Meerderheid Kamer
voor
(evt.) tweede TH
in Eindhoven
Uitgewekenen nu tijdelijk
Hordenloop
Wat gebeurt er met
zijdelingse schade?
Taak voor landbouw
Zakgeld
Dr J. v.Baal
gouverneur
Paardenhandel
zal herleven
Spreeu wenpraa t
HET VRIJE VOLK DONDERDAG 26 FEBRUARI 1953
PAGINA 2
Voor de tweede maal na de oorlog staat de Nederlandse landbouw
voor een zware liersteltaak, en dit betreft niet alleen de door de
watersnood getroffen gebieden. Want de ramp van 1 Februari stelt
de landbouw voor een nationale taak, waar onze gehele agrarische
wereld bij is betrokken.
De grootste problemen levert daarbij de akkerbouw. Een aantal
producten, die voor de voedselvoorziening van Nederland en voor de
export van betekenis zijn, zullen in ieder geval in dit oogstjaar niet in
de getroffen gebieden kunnen worden verbouwd. Een deel van die
producten zal nu in 's lands belang zo veel mogelijk een plaats moeten
vinden in het bouwplan van de boeren in andere delen van het land.
Dat betekent dat elders minder belangrijke gewassen het veld moe
ten ruimen. Voor de boeren in de overige delen van het land kan
dat een offer betekenen. Zij zullen voor de noodzakelijke teeltverschui
vingen grond moeten vrijmaken.
In landbouwkringen ziet men dit wel in. De vraag is echter, of het
op basis van vrijwilligheid in voldoende mate zal gebeuren. De
meeste boeren hqbben hun bouwplan voor het komende seizoen al
volledig vastgesteld en velen zullen hun bestellingen voor zaaizaad,
pootgoed en andere benodigdheden reeds hebben gedaan.
In verschillende landbouwkringen vraagt men zich dan ook af, wat
de overheid zal doen om de noodzakelijke verschuivingen te stimuleren.
Nu is voor velen ..stimuleren" synoniem met het stellen van aantrek
kelijke prijzen voor landbouwproducten. Zou de overheid echter deze
weg inslaan, dan zou de nood van de boeren in het zuidwesten van
ons land een verhoging van de inkomsten voor een aantal boeren
elders kunnen betekenen.
Dit lijkt ons zeer ongewenst en onnodig.
De enige juiste vergoeding zou naar onze mening zijn het vergoeden
van alle bewijsbare schaden als gevolg van wijzigingen in het bouw
plan ten behoeve van meer gewenste gewassen. Ondanks de moeilijk
heden van zo'n regeling lijkt het gewenst, dat de landbouworganisaties
zich in deze zin tot de boeren richten. De voorjaarszaai staat voor de
deur en de tijd dringt.
Voor een dwingende regeling zal noch bij de regering, noch bij de
boeren veel enthousiasme te vinden zijn. Maar indien men wil
voorkomen, dat de indirecte schade van de ramp nog toeneemt door
het uitgeven van grote bedragen in vreemde valuta voor agrarische
importen, zal aan een dwingende regeling, bijvoorbeeld in de vorm
van koppeling van teelten, niet kunnen worden ontkomen. Wordt er
echter op basis van vrijwilligheid voldoende bereikt, dan is een derge
lijke regeling niet nodig.
De voorzitter van de Stichting voor de Landbouw, de heer H. D.
Louwes, heeft in het mededelingenblad van de Stichting behartigens
waardige woorden geschreven.
„Laten wij elkander op handslag beloven, de getroffenen bij te staan
en trouw te blijven tot het einde toe. Daarnaast willen en moeten
wij met werkelijkheidszin en bezonnenheid onder ogen zien. wat er nu
komt en wat er nu moet gebeuren."
Wanneer men de taak, waarvoor wij staan in deze zin opvat, zal
ook de landbouw de taak waarvoor hij nu staat, wel kunnen volbrengen
Wat heeft West-Europa de laatste vijf jaar aan zijn integratie
gedaan? Op economisch terrein stichtte het de Gemeenschap
voor kolen en staal (met zes leden). Op militair terrein sloten negen
landen zich aan bij de Noordatlantische Verdragsorganisatie en teken
den zes het verdrag betreffende de Europese Defensiegemeenschap,
dat nog op goedkeuring door de parlementen wacht. En ten slotte
is er op politiek domein de Raad van Europa, bestaande uit afgevaar
digden wn vijftien staten.
Misschien zijn deze resultaten van vijf jaar ontwikkeling nog zo
kwaad niet naar Europees begrip. De éénwording van Rotterdam met
zijn randgemeenten heeft langer dan vijf jaar geduurd. Het door
breken van tradities is moeilijk; men kan er ongeduldig bij worden,
vooral als vreemdeling uit een werelddeel, waarvan de staten hun
grenzen trokken met de lineaal.
In elk geval staat de Europese integratie voor een nieuwe, heel
zware hordenloop. Wat zal er terecht komen van de Europese Defen
siegemeenschap nu Frankrijk daarin een positie wil gaan Innemen,
ongeveer zoals. Engeland, dat- er uit bleef? Het supra^nlitionaal
karakter, dat juist Frankrijk aan deze militaire samenwerking gaf
niet in de laatste plaats in het belang van Frankrijk zelf wordt op
die manier nogal radicaal om zeep gebracht. En de ministers der zes
landen, die in de K.S.G. samenwerken, en die nu in Rome bijeen zijn,
staan dus voor een vraagstuk, dat tot in zijn fundament is ontzet.
Ook de vèr-strekkende integratie-plannen op politiek terrein stui
ten op grote bezwaren. Als het ontwerp Europese grondwet, dat
volgende week te Straatsburg in behandeling komt, zou worden aan
vaard. dan zouden we pijlsnel stijgen van een zuiver consultatief
orgaan naar een Europese regering met een tweedelig parlement en
Europese verkiezingen. En dit als bovenbouw van de jonge K.S.G. en
de verfomfaaide Europese Defensiegemeenschap. Zoveel drukte voor
een omelet? zouden de Fransen vragen.
Het is geen wonder.dat Nederland de zware eerste etage van Euro
pa's eenwording wat sterker wil stutten, want tot nu toe is er nog
maar één paal met wat draagkracht: de Kolen- en Staal-Gemeen-
schap. Dat is wat weinig voor een Europese regering met een parle
ment en een senaat. Als de „groene pool" van Mansholt en de douane
unie van Beyen eens naast de K.S.G. werden gezet, dan zou het hele
bouwsel al een veel reëler karakter krijgen.
En in elk geval moeten Europese regering en parlement in het tot
stand brengen van meer functionele samenwerking een belangrijk
deel van hun taak kunnen vinden. Dat is minister Beyen nu in
Rome aan het bepleiten en het is te hopen dat de E.D.G.-puzzle niet
alle aandacht zal opeisen in de volgende weken. Want de eenwor
ding van Europa staat of valt met de geneigdheid om het als eenheid
economisch te ordenen. Wie daarvoor terugschrikt, heeft geen Euro
pese regering en geen Europees parlement nodig, omdat hij er geen
agenda voor heeft.
De „New York Times" van 22 Februari heeft ons een verrukkelijk
beeld voorgehouden Van hetgeen Europa zou vermogen als het ver
enigd was: bevolking Europa 248 millioen, Sowjet-Unie 215 millioen,
Verenigde Staten 157 millioen. Jaarlijkse staalproductie: Europa 61
millioen ton. Verenigde Staten 83 millioen ton, Sowjet-Unie 35 millioen
ton. Wereldhandel: Europa 230 milliard guldens. Verenigde Staten
110 milliard guldens, Sowjet-Unie 16 milliard guldens.
We kunnen dus nog wel wat en we hebben ook wel wat om
botje bij botje te leggen. Maar dat het vooral maatregelen zullen zijn
op sociaal-economisch gebied, die deze kracht van Europa in bewe
ging moeten brengen, dat ligt voor de hand. En dat dient allereerst
begrepen te worden door de staten, die nog niet op een al te voorbeel
dige sociaal-economische orde in eigen huis kunnen bogen.
Om de slachtoffers van de watersnood met de grootst mogelijke
spoed te kunnen helpen, heeft de regering de oude regeling
„Hulpverlening Oorlogsslachtoffers 1940—1945" op hen van toepas
sing verklaard.
Deze regeling onderscheidt in hoofdzaak twee groepen: zij, die hun
gewone werk niet meer kunnen verrichten en zij, die hun werk én
hun zelfstandige huisvesting hebben verloren en die dus bij anderen
zijn ingekwartierd.
Het is duidelijk, dat een reeds jaren bestaande regeling op ver
schillende punten tekort moet schieten als zij plotseling voor een ver
gelijkbare, maar toch op verscheidene punten weer heel andere ge
beurtenis tot leven moet worden gewekt.
Met name de bepaling omtrent het zakgeld voor ingekwartierde
évacué's is voor verbetering vatbaar. Een bedrag van drie gulden per
week voor boven 18-jarigen en van twee gulden voor beneden
18-Jarlgen lijkt ons te laag. Het laat nauwelijks ruimte voor de bestrij
ding van de meest noodzakelijke uitgaven, zoals bijvoorbeeld schoen
reparaties. contributies, de kapper, abonnementen enz.
Naar wij hebben vernomen, heeft de Raad van Vakcentralen deze
kwestie reeds aangesneden bij de minister voor Maatschappelijk Werk.
Het lijkt ons gewenst, afgezien van de andere verbeteringen, die In
de bestaande regeling moeten worden aangebracht, in ieder geval
het zakgeld te verhogen, opdat de geëvacueerden zich wat ruimer
kunnen bewegen.
maar hij ging vooraf ook uitvoerig
(Van onze parlementsredacteur)
De Tweede-Kamerfracties van de P.v.d.A. en de K.V.P. zijn
m e t de regering- van oordeel, dat een eventueel op te richten
tweede technische hogeschool in Eindhoven gevestigd dient te
worden. De andere partijen willen het vraagstuk van de vesti
gingsplaats voorlopig nog open laten: zij willen de mogelijk
heden zowel van Êindhoven als die van Arnhem eerst nadei
onderzocht zien, alvorens tot een beslissing te komen.
De heer Tilanus (c.h.u.) heeft gisteren een motie in dere «in aange
kondigd, voor het geval minister Cals hem vandaag geen bevredigende
toezegging «ou doen. Intussen zijn namens de P.v.d.A.-fractie door ir Post
humus enige voorwaarden gesteld ten aanzien van een eventueel te
creëren tweede technische hogeschool. De inwilliging daarvan is noodzakelijk
voor de definitieve steun van de P.v.d.A. aan de regeringsplannen.
De P. v. d. A. is de regering er
kentelijk voor haar opzet de even
tuele tweede technische hogeschool
een rijksinstelling te doen zijn. Maar
zo verklaarde ir Posthumus gis
teren aan het eind van een gedegen
beschouwing het is niet minder
noodzakelijk, dat er een bestuur
komt voor het gehele technisch
hoger onderwijs in Nederland.
Dat wil zeggen, dat er een cura
torium moet komen zowel voor Delft
als voor Eindhoven als voor een
eventueel nog weer later op te rich
ten derde technische hogeschool in
het noodoosten des lands, waarvan
de mogelijkheid aan de orde moet
komen, wanneer de tweede T. H.
meer dan 1000 studenten zou gaan
tellen.
Voorts zal voor „Eindhoven" moe
ten worden vastgehouden aan de be
perkte opzet van drie afdelingen.
Voorkomen dient te worden, dat er
als het ware bij verrassing een dupli
caat- van de T. H. in Delft zou ont
staan.
Pater Stokman (kvp) liet op
dit punt een ander geluid horen. Hij
kon wel aanvaarden, dat de studie
welke de regering wil laten onder
nemen gericht wordt op een Rijks
hogeschool, maar ten aanzien van de
bestuursvorm daarvan wilde hij zich
nog geenszins vastleggen
Daaruit bleek, dat dus ook de voor
standers van het regeringsvoorstel op
een essentieel punt van mening ver
schilden.
Wel spreekt de mogelijkheid van
een voortgezette decentralisatie van
ons hoger onderwijs in de vorm van
een derde technische hogeschool ook
de KVP aan In dat opzicht was
Pater Stokman eveneens van me
ning, dat de inrichting in Eindhoven
inderdaad van beperkte opzet zal
moeten blijven.
Hoge eisen
Posthumus beoordeelde de plannen
tot decentralisatie van ons technisch
hoger onderwijs in het licht van de
noodzakelijke industrialisatie. Neder
land moet producten van hoge kwa-
lfteitt kunnen exporteren, maar daar
toe zijn ook technische krachten no
dig, die aan hoge eisen voldoen,
Dat geldt niet alleen voor de ho
gere, maar ook voor de lagere en
middelbare technische krachten. De
decentralisatie van het hoger onder
wijs aanvaardde Posthumus dus als
geboden door het belang van de
werkgelegenheid en onze volkswel
vaart.
Daarbij achtte hij het met name
gewenst, dat in toenemende mate
intellectuele krachten ook uit de
kringen der arbeiders kunnen voort
komen. Pas wanneer de maatschap
pelijke emancipatie in dat opzicht
voltooid is. zullen de begaafdheden
cn het intellect van ons volk ten volle
kunnen worden gebruikt.
De socialistische woordvoerder
vroeg In dit verband het oordeel van
minister Cals over de gedachte aan
technische studenten na een ver
antwoorde selectie een ruime toe
lage te geven ter bestrijding van alle
kosten van studie en levensonderhoud.
Na afschaffing van de collegegelden
zou men met 2500 per Jaar per stu
dent een heel eind komen.
Posthumus' voorkeur ging uit naar
een beperkte technische hogeschool
te Delft tot 3500 studenten met
een of twee gedecentraliseerde insti
tuten elders, die dan geen doublures
van Delft mogen zijn.
Of Arnhem
De plaats waar een tweede T.H.
zal moeten komen speelde ook gis
teren de belangrijkste rol in het
debat. De heer Tilanus (c.h.u.)
vond het vreemd, dat de regering
haar nader onderzoek alleen op grond
van vestiging in Eindhoven wil on
dernemen. Hij vond dat de in te
stellen commissie tegelijkertijd een
plan voor Arnhem moet ontwerpen,
zodat de Kamer later haar besluit
omtrent de plaats kan nemen.
Zijn standpunt werd gedeeld dooi
de heren Roos jen (a.r,). Gort
zak (c.p.n.) en Van Dis (s.g.p.).
Dinsdag hadden ook mevr. For ta
nier de Wit (v.vd.) en de heei
Weiter (k.n.p.) zich reeds in ge
lijke geest uitgelaten.
Voor pater Stokman stond van
meet af aan vast, dat de decentrali
satie van het technisch hoger onder
wijs in het zuiden moet beginnen en
dat Eindhoven daarbij de aangewe
zen gelegenheid is.
Ir Posthumus constateerde op zijn
beurt, dat de regering door het vast
leggen van haar plannen op Eindho
ven de Kamer min of meer in een
dwangpositie heeft gebracht. Maar
hij achtte dit op zichzelf nog geen
reden, zich tegen het wetsontwerp Ie
keren. Ook hij concludeerde, tenslotte
tot het aanvaarden van Eindhoven.
op de kwaliteiten van andere steden
welke zich hebben aangemeld.
Als ernstigste reflectanten hield hij
daarvan het noord-oosten (Twente.",
het midden-oosten (Arnhem) en het
zuiden (Eindhoven) over. En daar
van zei hij, flat elke duidelijke keuze
eigenlijk als onmogelijk moet worden
beschouwd. 1
Niet af le wijzen
Daarom meende Posthumus, dat ei
ook geen overtuigende argumenten
met. beslistheid tegenover de keus van
de regering kunnen worden gesteld.
En waar dat in een zo belangrijke
zaak toch de plicht dient te zijn van
de volksvertegenwoordiger die anders
wil, achtte hij zich niet in staat de
keuze van Eindhoven af te wijzen.
(In verband met de mogelijkheid
van een verdergaande decentralisatie
die wellicht over 20 of 25 jaar aan
de orde kan komen, kwam vestiging
in het noord-oosten of het zuiden
Posthumus overigens wel verkies
lijker voor dan die in het midden
oosten).
De heer Stokman heeft zijnerzijds
zijn best gedaan, aan te tonen, dat
Eindhoven in ieder geval de voor
keur verdient boven een van de
andere candidaten. Daarbij bestreed
hij o.m. het argument van mevr.
Fortanier-De Wit. (v.vd.v dat Am-
nem om culturele redenen verkies
lijker zou zijn. Hij betoogde ook. dal
de provincies Brabant en Limburg
thans veel minder studenten vooi
het hoger onderwijs opleveren dan
met Arnhem en omstreken het geval
is. zodat ook uit hoofde van een
goede spreiding van het. hoger onder-
wits door het land Eindhoven hem
de plaats leek.
Veel op te helderen
De heer Tilanus, die voorshands
van de noodzaak tot vestiging van
een tweede technische hogeschool
nog allerminst overtuigd scheen
hi.i had, na de nationale ramp, de
behandeling liever willen uitstellen
bleek echter voor de Arnhemse
argumenten meer waardering te heb
ben.
De heer Roosjen (a.r.) zei, dat. ook
hij daarvan alsnog sterk onder de
indruk was gekomen.
Minister Cals, die vanmiddag aar
het woord komt. zal in ieder geval
nog heel wat hebben op te helderen
voordat het wetsontwerp er door is,
De Kamer heeft besloten af te zien
van haar plan, nog deze week het
ontwerp voor een nieuwe Zondags
wet te behandelen, Aangezien zij de
volgende twee weken niet zal ver
gaderen, zou dat debat te veel op
haastwerk zijn uitgelopen. Wanneer
de Kamer op 10 Maart weer bijeen
komt, zal dit onderwerp opnieuw op
de agenda worden geplaatst.
H Vervolg van voorpag.
Hij gaat ervan uit. dat zijn taak
zwaar zal zijn en de moeilijkheden
groot in aantal. Maar hij voegt er
bemoedigend aan toe: „Je moet ook
een beetje humor hebben"
Deze humor zal hem vermoedelijk
wel te stade komen want de heer Van
Baal heeft ondanks zijn begrijpelijke
gereserveerdheid rond het tijdstip
van zijn benoemihg stellig zeer uit
gesproken ideëen over het bestuur
van Nieuw Guinea. Daarvan heeft hij
?n dat zonder reserve, doen blijken
:n de rede, welke hij als Kamerlid
n December jl. heeft gehouden.
Bij die gelegenheid achtte dr Van
3aal een totale heroriëntering van
ie koers op Nieuw Guinea noodzake
tijk. Hij beval daartoe een soort pro
gram voor een vijfjarige periode aan,
dat een eind zou kunnen maken aan
de „telkens opduikende stelselloos
heid" welke hij in de gang van zaken
meende te moeten vaststellen.
Met name zei hij„Wij hebben ons
los te maken van cliché's, boven alles
van het oude Nederlands-Indië, dat
thans nog te zeer de gedachten en
het denken der bestuurders van hoog
tot laag beïnvloedt. Voor zulk een
nieuwe koers zullen ook nieuwe amb
tenaren nodig zijn. Ik wil er op aan
dringen dat met hun opleiding spoed
gemaakt wordt."
Behalve zeer concrete denkbeelden
ten aanzien van een noodzakelijke
herziening van de bestuursorganisatie
heeft dr Van Baal in de hier aan
gehaalde rede gepleit voor een be
wuste bevolkingspolitiek.
Hij pleitte in dat verband tevens
voor wat hij de „economische inte
gratie" van het platteland noemde.
De Papoea's moeten ook een rol spe
len in het economische leven van
Nieuw-Guinea als geheel. Daartoe
beval hij de oprichting aan van coö
peratieve verenigingen, aanvankelijk
onder overheidstoezicht en door de
overheid van bedrijfskapitaal voor-
P roef bedrijven
Overheidskapitaal achtte dr Van
Baal ook noodzakelijk voor het in
stand houden of oprichten van
proefbedrijven, die tevens voor het
wetenschappelijk onderzoek van be
lang kunnen zijn.
Intussen zullen met deze uitgaven
Aanvankelijk z.L zeker geen millioe-
nen gemoeid zijn: de werkelijkheid is
hu eenmaal dat Nieuw-Guinea tot
ilusverre in geen enkel jaar het be
drag. dat het op de begroting toe
gewezen kreeg, geheel heeft kunnen
verwerken.
Volgens berichten uit Hongarije
ziin twee van premier Rakosj's naaste
medewerkers, de ministers Geroe
Revai, „om gezondheidsredenen in een
sanatorium opgenomen".
(Van onze parlementsredactie)
Een oplossing: van een gedeelte van de moeilijkheden, waar
voor het vluchtelingenvraagstuk Nederland stelt, staat voor de
deur. Minister Donker heeft nl. de hand weten te leggen op
een buitenverblijf in Gelderland. Politieke vluchtelingen, die
rechtstreeks van achter het ijzeren gordijn komen, zullen daar
tijdens hun onderzoekperiode kunnen verblijven. Tot dusverre
werden zijl in politiebureau's ondergebracht
De minister van Justitie heeft dit
fisteren in de Eerste Kamer meege-
eeld, nadat hij uitvoerig de moeilijk
heden van het vluchtelingenvraagstuk
had geschetst.
Een van die moeilijkheden is. dat
West-Duitsland politieke vluchtelin
gen van achter het ijzeren gordijn,
die in Duitsland hebben vertoefd en
daarna illegaal naar ons land zijn
uitgeweken, kort daarna niet meer
wil opnemen. De minister hoont, dat
Vervolg van voorpag.
m-
Voor gewassen denkt men aan
aen regeling, die uitgaat van de op
brengst, die een landbouwer zou heb
ben genoten, als de ramp hem niet
had getroffen. Van zijn vergoeding
worden afgetrokken de kosten, die
hij nu niet heeft kunnen maken.
BedrljfsuitrustJngen wor
den waarschijnlijk vergoed op basis
van de kosten voor opnieuw aan
schaffen, maar ook verminderd met
ie afschrijving. Die afschrijving kan
telfs vrij hoog worden; in sommige
gevallen misschien zelfs wel meer
dan de helft. Voor handelsvoorraden
en vee geldt de inkoopwaarde van
Januari 1953.
Voor de vergoeding van huis-
raadschade zorgt hét Rampen
fonds. De regeling, die hiervoor in
eerste aanleg zal gelden, hebben wij
dezer dagen gemeld: voorlopig gaat
men uit van een „standaarduitrus
ting". die varieert naar de samen
stelling van het gezin.
In de vergoeding van verloren
kleding zal door het Rode Kruis
worden voorzien. Daar het Rode
Kruis bijzonder veel heeft gekregen
zal hier wel ruimschoots vergoed
kunnen worden.
Een moeilijkheid is de verdeling
van de kleding. Het Rode Kruis
werkt uitsluitend met vrijwilligers en
zal wel niet voor een lange duur
over mensen kunnen beschikken. OI
er uitreikingsinstanties moeten, ko
men, of dat de winkeliers ingescha
keld moeten worden, is een nog niet
beantwoorde vraag
Bijzondere gevallen
Overigens blijven er problemen. Ei
bestaat materiële schade en ze
is vaak niet gering die voorals
nog geen voet vindt in de wet.
Om een voorbeeld te noemen: er
zijn in vrij veel dorpen café's of ont
span ningslokalen, die droog bleven.
Hun eigenaars hebben de deur wijd
opengezet, eerst voor het redding-
werk, later voor hen, die aan het
herstel werkten.
Hun inboedel en interieur hebben
aanzienlijk geleden, want het
werd zeer intensief gebruikt voor
doeleinden waarop het niet was
berekend.
Een ander voorbeeld: Iemand
had, laat ons zeggen, een welva
rende bakkerij in een gebied
waar velen geëvacueerd zijn.
Zelfs al is zijn zaak niet getrof
fen, dan lijdt hij schade, omdat
hij niet verkopen kan. Om maar
niet te spreken van mensen, die
taken hebben buiten het ramp-
?:ebied, maar die plachten te
everen aan bedrijven, die nu
niet meer bestaan.
Dit alles is uiteraard ook schade,
die uit de ramp voortvloeit, maar ze
valt niet onder het begrip storm- en
waterschade, zoals ze destijds niet
viel onder het nu tot voorbeeld ge
kozen begrip oorlogsschade. Daar
voor Is (nog) geen wettelijke rege
ling.
Wat
nuf
Problemen zijn er ook voor de
mensen, die straks weer hun bestaan
moeten gaan opbouwen. Voor velen
zal de vergoeding hun schade geens
zins dekken. Geld voor de afschrij
ving op hun bezit hebben ze niet
in een potje zitten, maar de staat
lelt het wel mee. Bovendien zijn er
de kortingen.
Zij zullen meer geld nodig heb
ben, dan ze van het rijk krijgen. Hoe
moeten ze daar aan komen? Een
hypotheek? Het is twijfelachtig ol'
ze die zullen krijgen. Deskundigen
cp dit terrein houden het voor on
waarschijnlijk, dat de hypotheekban
ken voldoende geld op tafel kunnen
(en ln verband met hun bedrijfs-
t'olitiek mogen) leggen, als alle be
trokkenen daar aankloppen.
Wat da®? Een financicringsrege-
Ifng is er (nog) niét. Het enige, dat
wij vooralsnog kunnen zeggen is: er
7ijn mensen, die vinden, dat boven
de vergoeding een herstelcrediet bij
voorbeeld via de Middenstandsbank
met faciliteiten voor rente en af
lossing mogelijk moet worden ge
maakt.
hiervoor alsnog een regeling kan
worden getroffen.
Een tweede categorie vormen de
vluchtelingen, die rechtstreeks uit
een bedreigd gebied naar Nederland
komen. De bonafiden kunnen hier
blijven, de anderen moeten weer over
de grens. Het is moeilijk uit le
maken, wie van deze mensen goed is.
wie slecht.
Zo is het voorgekomen, dat een
communistische functionaris hier ge
ruime tijd heeft vertoefd, nadat hij
zich gemeld had als gedroste sche
peling.
Minder moeilijkheden dan zij, die
illegaal de grens overschrijden, leve
ren de vluchtelingen op. die als groep
worden binnengelaten, bijv. na inter
nationaal overleg. Zij vormen alleen
een probleem in verband met onze
bevolkingsaanwas.
De minister heeft o.m. verklaard,
dat in Nederland sinds Mei 1945
ruim 25.000 politieke vluchtelingen
zijn opgenomen, onder wie 2.300
•Polen, 4.200 „displaced persons" en
461 Russische Mennonieten. De A.R.
prof. Diepenhorst maakte er be
zwaar tegen, dat de minister onder
het totale aantal ook de 13.000 Am-
bonnezen begreep.
Mr Cam mei be eek (arb.) heeft
gisteravond een artikel van mr Jan
Derks in „De Bazuin" aangehaald
In dit R.K. weekblad wees de oud-
hoofdredacteur van De Tijd er op
dat de meeste oorlogen uitbreken
door binnenlandse onlusten bij de
aanvallende partij. Hij herinnerde
aan dit verschijnsel naar aanleiding
van de hernieuwde felle aanvallen
can katholieke zijde op het humar
tnsjne
Op verzoek van mr Cammelbeeck,
alsmede van prof. Beaufort
(k.v.p.) en prof. Diepenhorst (a.r.)
gaf minister Donker nogmaals zijn
standpunt in zake de geestelijke ver
zorging van gevangenen weer.
Bij zijn optreden als minister lag er
i) een ontwerp-regeling, die het voor
oultenkerKelijke groeperingen moge
lijk maakte, deze verzorging ter hand
te nemen.
De minister beeft hierin twee be
langrijke wijzigingen aangebracht:
1. vertegenwoordigers van deze
groeperingen kunnen alleen worden
toegelaten op vergunning van de
minister. Hierdoor is het mogelijk,
bijvoorbeeld politieke mantelorgani
saties en anti-christelijke verenigin
gen te weren.
2. Buiten-kerkelijke verzorgers krij
gen alleen toegang tot gevangenen,
als deze nadrukkelijk het contact
met godsdienstige verzorgers hebben
afgewezen.
„Hieruit blijkt wel", aldus de mi
nister, „dat ik de buitenkerkelijke
ïeestelijke. verzorging geenszins op
zoet van gelijkheid wil stellen met
de godsdienstige. Zowel in rooms-
catholieke. als in protestante krin
gen is hierover al waardering uitge
sproken."
Meer beveiliging
Van verschillende kanten is be
zorgdheid uitgesproken over het ge
vangeniswezen na de ontsnapping
van de oorlogsmisdadigers uit Breda
Hiervoor is geen reden, verzekerde d«
mipisjer. De gestichtfin te Breda
Hoorn, Leeuwarden en Groningen
zijn sterk beveiligd. In Breda houdt
een detachement politie de wacht
tot definitieve voorzieningen zijn ge
troffen.
Recreatie bestaat hier nu nog
slechts voor groepen, niet voor alle
gevangenen te zamen dus. Voor het
overige is er in het gevangeniswezen
niets veranderd. De verbetering,
sinds 1945 ter hand genomen, vindt
normaal doorgang.
Er is, zo zei de minister van Justi
tie. geen reden voor de vrees, in een
aantal r.k. dagbladen geuit, dat de
verbetering van het gevangeniswezen
gestuit zou worden door de ver
scherpte beveiligingsmaatregelen.
Mr Donker heeft meegedeeld, dal
hij binnenkort een wetsontwerp bij
de TVeede Kamer zal indienen, dat
sowel de pensioenen als de leeftijds
grens voor notarissen regelt.
Ook aan een vlottere uitreiking
'an bewijzen van goed zedelijk ge-
irag wordt gewerkt. Een geheel
nieuw wetsontwerp is in voorberei
ding.
De Eerste Kamer heeft de begro
ting van Justitie z.h,st. aangenomen.
De CPN was tegen.
Advertentie
Hoest Uw Kind.
Nederland heeft in 1952 7359 paar
den in het buitenland gekocht en in
gevoerd. Het exporteerde 3098 vier
voeters en wel in hoofdzaak naar
België: 2360 stuks.
Uit West-Duitsland werden veel
paarden voor de slacht ingevoerd,
maar een groot deel van deze import
werd hier gebruikt als werkpaard,
waardoor de handel in jonge. Neder
landse paarden werd bemoeilijkt. De
eigen Nederlandse fokkerij heeft hier
door ernstige bezwaren ondervonden.
Daarom werden in de loop van 1952
de geïmporteerde slachtpaarden van
een brandmerk voorzien en deze
paarden mag men niet op het bedrijf
hebben. Men verwacht, dat in 1953
de binnenlandse paardenhandel wat
levendiger zal ziin. aldus lezen wij in
het verslag van de Centrale Bond
van Paardenhandelaren in Neder
land.
„Lufthansa" wil bij
Fokker bestellen
De toekomstige nieuwe Duitse
Lufthansa heeft voor het vliegver
keer binnen Europa haar keus laten
vallen op Nederlandse vliegtuigen.
De commissie van voorbereiding van
de Lufthansa wil bij de Fokkerfabrie
ken twaalf tvveemotorige toestellen
van het type F 27 bestellen. Voor het
overzeese verkeer komen volgens onze
informaties slechts Amerikaanse
viermotorige machines in aanmer
king.
ln Numansdorp werd
een kat door het wa
ter ingesloten.Drie
weken heeft het dier
in een badcel geze
ten. Toen werd het
door de Dierenbe
scherming uit zijn
benarde positie ver
lost. Dolgelukkig na
men de Numans-
dorpse évacué's in
Rotterdam, poes in
ontvangst!
De R'damse Dieren
bescherming heeft
in de voorbije weken en ook nu
gaat dit werk nog door heel wat
dieren uit het bedreigde gebied gered.
Iedere dag trekken de inspecteurs er
met hun auto op uit en zij doen wat
zij kunnen om de dieren in veiligheid
te brengen. Soms is dat erg moeilijk
en kan er alleen maar wat voer neer
gelegd of uitgestrooid worden. Maai
de dagenlang onbereikbare Abben-
broekse" kippen konden op deze ma
nier in leven worden gehouden. Zij
zijn inmiddels gered.
Een periode van bruisende activi
teit heeft de Dierenbescherming ach
ter de rug. Het evacuatiebureau is
een groot succes geworden. Zoveel
aanmeldingen kwamen binnen dat
men op het ogenblik onderdak heeft
voor 3000 kippen, 600 konijnen, 250
honden en 125 katten. Het aanbod
overtreft de aanvraag en nieuwe aan
meldingen zijn derhalve op het ogen
blik niet meer nodig. Eén ding was
duidelijk: ook aan het dier werd in
deze rampspoedige tijd door duizen
den gedacht. Want niet alleen Rot
terdam bood onderdak aan geëva
cueerde dieren, ook uit vele andere
steden kwamen spontane aanbiedin
gen binnen.
Honderden évacué's hebben van de
diensten van de Dierenbescherming
gretige gebruik gemaakt. Soms wilden
„pleegouders" wel de vluchtelingen,
maar niet hun huisdieren opnemen.
Vaak kwam men naderhand tot de
conclusie: „Het huis is eigenlijk te
vol. Kunnen we die hond niet ergens
anders onderbrengen?" Anderen re
deneerden: „Wij willen graag een
poes opnemen en stuur dat meisje,
dat er zo aan gehecht is, er meteen
maar bij".
In al deze gevallen verleende de
Dierenbescherming bemiddeling en
zo kunt u op het ogenblik zien hoe
de leerlingen van de Klimopschool in
de Jensiusstraat gezamenlijk een
marmot opvoeden. In de stal van Van
Gend en Loos staan twee gee va-,
cueerde geiten, waarvan er één tij
dens het transport het leven schonk
aan een jong geitje
Er zijn natuurlijk honderden huis
dieren, waarvan geen eigenaar be
kend is. Deze worden met uitvoerig
signalement opgeschreven door de
Identificatiedienst in Den Haag
(adres Prinses Mariestraat 40). Een
evacué die zyn huisdier kwijt is, kan
daar informaties inwinnen omtrent
de verblijfplaats. Op deze manier zijn
heel wat mensen en dieren op geluk
kige wijze herenigd.
De Dierenbescherming heeft hard
gewerkt om ook het leed van de die
ren zoveel mogelijk te verzachten.
Moge dit werk ons aller sympathie
hebben.
En wanneer u bovenstaand stukje goed
gelezen heeft, zult u natuurlijk onmld-
lijk meewerken aan het opsporen van
drie verdwenen „évacué's". Dat zijn een
witte fox met zwart bruine kop, afkom
stig uit 's-Graveudeel en ondergebracht
bij de fam. Prins. Zwaerdecroonstraat 50;
de zwart-wltte reu loekle met pluim
staart. uit Middelharnls en onderge
bracht bij de fam. Katteetaart, Kooiwal-
weg 37: en de Cyperse kater Florls uit
'8-Gravendeel, gehuisvest bij mevr. Kops.
Drcsselhulsstraat 20. Voor hun eigenaars
zou het erg sneu zijn. wanneer de die
ren. ondanks de redding, toch verloren
zouden gaan.
Rampenfonds
Wim Prins uit de Vlasakkerstraat
heeft het voorbeeld van de kijkdoos
met succes gevolgd. Met zijn mi
niatuurtheater begaf hij zich naar
't Stadion. Toen de wedstrijd Feij en-
oordEindhoven afgelopen was wil
den zoveel liefhebbers ten bate van
het Rampenfonds in die doos kijken,
dat Wim een gulden naar Pieter kon
sturen.
„Waar blijven de klaverjassers?",
vroeg een week geleden een klaver
jassend spreeuwenvriend. Wees ge
rust, hier komen ze: De klaverjasver-
eniging Schanswyck met 70,27,
zijnde de opbrengst van het 20 Febr.
gehouden prijsconcours en de klaver
jassers van Hollandia, die 14 Februari
maar liefst 130 by elkaar speelden.
Graag nog meer van die troevenEen
troef was óók de jeugdvereniging De
Hoek uit de Beverstraat, die zoveel
filmde en tombola-de, dat wy 125
aan het Rampenfonds kunnen afdra
gen, Dit geld is voornamelijk door de
jeugd bij elkaar gebracht! En tot slot
acht gulden van de heer Van Z., een
bouwvakarbeider in Ziektewet. Flo-
ï'ine heeft twee uitroeptekens achter
dit aanbod gezet!!
Aanbod
Ook vandaag wear een groot aanbod
van ledikantentweepersoons ledikanten
van Van B, uit de Prof. Schoenmaker
straat te Delft (ook nog een eenper
soons), van W. uit de Godschalkstraa*,,
van De J. uit de Zwaerdecroonstraat
(met spiraal), van Vsn V. van de Spie
gel nlsserka de; eenpeisoons ledikanten
van V. uit de Heemraadsstraat (plus kle
ding). van Van der H. uit de Zestlen-
hovenstraat en van L. uit de Rusthof-
laan; een kinderledlkantje van H. uit
de Eikendaal.
Ook de kledinglij3t is weer verheugend
lang. WIJ noteerden kleding van Van G
uit de Putselaan, van H. uit Rockanje
van B. uit de Beukelaarstraat, van M.
uit de Mr Arentstraat, van De G. uit
de Madellefstraat, van N.N. cn van D.
uit de Corveretraat. Voorts kachels van
L uit de Groepstraat en Van T. uit de
3e Carnlssestraat, lampen van K. van
de Boezemsingel en L. van de Groene
Hilledljk, een tweellngklnderwagen van
N N. uit de Joh. Brandstraat, een kin
derwagen van De G. van de Kortekade,
warm waterstoven voor de bejaarde ge-
evacueerde vrouw van V. uit Vlaardin-
gen en S. uit de Vosmaerstraat, een luid
spreker van N.N., een tafel van D. uit
du Borselaerstraat. rijwielonderdelen van
C. uit de Akelelstraat, twee stoelen van
B uit de Voorschoterlaan. een weeftoe-
stel. lectuur en postzegels van B. uit de
Poarlstraat, postzegels van P. van de
Varkenoordseweg, capsules en zilverpa
pier van N.N.. lectuur van V. van dé
Splegelnlsserkade cn een legdoos plus
prentbriefkaarten van Van der S. uit de
Vosmaerstraat.
Hartelijk dank voor dit grote aanbodI
Verlies
Het dochtertje van de fam. Buyten-
dijk. Rob. Frulnstraat 27. verloor 21 Fe
bruari tussen haar nuls en de Josephlaan
zeven en een halve gulden. Een pols
horloge met bruin lederen bandje werd
22 Februari tussen Dortmondstraat er.
Stadion vermist door de heer Leentjes.
Dortmondstraat 46. De fam. Le Blanc,
Kleine Vlsserljstr. 23. wacht ln spanning
op het petje, dat Zondagmiddag ln die
straat door een wat oudere Jongen van
het hoofd van een zesjarig Jongetje werd
geslagen. Waar is dat petje gebleven?
Mevr. Bolle, Vlaggemanstraat 22. raakte
vorige week Dinsdag twee zakjes met
drie nylonkousen kwijt. Het doch
tertje van de fam Hacgberg. geëvacueerd
op het adres Coloninstraat 31, verloor
eind vorige weer een rood wollen h a n d-
-choentje.
Vondst
Een rood kindertasje met een pakje
siaalwol is ln de omgeving Matheneseer-
dijk gevonden door J van Duffelen, Bus
ken Huetstraat 13a. Op het adres Sik
kelstraat 24c wachten een paar bruin*
glacé dameshandschoenen op de eigena
res. De heer Vollegraaf. Hordijk 288 vond
22 Februari op de Geldersekade een zwart
kinderlakachoentje. maat 22.
PIETER SPREEUW
