STALIN: man van STAAL
Ckefarine 4
Maakte van een utopie
een wereldmacht
Op de m an af:
'T X
Deed chauffeur deur
van autobus te
vroeg dicht?
„Willem Ruys" weer
vaarklaar
Strijd om opvolger
Trygve Lie
Marken en Volendam moeten
toeristenplaatsen blijven
Echter ook industrievestiging nodig
in Uet hMcden
Dagelijks feuilleton
DONDERDAG 5 MAART 1953
TROUW
3
SCHOENLAPPERSZOON GEËERD
ALS VADER DER VOLKEN
MEN hield er vandaag reke
ning mede, dat Stalin ster
vende of zelfs gestorven
zou zijn. Wat zijn dood zal bete
kenen voor de toekomst kan nog
niemand zeggen. Maar wat
Stalin betekend heeft in het
verleden is duidelijk. Deze
Georgiër, die zijn Russisch sprak
met een zwaar accent, heeft de
Russische volken een machtige
positie in de moderne wereld ver
schaft. Door zijn gezond verstand
enerzijds, door zijn ongelofelijke
wreedheid anderzijds heeft hij
bolsjewistische revolutie van
tot stap verder geleid. Hij
haar behoed voor ondergang in de
utopie, voor ondergang in de
tweedracht, voor ondergang in de
oorlog.
Deze vaderlijke en tegelijk katachtige
figuur was een onbetwist dictator,
maar hij kon luisteren. Hij liet ieder
een uitspreken. Hij liet ze soms jaren
spreken. Dan sprak hij en het was uit.
Hy werd vereerd als een god. Men
noemde hem grote leraar en leider,
geliefde vader, de grote kampioen en
bezieler van de zaak van de vrede,
de revolutionnaire leider van de volke-
Stalin's zoon.
ren der wereld, de vader der volken,
het geloof en de hoop der werkende
mensheid.
Deze vader der volken was de zoon
van een schoenlapper in het Georgische
heuveldorp Gori. Hij werd geboren op
21 December 1879 en gedoopt Josef
Wissarionowitsj Dzjoegasjwili. Zijn
vader wilde, dat hij ook schoenlapper
werd, maar zijn moeder Jekaterina,
een zeer vrome vrouw, had als ideaal,
dat haar zoon priester zou worden. Va
der Dzjoegasjwili stierf spoedig en
Josef was knap genoeg om toegelaten
te worden tot het seminarium te Ti-
flis.
Stal ins moeder leefde nog na de
tweede wereldoorlog. Voor de oorlog
heeft een buitenlander nog eens een
interview met haar gehad. Zij verze
kerde, dat „Soso" altijd een goede
jongen was geweest en dat zij ieder
een zo'n zoon kon toewensen, maar zij
betreurde nog steeds, dat Soso geen
priester was geworden.
Het nieuwe Moskou, gezien van de
transen van het Kremlin. In deze
burcht werd Stalin getroffen door een
dodelijke ziekte. Op de voorgrond de
grillig gebouwde Wasilij-kathedraal.
Op de achtergrond de nieuwe moderne
wolkenkrabbers, waarop de commu
nisten zo trots zijn.
Stalin in 1918, als volkscommissaris
voor de nationaliteiten. In het buiter-
land had nog nooit iemand zijn naam
gehoord.
Dit is Stalins dochter Swetlana. Zij
hertrouwde vorig jaar met een zoon
van Stalins zwager Kaganowitsj.
IN de tijd. dat Stalin het semina
rium te Tiflis bezocht, was er on
der de Russische studenten reeds een
revolutionnaire traditie van drie kwart
eeuw oud. Geen wonder, dat Josef
Wissarionowitsj er ook door gegrepen
werd. In 1899 verliet hij het semina
rium en begon het avontuurlijke leven
van de Russische revolutionnair. Het
was een leven van vervolging door de
tsaristische politie, van verbanning,
van illegale journalistiek, van aansla
gen, stakingen, ophitsing. Toen Lenim
in 1903 de bolsjewistische partij sticht
te (in het buitenland), werd Stalin on
middellijk lid. Niet uit bewondering
voor Lenin, maar wegens de hardheid
van zijn karakter.
In die tijd is Stalin enige malen in
het buitenland geweest. Hij woonde in
1906 een part ij-congres in Stockholm
bij en in 1907 dat te Londen. In dit
zelfde jaar organiseerde hij een op
zienbarende bomaanslag op een post
koets te Erevan, waarbij honderddui
zenden roebels werden buitgemaakt
Maar in 1913 stond hij bij de politie
nog slechts bekend als „een zekere
Dzjoegasjwili". Trotsky beweerde, dat
hij hem in 1917 nog niet kende.
Zeker is, dat in de eerste jaren van
de Sowjetstaat de naam Stalin niet
prominent was. Men treft die naam niet
aan onder de grote decreten van die
jaren. Toen in Februari 1917 de tsaar
van de troon was gestoten en Rusland
de weg van een Westerse democratie
scheen op te gaan, keerde Stalin met
Kamenew terug uit Siberische balling
schap. Hij ging naar Petrograd en nam
daar van de jonge Molotow de leiding
van het plaatselijke party-apparaat
over om de aankomst van Lenin voor te
bereiden.
Toen Lenin irn October de macht
greep, werd Stalin volkscommissaris
voor de nationaliteiten. De nationalitei
ten-kwestie was in Rusland zeer be
langrijk, Stalin, die geen woord Duits
sprak, had er in opdracht van de partij
studie van gemaakt in Wenen, de
hoofdstad van een ander land met ver
schillende volken. Maar toch was Sta
lins rol niet die, welke het propaganda-
apparaat later geschapen heeft. Vol
gens deze voorstelling was Stalin reeds
in die dagen de geestelijke vader van
alle belangrijke besluiten. Lenin raad
pleegde hem altijd. Bij gebrek aan
fotografisch bewijs van deze verhou
ding, is er in later tijd een enorme
massa schilderijen en tekeningen ver
vaardigd, die Lenin tonen in Stalins
gezelschap. Een dergelijk onderwerp
is als het ware verplichte stof voor
elke Sowjetkunstenaar.
TIJDENS de burgeroorlog speelde
Stalin een rol in de verdediging
van Tsaritsyn, later genoemd Stalin
grad. Langzaam werd zijn ambitie dui
delijk. Zijn eerste succes was, dat hij
in 1922 benoemd werd tot secretaris
generaal van de communistische partij.
Men zegt, dat Lenin hem niet mocht,
Lem te ruw vond; maar Lenin was ten
code gedoemd. Hij stierf in 1924. Sta
lin wist een demonstratieve rol te spe
len bij zijn begrafenis, maar nog dacht
de wereld niet, dat hij de opvolger zou
worden. Trotsky, Boecharin, Kamenew,
dat waren de namen, die toen bekend
waren.
Achteraf is het begrijpellijk gewor
den, dat Stalin de machtsstrijd moest
winnen. Trotsky, moedig en briljant aüs
hij was, had niet het taaie geduld, het
koele opportunisme, dat nodig was om
de bolsjewistische revolutie, één der
zonderlingste experimenten der ge
schiedenis, tot een goed einde te bren
gen. Hij droomde van een onmiddel
lijke wereldrevolutie. Boecharin was
zeker een fervent revolutionnair, doch
te zeer filosoof en idealist om een po
litieke strijd te kunnen winnen. Hier
voor waren tactiek en vastberadenheid
nodig. Stalin had die.
Stalins grote greep was, dat hij
voorlopig de wereldrevolutie losliet.
Industrialisatie was nodig. Electrifica-
tie. Daarover was iedereen het eens.
De meesten meenden, dat de machines
en tractoren, gezien Ruslands achter
lijkheid, uit Engeland, Duitsland, Ame
rika moesten komen, waar dan eerst
de rode vlag zou moeten waaien. Maar
Stalin zeide: „Wij doen het zelf'".'
Eerst moest de door burgeroorlog en
decreten kapotgemaakte landbouw
weer op de been. Men moest toch eten.
Daartoe diende de pauze der Nieuwe
Economische Politiek. Met het eerste
vijfjarenplan van 1928 begon de ver
wezenlijking van het socialisme in één
land, de industrialisatie op eigen kracht
Tegelijk begon hy hen, die zulks niet
mogelijk geacht hadden, Trotsky, Zino-
wiiew, Boecharin, Kamenew, Rykow
te beschuldigen van ongeloof, dus de
faitisme, dus verraad. Er zat in zeker
opzicht nog een kern van waarheid in
ook.
Te zamen met zijn trouwe volgelingen
Molo4 'v, Kirov Ordzjonikidze,
Zjdanow ïndrejew' - begon Stalin
de gigantische taak v3n de omvorming
van de landbouw, in het begin der ja
ren dertig. Millioenen doden heeft de
liquidatie der zelfstandige boeren, de
collectivisatie van de landbouw gekost.
Eeuwenlang heeft het boerenprobleem
op de Russische geschiedenis gedrukt.
Stalin wilde het in één slag oplossen.
De Sowjetstaat schudde. Stalin won.
Zijn persoonlijke dictatuur was geves
tigd.
TOEN werd Kirow vermoord. Een
ware verraderspsychose, zoals
slechts de tijd van Iwan de Verschrik
kelijke gekend had, volgde. Wat de
ware achtergrond van de beruchte
processen van 1936 tot 1938 geweest
is, kan eigenlijk niemand met zekerheid
zeggen. Werd Stalins positie werke
lijk bedreigd? Was er werkelijk ver
raad? Vele leiders, die in die jaren
geëxecuteerd werden, waren al tien
jaar en langer door Stalin systematisch
bestreden en o" ü-eerangeerd. De be
schuldigingen adres van an
deren waren i -ctfrég onzinnig. Ten
'aatste viel ook Jagoda van de NKWD.
Ie opperbeul. Iets van dat katachtige
dat eigenaardige in Stalins gezicht
vindt men terug in die geheimzinnige,
bloedige episode.
Waarschijnlijk heeft Stalin in zijn
leven één kapitale fout gemaakt, hy
heeft gemeend, dat Hitier zich zou
doodvechten tegen het Westen. Daartoe
sloot hij het beruchte non-agressiepact
van 1939. De imperialistische wereld
zou zichzelf door oorlog naar de onder
gang voeren. Uit die oorlog zouden
nieuwe proletarische revoluties gebo
ren worden. Dat was zijn speculatie.
Het schijnt wel vast te staan, dat
Hitiers invasie in Rusland als een ver
rassing kwam. Enorm zijn de slagen,
die het Rode Leger in 1941 werden toe
gebracht. Bijna werd Moskou veroverd.
Reeds had de partij de greep op de be
volking van de hoofdstad verloren. Er
werd geplunderd. De leiders vluchtten.
Voor het eerst werd er openlijk tegen
het regiem gesproken.
Stalin heeft de Sowjet-Unie weten
te redden door zijn hoofd koel te hou
den, door de strijd te rekken, totdal
de geallieerden met kracht te hulp
konden komen, totdat de reserve?
achter de Oeral georganiseerd
konden worden, totdat het juiste
;ebruik fcoa worden gemaakt van Rus-
Stalins moeder, Jekaterina. Haar zoon
noemde haar altijd Keke. Zij leefde
nog na de tweede wereldoorlog. Er is
nooit een bericht geweest, dat zij ge
storven was.
lands oude bondgenoten: de winter en
de ruimte. En zo hij fouten heeft ge
maakt jegens Hitier, hij compenseerde
die en meer dan dat door zijn
uitermate succesvolle onderhandelin
gen met Roosevelt en Churchill te Jal-
ta en Potsdam. In die bijeenkomsten
heeft Stalin in feite Oost-Europa
China bij het Sowjet-blok gepraat.
OSEF DZJOEGASJWILI koos in de
illegaliteit verschillende schuil
David, Koba, Stalin. Hij bleef
de naam Stalin ook later voeren. Het
betekent „man van staal". En men
moet zeggen, hij droeg die naam te
recht. Vaste wil kenmerkte deze staats
man meer dan enige tijdgenoot. Na de
oorlog was zijn prestige groter dan
ooit, ook buiten de Sowjet-Unie. Men
geloofde aan zijn staatsmamswijsheid.
Ook zij, die zijn politiek niet ver
trouwden, vertrouwden zijn gezond
verstand.
Alles wat Stalin in zijn veelbewogen
en op zich zelf fascinerende leven ge
schreven heeft, is verzameld in zestien
boekdelen. Dit is een onderwerp, dat
in het Westen minder bekend is, dan
het verdiende. Stalin heeft verhande
lingen geschreven over landbouwkun
dige aangelegenheden, over dialectisch
materialisme, over taalwetenschap,
over staatsleer, over biologie.
Zijn laatste grote publicatie is het
artikel „Economische vraagstukken van
het Socialisme in de Sowjet-Unie", dat
in October van het vorige jaar ver
scheen in „Bolsjewik" en sindsdien
dagelijks verheerlijkt wordt in de
Sowj et-pers.
Dit is nu zyn politieke testament ge
worden. Er staat veel communistisch
abracadabra en voor ons vreemde scho
lastiek in. Maar het stuk is zeker ook
interessant als document van het com
munistische geloof en van de commu
nistische eschatologie. Het spreekt va/n
een toekomstige maatschappij, waarin
een overvloedige productie een werk
week van vier dagen mogelijk zal
maken, waarin ieder volledig zijn cul-
Moet U Uw keus nog maken als U de winkel
binnengaat om Uw pakje sigaretten te kopen? j
Zegt U: ja, die maar of... eh... hoe heette
dat merk ook weer? Dan heeft U vast nog
nooit Paramount gerookt. Vraagt eens een
pakje Paramount, keur aandachtig deze
verse geurige Amerikaan en U weet dat U niet weer twijfelen zult.
U bent een herboren roker gewordeneer. Paramount roker
Drie maanden voorwaardelijke ge
vangenisstraf met een proeftijd van
drie jaar eiste de officier van Justitie
tegen de 29-jarige NBM-chauffeur O.
B. uit Zeist, wegens een dodelijk on
geval, mede door zijn schuld veroor
zaakt. Het betrof hier een ongeval,
dat zich op 15 December van het vorig
jaar aan een halte te De Bilt afspeel
de, waar een 74-jarige dame, mevr.
Couvee uit Zeist, bij het uitstappen
uit de autobus onder dit voertuig ge
raakte en gedood werd.
Aan de chauffeur was ten laste ge
legd, dat hij de deuren van de auto
bus had gesloten en de wagen in be
weging had gebracht, terwijl de uit
stappende dame zich nog niet op het
trottoir van de halte bevond. Er wer
den zeven getuigen gehoord, meest
buspassagiers. Het merendeel ver
klaarde, dat het slachtoffer zich bij
het sluiten van de deuren nog gedeel
telijk in de bus bevond en beklemd
was geraakt met haar mantel of met
een harer armen in de ontijdig ge
sloten uitgang.
De officier van Justitie achtte de
schuld van de busohauffeur bewezen,
maar wilde geen zwaarder straf eisen
dan drie maanden voorwaardelijk, om
dat naar zijn mening het besef, dat de
man mede oorzaak was aan de dood
van een der passagiers reeds een zwa
re morele straf betekende.
De rechtbank zal 17 Maart vonnis
wijzen.
(Van een onzer verslaggevers)
De „Willem Ruys" van de Konink
lijke Rotterdamsche Lloyd is gister
morgen aan de Lloydkade te Rotter
dam weer vaarklaar, veertig dagen
later dan oorspronkelijk in de bedoe
ling lag. De aanvaring met de „Oranje"
in het begin van Januari veroorzaakte,
zoals bekend, deze vertraging in het
afvaartschema. De reparatiewerk
zaamheden, verricht door de werf
Wilton-Fijenoord te Schiedam, hebben
ruim 1 millioen gekost.
Op de commandobrug van het schip
is een tweede radarscherm aangebracht.
De directie van de rederij achtte het
niet verantwoord het schip met slechts
één radarapparaat uit te rusten.
turele krachten kan ontplooien. Men
moet stelten, dat het Sowjet-stelsel
met zijn bureaucratie en dwingelandij
het laatste zal zijn om zulk een maat
schappij te verwezenlijken. Maar men
kan niet zeggen, dat Stailin het boei
nde van deze gedachte niet gegrepen
heeft en niet gedurende zijn gehele
leven als vaandel heeft omhooggesto
ken. Dat is het, waar mensen over de
gehele wereld door zijn beïnvloed. Zij
dwalen, maar begrijpelijk.
De Veiligheidsraad van de Ver. Na
ties zal weldra in geheime zitting bij
eenkomen om te beraadslagen over het
probleem van de opvolging van secre
taris-generaal Trygve Lie. Volgens een
der leden zal dit Vrijdag zijn, maar
volgens andere staat de juiste datum
nog niet vast.
Rusland, de Ver. Staten, Groot-Brit-
tannië, Frankrijk en ^nationalistisch
China kunnen bij de candidaatstelling
alle van hun recht van veto gebruik
maken.
Verwacht wordt, dat over de opvol
ging van Lie een felle strijd zal op
laaien.
(Van onze Haagse redacteur)
Hoewel de minister van Economische Zaken van oordeel is dat
de attractie van Marken en Volendam voor vreemdelingen niet ver
loren moet gaan, doch dat het integendeel wenselijk is haar te ver
hogen en het bezoek daardoor te stimuleren, kan hij de vestiging
van industrieën in de betrokken streek zeker niet zonder meer onge
wenst achten.
j Uocm
13.
GEERT CLAASSEN lachte. „Och,
laten ze dat in Holland uitvechten.
Wij zitten hier meer met Tammimga.
Die wil niet aftreden als luitenant van
de hoofdmannenkamer."
Hij zal wel moeten", zei Harekens.
„Ik vind het ook billijk, dat er eens
een ander aan het hoofd van het ge
recht komt."
Warendorp knikte. „De stad laat hem
wel los", meende hij. „Tamminga is nu
wel op de hand van de stadsregering,
maar per slot blijft hij een ommelander
jonker. En die worden door de stad
niet al te best vertrouwd."
„U kon wel eens gelijk hebben", zei
Schuilenborgh. „Er komen straks nog
meer punten aan de orde, waarover
verschil van mening bestaat. Als er
nieuws leden voor de gezworen meente
moeten worden gekozen, zullen de Om
melanden de stad wel weer een stok
in de wielen steken, vrees ik."
Warendorp wilde daar juist het zijne
over zeggen, toen de deur openging en
de meid binnenkwam met een schaal
goudbruine oliebollen. Vlak achter
haar kwam de vrouw van Schuilen
borgh. Zy was jonger dan haar man
en had een vriendelijk, innemend ge
zicht.
Zy maakte een kleine buiging en zei:
,Ik dacht zo: ik zal de heren maar
eens op oliebollen tracteren. Griete
heeft er zoveel gebakken gisteravond,
dat wij er weken genoeg aan zouden
hebben."
Warendorp was reeds opgestaan en
stak al weer een lange Nieuwjaars
wens af. Glimlachend boog de vrouw
even voor de dikke bouwmeester. Zij( wijs. „Die man, die zulk een opgang
zei ©ven iets tegen haar man en liet maakte, met zijn portretten. Wat is er
de heren toeiï i.-Sèr alleen. Een knecht
kwam binnen en stak de kaarsen langs
de wand aan.
Advocaat Harekens stond op. „Heren,
ik moet u groeten."
Geert Claassen maakte van de ge
legenheid gebruik om ook te vertrek
ken.
Alleen met Schuilenborgh bleef Wa
rendorp in de kamer, waar nu de rose
lichtschijn van de kaarsen over
donkere meubelen viel. Schuilenborghs
gezicht was juist in de schaduw.
„Nogal druk met het dichterschap,
Warendorp?" vroeg hij. Er twinkelden
spotlichtjes in zijn ogen. Maar Waren
dorp merkte die niet op. Hij glimlachte
breed.
„Och, als dat er eenmaal fln zit,
Schuilenborgh, dan kan men het niet
laten. Verleden herfst heb ik nog een
gedicht gemaakt op het huwelijk van
de dochter van burgemeester Tjassens.
Men was er zeer mee content. De aan
hef was" hij zette zijn stem wat uit:
„Geliefd^jiruid,
die peré.' .Ander
zo zijt gij: schoon in deze stond
gelijk een gouden morgenstond
„Dat was bijzonder mooi, Waren
dorp", vond Schuilenborgh. „Niet al
leen als bouwmeester, maar ook als
dichter zijt ge een mam van gewicht
in deze stad. Dat kan ik zonder over
drijving zeggen,"
Warendorp voelde zich gevleid. Man
van beperkte blik, liet hij zich alle lof
zangen van zijn vrienden graag aan
leunen.
„Is er anders nog wat nieuws uit
Holland?" vroeg hij.
Hy mocht graag zyn licht eens op
steken bij Schuilenborgh. die als lid
der Staten-Generaal geregeld in Hol
land kwam.
Schuilenborgh dacht even na.
„Nieuws? Ja. Ik hsb u wel eens
verteld van die schilder. Rembrandt
van Rijn uit Amsterdam, is het niet?"
„Ja-zeker", deed Warendorp wereld-
I, r ^>k de dauw,
r 't winers blauw.
met die sinjeur?"
„Hij is insolvent verklaard. Alles
verkocht wegens schulden. Ja man
's werelds goed is eb en vloed.'
Warendorp schudde zijn hoofd. „Och
is het die man zo vergaan. Kende u
hem persoonlijk, Schuilenborgh?"
„Ik heb hem één keer ontmoet. Een
eenzelvig persoon."
Warendorp stond op. „Ik moet mog
door
Sijas P. AKKERMAN
NJ
een bezoek gaan brengen bij Udinck".
zei hij. „Mijn vriend sinds jaren. Hy
zou het mij kwalijk nemen als ik weg
bleef."
Schuilenborgh stond ook op. „Gerard
Udinck", peinsde hy hardop „naar mijn
mening een man van zeer huiselijke
aard".
„Dat is hij", beaamde Warendorp.
„Niet dam met tegenzin mengt hij zich
in de zaken van publiekelijk belang.
Maar als olderman van het kleer
makersgilde kan hij zich daar niet al
tijd aan onttrekken."
Schuilenborgh geleidde zijn gast naar
de deur. Toen hij de buitendeur open
deed, blies een scherpe wind de gang
in. Warendorp dook diep in zijn mantel.
„Het is bar koud, Schuilenborgh",
zei hij, de straat opstappend.
SCHUILENBORGH ging terug naar
de achterkamer. Het vuur brandde
De minister wijst er in zijn Memorie
van Antwoord op de begroting van
Economische Zaken aan de Eerste Ka
mer op, dat er op Marken een struc
tureel tekort aan werkgelegenheid is
men ze de een of andere dag niet nodig
zou kunnen hebben. Men moest de
zaken -nu eenmaal goed aanpakken
als men iets wilde bereiken in het
leven. En hij had iets bereikt!
Hij dacht aan de dagen van zyn
jeugd. Armoede en narigheid dat
was zijn jeugd geweest. Hij had al
vroeg geweten, dat men iets moest
weten om in de wereld vooruit te kun
nen komen. Hij had gezorgd dat hy iets
wist. Hij had ook begrepen, dat men
met vriendelijkheid, met vleierij heel
wat kon bereiken. Zelfs de machtigste
mannen in dit gewest wist hij even
ontvankelijk voor vleitaal als Gerrit
Warendorp.
Schuilenborgh had van die al vroeg
verworven kennis een goed gebruik
gemaakt. Hij had gezorgd, dat hij geld
kreeg. Als men goed uit de ogen keek,
was dat heus niet zo moeilijk. En hij
was lid van de Staten-Generaal. Het
was niet gemakkelijk om het daar
steeds naar de zin van de stad en de
Ommelanden te doen. Wat de een goed
vond, vond de ander verkeerd. Maar
och. hij zou er wel tussendoor schip
peren. Enen wie het meeste wilde
talen, was zyn man.
Hij streek even door zijn haar. Was
een dergelijke houdflng Christelijk?
vroeg hij zich af. Werden er 's Zondags
de kerk geen andere dingen ge
leerd? Hij had met deze vraag niet
lang moeite. Als hij in 's lands belang
de hem door God gegeven gaven ge
bruikte, was het land aan hem ver
schuldigd, dat het er voor betaalde
En hij zou miets doen. dat niet in het
belang van het land was.
Hij moest zien, dat hij binnen niet te
lange tijd genoeg geld bijeenkreeg om
het ook uit te zingen als de heren hem
eens niet meer wilden. Men moest niet
te vast rekenen op de gunst van jon-
er lustig in de haard. De knecht had1 kers en regenten. Hy wist het.
er nieuwe eikenblokken ingeschoven.
Na zich in een stoel te hebben gezet,
liet Schuilenborgh het noofd op de
hand rusten Hè, dat gepraat met al
die mensen. Hij was blij, dat ze weg
waren. Maar hij moest deze heren toch
te vriend houden. Men wist nooit of
Dat geld, dat de stad te veel had be
taald voor de uitrusting der oorlogs
schepen, ja, dat moest hij nu ook eens
afdragen. Het was aan hem uitbetaald
Kon hij er kwaad bij als hy het nog
een poosje hield? Of was dat.
(Wordt vervolgd)
en dat een dergelijk tekort in Volen
dam dreigt.
Indien geen industrievestiging in of
nabij beide plaatsen zou plaatsvinden,
zou werkloosheid op den duur slechts
tegengegaan kunnen worden door mi
gratie van het bevolkingsoverschot
naar andere delen van het land, of
door het tewerkstellen van de plaatse
lijke arbeidskrachten in Amsterdam.
Migratie wordt echter belemmerd
door de bijzondere geaardheid van de
bevolking en haar sterke gehechtheid
aan de geboorteplaats. Forensenver
keer naar Amsterdam vindt reeds op
zekere schaal plaats. Maar een toene
mende tewerkstelling van inwoners
van Volendam en Marken in de in
dustrie van de grote stad levert voor
het typische karakter van deze ge
meenschappen en haar tradities meer
gevaren op dan het scheppen van in
dustriële werkgelegenheid in of nabij
deze plaatsen.
Er zal uiteraard naar gestreefd moe
ten worden dat deze industrieën zich
zoveel mogelijk aan de bijzondere
plaatselijke geaardheid aanpassen.
Middenstandsnota dit jaar
niet te verwachten
De door de regering toegezegde
middenstandsnota zal niet vóór 1 Jan.
1954 bij de Tweede Kamer kunnen
worden ingediend, daar de bestudering
van het middenstandsvraagstuk veel
tyd vordert, zo heeft minister Zijlstra
medegedeeld.
(ADVERTENTIE)
4 beroemde genees
middelen legen griep
Chefarine „4" werkt krachtiger, snel
ler en doeltreffender, want elk tablet
bevat vier geneesmiddelen, stuk voor
ftuk in de hele wereld beroemd. ,t
'nj^lje doet wonderen