KADERDAGEN 1953
ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP ZEELAND
Redactie: J. D. Haak Dzn, A. C. Hanse, P. Hendrik se, M. Kosten, L. de Jager, Z. Poppe en
M. Poissonnier. Redactie-adres: Secretariaat L. J. G., Landbouwhuis, Goes.
De kaderdagen zijn geslaagd. Wat
meer is: ze zijn reusachtig goed ge
slaagd. Ondanks alle pessimisme
waren er 40 L. J. G.-ers en Z. P. Me
sters aanwezig in de gezellige jeugd
herberg ,,Bleije Haghe" te Axel.
Dat het helemaal niet nodig is een
vreemde voor de leiding van onze
Provisorisch begraven bij
Vluchthaven te Zijpe
Onheilspellend luidden de klokken of loeiden de sirenes in de
nacht van 1 Februari 1953. Op dit moment kon men nog niet
vermoeden, dat dit het begin zou zijn van een nationale ramp,
die zijn weerga in de geschiedenis niet heeft.
Diepe wonden zijn geslagen en grote materiële schade is aan
gericht. Maar wat betekent dit, zolang deze wonden nog te
helen, en de schade, zij het dan ook ten koste van veel zweet,
weer te herstellen zijn.
Er zijn zo heel veel verliezen geleden, die niet meer goed te
maken zijn; in vele gezinnen is een leegte gekomen, en vele ge
zinnen zijn zelfs geheel uit elkaar gerukt. Een leegte is er thans
ook gekomen in het gezin van de familie Uijl in Tholen, een
leegte die men niet spoedig zal vergeten en die de herinnering
aan deze nationale ramp nog triester maakt.
Onder bovenstaande titel stond als eerste naam in de ver-
lieslijst van het Roode Kruis vermeld: Cornelis Uijl, Kruittoren
7 te Tholen.
Het was alsof het niet mogelijk was! Kees, bij velen in L. J. G.-
kringen bekend en gewaardeerd om zijn jovialiteit en sportivi
teit op onze bijeenkomsten, en die op onze eerstvolgende ver
gadering nog een inleiding zou verzorgen. En tochzal Kees
niet meer in de ouderlijke woning terugkeren, en dit betekent
dat ook onze L. J. G.-afdeling een onherstelbaar verlies heeft
geleden. Kees heeft ook hier een leegte achtergelaten, die wij
nimmer zullen vergeten.
Wij wensen de ouders sterkte toe met dit voor hen zo smart
volle verlies.
Hij ruste in vrede.
Bestuur L. J. G. Tholen/Oud-Vossemeer,
M. C. J. KOSTEN, Voorzitter.
J. M. v. d. WEELE, Secretaris.
THOOLS NIEUWS
De laatste tijd leeft de L. J. G. op
Tholen weer op. De animo en de acti
viteit bewegen zich in stijgende lijn!
De belangstelling voor de Kaderdagen
in Axel was van Thoolse zijde maar
zeer matig en het was St. Philipsland,
dat de balans voor de streek nog eni
germate voor ons in evenwicht hield.
Op Vrijdag 23 Januari hield de Afd.
St. Maartensdijk een gecombineerde
vergadering, waarop werd besloten
dan zou men hiervoor'n zelfgemaakte
een ontspanningavond te houden en
revue instuderen. De medewerking
van de leden was prima en het be
loofde dan ook iets goeds te worden.
Helaas zullen al deze mooie plannen
tengevolge van de nationale ramp,
die ook ons eiland zo zwaar trof, in
het water ondergaan.
Dinsdag 27 Januari liet Ir W. L.
Harmsen in Tholen verstek gaan, toen
hij daar een instructie-les over de vee
beoordeling zou geven. Dit ontmoe
digde ons echter niet. Wij zochten een
dambord, een sjoelbak en een ping
pong spel op en brachten de avond op
geanimeerde wijze zoek met een spor
tieve strijd op het groene laken, dam
bord enz.
De uitslagen waren:
Dammen: 1. M. A. Geuze; 2. C. Uijl;
3. J. Moelker.
Biljarten: 1. I-I. Brooijmans; 2. M.
Cornelisse; 3. J. Goorden.
Sjoelen: 1. C. Uijl; 2. M. de Wilde;
3. J. Goorden.
Ping-pong: 1. J. Moelker; 2. M. Kos
ten; 3. Corrie Mol.
Vrijdag 30 Januari kwam Ir. Harm
sen naar Scherpenisse en liet ons aan
de hand van een koe van de heer D.
Duijnhouwer, aldaar, zien waarop we
bij de veebeoordeling moeten letten.
Het was uiterst leerzaam en het was
jammer, dat ni,et alle L. J. G.-.leden
acte de présence gaven.
L. J. G.-leden, let op U saeck! Wan
neer er dergelijke leerzame onderwer
pen worden behandeld door deskun
dige personen, maakt dan dat je er
bij bent!
Wat daarna op 1 Februari is ge
beurd, weten we allen en hebben
velen van ons van zeer dichtbij mee
gemaakt. De couranten hebben er
vol van gestaan, en het ligt niet op
onze weg, hier verder op in te gaan.
Ook in Tholen zijn grote verliezen
aan mensenlevens, .runderen, paar
den en materiaal gebeden, waarvan
kaderdagen erbij te halen, bewezen
de mensen, die deze dagen op zo'n
fijne manier de touwtjes in handen
namen; ook daardoor verliep alles
veel geanimeerder.
Enkele uitstekende sprekers be
lichtten vele aspecten van een Ver
enigd Europa. De eerste avond sprak
de heer Schiphorst. Hij liet ons op
zeer nuchtere wijze de toestand van
het hedendaagse West-Europa zien.
De staten in ons werelddeel kunnen
niet meer voor hun eigen welzijn en
bescherming zorgen. Dat. het schijn
baar nog wel draait, hebben we uit
sluitend aan de Marshall-hulp te
danken. De grenzen, met de daaruit
voortvloeiende invoerrechten, be
schermende rechten, enz., belemme
ren elke gezonde economie. Het gaat
nu niet meer om of we vóór of tegen
een Verenigd Europa zijn; het is een
noodzaak, een dringende, bittere
noodzaak geworden. Vele kansen heb
ben we in de twintigste eeuw al
voorbij laten gaan. Nu gaat het om
to be or not to be.
Te veel van Europa is al achter het
ijzeren gordijn verdwenen en we kun
nen het ons niet permiteren, dat dit
gordijn nog dichterbij komt.
Heel veel zal er echter nog moeten
gebeuren vóór we waarlijk Europees
zullen gaan denken. Allen in Europa
zijn we ego-centrisch en chauvinistisch
opgevoed. Geen enkel land is beter
dan juist het land waar wij in gebo
ren zijn. We teren allemaal op de
grote daden van onze voorvaderen.
Op een vraag of we de Benelux als
een voorbeeld van een Verenigd
Europa kunnen zien, antwoordde de
hetr Schiphorst, dat dit juist niet het
geval was.
Een verbinding van kleine landen,
die dezelfde moeilijkheden hebben,
kan nooit een ideale oplossing zijn.
Pas wanneer contra-landen zich ver
binden, kan een gezonde wisselwer
king tot stand komen.
En tot slot: de loop der tijden kan
men niet stuiten. Vroeger vocht Am
sterdam tegen Haarlem, later Zeeland
tegen Holland, tot men zich tenslotte
verenigde tot de Nederlanden. Ook
deze zaak zal doorgaan en laten we
zorgen er bij te zijn.
Mr. Abbink besprak de intergratie
van de landbouw. Hij was er van
overtuigd, dat intergratie op land
bouwgebied uiterst noodzakelijk is.
Wij, als boeren, ondervinden aan
den lijve wat invoerrechten, gesloten
grenzen en beschermende rechten
betekenen. Maar het zal zeker niet
gemakkelijk zijn om tot een Europese
landbouwmarkt te komen.
Wat is er een verschil in de kost
prijzen van dezelfde producten in de
verschillende landen! Verschil in
bodemgesteldheid. lonen, vakbe
kwaamheid en techniek. Spreker
wees ook op de specialisering van de
landbouw in Amerika. Ook dat zullen
we meer na moeten streven. Zo zui
len b.v. de tomaten uit het Westland
wel eens kunnen verdwijnen, omdat
ze veel voordeliger in Italië zonder
kassen gekweekt kunnen worden.
Om tot. intergratie van de landbouw
te komen, zullen we eerst een over
gangsstadium door moeten maken,
waarin de slecht-ontwikkelde land
bouwgebieden verbeterd kunnen wor
den en de noodzakelijke omschake-
het eerste verlies veruit het zwaarste
weegt. Stavenisse heeft een zeer
zware tol moeten betalen.
Zoals uit dit nummer blijkt, be
treurt ook onze L. J, G. een slacht
offer. We zijn allen diep getroffen
door dit zware verlies.
ling zal plaats moeten vinden. Dit
alles zal veel moeite, tijd en opofferin
gen kosten.
Ook Mr. Abbink wees er op, dat
deze zaak ten zeerste onze aandacht
verdient en dat ook wij onze stem
kunnen verheffen in onze organisa
tie en coöperaties.
Na deze twee sprekers, die de zaak
nuchter en zakelijk bespraken, kwam
Thijs Booij, die als gevoelsmens ons
allen door zijn betoog ten zeerste
boeide.
De geest is het cement van de maat
schappij, maar hoe is de geest in het
hedendaagse Europa?
Hoe is het toch mogelijk geweest,
dat in 20'n korte tijd twee burgeroor
logen zijn gevoerd in Europa?
De grote onderlinge verdeeldheid
is hier voor een groot gedeelte de
schuld van. Hoewel we toch zo van
elkaar afhankelijk zijn en elkaar zo
nodig hebben, haten we elkaar. Het
was niet alleen de schuld van het
Duitse volk, dat het nationaal-socia-
lisme de kans kreeg de West-Europese
wereld te tyraniseren. Het zou nooit
de kans gekregen hebben als er toen
al een Europees parlement, m.a.w.
Europees gezag, geweest was. Het
smeulend nazisme in het tegenwoor
dige Duitsland zal nooit zo'n bedrei
ging voor ons vormen in een Ver
enigd Europa als het nu doet.
Vroeger was de wereldpolitiek een
Europese politiek. Nu wordt de zaak
van oorlog en vrede uitsluitend door
Moskou en Washington bepaald, cn
er zal nog heel wat moeten gebeuren
vóór ze aan Europa een gelijkwaar
dige partner krijgen.
Het is niet de bedoeling om van
Europa een tweede U.S.A. te maken.
Europa moet voortbouwen op z'n oude
cultuur: vanuit de vele geestelijke
waarden tot een nieuwe geestelijke
eenheid komen.
Tussen Amerika, waar de mens in
de massa op gaat, en de massa-dicta-
tuur van Rusland zal Europa de recn-
ten van de individuële mens bescher
men, want ieder mens is uniek, ieder
heeft een bestemming, die door nie
mand vervangen kan worden.
We hebben vele geestelijke voor
ouders, de Germanen, de Grieken, de
Romeinen, de Joden. We zouden her
museum van de wereld kunnen wor
den. Maar laten wij strijden met als
basis „het Evangelie" om tot een
nieuwe levende Europese cultuur te
komen.
Op de open-avond droeg de heer
Laustermann de novelle van Peter
Jörgn „Het brood der liefde" voor,
terwijl het orkestje uit Hoek voor
wat muziek zorgde.
Zaterdagsmorgens sprak mevr.
HuismanGriep. „De „klok van
Straatsburg" noemde zij haar betoog.
Ze nam ons mee door de laatste ge
schiedenis van West-Europa en weer
zagen we de verschrikkingen van de
laatste oorlogen, waarin getracht
was door middel van overheersing
tot een Europese eenheid te komen,
en we voelden weer de bittere nood
zaak om op een vreedzame wijze tot
een eenheid te komen.
Mevr. Huisman deed tenslotte een
speciaal beroep op de meisjes in het
gezelschap om ook op hun manier te
werken aan een nieuw Europa.
Op een drietal vragen die er tot
slot gesteld werden, volgde een zen-
levendige discussie.
Uit de aandacht, waarmee de lezin
gen gevolgd werden, de levendige dis
cussies en de vele vragen, bleek dat
de problemen van ons hedendaagse
Europa ook onze L. J. G.-ers en Z. r.
M.-sters zeer veel belang inboezem
den,
L. DE JAGER.
