—Monte CarloMonacoNice
Golfe Juan kost 800 frc. (f 8.80), 'n dag
tocht naar Valberg in de Alpen 1200
en een middagtocht naar Vence-Geor-
ges du Loup-Grasse 600. Vormt men
een gezelschap, dan krijgt men daarop
zelfs nog aanzienlijke reducties.
Wie per auto regelrecht naar de Ri
vièra wil reizen, zij de volgende
door de A.N.W.B. uitgestippelde
route aanbevolen: Eindhoven: Hasselt,
Namen, Dinant, Givet, Charleville,
Rethel, Reims. Chalons sur Mame, St.
Dizier, Chaument, Langres, Dijon,
Tournus, Lyon, Valence, Orange, Aix-
en Provence, Le Luc, Cannes, Menton.
Per trein kan men zowel de route
over Parijs als die over Luxemburg-
Metz nemen. De retourkosten zijn:
RoosendaalNice f 121,50, Maastricht-
Nice f 112,70. De K.L.M. heeft een
Moonliner-diensO op Nice: retour
f 199.50. De hotelkosten aan de Ri
vièra variëren van 50 gulden per
nacht in hotel Negresco in Nice tot
8 a 9 gulden per dag in kleinere
hotelletjes. Wat dat betreft is er dus
wel keus
Milowitz, dat tot dusver het grootste
oefenterrein was en reeds in het voor
oorlogse Tsjecho-Slowakije bestond,
is het nieuwe oefenterrein belangrijk,
omdat het in het grensgebied ligt.
Bij de aanleg werden twaalf vroegere
Duitse dorpen met de grond gelijk ge
maakt. Gedeeltelijk werden de huizen
opgeblazen, voor een ander gedeelte
als artilleriedoelen gebruikt.
Op het terrein van het nieuwe
oefenveld, dat in de driehoek tussen
Reichenberg-Bösig-Böhmisch Leipa
ligt, is ook de spionnageschool van
het Tsjecho-Slowaakse leger geves
tigd.
Naar de Reichenberger Zeitung be
richt, levert deze school per maand
ongeveer vijftig agenten af. Er wordt
o.a. medegedeeld, dat de mannen en
vrouwen door communistische partij
organen en met medewerking van de
Staatsveiligheidsdienst zorgvuldig
worden uitgezocht en dat hun trouw
aan de leer streng wordt onderzocht.
Bovendien moeten ze minstens drie
in Tsjecho-Slowakije woonachtige per
sonen uit hun naaste familie- of ken
nissenkring noemen, die de veilig
heidsdienst als gijzelaars kan inreke
nen in geval van vlucht of verraad.
De candidaat-agenten moeten de
Duitse taal met inbegrip van ver
schillende dialecten vloeiend beheer
sen en enige kennis hebben van de
geheime dienst.
De opleiding duurt al naar gelang
van de voorafgaande kundigheden en
het te bereiken doel zes weken tot een
half jaar. De opleiding, die door Rus
sische spionnagevaklieden wordt ge
leid, is even veelzijdig als hard en
wordt geëindigd m|t een practische
examenopgave. Daarbij krijgen de
candidaten tussen mannen en vrou
wen wordt geen verschil gemaakt
een spionnage-opdracht in Tsjecho-
Slowakije. De opgave bestaat daarin,
dat men belangrijke plannen of an
dere voor de spionnage interessante
inlichtingen of voorwerpen in zijn be
zit moet trachten te krijgen. Alle mid
delen zijn daarbij geoorloofd. Alleen
mag de candidaat zich niet laten be
trappen door de plaatselijke veilig
heidsorganen. Agenten, die tot para
chutisten zijn opgeleid, worden bij
hun examen door legervliegtuigen er
gens in het land afgezet en moeten
daar dan onontdekt hun opdrachten
uitvoeren. Als ze hierbij succes heb
ben, moeten ze zich evenals de andere
candidaten weer op de school melden
en hun materiaal inleveren.
Verder wordt vermeld, dat het
Staatsveiligheidsministerie, de mini
steries voor Buitenlandse Zaken en
voor de Buitenlandse Handel, evenals
het inmiddels opgeheven Inlichtingen-
ministerie hun eigen spionnagescho-
len hebben in Trentschin-Teplitz,
Karlsbad, Mariënbad en Luthascho-
witz bij Praag. Het doel van de op
leiding is al naar gelang van de wen
sen van de opdrachtgever meer van
politieke of economische aard. Alle
spionnage-diensten lopen in Praag
samen bij een centrale leiding, waar
de practische resultaten gecombineerd
worden.
Canadese gevallenen
herdacht
GROESBEEK. De jaarlijkse her
denking van de Canadezen, die gedu
rende de tweede wereldoorlog in ons
land zijn gesneuveld, is vanmorgen
gehouden op de Canadese militaire
begraafplaats te Groesbeek. De plech
tigheid werd o.m. bijgewoond door
vice-admiraal N. A. Rost van Tonnin
gen, die H. M. de Koningin en Z.K.H.
Prins Bernhard vertegenwoordigde,
de minister van Oorlog en van Ma
rine, ir C. Staf en de Canadese am
bassadeur in ons land, de heer Th. A.
Stone.
Nadat de plechtigheid was geopend
met Protestantse en Rooms Katho
lieke kerkdiensten, sprak de Canadese
ambassadeur.
Wij moeten deze dag niet beschou
wen als een, waarop wij oude vijand
schappen en oude haatgevoelens op
nieuw tot leven brengen, zo zeide hij.
Onze kameraden zijn niet gestorven
opdat deze vijandschappen en haat
gevoelens zouden blijven bestaan. Mag
ik, aldus besloot de heer Stone, her
inneren aan de woorden van troost
die Abraham Lincoln in een brief
heeft geschreven aan de moeder van
vijf in de oorlog gevallen zoons: Ik
■bid dat onze Hemelse Vader het leed
van uw verlies zal verzachten en U
zal laten de koesterende herinnering
aan de geliefden, alsmede de gerecht
vaardigde trots, dat U een zo kostbaar
offer op het altaar van de vrijheid
hebt gebracht.
Staking bedreigt de
voedselsituatie
STOCKHOLM. In de Zweedse le
vensmiddelen-industrie dreigt een
grodt conflict. Vandaag zullen o.a.
de bakkerijen het werk neerleggen.
Het conflict ontstond in de slacht
huizen van Stockholm waar de arbei
ders loonverhoging eisten.
De regering heeft zich tot nu toe
niet in deze kwestie gemengd.
Onder de huisvrouwen in Zweden
heerst een paniekstemming. Men
vreest een tekort aan levensmiddelen.
