Bekwame verdediging door minister Donker VAL DA HERZIENING ONTSLAGRECHT IN B.W. Voormalige partijgenoten Oud en mej. Tendeloo in duel Invrijheidstelling van dr Naumann fel betwist Ex-secretaris van Goebbels was gearresteerd als leider van een nazi-samenzwering Ruim 17 milliard gulden voor Britse defensie Tot f 1000.- volledige vergoeding Spanningen in Belgische katholieke partij Veertiende lijst slachtoffers De Noormannen Vreemde troepen hebben overstroomd land bezet5 Communistisch interview over cle watersnood in Nederland VRIJDAG 20 FEBRUARI 1953 HET PAROOL (Van onze parlementaire redacteur) De aanhangige herziening van het ontslagrecht in het Burgerlijk Wetboek is door minister Donker gistermiddag in de Tweede Kamer met bekwaamheid verdedigd. Ilij heeft uiteengezet, dat de maximum-opzeggingstermijn van dertien weken, welke de werkgever in acht zal hebben te nemen bij een lang durig dienstverband, een werknemer met byv. 30 dienstjaren, die met inacht neming van dit maximum wordt ontslagen, niet verhindert om bij de rechter in beroep te gaan tegen een 'desniettemin kennelijk onredelijk ontslag. Voorts heeft hy verklaard, waarom hy ontslag na een ziekte van de werknemer van twee jaar niet per se onmogelijk wil maken door een onbeperkte termyn in te voeren. Hy meende n.l. dat dan het evenwicht te ver zou doorslaan ten nadele van de kleine werkgever of de vervanger van de zieke werkkracht, die dan al die tyd in onzekerheid blijven. Verreweg de meeste aandacht besteed-1 voor de toekomst beloofde het verzet, de hij uiteraard aan het grote geschil- dat de mede-ondertekenaar der motie. punt in dit Kamerdebat: de verhouding van het Buitengewoon Besluit Arbeids verhoudingen volgens hetwelk ontslagen tevoren toestemming behoeven van de directeur van het Gewestelijk Arbeids bureau, tot het onderhavige wetsont werp dat de rechterlijke macht na-con- tröle geeft op „kennelijk onredelijke ontslagen". Prof. Oud e.a. hadden im mers betoogd, dat een dergelijke dubbele controle tot moeilijkheden zou leiden. De directeur van het Gewestelijk Ar beidsbureau toetst de ontslagen nl. mede aan criteria, welke betrekking hebben op de algemene werkgelegenheid. En, zo betoogden zij, de rechter heeft alleen te zien op de verhouding van werkgever werknemer. Hij zou de meer algemene richtlijnen van arbeidspolitiek dus kun nen doorkruisen. En met een dergelijke verantwoordelijkheid, zo betoogde prof. Oud, mag men de rechter niet belasten. Minister Donker had deze bezwaren met zekere verbazing aangehoord. Hij had nl. wel vaak vernomen, dat in de Kamer het pleit werd gevoerd voor een rechterlijke controle op eventueel foute- administratieve beslissingen. En nu iets dergelijks in het vooruitzicht wordt ge steld, komen er bedenkingen! Hij kon niet anders zeggen, dan dat men de zaak te tragisch voorstelde. Onoverko melijke bezwaren verwachtte hij niet. Ja, zo zei hij uitdagend, op degenen, die het tegendeel beweren, rust de bewijs last. In ieder geval was hij er niet voor te vinden om het BBA uit te schakelen. Eventueel kon hy er voor voelen om het een wettelijke basis te geven doch dat was dan niet zijn taak doch die van zijn naast hem zittende ambtgenoot Suurhoff en het dan te perfectionne- ren, doch in het algemeen werkt het BBA z.i. bevredigend. Het heeft de rust op de arbeidsmarkt verzekerd. En er is geen denken aan, dat de rechterlijke macht thans in staat zal zijn de controle bevredigend over te nemen, als was het alleen maar omdat deze niet preventief doch slechts repressief kan optreden. Eerst zal dus de kantongerechtsproce dure moeten worden verbeterd; zal de kantonrechter byv. in staat moeten wor den gesteld voorlopige maatregelen te nemen. Vooralsnog is de rechter echter niet geoutilleerd om de zestig- tot zeventigduizend ontslagzaken, welke de GAB's jaarlijks behandelen ter hand te nemen. Ondoorgrondelijk Ook een bedryfsrechbspraak, als door de heer Stapelkamp (AR) be pleit, kan dit niet doen. In ons grond wettelijk bestel kan deze slechts op vrijwillige basis werken en komt deze alleen In aanmerking voor die be drijfstakken, welke daarvoor ryp zijn. Daaraan thans een wettelijke basis te geven, is grondwettelijk onvervulbaar. De bedrijfsrechters worden immers niet door de Koningin voor hun leven be noemd; een els, welke de Grondwet nu eenmaal aan de rechterlijke macht stelt. Wel erkende de minister, dat de be- drijfsreohtspraak thans sneller en des kundiger werkte dan de gewone rech ter en dat is voor deze een teken aan de wand maar om een billijke vergelijking te maken, zou eerst de outillage gelijkgeschakeld moeten wor den. En dan ging zijn voorkeur en dat zou men van een minister van Justitie z.i. toch wel begrijpen naar de onafhankelijke rechterlijke macht. De heer Stapelkamp hoorde dit alles met zekere teleurstelling aan. Maar hij aanvaardde enigszins in tegen stelling tot prof. Oud de grondwet telijke bezwaren van de bewindsman. Naar zyn oordeel was het daarom ge wenst, de zaak bij de voorgenomen gondwetsherzlening van 1956 ter hand te nemen. De conclusie van de minister was dus, dat het strijdpunt thans niet rijp was voor een eindbeslissing. Waar de dub bele controle van GAB en kantonrech ter z.i. geen overwegende bezwaren zou opleveren doch in tegendeel belde systemen in concurrentie bevruchtend op elkander zouden kunnen Inwerken leek het hem het best. zowel het wets ontwerp te aanvaarden als het BBA te laten gelden. Zwijgen Een toezegging, dat het laatste wet telyk zou worden geregeld, kon hij evenwel niet doen en waar zijn ambt genoot Suurhoff, die dit wel vermocht, ondanks herhaalde uitnodiging een hardnekkig stilzwijgen bewaarde, viel na zijn speech te verwachten, dat de zijde der bezwaarde Kamer-leden by de replieken iets zou worden ondernomen. En dat geschiedde dan ook, Mr Van Rijckevorsel (KVP) kwam met een motie, waaronder prof. Oud mede zijn handtekening had gezet. En deze motie xvilde, dat het art. 1639 s (ovor het beroep op de rechter bij kennelijk on redelijk ontslag) niet in werking zou komen voor en aleer het BBA langs wettelijke weg gewijzigd zou zijn inge past in het systeem van het Burgerlijk Wetboek. Een leemte van deze motie was ongetwijfld, dat zij op geen enkele wijze aangaf hoe de aanpassing zou moeten geschieden. De communist Reuter zocht er dan ook onmiddellijk reactionnaire bedoelingen achter, iets wat de indienster bij interruptie ontken de. Het was inderdaad zo, dat de motie vooralsnog de doorwerking van het BBA aanvaardde. Het huidige systeem van controle door het GAB wilde zij dus niet onmiddellijk overboord zetten. Maar prof. Oud, aantekende tegen een ont- slagcontröle gebaseerd op overwegin gen van algemene werkgelegenheids- politiek niet zoveel progressief pers pectief. Nochtans toonde deze zich vertoornd, dat zijn vroegere vrïjz. dem. mede- standster mej. Tendeloo thans PvdA had durven zeggen, dat zijn „werkgeversvrienden" nu bezwaren hadden tegen het BBA. nadat zij daar van eerst hadden geprofiteerd. Dat vond hij een uiting van de oude klas- sestrijdgedachte, die hij vroeger mèt haar zo vurig had bestreden. Hij vond dat „politiek van laag allooi", welke hem in het bijzonder van een vrouwe lijke afgevaardigde erg teleurstelde. Mej. Tendeloo constateerde toen, dat de teleursteling dan wederzijds was. Immers uit de boze en persoon lijke reactie van de man, met wien zij vroeger ook in de PvdA had geze ten op haar simpele opmerking, moest zij wel afleiden, dat zij niet ver beneden de waarheid was geweest. Spitsvondig Voerde zij de strijd dus op meer maatschappelijk gebied, minister Don ker viel de motie met spitsvondige, for mele argumenten aan. Zij had z.i. al leen betrekking op art. 1639 s, d.w.z. op de rechterlijke controle op ontslagen, die kennelijk onredelijk zijn verleend. Maar zij had geen betrekking op art. 1639 w, dat een rechterlijke controle geeft op ontslagweigeringen. En het is duidelijk, dat het GAB zowel met ont- slagweigeringen als met ontslagvergun ningen te maken heeft. De motie was dus niet volledig. Bij interruptie gaf mi Van Rijckevorsel KVPonmid dellijk toe, dat zijn motie op dit punt een leemte bevatte. Maar de minister ging door. Hij be toogde nl. dat de heer Van Rijckevorsel ook niet in staat zou zijn, zijn motie compleet te maken. Want dan zou deze moeten voorstellen, dat ook het nieuwe art. 1639 w. niet in werking zou treden, voor en aleer het BBA is aangepast. Een dergelijk voorstel zou hij echter niet kunnen doen... omdat de gedachte van 1639 w. reeds in de bestaande wet voor komt, en dus al werkt. Het was een knappe vondst, deze be strijding van minister Donker. De Kamer-juristen, die aan dit debat deel namen, konden er hun hart bij ophalen Men kan dan ook benieuwd zijn naar hun antwoord. Intussen heeft het ook zijn bezwaar, dat het vrijwel uitsluitend een gesprek was van juristen onderling. De AR-man Stapelkamp was de enige sociale expert. En deze zouden er meer aan te pas moeten komen, wil de maat schappelijke strijd tussen dirigisme en anti-dirigisme, die mede in het geding is, niet te zeer versluieren. Soms ver staan trouwens ook de juristen elkaar verkeerd. Ieder ook de minister had bijv. begrepen, dat prof- Oud jl. Dinsdag had gepleit om het wetsontwerp aan te houden tot aan de herziening van het BW. Nu kwam de liberale voorman, die overigens een toonbeeld is van hel dere betoogtrant, vertellen', dat helemaal niet zijn bedoeling was weest. Hij had alleen gewild, dat de minister er nog eens met prof. Meyers, die de herziening van het BW voorbe reidt, over zou praten. ,,0", zei de mi nister toen, „nou, prof. Meyers kent het onderwerp al...!" Dr Werner Naumann op last van de Britse bezetting in West-Duitsland gearresteerd (een maand geleden) als leider van een groep nazi-samenzweerders heeft gisteren in de rechtszaal van Bielefeld met een van woede vertrokken gezicht geluisterd naar een fel debat tussen zijn advocaat en de juridisch adviseur van de Britse Hoge Commissie over zijn eventuele invrijheidstelling. Een ambtenaar van de Amerikaanse burgerlijke verdediging heeft meegedeeld, dat tn de afgelopen maanden boven een oefenterrein in Minnesota drie miniatuur atoombommen (ter grootte van een kopje) zyn afgeworpen. Dr Werner Naumann, de vroegere secretaris van Goebbels, werd zo be weerde zijn advocaat John Scott Hen derson, een expert (uit Londen) in ge vallen van politieke hechtenis gear resteerd op niet rechtmatige gronden. Bovendien was er geen beschuldiging tegen zijn cliënt ingediend. Volgens Scott Henderson had de Britse Hoge Commis saris Naumann niet mogen laten arres teren zonder overleg met bepaalde auto riteiten bovendien was die Hoge Commissie buiten de bevoegdheden ge treden. De advocaat van de Hoge Commissa ris, Bathurst, wees deze redenen van de hand. Waarop Scott Henderson dreigde Naumann die hij niet te spreken had kunnen krijgen zonodig als getuige te zullen horen. Bathurst zei dat de Hoge Commissie strenge instructies had gegeven dat niemand met Naumann zou mogen spreken en dat zelfs de rechter daar niets aan zou kunnen doen. Maar volgens de uitspraak van vanmorgen vroeg mag Naumann wel spreken met zijn advocaten. Bathurst vroeg de rech ter toen om het moment van ingang van de uitspraak uit te stellen tot hij uit Londen nieuwe instructies zou hebben ontvangen via de telefoon. De rechter willigde dat verzoek in. Het „uitstel" liep tot aan de hervatting van de zaak in de namiddag. (Van onze correspondent) LONDEN, Vrydag. Engeland zal in het belastingjaar 19531954 een bedrag van ruim 1636 millioen pond (ruim 17 milliard gulden) aan zyn defensie be steden, zo blykt uit het Donderdag ge publiceerde defensie-witboek. Dit bedrag is 123 millioen pond meer dan over het lopende jaar wordt uitgegeven. 140 millioen van die 1636 zijn be stemd voor de „tegenwaardereker.lng" voor Amerikaanse dollarhulp (dit jaar bedraagt dit cijfer 85 millioen pondj. In het witboek wordt tevens aange kondigd, dat voorgesteld zal worden de algemene dienstplichtwet van 1948, (die dit jaar afloopt) weer met vijf jaar te verlengen. De geregelde her- nalingsoefeningen voor de z.g. Z-, mannen (zij die ln de oorlog onder de wapenen zijn geweest) zullen vervallen, maar de Z-mannen blijven tot hun 45ste jaar oproepbaar ingeval van een uitzonderingstoestand. De totale sterkte van het leger zal in 1954 454.500 man bedragen, die van de vloot 136.500 man en die van de luchtmacht 275.400 man. Het witboek zet uiteen dat, als het oorspronkelijke driejarig herbewape- ningspregram van 4700 millioen pond van de Labourregering was uitgevoerd, dit ln het lopende begrotingsjaar „een te grote last" op de huishouding zou hebben gelegd en dat er ook reden was om te betwijfelen of. als het plan volvoerd was, de kosten van het hand haven van de strijdkrachten en van hun uitrusting op dat peil nog binnen 's lands vermogen zouden hebben ge legen. „Lions International" helpt Nederland Als voorzitter van het Nationaal Rampenfonds heeft prins Bernhard gis teravond een cheque van duizend dollar in ontvangst genomen als begin van de sneeuwbalactie van de „Lions Interna tional" voor de Nederlandse rampge bieden. Deze „Lions International" is een hulporganisatie met ongeveer 450.000 leden in vele landen ter wereld. De voorzitter van deze organisatie, heer Edgar M. Elbert uit Chicago, over handigde de cheque. Herstel rampschade Aangifte van rampschade aan ge bouwd onroerend goed kan, behalve by de rampschadebureaux ook worden ge daan by het gemeentebestuur in de plaats van inwoning. Een ambtenaar van de afd. Vaststelling van het minis- terie van Wederopbouw, die bij ieder rampschadebureau is gedetacheerd, is belast met de leiding van de taxatie', van de rampschade in zyn rayon. Taxa- j teurs, aangetrokken door het departe ment van Wederopbouw zyn waar mo gelijk reeds met hun werkzaamheden begonnen. Met het herstellen van schade aar. i jebouwd onroerend goed hoeft niet te worden gewacht tot de taxatie is ver-1 richt. Het is evenwel van het grootste belang alle rekeningen, voorzien van zo nauwkeurig mogelijke omschrijving var. de werkzaamheden of eventueel van de leveranties, zorgvuldig te bewaren om te kunnen bewijzen wat hersteld is. De schade zal worden vergoed aan de hand van de taxatie van de herstel- kosten van overheidswege. De ge schatte schade onder 1000, zo ligt in de bedoeling, zal geheel worden vergoed onder aftrek van een bedrag van 50. Schade tot 50 wordt niet vergoed. Eventuele verzekeringsuitke ringen zullen in mindering van de schade worden gebracht. Herstelbare schade boven 1000 zal tot een nader te bepalen percentage worden ver goed. De wettelijke maatregelen tot regeling van de schadevergoeding zijn in voorbe reiding. Onder zekere voorwaarden kun nen ook de kosten van noodherstel wor den vergoed, maar alle krachten moeten zoveel mogelijk direct op definitief her stel worden gericht. Tot afbraak van beschadigde panden mag niet worden overgegaan zondei overleg met de hoofdingenieur-directeur van de Wederopbouw in de provincie. Herstelbare schade aan boerderijen zal in het algemeen op dezelfde wijze worden behandeld als schade aan wo ningen. Voor geheel verwoeste en zeer zwaar beschadigde boerderijen zal een schadevergoedingsregeling worden ont worpen analoog aan de „financierings- en premieregeling oorlogsschade boer derijen". Uitkering kinderbijslag rampslachtoffers Gisteren gaven wij een overzicht van de uitkeringen aan rampslachtoffers op basis van de regeling hulpverlening oor logsslachtoffers. Ter aanvulling daar van maken wij er nog op attent, dat ook rekening wordt gehouden met kinder bijslag, die zou zyn ontvangen als de ramp niet had plaats gehad. De mini mum- en maximum-grenzen van het „normaal inkomen" dienen met deze be dragen te worden verhoogd. Het maxi male normaal inkomen van een gezin van man, vrouw en twee kinderen be draagt dus, indien de man in loondienst was 57,75 plus 5,82 (kinderbijslag). De maximum uitkering voor dit gezin zou dus 85% bedragen van 63,57, dit is ongeveer 54, DeN ederlanders voe len zich altijd ge roepen te klagen over de zon, die hier meestal verstek laat gaan. Sinds 21 De cember heeft zij hier 62 uur geschenen. Erger is het in het Zweedse plaatsje Kiruna, waar voor al de kinderen een ernstig tekort aan vitamine D hebben door het volledig ge brek aan zon. Eén maand in het jaar zien ze zelfs geen daglicht in dit door de zon zo vergeten plaatsje. Om de kin deren meer weer stand te geven tegen de kou zijn er kunstmatige zonnebaden, waar ze ge regeld onder de hoogtezon komen spelen. Foto boven: de kinderen met hun ver zorgster op weg naar het zonnebad, door de duistere, koude dag. Foto onder: aan het kunstmatige strand. (Van onze Haagse redactie) De kantonrechter in Den Haag heeft vanochtend drie Hagenaars wegens overtreding van de Landverhuizingswet veroordeeld tot geldboeten van 7.50 en 75. De economisch juridisch adviseur mr dr P. L., die adviezen over emigratie zou .hebben gegeven, kreeg een boete van 75. Twee bestuursleden van de stichting Emigratiebelangen, de recla meconsulent H. A. V. en de sociaal werker C. J. F. B. werden veroordeeld tot boeten van tweemaal ƒ7.50. (Van onze correspondent) BRUSSEL, Vrydag. Zekere spanningen binnen de Belgische katholieke party D1 zyn gisteren aan het licht gekomen tydens een speciale bijeenkomst van de katholieke Kamerfractie met enkele ministers, waarbij een aantal Kamerleden zich heeft gekant tegen het voornemen der regering om de door de watersnood ramp veroorzaakte extra kosten voor de staat van naar schatting 1.4 milliard francs te doen dekken door belastingverhoging. DUSSEN (Hank), (geborgen en geïden tificeerd) Jacobus C. Verbeek, 11.4.47. HALSTEREN (geborgen en geïdentifi ceerd) Cornells Adr. Hoetelmans, 20.1.07: Adrianus C. M. Laanen, 8.10.34; Adriana Van MeerLangenberg, 29.9.19; Marinus Maas. 20.11.14; Michiel Maas, 1.5.49: Adriaan van Meer, 23.5.70: Cornells Pau- lus. 30,12.77; Johanna Maria PaulusRaats 4.9.09; Petrus A. van Tillo, 11.9.31. (Advertentie) Fabrikante: Fa. Gebr. Tjallema, Sneek aL een week lang komen de jongens elke middag. Ze zyn met z'n twin tigen en dragen houten sabels en kar tonnen schildjes. Zodra ze het gemeente plantsoentje voor mijn deur hebben be reikt., maken ze halt en blijven manne- lyk-ferm op een hoopje staan, elkaar eens duwend of schoppend, zoals dat behoort. Twee leidende jongens, met romantisch verknipte herenhoeden op het hoofd, voeren terzijde een kort, snauwerig gesprek dan begint de strijd. Een atavistisch geschreeuw steekt op, de houten sabeltjes worden getrokken en met de heftigste verbeten heid gaan de groepen elkaar te lijf. Wie iji de hartstreek wordt getrofren, <s administratief dood en moet zich als zodanig op onze trap terugtrekken. Dut geschiedt nooit zonder luid protest, waarin de leiders dan kort, mokkend aanvaard recht doen. Het hele spel heeft een twistziek, ongelikt karakter je kunt echt zien dat de jongens volwasse nen in aanbouw zijn. Daar ze er allemaal tegelijk bij praten, loeien ze tegen elkaar als arbeiders, die een drilboor moeten overstemmen. Het plantsoentje ligt er ren beetje vertrapt bij. De inval der Noormannen moet zoiets geweest sdjn, indertijd. Daar de strijdgroepen elke middag terugkeren, groeien op het pad ra» mijn overbuurman sinds een week geen made liefjes meer. Hij is een grijsaard die na een onduidelijke, doch blijkbaar lucra tieve carrière definitief achter zijn plantjes postvatte steeds met een feestelijk pluimende sigaar tussen de lippen en een ruim-vaUend leesboek op de dorre schoot. Zo nu en dan blikt hy even uit zyn lectuur op. om goedgemutst in het spionnetje te kijken of magere Hein soms al komt aangestapt. Grn ten doet hij óók veel hij vergeet me nooit. Soms schuift hij het raam op en roept: ..Goedendag! We zitten hier toch maar lekker rustig hè zo midden in de stad en toch groen om je heen. En geen gerij en gerag! Ik zeg gisteren nog tegen mijn broer...." En dan volgt er een hele ertellingWant die broer zint hem niet, dat is 'een dwarskop, als u het mij waagt. De jongens nu, hebben de pantoffel- tjeshemel van mijn overbuurman tot hel verbouwd, want ze zijn veel te luid voor zijn op een laag pitje sudderende orga nen. De eerste middag dacht, hij nog dat. het een voorbijgaande zwerm was, die wel spoedig naar elders vliegen zou, maar deze'illusie lag al gauw te ziel togen. Elke dag om kwart over vier steekt het krijgsgehuil op en het. duurt tot na zessen, want ze hoeven niet vroeg thuis te wezen. Verscheidene keren zag ik de grijsaard verslagen achter zijn plantjes zitten, die de kopjes solidair lieten hangen gisteren trof ik hem op straat. „Nei ik binnie daut, fuile kleire- lijer ik ben imrne arrum gestoke, nie imme hart.'", riep een jongen met een rond, rood gezicht woedend tegen zijn tegenstander, een beweealijk. lenig Indonesiërtje met. glimmende kaplaars- jes. Op de achtergrond loeiden de an deren. „Er zal wel niets aan te veranderen zijn", veronderstelde de buurman. „Nee, die jongens moeten ergens spe len", zei ik. „<7a, zegt dat uwl spélen mompelde hy, pacifistisch toekijkend hoe ze elkaar staken, schopten en stompten. „Ze iets vragen zal wel geen zin heb ben", vervolgde hij. „Nee, dat zon ik niet doen", ried ik, ,fDan worden ze kwaad op u." Hij knikte begrijpend. Op dat ogen blik kivam zijn broer aangestapt, een wat kleiner heertje, met een sierlijk wandelstafje. Hij leeft wat verder in de stad. een even geriefelijk leventje en ver- richt evenmin grijpbare bez'./heden. Misschien hebben die twee vroeger eens met elkaar een goeie kraak gezet, of een eenzame wisselloper besprongen. „Dat is elke middag zo, hè?" zei hij, met een genietend lachje. We knikten somber. ,Ja, je woont hier fijn rustig", ver volgde hy pesterig, „Heerlijk met dot groen en zo. En toch midden in de stad." „Nei fuile rotzak, ik doennut nie meer klonk het. „Nou, tot ziens dan maar weer", zei de broer en liep door, zwaaiend, met zijn stokje. Even bleef mijn oude overbuur nadenkend staan. Toen stak hij de straat over en klampte een leidende jongen aan. Het gesprek duurde maar een paar minuten. Toen klonk een bevel en ver dween de troep uit het plantsoen. ,Jk heb ze naar de straat van mijn broer gestuurd", zei de buurman vrolijk, ,Jk héb gezegd: ga maar naanumme.ro negentien. Daar is een véél bredere trap. En een lift., om in te spelen." KRONKEL 99 (Van een onzer redacteuren) Mevrouw Kie K o g e n h o pH u i g, communistisch lid van de Amsterdamse gemeenteraad, heeft aan „Neues Deutschland", orgaan van het centraal comité der Oostduitse Socialistische Eenheidspartij (communisten) een interview toege staan over de overstromingsramp, waarin zy een aantal verbazingwekkende mededelingen doet. Het verbazingwekkendste is ongetwijfeld, dat zy tegenover de „zogenaamde" Amerikaanse hulp de „daadwerkelijke" hulp van haar party genoten stelt, welke, naar zy zelf meedeelt, bestaan blykt te hebben uit een ...brief van de voorzitter der Westduitse communistische partij, Max Reimann, waarin deze de broederparty in Nederland zyn sympathie betuigde. Mevrouw Rie KogenhopHuig ver telde aan de interviewer, zekere Martin Kauders, o.a. het volgende: „Terwijl het hele volk ln beweging raakte, de arbeidersorganisaties voor op, om de getroffenen te hulp te snel len, liet de regering door militairen het gebied hermetisch afgrendelen. Toen werden plotseling de Nederlandse sol daten teruggetrokken om voor vreemde troepen plaats te maken." En zij vervolgde: ,.De soldateska van het Atlantische pact, geleld door de Amerikanen, drong onder voorwendsel van een hulpactie voor de door de storm vloed getroffenen Nederland binnen. Op grond van de „noodtoestandclausule" van de Amerikaanse oorlogsverdragen werd het land door vreemde troepen bezet." Met van verontwaardiging trillende stem vertelde mevrouw Kogenhop ver der, dat duizenden studenten en scholte ren, die zich bij de communisten hadden aangesloten om hulp te bieden, door die vreemde troepen werden teruggestuurd. En hoe zag die zo luid geprezen Ame rikaanse hulp er ln werkelijkheid uit? Luistert naar mevrouw Kopenhop: „Amerikaanse vliegers wierpen Care- paketten en rubberboten boven het rampgebied uit die de slachtoffers op de daken nooit bereikten." En wat deed nu die aan de Amerika nen „onderhorige" Nederlandse rege ring „Zij wees het Initiatief van het volk, dat de daklozen ln het hele land een onderdak bood, van de hand.' Zy ge lastte de burgemeesters iedere hulp maatregel van de zijde van de bevolking de kop in te drukken. Zij vreesde name lijk dat/de geëvacueerden onrust zouden zaaien Gelukkig ziet mevrouw Kogenhop in haar Interview ook lichtpuntjes. Want zij vertelt: „De communistische party stond ln de voorste rijen der reddings actie." En als klap op de vuurpijl ver nemen wij dan van mevrouw Kogenhop. dat de communistische solidariteit enonn was en wel helemaal ln tegenstelling tot de verderfelijke Amerikaanse „hulp". „Zij komt ook ln de brief tot uitdruk king, die de voorzitter van de KPD, Max Reimann, ln naam van de Westduitse arbeiders aan de CPN stuurde, waarin hij zyn sympathie betuigde en de ge lofte aflegt de strijd tot verhindering van de Amerikaanse oorlog voort te zetten." Aldus mevrouw Rle Kogenhop Huig, lid van de Amsterdamse ge meenteraad voor de communistische partij. De heer Fred Sohoonenberg, oud hoofdredacteur van „De Waarheid" heeft gemeend niet te mogen achterblij ven. Hij heeft een artikel ln dezelfde geest geschreven ln het Hongaarse com munistische blad „Szabad Nep". Hij maakt melding van nog veel meer com munistische hulp. Want. zo schrijft hij. ook het communistische Wereldverbond van Vakverenigingen heeft een telegram gestuurd. Tegenover de Amerikaanse „hulp", de communistische telegrammen, voor waar, de Zeeuwen kunnen gerust zijn. De steun van achter het ijzeren gordijn is oorverdovend... De regering had te kennen gegeven zich de benodigde fondsen te willen ver schaffen door gedurende een jaar de aanslagen voor de inkomstenbelasting met vijf procent te verhogen met vijf opcenten dus evenals door een extra belasting van tien procent op spelen en weddenschappen. Ook zou de wet op de buitengewone winsten worden verlengd. Die belastingverhoging was reeds in slechte aarde gevallen bij de oppositie, die erop wees dat het herstelwerk tege lijk investeringen meebrengt en dus ten laste van de buitengewone begroting moet komen. Gewezen werd daarbij op Nederland, waar de regering voor soort gelijke doeleinden ook een lening be raamt- de fractievergadering sloten zich verscheidene regeringsaanhangers bij deze redenering aan ondanks het betoog van de minister van Financiën, dat een lening thans moeilijk te plaatsen zou zijn en dat de staatsinkomsten vanwege de verminderde bedrijvigheid ook al aan zienlijk beneden de verwachting bleven. Niettemin beloofde de minister de zaak nog eens te onderzoeken. Enkele snoe vende Kamerleden verklaarden nog lie ver de regering te zullen laten vallen dan voor belastingverhoging te stem men, maar de uitvoering van een derge lijk voornemen is tot nu toe altijd tot een ongevaarlijke kleine kring be perkt gebleven, als er een regerings crisis mee verbonden zou kunnen zijn. Een dag tevoren had een delegatie namens dertig ontevreden katholieke Kamerleden ook al een memoran- UIM acht jaren na de publicatie van het slot-communiqué van de ,con- ferentie in Yalta heeft de repu blikeinse senator Taft aangekondigd, dat het congres een resolutie zou aannemen, waarin de nieuwe repu blikeinse regering van Eisenhower zou worden uitgenodigd de „geheime over eenkomsten", die nog voor de Duitse capitulatie tussen de drie regerings leiders Stalin, Churchill en Roosevelt werden gesloten, te annuleren. Presi dent Eisenhower had een dergelijke maatregel reeds aangekondigd in zijn boodschap tot het congres by zijn eerste optreden. Het is intussen nog niet duidelijk welke bepalingen van de overeenkom sten van Yalta en Potsdam opgezegd gaan worden. Men wenst blijkbaar niet alle afspraken te annuleren, doch alleen die, welke tot gevolg hebben gehad, dat bepaalde landen en volken onder de Russische heerschappij zijn gekomen. Men spreekt voorts in Amerika graag over de „geheime" clausules van Yalta en Potsdam. Tijdens de oorlog waren de overeenkomsten ook inderdaad heïm, maar niet zozeer vanwege haar inhoud als wel vanwege de heersende oorlogstoestand, die het onmogelijk 99 e regering van Tsjang Kai Tsjek was niet vertegenwoordigd op de con ferentie ofschoon over zeer essentiële Chinese belangen werd beslist en China een der Grote Vijf was. Roosevelt nam echter op zich om de medewerking van de Chinese regering te verkrijgen door persoonlijke besprekingen met Tsjang. Churchill en Roosevelt verbonden zich plechtig tot uitvoering van de beloften aan Moskou na de Japanse capitulatie en als tegenprestatie zegde Stalin toe een vriendschapsverdrag met China te zullen sluiten. Churchill was echter niet aanwezig bij de besprekingen over het Verre Oosten Ten aanzien van Europa werd in Potsdam overeengekomen, dat de provincie Lwow met de olievel den, tot dan toe Pools, in Russische han den zou overgaan en dat de Westgrens van Polen zou worden verlegd ten koste van Duits gebied. Stalin dacht hierbij aan de Oder-Neisse-grens. Truman en Churchill en later Attlee hebben hieraan echter nooit formele goedkeu ring gehecht, maar de kwestie trachten open te houden tot een volgende bijeen komst. Belangrijker ten aanzien maakte de vijand van bepaalde afspra- j polen was echter de bepaling, dat het if®"0? d® te stellen. In de jaren communistische Poolse bevrijdings co- 1.94®z^n alle afspraken succes- mj£é in Lublin min of meer werd erkend sievelyk bekend geworden zo.dat thans door de westerse geallieerden, ook al van geheime overeenkomsten geen spra- deed Stalin een klei°e concessie door in ke meer is, maar „geheime diplomatie n HE overeenkomst van Yalta heeft, vooral in de republikeinse gelederen in Amerika, al jarenlang een slechte klank. In feite werd zij aangegrepen als het grote strijdmiddel tegen de buiten landse politiek van de Democraten. De verdediging, die de Democraten hier tegenover konden stellen, moest wel noodzakelijk zwak zijn, want in het licht van de na-oorlogse ontwikkeling bezien waren de overeenkomsten van Yalta en te stemmen met opneming in dit comité van enige vertegenwoordigers van de Poolse regering in Londen. Hiervan ia in de practijk nooit iets gekomen en Po len werd als gevolg van de conferenties van Yalta en Potsdam een communis tische staat. £um aan de Eerste Minister over-potsdam inderdaad bijzonder grote blun- handi-d, waarin wordt aangedrongen' ders in de Amerikaanse en zit het ir onmiddellijke afschaffing speciale exportbelasting, die destijds is ingesteld om de regering de mid delen te verschaffen voor de algemene loonsverhoging voor de arbeiders met een halve franc per uur, welke zij op zich had genomen toen een omvangrijk arbeidsconflict dreigde. De regering had onlangs toegezegd de belasting te zullen intrekken als over enige tijd de voor de extra loonlasten benodigde bedragen waren opgebracht, maar de dertig „fron- deurs" achtten deze belasting te schade lijk voor export en investeringen om haar nog langer te handhaven. I (Advertentie) BIJ KEELPIJN PASTILLES BE ZACHTE VALDAMILD ders in de Amerikaanse en zij het i veel mindere mate van de Britse bui tenlandse politiek. De overeenkomst in Yalta bracht de communisten één van de grootste over winningen hunner geschiedenis. Daar stond weinig van hun kant tegenover. We! beloofden zij plechtig twee of drie maanden na de ondertekening der do cumenten op 11 Februari 1945 aan Japan de oorlog te verklaren, maar een groot offer betekende dit toen nauwelijks. Daar tegenover stonden de volgende voordelen: de status van Buiten-Mongo- Jië (de Mongoolse volksrepubliek) werd niet aangetast; de vroegere Russische „rechten", geschonden in de Japans- Russische oorlog van 1904. zouden wor den hersteld, dat wil zeggen zuidelijk Sachalin en de rand-eilanden zouden aan Rusland worden teruggeven: de haven van Dairen zou worden „geïnternationa liseerd" en de haven „Port Arthur" zou aan Rusland worden gegeven als oor logsbasis: de Oostchinese spoorweg en de Zuidmandsjoerijse SDoorweg zouden gezamenlijk door een Chinees-Russische maatschappij worden geëxploiteerd: de Kurillen-eilanden zouden aan Rusland worden overgedragen. van Roosevelt en de onmacht van Churchill om tegen de twee Groten, Stalin en de Amerikaanse President, op te torneD. bijzonder betreurenswaardig en voor de ontwikkelingen zowel in het Verre Oosten als in Europa noodlottig. Maar wat valt daar nu nog aan te doen van Westerse kant. als men ervan uit laat. dat men in geen geval tot militaire aggressie tegen Rusland dient over te gaan Wij kunnen dan ook de drang der nieuwe heren in Washington om de over eenkomsten op te zeggen niet anders zien dan als een manoeuvre voor bin nenlands gebruik. In de buitenlandse po litiek kan zij weinig of niets betekenen. De binnenlandse reacties kunnen even wel gevaarlyk worden omdat de aggres- sieve stemming, die in vele Amerikaan se kringen leeft, erdoor geprikkeld wordt. Het zou een nieuwe illusie zijn na de illusies die Roosevelt ten tijde van Yalta koesterde ten aanzien van de Rus. sen thans te menen, dat met opzeg ging van de overeenkomsten aan het lot van de door Rusland onderdrukte volken ook maar iets zou veranderen. De Ame rikaanse opzeggingslust is dan ook slechts een onderdeel van de psvchologie van de „koude oorlog". Psychologisch kan zij gevaarlijk worden en dat is vol doende om er bijzonder voorzichtig te zyn.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2