Herziening ontslagrecht
in de Tweede Kamer
Van Tilburg tegen
verlaging belasting
voor bedrijfsleven
Kolen en politiek
Economisch samengaan
13de Verlieslijst
Na 4
jaar:
Wet moet werknemer
afdoende beschermen
Eerste Kamer accoord
met noodregeling
Ir A. G. Maris
waarschuwt
Spreeu wenpraa t
SIROOP
HET VRIJE VOLK DONDERDAG 19 FEBRUARI 1953
PAGINA 2
D e prijs van steenkolen ln Nederland is tot nu toe aanzienlijk
lager dan die in andere landen. Dit is enerzijds een gevolg van
de lage kostprijs van onze mijnen, anderzijds van het feit, dat de
Nederlandse consument de hoge prijs van ingevoerde kolen niet ten
volle hoeft te betalen. Wij hebben een zogenaamde mengprijs: op in
Nederland geproduceerde kolen wordt een heffing gelegd en de op
brengst daarvan wordt gebruikt als toeslag op geïmporteerde kolen
Dit gaat via het zogenaamde Brandstoffen-Egalisatiefonds. Dit fond!
wordt bovendien gebruikt om de vrachtkosten in Nederland te ver
evenen. Iedereen die in ons land kolen koopt, betaalt ongeveer vier
gulden vracht per ton, of hij nu in Heerlen of in Schagen woont.
Nu is het in het kader van de Kolen- en Staalgemeenschap nodig,
dat onze prijzen ongeveer gelijk worden met de buitenlandse. Nemen
we de Roerkolen als maatstaf, dan zullen onze kolenprijzen in vijf
jaar met ongeveer tien gulden per ton moeten stijgen. Dit zal gelei
delijk geschieden.
Maar handhaving van een nationaal egalisatiefonds is nu eigenlijk
al in strijd met het verdrag. Nederland heeft tot 1 April toestemming
gekregen zijn fonds te handhaven. Wat daarna gebeurt, is nog niet
zeker. Waarschijnlijk zal de Hoge Autoriteit wel toestaan, dat er een
zekere egalisatie gehandhaafd blijft voor huisbrandkolen, omdat af
schaffing een vrij ernstige invloed zou hebben op de kosten van
levensonderhoud. Maar dat ook voor industriekolen een egalisatie
toegestaan zal worden, is minder waarschijnlijk.
Intussen zal de stijging van de kolenprijzen lelden tot grotere
inkomsten voor de mijnen. Voor zover daaruit hogere lonen voor
de arbeiders voortvloeien, is dit voor de betrokkenen natuurlijk
welkom, maar dreigt het evenwicht in het na de oorlog zorgvuldig
opgebouwde loonsysteem verloren te gaan. Gevolgen voor andere
bedrijfstakken zouden dan moeilijk kunnen uitblijven en een situatie
als de Belgische zou voor ons land gaan dreigen. Daar is door de
hoge lonen ln de zware industrie de rest van het loonpeil meegetrok
ken, zeer tot schade van andere bedrijfstakken en van de werkge
legenheid.
Anderzijds kunnen de hogere inkomsten leiden tot hogere winsten
voor de mijnen. Voor zover dit de staatsmijnen betreft, komt dit per
sloc aan de gemeenschap ten goede. Maar de particuliere mijnen
betalen 50 procent van de winst als belasting en de rest is vrij- Zou
nu de winst toenemen, mede dank zij het laag houden van de lonen,
dan krijgen de mijneigenaren een cadeautje, waar zij eigenlijk geen
enkel recht op hebben. Eens te meer blijkt welk een fout het is
geweest, dat de particuliere mijnen na de oorlog niet werden genatio
naliseerd.
Belangrijker is nog een ander probleem. Door deze kolenprijskwestie
en zijn mogelijke gevolgen wordt duidelijk, dat de mogelijk
heden voor de nationale regeringen om de economie van him land in
de hand te houden kleiner worden, naarmate de integratie voort
schrijdt en meer bevoegdheden worden overgedragen op bovennatio
nale organen.
Nu mag men deze zaak niet overdrijven. Het is wel zeker dat de
Hoge Autoriteit alles zal doen om ongewenste schokken in de natio
nale economieën te vermijden. Reeds in artikel 2 van het verdrag
staat dat uitdrukkelijk voorgeschreven.
Bovendien is er voortdurend overleg met de nationale regeringen
en kan een land desnoods nog altijd van bepaalde beslissingen ln
hoger beroep gaan.
Maar desondanks is het duidelijk: naarmate de kolen- en staal-
integratie voortgaat en naarmate ook landbouw, verkeer en defensie
worden geïntegreerd, houden de nationale regeringen minder midde
len over om hun economie te beïnvloeden. De noodzaak van een
politieke eenwording wordt erdoor versterkt. Anders dreigt de Euro
pese economie zij het langs andere lijnen opnieuw te verbrok
kelen en wéér stuurloos te worden.
De plannen voor een politieke gemeenschap der zes aan het plan-
Schuman deelnemende landen Frankrijk, West-Duitsland,
Italië. België, Nederland en Luxemburg beginnen in een zeer
actueel stadium te komen De commissie, die belast is met de op
stelling van het definitieve grondwetsontwerp, is met haar werk
zaamheden gereedgekomen, en begin Maart zal de voltallige grond-
wets-assemblée in Straatsburg er de laatste hand aan leggen. Daarna
zal het project aan de regeringen en parlementen der zes betrokken
landen worden voorgelegd.
Doel van dit alles is de schepping van een boven-nationaal politie^
gezagsorgaant. Pffl of meer ngar het voorbeeld Van het plan-
3chuman, maar ruimen van opzet, waaraan de deelnemende landen
een deel van hun nationale souvereiniteit zullen afstaan.
Daarbij wordt in de eerste plaats gedacht aan souvereine bevoegd
heden op het gebied der buitenlandse en der militaire politiek, ln
verband met de Europese Defensiegemeenschap. Een supra-nationaal
Europees leger is immers niet goed mogelijk, als daar niet een supra
nationaal politiek gezagsorgaan boven staat, dat de buitenlandse en
militaire politiek der aangesloten landen met elkaar in overeenstem
ming brengt.
Sommige der toekomstige partners, en met name Nederland, zijn
echter van mening, dat een politieke gemeenschap met uitslui
tend bevoegdheden op de twee genoemde gebieden niet voldoende is.
Zij achten een politieke gemeenschap slechts dan te verwezenlijken,
wanneer het gezagsorgaan ook bevoegdheden krijgt op economisch
gebied. De Nederlandse regering heeft dit standpunt ln December
zeer nadrukkelijk uiteengezet. De Nederlandse parlementaire ver
tegenwoordigers in de grondwets-assemblée in Straatsburg waren
tijdens de zitting van Januari van dit lichaam niet minder duidelijk.
Zij boekten zelfs het succes, dat op hun aandringen het hele vraag
stuk der economische bevoegdheden opnieuw in studie werd genomen.
B4j de opstelling van het definitieve grondwetsontwerp heeft de
commissie inderdaad rekening gehouden met een aantal in Januari
geuite bezwaren. Maar men krijgt niet de indruk, dat het ontwerp,
zoals het thans voor ons ligt, in voldoende mate aan de Nederlandse
verlangens tegemoèt homt.
Daar is in de eerste plaats het feit, dat de commissie heeft vast
gehouden aan een twee-Kamersysteem voor het parlement van
het politieke gezagsorgaan, waarvan er een rechtstreeks door het
volk gekozen zou worden en wel reeds in 1954. Dat men op den duur
naar een dergelijke regeling toe moet, daarvan is men ook van
Nederlandse zijde overtuigd.
Maar voorlopig vreest men, dat dergelijke internationale verkie
zingen" toch niet meer dan gecamoufleerde nationale verkiezingen
zullen zijn, aangezien het internationale besef nog ontbreekt bU de
publieke opinie. Voorlopig geeft men daarom de voorkeur aan een
één-Kamersysteem, waarbij deze ene Kamer door de parlementen
wordt gekozen.
Zwaarder weegt evenwel het feit. dat. ondanks alle verbeteringen
in dit opzicht, het nieuwe ontwerp nog altijd niet in voldoende mate
rekening houdt met de Nederlandse verlangens inzake de economi
sche samenwerking.
Men wenst ln Nederland geen vage formuleringen, maar de zeker
heid. dat over enige tijd een zeer nauwe economische samenwerking
een feit zal zijn, bijvoorbeeld ln de vorm van een tol-unie, zodat er
een gemeenschappelijke markt tot stand komt van de zes landen. Een
en ander uiteraard toegepast met de nodige soepelheid voor die
landen, die door een onmiddellijke invoering van zulk een regeling
in zeer zware moeilijkheden zouden komen.
De Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, mr Beyen, zal
de volgende week in Rome besprekingen voeren met zijn ambtgenoten
uit de Schuman-landen. Aangenomen mag worden, dat bovenstaande
problemen daarbij uitvoerig aan de orde zullen komen.
Het informatiebureau van het Nederlandse Rode Kruis heeft de
13e lijdt van slachtoffers van de watersnood uitgegeven. Deze luidt:
HALSTEREN: Johannes A. A. v. d. Berg, 1903, B 47; Laurentius
M. C. Rampart, 1917, B 113; Petronella M. E. Roks, 1937, B 338;
Cornells Paulus, 1945, B 329; Simon van Meer, 1904, B 337.
KORTGENE: Leendert Verburg, 1931, Torendijk 37L
NIEUWE TONGE: Cornelia J. van Balen. 1940; Jan van Balen.
1905, echtgenoot van T. P. van Weenen. Klinkerl.weg 35; Adrianus
van Erkel, 1949, Battenoordsedijk 24.
NIEUW VOSSEMEER: Laurina Meeus, 1923, Paardenboek 369;
Paulina van Dijk, 1866, weduwe van Marinus B. v. d. Male, Pelsen-
dijk 330.
STAVENISSE: Petronella Wesdorp, 1877, echtgenote van Marinus
Oostdijk, Kerkstraat A 345.
MEJ. TENDELOO (ARB)
(Van onze parlementsredacteur)
De Tweede Kamer heeft gisteren uitvoerig gediscussieerd
over het voorstel tot modernisering van het ontslagrecht. Het
is een wetsontwerp, dat voor drie-kwart van de werkende
bevolking vfc*t ons land van betekenis is. En dat het thans
eindelijk, ruim vier en een half jaar na de indiening tot open
bare behandeling heeft gebracht. Van de zijde der Kamer
bleek er in het algemeen veel waardering voor het voorstel te
bestaan. De voldoening werd echter getemperd door de
onvolledigheid van de regeling, die nl. niet voarziet in de
noodzakelijke verbetering van de rechterlijke proceduren in
arbeidszaken.
De lange duur van het voorberei
dende beraad wijst er wel op. dat dit
beraad grondig is geweest. De vaste
Kamercommissie voor privaat- en
strafrecht, die in 1950 haar voorlopig
verslag uitbracht, was daarbij dan
ook niet over één nacht ijs gegaan.
Haar activiteit leidde tot verschillen
de wijzigingen van het ontwerp, wel
ke m 1952 door minister Mulderije
werden aangebracht. Intussen doet
zich het merkwaardige feit voor, dat
de voorzitter van de genoemde com
missie. de socialist mr L. A. Donker,
het ontwerp thans als minister van
Justitie te verdedigen heeft! Hij zou
hedenmiddag aan het woord komen.
Verschillende Kamerleden hebben
in het debat stilgestaan bij de ont
wikkeling. welke zich ten aanzien
van een regeling van de arbeidsover
eenkomsten heeft voorgedaan. Zo
schetste mej. mr Tendeloo (arb)
gistermiddag de mensonterende toe
standen. die in de vorige eeuw in
Nederland en elders gebruikelijk
waren.
Tot 1907, het Jaar waarin een uit
gebreide regeling van de arbeids
overeenkomst in ons Burgerlijk Wet
boek werd opgenomen, werd de ver
houding tussen patroon en arbeider
nog beschouwd als een simpele kwes
tie van huur en verhuur. Men had
het ook evengoed koop kunnen noe
men zo zei zij: de persoon van de
werknemer kwam immers in het ge
heel niet in het geding.
Het wetsontwerp bepaalt o.m., dat
de rechter voortaan zal kunnen na
gaan, of een ontslag als „kennelijk
onredelijk" moet worden beschouwd.
(De oude regeling van het Burgerlijk
Wetboek laat hem slechts de recht
matigheid beoordelen). Is er van
kennelijke onredelijkheid sprake, dan
kan de rechter zowel de verplichting
tot schadevergoeding opleggen als
herstel van de dienstbetrekking ge
lasten. (Dit laatste eventueel te ver
vangen door een afkoopsom).
Van belang is ook de nieuwe rege
ling van de ontslagtermijnen. Er
wordt een verband gelegd tussen de
opzegtermijn en de duur van de
dienstbetrekking. Voor de wekgever
bedraagt de termijn evenveel weken
als het aantal jaren van de dienst
betrekking, met een maximum van
dertien weken. Voor de arbeider geldt
een maximum ran zes weken. Men
rekent hier één week voor elke twee
jaar. Bij schriftelijke overeenkomst
of collectief contract kunnen langere
termijnen worden ingevoerd, tol
resp. twaalf en zes maanden.
De werkgever mag geen ontslag
verlenen gedurende de tijd. dat de
meerderjarige arbeider in militaire
dienst is. Hetzelfde gelde voor de
minderjarige arbeider na een dienst
verband van tenminste een Jaar.
In geval van ziekte mag evenmin
ontslag worden gegeven, tenzij de
duur daarvan langer wordt dan twee
jaar. (Minister Mulderije wilde aan
vankelijk niet verder gaan dan één
Jaar, maar mr Donker heeft deze
verlenging, waarvoor hij ook reeds
als Kamerlid gepleit had, alsnog in
het ontwerp opgenomen).
B.B.A. niet overbodig?
De vooroorlogse regeling van het
ontslagrecht, gebaseerd op de bepa
lingen van hei Burgerlijk Wetboek, is
na 1945 overvleugeld door het in dat
jaar tot stand gekomen „buitenge
woon besluit arbeidsverhoudingen",
dat de directeuren van de geweste
lijke arbeidsbureau's de beslissing in
ontslagkwesties opdraagt
Bij de toepassing van deze be
voegdheid waarbij ook de rede
lijkheid van het ontslag in het ge
ding komt laten deze functiona
rissen zich adviseren door speciale
commissies, waarin vertegenwoordi
gers van werkgevers en werknemers
zitting hebben.
Deze regeling heeft in de practijk
haar bruikbaarheid bewezen, maar
zij is nu eenmaal een noodregellng.
Waar het nieuwe ontwerp de rede-
Advertentie I.M.
PUISTJES... ontsieren Uw
gelaat juist als U er aantrekkelijk will
uitzien. Ze verdwijnen dikwijls m 24
uur door de ontsmetten.
iijkheld van het ontslag ook door de
rechter laat beoordelen, doet zich de
vraag voor, welke de verhouding zal
zijn tussen dat ontwerp, eenmaal wet
geworden, en het B.B.A.
Op het ogenblik immers kan de
rechterlijke procedure niet geschikt
geacht worden voor de snelle en des
kundige behandeling van ontslag
kwesties.
Het ontwerp en hier stuiten wij
op de onvolledigheid -*- voorziet njet
in een oplossing, De 'regering is van
oordeel, dat het B.B.A. gehandhaafd
moet blijven, in afwachting van een
bevredigende herziening van de rech
terlijke proceduren in arbeidszaken,
waaromtrent tal van opvattingen
bestaan
Aangezien krachtens het B.B.A.
echter geen ontslag kan ingaan, voor
dat de directeur van het G.A.B. zijn
toestemming heeft gegeven en de
rechter pas aan bod komt nadat
het ontslag is verleend, zal voors
hands het aantal gevallen, waarin
een beroep op de rechter wordt ge
daan, zeer beperkt blijven. En wel
tot die zaken, waarin de directeur
van het G.A.B. berust zou hebben in
een onredelijk ontslag.
Het vraagstuk van de verhouding
van het ontwerp en het B.B.A. be
heerste voor een goed deel de dis
cussies. Prof. Oud (v.vd.), die overi
gens van het voortbestaan van het
B.B.A. als noodregeling niets moest
hebben, erkende bijv. het grote be
lang van een beslissing vooraf, zoals
die thans door de directeur van het
G.A.B. als vertegenwoordiger van de
overheid moet worden genomen. Het
is voor de betrokkenen uiroronrd «wi
nadeel, dat de rechter er pas achtel-
af ln gekend kan worden.
De heer Stapelkamp (ar) was
voor een spoedige invoering van de
bedrijfsrechtspraak, die de taak van
de gewone rechter zou kunnen over
nemen en het B.B.A. overbodig ma
ken. In dezelfde trant scheen ook het
overigens zeer negatieve betoog- fan
de K.VP.-er mr Van Rijckevor-
sel te gaan
Compliment
Mej. mr Tendeloo (arb) sprak
met veel waardering over het goede
werk, dat door middel van het B.B.A.
is verricht. Zij achtte het een com
pliment voor dit noodbesluit, dat het
ook in later jaren zulk goed werk
heeft gedaan. Zij vond het dan ook
wat menswaardig, dat de liberalen
zich bij monde van prof. Oud vooj
het terzijde schuiven van het B.B.A
hadden uitgesproken, nadat de werk
gevers er in de eerste jaren niet in
de laatste plaats van hebben kunner
profiteren.
Mej. Tendeloo wenste het B.B.A
ook gehandhaafd te zien en waar
schuwde tegen onberaden stapper
ter vervanging van deze regeling. Dr
verbetering van de kantongerechts
procedure. die in voorbereiding is. za'
nuttige ervaringen kunnen opleveren
Pas wanneer men daarover beschikt,
zal kunnen worden nagegaan of een
speciale vorm voor de rechtspraak in
arbeidszaken gekozen moet worden
den.
Het verkrijgen van een goede pro
cedure noemde mej. Tendeloo de be
slissende voorwaarde voor een werke
lijke verbetering van het ontslag
recht. Ondanks haar waardering
voor het wetsontwerp kon zij daar
over dan ook slechts gematigd ver
heugd zijn. aangezien het immers nog
slechts de helft van het terrein be
strijkt.
Bescherming werknemers
Tevoren had mej. Tendeloo ven
klaard, het ontwerp te beoordelen
naar de redelijkheid voor beide par
tijen, die bij het ontslag betrokken
zijn: de werkgever en de werknemer.
Daarbij is het het belangrijkst dat
de wet de werknemer als zwakste
partij afdoende beschermt. En deze
bescherming zal pas afdoende zijn
wanneer er ook een waterdichte pro
cedure wordt verkregen, waarbij sné
en persoonlijk recht wordt gedaan.
Mej. Tendeloo wilde zich neerleg
gen bij het compromis, dat inzake
de ontslagtermijnen is bereikt We)
achtte zij het onbevredigend dat de
maximum-termiin voor de werk-
Advertentie l.M.
Van „luchtjes" gesproken... laat
de lucht van koken, bakken
en 'braden niet in uw woning
rondhangen. Alle keukengeuren
worden door Air-Wick even
prompt weggenomen als de
rooklucht 'iiLuw. woonkamer.
MENSt*4 EEN FlJN* NEUS
(Van onze parlementsredactie)
In de Eerste Kamer heeft de socia
list Van Tilburg Woensdag een
protest laten horen tegen de vele
woorden, die de laatste weken in dit
college gewijd zijn aan belastingver
laging ten bate van het bedrijfsle
ven.
Hij stelde hier tegenover de voor
stellen van de Belgische regering die
de inkomstenbelasting met vijf pro
cent wil verhogen. Herstel vap de
storm- en waterschade, in België veel
reringer dan ten onzent, schijnt de-
ee maatregel noodzakelijk te maken.
Minister Van de Kieft heeft
eijn beantwoording van de vragen,
gesteld bij de behandeling van de
»egroting van Financiën uitgesteld
tot volgende week, De vragen bewo
gen zich in hoofdzaak om de pro
blemen industrie-financiering en be
lastingverlaging voor het bedrijfsle
ven.
Het felst in de aanval was ditmaal
prof. Hellema (a.r.). Dat de mi
nister de fiscale maatregelen ter be
gunstiging van de industrie eerst wil
behandelen als hij het samenstel van
UITSTEL VAN BETALING
(Van onze parlementsredacteur)
De noodregeling, welke o.m. aan
schuldenaars, die als gevolg van de
nationale ramp hun verplichtingen
niet op tijd kunnen nakomen, de ge
legenheid biedt, aan de rechter om
uitstel te vragen, is gisteren ook dooi
de Eerste Kamer z.h.st aangenomen
De Kamer heeft er geen openbaai
debat over gevoerd. Zij nam haai
goedkeuringsbesluit zelfs, terwijl mi
nister Donker afwezig was.
De Staten-Generaal hebben dus ln
alle opzichten getoond, tot uiterst
snel werk in het belang van de
slachtoffers bereid en in staat te
zijn. Vrijdagmorgen jl. ontvingen de
leden van de Tweede Kamer het
voorstel van minister Donker. Nog
dezelfde middag werd het ontrerp
in de afdelingen onderzocht en ver
volgens goedgekeurd
De Eerste Kamer onderzocht het
ontwerp Dinsdagmiddag in de afde
lingen. Het voorlopig verslag dat
laaruit voortkwam, was uitgebreider
lan dat van de Tweede Kamer. Gis
teren zorgde de minister voor een
schriftelijk antwoord en daarna kon
de Eerste Kamer haar zegen aan het
voorstel geven.
In de genoemde memorie neert ae
minister nog enkele verklaringen ter
verduidelijking gegeven. Zo heeft hij
o.m. meegedeeld, dat de uitstelmoge
lijkheid ruim dient te worden op
gevat. Ook wanneer een schuldenaar
indirect door de ramp in moeilijk
heden is geraakt, doordat z ij n
schuldenaren hem als gevolg van de
watersnood niet kunnen betalen, zal
hij voor uitstel ln aanmerking kun
nen komen.
De regeling bevat nog andere voor
zieningen op het terrein van de bur
gerlijke en strafrechtspleging en van
het administratieve recht in verband
met de bijzondere omstandigheden.
Zij is de eerste noodmaatregel van
wettelijke aard.
desbetreffende wetsvoorstellen In
dient, noemde hij ongerijmd.
Evenals prof. Molenaar (wd)
kantte de heer Hellema zich tegen
het uitvoeren van te veel openbare
werken als object van werkloosheids
bestrijding. Eerstgenoemde wilde
zelfs zo ver gaan. de werken, die
aangepakt zijn, stop te zetten. Voor
een blijvende werkgelegenheid, meen
de hij, hebben openbare werken nau
welijks betekenis, zeker niet in ver-
gelijking met industrialisatie. Deze
dient dan ook met kracht ter hand
genomen. Verlaging van belasting op
de bedrijven kan een einde maken
aan de schroom, waarmee beleggers
tegenwoordig de weg naar de indus
trieën vinden.
Matiger toon
In zekere zin nam mr Pollema
(c.h.) de verdediging van 's ministers
Memorie van Antwoord op zich. Ons
.systeem van belastingen, merkte hij
op, is niet willekeurig, maar gericht
op behoud van het monetaire even
wicht. De industrie-financiering wek
te echter onrust bij deze woordvoer
der. „De staat behoort niet over te
nemen, wat des burgers is. Maar de
minister is nu eenmaal een sieraad
van de Partij van de Arbeid en in
deze kring denkt men anders over
staatsbemoeiing dan in de C.H.U."
Bevordering van de werkgelegen
heid blijve. aldus mr Teulings
(k.v.p.), primair, naast herstel van
door de stormramp aangerichte
schade. De regering kan het verband
tussen beide leggen. Wenselijk is. dat
zij daarvoor het tegenwaardefonds
van de dollarhulp aanspreekt Juist
nu. nu de psychologische sfeer daar
toe nog aanwezig is! De regering
wake er voor. zei de heer Teulings. te
oeweren. dat de kosten van het dijk
herstel de belastingverlaging remmen
Dit zou. gezien de schade aan werk
gelegenheid in de industrie, een
tweede ramp voor ons land betekenen
Trage regeling
Critick oefende Van Tilburg
(arb.) op de regeling van de mate
riële oorlogsschade in de publieke
sector. Het tempo, waarmee de aan
vragen worden afgedaan is wel zeer
traag. In totaal is niet meer dan tien
procent van de benodigde bedragen
uitgekeerd.
Ook besprak Van Tilburg hel
scheepvaartverkeer op de Rijn. Sa
menvoeging van douaneposten bete
kent een daadwerkelijke verbetering
maar er moet nog veel gebeuren, wi
een vlotte vaart tussen ons land ec
Duitsland verzekerd zijn. Het. desbe
treffende verdrag is van 1929, maai
het wordt niet meer toegepast.
gevers gesteld is op dertien weken
In geval van een zeer langdurig
dienstverband is dat voor de werk
nemer niet billijk.
De C.H. Unie heeft in dit debat
weer eens tweeërlei geluid laten ho
ren De heer Van der Feltz be
toogde. dat. men de rechtspraak in
arbeidszaken best. aan de gewone
rechter kan overlaten, omdat aan
diens deskundigheid niet getwijfeld
hoeft te worden.
Zijn partijgenote, jkvr. Wttewaa!
van Stoetwegen daarentegen vond
dat de rechterlijke macht wel dege
lijk het gevaar loopt, te ver van hel
werkelijke leven af te raken. En der
halve voelde zij wel voor het invoe
ren van speciale arbeidskamers
waarin de rechter kan worden bij
gestaan door deskundige bijzitters.
Prof. Oud heeft nog het denkbeeld
geopperd, de herziening van het
ontslagrecht maar te laten rusten,
totdat het ontwerp voor het nieuwe
Burgerlijk Wetboek, dat door prof
Meijers wordt voorbereid, aan de
orde komt. De heer Stapelkamp
en mej. Tendeloo verzetten zich
krachtig tegen een dergelijk uitsteL
Vervolg vau voorpag.
Z#r
Op punten waar een bepaald gat
een groot stuk achterland van in
stromend water voorziet (technisch
noemt men dat gebied een vloed
bekken) tracht men dit achterland
te verkleinen door het aanleggen van
een tijdelijke dam, ver achter het
gat. Zo'n dam vermindert de hoe
veelheid in- en uitstromend water
bij het keren van het getij, beperkt
dus ook de stroomsnelheid van het
water in het gat. verkleint de uit
schuringskracht van het water op
de bodem en vergemakkelijkt het
sluitingswerk van moeilijke gaten.
Deze strategie zal o.a. worden toe
gepast op Zuid-Beveland nabij Bath
en op SchouwenDuiveland.
Het gat bij Bath op Zuid-Beve
land heeft een getïjverschil van vijf
meter. Het water stroomt er door
met een snelheid van 5 meter per
seconde. Diep in het land zal deze
en volgende week voor. tijdens en
na de periode van doodtij een
kade worden gemaakt van 1800 me
ter lang en twee meter hoog. Deze
kade dus zal het vloedbckken van
dit gat terugbrengen van 1000 a 1300
ha overstroomd land tot slechts 200
a 300 ha land.
De Nederlandse Spoorwegen zullen
naar dit gat per spoor het benodigde
leand brengen. Driehonderdduizend
zandzakken moeten ter plaatse wor
den gevuld, waarbij tussen de 1000
en 2000 militairen zullen zijn inge
schakeld.
Verdeling watervlak
Eenzelfde techniek zal ook worden
toegepast op Schouwen—Duiveland.
Een bestaande verhoging in het land
schap, de richel, waarop de tram
baan is gelegd, zal daarbij als basis
worden gebruikt. Deze tijdelijke dam
zal lopen van Zierikzee naar Brou
wershaven en dus het watervlak op
het eiland als het ware ln twee stuk
ken verdelen.
Op GoereeOverflakkee is zulks
niet nodig, aldus de heer Maris, om
dat dit eiland veel binnendijken
heeft en de vloedbekkens van de ga
ten daar dus niet zo groot zijn.
De heer Mans vertelde voorts nog.
dat de rijksweg van Dordrecht naar
de Moerdijkbrug nu droog ligt. Het
gebied er om heen zal binnen éen
week droogvallen. Inmiddels is ge
bleken. dat de oude rijbaan met
?mstig is beschadigd, maar dat de
tweede in aanleg zijnde baan wel
veel schade heeft gekregen
De banen ten zuiden van de brug
gen zijn beide zeer ernstig bescha
digd. Zodra ook hier het water zal
zijn weggevloeid, zal dit weggedeelte
provisorisch worden hersteld.
Maar wanneer deze belangrijke
verbinding met het zuiden weer voor
het verkeer open zal zijn. kon de
heer Maris nog niet vertellen. Ook
de spoorbaan heeft zeer ernstige
6chade geleden.
Adviescommissie ter
voorkoming van
<Van onze parlementsredactie)
Minister Algera zal Zaterdagmorgen
ln Den Haag de commissie installe
ren. die advies moet uitbrengen over
de technische voorzieningen te:
voorkoming van overtromingen in
het thans geteisterde gebied.
Zoals bekend moet deze commissie
daarbij ook de mogelijkheid van een
afsluiting der zeearmen bestuderen
Voorzitter van deze commissie zal
zijn ïr A. G. Maris, directeur-gene
raal van Rijkswaterstaat.
Leden zullen zijn: dr ir V. J. P
de Blocq van Kuffelen, oud-directeur-
generaal van Zuiderzeewerken, dr ir
W. J. H. Harmsen, oud-directeur-
generaal van Rijkswaterstaat, prof.
ir P. Ph. Jansen, adviseur van
Rijkswaterstaat, ir G. P. Nijhof,
raadgevend ingenieur, prof. ir J. Th
Thijsse, directeur van het Water
loopkundig laboratorium te Delft, ir
R. Ver Loren'van Themaat, raadge
vend ingenieur, ir J. W. de Vries,
hoofdingenieur-directeur van Rijks
waterstaat, ir L. Th. v. d. Wal. oud
directeur-hoofdingenieur van de pro
vinciale waterstaat in Zuid-Holland.
Als secretaris zal optreden dr ir
J. van Veen en als adjunct-secreta
ris ir K. F. Valken, beiden van
Rijkswaterstaat. De commissie kan
nog met enkele leden worden uitge
breid.
Plan Provinciehuis:
architect Peutz
Uit plannen vaai vyf architecten,
de heren Van den Erve, Klünen, Oud,
Peutz en Pot heeft een commissie
dat van architect Peutz als het meest
gave voor het nieuwe Provinciehuis
in Den Haag gekozen. Dit plan ls
echter niet zonder meer voor uit
voering vatbaar. Ged Staten stellen
voor de heer Peutz uit te nodigen
tot het maken van een nieuw schets-
plan, dat minder zal kosten dan zijn
reeds ingezonden plan.
De commissie van beoordeling be
stond uit de heren ir Sickinghe. ir
Friedhoff, ir Leupen en ir Van Ra-
vesteyn.
Dat Numansdorpse
huis stond in vuil.
drabbig water. De
golven speelden door
de kapotgestoten rui
ten met de half
doorgescheurde gor
dijnen. Het dartel
drijvende huisraad
speelde mee, botsend
tegen de beslijkte
kast van een piano.
Het was een ruine
van een piano; de
toetsen zullen niet
meer door kinder
handen worden aan
geraakt
Aan deze verdronken piano dacht
Pieter. toen hij de oproep van de Ver
eniging voor Huismuziek las. Voor wie
het niet weet: deze vereniging tracht
op vele manieren de muziek haar
plaats in het huiselijk leven terug te
geven. Het gaat daarbij °m het een
voudige zingen en spelen in de hui
selijke kring en het muziekmaken op
school en in jeugdorganisaties en an
dere verenigingen.
Deze Vereniging voor Huismuziek
heeft gedacht aan de duizenden ge
zinnen. die als gevolg van de waters
nood een muziekinstrument vaak
een dierbaar instrument moeten
missen. In overleg niet de in de Con-
tactraad voor Huismuziek verenigde
organisaties (en dat zijn er heel wat)
is besloten een inzameling te organi
seren van muziek en muziekinstru
menten om straks in een zo groot
mogelijk aantal gevallen te kunnen
helpen.
In aanmerking komen instrumen
ten van allerlei aard. vooral blaas-,
strijk- en tokkelinstnimenten. Ook
eventueel niet in goede staat verke
rende instrumenten zijn van harte
welkom. Verschillende instrument
bouwers hebben nl. voor de reparatie
geheel belangeloos hun deskundige
krachten aangeboden. Gebruikte en
enigszins gehavende muziek zal on
der de deskundige leiding van een
boekbinder worden hersteld. Leden
van de Rotterdamse afdeling hebben
zich beschikbaar gesteld om alles te
sorteren.
Pieter vindt deze inzameling van
muziek en instrumenten een prachtig
idee. In de ongetwijfeld vele gelde
lijke zorgen van de toekomst zullen
de thans geëvacueerden nauwelijks
kunnen denken aan de aanschaf van
het verloren instrument. De gitaar
of mandoline, die nu vergeten ergens
op een Rotterdamse zolder staat of
dat bundeltje muziek, dat dik onder-
het stof op een plank ligt. zullen
meewerken om straks in de herbouw
de dorpen weer wat levensvreugde
terug te brengen. Men kan wel leven
zonder muziek, maar het bestaan van
alledag kan er meer klank en kleur
door krijgen.
Voor belangstellenden: het adres
van deze vereniging is Berkelselaan
38a, Rotterdam (tel. 43477)
Niet gestolen
Pieter heeft te vlug geoordeeld. V?ie
stal dte koffer met instrumenten cn
papieren van een PTT-man? vroeg
ik en die vraag was fout. Want PTT-
man bericht mij blijde, dat deze kof
fer uit zijn auto was gevallen en dat
de heer Verburch uit de Spanjaard-
straat hem terugkomende uit de
nachtdienst vond en met spoed, terug
bracht. PTT-man geeft aan zijn gróte
vreugde uitdrukking door een rijks
daalder in de spreeuwenpot te depo
neren, die ik er fluks uithaal en m
het Rampenfonds stort. En over dat
krasse stukje heeft Pieter grote spijt.
Van de bruiloft
Om bij het Rampenfonds te blij
vendank, C. B. uit Schiedam
voor de vijf gulden en voor het sym
pathieke briefje. Dank óók, brullol'ts-
gangers van het 45-jarige echtpaar
Van P. uit de Gijzingstraat. De col
lecte op het feest bracht liefst twaalf
gulden opDat andere bruidspa
ren of feestvarkens uw voorbeeld vol
gen! Evenals het voorbeeld van B.
van de Pasteursingel 10), de wed.
S. uit de Zaagmolenstraat 25). P.
de V. uit de Ketenstraat 5) en N.
van B. uit de Woelwijkstraat IQ).
Met spoed zenden wy het geld door.
Muizenpolder
„Wie kan precies vertellen, waar
de Muizenpolder in Rotterdam ligt?",
vroeg ik vorige week.
Het antwoord kwam met spoed. De
heren Tinga en G. A. de Vries uit
Rotterdam noemen als grenzen van
dit poldertje: Parklaan, Kievitslaan.
Westzeedijk en Westmaaslaan. De
heer De Vries meldt als verdere by-
zonderheden: „Het is de kleinste
polder van Nederland. Ongeveer 50
jaar geleden woonde daar ene mUn-
heer Van Heel in een grote villa.
Koetsier en palfenier liepen in livrei.
Het huis is gesloopt".
Harteiyk dank voor dit snelle
nieuws.
Aanbod
Veel kleding noteerden we ln ons Boek
der Aanbiedingen: van P. van de Staten-
weg van O. uit de Klelnstraat, van Van
Z, uit Rotterdam, van P. uit de Goereesc-
straat en van Van D. uit de Oudeland
straat.
Voorts matrassen van S. uit de Stoppel-
straat. een rolveger van O. van de Maas
haven een kinderwagen von v. A. uit de
Brederodestraat. een radio van Van O.
uit de Van Oosterzeestr.. lectuur van H.
uit de Oudaenstraat en capsules van
L. van de Sophlakade. Veel dank!
Verlies
Mej. Valstar. Boomgaardstraat 136,
verloor Maandagavond tussen Boezem
bocht en Boomgaardstraat haar zilveren
dameshorloge (gedachtenis). Een paar
lichtblauwe kinderschoenen ls 16 Fehr.
tussen Sophlakade en Oudedljk verloren
door J. de Leeuwe, Sophlakade 59b. De
heer Dullemond. Slachthulsstraat 18b,
mist een portejeuille met rijbewijs, vis
vergunning en andere zaken.
Vondst
Op het adres Fuchslastraat 10c, berust
eeu gevonden handschoen. Een nieuw
kinderschoentje ls ln de Gruttostraat ge
vonden door Anja Raap, Korhaanstr. 32b.
Belangeloos
De volgende artlsten bieden zich aan
geheel belangeloos op te treden ten bate
van het Rampenfonds: Ted de Vries,
accordeonist (corTespondentte-ndres: J.
van der Vllst, Vlnkenstraat 72b): Ha
waiian-ensemble „The Fox Hawaiians"
(C. P. de Vos. Ramaerstr. 39); Hawallan-
ensemble „De Kakoll Eilanders" (Bob
van Yperen. Boezemlaan 27b); cowboy
ensemble „The Singing Cowboys" (G. A.
Blink, Wildbaan 9). zang- en gitaartrio
„The Holiday Stars" (F. J. Böhm. Vler-
ambachtsstraat U4a).
Afd. dieren
De fnm. Van Duim, Adamshofstraat
39c, vraagt een goed tehuis voor een
klein, zwart hondje.
PIETER SPREEUW.
Advertentie
I AL
Kou,Hoesten,.Ziek I
Vooral dan Uw kinderen beschermen
I??**" **e gevolgen! Snel en zeker helpt:;
