VOOR DE VROUW maar voor haar niet alléén. Nieuws uit de kerken Breng meer kleuren in Uw huis Felle Oostduitse aanvallen op kerkelijke jeugdorganisaties WONEN IN 1953 RENTEKAART IN ERE! B Waarin Henriëtte van Eyk zonder groen jasje een zeer hoge berg beklimt r Fromato Spread Weer eipoeder te krijgen Muze, licht zwaar of anti Communistische pers laakte houding van niet bestaande protestantse bisschop ABDIJSIROOP 1522 t? V VRIJDAG 20 FEBRUARI 1953 HET PAROOI, Dienstbodedrama in (Van onze Sociale medewerkster) IJ het gesprek, dat haar mevrouw met de vakbondsbestuurder aan haar ziekbed voerde, had het dienst meisje Annie eerst gezwegen. Maar na het kopje thee vatte ze moed om ook haar duit in het zakje te doen. Het speet haar werkelijk erg, dat mevrouw al die narigheid had gehad met die na vorderingen. Maar ze kón toch niet buiten haar uitkering zolang ze ziek was. En wat 'die rentekaart betreft, daarover had ze bij de Raad van Arbeid met geen woord gerept. Wat haar be treft. konden ze die gerust houden. „Kijk, dat is nou zo oliedom van jullie meisjes geredeneerd", zei de vakbonds man. „Weet je eigenlijk wel wat je daarmee vergooit?" Er stond Annie vaag iets bij van een oudêrdomsuitke- ring. die je op je rentekaart kunt ont vangen, als je 65 bent. Maar daarvoor zou haar man toch wel zorgen, als ze eenmaal getrouwd waren. „Jawel, maar die ouderdomsuitkeringen zyn voor de meeste arbeiders nou niet zo daverend hoog", vond de vakbondsman, „en alles wat er van de kant van de vrouw bij komt, is dan wel heel welkom. Boven dien vergeet je, dat ook j|j vroeg weduwe kunt worden en dat je dan weer zelf je brood zult moeten verdienen, Ik heb je al verteld, dat wie voor zjjn 35ste geen rentekaart heeft, daarna geen meer krijgen kan. En de kaart moet wei door de werkgever worden beplakt, maar de arbeider moet zelf zorgen, dat hij er een heeft. Als .jij nu verzuimt voor je rentekaart te zorgén en je komt je 35ste alleen te staan, dan kun je die met meer krygen en dan biyf je van alle voordelen verstoken. En verder moet je bedenken, dat ook de getrouwde vrouw by die rentekaart Aan de kleine kinderen is ook gedacht: voor hen is een speelkamer in elkaar gezet, waar zij op miniatuur lig- en leunstoeltjesstevig en licht kunnen zitten, en waar zij hun speelgoed kunnen wegbergen in een grote kast, waarvan dé vier deuren ieder in een andere kleur belang heeft, want bh Invaliditeit krygt zij, ook als ze niet buitenshuis werkt, toch uitkering. Dat kan dan een aardige tegemoetkoming zyn in de kosten van huishoudelijke hulp. Wanneer je n.l. een rentekaart hebt gehad, blijft de verzekering altijd be staan, zolang je die niet uitdrukkelijk vervallen hebt verklaard." Nu vielen mevrouw én Annie hem tegelijk in de rode: „En u zèi daareven dat werkgever en werknemer nooit kun nen afspreken, dat de verzekering niét zal gelden", riepen ze in kooi', „hoe kan de arbeider die rentekaart dan laten vervallen „Dat kan ook alleen wanneer do arbei der niet meer verzekeringsplichtig is, dus b.v. wanneer hij boven de loongrens komt of wanneer hij niet moer in loon dienst werkt. Maar ik zou nooit iemand aanraden zijn verzekering vervallen te verklaren. Het is juist veel beter om zelf in zo'n geval door te plakken. Dan blijft je verzekering niet alleen bestaan, maar dan wordt 1e uitkering ook nog hoger. Denk je nu eens in. dat 1e trouwt, een paar kinderen krijgt, en weduwe wordt. Als ie daarna zelf komt te over lijden krllgen de kinderen, als ze niet boven de leeftijdsgrens zyn. ook op jouw rentekaart een wezenrente, als je ten minste kostwinster voor hen was. Laten wij nu aannemen, dat ze bij het over lijden van hun vader al wezenrente hebben gekregen krachtens zün verzeke ring. dan hebben ze het bij het over lijden van de moeder-kostwinster toch maar dubbel. Zelfs als de moeder in leven is. kunnen de kinderen bij het overlijden van de vader, krachtens moe ders verzekering uitkering krijgen, n.l. wanneer de uitkering op vaders rente kaart lager zou zijn (omdat er minder op genlakt is) dan die op moeders kaart, en wanneer de vader in het geheel geen rentekaart had." „Nou", zei Annie, „het duizelt me wel een beetje van al die uitkeringen, maar ik snap wel. dat die rentekaart toch wel belangrijk is." „Ja. en weet je wat ik van deze ver zekering nou zo bijzonder belangrijk vind", zei de vakbondsman, „dat is. dat op de uitkeringen krachtens deze ver zekering meestal wel toeslagen worden gegeven, als de tijden erg duur worden. Geen enkele particuliere verzekering doet dat en kan dat natuurlijk ook niet doen. Maar tegenwoordig wordt er uit dé Staatskas, zonder dat er zegels voor zijn geplakt, toch al aardig wat toeslag gegeven op de uitkeringen krachtens de invaliditeitswet (zo heet de wet. die de rentekaart voorschrijft). En vergeet vóóral ook niet de Kinderbijslag, die tegenwoordig bij de wezenrente en soms zélfs by de invaliditeits- en de ouder domsrente wordt uitgekeerd. Nee. kind, houd iii ie rentekaart maar in ere en plak zelf door. als Ie eenmaal getrouwd bent. Ja. dat begreep Annie nu ook wel. En mevrouw verklaarde spontaan, dat ze er nooit bij nagedacht had. hoeveel een mevrouw, die de verzekeringen voor (Van een onzer verslaggeefsters) BRENG meer kleur in uw woning", is het motto dat De Bijenkorf ditmaal heeft gekozen voor de meubeltentoonstelling, die dit warenhuis ieder voorjaar organiseert en die dit maal door een royale toepassing van gekleurde wanden een extra fleurig aan zien heeft. De schilder Appel ontwierp een aantal zeer kleurige gordijn en meubelstoffen, die ook op deze ex positie zijn te zien. Wat hier wordt ge ëxposeerd is voor een belangryk deel het resultaat van intense samenwerking tussen ontwerper, industrie en verkoop organisatie. In opdracht van De Bijen korf heeft de architect Heinz Stolle ontwerpen voor een aantal gangbare gebruiksmeubelen, zoals schrijfbureaux. dressoirs, keukenkasten, omgewerkt Het resultaat is, dat hier moderne meu belen worden getoond die èn wat lijn betreft èn op het gebied van constructie, aan hoge eisen kunnen voldoen; de prijs is niet hoger dan de voor dergelijke meubelstukken gangbare. Bijzonder geslaagd zijn de in vrolijke kleur gespoten hangkastjes die hij ont wierp. Zij nemen weinig plaats in, en zijn geschikt voor uiteenlopende doel einden: er is een hangende servieskast, een klein toiletkastje, een openklapbare secretaire. Aan kleinbehuisden is hier trouwens zeer veel gedacht. Bedden voor zit- 8iaapkamers zijn er in zeer grote varia tie: van de ingewikkelde uitklap- en schuifbare zitbankbedden tot simpele divanbedden, zo gemaakt, dat zij als zit meubel even bruikbaar zijn als om op te slapen. Het houten bed, al dan niet met spijl tjes, is in ere hersteld. Dit is nu werke lijk een meubelstuk geworden dat in een modern interieur past. De mogelijkheden van het buigzame triplex zijn benut voor een lage, lang werpige tafel (in allerlei kleuren ge spoten), die ook op een wat ongelijke 'loer stevig staat: het blad kan direct (zonder tussenconstructie) aan de poten worden bevestigd. Tal van nieuwe modellen, speciaal voor deze expositie ontworpen, zijn hier te zien; de Nederlandse industrie heeft 'n dezen een belangrijke bijdrage ge leverd. Uit Zweden, dat op het gebied van het moderne meubel een goede heeft, kwamen allerlei practlsche, pret tig uitziende en gemakkelijk hanteer bare modellen. Machinaal gemaakte Zweedse stoel zyn gespoten. Die kast is het mooiste speelgoed: de deuren zijn aan twee kan ten geverfd, kunnen er uitgehaald en op iedere gewenste manier weer ingezet v/orden, zodat aan de kast telkens weer een ander tintje kan worden gegeven. Uit Zweden kwam een grappige ronde eettafel, waaraan kleine krukjes vast zitten, die in- en uitgedraaid kunnen worden. Ook nieuwe gordijnstoffen zijn op deze expositie te zien: ontwerpen van jonge Engelsen, maar ook tal van mo derne Nederlandse dessins. Er ls vraag naar kleur en men durft tegenwoordig wel een kleurig modern dessin aan, ver telde men ons. Modekleuren voor woninginrichting zijn dit jaar: geel, rood, lichtgroen, petrol en vooral zwart (geen terra). Als u de gelukkige bezitter bent van een licht nuis, dan kunt u zich wagen aan het nieuwste op het gebied van ondergordijnen; nl. mar quisette in allerlei kleuren, of zelfs changeant geweven: blauw met rood, geel met groen, licht cn donkergroen, Maar iets dergelijks kunt u alleen met succes toepassen, als er veel lichte tin ten tegenover staan! (VI) EIGENLIJK heeft Annabelle het in haar pensionnetje veel gezelliger dan ik in mijn grote, dure hotel. Zé eten by haar aan lange tafels van ge-olied hout cn meestal gaan ze na het eten al lemaal samen uit. Bij mij is het diner dan nog in vólle gang. Soms, als ze langs komen, kunnen ze door een gor- d(jnkler in de eetzaal kyken. Dan zien ze m\J zitten achter een kreeft of eèn patrys... McKllian, een ster van de Bob Run, en het jonge Deense echtpaar hebben tegen Annabelle gezegd, dat ze niet be grijpen waarom ik daar blijf. Het kan blijkbaar niet tot ze doordringen, dat ik hier niet voor mijn plezier ben. Nee, voor mijn plezier rondwandelen in de fluwelen avondjapon van tante Erica, of in de witkanten styljurk van mijn nichtje, of in de vuurrode décolletc- créatie van een Frans-georienteerde vriendin doe ik zéker niet. Maar overdag, buiten, is het heerlijk. Voor je het weet wandel je langs een of ander smal wit pad de berg op. Met een al de eerste dag vatten we het plan op naar Corviglia te klauteren. Het begint alles zo gemoedelyk. Vóór ons stappen drie jongens met ski's op hun schouders, achter ons aan komt een dunne dame met een zonnebril en een groene parasol. Het paadje gaat steil omhoog; de groene parasol ligt na een tijdje ver in de diepte, nög verder ligt het dorp met de kerktoren. Het mu ziekje van de ijsbaan beneden speelt een heel oude wals. „Gek", zegt Annabelle, „dat je alle geluiden kunt horen". Ergens in een onzichtbaar dal slaat een klok elf uur. Dè zon is zö warm, dat we bij een bank even stilstaan om onze jasjes uit te trekken. De drie jon gens verdwijnen boven ons achter een sneeuwbult; uit de diepte onder ons duikt de groene parasol weer op. De ski-jongens hebben met hun zware schoenen een trappetje in de sneeuw gemaakt. Langs dat trappetje klimmen we, blazend van de warmte, verder om hoog. Na een tijdje krijg ik het gevoel, dat ik aanvankelyk mèèr had dan ik nu heb, dat ik iets mis. Ik keer me om en tuur de helling af. Halfweg hét dorp zie ik myn jasje hangen over de bank. waarbij we hebben stilgestaan. „Stom", zegt Annabelle. ,,'t Paadje af is veel griezeliger dan hét paadje öp. Laten we éven wachten. Als die groene parasol èen beetje geschikt is. neemt het ding mee." haar dienstmeisje niét vvil voldoen zo n kind daarmee eigenlijk tekort doet. Maar Den ding moest haar toch van het hart. „Het zijn niet alleen de werkgeefsters, maar ook de meisjes zelf. die schuld u„uu.n" zei ze „Dikwijls hebben ze een paar gulden meer loon. dan .•erzekeringen." hebben liever die "DO AST hebben we meestal in huls, maar de vraag is; Wat smeren we erop, wanneer we plotseling visite krijgen, die wel „iets bij de borrel" zou willen. Hier dan een receptje voor een gezellig smeersel, Fromató Spread geheten. Het. heeft iets met kaas en iets met tomaten van doen, vandaar de naam. In een wip klaar, de rest kan bewaard worden In een gesloten potje. Maak een jmpje van twee eetlepels bloem en zes eet lepels water. Laat het vijf minuten doorkoken. Doe daarbij een half kopje geraspte oude kaas, twee eet lepels margarine, een half theelepeltje zout, en half theelepeltje paprika in poedervorm en een eetlepel tomatenpuree. Hoer het goed dooreen en gebruik het koud op toast of sandwiches. Maar de groene parasol laat myn jas je voor wat het is; ze klapt haar zonne scherm dicht, en gaat op de bank zitten slapen Van beneden nadert een menoer in een witte trui en met een rose pleister op zyn voorhoofd. Ik maak allerlei ge luiden en gebaren om zyn aandacht te trekken. Ik wys met myn bergstok naar de bank. Hij begrijpt me en beduidt nu te wachten, wat ik döè. Eerst nadert hij, dan slaat hy llnks- inplaats van rechtsaf en wordt kleiner, wat Annabelle en ik een heel verkeerd teken vinden. We trachten hem te vol gen en slaan óók linksaf. Na een paar minuten ls hij helemaal beneden, en wij zijn helemaal boven. We zwaaien. Hij komt langzaam in onze richting en ver dwijnt ln een pruikje dennebomen. Als wij bij de dennebomen aankomen, staat hij op een brug boven ons. We zwaaien. We klimmen het paadje af, hij klimt het op. Om de hoek van een houten huisje, waarvoor een poes ln de zon zit. verliezen we hem uit het oog. Als hy een (Van een onzer verslaggeefsters) V—?-.■ FR is weer ei- poeder te krijgen! Sedert je Amerikanen het ons verstrekten toen we verhon gerd uit de oorlog kwamen, hebben we het niet meer gezien, we hadden immers weer eieren. Het ei-poeder van nu Is van Neder lands fabrikaat. Ei-poeder 'heeft het voordeel, dat het veel zuiniger gebruikt kan worden dan eieren. Dat is dan ook de reden, dat men het is gaan maken, want voor het gemiddelde Nederlandse gezin zijn eieren, vooral in de winter, een luxe geworden. Met eipoeder kan je vee) zuiniger doseren, je kunt desnoods een half of een kwart ei gebruiken. Boven dien, het is mits droog bewaard eens aan vacantie en kamperen! Je kan er geen spiegeleieren mee baken, dat is waar, maar daarentegen heel smakelijk en zuinig omelettes, ter wijl het in beslag voor pannekoeken, cake of ander gebak verrukkelijk is en ook in gehakt, soep of slasaus. Kortom: in alle gerechten, waarin eieren worden verwerkt om ze smakelijker te maken, kan men met eipoeder volstaan. Zo'n pakje (inhoud voor zes eieren) kost 95 cent. paar seconden later weer opduikt, is hy vlakbij, alleen aan de andere kant van een gestolde waterval. We zwaaien. Toen de meneer aanstalten begon te maken dwars door de bevroren water valgeul heen te stappen, voelde ik plot seling, dat een mensenleven meer waard was dan een jasje. Ik schudde krachtig nee, keerde me om, en klom met Anna belle achter me aan weg. Ik zei: „Straks gaan we met het bergspoortje omlaag". Maar om met het bergspoortje omlaag- te gaan, moet je eerst helemaal by de top wezen... Rechts een bordje met „Lawlnege- fahr", links op een bergspits een bank met een prullenmandje 'er naast. En kriskras van alle hellingen roetsjen de skiërs en sleetjes. Het ene ogenblik zyn het nog kleine stipjes op de blin kende berg, het volgende suizen ze je rakelings voorbij In een wolk van stuif sneeuw, De sleetjes zyn ontzettend maar de skiërs zijn nog erger. Die glijden 1 niet alleen, die springen ook, die duiken op vlak boven je hoofd, die komen van alle kanten tegeiyk opzetten; ze clrke-1 len om je heen, ze gieren omlaag... Maar voor het overige was de stem ming op onze alp uitstekend. En toen we boven waren, konden we nog net het laatste treintje naar beneden pakken. I De volgende dag heb Ik vla allerlei officiële instanties myn jasje terug ge-1 kregen. Maar mijn jasje was niet alleen, er was nog lets bijeen groene parasol... I Impressies van een Simpele Ziel QCHRIJVERS en dichters hebben een muze, dat weten we, dat is nu icnmaal zo. Wanneer ie niet meer verder kunnen, roepen ze: Kom, o, muze! en in eens zit daar een dame met vleugels en blote voeten op hun schrijfbureau en van dat moment af gaat alles van een leien dakje. Waarin de funclie van een muze precies bestaat, heb ik nooit geweten. Of ze daar alleen maar zit, en met haar benen bengelt, of mis schien toch ook even de schrijver over zijn haren strijktik weet het niet. Ik heb het aan verschillende auteurs gevraagd, zo langs mijn neus weg, maar ze kunnen er mij geen duidelijk ant woord op géven. Misschien vinden ze het een beetje gênant. De laatste jaren wordt er erg veel ovér dé lichte muze gepraat. Er moet dus ook een zware zijn, die komt alleen bij goedé en gevestigde auteurs. Ik heb de zware muze weer gehad, zeggen zc 's morgéns, dodelijk vermoeid. En m'n schrijftafel ligt weer in brokken. Maar in elk geval staat het wel vast, dat de muze een vrouw is. Zc komt dus niet bij ons, vrouwen. We zouden haar ook niet wjllen hebben. Wanneer ik zat te schrijven en er zou opeens een juf frouw met blote voeten op mijn bureau gaan zitten, die mij ging koesteren, dan zou ik mijn stoel met weerzin achteruit schuiven en vragen: Wat denkt u wel? En waarvoor komt u eigenlijk, juf frouw Intussen is het weer een frappant staal tje van de Achterstelling der Vrouw: schrijvers hebbén een muze; schryfsters hebben niets. Want maönetjesmuzen bestaan met. Toch, nu ik er eens goed over na- dénker komt bij my wei regelmatig een gevleugeld wézen, wanneer ik zit te schryven. Hel is geen muze. Nee. ik zou haast zeggen het tegengestelde er van: een soort anti-muze. Een mans persoon met een zuur gezicht, die kans ziet aldoor roet in 't eten te gooien, bij alles wat ik schrijf. Hij buigt zich over mijn schouder heeri en leest hard op, wat ik daar zo juist in nobel proza heb ten beste gegeven. Het is het begin van een novelle: „Ma-1 rla Tersteeg zat voor, het venster, de han den werkeloos in de1 schoot, de grote traanloze ogen sta rend in de scheme ring." Wie is Maria Ter- steeg? vraagt hij. Es dat die uit de Jacob Obrcchtstraat Nee, zeg ik, dit is een verhaal. En Ma ria Tersteeg is de •ïoofdpersoon uit het verhaal. Ze bestaat niet echt. O, zegt hij. Maar als ze niet echt bestaat, noe weet je dan, dat ze grote, traamoze ogen heeft Dan kan ze net zo goed kleine tranerige oogjes hebben. I In mijn verbeelding heeft ze grote, i traanloze ogen. Ja, zégt hij, maar wat zijn eigenlijk traanloze ogen? Ogen, die niet tranen? i Heb ik ook. Heb jy ook. Dat is niks bijzonders, jy laat toch ook niet in je| pas schrijven: Gezicht ovaal. Or'n traanlóos. Ja maar, dat traanloos betekent, datl ze geen tranen meer over heeft. Ze is. uitgehuild. Ze heeft al zoveel geschreid 1 Dat staat anders nergens, zegt hij knorrig. En waarom zit ze voor 't ven- i ster tc luibakken? Omdat ze zo'n verdriet heeft, zeg ik dan. Haar man lselihaar man isja, Ik weet nog niet water is lets met haar manI Als jij het nog niet weet, hoe moet zy het dan weten? vraagt hy. En moét jé over haar schrijven Is het wei I nodig? Iemand, die niet eens bestaat!. Er zyn zoveel mensen, die wél bestaan, waarom schrijf je daar niet over? Of ga liever zitten breien, dat ls ten min ste nuttig. Op die manier werkt de i anti-muze. Hy komt altyd net, wanneer ik al helemaal meegesleept ben döor1 mijn eigen verhaal. Soms vind ik de krucht, hem het raam uit te jagen. Dan fladdert hij met zijn veel te kleine vleu-1 geitjes weg en zuchtend van opluchting kan ik weer verder gaan. Totdat ik zijn slem weer naast me hoor: Die Maria Tersteeghoe heet ze van zichzelf?' ANNIE M. G. SCHMIDT. I \TOG bestaan in Oost-Duitsland kerkelijke jeugdorganisaties. Maar: hoe lang nog? Het ontbreekt.niet aan aanvallen op die protestantse („Junge Gemeinde") en katholieke („Pfarrjugend") organisaties. Deze ge- inspireerde aanvallen komen vooral van de kant der officiële staats- jeugdorganisatie. In haar orgaan, de „Junge Welt", verschenen onlangs artikelen, waarin de kerkelijke jeugdorganisaties als „politieke onder grondse beweging" werden „ontmaskerd". Men zegt, dat Grotewohl toen desniettemin een verbod heeft weten te verhinderen. Maar de aandrang om tot een verbod over te gaan is sindsdien nog toegenomen. In het olad der communistische jeugd leest mer. onder het hoofd: „Weg met de religieuze camouflage!" het volgen de: „De door ons gepubliceerde beelden bewijzen ten stelligste, dat er krachten bestaan, die onder religieuze camouflage de jeugd misleiden en haar in de armen van Adenauer willen drij ven Zy trachten de gesloten eenheid van de jeugd door hun Hetzpropagande le ondermijnen. Het middel daartoe is de z.g. „Junge Gemeinde". die zich schijnheilig onder de dekmantel van religiositeit verbergt." „Onthullingen" En nu die voorbeelden. Slechts bij twee van de zes is de „Junge Gemein de" betrokken. Zo wordt dan „onthuld" dat de „Junge Gemeinde" (te verge lijken met de Ned. Hervormde „Jonge Kerk") in Heiligenstadt wijksgewijze is georganiseerd en dat elk lid een lid maatschapskaart heeft, die toegang geeft tot de z.g. „avonden", waar o.a rondtrekkende predikanten optreden ln het tweede geval wordt gewaagd van een publicatiebord in Erfurt, waarop de gemeenste Hetze tegen de „Duitse Democratische Republiek" zou zijn voorgekomen, waaruit die ophitsing bestond, wordt niet vérmeid. Merkwaardig is ook de onthulling, dat de bisschop van Eisenach in Fran- kenhain op de ergelijkste wijze op de „Freie Deutsche Jugénd", de commu nistische jeugdorganisatie, zou hebben gescholden. Een bisschop van Eisenach bestaat echter niet, noch een pro testantse, noch een katholieke bis schop Campagne tot isolatie Communistische conclusie in het blad „Junge Welt": „Wij mogen die activi teit niet langer dulden. Overal waar zij aan de dag treedt, moet er openlijk en consequent tegen worden opgetreden. Want wy willen niet, dat de vijanden van volk en jeugd, onverschillig welk masker zy dragen, ln het belang van Adenauer en zijn Amerikaanse op drachtgevers datgene wat wij bereikten kunnen aantasten. De vijanden moeten ontmaskerd worden en door de jeugd worden geïsoleerd." Achter al die campagnes gaat uiter aard de opzet schuil om de jeugd van de kerk en het kerkelyke organisatie- leven te vervreemden, door haar angst aan te jagen. Zo heet het bijvoorbeeld in „Die neue Schule", het officieuze orgaan van het Oostduitse ministerie voör Volksopvoe ding: „Op de middelbare scholen treft men tal van leerlingen aan, die het christelijke geloof als masker gebrui ken voor hun vijandelijke anti-democra tische intriges. Byvoorbeeld op de mid delbare scholen ln Salzwedel, Staven hagen en GÖrlitz gaan zulke elementen, die met huichelachtige dubbelhartigheid die scholen en de F.D.J. wisten binnen te dringen, zich te buiten aan een brei delloze Hetze tegen onze Duitse Demo cratische Republiek. Deze schadelijke individuen trachten het vertrouwen van de schooljeugd in de regering en de S.E.D. (communistische „eenheids partij") te ondermijnen, én uiteindelijk een deel der middelbare scholieren tot handlangers van de oorlogshitsers te maken. De F.D.J. eist van directeuren en leraren der middelbare scholen, dat zij leerlingen, die aantoonbare vijande lijke activiteit ontplooien, van de scho len verwijderen." Bekende tactiek En zo wordt er dan weliswaar hoofd zakelijk over politiek gesproken en zo onthoudt men zich dan weliswaar van rechtstreekse aanvallen op het Chris- tendom-als-zodanig; maar toch is het zo duidelijk als wat w i e mén uitein delijk met die aanvallen op de chris telijke jeugd wil treffen: de kerken als de byna laatste bastions van de vrije geest. Hitiers tactiek was dezelfde Op de geluidsband DE Noorse (Lutherse) Kerk heeft toe stemming verleend, dat kerkelyke plechtigheden op dé geluidsband worden opgenomen. Dit gêldt vooral huwelijken en begrafenissen. Men kan tater dan nog eens op Z'n gemak luiste ren naar wat dominee toen ook al weer heeft gezegd. Een Noors kerkelijk blad schrijft schalks dat dit vooral voor echtelieden na een aantal jaren wel eens nuttig kan zyn. Angst voor Jezuïeten in Ziiricli DE Zwitserse grondwet verbiedt de Jezuïetenorde (nog altyd) zich als zodanig in Zwitserland té vestigen; zij vörbiedl eveneens individuele Jezu ïeten in kerk en school werkzaam té zijn. Tot opheffing van de betrokken bepaling van de grondwet is het nóg steeds niet gekomen; integendeel: ln Zürioh is weer eens de nodige deining ontstaan, omdat men er gealarmeerd is geraakt over hét feit, dat er in het be trokken kanton trots alles een kleine twintig Jezuïeten „aohterhaald" zyn. Sinds 1946 ligt er nu een motie, inge diend bij de „Kantonsrat", óp afdoening te waohten. Zijn praeadviés op die motie heeft de „Regierungsrat" van het kan ton uitgebracht. Een blad als dè „Néué Zürcher Zeitung" drukt dat prae-advies de lopende band DE Brotderschap der Vrees speelt ln een gefingeerde totalitaire staat, waar de nieuwe middenstand, de 1 leine ambtenaar, politie-ambtenaar bij voorkeur, die bang is naar boven toe en bang maakt naar beneden toe, hoogtij viert, tot het ogenblik dat hij naar de zoutmijnen verdwijnt. Zulk een kleine man tekent Robert Ardrey ver taling uit het Amerikaans van M. H. Szekely-Lulofs, Elsevier, f. 8,90) in een Saar zeer levendige en spannende oofdstukken. bezig een gevlucht student te vervolgen tot op een buiten lands schip. De boot waarop hij zijn politieke gevangene terugbrengt, ver gaat. en alleen de vervolger en zjjn ver volgde spoelen aan op een romantisch eiland, waar een heel klein groepje j schapenfokkers voorlopig nog voor de bemoeienis van de politiestaat is ge spaard. volledig af (meer dan een volle pagi na...). In 1939 was de kwestie: overtreden de Jezuïeten de grondwet ook al aan de orde gesteld. Men üet haar toen rusten: geen onrust in oorlogstijd! Maar nu wordt zij dan uitgevochten. Men ontdekte o.a., dat een Jezuïet als kapelaan van een parochiepastoor werk zaam was; 's kapelaans superieuren hebben zich gehaast die fout te herstel len. Verder discussieert men over de vraag, of zielszorg in een studenten- tehuis ook onder de verboden activiteit „op school" valt. Zal er nu ingegrepen worden? Er staat in het prae-advies op de motie een interessant zinnetje. Hier is het, zo nauwkeurig mogelijk vertaald: „Wan neer administratieve dwangmaatregelen die voor hen die er door getroffen zul len worden, wel eens hard zouden kun nen zijn, niet langer te vermijden zouden zijn. dan moet de Regierungsrat dege nen daarvoor verantwoordelijk stellen, die enerzijds voor de Jezuïetenorde vrij heid van activiteit in dienst der kerk opeisen, doch anderzyds blijkbaar dc weg van opheffing van het Jezuïetén- verbod door grondwetsherziening niet willen betreden." Dat is een duidelijke wenk: laat men en duü de katholieke Zwitsers voor- dan toch met zo'n voorstel komen! Dan behoeven wy als overheid ons niet langer om de handhaving van een ver ouderd verbod te bekommeren! Hoe het ln Zürioh aflopen zal? Advertentie ïtsrouderde keest. Maak een einde aan dat gekuch,zuiver Uw lucht wegen van gevaarlijke ziektekiemen met de snelwerkende AKKER'S v fs wérelds fcesle hoestsiroop Hoe in dit Arcadisch milieu de politie man na enige tijd de gelijke wordt ln vrees van zijn opgejaagde vluchteling, hoe deze vluchteling weer een mens wordt in contact met een meisje van het eiland, dit vindt men beschreven tegen een achtergrond die wat te veel aan een rustieke opera doet denken. Jammer vooral is het, dat de patriarch van het eiland in het bezit blijkt van Shakespeare en de Encyclopaedia Brittannica, hem door een Engelse zonderling nagelaten. Boelend blijft het niettemin, en het loopt goed af: de politie vindt de dood en de student keert met een nieuwe identiteit naar het vasteland terug, wetend dat zyn taak ligt in het verzet. E. d. R. Miniatuur 41 Zoek hot spreekwoord, dat met de hoofd letter E begint én to vinden Is door middel van de paardesprong uit het schaakspel. Daarbij mag het paard in alle richtingen één hokje recht vooruit plus één hokje schuin springen, zoals de ne venfiguur aangeeft. Dus van zün hokje tot 8, 1 2 8 3 7 4 6 5 li t 71 i 7 7 71 d 4 e e 71. 71 Z -v e e a e 7 w e 7 Oplossing miniatuur 40: passér, potten, gestel, gasten, letter, poel. laan, naar, ring, grap. Advertentie Opletten de boodschap Goed van vertrouwen als U is, let U soms niet öp, of Uw MAÏZENA DURYËA - die U toch nadrukkelijk vraagt - ook werkelijk krijgt. Ja, thuis, in het gébruik dan mérkt U het verschil gauw genoeg. Want er bestaat geen beter bindmiddel vóór groen ten, soepen en Sausen dan de echte MAÏZENA DURYËA. Niet zonder reden wereld vermaard. Vraag dus niet allpenMAIZENA DURYËA, maar zie toe dat U het. ook krijgt. De naam DURYËA staat op ieder pak. (Adv üet opnemen van brieven m deze rubriek betekent niet dat de redactie instemt met de meningen, die daarin tot uitdrukking komen, doch dat de redactie d*ze belangwekkend genoeg vindt om ze ter kennis van de lezers te brengen. Hemd en rok IN Het Parool van 16 Februari troffen mij de volgende berichtjes: Weer aardschokken in Torroud (Iran), waar Donderdag byna 1500 doden vie len. Zondag fellé brand in Saigon. Ruim 50.000 mensen dakloos. Had u nog kleinere letters en onop vallender plaats? Inderdaad, het hemd is nader dan de rok. Echter niet alleen Het Parool maar de gehele Nederlandse pers, en daardoor het géhelé Nederland se volk, slaat een raar figuur tegenover het buitenland, dat met zulke grote koppen van ónze ramp géwag maakte. Amsterdam. P. T. N. HOEKSMA Vissers uit Yerseke HET heeft mijn aandacht getrokken, dat in de berichten over de waters nood geen enkele mededeling werd gedaan over dé prestaties van de vissers van Yerseke. Op de Zondag toen Krui- ningen werd overstroomd waren z ij het, geholpen door anderen, die alle aanwezige roeiboten, sloepen enz. per auto naar de Zanddijk, dié de Kruiningse polder aan de westzijde' begrenst, heb bén gebracht, en mét bovenmenseiyke moeite en groot gevaar zijn zij er in geslaagd vele mensen aan de dood te ontrukken. Zy waren het die, bekend in de Zeeuwse wateren en met schepen die daarvoor warén gebouwd, vele inwoners van het eiland Tholen, Noord-Beveland en Schouwen en Duiveland hebben ge red. Zy hebben, naast zo veel anderen, dié reeds zün vermeld, verdiend, dat hun naastenliefde en dapperheid aan de vergetelheid worden ontrukt, Amsterdam. J. P. GRIEF Denkt aan de winkeliers! HET heeft mij getroffen, dat vaak als middel om tot grótere bijdragen voor het Rampenfonds te komen gesuggereerd wordt om bijv. minder te roken, geen bloemen te kopen enz. ls u niét met mij Van mening, dat liicr wel is waar door degene die gehoor geeft aan dergelijke opwekkingen iets ont beerd wordt, maar dat uiteindelijk de winkelstand hierbij het loodje legt? Hoe zouden pers en radio reageren wanneer als slogan gekozen werd: „Lees een kwartaal de krant samen met uw buren en stort het gespaarde geld op gironummer 9575. Schaf de luister- gidsen af voor een half jaar. u kunt het programma ook in de krant lezen", enz. enz.? Voor de goede orde moge dienen, dat mijn gezin noch ik bij de winkeliers- stand betrokken is of er voordeel uit geniet. Amsterdam. Mevr. L. C.M. Aetherforum en arbeiders ZO langzamerhand begint het aether forum een zéér gewilde vermake lijkheid te worden, gehoord de gees tige uitspraken en het hartelijke applaus, dat telkens Opklatert. Als men echter serieus een oplossing verwacht voor een of andere moeilijkheid, komt men bedrogen uit, wat wel weer zéér sterk tot uitdrukking kwam voor de Vara-mleröfóon op 16 Februari. O.a. werd de vraag gesteld of het wel juist was, dat er voorkeur gegeven werd aan de witte boord boven de blauwe kiel. Als altijd kwamen ook nu weer de tongen van het forum op vlotte wyze in beweging en volgde telkens het er bij behorende applaus. De critische luisteraar ontging het echter niet, dat er weer luchtig overheen gefladderd werd. Het forum behoefde heus niet te vertêlléif, dat de arbeider niet minder is dan de kantoorman, want dat weet iedere arbeider met zelfrespect! Maar met gezellige praatjes komen we er niet, leden van het aetherforum! Men kan de arbeiders wel zoet hou den met de uitspraak, dat hij evenveel waard is als de employé en dé beambte van het bedrijf, maar in de ogen van de zich meerderwaardig voelende groep en, wat vooral van belang is, in de ogen van de directie, is de technische werk nemer „maar" een arbeider! Dat komt vóóral tot uiting in het ver strekken van het tantième. In de meeste gevallen krijgt alleen de employé of de beambte tantième en het gunstig ste geval ligt zo, dat bij betere sociale verhoudingen in een bedryf de arbeiders een dubbel weekloon krijgen, wat neer komt op een 50 a ƒ60 extra, terwijl de bevoorrechten een dubbel maand salaris wordt toegedacht, wat in de meeste gevallen varieert tussen de 400 en 800 extra! Dit zyn wanverhoudingen, die het ge noemde forum niét zag of wilde zien. Een beetje méér durf om een brandend vraagstuk aan te pakken zou voor het aetherforum wel gewenst zyn! Gorinchem. k. Zevenbergen (III) NAAR aanleiding van het artikel van uw verslaggevers in Het Parool van 12 Februari, inzake ten onrech te verkregen goederen door inwoners van Zevenbergen, moge ik het volgende opmerken. De Zeven bergense burgervader moet m.i. het gevoel van zyn gemeentenaren onjuist taxeren, indien hij zegt: „De mensen hier voelen dat het hun toe komt". Door te lanceren: „Ik kan ze niet helemaal ongelijk geven" heeft hij eventuele pogingen om het uitgereikte goed te doen teruggeven reeds tevoren getorpedeerd. Ik ken de Zevenbergers voldoende om te mogen aannemen, dat zij niet recht zullen praten wat krom is, maar dat zij. indachtig aan het ook hun bekende spreekwoord betreffende het goed, dat niet gedyt, zuilen teruggeven hetgeen hun niet rechtmatig toekomt, zodat het terecht zal komen daar. waar het nog steeds dringend nodig is. Breda. J. A. V. GRAAFEILAND Overschot voor D.P.-kampen? MET grote aandacht luister ik steeds naar het Zaterdagavond-commen taar van de heer Voskuil, zo ook op 14 Februari. De woorden over de goederen, die eventueel een overschot zouden vormen en .voor de vluchtelin gen uit de Displaced Persons-kampen zouden kunnen worden gebruikt, waren mij uit het hart gegrepen. Telkens wanneer ik hoor: zó veel goederen uit dit zó veel uit dat land, is mijn reactie: misschien een klein per centage (of nog liever een gróót) voor de vluchtelingen. We hebben er tóch allemaal aarr bijgedragen en daardoor (misschien) allen medezeggenschap. Nu zyn de mensen nog „week" en „mild". Zou er van dezé gemoedstoe stand nu al vast geen gebruik kunnen worden gemaakt door er in verschil lende kranten een balletje over op te gooien Deventer. B. BENNEKERS—VISSER

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 4