Vastberaden en
eensgezind
EEKBLAD
Steun voor de Wereldfederatie
Dierenbescherming
ELSEVIER
PRIJS VOOR NEDERLAND 35 CENT
VOOR BELGIË 7 FRANK
40 PAGINA'S
Met 16 pagina's voor de vrouw
ZATERDAG 25 APRIL 1953
N.V. UITG. MIJ BONA VENTURA
9e JAARGANG - No 17
(d. K.) Ten onrechte heeft men Eisen
howers grote en welhaast klassieke rede
voering „een uitdaging aan Moskou" ge
noemd. Het kenmerk van Eisenhowers
toespraak was juist haar vastberaden
redelijkheid. De rustige toon van dit ex
posé, waarin de.'weg naar vrede stap voor
stap werd afj akend, markeerde te
scherper het 'ha gtepunt der conclusie.
Van dat hoog'&punt af werd naar een
wijde horizon gewezen de samenwer
king van Air^n- ka en Rusland tot ontwik
keling van alle delen met name van de
misdeelde en 'ihtergebleven delen der
gehele wereld
De historischbetekenis van Eisenhowers
.grote redevoering, die reeds thans de lei
draad is geworden van de gehele Westerse
politiek, werd door Winston Churchill op
even indrukwekkende wijze bewezen.
„President Eisenhower", aldus Churchill,
„heeft het besluit der vrije naties verkon
digd, om haar defensiebeleid niet te ver
zwakken zolang een deugdelijke regeling
niet is bereikt. Maar hij heeft geen deur
gesloten voor enigerlei poging om een wer
kelijke wereldvrede te bereiken, steunende
op goed vertrouwen en op goede wil. Wij
geven Eisenhower onze welberaden en har
telijke steun."
Zo schaarde Churchill zich achter Eisen-
hower en zo hebben twee grote staatslieden
van het Westen een nieuw moment gescha
pen in de geschiedenis van deze eeuw. Een
groot moment, want voor het eerst in vele
jaren ligt thans het initiatief in het gehele
internationale bestel weer in Westerse han
den.
Want dit is de grote betekenis van dit
ogenblik scherp, duidelijk en voor ieder
begrijpelijk is de vredeswil van het Wes
ten aangetoond. De leiding van de Sow-
jet-Unie is thans in een positie gebracht,
waarin zij een antwoord zal moeten
geven. Blijft het uit, of is het onbevredi
gend, dan is de schuld der Russen voor
gans de wereld zonneklaar.
Noch Eisenhower, noch Churchill kan
men ervan verdenken, dat zij geneigd
zouden zijn tot enig optimisme om
trent de ware Russische intenties. Zij be
horen zeker niet tot degenen, wier licht
vaardige goedgelovigheid ons de schrik
soms om het hart doet slaan. Aan hen die,
te goeder of te kwader trouw, thans voor
geven te geloven, dat in Sow jet-Rusland
eensklaps een bewind is ontstaan. dat louter
gedragen wordt door goedertierenheid en
door een lelieblanke vredeswil, heeft Fran
cois Mauriac dezer dagen een pertinente
vraag gesteld. „Hoe kunt gij geloven",
vroeg hij, „dat mannen, die zich dertig
jaren achtereen in politieke misdaden zo
bedreven toonden, eensklaps bekeerd zon
den zijn? Hoe kunt gij geloven, dat deze
verschrikkelijke realisten, die elk menselijk
wezen, dat zich tegen hen verzette, pleeg
den te onteren, naar het gevangenkamp te
zenden of op te hangen, en die dit niet al
leen in hun eigen land deden, maar ook in
alle kleine landen, die aan hun genade zijn
overgeleverd hoe kunt gij geloven, dat
zij eensklaps tot een wonderbaarlijke be
kering zouden zijn gekomen?
Het is nuttig en gelukkig, dat de poli
tieke realiteit van dit ogenblik zo helder
en zo duidelijk is vastgesteld, nu te Parijs
de eerste grote Westerse conferentie be
gint, sinds Stalin's dood een zo verras
sende ontwikkeling in Rusland mede
bracht.
Dit is nuttig, omdat de verstreken
weken hebben aangetoond, hoe licht het
valt in het naar rust en vrede hunkerende
Westen twijfel en verwarring te zaaien.
En dit is gelukkig, omdat vaststaat, dat
althans een aantal leidende staatslieden
der Westerse mogendheden zich niet aan
illusies overgeven, maar dat zij tegelijk
hun bereidwilligheid tot overleg en hun
vastberadenheid om het Westen steeds
verder te versterken hebben verkondigd.
Te Parijs zal tijdens de beraadslagingen
der veertien NATO-landen moeten blijken,
dat de vrije wereld eensgezind en vast
beraden blijft. Daarbij zal duidelijk aan
de dag treden welk een merkwaardige ver
houding in deze NATO is ontstaan. Zij be-
bestaat uit drie deleneen Amerikaans, een
Brits en eert Europees gedeelte. Het Ameri
kaanse deel is verreweg het sterkste en de
Britse vleugel is eerder tot bindingen met
de Amerikaanse dan met de Europese ge
neigd. En het Europese deel blijft onvolle
dig, zolang West-Duitsland er niet in is op
genomen.
Parijs moge dan het hoofdkwartier der
NATO zijn, het is tegelijk een zeer zwak
punt. Zwak, omdat het verdeelde en be
sluiteloze Frankrijk zwak geworden is.
Zwak voorts, omdat West-Europa tot dus
verre niet bij machte is gebleken zich hetzij
politiek, dan wel economisch als werkelijke
eenheid te stellen naast de Britse en de
Amerikaanse eenheid in het Atlantisch
verband.
De glans en de glorie van Parijs mogen
dan dit Westerse overleg omringen,
het is een harde waarheid, dat men
naar de inzichten en naar de denkbeelden
van West-Europa ter conferentie maar nau
welijks behoeft te luisteren. Wil men het
anders, dan zal men moeten trachten dit
West-Europa iets van de luister te hergeven,
die het slechts winnen kan, wanneer het iets
terugvindt van de oude kracht.
Merkwaardig genoeg is in 1952 geble
ken, dat West-Europese samenwer
king de primaire voorwaarde voor
het Europese krachtsherstel wel degelijk
bereikbaar is. De samenwerking op het ge
bied der productie van staal en steenkolen,
welke te Luxemburg haar middelpunt vindt,
bewijst hoezeer het mogelijk is, schijnbaar
strijdige belangen in één West-Europees
verband te verenigen.
Wil nu West-Europa e»v. waerijjk gelijk
waardige partner worden' in het grot? ge
heel der Atlantische samenwerking, dan
zal men naarstig moeten zoeken naar
nieuwe vormen, nieuwe velden en nieuwe
gebieden van samenwerking. De mening,
dat men deze niet allereerst op politiek,
maar veeleer op militair en economisch ge
bied moet zoeken, is juist van Nederlandse
zijde nadrukkelijk uitgesproken en het is
wel zeer opmerkelijk, dat Nederlandse
denkbeelden terzake juist de laatste dagen
in Amerika zo sterk de aandacht hebben
getrokken.
Wij bedoelen het Nederlandse voorstel,
dat eind Februari op de bijeenkomst der
zes ministers van Buitenlandse Zaken van
de Schuman-plan-landen te Rome eenstem
mig werd aangenomen. Dit zogenaamde
„plan-Beyen" wordt thans door de re
geringen van Frankrijk, West-Duitsland,
Italië en de Beneluxlanden bestudeerd.
Deze studie kan leren, dat dit plan voor
reële en praktische economische samen
werking eerder is te verwezenlijken dan bij
voorbeeld de denkbeelden ener Europese
constitutie van Straatsburg en eerder dan
de Europese Defensie Gemeenschap. Ster
ker: men kan de mening verdedigen, dat
deze economische samenwerking een voor
waarde is om de politieke te doen slagen.
Het plan-Beyen komt neer op het
scheppen van één gezamenlijke Westeuro-
pese markt en van een lichaam, dat
„Communauté Tarifaire" zou heten en dat
zou zorgen voor de vrije handel zonder
Rood China's Januskop
invoerrechten, zonder importquota's en
zonder administratieve barrière tussen de
West-Europese landen.
Dit plan-Beyen werd dezer dagen warm
aanbevolen door de Amerikaanse econoom
Michael A. Heilperin, die bovendien mede
deelde, dat hij er uitvoerig over sprak met
de Belgische minister Paul van Zeeland.
Deze had opgemerkt, dat een douane-unie
op zichzelf onvoldoende zou zijn, maar dat
men zeker ook alle quota's en andere hin
dernissen uit de weg moest ruimen. „Alles
moet gedaan worden", zei de Belgische
staatsman, „om te bereiken, dat dit Neder
landse voorstel wordt verwerkelijkt. En
daar is haast bij", zo voegde hij eraan toe,
„want de tijd verstrijkt en wij moeten zor
gen de kansen te grijpen, zolang zij zich
nog voordoen."
Nederland is een klein land geworden.
Het moet leren bescheiden te zijn.
Het spreekt ook te Parijs maar een
zeer klein woordje mee. Maar het heeft
een goede naam in de wereld liet heeft
zich redelijk hersteld en men beschouwt
ons als een weliswaar kleine verarmde,
maar toch flinke en kordate natie. Het
Wollen dekens siruls J770
Te Leiden is dezer dagen een „Stichting
tot Steun van de Wereld Federatie
Dierenbescherming" opgericht met hel
doel krachtiger dan tot nog toe het geval
kan zijn actie te voeren tegen de dierenmis
handelingen over de gehele wereld. Welis
waar heejt de Wereld Federatie ter Be
scherming van dieren", welke in 1950 te
Scheveningen werd opgericht, in de afge
lopen jaren reeds enorm veel werk verzet,
doch voor het allergrootste deel werd dit
werk op de schouders gelegd van de presi
dent, mr dr W. Hugenholtz.
De „Stichting tot Steun van de Wereld
Federatie", waarin een groot aantal dieren
beschermers en dieren beschermsters hebben
zitting genomen zal thans trachten gelden
bijeen te zamelen ten einde daarmede een
huis te kopen dat zal kunnen dienen als
hoofdzetel der Federatie.
Terecht heeft mr dr Hugenholtz eens op
gemerkt dat na de slaven, de vrouwen, de
kinderen en de arbeiders nu de tijd is aan
gebroken om alle aandacht te besteden aan
de levensomstandigheden, waaronder de
dieren temidden van onze beschaving
leven.
Aan die levensomstandigheden is nog heel
wat te verbeteren! Er gaat vrijwel geen dag
voorbij of er komen uit verschillende delen
der wereld bij de Wereld Federatie rappor
ten binnen over ten hemelschreiende toe
standen, waaronder dieren leven enster
ven. Maar met het constateren van deze dik
wijls gruwelijke dierenmishandelingen, komt
men niet tot verbetering van deze toe
standen.
Toen het vorig jaar bij de Wereld Fede
ratie het bericht binnenkwam dat te Nice
honden werden gebruikt om de riolen van
de stad schoon te maken met het gevolg
dat deze dieren nadat zij drie- of viermaal
door de onderaardse gewelven waren ge
jaagd de dood vonden, werd de Internatio
nale Perscommissie van de Federatie inge
schakeld met het gevolg dat plotseling in
de gehele wereld bekend werd wat daar in
het zonnige Zuiden gebeurde. Aan deze af
schuwelijke dierenmishandeling kwam spoedig
een einde.
Nederland zal thans moeten bewijzen dat
het prijsstelt op de organisatie welke niet
slechts in ons eigen land doch in de gehele
wereld wenst te strijden tegen de dieren
mishandelingen. Daarvoor is geld nodig, dat
in de eerste plaats besteed zal worden aan
de hechte fundering van de hoofdzetel welke
men gaarne blijvend in Nederland zou willen
zien. Het spreekt vanzelf dat alien die zich
beijveren dat doel te bereiken het omvang
rijke werk volkomen belangeloos doen.
De eerste giften zijn reeds binnengekomen
op Postrekening 591000 ten name van de
Stichting tot steun van de Wereldfederatie
Dierenbescherming Leiden. Wie donateur of
donatrice van deze Stichting wil worden kan
dit doen door een jaarlijkse donatie vanaf
5 per jaar. Alle dierenvrienden in Neder
land zullen kunnen bewijzen dat zij op de
bres willen gaan staan voor het misdeelde
dier. Het oude spreekwoord „Dieren be
schermen is mensen beschaven", heeft zijn
waarde nog lang niet verloren.
M. RECKMAN
zou kunuen zijn, dat het plan-Beyen met
terdaad de stoot gaf tot een doelmatige
en praktische samenwerking van West-
Europa.
Te eerder zou dit het geval zijn, zo
men in de Westeuropese hoofdsteden
wilde inzien, dat het doen wegvallen der
torenhoge economische grenzen en tarief
barrières boven alles nodig is om van
West-Europa een kracht te maken in het
Westerse staatsbestel.
Nieuwe fout
In Djakarta is dan het protocol ge-
ifc lekend, dat aan de taak der Neder
landse Militaire Missie in Indonesië een
einde maakt.
Dit had reeds veel eerder moeten ge
beuren.
Zodra de Nederlandse regering be
merkte, dat de regering van de Republiek
Indonesia weigerde stelling te nemen
tegen de politieke agitatie inzake deze
missie, bad zij deze onverwijld moeten
terugnemen.
Het besluit tot het terugroepen van deze
militairen is dan thans genomen. Maar de
Nederlandse regering heeft de kans om op
nieuw een fout te maken niet willen ver
zuimen zij heeft erin toegestemd de advi
serende bemoeiingen niet de Indonesische
„marine" nog enige tijd voort te zetten.
Blijkbaar vindt men het nuttig aldus voor
de nationalistische heethoofden en de semi-
bolsjewistische agitators onder de Indone
siërs opnieuw een kans te scheppen voor
anti-Nederlandse actie.
Wat het beleid inzake Indonesië aangaat
kan men van sommige Nederlandse be
windslieden niet zeggen, dat zij veel tijd
nodig hebben om weinig te Ieren. Men zou
moeten zeggen zij leren het nooit.
Irt dit nummer:
PAG. 3 In het Kremlin van het Westen,
door H. A. LunshofDe moderne
„Wacht am Rhein", door Heinz Liep
man.
PAG. 4 en 5Piet Bakker en Eppo
Doeve op Schouwen-Duiveland.
PAG. 7 Gerepatrieerden en hun polis
sen, door A. W. Colijn.
PAG. 9 Een Marco Polo aan het woord,
Piet Bakker interviewt de heer J. P.
Klautz.
PAG. 11Goden en geld in Hellas, door
prof. dr W. de i BoerVoorbeelden
van klassieke humor.
PAG. 13 Uit de jeugd van koningin
Victoria, door H. A. Lunshof.
PAG. 15 Bouwstenen van de cultuur in
Spaans-Amerika, door prof. dr mr J.
A. van PraagCultureel contact van
Nederland met de Spaanse wereld, door
prof. dr C. F. A. van Dam.
PAG. 17 Emotie en ziekte, door prof.
dr L. van der HorstN-53, Neder
lands lid van het Orlon-gezin, door
drs Schlimme.
PAG. 19 Financiën en economie (met
o.a. „De fiscus als krentenweger").
PAG. 21, 23, 25 en 27 Kunst en Let
teren.
PAG. 29Commissaris Maigret loopt
een griep op (Beroemde detectivever
halen, ditmaalGeorges Simenon).
PAG. 31De engel en de juke-box, door
Hubert Lampo.
PAG. 33Een dag in het leven van een
houtvester, door Joost de Klerk.
PAG. 35De ongemanierde tijger, door
J. W. F. Werumeus Buning„Zeggen
ze", door Martie Verdenius.
PAG. 37 Spel, sport en vermaak.
PAG. 39De weg der wereld in zeven
dagen.
PAG. 40 De gelukkige dagen van „la
belle époque", door A. Glavimans
stereofonische radiouitzendingen, door
W. Vogt.
Zestien pagina's klein formaat voor de
vrouw, waarin Anna van Saksen,
historisch feuilleton door H. A.
LunshofHet laatste water en de laatste
schaduw, door M. H. Székely-Lulofs
drie pagina's mode.
r~
KONINGINNEDAG -
IN
Vergeet u niet, ons tijdig uw
ADVERTENTIES
te doen toekomen voor het nummer van
2 MEI A.S.
De sluitingstijd is bepaald op
ZATERDAG 25 APRIL, 10 UUR V.M.
voor advertenties bestemd voor de sectie
voor de Vrouw
Voor alle overige advertenties op
MAANDAG 27 APRIL, 4 UUR N.M.
Advertentie-afdeling
ELSEVIERS WEEKBLAD
