mmn DIT AARZELEND EUROPA EEKBLAD Lijdensweg van een kapper In dit nummer: Over een wieg en een graf dault uit loonden (ems. Zij stelden er de eeuwige, de frasisrh-Franse vraag om ze kerheid en veiligheid en meer garanties. Zij ontvouwden er hun protocols on het E.D.G.- verdrag en die gaan dan naar Bonn en ook daarin vragen zijgaranties In Londen Het men deze Fransen bedelen om steun. Maar de Engelsen volharden in een isolement, dat raste in een fiid, toen de zee nog een beveiliging was en het Empire een sterke realiteit. In Straatshnrg snraken de vijftien landen van de Euronet Vergadering over een Europese grondwet, waar men in Maart verder over zal praten en onnieuw ver- Iclae'de Lord T avfon, dn' F,norland nimmer als lid kan toetreden, omdat het ziin squve- •ptmfp't niet nr'is kan oeven Tn Rome konien volgende week de zes ministers van het kleine Eurona hi'oen. Zij zullen alvast over een Euronese Politieke Gemeenschan praten terwijl de Defensie- Gemeenschap nog midden-in de branding staaf en over het F.D.G.-verdrag zelf en over het Saarnroblecm en over Neder landse denkbeelden inzake economische in tegratie. En zo praat men en beraadslaagt en dient prac-adviezen in en protocollen en de tijd verstrijkt. In Amerika verzekert de heer Foster Dulles andermaal, dat de wieg der Amerikaanse beschaving toch waarlijk in Europa heeft gestaan. Zes weken is Foster Dulles nu minister en daarin leerde hij tact genoeg om alleen over een wieg en niet over een graf te spreken. Maar waarlijk aan dat graf van Euro pa zullen wij allen staan, zo niet ergens een Europese staatsman opstaat, sterk genoeg en moedig genoeg om dit oude werelddeel w a a r 1 ij k tot eenheid en w e r k e 1 ij k tot samenwerking te bewegen. Nog is het tijd. Nog kan deze Westerse wereld, zo zij die leiding vindt en leert aanvaarden, het harde woord weerleggen, dat Mauriac on langs citeerde„C'esf en manquant a l'cter- nité que les chrétiens ont manqué leur temps." De eeuwigheid verzakend, verzaak- i ten de Christenen hun tijd. GEEN DIPLOMA. GEEN PATROON De wereld staat niet stil en terwijl Nederland zich aangordt om de gevolgen van de watersnood te boven te komen, vinden overal in het buitenland be langrijke gebeurtenissen plaats. ]n dit nummer worden de voornaamste situaties op internationaal gebied door bekwame auteurs behandeld cn wel HEINZ LIEPMAN „In Bonn ontplofte een Dullcs-bom" (pag. 3). REBECCA WEST, NIKOLALS BASSECHEÏ cn DONALD McLACH- LAN „Ruslands antisemitisme" (pag. 5). JACOUES CIIASTENET„Frankrijk moet kiezen" (pag. 7). BEVERLEY BAXTER „Lijfstraffen voor Britse misdadigers" (pag. 7). JAMES BL1RNHAM„Krachtiger Amerikaanse politiek" (pag. 9). ALAN PATON „Afrika ontwaakte te vroeg" (pag. 9). ARNOLD J. TOYNBEE analyseert in zijn belangwekkende reeks artikelen de verhouding tussen het Westen en de Islam (pag. 4). Nederlandse activiteit in den vreemdeLLOYD LOCKHART bezocht Neder landers die slaagden in Canadadr P. K. HUIBREGTSE schrijft over Neder landse werkzaamheden in Marokko (pag. 11). J. W. F. WERUMEUS BUNING beschrijft het heldhaftige werk dat de Nederlandse reddingboten tijdens de stormperiode hebben verricht (pag. 27); II. J. LOOM AN geeft een volledig overzicht van de buitenlandse hulp aan de slachtoffers van de watersnood (pag. 27), terwijl PROF. MR J. A. VAN HAMEL en PIET BAKKER op de historische achtergronden wijzen van Nederlands strijd tegen het water (pag. 2S). Op de vrouwenpagina's (31 en 33) onthullen CONSTANCE WIBAUT cn DINY KUYPERWILMANS de geheimen der Franse voorjaarsmodevoorts bijdragen van CAROLINA ANDRAU—SANTHAGENS, MIMI RIJPSTRA—VERBEEK. B. DE BOER VAN LEY—VANDER cn MARTHA VAN BRINK—POORTop pag. 35 be spreekt MAX TAK het opzienbarende proces tegen Jèlke Jrop pag. 36 vindt men een kort verhaal van RAYMOND BRULEZ. De pagina „Reizen en Trekken" (29) herkrijgt in dit nummer, nu straks het toeristenseizoen gaat beginnen, ha»* ©jide omvang. ART BUCHWALD is vele bezoekers van Parijs van dienst met een lijst van de tien beste restaurants van 1952. Ik kan je maken en breken" sprak de controleur van de „Vakgroep Kap- persbedrijf" tot een Amsterdamse kap per, die in het gelukkige bezit was gekomen van een bloeiende kapperszaak, doch zijn zaak niet drijven mocht omdat hij niet in het bezit was van het z.g. patroonsdiploma... De jonge kerel, die de zaak van zijn pa troon had overgenomen, bezat een Midden standsdiploma, een Gezellendiploma, maar het voor hem belangrijkste papier, waaruit zijn bekwaamheid als patroon zou moeten blijken, was nog niet in zijn bezit. „Geef mij vier maanden uitstel opdat ik het patroonsdiploma halen kan", vroeg de kapper aan de man van de vakgroep, maar daar wilde deze niet van horen. „Dan had je maar eerst het patroonsdiploma moeten halen alvorens deze zaak over te nemen. Wij eisen papieren, dat papier heb je niet en dus ben je in overtreding". Dit onaangename bezoek was het begin van een lange lijdensweg, welke de kapper nu zou hebben te bewandelen en waarop hij ook nog, vanwege het gemis aan het belang rijke papier, met de economische recherche, ja zelfs met de economische rechter te ma ken zou krijgen. Het dreigende gezegde „Ik kan je ma ken en breken" werd werkelijkheid toen kort nadien een rechercheur vari de Econo mische Dienst in de kapperszaak verscheen en onze kapper verhoorde. Deze rechercheur begreep dat de Am sterdamse kapper binnen vier maanden het patroonsdiploma wel zou kunnen halen. En in die tijd zou geen enkele man in de druk beklante zaak zich afvragen of de kapper, die voortreffelijk knipte cn schoor, al dan niet een patroonsdiploma bezat. Het zou hun ook weinig interesseren. De rechercheur deed zijn plicht, maakte een proces-verbaal op, doch hield dit ge ruime tijd onder zich in de hoop dat de kapper in die tijd het bewuste patroons-' diploma wel zou weten te bemachtigen. De politieman nam echter kort daarna ontslag cn hij vergat het proces-verbaal. Maar wel dra verscheen er een andere rechercheur, die opnieuw proces-verbaal opmaakte. Al zag ook deze politieman onmiddellijk de grote onbillijkheid van het geval in, toch zette hij het proces-verbaal door. Veertig gulden boete of twintig dagen hechtenis, luidde het vonnis. En daar zat de kapper met zyn bloeiende zaak, die hij kon gaan sluiten of.kon voortzetten met een gedwongen compagnon die wèl het ver eiste diploma bezat. De veroordeelde kap per koos de laatste weg. Of de compagnon met het vereiste papier in zijn zak, zó slecht knipte dat de klanten verdwenen indien zij niet door de patroon I zelf onder handen waren genomen, interes seerde de vakgroep noch de economische rechter. Aan de wettelijke voorschriften was nu voldaan! De aanwezigheid van de „com pagnon" kostte de kapper handen vol geld, maar ook dat was iets waarover de vak groep zich geen zorgen maakte. Toen onze voortvarende Amsterdamse kapper ten slotte zijn patroonsdiploma be haalde dit gebeurde kort nadat de man de boete had betaald kon hij aan de wederopbouw van zijn zaak beginnen. M. RECKMAN Reeds zyn enige duizenden exem plaren besteld van de plaat van Doeve en het gedicht van Werumeus Buning, zomede van de gravure van Jean-Paul Yroom. Verdere bestellingen kunnen gericht worden aan onze administra tie. Een bedrag van 9000.dat voor deze platen ontvangen werd, is reeds door ons overgemaakt aan het Rampenfonds. Blijft verder indachtig aan het giro nummer van het Rampenfonds 95 75 Plasiic-lak. de allerluiste vinding,wordt thans aangebracht op alle Pas-toe bergmeubelen, tafels en kleinmeubelen. Deie lak beschermt het hout tegen hitte, krassen, vlekken, alcohol cn voorkomt verkleuren en vuil worden, doordat geen stof meer in de poriën ..-in drmgea-J t U. Mi S. Rottoord3, Utrecht, ZATERDAG 21 FEBRUARI 1953 N.V. U1TG. MIJ BONA VENTURA 9e JAARGANG - No 8 ELSEVIER PRIJS VOOR NEDERLAND 35 CENT VOOR BELGIË 7 FRANK Europese Defensie Gemeenschap 36 PAGINA'S (d. K.) De historie heeft geleerd, hoe goed de dictatoren elkaar begrijpen. Zij spreken dezelfde taal. Stalin en Hitler ver stonden elkaar, toen zij in 1939 Polen samen deelden. Pas veel later vlogen zij elkander naar de keel. Maar nog vandaag de dag zoeken de Russen in Oost-Duitsland hun sterkste helpers onder de vurigste ex- Nazi's. Thans heeft Slalin zelf een langdurig en hartelijk gesprek gevoerd met dr Leopoldo Bravo, de nieuwe ambassadeur van Argen tinië te Moskou. Er was een tijd, waarin maarschalk Slalin een vurige banvloek uit sprak over dictator Peron. Toen noemde hij de Argentijnse heerser een volksverra der, een dwingeland, een onderdrukker. Kortom een fascist. Thans wordt de afge zant van dezelfde Peron in de salons van het Kremlin door een goedgemutste Stalin vriendelijk ontvangen en gans de Sovjet- pers boekstaaft de ontmoeting plechtig en uitvoerig. Nu kan men zeggen, dat dictatoren als het zo uitkomt een zeer slecht geheugen hebben. Maar daar staat tegenover, dal zij niets voor niets doen. Zo zou het kun nen zijn, dac deze bijeenkomst die samenvalt met een zeer levendige commu nistische activiteit in enige Zuid-Ameri kaanse landen een der belangrijkste ge sprekken van deze tijd zal blijken. De nieuwe speerpunt, die men te Moskou smeedt, is op Noord-Amcrika gericht. Zij wil Latijns-Amerikaanse landen voor Was hington onhanteerbaar maken en zij dreigt de verhoudingen in de Verenigde Naties nog moeilijker te doen worden dan zij reeds zijn. Aan de grijze Theems zegt men bedacht zaam, dat voor de Soedan de enig- mogelijke regeling bereikt werd. Maar aan de Niji viert men uitbundig de eerste grote overwinning van generaal Naguib op de Engelsen. En aan de Nijl heeft men gelijk. Want in dc Soedan heeft Engeland veel verloren cn niets gewonnen. Niets zelfs niet de welgezindheid der Egyptena- ren. Tenzij men aanstonds ook aan het Suczkanaai alle posities opgeeft. Wat Churchill aan ccn Labour-regering bitter zou hebben verweten, heeft Eden volbracht. Zijn eigen partij beseft het mor rend men heeft dc Soedan prijsgegeven. Eh men heeft ook de twee millioen primi tieve nict-Mohammedanen van de Zuidelijke Soedan in de steek gelaten. Agoth, de grote hoofdman van de Dinka-stam, zeide tot Sef- ton Delmcr „mijn moeder vluchtte voor de Noorderlingen onder de Mahdi en ik ben geboren in het gras. Ik ken de slechtheid van de Noorderlingen. Toen de Engelsen kwamen, brachten zij ons vrede. Maar zij voedden ons niet op. Als zij ons onderwezen hadden zoals zij het die anderen deden, waren wij thans tegen de Noord-Soeda- nezen opgewassen. Dus gy Engelsen moet hier blijven. Gij moet ons in zeven jaar zo veel leren, dat wij ons tegen de Noorder lingen kunnen handhaven." Nu, dat zal niet gebeuren. Bitter zegt Delmer„Naguib verlangt dat wij gaan en wij gaan. En andermaal moesten onze loyale vrienden verkocht worden. Dat is een lelijk woord, In feite heeft de regering-Churchill Britse posities verlaten terwille van hogere Britse belangen. Of zij die redden zal, blijkt spoedig. De grote vuurproef moet nog komen. Dan kan blijken, dat Egypte's eisen inzake het Suez-kanaal door de Soedan-over- winning veeleer verscherpt zijn, dan verzacht. Reeds waarschuwde Lord Killearn. Met recht van spreken hij was tien jaar lang Brits Ambassadeur te Kaïro en Hoge Com- Geef Liv kindje sterke tandjes ruggetje stevige beentjes D'KALK a'miin.i.iaiMi'aii'iiunn OOK IN BELGIË OVERAL VERKRIJGBAAR missaris voor dc Soedan. Pas op voor gene raal Naguib's anti-Britse vrienden, zegt Lord Killearn. Pas op voor zyn rechterhand, kolonel Gamal Abd el Nasser. Hij haat de Engelsen. Zwakheid wekt bij deze mannen slechts minachting, zegt Lord Killearn en hij adviseert„ik zou tot hen allen zeggen, dat tenzij zij dc Britse voorstellen voor de verdediging der Kanaalzone aanvaarden, zo als het internationale Midden-Oosten-Com mando, waarin de Britten hun volle deel zullen verwerven, zij n i c t s zullen krijgen." Dat is mannentaal. Maar generaal Nagnih, die twee grote Duitse handelsdelegaties op bezoek heeft, die omringd is door een staf van Duitse militaire adviseurs ouder leiding van een oud-Wehrmacht-generaal en die meermalen bezoek ontvangt van dr Hjalmar Schacht, schrikt niet van boze woorden. En het is zeer de vraag of de Engelsen na hun Israël-crvaringen, na hetSoedan-accoord en na Abadan nog wel in staat zijn in dit turbulente, woelige en gevaarlijke Midden- Oosten iemand laat staan Naguib! waarlijk aan het schrikken te maken! Pandit Nehroe heeft zojuist gepleit voor de vorming van een „derde wereldge bied" los van de Russische en los van de Amerikaanse sfeer. India's premier komt niet lot dit pleidooi, omdat hij het Westen of Engeland zou haten. Maar wel omdat hij de kracht van hel Westen niet vertrouwt. Zijn 'and grenst aan Russische en aan Chi nese machtsgebieden. Die krachten kent hij van nabij. Hij gelooft niet, dat men de Russen cn de Chinezen kan verslaan. Niet in Korea en niet in Indo-China. Hij ziet de storm opsteken en hii wil er buiten blij ven. Dat zal een illusie en een dwaling blij ken, maar dat is thans niet aan dc orde. Waar het op aan komt is, dat Azië's grootste niet-communistischc staatsman zijn volken en rijn vrienden huiten de grote strijd wil houden, die hij aan ziet komen. Ziet daar de zwarte wolken aan de hori zon. In Noord-Afrikain het Midden- Oosten in Oost-Aziëin Zuid-Ame- rika. Kijkt naar deze duistere achtergrond, waar overal de vonken spetteren en vervol gens naar de voorgrond ons eigen West- Europa. Daar keerden dc ministers Maver en Bi- JNog niet in liet gelid

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 1