VOOR DE VROUW maar voor haar niet alléén.
Nieuws uit
de kerken
Breng meer kleuren in Uw huis
Felle Oostduitse aanvallen op
kerkelijke jeugdorganisaties
WONEN IN 1953
RENTEKAART
IN ERE!
B
Waarin Henriëtte van Eyk
zonder groen jasje
een zeer hoge berg beklimt
r Fromato Spread
Weer eipoeder
te krijgen
Muze, licht zwaar of anti
Communistische pers laakte
houding van niet bestaande
protestantse bisschop
ABDIJSIROOP
1522
t?
V
VRIJDAG 20 FEBRUARI 1953
HET PAROOI,
Dienstbodedrama
in
(Van onze Sociale medewerkster)
IJ het gesprek, dat haar mevrouw
met de vakbondsbestuurder aan
haar ziekbed voerde, had het dienst
meisje Annie eerst gezwegen. Maar na
het kopje thee vatte ze moed om ook
haar duit in het zakje te doen. Het
speet haar werkelijk erg, dat mevrouw
al die narigheid had gehad met die na
vorderingen. Maar ze kón toch niet
buiten haar uitkering zolang ze ziek
was. En wat 'die rentekaart betreft,
daarover had ze bij de Raad van Arbeid
met geen woord gerept. Wat haar be
treft. konden ze die gerust houden.
„Kijk, dat is nou zo oliedom van jullie
meisjes geredeneerd", zei de vakbonds
man. „Weet je eigenlijk wel wat je
daarmee vergooit?" Er stond Annie
vaag iets bij van een oudêrdomsuitke-
ring. die je op je rentekaart kunt ont
vangen, als je 65 bent. Maar daarvoor
zou haar man toch wel zorgen, als ze
eenmaal getrouwd waren. „Jawel, maar
die ouderdomsuitkeringen zyn voor de
meeste arbeiders nou niet zo daverend
hoog", vond de vakbondsman, „en alles
wat er van de kant van de vrouw bij
komt, is dan wel heel welkom. Boven
dien vergeet je, dat ook j|j vroeg weduwe
kunt worden en dat je dan weer zelf je
brood zult moeten verdienen,
Ik heb je al verteld, dat wie voor zjjn
35ste geen rentekaart heeft, daarna geen
meer krijgen kan. En de kaart moet wei
door de werkgever worden beplakt,
maar de arbeider moet zelf zorgen, dat
hij er een heeft. Als .jij nu verzuimt voor
je rentekaart te zorgén en je komt
je 35ste alleen te staan, dan kun je die
met meer krygen en dan biyf je van
alle voordelen verstoken.
En verder moet je bedenken, dat ook
de getrouwde vrouw by die rentekaart
Aan de kleine kinderen is ook gedacht:
voor hen is een speelkamer in elkaar
gezet, waar zij op miniatuur lig- en
leunstoeltjesstevig en licht kunnen
zitten, en waar zij hun speelgoed kunnen
wegbergen in een grote kast, waarvan
dé vier deuren ieder in een andere kleur
belang heeft, want bh Invaliditeit krygt
zij, ook als ze niet buitenshuis werkt,
toch uitkering. Dat kan dan een aardige
tegemoetkoming zyn in de kosten van
huishoudelijke hulp.
Wanneer je n.l. een rentekaart hebt
gehad, blijft de verzekering altijd be
staan, zolang je die niet uitdrukkelijk
vervallen hebt verklaard."
Nu vielen mevrouw én Annie hem
tegelijk in de rode: „En u zèi daareven
dat werkgever en werknemer nooit kun
nen afspreken, dat de verzekering niét
zal gelden", riepen ze in kooi', „hoe kan
de arbeider die rentekaart dan laten
vervallen
„Dat kan ook alleen wanneer do arbei
der niet meer verzekeringsplichtig is,
dus b.v. wanneer hij boven de loongrens
komt of wanneer hij niet moer in loon
dienst werkt. Maar ik zou nooit iemand
aanraden zijn verzekering vervallen te
verklaren. Het is juist veel beter om
zelf in zo'n geval door te plakken. Dan
blijft je verzekering niet alleen bestaan,
maar dan wordt 1e uitkering ook nog
hoger. Denk je nu eens in. dat 1e trouwt,
een paar kinderen krijgt, en weduwe
wordt. Als ie daarna zelf komt te over
lijden krllgen de kinderen, als ze niet
boven de leeftijdsgrens zyn. ook op jouw
rentekaart een wezenrente, als je ten
minste kostwinster voor hen was. Laten
wij nu aannemen, dat ze bij het over
lijden van hun vader al wezenrente
hebben gekregen krachtens zün verzeke
ring. dan hebben ze het bij het over
lijden van de moeder-kostwinster toch
maar dubbel. Zelfs als de moeder in
leven is. kunnen de kinderen bij het
overlijden van de vader, krachtens moe
ders verzekering uitkering krijgen, n.l.
wanneer de uitkering op vaders rente
kaart lager zou zijn (omdat er minder
op genlakt is) dan die op moeders kaart,
en wanneer de vader in het geheel geen
rentekaart had."
„Nou", zei Annie, „het duizelt me wel
een beetje van al die uitkeringen, maar
ik snap wel. dat die rentekaart toch wel
belangrijk is."
„Ja. en weet je wat ik van deze ver
zekering nou zo bijzonder belangrijk
vind", zei de vakbondsman, „dat is. dat
op de uitkeringen krachtens deze ver
zekering meestal wel toeslagen worden
gegeven, als de tijden erg duur worden.
Geen enkele particuliere verzekering
doet dat en kan dat natuurlijk ook niet
doen. Maar tegenwoordig wordt er uit
dé Staatskas, zonder dat er zegels voor
zijn geplakt, toch al aardig wat toeslag
gegeven op de uitkeringen krachtens de
invaliditeitswet (zo heet de wet. die de
rentekaart voorschrijft). En vergeet
vóóral ook niet de Kinderbijslag, die
tegenwoordig bij de wezenrente en soms
zélfs by de invaliditeits- en de ouder
domsrente wordt uitgekeerd. Nee. kind,
houd iii ie rentekaart maar in ere en
plak zelf door. als Ie eenmaal getrouwd
bent. Ja. dat begreep Annie nu ook wel.
En mevrouw verklaarde spontaan, dat
ze er nooit bij nagedacht had. hoeveel
een mevrouw, die de verzekeringen voor
(Van een onzer verslaggeefsters)
BRENG meer kleur in uw woning",
is het motto dat De Bijenkorf
ditmaal heeft gekozen voor de
meubeltentoonstelling, die dit warenhuis
ieder voorjaar organiseert en die dit
maal door een royale toepassing van
gekleurde wanden een extra fleurig aan
zien heeft. De schilder Appel ontwierp
een aantal zeer kleurige gordijn
en meubelstoffen, die ook op deze ex
positie zijn te zien. Wat hier wordt ge
ëxposeerd is voor een belangryk deel
het resultaat van intense samenwerking
tussen ontwerper, industrie en verkoop
organisatie. In opdracht van De Bijen
korf heeft de architect Heinz Stolle
ontwerpen voor een aantal gangbare
gebruiksmeubelen, zoals schrijfbureaux.
dressoirs, keukenkasten, omgewerkt
Het resultaat is, dat hier moderne meu
belen worden getoond die èn wat lijn
betreft èn op het gebied van constructie,
aan hoge eisen kunnen voldoen; de prijs
is niet hoger dan de voor dergelijke
meubelstukken gangbare.
Bijzonder geslaagd zijn de in vrolijke
kleur gespoten hangkastjes die hij ont
wierp. Zij nemen weinig plaats in, en
zijn geschikt voor uiteenlopende doel
einden: er is een hangende servieskast,
een klein toiletkastje, een openklapbare
secretaire.
Aan kleinbehuisden is hier trouwens
zeer veel gedacht. Bedden voor zit-
8iaapkamers zijn er in zeer grote varia
tie: van de ingewikkelde uitklap- en
schuifbare zitbankbedden tot simpele
divanbedden, zo gemaakt, dat zij als zit
meubel even bruikbaar zijn als om op
te slapen.
Het houten bed, al dan niet met spijl
tjes, is in ere hersteld. Dit is nu werke
lijk een meubelstuk geworden dat in een
modern interieur past.
De mogelijkheden van het buigzame
triplex zijn benut voor een lage, lang
werpige tafel (in allerlei kleuren ge
spoten), die ook op een wat ongelijke
'loer stevig staat: het blad kan direct
(zonder tussenconstructie) aan de poten
worden bevestigd.
Tal van nieuwe modellen, speciaal
voor deze expositie ontworpen, zijn hier
te zien; de Nederlandse industrie heeft
'n dezen een belangrijke bijdrage ge
leverd. Uit Zweden, dat op het gebied
van het moderne meubel een goede
heeft, kwamen allerlei practlsche, pret
tig uitziende en gemakkelijk hanteer
bare modellen.
Machinaal gemaakte Zweedse stoel
zyn gespoten. Die kast is het mooiste
speelgoed: de deuren zijn aan twee kan
ten geverfd, kunnen er uitgehaald en
op iedere gewenste manier weer ingezet
v/orden, zodat aan de kast telkens weer
een ander tintje kan worden gegeven.
Uit Zweden kwam een grappige ronde
eettafel, waaraan kleine krukjes vast
zitten, die in- en uitgedraaid kunnen
worden.
Ook nieuwe gordijnstoffen zijn op
deze expositie te zien: ontwerpen van
jonge Engelsen, maar ook tal van mo
derne Nederlandse dessins. Er ls vraag
naar kleur en men durft tegenwoordig
wel een kleurig modern dessin aan, ver
telde men ons. Modekleuren voor
woninginrichting zijn dit jaar: geel,
rood, lichtgroen, petrol en vooral
zwart (geen terra). Als u de gelukkige
bezitter bent van een licht nuis, dan
kunt u zich wagen aan het nieuwste op
het gebied van ondergordijnen; nl. mar
quisette in allerlei kleuren, of zelfs
changeant geweven: blauw met rood,
geel met groen, licht cn donkergroen,
Maar iets dergelijks kunt u alleen met
succes toepassen, als er veel lichte tin
ten tegenover staan!
(VI)
EIGENLIJK heeft Annabelle het in
haar pensionnetje veel gezelliger dan
ik in mijn grote, dure hotel. Zé eten
by haar aan lange tafels van ge-olied
hout cn meestal gaan ze na het eten al
lemaal samen uit. Bij mij is het diner
dan nog in vólle gang. Soms, als ze
langs komen, kunnen ze door een gor-
d(jnkler in de eetzaal kyken. Dan zien
ze m\J zitten achter een kreeft of eèn
patrys...
McKllian, een ster van de Bob Run,
en het jonge Deense echtpaar hebben
tegen Annabelle gezegd, dat ze niet be
grijpen waarom ik daar blijf. Het kan
blijkbaar niet tot ze doordringen, dat
ik hier niet voor mijn plezier ben. Nee,
voor mijn plezier rondwandelen in de
fluwelen avondjapon van tante Erica,
of in de witkanten styljurk van mijn
nichtje, of in de vuurrode décolletc-
créatie van een Frans-georienteerde
vriendin doe ik zéker niet.
Maar overdag, buiten, is het heerlijk.
Voor je het weet wandel je langs een
of ander smal wit pad de berg op. Met
een al de eerste dag vatten we het plan
op naar Corviglia te klauteren.
Het begint alles zo gemoedelyk. Vóór
ons stappen drie jongens met ski's op
hun schouders, achter ons aan komt een
dunne dame met een zonnebril en een
groene parasol. Het paadje gaat steil
omhoog; de groene parasol ligt na een
tijdje ver in de diepte, nög verder ligt
het dorp met de kerktoren. Het mu
ziekje van de ijsbaan beneden speelt een
heel oude wals.
„Gek", zegt Annabelle, „dat je alle
geluiden kunt horen".
Ergens in een onzichtbaar dal slaat
een klok elf uur. Dè zon is zö warm,
dat we bij een bank even stilstaan om
onze jasjes uit te trekken. De drie jon
gens verdwijnen boven ons achter een
sneeuwbult; uit de diepte onder ons
duikt de groene parasol weer op.
De ski-jongens hebben met hun zware
schoenen een trappetje in de sneeuw
gemaakt. Langs dat trappetje klimmen
we, blazend van de warmte, verder om
hoog.
Na een tijdje krijg ik het gevoel, dat
ik aanvankelyk mèèr had dan ik nu
heb, dat ik iets mis. Ik keer me om en
tuur de helling af. Halfweg hét dorp zie
ik myn jasje hangen over de bank.
waarbij we hebben stilgestaan.
„Stom", zegt Annabelle. ,,'t Paadje
af is veel griezeliger dan hét paadje öp.
Laten we éven wachten. Als die groene
parasol èen beetje geschikt is. neemt
het ding mee."
haar dienstmeisje niét vvil voldoen zo n
kind daarmee eigenlijk tekort doet. Maar
Den ding moest haar toch van het hart.
„Het zijn niet alleen de werkgeefsters,
maar ook de meisjes zelf. die schuld
u„uu.n" zei ze „Dikwijls hebben ze
een paar gulden meer loon. dan
.•erzekeringen."
hebben
liever
die
"DO AST hebben we meestal in huls, maar de vraag is;
Wat smeren we erop, wanneer we plotseling visite
krijgen, die wel „iets bij de borrel" zou willen. Hier
dan een receptje voor een gezellig smeersel, Fromató
Spread geheten.
Het. heeft iets met kaas en iets met tomaten van
doen, vandaar de naam. In een wip klaar, de rest kan
bewaard worden In een gesloten potje.
Maak een jmpje van twee eetlepels bloem en zes eet
lepels water. Laat het vijf minuten doorkoken. Doe
daarbij een half kopje geraspte oude kaas, twee eet
lepels margarine, een half theelepeltje zout, en half
theelepeltje paprika in poedervorm en een eetlepel
tomatenpuree.
Hoer het goed dooreen en gebruik het koud op toast
of sandwiches.
Maar de groene parasol laat myn jas
je voor wat het is; ze klapt haar zonne
scherm dicht, en gaat op de bank zitten
slapen
Van beneden nadert een menoer in
een witte trui en met een rose pleister
op zyn voorhoofd. Ik maak allerlei ge
luiden en gebaren om zyn aandacht te
trekken. Ik wys met myn bergstok naar
de bank. Hij begrijpt me en beduidt nu
te wachten, wat ik döè.
Eerst nadert hij, dan slaat hy llnks-
inplaats van rechtsaf en wordt kleiner,
wat Annabelle en ik een heel verkeerd
teken vinden. We trachten hem te vol
gen en slaan óók linksaf. Na een paar
minuten ls hij helemaal beneden, en wij
zijn helemaal boven. We zwaaien. Hij
komt langzaam in onze richting en ver
dwijnt ln een pruikje dennebomen. Als
wij bij de dennebomen aankomen, staat
hij op een brug boven ons. We zwaaien.
We klimmen het paadje af, hij klimt
het op. Om de hoek van een houten
huisje, waarvoor een poes ln de zon zit.
verliezen we hem uit het oog. Als hy een
(Van een onzer
verslaggeefsters) V—?-.■
FR is weer ei-
poeder te
krijgen! Sedert
je Amerikanen het
ons verstrekten
toen we verhon
gerd uit de oorlog
kwamen, hebben
we het niet meer
gezien, we hadden immers weer eieren.
Het ei-poeder van nu Is van Neder
lands fabrikaat. Ei-poeder 'heeft het
voordeel, dat het veel zuiniger gebruikt
kan worden dan eieren. Dat is dan ook
de reden, dat men het is gaan maken,
want voor het gemiddelde Nederlandse
gezin zijn eieren, vooral in de winter, een
luxe geworden. Met eipoeder kan je vee)
zuiniger doseren, je kunt desnoods een
half of een kwart ei gebruiken. Boven
dien, het is mits droog bewaard
eens aan vacantie en kamperen!
Je kan er geen spiegeleieren mee
baken, dat is waar, maar daarentegen
heel smakelijk en zuinig omelettes, ter
wijl het in beslag voor pannekoeken,
cake of ander gebak verrukkelijk is en
ook in gehakt, soep of slasaus. Kortom:
in alle gerechten, waarin eieren worden
verwerkt om ze smakelijker te maken,
kan men met eipoeder volstaan. Zo'n
pakje (inhoud voor zes eieren) kost
95 cent.
paar seconden later weer opduikt, is hy
vlakbij, alleen aan de andere kant van
een gestolde waterval. We zwaaien.
Toen de meneer aanstalten begon te
maken dwars door de bevroren water
valgeul heen te stappen, voelde ik plot
seling, dat een mensenleven meer waard
was dan een jasje. Ik schudde krachtig
nee, keerde me om, en klom met Anna
belle achter me aan weg.
Ik zei: „Straks gaan we met het
bergspoortje omlaag". Maar om met het
bergspoortje omlaag- te gaan, moet je
eerst helemaal by de top wezen...
Rechts een bordje met „Lawlnege-
fahr", links op een bergspits een
bank met een prullenmandje 'er naast.
En kriskras van alle hellingen roetsjen
de skiërs en sleetjes. Het ene ogenblik
zyn het nog kleine stipjes op de blin
kende berg, het volgende suizen ze je
rakelings voorbij In een wolk van stuif
sneeuw, De sleetjes zyn ontzettend maar
de skiërs zijn nog erger. Die glijden 1
niet alleen, die springen ook, die duiken
op vlak boven je hoofd, die komen van
alle kanten tegeiyk opzetten; ze clrke-1
len om je heen, ze gieren omlaag...
Maar voor het overige was de stem
ming op onze alp uitstekend. En toen
we boven waren, konden we nog net het
laatste treintje naar beneden pakken. I
De volgende dag heb Ik vla allerlei
officiële instanties myn jasje terug ge-1
kregen. Maar mijn jasje was niet alleen,
er was nog lets bijeen groene
parasol... I
Impressies van een Simpele Ziel
QCHRIJVERS en
dichters hebben
een muze, dat
weten we, dat is nu
icnmaal zo. Wanneer
ie niet meer verder
kunnen, roepen ze:
Kom, o, muze! en in
eens zit daar een
dame met vleugels en
blote voeten op hun
schrijfbureau en van
dat moment af gaat
alles van een leien
dakje. Waarin de
funclie van een muze
precies bestaat, heb
ik nooit geweten. Of
ze daar alleen maar
zit, en met haar benen bengelt, of mis
schien toch ook even de schrijver over
zijn haren strijktik weet het niet.
Ik heb het aan verschillende auteurs
gevraagd, zo langs mijn neus weg, maar
ze kunnen er mij geen duidelijk ant
woord op géven. Misschien vinden ze het
een beetje gênant.
De laatste jaren wordt er erg veel
ovér dé lichte muze gepraat. Er moet
dus ook een zware zijn, die komt alleen
bij goedé en gevestigde auteurs. Ik heb
de zware muze weer gehad, zeggen zc
's morgéns, dodelijk vermoeid. En m'n
schrijftafel ligt weer in brokken.
Maar in elk geval staat het wel vast,
dat de muze een vrouw is. Zc komt dus
niet bij ons, vrouwen. We zouden haar
ook niet wjllen hebben. Wanneer ik zat
te schrijven en er zou opeens een juf
frouw met blote voeten op mijn bureau
gaan zitten, die mij ging koesteren, dan
zou ik mijn stoel met weerzin achteruit
schuiven en vragen: Wat denkt u wel?
En waarvoor komt u eigenlijk, juf
frouw
Intussen is het weer een frappant staal
tje van de Achterstelling der Vrouw:
schrijvers hebbén een muze; schryfsters
hebben niets. Want maönetjesmuzen
bestaan met.
Toch, nu ik er eens goed over na-
dénker komt bij my wei regelmatig
een gevleugeld wézen, wanneer ik zit
te schryven. Hel is geen muze. Nee. ik
zou haast zeggen het tegengestelde er
van: een soort anti-muze. Een mans
persoon met een zuur gezicht, die kans
ziet aldoor roet in 't eten te gooien,
bij alles wat ik schrijf. Hij buigt zich
over mijn schouder heeri en leest hard
op, wat ik daar zo juist in nobel proza
heb ten beste gegeven. Het is het begin
van een novelle: „Ma-1
rla Tersteeg zat voor,
het venster, de han
den werkeloos in de1
schoot, de grote
traanloze ogen sta
rend in de scheme
ring."
Wie is Maria Ter-
steeg? vraagt hij. Es
dat die uit de Jacob
Obrcchtstraat
Nee, zeg ik, dit is
een verhaal. En Ma
ria Tersteeg is de
•ïoofdpersoon uit het
verhaal. Ze bestaat
niet echt.
O, zegt hij. Maar
als ze niet echt bestaat, noe weet je
dan, dat ze grote, traamoze ogen heeft
Dan kan ze net zo goed kleine tranerige
oogjes hebben. I
In mijn verbeelding heeft ze grote, i
traanloze ogen.
Ja, zégt hij, maar wat zijn eigenlijk
traanloze ogen? Ogen, die niet tranen? i
Heb ik ook. Heb jy ook. Dat is niks
bijzonders, jy laat toch ook niet in je|
pas schrijven: Gezicht ovaal. Or'n
traanlóos.
Ja maar, dat traanloos betekent, datl
ze geen tranen meer over heeft. Ze is.
uitgehuild. Ze heeft al zoveel geschreid 1
Dat staat anders nergens, zegt hij
knorrig. En waarom zit ze voor 't ven- i
ster tc luibakken?
Omdat ze zo'n verdriet heeft, zeg ik
dan. Haar man lselihaar man
isja, Ik weet nog niet water
is lets met haar manI
Als jij het nog niet weet, hoe moet
zy het dan weten? vraagt hy. En moét
jé over haar schrijven Is het wei I
nodig? Iemand, die niet eens bestaat!.
Er zyn zoveel mensen, die wél bestaan,
waarom schrijf je daar niet over? Of
ga liever zitten breien, dat ls ten min
ste nuttig. Op die manier werkt de i
anti-muze. Hy komt altyd net, wanneer
ik al helemaal meegesleept ben döor1
mijn eigen verhaal. Soms vind ik de
krucht, hem het raam uit te jagen. Dan
fladdert hij met zijn veel te kleine vleu-1
geitjes weg en zuchtend van opluchting
kan ik weer verder gaan. Totdat ik zijn
slem weer naast me hoor: Die Maria
Tersteeghoe heet ze van zichzelf?'
ANNIE M. G. SCHMIDT. I
\TOG bestaan in Oost-Duitsland kerkelijke jeugdorganisaties. Maar: hoe
lang nog? Het ontbreekt.niet aan aanvallen op die protestantse („Junge
Gemeinde") en katholieke („Pfarrjugend") organisaties. Deze ge-
inspireerde aanvallen komen vooral van de kant der officiële staats-
jeugdorganisatie. In haar orgaan, de „Junge Welt", verschenen onlangs
artikelen, waarin de kerkelijke jeugdorganisaties als „politieke onder
grondse beweging" werden „ontmaskerd". Men zegt, dat Grotewohl toen
desniettemin een verbod heeft weten te verhinderen. Maar de aandrang
om tot een verbod over te gaan is sindsdien nog toegenomen.
In het olad der communistische jeugd
leest mer. onder het hoofd: „Weg met
de religieuze camouflage!" het volgen
de: „De door ons gepubliceerde
beelden bewijzen ten stelligste, dat er
krachten bestaan, die onder religieuze
camouflage de jeugd misleiden en haar
in de armen van Adenauer willen drij
ven Zy trachten de gesloten eenheid
van de jeugd door hun Hetzpropagande
le ondermijnen. Het middel daartoe is
de z.g. „Junge Gemeinde". die zich
schijnheilig onder de dekmantel van
religiositeit verbergt."
„Onthullingen"
En nu die voorbeelden. Slechts bij
twee van de zes is de „Junge Gemein
de" betrokken. Zo wordt dan „onthuld"
dat de „Junge Gemeinde" (te verge
lijken met de Ned. Hervormde „Jonge
Kerk") in Heiligenstadt wijksgewijze is
georganiseerd en dat elk lid een lid
maatschapskaart heeft, die toegang
geeft tot de z.g. „avonden", waar o.a
rondtrekkende predikanten optreden
ln het tweede geval wordt gewaagd van
een publicatiebord in Erfurt, waarop
de gemeenste Hetze tegen de „Duitse
Democratische Republiek" zou zijn
voorgekomen, waaruit die ophitsing
bestond, wordt niet vérmeid.
Merkwaardig is ook de onthulling,
dat de bisschop van Eisenach in Fran-
kenhain op de ergelijkste wijze op de
„Freie Deutsche Jugénd", de commu
nistische jeugdorganisatie, zou hebben
gescholden. Een bisschop van Eisenach
bestaat echter niet, noch een pro
testantse, noch een katholieke bis
schop
Campagne tot isolatie
Communistische conclusie in het blad
„Junge Welt": „Wij mogen die activi
teit niet langer dulden. Overal waar zij
aan de dag treedt, moet er openlijk en
consequent tegen worden opgetreden.
Want wy willen niet, dat de vijanden
van volk en jeugd, onverschillig welk
masker zy dragen, ln het belang van
Adenauer en zijn Amerikaanse op
drachtgevers datgene wat wij bereikten
kunnen aantasten. De vijanden moeten
ontmaskerd worden en door de jeugd
worden geïsoleerd."
Achter al die campagnes gaat uiter
aard de opzet schuil om de jeugd van
de kerk en het kerkelyke organisatie-
leven te vervreemden, door haar angst
aan te jagen.
Zo heet het bijvoorbeeld in „Die neue
Schule", het officieuze orgaan van het
Oostduitse ministerie voör Volksopvoe
ding: „Op de middelbare scholen treft
men tal van leerlingen aan, die het
christelijke geloof als masker gebrui
ken voor hun vijandelijke anti-democra
tische intriges. Byvoorbeeld op de mid
delbare scholen ln Salzwedel, Staven
hagen en GÖrlitz gaan zulke elementen,
die met huichelachtige dubbelhartigheid
die scholen en de F.D.J. wisten binnen
te dringen, zich te buiten aan een brei
delloze Hetze tegen onze Duitse Demo
cratische Republiek. Deze schadelijke
individuen trachten het vertrouwen van
de schooljeugd in de regering en de
S.E.D. (communistische „eenheids
partij") te ondermijnen, én uiteindelijk
een deel der middelbare scholieren tot
handlangers van de oorlogshitsers te
maken. De F.D.J. eist van directeuren
en leraren der middelbare scholen, dat
zij leerlingen, die aantoonbare vijande
lijke activiteit ontplooien, van de scho
len verwijderen."
Bekende tactiek
En zo wordt er dan weliswaar hoofd
zakelijk over politiek gesproken en zo
onthoudt men zich dan weliswaar van
rechtstreekse aanvallen op het Chris-
tendom-als-zodanig; maar toch is het
zo duidelijk als wat w i e mén uitein
delijk met die aanvallen op de chris
telijke jeugd wil treffen: de kerken als
de byna laatste bastions van de vrije
geest.
Hitiers tactiek was dezelfde
Op de geluidsband
DE Noorse (Lutherse) Kerk heeft toe
stemming verleend, dat kerkelyke
plechtigheden op dé geluidsband
worden opgenomen. Dit gêldt vooral
huwelijken en begrafenissen. Men kan
tater dan nog eens op Z'n gemak luiste
ren naar wat dominee toen ook al weer
heeft gezegd. Een Noors kerkelijk blad
schrijft schalks dat dit vooral voor
echtelieden na een aantal jaren wel eens
nuttig kan zyn.
Angst voor Jezuïeten
in Ziiricli
DE Zwitserse grondwet verbiedt de
Jezuïetenorde (nog altyd) zich als
zodanig in Zwitserland té vestigen;
zij vörbiedl eveneens individuele Jezu
ïeten in kerk en school werkzaam té
zijn. Tot opheffing van de betrokken
bepaling van de grondwet is het nóg
steeds niet gekomen; integendeel: ln
Zürioh is weer eens de nodige deining
ontstaan, omdat men er gealarmeerd is
geraakt over hét feit, dat er in het be
trokken kanton trots alles een kleine
twintig Jezuïeten „aohterhaald" zyn.
Sinds 1946 ligt er nu een motie, inge
diend bij de „Kantonsrat", óp afdoening
te waohten. Zijn praeadviés op die motie
heeft de „Regierungsrat" van het kan
ton uitgebracht. Een blad als dè „Néué
Zürcher Zeitung" drukt dat prae-advies
de lopende band
DE Brotderschap der Vrees
speelt ln een gefingeerde totalitaire
staat, waar de nieuwe middenstand,
de 1 leine ambtenaar, politie-ambtenaar
bij voorkeur, die bang is naar boven toe
en bang maakt naar beneden toe, hoogtij
viert, tot het ogenblik dat hij naar de
zoutmijnen verdwijnt. Zulk een kleine
man tekent Robert Ardrey ver
taling uit het Amerikaans van M. H.
Szekely-Lulofs, Elsevier, f. 8,90) in een
Saar zeer levendige en spannende
oofdstukken. bezig een gevlucht
student te vervolgen tot op een buiten
lands schip. De boot waarop hij zijn
politieke gevangene terugbrengt, ver
gaat. en alleen de vervolger en zjjn ver
volgde spoelen aan op een romantisch
eiland, waar een heel klein groepje
j schapenfokkers voorlopig nog voor de
bemoeienis van de politiestaat is ge
spaard.
volledig af (meer dan een volle pagi
na...).
In 1939 was de kwestie: overtreden de
Jezuïeten de grondwet ook al aan de
orde gesteld. Men üet haar toen rusten:
geen onrust in oorlogstijd! Maar nu
wordt zij dan uitgevochten.
Men ontdekte o.a., dat een Jezuïet als
kapelaan van een parochiepastoor werk
zaam was; 's kapelaans superieuren
hebben zich gehaast die fout te herstel
len. Verder discussieert men over de
vraag, of zielszorg in een studenten-
tehuis ook onder de verboden activiteit
„op school" valt.
Zal er nu ingegrepen worden?
Er staat in het prae-advies op de motie
een interessant zinnetje. Hier is het, zo
nauwkeurig mogelijk vertaald: „Wan
neer administratieve dwangmaatregelen
die voor hen die er door getroffen zul
len worden, wel eens hard zouden kun
nen zijn, niet langer te vermijden zouden
zijn. dan moet de Regierungsrat dege
nen daarvoor verantwoordelijk stellen,
die enerzijds voor de Jezuïetenorde vrij
heid van activiteit in dienst der kerk
opeisen, doch anderzyds blijkbaar dc
weg van opheffing van het Jezuïetén-
verbod door grondwetsherziening niet
willen betreden."
Dat is een duidelijke wenk: laat men
en duü de katholieke Zwitsers voor-
dan toch met zo'n voorstel komen!
Dan behoeven wy als overheid ons niet
langer om de handhaving van een ver
ouderd verbod te bekommeren!
Hoe het ln Zürioh aflopen zal?
Advertentie
ïtsrouderde keest.
Maak een einde aan dat
gekuch,zuiver Uw lucht
wegen van gevaarlijke
ziektekiemen met de
snelwerkende
AKKER'S v
fs wérelds fcesle hoestsiroop
Hoe in dit Arcadisch milieu de politie
man na enige tijd de gelijke wordt ln
vrees van zijn opgejaagde vluchteling,
hoe deze vluchteling weer een mens
wordt in contact met een meisje van het
eiland, dit vindt men beschreven tegen
een achtergrond die wat te veel aan een
rustieke opera doet denken. Jammer
vooral is het, dat de patriarch van het
eiland in het bezit blijkt van Shakespeare
en de Encyclopaedia Brittannica, hem
door een Engelse zonderling nagelaten.
Boelend blijft het niettemin, en het loopt
goed af: de politie vindt de dood en de
student keert met een nieuwe identiteit
naar het vasteland terug, wetend dat
zyn taak ligt in het verzet.
E. d. R.
Miniatuur 41
Zoek hot spreekwoord, dat met de hoofd
letter E begint én to
vinden Is door middel
van de paardesprong
uit het schaakspel.
Daarbij mag het paard
in alle richtingen één
hokje recht vooruit
plus één hokje schuin
springen, zoals de ne
venfiguur aangeeft.
Dus van zün hokje
tot 8,
1
2
8
3
7
4
6
5
li
t
71
i
7
7
71
d
4
e
e
71.
71
Z
-v
e
e
a
e
7
w
e
7
Oplossing miniatuur 40: passér, potten,
gestel, gasten, letter, poel. laan, naar, ring,
grap.
Advertentie
Opletten de boodschap
Goed van vertrouwen als U
is, let U soms niet öp, of
Uw MAÏZENA DURYËA
- die U toch nadrukkelijk
vraagt - ook werkelijk krijgt.
Ja, thuis, in het gébruik dan
mérkt U het verschil gauw
genoeg. Want er bestaat geen
beter bindmiddel vóór groen
ten, soepen en Sausen dan de
echte MAÏZENA DURYËA.
Niet zonder reden wereld
vermaard. Vraag dus niet
allpenMAIZENA DURYËA,
maar zie toe dat U het. ook
krijgt. De naam DURYËA
staat op ieder pak.
(Adv
üet opnemen van brieven m deze
rubriek betekent niet dat de redactie
instemt met de meningen, die daarin
tot uitdrukking komen, doch dat de
redactie d*ze belangwekkend genoeg
vindt om ze ter kennis van de lezers
te brengen.
Hemd en rok
IN Het Parool van 16 Februari troffen
mij de volgende berichtjes: Weer
aardschokken in Torroud (Iran),
waar Donderdag byna 1500 doden vie
len. Zondag fellé brand in Saigon.
Ruim 50.000 mensen dakloos.
Had u nog kleinere letters en onop
vallender plaats? Inderdaad, het hemd
is nader dan de rok. Echter niet alleen
Het Parool maar de gehele Nederlandse
pers, en daardoor het géhelé Nederland
se volk, slaat een raar figuur tegenover
het buitenland, dat met zulke grote
koppen van ónze ramp géwag maakte.
Amsterdam. P. T. N. HOEKSMA
Vissers uit Yerseke
HET heeft mijn aandacht getrokken,
dat in de berichten over de waters
nood geen enkele mededeling werd
gedaan over dé prestaties van de vissers
van Yerseke. Op de Zondag toen Krui-
ningen werd overstroomd waren z ij
het, geholpen door anderen, die alle
aanwezige roeiboten, sloepen enz. per
auto naar de Zanddijk, dié de Kruiningse
polder aan de westzijde' begrenst, heb
bén gebracht, en mét bovenmenseiyke
moeite en groot gevaar zijn zij er in
geslaagd vele mensen aan de dood te
ontrukken.
Zy waren het die, bekend in de
Zeeuwse wateren en met schepen die
daarvoor warén gebouwd, vele inwoners
van het eiland Tholen, Noord-Beveland
en Schouwen en Duiveland hebben ge
red. Zy hebben, naast zo veel anderen,
dié reeds zün vermeld, verdiend, dat
hun naastenliefde en dapperheid aan de
vergetelheid worden ontrukt,
Amsterdam. J. P. GRIEF
Denkt aan de winkeliers!
HET heeft mij getroffen, dat vaak als
middel om tot grótere bijdragen
voor het Rampenfonds te komen
gesuggereerd wordt om bijv. minder te
roken, geen bloemen te kopen enz. ls
u niét met mij Van mening, dat liicr wel
is waar door degene die gehoor geeft
aan dergelijke opwekkingen iets ont
beerd wordt, maar dat uiteindelijk de
winkelstand hierbij het loodje legt?
Hoe zouden pers en radio reageren
wanneer als slogan gekozen werd:
„Lees een kwartaal de krant samen met
uw buren en stort het gespaarde geld
op gironummer 9575. Schaf de luister-
gidsen af voor een half jaar. u kunt
het programma ook in de krant lezen",
enz. enz.?
Voor de goede orde moge dienen, dat
mijn gezin noch ik bij de winkeliers-
stand betrokken is of er voordeel uit
geniet.
Amsterdam. Mevr. L. C.M.
Aetherforum en arbeiders
ZO langzamerhand begint het aether
forum een zéér gewilde vermake
lijkheid te worden, gehoord de gees
tige uitspraken en het hartelijke
applaus, dat telkens Opklatert. Als men
echter serieus een oplossing verwacht
voor een of andere moeilijkheid, komt
men bedrogen uit, wat wel weer zéér
sterk tot uitdrukking kwam voor de
Vara-mleröfóon op 16 Februari.
O.a. werd de vraag gesteld of het
wel juist was, dat er voorkeur gegeven
werd aan de witte boord boven de
blauwe kiel. Als altijd kwamen ook nu
weer de tongen van het forum op vlotte
wyze in beweging en volgde telkens het
er bij behorende applaus. De critische
luisteraar ontging het echter niet, dat
er weer luchtig overheen gefladderd
werd. Het forum behoefde heus niet te
vertêlléif, dat de arbeider niet minder
is dan de kantoorman, want dat
weet iedere arbeider met
zelfrespect! Maar met gezellige
praatjes komen we er niet, leden van
het aetherforum!
Men kan de arbeiders wel zoet hou
den met de uitspraak, dat hij evenveel
waard is als de employé en dé beambte
van het bedrijf, maar in de ogen van
de zich meerderwaardig voelende groep
en, wat vooral van belang is, in de ogen
van de directie, is de technische werk
nemer „maar" een arbeider!
Dat komt vóóral tot uiting in het ver
strekken van het tantième. In de
meeste gevallen krijgt alleen de employé
of de beambte tantième en het gunstig
ste geval ligt zo, dat bij betere sociale
verhoudingen in een bedryf de arbeiders
een dubbel weekloon krijgen, wat neer
komt op een 50 a ƒ60 extra, terwijl
de bevoorrechten een dubbel maand
salaris wordt toegedacht, wat in de
meeste gevallen varieert tussen de 400
en 800 extra!
Dit zyn wanverhoudingen, die het ge
noemde forum niét zag of wilde zien.
Een beetje méér durf om een brandend
vraagstuk aan te pakken zou voor het
aetherforum wel gewenst zyn!
Gorinchem. k.
Zevenbergen (III)
NAAR aanleiding van het artikel van
uw verslaggevers in Het Parool
van 12 Februari, inzake ten onrech
te verkregen goederen door inwoners
van Zevenbergen, moge ik het volgende
opmerken.
De Zeven bergense burgervader moet
m.i. het gevoel van zyn gemeentenaren
onjuist taxeren, indien hij zegt: „De
mensen hier voelen dat het hun toe
komt". Door te lanceren: „Ik kan ze
niet helemaal ongelijk geven" heeft hij
eventuele pogingen om het uitgereikte
goed te doen teruggeven reeds tevoren
getorpedeerd.
Ik ken de Zevenbergers voldoende om
te mogen aannemen, dat zij niet recht
zullen praten wat krom is, maar dat zij.
indachtig aan het ook hun bekende
spreekwoord betreffende het goed, dat
niet gedyt, zuilen teruggeven hetgeen
hun niet rechtmatig toekomt, zodat het
terecht zal komen daar. waar het nog
steeds dringend nodig is.
Breda. J. A. V. GRAAFEILAND
Overschot voor D.P.-kampen?
MET grote aandacht luister ik steeds
naar het Zaterdagavond-commen
taar van de heer Voskuil, zo ook
op 14 Februari. De woorden over de
goederen, die eventueel een overschot
zouden vormen en .voor de vluchtelin
gen uit de Displaced Persons-kampen
zouden kunnen worden gebruikt, waren
mij uit het hart gegrepen.
Telkens wanneer ik hoor: zó veel
goederen uit dit zó veel uit dat land, is
mijn reactie: misschien een klein per
centage (of nog liever een gróót) voor
de vluchtelingen. We hebben er tóch
allemaal aarr bijgedragen en daardoor
(misschien) allen medezeggenschap.
Nu zyn de mensen nog „week" en
„mild". Zou er van dezé gemoedstoe
stand nu al vast geen gebruik kunnen
worden gemaakt door er in verschil
lende kranten een balletje over op te
gooien
Deventer. B. BENNEKERS—VISSER