nmrai
C
VMENse^t1EEN^NEUs
boek
FAMILIEBERICHTEN
JUBILEUM j
Lenteshow van maatkleding
lot uit de loterij.
€cht
AM£RIKMN£
token
-Mm
.En ten slotte...
2
ALGEMEEN HANDELSBLAD VAN VRIJDAG 20 FEBRUARI 1953
fAdvertentie.Ingez. med.)
Van „luchtjes" gesprokenniemand
hoeft zich meer te ergeren aan
de lucht van tabaksrook of een
nasmeulende sigaar of cigaret.
Air-Wick met het wonderbaarlijke
natuurproduct chlorophyl
neemt alle luchtjes weg.
Mooie resultaten te Aduard
In de kleine Groningse gemeente
Aduard is de plaatselijke afdeling van
de Stichting voor de Landbouw bij het
agrarische deel van de bevolking een
actie begonnen voor de slachtoffers van
de watersnood. Deze actie heeft eer
buitengewoon resultaat opgeleverd. Be
schikbaar werden namelijk gesteld zeven
koeien, twee vaarzen. 23 pinken, li kal
veren, 16 schapen, 2 lammeren. 10 kui
kens en een grote hoeveelheid veevoer
voor een waarde van 24.000. Boven
dien is te Aduard een lijstcollecte ge
houden, die globaal 11 per inwoner
heeft opgeleverd. Ook de inzameling van
kleding, dekking en laarzen, leverde
zeer grote hoeveelheden op. De.gemeente
Aduard telt slechts 2300 inwoners.
RFDFT 07.F, Het is een merkwaar-
ïxrjLfrjLjyJLCi dig verschijnsel, dat
RIJMEN „nonsense verses", in
Engeland een traditio
neel genre, waaraan ook gerenommeerd
serieuze dichters bedragen leveren, in
Nederland zo. weinig worden beoefend,
althans in het openbaar. Misschien
wordt er hier binnenskamers meer speel
se poëzie geschreven dan uit de publica
ties blijkt. Daarom is het plezierig mel
ding te kunnen maken van een boekje
als „Redeloze Rijmen" door Daan Zon
derland (Uitgeverij Het Spectrum,
Utrecht), waarin de kolder hoogtij viert.
Aan Engelse voorbeelden denkt men
hier overigens minder dan aan Duitse,
met name Morgenstern, wiens eenzaam
door de wereld gaande knie van invloed
moet zijn geweest op het ontstaan van
Zonderlands al even eenzaam voortwan-
delende schouders en benen. Maar zo
er al invloed is geweest, dit boekje met
zijn toespelingen op Nederlandse heb
belijkheden eh zjjn grapjes op plaats
namen, is toch een authentiek product
van de Lage Landen, daarenboven door
de uitgevers in een heerlijk parodistisch
gewaad gestoken: gedrukt op pakpapier
en opgedoft met typografische snorre-
pijperjjen uit een heel stoffige doos. Een
staaltje van deze poëzie mag hier niet
achterwege blijven:
Een oude man in Gaasterland
Die nam een bronzen vaas ter hand
En sloeg niet zonder tegenzin
Ztjn goede vrouw de schedel in.
Toen men hem daarop arresteerde
En naar de reden informeerde,
Zei nü zonder plichtplegingen
„Uit schoonheidsoverwegingen,"
LAND ZONDER
VACHT Simon Vinkenoog
(Em. Querido's
Uitg. Mij) opent met het lange gedicht
„Braille", waarin een blinde aan het
woord heet te zjjn. Het is echter duide
lijk, dat hier in vrij doorzichtige ver
momming de dichter zichzelf weerspie
gelt, hetgeen ten overvloede wordt be
wezen door de volgende afdelingen,
welker toon en geestesgesteldheid gelijk
zijn aan deze inzet. „Ik wil vinden in
het woord wat nooit gezegd werd" en
„ik wil het woord te lijf/de taal vol
eigenwaan" dergelijke uitingen zijn
kenmerkend voor Vinkenoog in het hui
dige stadium van zijn ontwikkeling. In
zijn vorige bundel. „Wondkoorts", trof
men telkens het woord „haat" aan.
daarentegen vindt men hier. hoewel met
met dezelfde frequentie, hef woord
„liefde". Dit betekent met zozeer een
volkomen ommezwaai als wel een
accentverschuiving: de dichter is zich
zijn ambivalentie ten opzichte van het
leven meer bewust geworden. Een woord
als leven laat veel speelruimte; in dit
geval mag men het echter wel vereen
zelvigen met de mogelijkheid zich in
taal te uiten. Men stuit in deze blad
zijden herhaaldelijk op termen als
„wartaal", „stamelen", „leven dat zes en
twintig letters telt", „leven dat mij als
een Russisch alfabet op het lichaam
staat geschreven". Het is min of meer
paradoxaal dat de strgd om het leven
en het dichterschap op zichzelf reeds een
stuk leven en een stuk dichterschap ver
tegenwoordigt. Want hoe men ook
tegenover het experimentele genre moge
staan. Vinkenoog bereikt er soms aan
grijpende resultaten mee. Maar ondanks
de erkenning van de betekenis van dit
werk, kan men de indruk niet van zich
afzetten, dat de dichter een doodlopende
weg heeft ingeslagen. M. M.
DF Tl Af FN Het doet ons leed
te moeten zeggen
ONZER JAREN dat „de kroniek in
foto's en tekst van
hetgeen in ons land en in de wereld ge
beurde in het jaar van 1 Oct. 1951 tot
30 Sept. 1952" (Uitg. Bosch Keuning
N.V. Baam) naar ons oordeel niet is
geslaagd. 'Zij is weinig overzichtelijk,
nu en dan gewild grappig en bevat naast
feiten van waarlijk historische betekenis
tal van onbelangrijke gebeurtenissen, die
geenszins verdiénen te worden vastge
legd. Daarby heeft zij iets gemoedelqks
en polemiserends, dat niet bij een derge
lijk werk past. (Op 1 Nov. 1951 staat
b.v. genoteerd: De failliete kapper van
Een, die de wijk had genomen, duikt op
in België; voorts de mededeling dat wij
„opgekikkerd" werden door hét bericht
over een wereldrecord Marathon-piano
spel.) De kroniek wordt enkele malen
onderbroken door een ...roman, ge
titeld Ik weet waar gg woont, van P.
Terpstra. Het voorwoord van prof. mr
L. W. G. Scholten valt geheel uit het
kader. De foto's zijn stellig het best ge
slaagd. L. A.
Friese schippersjongens
worden herschoold
(Van onze correspondent)
S n e e k, 20 Februari
Het nog steeds toenemende weg-
ervoer hoeft de binnenscheepvaart in
grote moeilijkheden gebracht. De Friese
schippersjongens hebben geen toekomst
meer. De Rijnvaart en de internationale
binnenscheepvaart daarentegen hebben
een tekort aan geschoolde varensgasten.
Daarom hebben Ged. Staten van Fries
land het initiatief genomen de jongens
een herscholing te geven.
De cursus, die vanwege het ministerie
van O., K. en W. te Sneek aan boord
van het internaatschip Prinses Marijke
van het Schoolfonds voor schipperskin
deren vanweg de Ned. Herv. Kerk zal
worden gegeven, is Donderdagmiddag
namens de minister officieel geopend
door de heer A. Oosterlee. hoofd van de
afdeling Vorming buiten schoolverband.
De heer Oosterlee wees er op, dat in
drie kampen reeds goede ervaring is op
gedaan. Dit kamp is een proef kamp en
het hangt van de leiding en de jongens
zelf af, of deze proef in andere provin
cies zal worden voortgezet.
Meppel bracht 50.000 bijeen
voor Rampenfonds
Behalve een uitstekend geslaagde in
zameling van kleding, dekens, bedden
e.d. tydens de eerste dagen na de
watersnood, blijkt ook de inzameling
van gelden voor het Nationaal Rampen
fonds te Meppel een succes te zijn
geworden. De gemeente-ontvanger kon
reeds een bedrag van f. 50.000 aan het
Rampenfonds overmaken, by hem
binnengekomen aan gaven en collecte
opbrengsten. Intussen is reeds weer
en bedrag van f. 5.000 bg hem binnen
gekomen.
Een byzonder aardige geste gewerd
Meppel van de stad Boulder (Ver
Staten), waarmee het onder auspiciën
-an de Unesco vriendschapsbetrekkin-
;en onderthoudt. De Boulder Unesco
Council zond een bedrag van 100 dollar
met het verzoek dit geld te bestemmen
voor de getroffenen In de rampge
bieden. Het bedrag zal eveneens aan
het Rampenfonds worden overgemaakt.
Ook de landbouwers blijven niet
achter. Reeds hebben landbouwers te
Meppel. Nijeveen. Havelte en Rulner-
vola voor de getroffen collega's toe-
;ezegd: 60 stuks rundvee. 110 varkens.
i0 kippen. 100.000 kg hooi, 32.000
kg stro. 67.000 kg voederbieten. 62.000
kg voederaardappelen. 11.580 kg
krachtvoeder en 22.000 kg persvoeder.
Nog steeds komen nieuwe toezeggingen
binnen.
Brandje in hotel te Alkmaar
In de afgelopen nacht is brand ont
staan in het Victory Hotel te Alkmaar.
Een logeergast nam een brandlucht
waar en sloeg alarm. Onmiddellijk werd
de brandweer gewaarschuwd en werden
de logeergasten gewekt. De brandweer
wist het vuur te beperken tot de twee
zalen, waarin het was uitgebroken. Deze
brandden echter geheel uit. De oorzaak
's onbekend.
(Uit andere bladen)
Getrouwd: A. de Zeeuw en M. M.
Harder, Amsterdam.
Bevallen; TrachslerKlomp, d.
Rotterdam; StarreveldWajer, d.. Am
sterdam.
Overleden: H. F. van Kinschot,
m., 83 j., 's-Gravenhage: A. M. H. Smit
Derrez, 86 J., Wassenaar; F. H. N.
van Paaschen, m., 70 j Lisse; J,
Landman, m.. 57 j., Rotterdam: W.
Schaap, m.. 89 1.. idem; J. W. Loos, m..
68 j., Hillegersberg; J. A. M. van der
SChoot, m., Tilburg; A. VisGroot. 55
J., Enkhuizen: O. Schut, m., 69 j.,
Amsterdam: H. W. Bos. m., 70 j„
Halfweg: S. W. de Rijck—Wisse, 91 j„
Hilversum: B. K. HoogendijkLangen,
69 j., Zeist; H. Heideveld, m., 65 j.,
Hattem; J. Verlaat, m., 45 j., De Weere.
'Advertentie-Inges, med.)
d' Vijff Vlieghen Ao. 1627
biedt aan op Zaterdag 21 en Zon-
dag 22 Februari in alle zakenJ
J Wiener Schnitzel n cn J
bl.n „ral 1
Aansluiting op waterleiding
voor vee niet verplicht?
(Van onze correspondent)
Zwolle, 20 Februari
Voor de rechtbank te Zwolle stond
gisteren een landbouwer uit Ittersum
terecht, die de gemeentelijke bouwver
ordening van Zwollerkerspèl zou hebben
overtreden. De landbouwer had nl. aan
sluiting op het waterleidingnet van de
N.V. Waterleidingmaatschappij Over
ijssel geweigerd, tenzij deze slechts zou
gelden voor huishoudelijk gebruik. Voor
zijn vee wilde hg gebruik blijven maken
van zjjn eigen pompinstallatie, hetgeen
echter in strgd is met de „tarieven en
voorwaarden" van genoemde maat-
schappi
De kantonrechter heeft de landbouwer
veroordeeld tot een geldboete van zes
gulden, tegen welk vonnis hij appèl had
aangetekend. De officier van Justitie
bleek van mening te zgn, dat de des
betreffende gemeenteverordening niet
verplicht tot aanleg van een waterlei
ding ten behoeve van vee en dat de
landbouwer terecht heeft geweigerd, het
contract dat de waterleidingmaatschap
pij hem heeft willen opdringen, te accep
teren. De officier requireerde dat ver
dachte zou worden ontslagen van rechts
vervolging.
Uitspraak over veertien dagen.
Vlissingens badbedrijf
in studie
Het gemeentebestuur van Vlissingen
treft op het ogenblik maatregelen om
door een noodherstel het badbedrijf en
het badstrand van Vlissingen althans
voor het aanstaande seizoen in bruik
bare staat te brengen. Definitief herstel
vóór het seizoen wordt niet mogelijk
geacht. Wel maakt het gemeentebestuur
reeds ernstige studie van de mogelgk-
heden tot de opbouw van het badbedrijf.
Men stelt zich voor in sommige bad
plaatsen in Nederland en ook in België
te gaan kijken, hoe men daar het bad-
bedrgf heeft ingericht, opdat van de
nieuwe situatie althans ln zoverre zal
kunnen worden geprofiteerd, dat men
een geheel aan de eisen van de tijd be
antwoordend badbedrgf in de naaste
toekomst krggt.
Zandvoort maakt feest
verlichting
In de vergadering van de Handels
vereniging te Zandvoort is besloten
na een uitvoerig betoog van de voorzit
ter de heer M. Weber de mogelgkheid
te onderzoeken tot het benoemen van
een commissie van propaganda, welke
in de wintermaanden in binnen- en bui
tenland voor de badplaats reclame moet
gaan maken. Met bevoegde instanties
zal een onderhoud worden aangevraagd.
Voorts werd besloten in verband met
de Flora-tentoonstelling en ter gelegen
heid van het 45-jarige bestaan reeds
half Maart in de Haltestraat. Grote
Krocht en Kerkstraat een feestverlich
ting aan te brengen. Op het Raadhuis
plein wordt door Touring Zandvoort een
vlaggemast van veertien meter hoogte
laatst, waaraan 24 vlaggen van al-
ïi naties worden bevestigd.
Humanistisch Thuisfront
opende militair tehuis
Op een heiderug van de Havelterberg,
ln de nabgheid van de Havelter hune
bedden, staat sinds jaar en dag het
Hunehuis uitzien over een van de
weinige mooie stukjes heidelandschap,
die ln Drente nog zijn overgebleven. Het
gebouw is eigendom van de Stichting
Natuurvrienden van het Instituut voor
Arbeidersontwikkeling. Wegens de aan-
leg van een vliegveld ln de nabijheid
door de bezetter, kwam dit vacant iehuls
niet ongeschonden uit de jongste oorlog.
Maar het kon worden gerestaureerd en
sindsdien ontving het weer geregeld
gasten.
Thans echter heeft het Hunnehuis ten
dele een andere bestemming gekregen.
Drie kwart deel van het jaar zal het nu
dienst doen als tehuis van het Humanis
tisch Thuisfront ivoor militairen die ge
legerd zyn in de legerplaats Steervwij-
kerwold.
Woensdagmiddag is dit tehuis officieel
geopend. Daartoe waren vele genodig
den op het Hunehuis samengekomen.
De heer E. A. Vermeer, voorzitter van
het Humanistisch Thuisfront, hield een
rede, waarin hg de betekenis van het
tehuis schetste. Het Humanistisch Ver
bond wordt verweten, dat het bij de
geestelijke verzorging de buitenkerke
lijken voor zich zou opeisen. Het Huma
nistisch Thuisfront wil alleen de gelegen
heid openstellen geestelijke verzorging
te verkrijgen voor allen, die daarop prijs
stellen en die zich tot de humanistische
beginselen voelen aangetrokken.
De heer Vermeer deelde nog mee. dat
binnenkort het vierde militaire tehuis
van het Humanistisch Thuisfront zal
worden geopend en wel te Amersfoort.
De heer H. de Vroome, uit Steen/wijk,
die met de lieer J. M. Rudelsheim het
college van Geel. Staten van Overijssel
vertegenwoordigde, bracht gelukwen
sen over. Hij ging voorts dieper in op de
betekenis van een goede vrije-tijdsbeste-
ding. De heer J. Kuil, burgemeester van
Havelte, sprak met waardering over het
werk. dat militaire tehuizen kunnen ver
richten. Hij zegde namens het gemeente
bestuur toe, dat voor verlichting langs
de weg naar het Hunehuis zal worden
gezorgd.
Het woord hebben voorts gevoerd: de
kolonel Van der Speek Obreen, bevel
hebber in het vierde militaire gewest de
majoor C. Klaui namens de commandant
van het 41ste regiment Infanterie; de
heer W. Segaar namens de Stichting
Natuurvrienden; de heer J. G. Groot-
hoff, uit Leeuwarden, namens het hoofd
bestuur van het Instituut voor Arbei
dersontwikkeling; de burgemeester van
Steenwgkerwold, de heer F. M. Pan-
thaleon baron van Edk; de heer J. C.
Wilmans namens de Volkshogeschool
Overcinge te Havelte; de heer W. Schut
te namens de gemeenschap Meppel van
het Humanistisch Verbond en de heer
W. Dassen namens het gamizoens-
comité.
Verscheidene geschenken werden aan
geboden.
De militairen, die dit tehuis bezoeken,
kunnen beschikken over een conversa
tietaal, een lees- en studiezaal, een zaal
voor velerlei handenarbeid, terwijl voorts
nog een kleine ruimte beschikbaar is
voor een rustig gesprek met een geeste
lijke verzorger.
(Van onze mode-redactrice)
ÜE Gezamenlijke Haarlemse Kleer
makersbonden gaven gistermiddag
in het Krelagegebouw te Haarlem
een Lenteshow om onder het hoopvolle
motto „Maatkleding kan ln deze tgd
van vervlakking een sterke verhoging
van de persoonlijkheid geven", te tonen,
wat men met vakmanschap en techniek
kan bereiken.
Getoond werd een uitgebreide collectie
dames- en herenkleding, sportieve en
geklede costuums, mantels, jassen, enz.,
gedragen (en dit maakte de show in
teressant) door dames en heren wier
leeftyd zeer uiteenliep. Het sterkste
punt van de Haarlemse Kleermakers-
bonden ligt ongetwgfeld in het ver
vaardigen van herenkleding, welke over
het geheel genomen een rustige, smaak
volle en functionele indruk maakte. Men
zag één- en tweerij colbertcostuums met
twee of ook met vier knopen, lange
revers en dikwijls gecombineerd met
fantasie-vesten, keurige demi-saisons en
opgewekt geruite jasjes voor sportieve
doeleinden, terwyi ook de speciale
tropen-, jacht- en rijcostuums een goed
effect maakten.
Minder gelukkig dan met de heren
kleding was het helaas gesteld met de
garderobe voor de dames, want de tail
leurs. die hier werden gepresenteerd kon
den de aanwezigen absoluut niet overtui
gen van de voordelen van maatkleding
boven confectie. Met uitzondering van de
mantelpakken voor de zwaardere figu
ren. die inderdaad r.s gegoten zaten en
s feuilleton door MANNING COLES
DE straatdeur ging open en twee kin
deren traden binnen, een meisje van
veertien en een knaap die er iets
jonger uitzag. Het meisje hield de jon
gen bg zijn linkerhand. Zij had geen
keuze, want de knaap miste zijn rech
ter arm.
Zy waren allerminst verlegen, want
zij hadden een geldig excuus: zij kwa
men loten verkopen. Toen zij dichterbij
traden, merkte Hambledon eerst, dat de
jongen cigenlgk het meisje leidde, want
zij had haa. mooie zwarte ogen welis
waar wgd geopend, doch zg was blind.
„Koopt een lot senoras. senores, om
Godswil. Hebt medelijden, senoras, se
nores. met het Igdende kind. Koopt een
lot. Tot steun van allen die zijn als wij,
senoras, senores." Haar melodieus zacht
stemmetje ontsloot aller beurzen en
leder kocht loten van de kinderen,
„Graclas senora, gracias senor. God zal
het u lonen!"
Het meisje droeg een geldbuldeltje
om haar hals en de jongen scheurde met
zjjn ene hand de briefjes uit het boekje,
dat hy tussen zn knieën klemde. Zo
kwamen zy ook by het tafeltje, waar
aan Hambledon en de SUva zaten.
„Zeg eens", vroeg Hambledon vrien
delijk, „ben je altijd blind geweest kind
lief?"
„Ik heb nooit het zonlicht gezien, se
nor. Zo heeft God het gewild."
„Maar hoe komt deze jongen zo ver
minkt?"
„Ik heb een steen op mgn arm gekre
gen toen ik twee jaar oud was", ver-
vertelde de knaap opgewekt. „Mijn
arm ia toen afgezet, senor."
Hambledon stopte het lot. dat hg ge
kocht had in zijn portefeuille en vroeg
aan de Silva: „Zijn er veel van zulke
misdeelde kinderen In uw land, senor?
„In een achterlgk land als dit zgn er
altgd meer dan in beschaafde landen
als het uwe. Ik heb Esmeralda in alle
richtingen doorkruist en mg er over
verwonderd, dat In de afgelegen stre
ken by een zo groot aantal kinderen,
niet meer in ravgnen storten, in berg
stromen verdrinken of in open vuren
vallen. In een land als dit begrijp je
hoe waar het is, dat leder mens een
eigen beschermengel heeft."
Hambledon dacht aan het stijgetid
aantal verkeersongelukken in zijn land
en zweeg. Toen hernam hij: „Deze kin
deren worden zeker in een bgzondere in
richting opgevoed, waarvoor de op.
brengst van de loterij bestemd is."
„Het klooster van de Heilige Onnoze-
lcn, senor. dat grote witte gebouw, dat
u ten Zuiden van de stad op een heuvel
ziet liggen. Het wordt uitstekend be
heerd, maar ik dien er bij te zeggen, dat
de Eerwaarde Moeder m'tt eigen zuster
is", voegde de Silva er met een glim
lach aan toe „De zusters zijn allen goed
geschoold en de Moeder Overste houdt
er discipline onder. Maar zij hebben met
een groot tekort aan geld te kampen.
Tk kom er wel eens. De kinderen leven
er in een voortreffelijke omgeving."
Hambledon dacht er aan wat de con
sul-generaal hem verteld had omtrent
de waarschynlgke bestemming van de
hoofdprgs.
„Dan is het zeker een goed werk"
vervolgde hg voorzichtig, „dat uw pre
sident deze loterg te hunnen bate orga
niseert."
Daarbij keek hij op onopvallende wgze
eens naar de Silva, maar op diens on
doorgrondelijke trekken viel niets te
bespeuren toen hg antwoordde: „Het is
zeer te hopen, dat de inrichting wordt
gesubsidieerd, want niemand kan het
welslagen garanderen van een loterg."
„Zeker" beaamde Hambledon, „ln
derdaad. Om op iets anders te komen,
kent u wellicht Senor Angelo Argo
persoonlgk? Hy is een groot archaeo-
loog, naar ik hoor."
Tommy had er een eed op kunnen
doen, dat er een uitdrukking van ver
wondering in de Silva's ogen verscheen.
„Angelo Argo? Maar natuurlgk. Uw
die dus bewezen, dat de Haarlemmers
wel degelijk iets goeds kunnen preste
ren, bleken de normale tailleurs niet te
voldoen aan de eisen, wel'ke men toch
aan een naar maat gemaakt pak mag
stellen. Geen enkel jasje was behoorlijk
getailleerd, de schootjes vielen ongelijk,
de coupe had met mode niets uitstaande;
kort en goed geen enkel model kon ook
maar tippen aan de perfectie van de
confectie-costuums van Zwitserse Jersey
die. volkomen tegen de gespannen ver
wachtingen in, op deze lenteshow van
maatwerk het grootste applaus oogstten.
Wanneer men de maatkleding boven
confectie wil propageren, dient men in
de allereerste plaats te zorgen, dat de
vele beloften welke men doet, ook wóAr
worden gemaakt: iedere vrouw die graag
goed gekleed gaat, is desnoods wel
bereid iets meer uit te geven als het
resultaat dan ook wezenlgk frappant is.
Is dit echter niet het geval, dan zal zg.
terecht, de voorkeur geven aan uitste
kende en betaalbare confectie boven
zeer matige en in verhouding toch altyd
veel duurdere maatkleding.
Daar het crediet van 180.000
toereikend is gebleken voor de bouw
van een zuiveringsinstallatie te Bent
veld verzoekt het gemeentebestuur van
Zandvoort de raad alsnog 15.000 be
schikbaar te stellen, alsmede een be
drag van 8000 voor het stichten van
een gebouwtje voor het beitsen van
watermeteronderdelen,
OLLE KAPOEN EN HET HART VAN GOUD
CAEEF dat hart maar eens hier!" zei de rechter- „Dan
'zullen we eens zien of ik een hart van goud heb!" Hij
pakte het uit de hand van Manestraal; en hg had het
nog maar net aangeraakt of het veranderde in een hart van
koek.
„Wel alle drommels!" zei de rechter. „Dat valt me tegen!"
„Het is allemaal onzin en tovenarij!" riep de eerste minis
ter nijdig. „Ik wil er niets meer mee te maken hebber!"
Hg beduidde de schildwacht om mee te gaan en samen liepen
ze weg.
„Dank je wel voor ie hulp!" zei Olie big tegen het elfje.
„Ik geloof nu wel, dat ik echt weer vrij ben!"
De rechter en Uil stonden op een afstandje over harten
van goud, van marsepein en van koek te spreken.
Intussen scheen er ineens een manestraal, vlak bij de voe
ten van het elfje. „Kom. Ik moet weer weghet is al laat
geworden! Ik word gehaald!" zei ze. „Dag, Olie Kapoen!
Misschcen zie ik je nog wel eens!" Ze stapte op de mane
straal en liep toen naar boven. Uil en de rechter, die dit
zagen, stonden haar met open monden na te kijken. „Wel
heb ik ooit!" riep de rechter. „Wat een raar goedje, die
elfjes!"
„Ik heb heel wat ln mijn kookboek te noteren!" mom
pelde Uil.
Den Haag bepaalt:
GEEN SCHOOLGELD VOOR
KINDEREN VAN
EVACUÉ'S
B. en W. van 's-Gravenhage hebben
besloten over het lopende schooljaar
geen schoolgeld te heffen voor de uit het
watersnoodgebied geëvacueerde scho
lieren. die een openbare inrichting van
onderwijs of die tijdelijk een bgzondere
school voor L.O bezoeken.
De schoolbesturen van de bijzondere
lagere scholen zullen, naar wij vernemen,
over het algemeen evenmin contributies
van geëvacueerde leerlingen vragen.
Voor eindexamencandidaten van scho
len voor Mulo en inrichtingen voor voor
bereidend hoger en middelbaar onder
wijs in het getroffen gebied is in Den
Haag voldoende gelegenheid hun oplei
ding te voltooien, zowel aan openbare
als "aan bllzondere scholen. Ook kan aan
deze leerlingen waar nodig huisvesting
worden verleend bg ouders van school
gaande kinderen.
Boekenweekavond in Den Haag
De grote boekenweekavond die Zater
dag 23 Februari a.s. in het Kurhaus te
Scheveningen wordt gehouden, is in ver
band met de tijdsomstandigheden, enigs
zins van karakter veranderd. Het bal.
dat na afloop van de avond zou worden
gehouden, gaat niet door. De wethouder
van Onderwijs en Kunstzaken, de heer
■an Zwijndregt zal de avond openen.
Vervolgens zal prof dr Anton van Duin
kerken spreken over het Haagse element
in de litteratuurgeschiedenis. Artistieke
medewerking aan de avond verlenen
Georgette Hagedoorn, begeleid door
Pierre Verdonck, Cor en Annie van der
Lugt Melsertvan Ees in een klein blij
spel van Shaw. Win Kan, Corry Vonk
en de pianist Poliakine. Er zal een boe-
kenverloting worden gehouden, waarvan
de opbrengst, met de baten van deze
avond ten goede zal komen aan het
Nationaal Rampenfonds.
Griekenland, Turkije en Joegoslavië
hebben overeenstemming bereikt over
de voornaamste bepalingen van een op
te stellen Grieks-Turks-Zuidslaviseh
vriendschapsverdrag. Het zal bestaan
uit een inleiding en acht artikelen, doch
het zal geen militaire bepalingen be
vatten.
Advertentie-Inges. med.)
belangstelling gaat in dezelfde richting,
als ik mg niet vergis. Hy is nog familie
van me. U zult met veel genoegen ken
nis met hem maken. Hg is namelijk een
man van breder ontwikkeling dan de
meesten hier, omdat hg aan de Sorbonne
heeft gestudeerd, terwgl de meeste jon
gelui van hier een Spaanse universiteit
bezoeken. Ik zelf bijvoorbeeld heb in
Valencia gestudeerd."
„Ah, juist. Zijn vader hield er mis
schien liberale denkbeelden op na."
De Silva moest lachen. „Juist, dat
was het. We zgn nog niet helemaal over
het familie-schandaal heen. Maar neef
Angelo is een pracht van een vent. U
heeft zeker een introductie bg u?"
Hambledon beschikte over een te
grote dosis tact dan dat hij zou zeggen,
dat hij Argo's naam die morgen voor de
eerste maal door Mateo had horen noe
men. „Tot mgn spgt niet", erkende hy,
„mgn vertrek is namelijk nogal over
haast in z'n werk gegaan..."
„O, maar dat is geen enkel bezwaar.
Ik spreek hem toevallig vanavond, uan
zal ik hem vast op de hoogte brengen."
Bg deze woorden rees de Silva op zijn
gemak overeind met een „Ik heb de eer
de senor een prettige avond te wensen
en ik dank hem voor de eer van zijn ge
zelschap."
Hambledon formuleerde een even
passend antwoord en de Silva vertrok in
een dwarreling van complimenten, waar
na Tommy toenadering zocht tot de
Schotse dokter, waarmede hg de vorige
avond kennis had gemaakt en die Gor
don heette.
Deze vroeg: „Al goede maatjes met
Don Misterioso geworden?"
,.U bedoelt de Silva Lijkt me een
heel geschikte man. Doet hij myste
rieus?"
„Och, wat zal ik u zeggen. Onder el
kaar heeft de elite geen geheimen", zei
Gordon met een spotlachje, „maar in
dit een-mans hol, dat San Martin heet,
weten we nu eenmaal alles van elkaar,
met wie je getrouwd bent, hoeveel geld
je op de bank hebt staan, terwgl deze
stiekumme sngboon niet zegt wat hg
hier komt doen of waar-ie vandaan
komt. Verdraaid gereserveerd zgn die
zogenaamde Spanjaarden... wanneer je
ze wat vraagt krijg je soms niet eens
antwoord."
Gordon sprak Engels, maar Hamble
don begreep uit de hardnekkig afgewen
de blikken van de omzittenden, dat zo
niet alle, dan toch de meeste opmerkin
gen zeer wel werden begrepen, temeer
daar duidelgk bleek, dat Gordon zgn
dorst had weten te lessen met iets an
ders dan limonade.
„Ik blgf hier niet lang", gaf Tommy
duidelgk te verstaan, „zodat ik weinig
gelegenheid zal krygen naar iets anders
te vragen dan naar archaeologische bg-
zonderheden."
„Je bent een geluksvogel, dat je al
weer zo vlug weg gaat. Ik ben zo stom
geweest me hier te vestigen en nu zoek
ik net zo'n stommerd, die m'n praktgk
wil overnemen. Roberto! Nog zo een.
Hoe is uw naam, Hammerton?"
„Neen, hartelijk dank", gaf Ham
bledon beleefd ten antwoord. „Ik ga nu
eerst aan tafel. Mogelgk wat later op
de avond
„Heel verstandig... je moet je maag
sappen niet te veel verdunnen voor je
eten. Dan zal ik u vanavond nog
paar bijzonderheden vertellen, die
misbaar zgn, ook als je hier maar een
paar weken blgft."
Hambledon haastte zich van hem los
te komen.
HOOFDSTUK IV
Geduld en vlooien.
Don Angelo Argo bewoonde een van
die royaal gebouwde huizen in hetzelfde
stadskwartier waar het Britse consulaat
was gevestigd. De andere ochtend liet
Hambledon reeds vroegtijdig door Mateo
belet vragen en ontving nog voor die
zelfde middag een uitnodiging.
Don Angelo bleek een jeugdige zesti
ger te znn, lang en mager, wiens baard
en hoofdhaar door de zon enigszins
waren verbleekt. Hij vertoonde ook de
wat gebogen houding van iemand, die
zijn leven lang gewend is paard
rijden. Wanneer hy zich met ongewc
levendigheid voortbewoog, hield hg zgn
lange armen wat slungelig voor zijn
lichaam.
Hg ontving Hambledon allervriende
lijkst, zodat aeze terstond voor hem
wonnen was.
„Gisteravond heeft mijn neef Rodrigo
de Silva mij al over u gesproken", begon
Argo. ,,Ik maakte daaruit op, dak u
beiden het genoegen smaakt in het
Hotel der Verenigde Naties te zgn ge
logeerd. Ik ben anders bang. dat u het
daar wel wat primitief zult vinden."
„O, volstrekt niet", gaf Hambledon
ten antwoord, „de bediening laat niets
te wensen en ze houden er ook nog een
hoogst vermakelijke papegaai op na.
Het is wel zeer hoffelijk van Don Ro
drigo u mijn naam te noemen, hoewel
wy elkaar slechts by toeval hebben ont
moet."
(Wordt vervolgd)
ONDER DE
KEIZERSKROON
SCHUMAN
.W"| Krachtens het Verdrag tot op-
GSbö richting van de Europese Ge-
meenschap voor Kolen en Staal
zijn, als men weet. binnen de Ge
meenschap, discriminaties in de ver
voerswaarden tussen producenten, ko
pers of verbruikers van kolen en staal
ongeoorloofd,
De minister van Binnenlandse Zaken
deelt B. en W. nu mede, dat de Hoge
Autoriteit van de Kolen- en Staalge
meenschap als discriminatie beschouwt
de reductie, die ingevolge de Verorde
ning op de heffing van het Havengeld
onder bepaalde voorwaarden wordt
toegekend aan binnenvaartuigen, die
een lading in hebben, afkomstig van of
bestemd naar de Rijn ln het buitenland.
Binnenvaartuigen, zo zegt de minis
ter, komende van of bestemd voor
andere gebieden (bijv. België, dan wel
bij binnenlandse herkomst of bestem
ming) kunnen niet van het in het arti
kel opgenomen gereduceerde tarief
profiteren.
Hoewel er van Nederlandse zijde op
is gewezen, dat deze discriminatie zich
nauwelijks in de tariefvorming doet
telden, moet er op worden gerekend,
at de Hoge Autoriteit van de Kolen-
n Staalgemeenschap zal verlangen,
dat het discriminatoire element uit de
onderwerpelijke regeling zal worden
verwijderd. De minister nodigt B. en
W. uit, te bevorderen, dat daarin wordt
voorzien.
Art. 6 lid 1 van de thans geldende
verordening luidt als volgt: Het haven
geld van binnenvaartuigen, komende
uitsluitend met een opgebroken lading
van de Rijn in het buitenland, be
draagt, mits zij binnen een maand na
aankomst uit de gemeente vertrekken,
hetzy met een lading, uitsluitend be
stemd naar de Rijn in het buitenland,
hetzij ledig en mits zg tussen aankomst
en vertrek niet worden gebezigd als
lichter voor een andere lading dan die,
waarmede zij naar het buitenland ver
trekken, 0.01 per reis voor iedere
kubieke meter maximum toelaatbare
nuttige waterverplaatsing.
B. en W. stellen de raad nu voor aan
het verzoek van de minister te voldoen
door aan artikel 6 een nieuw lid toe te
voegen, waardoor de bestaande rege
ling wordt uitgebreid, in dier voege,
dat zij voortaan, voor zoveel het sche
pen geladen met koleen of staal be
treft, niet alleen zal gelden voor de
Rijn .in het buitenland, doch voor elk
gebied, waarvoor het verdrag van toe
passing is, mits deze ladingen daarvoor
bestemd zijn.
„OUDE MEESTER"
Tjjjjn De heer P. de Koster te Anister-
«W» dam- gepensionneerd referendaris
>43*' der P.T.T., is heden aan de uni
versiteit van Amsterdam mees
ter in de rechten geworden, ruim een
maand voor zijn zeventigste verjaar
dag, die hy op 23 Maart hoopt te vie
ren. Pas na zgn pensionnering heeft hij
de studie voor net Staatsexamen ter
hand genomen, met het gevolg dat hg
glansrgk slaagde. En als oudste studio
sus der Universitae Amstelodamensis
heeft hij een even glansrijke positie in
genomen en deze heden tot een even
glansrgk einde gebracht. Zijn doctorale
examen zet een zeer buitengewone
kroon op zijn unieke carrière. Alle
hulde voor zoveel bekwaamheid en
energie
KINDEREN
De kindervereniging „Amster-
ifis] dams kern" welke is opgericht
\SiZ 28 October 1952 en in haar nog
zo kort bestaan al veel heeft ge
daan voor de kinderen in het centrum
van Amsterdam, gaat morgen naar
Carré met ongeveer 250 kinderen, waar
circus Strassburger hun zeker een
mooie middag zal bereiden. Rederij
Kooy brengt ze er heen.
Het streven van de vereniging, de
kinderen door gepaste en verantiwoor-
bedoeling dezer vereniging is in de toe
komst een clublokaal te verkrijgen,
waardoor de jongeren in ieder geval
niet meer in de stegen en sloppen be
hoeven te spelen, waaraan deze buurt
zo rgk is. De tonelen welke zich daar
voordoen hebben nu eenmaal een fu
neste invloed op de karaktervorming
van het jonge kind.
Secretaresse van de vereniging is
mevrouw B. Schaake, Singel 164.
KLEINE DINGEN
W'l De kleine dingen kunnen in het
Bfij dagelijkse leven van groot belang
zijn; dat geldt ook de linnen-
voorraad. Hoe lastig kan het
zijn, vooral in dit land van mist, als
dé zakdoeken ontbreken. De kleding-
actie voor de noodgebieden is geslaagd,
maar is er daarbij ook algemeen aan
de „kleine dingen" gedacht? De Am
sterdamse schoolkinderen van alle ge
zindten hebben het gedaan-; zij hebben
reeds een 60.000 zakdoeken voor de
inwoners van de getroffen gebieden
verzameld. Zo werkt de jeugd op haar
wgze mee. Diezelfde kinderen hebben
meer gedaan, zij hebben 25.000 aan
het Nationaal Rampenfonds afgedra
gen, nog wel als „eerste bijdrage". Dat
is meer dan een „klein ding".
ZESTIG JAAR
ran»;] De tyden, dat een kwekeling van
raofjl 14 jaar op de klas werd losge-
W laten zgn voorbg, gelukkig maar:
het zou op een mislukking zijn
uitgelopen. Zestig jaar geleden ge
beurde het wel. Wg mogen aannemen,
dat een aantal van die jeugdige kwe
kelingen het nooit tot onderwijzer
heeft gebracht. Zeker niet mislukt ia
de heer P. van Dij~k, Da Costastraat 19,
Amsterdam, die op 3 Maart a.s. de dag
zal herdenken, waarop hg zestig jaar
geleden als 14-jarige voor het eerst
voor een klas werd gezet. Hy is onder
wijzer geworden en gebleven; hij staat
zelfs nog wel eens voor de klas. maar
dan alleen om in te vallen voor zieke
collega's. Wat trouwens al merkwaar
dig genoeg is.
NOORD HERDENKT
rijjHj Het wgkcentruin Amsterdam
I wil ^oor,3 za' ln samenwerking met
VttSy het Mo n urn ent encom 1 té Amster
dam-Noord, evenals het vorige
jaar de bevolking van Amsterdam
Noord op 4 Mei de gelegenheid geven
tot een „Dodenherdenking voor geval
lenen" bij het monument aan het Mos-
plein. De plechtigheid zal worden
gehouden volgens de rlchtlgnen die
voor het hele land gelden. De tocht
naar het monument zal een stille tocht
zijn; er worden geen vlaggen of banie
ren meegedragen. Het wgkcentrum
zal namens de bevolking van Amster
dam-Noord aan de voet van het
monument een krans leggen. Na afloop
van deze plechtigheid, waarbij door de
zangverenigingen uit de buurt enige
toepasselijke liederen zullen worden
uitgevoerd, begint een défilé langs het
monument. Iedereen kan desgewenst
een kleine bloemenhulde aan de voet
van het monument leggen.
Het verzamelpunt van deze stille
tocht ls het Meeuwenpleln. bg het ge
bouw Nleuwendamimerham. Tgd van
verzamelen 19.15 uur. De stoet ver
trekt om 19.30 precies opdat het be-
begtn van de stoet wanneer over het
hele land de twee minuten stilte ln
aclit worden genomen aan het Mos
plein zal zijn gearriveerd.
KALENDER
Op Donderdag 26 Februari te 20 U.
zal het Friese Gezelschap van Tetman
■Ie Vries een nieuwe Friese ea.baretrevue
.Kleur en Fleur" voor het voetlicht
brengen in Bellevue. ingang Leldsekade.
UITGAAN
Carré: Dagelijks om 8 u Circus Strass
burger: morgen ook om 2 uur; Centraal
Theater: Elke avond om 8 uur geeft het
gem. koor Zang na Studie een concert In
de grote zaal t.b.v het Rampenfonds: In
de kleine zaal zingt vanavond om 8 uur
Betty Bellina, begeleid door L. do
Backer: Morgen om 8.15 uur dirigeert
Pierre Monteux een volksconcert; In de
kleine zaai treedt morgen om 8.15 uur
het Ned. Kamerkoor op: Kleine Kome
die: Dagelijks om 8 uur Potasch en Per-
iemoer; Léidsepleln Theater: Elke avond
om 8 uur het ABC-cabaret in Bibclonië:
de la Mar: Dagelijks
DEZER dagen stonden wij ergens in
een overstroomde polder van het
getroffen gebied, op een smalle
dyk met links en rechts een onafzien
bare watervlakte. Dijkwerkers waren
er bezig, een twintig man ongeveer,
stoere, zwaar gebouwde kerels, die
daar de hele dag in de wind en de
regen de gaten staan dichten. Het
schijnt een onbegonnen, eindeloos
werk, met al dat water rondom; het
vordert vrg langzaam. Maar de man
nen ploeteren gestadig voort zonder
ophouden en wie na een dag terug
komt, ziet wat zy hebben bereikt.
Men krijgt in deze omstandigheden
een grenzenloze bewondering voor man
kracht. Alle eigenschappen die in het
normale beschaafde verkeer zo pret
tig aandoen: charme, wellevende ma
nieren, zgn ineens volmaakt waarde
loos geworden. Het enige waar men
iets aan heeft in deze gigantische
strgd tegen de elementen ls kracht,
mankracht, aangedreven door een on
verzettelijke, onbuigzame wil.
Men ka-n zich zo nutteloos en over
bodig voelen, bij een groep zwoegende
mannen op een smal dijkje midden in
het water. Men zou zo graag iets wil
len doen, maar weet dat men alleen
maar in de weg zou lopen. Het was
alsof een van de mannen iets van die
gedachten voelde. Hg trok zyn voeten
in dc zware laarzen uit de zuigende
modder, stak zgn schop in de grond,
schoof zijn alpinopet wat naar achte
ren, stak de sigaret op die wij ons
haastten hem aan te bieden en zei:
„Zo, komt u eens kijken?"
Naast hem hield zgn maat even met
werken op. Hij had de opmerking ge
hoord. Hij leunde op zijn schop, draai
de zich half naar ons en zei toen goe
dig: ,,U bent dus zogezegd een kijk-
werker."
Het was maar goed dat de wind
reeds een diepe blos op onze wangen
had geverfd. Maar wij kregen niet al
léén de volle laag. De man draaide
zich vervolgens nog verder om, naar
onze fotograaf.
En zei tenslotte, volstrekt niet
kwaadaardig: „En daar ls de kiek-
werker".
