Verandering in beleid is noodzakelijk •Ruïnes en Visioenen De- Tiende fHwze Jongere Duitse schrijvers tonen lichtpunten tussen Lichtend Voorbeeld van een damestasi Onze territoriale verdediging Kruisers gaan proefvaren Rita en Heinz onder het mes Dl Bloemlezing uit de nieuwe Letterkunde REGERING MAG OPTREDEN TEGEN PRIJSOPDRIJVING WOENSDAG 18 FEBRUARI 1953 DE TELEGRAAF 5 (Van een militaire medewerker.) UEN slotte stelt de onder- T r getekende het op prijs te verklaren dat hij ten volle doordrongen is van het grote belang der territoriale verde diging en dat geen middel on beproefd wordt gelaten om deze aan haar doel te doen beantwoorden." Dat zijn de woorden waar mede minister Staf de para graaf besluit, die in zijn Me morie van Antwoord aan de Eerste Kamer gewijd is aan de territoriale verdediging. Het verdient waardering, dat de minister zoveel aandacht aan de territoriale verdediging be steedt, maar het is anderzijds een schrale troost, zolang de twee pijlers, waarop die verdediging voor zover in het horizontale vlak gelegen berusten moet, niet worden gebouwd. Een doelmatige territoriale verdediging (men zie ons blad van 17 Januari jl. Red.) vraagt namelijk om een sterke, voor haar taak geoefende, overal ver spreide en in enkele uren plaat selijk te moboliseren strijdmacht in de geest der Nationale Reserve en tevens om een kern van pa rate, uitstekend geoefende en zeer mobiele troepen, die latei- versterkt worden door te mobili seren eenheden. Ten aanzien van de Nationale Reserve neemt de minister een berustende en afwachtende hou ding aan door te verklaren, dat hij gaarne zal zien, dat zij zo spoedig mogelijk de in uitzicht genomen sterkte zal bereiken en dat de vooruitzichten daartoe niet ongunstig zijn, Zonder die voor uitzichten te willen beoordelen zij opgemerkt, dat de voorgeno men organisatie en sterkte der -Nationale Reserve een grondige herziening behoeven om haar de ene pijler te doen zijn waarop de territoriale verdediging dient te berusten. Parate territoriale troepen acht de minister o n m o g e 1 ij k en de bewindsman spreekt daarbij de gedachte uit, dat er ook blij kens uitlatingen in de pers een misverstand schijnt te bestaan. Noch de grootte van het jaarlijks contingent, noch de eerste oefe ning van 20 maanden bieden de mogelijkheid om meer parate troepen aanwezig te doen zijn dan de éne divisie, waartoe Ne derland zich in het NATO-ver- iband heeft verplicht, een beperkt aantal ondersteunende eenheden en een beperkt aantal luchtdoel- artillerieonderdelen, Kern van de zaak Met deze verklaring raakt de minister de kern van de zaak. Hij zegt daarmede, dat een beleid wordt gevoerd waarbij het belang der territo riale verdediging wordt achter gesteld bij andere belangen en de prioriteit der territoriale maatregelen dus niet zo hoog is, dat daarvoor uit de vanzelfspre kend gelimiteerde sterkte aan parate troepen een deel kan wor den bestemd. Dit is een duidelijke misken ning van de grote betekenis dei- territoriale verdediging. Die is vooral in de eerste dagen van een oorlog te belangrijk om af hankelijk te worden gesteld van troepen, die zoals de minister zegt onder de wapenen wor den geroepen zodra de internatio nale toestand daartoe noopt en vóór de algemene mobilisatie. Het is immers de vraag of men ■wel te voren zal weten, dat de internationale toestand zo drei gend is en zelfs al zou men goed geïnformeerd zijn, dan is het nog verre van zeker, dat de regering bereid is de vérstrekkende maat regelen te nemen, die het oproe pen der territoriale troepen toch altiid zullen meebrengen. Volgens een .zeer recente in het Haagse „Vaderland" gepubli ceerde verklaring van de staats secretaris van Oorlog zal de rege ring, dank zij haar informatie dienst, zeker zes uur van te vore n weten of de mogelijk heid aanwezig is, dat er oorlog komt, Wil men neg beter bewijs voor de grote noodzaak om altiid althans ten dele op een verras sing in het achterland te zijn voorbereid? Wat is onmogelijk HET IS in het licht van het vorenstaande wel erg te be treuren, dat de minister van Oor log. die juist, onlangs een nieuwe 1 egel-reorganisatie aankondigde, daarbij niet meer aan de territo riale verdediging heeft gedacht. Hij zou dan ervaren hebben, dat het woord „onmogelijk", dat hij thans gebruikt, wel erg kras is. Er is niet een, maar er zijn meer mogelijkheden om parate terri toriale troepen te verkrijgen, zelfs zonder de diensttijd te verlengen of de sterkte der lichting te ver groten, Het ligt. niet in de bedoeling van dit artikel om die mogelijkheden te onderzoeken of een bepaalde in De enige verde diging tegen een militaire verrassing be staat in liet gebruik van onmiddellijk parate en zeer beweeglijke territo riale troepen. De minister acht de ze echter onmogelijk. Dat is zeer te betreuren. Er zijn zelfs diverse mogelijkheden! te doen beantwoorden, heeft ken nelijk bij het overwegen zijner reorganisatie aan de hier genoem de mogelijkheden niet voldoende gedacht of willen denken. Overigens acht de minister pa rate territoriale troepen met, alleen onmogelijk, maar hij ver klaart bovendien, dat het niet is in te zien, hoe voor die troepen in het bijzonder in het Westen des lands legeringsruimte oefenterreinen zouden moeten worden gevonden. Dat zijn natuurlijk bezwaren van secundair belang. Als parate troepen voor het gestelde doel werkelijk nodig worden geacht, dan moeten legerings- en oefe ningsproblemen opgelost worden. Beweeglijkheid Parate territoriale troepen moeten zeer beweeglijk zijn en veelvuldig oefenen in de zeer snelle verplaatsing en de voorbe reiding tot de aanval op zich con centrerende luchtlandingstroepen. Dit deel van hun geoefendheid zullen zij in het Westen des lands moeten verkrijgen en daarbij zul len zij veelvuldig moeten samen werken met onderdelen ener ge reorganiseerde Nationale Reser ve. Voor hun overige oefeningen zullen zij gebruik moeten maken van elders gelegen oefenterrei nen. Hun mobiliteit moet dat toe laten, doch zonodig zullen zij in geval van langdurige afwezigheid op grote afstand van hun bewa kingsgebied tijdelijk door andere onderdelen afgelost moeten wor den. Hoe meer beweging in de parate troepen hoe beter. In legeringsruimte kan zeker worden voorzien, te meer wan neer men bedenkt, dat deze niet uitsluitend in het Westen doch ook in het centrum van het land gezocht mag worden. Wanneer het de minister van Oorlog ernst is met zijn verkla ring, dat hij geen middel onbe proefd wil laten om de territo riale verdediging aan haar doel te doen beantwoorden, dan zal een verandering in beleid nodig en ook mogelijk zijn. (Van onze Haagse redactie)- DEN IIAAG. 17 Febr. Het belooft een belangrijk jaar. voor de Koninklijke Marine te wor den, want in de komende maan den zullen achtereenvolgens nieuwe kruiser „De Ruyler" zijn zusterschip „De Zeven Pro vinciën" gaan proefvaren, waarna in de herfst de eerste van de 1 nieuwe onderzeebootjagers, de „Holland", zijn proeftochten zal beginnen. Zo 'gaat dus eindelijk de nieuwe vloot, die Nederland ter vervan ging van velerlei schepen van buitenlandse makelij aan het bouwen is. voor een ieder zicht baar worden. Dit jaar zal de Marine voor het eerst na de ooi-log weer met nieuwe schepen van Nederlandse werven kunnen varen en aan vreemde kusten behalve onze driekleur ook weer de trotse voortbrengselen van eigen scheepsbouwindustrie kunnen to nen- Al geruime tijd is het Ma rinepersoneel, dat. straks de nieuwe schepen zal bemannen, zich aan het oefenen in de be diening van de hyper-moderne apparatuur, die dan aan boord gehanteerd zal moeten worden. Wanneer de moderne oorlogs bodems in de vaart komen, 9taan er mannen gereed, die voor hun nieuwe taak volledig zijn opge leid en geschoold- FILM-BR UI DSPA AR JOAN RICE (23), het sterretje, J dat als een komeet aan het filmfirmament omhoog is gescho ten, en David Green (19), zoon van de Amerikaanse acteur Harry Green, vormden gisteren het bruidspaar van de dag. De band werd voor de burgerlijke stand gesloten in Maidenhead en nu is het paar al op de huwelijksreis (14 dagen) naar Italië. Joan was oorspronkelijk een onbekend, kellnerinnetje. Zij werd echter voor de film „ontdekt" en in Robin Hood bewees zij voor het eerst haar acteertalenten. Davicl. die, hoewel hij in Ameri ka geboren is. in Engeland zijn opleiding kreeg, zit ook in de filmbranche. Hij is ..salesman", wat dus betekent, dat hij de rol prenten van zijn echtgenote in de toekomst aan de man zal kunnen brengen. den. Maar ik zei: „Uok sche ren alstublieft!" Hij was bereid mij te scheren. Hij sneed het on derwerp film aan: „Theatrale af faire, die „Limelight". Snapt u nou, dat iemand daar In trapt?" Ik zweeg geschrokken. Mijn blos kwam mij boven mijn inge zeepte kaken net verraden. „Wat hebt er ook weer over geschreven?" Gevaarlijk rangeer de het mes op mijn km in de rich ting van mijn lippen, die bereid waren elke halfslachtigheid te laten passeren. Hoeveel leden van het manlijk geslacht zijn er In de loop der eeuwen niet door kap pers en hun bedienden afgeslacht' „Mmm", bracht ik er lamlendig uil. „kwestie van smaak". Het mes werd mij op de benauw de keel gezet, nadat het. eerst om slachtig nog een keer was bijge slepen. De goedmoedige gelaats trekken van de kappersbediende, die gemeenlijk onder de naam Henk en een hoedje te vangen was, bleven dezelfde. Daar zat het hem niet in. Nee, meer in die ogen. Achter de lichte bril hadden zij iets spottends en onheilspellends tegelijk. Én dat met zo'n mes. Een kind kan de was doen. Bita Hayworth [K HEB U HOREN PRATEN ),1 over Rita Hayworth, voor de rad,o. Hoe kunt u zulke slechte dingen zeggen over een actrice met zo'n reputatie?" „Zeg dat wel.,.. Zeg, dat mes trekt een beetje." Hij Het zich niet. afleiden. „Kan met. Heb het speciaal voor u ge slepen", zei hij korzelig dreigend. „Hst is allemaal een kwestie van smaak" trachtte ik in het mid den te brengen. „Geen kwestie van, Hebt u soms gezegd: Naar mijn mening kan ze niet spelen? U hebt beweerd: Spe len kan ze niet. Zingen evenmin." „Au." „Schram ik betekenen. Tikje i? Heeft niets te aluin op hst puin. Heinz Mühmaim EN WEET U. Heinz Rühmann. Ik mag die vent. Ik heb die kwast eens een kappersbediende zien weggeven. Zó meneer!" Zijn door zeep bevlokte linkerduim ng omhoog. „En wat, schrijft u? zal het u laten horen en zegt dan zelf, Moet een mens in deze treurige tijd nou zo over een vro lijke film schrijven?" Hij had de recensie uit het hoofd geleerd, een geheugenprestatie, het bijzonder aan te be'velen. Vol-jwant het was een lange. Hij slaan 'wordt met te vermelden, dat tourneerde haar met élan en men bijvoorbeeld zou kunnen denken aan; het vormen van niet één, maar twee divisies op verminderde vredessterkte; het vormen van een groter aan tal gevechtsgroepen (een divisie bestaat gewoonlijk uit drie) met verminderde sterkte; het beperken van de sterkte der pa ra te legerkerp str oe p en het vormen van parate een heden met een grote kern vrijwillig dienend personeel (Ambonezen?); het bestemmen van een of meer gevechtsgroepen voor de ter ritoriale verdediging tot zij door gemobiliseerde territo riale troepen vervangen kun nen worden. Secunda ire bezwaren DÏÏ MINISTER, die wel ver klaart geen middel onbe proefd te zullen laten om de ter ritoriale verdediging aan haar doel i pa thos, zo nu en dan stoppend in een volzin om mij iets aan te smeren, kostbare lotion, een waan zinmiddel tegen roos, groene tand pasta. een wonderkwast, ten slotte nota bene scheercrème en mesjes. Ik kocht maar aan en trachtte mij te troosten met de gedachte, dat hij niet tot drastischer maat regelen zou overgaan, zolang ik niet betaald had. Ik liet zijn woor denstroom over mij kómen en voelde mij een lafaard, die kramp achtig maar vergeefs een held haftig masker tracht op te bouwen, omdat hem nu eenmaal niets an ders overblijft. Charlie kon mij niet bijstaan. Rita en Heinz had den een bloeddorstig wraakhulpje uitgezonden, dat bij machte was met één forse streek mijn hoofd van mijn romp te scheiden. Neen, het was niet zoals u denkt. Het was geen droom, geen nacht merrie. Ik schrijf dit weliswaar zelf neer. Maar ik heb mijn hoofd er niet bii, Kostbare mantel T N APRIL zal Twentieth Cent- 1 ury Fox de Cinemascope in troduceren, o.a. met fragmenten uit „The Robe" (De Mantel), naar de bekende roman van wijlen Lloyd C. Douglas. Dit wordt de duurste technicolor, die Fox ooit heeft vervaardigd. Er zijn onge veer 4 millioen dollar mee ge moeid. Niet alleen het nieuwe pro cédé maakt de film duur, ook het Bijbelse onderwerp. Het verhaal van de Romeinse soldaat, die Christus kruisigde en ten slotte tot het Christelijke geloof wordt bekeerd, vereist bij voorbeeld zeer veel speciale décors, Zo heeft men nodig een keizerlijk paleis en de Romeinse catacomben, een paleis op Capri, scènes in Kanaën en Je ruzalem. Meer dan 300 timmer lieden, schilders en electriciens werken aan de achtergronden, waarvoor men een half millioen dollar heeft uitgetrokken vijfmaal zoveel als het gemiddelde' voor een ,A '-film. film. 16 mm groeit op CINERAMA, de Cinema scope, de 3-dimensionale .zij eisen onze aandacht: op. Toch mogen wij ook wel aandacht hebben voor een vinding vain de Fransman André Debrle, waarvan de Belgische „Nieuwe Gazet" mel ding maakt. Deze uitvinder heeft een toestel gebouwd waarmede films van 16 mm op bioscoopzaal doeken kunnen worden geprojec teerd. Met dit toestel wordt het filmbeeld 1.400,000 maal vergroot, in plaats van 250.000 maal, zoals normaal. Op festival T 'EXTRAVAGANT MÓN- s»*-* SIEUR MAX", een roman van Vera Gaspary, wordt door André Hugon verfilmd, op zich zelf niets bijzonders. De film speelt geheel in Cannes, ook niets DE BEELDHOUWER en modelbouwer George Snow- den werkt aan een aantal beelden, die een rol op de achtergrond spelen in „De Mantel", een eerste Cine- mascope-productie, naar de roman van wijlen Lloyd C. Douglas. bijzonders. Wel bijzonder is, dat zij tijdens hel filmfestival in April a.s. zal worden opgenomen. De heer Hugon hoopt m het Mekka der filmcritici extra-publiciteit te verkrijgen voor zijn film en de hoofdrolspeler, Fernand Gravey. Pioniers gestorven Twee filmpioniers zijn m de afgelopen week gestorven. De Engelsman Cecil Hepworth (79), die door de verfilming van de begrafenis van koningin Vic toria in 1901 cinematografische geschiedenis heeft gemaakt, nadat nij in 1898 in Walton de eerste filmstudio ter wereld had bouwd. De Duitse producer en regis seur Carl Frölich (77), die, nadat hij de 3e Februari in Berlijn oog zijn 50-jarig filmjubileum had ge vierd, de 12e overleed. In de tijd van de stomme film produceerde Frölich samen met Henny Porten. Behalve de Henny Porten-films vormden „Kabale und Liebe" en de beide Dostojewski-films „De Idioot" en „De Gebroeders Kara- masoff" hoogtepunten. Een der eerste sprekende films ..Die Nacht gehort uns" ontstond onder zijn regie. Verder was hij o.a. verant woordelijk voor „M'adchen in Uni form" en „Wenn wir alle Engel waren". Icefishwordt „Zeeleeuw" (Van onze Haagse redactie.) DEN HAAG, 17 Febr. De eerste van de twee gemoderni seerde onderzeeboten, die Ame rika de Nederlandse Marine ter besöhiiking stelt, zal Zaterdag de onderzeebootbasis in Ni London (Connecticut) plechtig worden overgedragen aan de Ne derlandse ambassadeur mr. J. H. van Royen. Deze onderzeeboot krijgt de naam „Zeeleeuw". Zij heette tot nu toe „Icefish" en maakte sedert het. einde van de tweede wereld oorlog deel uit van de Ameri kaanse reservevloot voor het Pa- cific-gebied. De „Zeeleeuw" werd gebouwd in 1944 en onderging laatstelijk een grond' ge revisie en vernieuwing. Friese kunstenaars helpen in de nood (Vari onze correspondent) LEEUWARDEN, 18 Febr. Ook de Frisse beeldende, kunstenaars hebben zich niet onbetuigd gelaten waar het betreft het lenigen van de nood der slachtoffers van de overstroming. De leden van de Bond van Friese Kunstenaars heb ben werkstukken ter beschikking gesteld voor een verkooptentoon stelling, welke op 19, 20 en 21 Februari iin een aantal lokalen van het Provinciehuis te Leeuwar den zal worden gehouden. Reproducties in koperdiepdruk van een vijftal tekeningen, ver vaardigd naar originelen van de schilders J. Mulders, D. Osinga, J. Popma. Cor Reisma en B. v, d. Sloot, worden tegen de prijs van 25 per exemplaar verkocht. HET is zeer moeilijk voor zich zelf een overzicht te verkrij gen van de na-oorlogse Duitse literatuur en vooral van de literatuur in Duitsland. Wij heb ben destijds de emigranten schrijvers gecultiveerd tot hun namen en boeken van vertrouwd bemind geworden waren. We hebben, ons aan hun zijde scha rend, degenen, die onder Hitler's bewind bleven schrijven als kaf ter zijde geschoven en nog komt er argwaan en wrevel in ons op. wanneer wij constateren, dat Rolf Italiaanderin zijn bloemlezing „Ruïnes en Visioenen" (Uitgeve rij „De Driehoek" 's-Grave- land) een lans breekt voor de „in wendige emigratie", een term die alleen door zijn protserige gebor neerdheid al te kart doel aan de echte emigranten. Ironie Van het lot Best mogelijk, dat de eigenlijke emigranten, voor zover zij althans nog in leven zijn, „slechts nog in beperkte mate Duitse schrijvers zijn", maar wat is dat anders dan ironie van het lot, waardoor de Duitse cultuur geduohter getrof fen is dan de betrokken schrij vers. Natuurlijk staat het als een paal boven water, dat er ook bin nen Duitslands grenzen schrijvers zijn geweest, die offers hebben gebracht of gewapend afzijdig zijn gebleven, maar laat dat dan maar blijken uit de geestesge steldheid van hun werk, toege licht in sobere biografische noti ties. Min of meer propagandisti sche inleidingen de 204 blad zijden tellende bloemlezing heeft er niet minder dan drie kun nen wij best missen. Mij irriteert het althans, wan neer prof. dr. H. W. J. Kroes schrijft: „Wij weten nu, dat dui zenden, ja honderdduizenden Duitsers onder de Nazi's evenzeer geleden hebben als wijzelf" („Spreek namens uzelf", zullen vele Nederlanders met recht zeg gen), een begripsgermanisme, dat zelfs nog ongunstig afsteekt bij zijn taaigermanisme op de andere bladzijde: „Om een groter publiek te bereiken, heeft hij daarbij de gekozen stukken in het Neder lands overgezet." Licht in duisternis Het verzoek van inleider Frank Thiess, die ongelukkigerwijs voor die afschuwelijke terin „innere Emigration" aansprakelijk is, om weer als „goede buur" te worden beschouwd, ts op zichzelf niet on sympathiek geformuleerd. Hij mag echter wel bedenken, dat de intelligente Nederlandse lezer juist sterker geïnteresseerd zal zijn In de wijze waarop de Duit se schrij ver reageert op de heer sende duisternis dan in de meestal geforceerde „vriendelijke beelden van een nieuw ontluikend leven". Juist in de duisternis komt het lioht van de geest tot zijn recht en gelukkig ontdekken wij in de ze „Ruïnes en Visioenen" tal van Gerhard Hauptmann zo bekende zo sterk bij de oudere als wel bij de jongere schrijvers. Wij weten wel zo ongeveer wat wij hebben aan de ouderen, aan wie Italiaander een plaatsje in zijn boek heeft ingeruimd, van Gerhard Haupt mann en Ricar- da Huch tot Ernst Wiechert, Hans Henny Jahn en Ernst Jünger. Enkele fragmenten en aanvullende bio grafische gege vens kunnen daar weinig aan veranderen. Feitelijk kun nen wij de 'hier figuren a-ls Erich Kastner en Manfred Hausmann daar ook wel bijrekenen, maar niet Güntiber Weisenborn, wiens kleine prozafragmenten uit zijn jaren van gevangenschaD Duitsland (1942—1945), „Memo rial". onze nieuwsgierigheid op wekken en zeker niet de toch al tiid al interessante Ernst Glaeser. die voor dit boek een boeiend fragment afstond van zijn in het najaar van 1953 verschijnende tijdsroman „Das 50ste Jahr". Rinser: De rode kat Welbeschouwd is het doel van een bloemlezing als deze, te ani meren, de belangstelling op te wekken voor nieuwe figuren of nieuw werk van oude figuren. De diverse fragmenten zijn hef kom pas, waarop men vaart, voarlopig, want die fragmenten behoeven niet representatief te zijn voor het peil, dat de auteur gemeenlijk bereikt. Een rangschikking naai de kwaliteit is dan ook bij voor baat uitgesloten. Kent men meer dan enkele fragmenten van een der auteurs, dan zou hij in onze appreciatie wel eens kunnen af zakken van de eerste naar de tiende plaats bij voorbeeld, of omgekeerd kunnen opklimmen van de tiende naar de eerste. Primair is onze belangstelling gewekt voor Luise Rinser, een thans 41-jarige schrijfster, wier man in Rusland is gesneuveld Zelf werd zij in 1944 door de Duitsers gevangen genomen en ter dood veroordeeld (staatsvijan- dïge houding), maar door de ca pitulatie werd het vonnis niet voltrokken. Haar bijdrage heet „De Rode Kat". Het is een na vrant verhaal van een kat. die zich in een hongerende familie dringt om ten slotte door de wei felende ik-fiiguur, een jong meis je, dat niet kan aanzien, hoe haar moeder, broertje en zusje hon geren, te worden gedood. Een van de sterkste korte verhalen, die ik de laatste tijd heb gelezen. BrrLili Marlen" 'g OU c gen, zeer zeker. Hij hoede zich voor Germanismen („Ook overi gens was in de eerste jaren na de oorlog het woord dikwijls niet vrij") en zou in een volgende druk, wat. mij betreft, de naar mijn smaak nogal pijnlijke mede deling over de dichter Hans Leip mogen schrappen: Hij werd we reldberoemd door het reeds in de eerste wereldoorlog geschreven gedicht Lili Marlen", dat in de tweede wereldoorlog zo beroemd werd; het enige lieddat aan bei de zijden van liet front gezongen werd. Generaal Eisenhower ver zocht Leip na de capitulatie bij hem te komen en bedankte hem persoonlijk voor een geschenk, dat menig geallieerd soldaat met Duitsland verzoend had." Moet Rolf Italiaander nu per se zo over de schreef gaan in een boek, dat aan serieuze literatuur is gewijd? JAN SPIERDIJK f Advertentie Boek via Uw reisbureau of bij de BEA, Leidse- ptein 29 Amsterdam, telefoon 64848 (3 lijnen). Leerlingen uit Zierikzee volgen les in Enschede (Van onze correspondent) ENSCHEDE, 18 Febr. Een aantal leerlingen van het lyceum te Zierikzee is door de ouders der leerlingen van het gemeentelijk Verder voor de 32-jarige Fred 'yceum te Enschede geadopteerd. Denger, een niets ontziende rea list, van wie „Het lot der meisjes", een fragment uit zijn roman „Der Gottverdammte Jahrgang" werd afgedrukt. Opvallend ook zijn bijdragen van Richard Kaufmann („Berlijners"), Ernst Sohnabel („Zij zien het marmer niet"), Wolfgang Koeppen („De neger Odysseus") en Paul Schaaf („De Berken" een schaars ironisch verhaal), om slechts enkele van de vele schrijvers te noemen. Ontegenzeglijk heeft Italiaan der te zeer de nadruk op het pro- grote en kleine lichtpunten, niet za gelegd, hoewel, begrijpelijk is £EN VAN DE ARTIKELEN, die door de eeuwen heen weinig veranderd zijn, is wel: de dames- tas. Er behoefde ook weinig aan veranderd te worden; zij was goed, zoals zij was. Daaraan is op nogal bruuske wijze een eind gekomen. Een Am sterdamse firma heeft gistermid dag een tas getoond, waarvan zij zelf zegt, dat. zij „een revolutie op tassengebiea" teweeg zal brengen. „Lite-on" heet dit pro duct en de naam alléén zal u wel licht a.l op het goede spoor bren gen wat betreft de punten, waar in deze tas zich onderscheidt van andere tassen: het licht. Waarom? DRIE JAAR GELEDEN zag een Amsterdammer, de heer L. F. W. Straeter. hoe zijn vrouw in het donker aan het zoeken was naar de huissleutel in haar tas; dat zoe ken had weinig succes, want de „Lite-on" was toen nog niet uit gevonden. Die avond bracht de heer Straeter op het idee: „Waar om?" zo redeneerde hij, „waarom hebben ze er nog nooit aan ge dacht een tas te maken met een verlichting er in?" Dat idee werd een plan en dat plan werd het re sultaat, dat gistermiddag in Am sterdam getoond werd en dat aan het begin van deze maand door Christian Dior in zijn Parijse sa lons vertoond werd. Het is nog nooit gebeurd, dat Dior een pro duct, dat hij niet zelf gemaakt heeft, op zijn shows toont dat is dus wel een aanbeveling voor deze „Lite-on". Drie jaar werk DRIE JAAR LANG heeft Straeter aan zijn tas gewerkt. Hij heeft hierbij samengewerkt met een groot aantal Nederlandse indus trieën. Het uiteindelijk resultaat bevat 127 verschillende onderdelen, die op een-honderdste millimeter nauwkeurig werken en die alle in een klein rechthoekig stukje bli elkaar zijn geplaatst. Daarin zitten verschillende lampjes, één voor het interieur van de tas, één voor de make-up-spiegel en een derde, dat door een gaatje in de tas naar buiten schijnt en Dij bij wijze van zoeklicht gebruikt kan worden, bijvoorbeeld bij het zoeken van een verloren voorwerp. Het gemak dient de mens. Grote plannen DE TASSEN zelf zijn in versschil- lende modellen verkrijgbaar. De goedkoopste zal ongeveer tachtig gulden kosten. De makers hebben» er grote plannen mee; er is een fabriek met ruim honderd mensen in werking gesteld, waar de ingewikkelde me chanische apparatuur vervaardigd wordt. De capaciteit van deze fa briek is het komende jaar.... 250.000 stuks! Er is een exemplear aan H.M. koningin Juliana aange boden en in de toekomst zullen er nog tassen worden gegeven aan de koningin van Engeland, ter ge legenheid van haar kroning, en aan mevrouw Eisenhower. Pa,as veetentoonstelling gaat niet door (Van onze correspondent). DEN BOSCH, 18 Febr. Het bestuur van de Vereniging Vee markthallen heeft besloten in verband met de watersnood de jaarlijkse Paasveetentoonstelling in de Bossche Hallen geen door gang te doen vinden. Ook de Rot terdamse Paasveetentoonstelling is afgelast. Dinsdagmiddag arriveerden onge veer twintig jongens en meisjes uit Zierikzee in Enschede. Zij zullen waarschijnlijk reeds Woens dag de lessen kunnen volgen. De totale kosten van boeken, zakgeld en reisgeld om van tijd tot tijd ook de geëvacueerde ouders te kunnen bezoeken, worden geschat op f 5000 voor de tijd van zeven maanden, die de evacuatie waar schijnlijk zal duren. Deze gelden zullen bijeengebracht worden door de ouders van Enschedese leerlin gen, die geen leerlingen uit Zie rikzee in hun woning hebben op genomen. Rampenfonds bofte er bij GRONINGER CULTURELE PRIJZEN UITGEREIKT (Van onze correspondent) GRONINGEN. 18 Febr, On der grote belangstelling heeft Dinsdagmiddag de commissaris der Koningin in de provincie Gro ningen, de heer E. H, Ebels, in de Slatenzaal van het Provinciehuis tc Groningen aan de heer A. H. Wittop Koning, architect te Gro ningen en de schrijver-dichter A. Marja (A. T. Mooy) te Den Haag de culturele prijs der provincie Groningen pitgereikt. Deze prijs werd door de Prov. Staten van Groningen in 1950 ingesteld en wordt telken jars op 17 Februari aan personen of groepen, die zich verdienstelijk hebben gemaakt op het gebied van de kunst, uitge reikt. De heer Wittop Koning deelde mee. dat hij zijn prijs, groot 500, ter beschikking van het Rampen fonds stelde. Twee doodvonnissen in Tsjechisch proces LONDEN. 17 Febr. Radio Praag meldt, dat twee van negen „verraders en spionnen in dienst van de Britse inlichtingendienst" ter dood veroordeeld zijn. De rechtbank te Ostrava ver oordeelde twee anderen tot levenslang en vijf beklaagden tot gevangenisstraffen, variërend van 12 tot 25 jaar. De groep is schuldig bevonden aan „hoogverraad -en spionnage", door gegevens te verstrekken aan Robert Neil Gardner, die in 1951 tweede secretaris van de Brit-se ambassade te Praag was. Gardner is in December 1951 uitgewezen. (Reuter) Prof. Rotnme stemt vóór met tegenzin DEN HAAG, 18 Febr. De Tweede Kamer heeft, gistermid dag goedgekeurd d.e wetsontwer pen tot hernieuwde inwerking treding van enige artikelen van de Distributiewet 1939 en de Prijsopdrijvings- en Hamsterwet 1939. De werking wordt uitgebreid tot uiterlijk 26 September 1954. Deze artikelen machtigen de re gering in voorkomende gevallen op te treden op het gebied van distributie of ter beteugeling van prijsopdrijving of hamsteren. Min. Zijlstra s-prak de 'hoop uit dat deze wettelijke maatregelen van tijdelijke aard zullen zijn. De bewindsman ontkende, dat hij zijn wettelijke bevoegdheid overschreden heeft door op grond van de Prijsopdrijvings- en Ham sterwet in te grijpen in -het spe- cialistenconflict. Dit had tevoren mr. K, Th. M. van Rijckevorsel (K.V.P.) met nadruk betoogd. Voor de Kanier stemde legde prof. mr. C. P. M. Romme (KVP) de verklaring af, dat naar zijn meniing zo spoedig mogelijk een einde gemaakt moet worden aan het machtsmisbruik van de staat. Zijn voorstemmen betekende geenszins dat hij accoord ging met het standpunt van de minister. 1,. STOKVIS, in Dsn Haag, oud- (Mrectem- en oud-commissaris van R. S. Stokvis en Zonen N V. '.e Rotter dam, 81 jaar. Meer dan 55 jaar de stu wende lcr-acht ld de N V in 1948 trok hij zich terug. Crematie te Wester veld Zaterdag na aankomst van de trein om elf uur.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3