r_'_
Van de sportvelden
Kerkdiensten
OOTJE TEUR EN HET BETOVERDE KASTEEL
(^et eenó op de ópreeuwen
Het Mysterie
2
DE KROMMENIEER
Velsen overspeelde GVO
(4-0)
GVO heeft de fraaie prestatie van
vorige week niet kunnen herhalen. Het'
speelde in Velsen juist een tempo lager
tegen de club van die naam. waardoor
de ruime 4—0 nederlaag wordt ver
klaard. De GVO-ers moesten daardoor
tevens het middenveld prijsgeven, ter
wijl de weinige kansen niet werden be
nut. Groter had de Velser zege nog
geweest, indien het de penalty had be
nut. die na een kwartier werd toege
kend. omdat het leder van de grond
tegen captain Van Bergen's hand stuitte.
De Leeuw kon de slecht afgevuurde ko
gel echter houden. Doordat het Velsense
offensief bleef aanhouden, konden doel
punten van deze kant niet uitblijven.
Toch was het eerste een teleurstelling,
omdat het doelpunt in buitenspelpositie'
'werd gescoord (1—0).
Even leek het of de GVO-ploeg wat
opvlamde: uit enige aanvallen ging een
kopbal van Cornelisse juist over en Van
Gelderen kwam zelfs geheel vrij voor de
Velsen-doelman. Rood-zwarte doelpun
ten kwamen er echter niet, waardoor
.Velsen weer veelvuldiger kwam opzet
ten. Van Bakkum had echter in Van
Bergen een zeer zware bewaker, die hem
geen moment vrij spel liet, zodat deze
gevaarlijke Velsenaar uitgeschakeld was.
De thee had GVO niet op andere ge
dachten gebracht. Het spel bleef slordig
en slap. Het Velsen-overwicht kreeg
daardoor vrij spel. terwijl ook de ver
dere doelpunten van de thuisclub de
GVO-ers niet konden inspireren. Het
voerde de stand regelmatig op tot 4—0,
terwijl stopper Van Bergen, die weer
een prima partij te zien gaf, er voor
zorgde, dat het Velsen-overwicht niet in
nog meer doelpunten lot uitdrukking
kwain. Ri
Zondagsdienst
doktoren
15 Maart
d. Wiel, Padlaan 13
Ledenvergadering
R.K. Volkspartij
Op Woensdag 4 Maart belegde de
R.K. Volkspartij een ledenvergadering
in hel R.K. Verenigingsgebouw. Voorzit
ter Heilig opende de vergadering en be
sprak daarna de candidaatstclling voor
de gemeenteraad. Men komt er niet meer
af met te zeggen: „Ik bemoei mij niet
met de politiek". Het is ook niet logisch,
want de politiek bemoeit zich wel met
ieder van ons. Het zijn. aldus de spre
ker, de politieke partijen, die het baan
brekend werk hebben gedaan voor de
grote en kleine verbeteringen in ons
maatschappelijk bestek. Het is daarom
noodzakelijk lid van de politieke partij te
zijn en daaraan mee te werken, en wat
de gemeente behoeft, de afgevaardigde,
die we van nabij kennen, in de gemeen
teraad kiezen en hem te stimuleren. De
gemeente is een zelfstandigheid, die in
samengaan met de verschillende stromin-'
gen en daarin moet komen tot doeltref
fende resultaten, op allerlei gebied.
Vervolgens ging men over tot de can-
didaatstelling. De groslijst ziet er nu als"
volgt uit: De heren Gordijn, Heilig, Van
der Stoop, Gaal, Nooy. Groot, Hijne. In
de groslijst-commissie nemen zitting de
heren G. Schavenmaker. Th. Veldboer
en P. Way. Z
BURGERLIJKE STAND
1 tot en met 7 Maart
Geboren: Antonius Jacobus Jozef, zoon
van J. J. Heijne en G. A. Pekel: Lijs-
bertha Geertruida, dochter van W.
Zwart en I. Schmale; Johannes Willem,
zoon van C. Keeman en J. F. Kriek.
Ondertrouwd: B. Buntsma en A. Slo-
terdijk (van Amsterdam).
Gehuwd: Geen.
Overleden: Geen.
KW liet APGS
sneuvelen
Tegen APGS heeft KW Zondag een
zeer matige wedstrijd gespeeld. Dit is
meestal het geval met een tegenstander
van geen groot kaliber, welke boven
dien ook matig voor de dag komt. Van
het begin af deelde KW de lakens uit,
doch verder dan twee afgekeurde doel
punten kwam het voorlopig niet. Slechts
zelden kwam de KV V-doelman er aan
te pas, doch even voor de pauze moest
Van Bergen voor een plotseling af
standschot zwichten,zodat APGS op
een kostbare 0—1 voorsprong stond.
Ook na de pauze beukte' KW steeds
de helft van de tegenpartij, doch voor
lopig kwam in de eigenaardige Amster
damse voorsprong geen wijziging. De
verhouding gaf dit geenszins weer. On
geveer twintig minuten voor tijd kwam
met het doelpunt van Lodder (1 1)
verandering in het geheel.
Eigenlijk was het nog sneu. dat de
politiemensen deze nederlaag tegemoet
gingen, nadat zij zo lang de kleine voor
sprong stug hadden geconsolideerd. Het
schot, dat enige minuten later werd af
gevuurd, kon de APGS-keeper niet on
der controle krijgen, waarvan Lodder
dankbaar profiteerde, door het leer ach
ter de rug van de keeper hard in te
knallen (1—2).
Met een min of meer verdwaald schot,
dat fraai in de touwen verdween, maak
te Braun even voor tijd aan alle onze
kerheid een einde (1—3). waardoor
KW op de ranglijst ten koste van Be
verwijk een plaatsje steeg.
Zondag wordt voorlopig uitgemaakt
wie deze plaats opnieuw krijgt, want
KW ontmoet deze club in de aard-
beienstad. Ri
Hoger Op-OKV2 11-2
Opnieuw boekte Hoger Op Zondag
een fraaie zege. Nu moesten de OKV-
reserves er met 11—0 roemloos aan ge
loven, waardoor de Krommenieërs weel
een stapje nader zijn gekomen tot het
begeerde kampioenschap van de 2e
klasse.
De 11 —0 eindstand toont duidelijk
aan. dat OKV 2 niet veel in te brengen
had. De gehele wedstrijd waren de
groen-witten in de meerderheid, zodat
de doelpunten aan de lopende band al
spoedig kwamen. In de eerste hèlft
scoorden resp. de heren Wezel, Kleijn.
Groot (2x) en mej. Van Olst, zodat met.
een duidelijke 5—0 werd gerust.
Na de pauze bleek het niet veel an
ders, zodat de dames Steenbeek en Van
Olst er spoedig 7—0 van maakten, ter
wijl Kleijn, Groot, Dijkstra en Kluft de
elf vol maakten. Ri
ZONDAG 15 MAART
Ned. Hervormde Kerk
10 uur Ds M. W. H. Bartstra.
Ned. Herv. Kerk Krommeniedijk
10 uur Ds van der Veen. Westzaan.
1.15 uur Zondagsschool.
Herv. Evangelisatie (Visserspad)
10 uur Ds Mr G. A. Alma, Amsterdam.
19 uur Ds J. Wiersma, Beverwijk.
Jeugddienst.
Geref. Kerk (geb. Julianastraat)
10 en 16.30 uur Ds H. Brink.
Geref. Kerk (geb. Eikelaan)
10 en 16.30 uur Ds de Gier, Westzaan.
Oud-Katholieke Kerk
10 uur pastoor Verheij.
Doopsgezinde Gemeente
17.15 uur 20 min. dienst.
28. HANDEN OMHOOG
Ja. het was Baron Van Quaat tot Er-
gher. die daar boos in zichzelf mompe
lend om de hoek van de bijkeuken ver
scheen.
„Ik hoorde duidelijk de tuinpoort
dicht slaan1", hoorde Ootje Teur hem
mopperend zeggen. „Die sukkel van een
Freek Frek heeft hem natuurlijk weer
niet goed op slot gedaan... Ik zal die
vent wel eens leren!"
Hij naderde snel en Ootje Teur wist
met, hoe hij het aan zou leggen om hem
met een redelijke kans van slagen aan
te vallen.
„Wacht", dacht hij dan plotseling. Hij
greep weer het stuk houtskool en begon
als een razende te tekenen. Enfin, jullie
zien wel. wat het moet worden. Vlak
voordat de Baron Ootje Teur genaderd
was. was ook de tekening klaar en nam
Ootje Teur het ding van de muur. Het
was een zwaar kaliber revolver!
„Ais ie nu maar geladen is", verzucht
te Ootje Teur, „want dat heb ik er niet
bij getekend..."
Nu stapte Baron Van Quaat tot Er-
gher de hoek om.
..Handen omhoog!! En geen woord
zeggen!'siste Ootje Teur.
De Baron deed een luchtsprong van
angst en schrik en stak meteen gehoor
zaam de handen in de lucht...
Uit de natuur
Nu Maart, de lentemaand, weer in het
land is, worden de tekenen, die het ko
mend voorjaar begeleiden, steeds duide
lijker zicht- en hoorbaar. Zichtbaar in
het daglicht, dat telkens vroeger komt
en later gaat, in de knoppen, die zwel
len en de eerste kieften, die nog wat
eenzaam en aarzelend de nog dorre lan
den binnen dwalen.
En hoorbaar is het komend voorjaar
ook al weer. Let maar eens op, zo 's
morgens omstreeks het opgaan van de
zon, dan zit vriend merel al weer hier
en daar op een dakvorst, een schoor
steenrand of een nog kale tak en stuurt
zijn hoge fluittonen de ochtend in. Fijn
gehoor is dat en je wordt er zelf ook
vrolijk van. 's Avonds omstreeks een
uur of vier hoor je hem ook al weer.
al valt het soms niet mee zijn kleine
zwarte figuurtje op te sporen.
Maar er is nog een goede vriend van
ons mensen, die het voorjaar in z'n
kopje heeft. Je hoeft heus niet ver te
zoeken om hem te vinden, want je hebt
grote kans, dat hij vlak boven je deur
in de dakgoot bivakkeert. Dat is natuur
lijk onze eeuwige optimist, vriend
spreeuw. Hij is altijd opgewekt en zelfs
in het miezerigste weer, als de meeste
vogels zich koest houden, gilt hij een
Bescherming
Bevolking
(vervolg van pag. 1)
Bij zeer grote rampen zal tevens via het
landelijk commando een beroep gedaan
kunnen worden op alle beschikbare
hulpverleningseenheden.
Algemeen
Opzet is de streekhulpdiensten zo op
te bouwen, dat deze niet naast de
plaatselijke staan, maar een versterking
daarvan zijn. In het kader van de ge
hele organisatie van de B.B. zal aan
dacht worden besteed aan de Bescher
ming Monumenten, Bescherming Wa
terschappen. Polders en Waterstaats
objecten Scheepvaart, Spoorwegen en
Openbare Nutsbedrijven.
Ten behoeve van de bescherming van
het in het Kringgebied aanwezige vee
zal een Veterinaire dienst worden ge
organiseerd. Hoe goed ook deze dien
sten georganiseerd worden, en er wordt
heel wat aan gedaan, het zal geen zin
hebben, als niet de gehele burgerij, een
ieder in zijn eigen huis of bedrijf, mee
werkt om de gevolgen van een ramp te
bestrijden. Hiermede zijn we gekomen
aan het begrip Zelfbescherming, waar
over in een volgend artikel een en an
derWordt verteld.
of andere uitdaging vanaf de dakrand
naar beneden. Op het ogenblik echter
oefent hij zich al flink voor het komen
de voorjaarsfeest en wanneer hij niet
eet. fluit hij.
Die spreeuw is. zoals bekend, een
reusachtig goede imitator. Vanaf het
piepend geknars van een droog krui-
wagenwiel tot de melodieuze roep van
een overtrekkende groep wulpen, hij
weet het zo bedriegelijk na te bootsen,
dat hij mij al menigmaal bij de neus heeft
gehad. De kiefIde grutto, de tureluur
en liet spotvogeltje, om er nu maar een
paar te noemen, hij heeft ze precies af
geluisterd en hij schijnt er vaak groot
plezier in te hebben om een arm mens
de nek te laten verdraaien op zoek naar
die vink of dat meesje. En als je dan
eindelijk zijn bedriegerij doorhebt en de
vuist tegen hem schudt, dan breekt hij
los in een daverend gekwetter en slaat
met de vleugels op de maat van zijn
triomfgekrijs.
Fijne, leuke beestjes zijn het, die ik
niet graag onder m'n pannendak 20U
willen missen, al moppert mijn vrouw
nog zo erg op de rommel, die ze aan
richten op zolder en op de straat. Let
er eens op in deze dagen.
G. VISSER
Jaarvergadering
„Onder Ons"
Donderdagavond 12 Maart, dus mor
gen, belegt de buurtvereniging van Vlus
en Uitweg „Onder Ons" haar jaarlijkse
algemene ledenvergadering in het boven
zaaltje van „Ons Genoegen".
Naast de geijkte punten, zoals de jaar
verslagen en ingekomen stukken enz.,
vermeldt de agenda een bespreking over
het reisje, dat men evenals vorig jaar op
5 Mei met de kinderen wil maken en
zullen de plannen voor het zomer- en
winterprogramma aan een beschouwing
worden onderworpen. Verder komen de
plannen voor de viering van het 10-jarig
bestaan aan de orde. zodat er voor de
belanghebbenden genoeg stof tot praten
zal zijn. Men denkt om acht uur te be
ginnen. V
Jeugddienst
„Twee. geloven op één kussen, slaapt
daar de duivel tussen?"
Ja, wat moeten wij hierop antwoor
den? Ds J. Wiersma, Jeugdpredikant te
Beverwijk, hoopt a.s. Zondag, 's avonds
7 uur, in het gebouw op het Visserspad
met ons over dit onderwerp in en na de
jeugddienst te praten.
Komt u ook? Mogelijk krijgen we door
deze jeugddienst en de discussie, die er
daarna wordt gehouden, helderheid in
deze zaak. Ri
Voor jeugdige
postzegelverzamelaars
en beginners
7
De verdere eisen van rangschikking
spreken over symmetrie in het formaat
en de kleur. Vervolgens ook: mooie af
wisseling in de diverse kleuren: dus geen
vloekende kleuren naast elkaar.
Dan de symmetrie in afbeeldingen.
Houd je altijd aan de symmetrie in
formaat. Let alleen op symmetrie in kleur
of afbeelding, als het gemakkelijk kan.
Anders komt de nummer volgorde van
de catalogus te zeer in het gedrang. Kan
een serie onderaan een blad er niet hele
maal op. plak ze dan op een volgend
blad. Maar laat dan die ruimte onderaan
niet helemaal blank, maar plak de zegels
van dat blad wat ruimer (minder rijen,
groter tussenruimte), zodat het blad toch
vol komt. Al kan soms een kleine serie
of een los zegel nog juist op een blad,
dan zul je die toch soms op een volgend
blad zetten, om dat volgend blad vol te
krijgen.
Om een zeer grote serie in haar ge
heel op een blad te krijgen, is soms
moeilijk. Je moet dan bij een vorig blad
daarmee al rekening gaan houden. Soms
moet je op dat vorige blad de zegels
wat ruimer opstellen of soms wat dicht
bij elkaar brengen, om het blad juist vol
te hebben voor je die nieuwe serie be
gint
Laat op je blad aan boven- en onder
kant en aan de zijkanten een vrije rand.
Die rand moet links en rechts op iedere
rij even breed zijn. De vrije rand van
onder mag iets breder zijn dan die van
boven. De tussenruimte tussen de rijen
moet even groot zijn. Voor dit alles
dient de losse rangschikking der zegels
op liet blad, vóór ze worden ingeplakt.
Het dansen (onregelmatige) van de ze
gels wprdt afgeraden. Soms moet het
echter om de rijen in elkaar te laten
passen. Staande en liggende zegels van
twee rijen mogen in elkaar grijpen, als
dit nodig is (zie voorbeeld).
Als het enigszins kan, vermijdt dan
een smal midden in een blad. Hierdoor
krijgen de zegels de vorm van een zand
loper. Een smalle kop en een smalle
voet misstaan niet. De grote moeilijk
heid is tegelijk te denken aan het heden
en de toekomst. Als je series nu nog
niet compleet zijn, moet je ze toch zo
plakken, dat aan de eis van symmetrie
wordt voldaan: Maar je moet tegelijk
zulke ruimte openlaten, dat de serie ook
mooi geplaatst kan worden, als je ze
later compleet hebt. Natuurlijk zal er
dan wel iets verplaatst moeten worden
van de bestaande zegels.
Enfin, een volgende maal gaan wij
over de verschillende soorten zegels pra
ten en onder welke naam zij in de Yvert
genoemd zijn. Jan Kriek
van de Blauwe Tram
door T. Lodewijk
29)
„Dat heb ik niet gezegd!", protesteer
de ze. „Natuurlijk mag je er gebruik van
maken. Maar je moet me beloven, dat
vóór John ergens last mee krijgt, je mij
waarschuwt".
Het was Jochem. als spoelde een kou
de douche over z'n hart. Dus daarom
ging haar bezoek... om John. die hè toch
blijkbaar tot elke prijs sparen wilde!
Maar hij beheerste het gevoel van teleur
stelling. Eens had ze hem een heer ge
noemd... hij zou zich als een gentleman
gedragen! Hij zou haar helpen, al stond
ze in 't wit op de trappen van het raad
huis naast die kwast van een vent, en
dan zou hij heengaan en zijn bloedend
hart ergens begraven...
Maar zijn stem klonk anders, toen
hij zei:
„Ik zal een heel discreet gebruik van
jc mededeling maken. En voor zover ik
dat kan en mag, zal ik er voor zorgen,
dat niemand, die jou na staat, in moei
lijkheden' komt. Meer kan ik niet belo
ven. Je weet. je kunt altijd op me reke-
Het meisje had de verandering nauwe
lijks bemerkt. Haar gedachten waren
vervuld van de moeilijkheden, die dreig
den. Zc greep Jochem's hand en drukte
die hartelijk.
„Tot ziens, hoor! Beterschap!"
En weg was ze.
Terwijl de zuster, weer binnen geko
men, met de verzorging van haar pa
tiënt begon en zeer welopgevoed met
geen woord van de bezoekster repte, in
de hoop. dat Jochem zelf wel los zou
komen over dat knappe en elegante
meisje, bleef haar romantische ziel van
deze sensatie gespeend. Want Jochem
keek somber voor zich uit, antwoordde
in monosyllaben en was zo weinig on
derhoudend. dat de verpleegster ver
stoord de aftocht blies. Jakkes, wat een.
zuurpruim! Zeker een blauwtje gelopen...
Jochem stond op de tram naar Lisse.
Blij had hij de buitenlucht ingeademd,
toen hij voor 't eerst weer de solide
straatstenen onder zich voelde. Onwen
nig luid hij geschutterd met z'n wandel
stok, en een hoed op 't hoofd was een
vreemde sensatie. Maar hij bedacht, dat
in zijn verdere carsière dergelijke veran
deringen wel eens vaker nodig konden
zijn. en hun succes afhankelijk was van
zijn aanpassingsvermogen. Na een fikse
wandeling langs de Rijn was hij aardig
aan zijn nieuwe uitrusting gewend, en
toen hij, zwaaiend met zijn stok, over de
Breestraat wandelde, constateerde hij niet
zonder genoegen, dat verscheidene aar
dige meisjes de elgant geklede heer hun
aandacht waardig keurden. Maar zijn
hoofd was vol van Marja, en al was hij
er meer dan ooit van overtuigd, dat ze
voor .hem onbereikbaar was, geen meisje
kon in glans tegen haar op...
En nu was hij op de tram gestapt.
Hij ging zijn oude chef, inspecteur Val-
lentgoed, een bezoek brengen. Terwijl
hij op het verlichte achterbalcon stond
en scherp de conducteur opnam, die
echter geen gelijkenis vertoonde met een
zijner verdachte collega's, vlogen de her
inneringen aan die rampspoedige avond
weer als bliksemflitsen door zijn brein.
Hier was 't gebeurd, hier hadden ze hem
als een baal jute uit de tram gesmeten,
het geboefte...
De tram remde, stond stil. Jochem
stak zijn hoofd naar buiten, zag een
gesticulerende conducteur in gesprek met
de bestuurder, Een opgeschoten jongen,
blijkbaar habitué op deze tram, lichtte
heni ongevraagd in.
,,'t Seinlicht vertikt het weer es 'n
keer, dat is al voor de derde maal deze
week."
„Kan ik voor dat snertding weer an
derhalve kilometer lopen", foeterde dui
delijk hoorbaar de conducteur ginds bij
de cabine.
„Daar komt een auto an", klonk het
terug. „Je kan rije. Nelis."
Nelis liet zich dit geen twee keer zeg
gen. Hij posteerde zich midden op de
weg en stak de hand op. Een bestel
wagen van een wasserij stopte, de con
ducteur sprong op de treeplank en reed
zo naar het punt, vanwaar hij de be
stuurder het sein kon geven, dat de weg
veilig was. Weldra snerpte vanuit de
verte een fluitje, de tram antwoordde
met een donkere bariton en het tramstel
schoof weer vooruit, om even verder de
liftende conducteur op te pikken, en met
versnelde vaart naar Lisse door te rijden.
„Dat gaat gemakkelijk", zei Jochem
tegen de spraakzame jongeling. „Krijgen
ze altijd zo gauw een lift7"
„Ik heb ze nog nooit bot zien van
gen was het antwoord. „Ach, waarom
ook? Ga je zelf na. Als daar zo'n tram
conducteur z'n hand opsteekt om een
paar honderd meter mee te rijden, en je
weet, dat daar in die tram een kleine
honderd man zit te wachten tot ie d'r
is... waarom zou je dan zo'n man niet
even een lift geven?"
„Tja", meende Jochem bedachtzaam,
„maar na al die overvallen, die hier ge
beurd zijn.,.".
„Daar kijken ze toch zo'n conducteur
niet op an?", lachte de jongen. „Zo'n
tram doet je niks. Ik zou 's avonds voor
geen mens anders stoppen, maar als
daar zo'n conducteur je een seintje
geeft... nou. Iaat maar meerijden, hoor!"
„Juist", concludeerde Jochem en z'n
metgezel keek hem verwonderd aan.
Want in dat „juist!" had grote voldoe
ning geklonken.
Rechercheur Jochem Verkruysen zag
opeens een lichtje branden in de duister
nis. Zijn hersens gingen werken, en met
schrik bemerkte hij, dat de train bij de
Vuursteeg was gestopt en, als hij er niet
snel afsprong, hem verder mee zou
„Wel kerel, je lijkt wel een filmster!",
begroette hem inspecteur Vallentgoed.
„zo modieus in de kleren! Een tweede
Valentino!"
„Eerst kon ik er niet aan wennen,
maar 't gaat gauwer dan ik dacht", ver
ontschuldigde zich Jochem, die geestelijk
nog altijd niet in zijn nieuwe kleren was
gegroeid. Maar toen hij in een makke
lijke stoel zat (dezelfde, waarin hij eens
zulke moeilijke ogenblikken had be
leefd!) en mevrouw Vallentgoed hem
moederlijk van thee en koek voorzag,
toen blauwe rook begon te kringelen om
het hoofd van de chef en hij zelf in dit
milieu z'n sigarettenkoker weer eens
voor de dag durfde halen, kwam zijn
zelfvertrouwen geheel terug.
(wordt vervolgd)
