27.000 ha voor graan verloren gegaan Op lagere school geen Esperanto Knopen ontwarren E.C.A.F.E. Vooral bietenteelt moet gestimuleerd Publieke zaak MANSHOLT IN EERSTE KAMER: Kolenprijs: verhoging niet zeker Eisler nog in Oost-Berlijn CPN komt niet in de watersnoodcommissie Voorde koeien M. Kropveld overleden Denen redden Hollandse zeelieden Twaalfde verlieslijst Spreeuwenpraat HET VRIJE VOLK WOENSDAG 18 FEBRUARI 1953 PAGINA 2 Door de aankondiging, dat in April de kolen waarschijnlijk duurder zullen worden is het plan-Schuman voor velen plotseling gekomen uit de sfeer, van de vage plannen, waar knappe en andere mensen zich het hoofd over breken. De Kolen- en Staalgemeenschap is een stukje dagelijks leven geworden. Waarbij intussen moet worden opgemerkt, dat nog niet vast staat, wat er in April precies zal gebeuren. Verleden week Dinsdag is de „overgangsperiode" begonnen, die vol gens het verdrag ten hoogste vijf jaar zal duren. De Hoge Autoriteit heeft nu zijn bevoegdheden officieel aanvaard, althans voor kolen, ijzererts en schroot. Staal volgt over twee maanden. De gemeenschappelijke markt, waar leder uit de zes landen toegang heeft, waar geen producent een bepaalde groep afnemers mag bevoor delen, waar geen invoerrecht of invoerbeperking, geen nationale prijs regeling of exportbelemmering bestaat, is er in principe. Er zijn nog vele uitzonderingen. Die moeten in de loop van de over gangsperiode verdwijnen. Maar en dit is het belangrijkste het voortbestaan van die uitzonderingen ligt in de hand van de Hoge Autoriteit en niet meer van de nationale regeringen. Een aantal beperkingen is al verdwenen: de Duitse kolenmijnen berekenen bijvoorbeeld aan Duitse afnemers voortaan dezelfde prijzen als aan buitenlanders. Waarmee een stuk kunstmatige voorsprong voor de Duitse industrie is verdwenen. De eerste taak van de Hoge Autoriteit is nu het vaststellen van nieuwe maximumprijzen voor kolen. Hoewel er nog geen definitieve beslissing is genomen, ziet het er naar uit, dat de kolenprijs in het Roergebied het niveau zal bepalen, al zullen er correcties worden aan gebracht. Dit peil zal echter nog niet voor alle gebieden gelijk gelden. Daarvoor liggen kostprijzen en andere factoren in de verschillende landen nog te ver uiteen. Er komen dus voor elk kolengebied aparte maximumprijzen. Daarnaast zal de Hoge Autoriteit vóór 1 April nog moeten beslissen of (en zo ja hoe) een verdeling moet worden gemaakt van de gepro duceerde kolen tussen de deelnemende landen. Sommigen menen, dat men dit voortaan wel aan de vrije markt over zou kunnen laten. Ander probleem: de landen van de Gemeenschap verbruiken te zamen meer kolen dan ze produceren. Er moet dus worden ingevoerd, onder andere uit Amerika. De vraag is: wie moet dat doen? Moeten de landen gezamenlijk de kosten dragen of alleen de landen, die toeval lig een tekort hebben? Importeren kost deviezen en bovendien zijn importkolen duur. Voor ons land met zijn.vrij belangrijke invoer is deze kwestie van groot belang. De Raad van Ministers, die hier de beslissing moet nemen, is nog niet tot een eenstemmig besluit gekomen. Met name omdat België zich verzet tegen gemeenschappelijke invoer. In het verdrag is voorts bepaald, dat op kolen, geproduceerd in landen met een lage kostprijs (Nederland, Duitsland), een heffing zal worden gelegd. Die heffing moet samen met een gewone regerings subsidie worden gebruikt als subsidie aan de verouderde Belgische mijnen, die in vijf jaar moeten worden gemoderniseerd (of gesloten). De hoogte van de heffing is nog niet vastgesteld. Het is duidelijk, dat de Hoge Autoriteit voor enorme beslissingen staat. Beslissingen, die diep ingrijpen in de nationale economieën en... die gelden voor kolen- en staalconcerns, van ouds de machtigste belangengroepen. Hier moet een stuk verbroddelde Europese economie, waaraan binnen de nationale grenzen vele jaren op verschillende manieren Is geknoeid, in enkele jaren worden rechtgebreld. Daarbij stuit men op schijnbaar onontwarbare knopen. Maar hoe moeilijker de problemen, des te nuttiger is het werk, dat hier wordt gedaan. De .E.C.A.F.E. is geen variant van de cafetaria, maar een commissie van de Verenigde Naties, die zich in het bijzonder met kwesties omtrent Azië en het Verre Oosten (Far East) bezighoudt. Zij organi seert bijvoorbeeld de technische hulp, die aan de staten van Zuid-Azië geboden wordt om de ontwikkeling van landbouw en nijverheid te bevorderen. Deze organisatie heeft onlangs in Bandoeng een congres gehouden, waarop ruim tweehonderd gedelegeerden uit Aziatische landen aan wezig waren. Men kan dus zeggen dat in de voormalige hoofdstad van de Preanger Regentschappen het vrije Azië voor een vrije keuze werd geplaatst tussen samenwerking op Westerse en op Russische basis. Beide methoden konden openhartig worden bediscussieerd. Erkend werd, dat de hulp van het Westen reëel genoemd moest worden. India voert grote irrigatiewerken uit, Birma verbetert zijn landwegen en bevordert zijn industrie en dat doet ook Indonesië, mede door de technische hulp, die zij door bemiddeling van de E.C.A.F.E. van het Westen ontvangen. Zij hebben critlek: het gaat te langzaam. En ze maken een voorbehoud, dat historisch al te goed verklaarbaar is: ze willen niets prijsgeven van de juist gewonnen onafhankelijkheid. Daarentegen constateerde Zuid-Azië, dat de tot dusver van Russische zijde gekomen of aangeboden hulp geen enkele werkelijke waarde had. Malakka bijv getuigde, dat het voor de rubber, naar de Sowjet- Unie gezonden, slechts... kaviaar in ruil had gekregen India herinner de er aan, dat Amerika tijdens de hongersnood-periode, ondanks het remmen der republikeinen, nog eer met graan in Bombay en Madras was verschenen dan de Russen en de Chinezen, die wel heftige propa ganda maakten met de aangeboden hulp, doch er bitter weinig daden op lieten volgen. De principiële kant van de Russische hulp werd het scherpst ge- analiseerd door de premier van Birma. De Russen, aldus deze spreker, geloven aan de ondergang van de kapitalistische wereld en zij zien het als hun taak, die ondergang te verhaasten. Zij achten „vijfjaren plannen" dus uitsluitend nuttig als zij binnen het bereik van hun macht en onder invloed daarvan worden uitgevoerd. Economische opbouwplannen in India, Birma, Ceylon en Indonesië moeten naar hun mening mislukken en ze zouden bijzonder kwaadaardig zijn, als ze het niet deden. Welke reële hulp is er dan van Rusland te verwach ten voor de economische opbouw van Zuid-Azië? Ziehier een verheugend bewijs dat de stootkracht van het commu nisme in Zuid-Azië aan het afnemen is. Het Westen kan en moet zich die gelegenheid ten nutte maken door het tempo van de hulp aan dit gebied te versnellen en door zó te helpen dat de volstrekt nevengeschikte aard van deze samenwerking aan geen twijfel onder hevig is. Een plan in deze geest is vorig jaar October opgesteld door het congres van de Socialistische Internationale in Milaan. Het zou belangrijk zijn, indien dit werk, mede door Amerikaanse financiering, met kracht kon worden aangevat. Maar in de eerste rede van Eisenhower was het al heel stiefmoeder lijk bedeeld. Het zou geen kwaad kunnen als men in Washington de ervaringen van de E.C.A.F.E. in Bandoeng eens tot eerste punt van nadere overweging maakte. Er zit wellicht meer in dan in het Azië- programma van Taft en MacArthur. Er ls op een aantal punten een volstrekte tegenstelling tussen de mededelingen van de voorzitter van de A.V.R.O. en die van de voorzitters der andere omroepverenigingen omtrent de houding van de A.V.R.O. tijdens de rampweken. Wat de heer De Clercq beweert, wordt door zijn collega's van V.A.R.A., K.R.O. en N.C.R.V. vierkant tegen gesproken. En ook met de regeringscommissaris voor de omroep ligt de voorzitter van de A.V.R.O. overhoop. Tot zekere hoogte is dit een Intern conflict. Maar het publieke belang is daarbij toch overwegend, omdat het radiobestel een publieke zaak is. Het radiobestel in Nederland is gebouwd op het verenigings beginsel. Dat dit beginsel zal worden prijsgegeven en door het beginsel van de eenheidsomroep zal worden vervangen, gelooft natuurlijk niemand. Maar dit doet niets af aan het feit, dat het radiobestel geen zaak is van geseheiden groepen, die ieder op eigen houtje met het kostbare apparaat manipuleren. Het radiopubliek heeft recht op een zo nauw mogelijke samen werking en op een zo ver mogelijk doorgevoerde publieke contróle in de meest voor de hand liggende vorm, namelijk in een democratisch verenigingsverband, waarvan de V.A.R.A. een goed voorbeeld is. Aan de eis van vrijwillige en zo ver mogelijk doorgevoerde samen werking heeft de A.V.R.O. in een voor ons volk ernstige situatie niet voldaan en de contróle op de bestuursdaden laat in deze vereni ging alles te wensen over zolang haar vergaderingen slechts tqeganke- lijk zijn voor leden, die tijdig een toegangskaart voor deze vergade ringen aanvragen. Versterking van de Radio Unie en democratisering van de omroep verenigingen zijn eisen van publiek belang en geen zaken, waarover de beslissing bij de heer De Clercq ligt- (Van onze parlementsredactie) Ongeveer acht duizend hectare winterkoren staat in de over stroomde gebieden onder water. Aangenomen moet worden, dat hiervan 7000 hectare verloren is. Dit deelde minister Mans- holt Dinsdagavond aan de Eerste Kamer mede, in antwoord op vragen die de begroting voor Landbouw, Visserij en Voedsel voorziening opwierp. Ten gevolge van de overstromingen is bovendien aan areaal verloren ge gaan voor graan 27.000 ha, suikerbieten 10.000 ha, vlas 7000 ha, peulvruch ten 5000 ha en uien 2500 ha. Daar staat tegenover, dat de teelt van enkele gewassen het laatste halfjaar was toegenomen. Van belang zal zijn, dat de over heid de teelt van de genoemde pro ducten stimuleert, vooral voor suiker bieten is de afzetmogelijkheid onbe perkt. De regering gaat na. wat ge daan kan worden om de telers een goede prijs te garanderen. Voor de oogst van 1954 verwacht de minister geen moeilijkheden in verband met de pootaardappelen. Meer zorg wekt de oogst van 1953 Hiervoor worden reeds maatregelen getroffen. Onder meer wordt ge tracht 2000 ton pootgoed bijeen te brengen. De helft hiervan is al aan wezig. Werkgroepen zijn inmiddels begon nen, het zoutgehalte van het watei en van de drooggekomen gronden te bepalen. De Stichting voor de Land bouw neemt het landbouwherstel ter hand. De minister noemde het ge wenst, dat hierbij ook de provinciale commissies worden ingeschakeld. Met vergoeding in natura, waar het vee betreft, heeft de regering in het verleden geen gunstige ervaring opgedaan Beter zal het dus zijn, de boeren geld te verschaffen om zelf nieuw vee te kopen. Staking van enkele leveranties aan het Amerikaanse bezettingsleger In Duitsland heeft geen grote moeilijk heden opgeleverd. De invoer van aardappelen alleen is op lange ter mijn stopgezet. De leverantie van (Van onze parlementsredacteur.) Het staat nog niet vast, dat de maatregelen van de Europese Ge meenschap voor Kolen en Staal in het komende voorjaar tot een prijs verhoging van de kolen in Nederland zullen leiden. Dit heeft de minister van Econo mische Zaken, prof. Z ijls tra. gis termiddag in de Tweede Kamer meegedeeld in antwoord op vragen van de socialist drs Neder horst. De minister zei, dat de ontwikke ling dient te worden afgewacht. Hij verklaarde ook, zulks in ant woord op een vraag van dr Vonde ling (arb.), dat de regering in ge val van een prijsstijging de bevoegd heid houdt, de verbruikers van huisbrand desgewenst te subsidiëren. Prof. Zijlstra heeft voorts meege deeld, dat de prijs van schroot in ons land per 15 April een verhoging zal ondergaan. De Hoge Autoriteit van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal zal nl. tegen 15 Maart nieuwe maximumprijzen voor dit artikel vaststellen. Daar de schrootprijs in Nederland tot de laagste behoort, zal dit voor ons land een stijging tot gevolg heb ben. Advertentie I.M. Griep? DAMPO bevordert mede een snelle genezing melk aan de Amerikanen was slechts üe eerste dagen onmogelijk. Er is een wetsontwerp In voorbe reiding om de Herverkavelingswet Walcheren van 1945 weer van kracht te verklaren. De mogelijkheid van toepassing van deze wet zal voor elk uoodgebled afzonderlijk worden vast gesteld. Recht op steun Minister Mansholt sloot zich, bij het beantwoorden van de algemene opmerkingen, aan bij de sprekers, die gevoelvolle woorden gewijd hadden aan het heengaan van dr ir S. L. Louwes Sprekend over jle geuite vrees, dat de wereldmarkt grote prijsdalingen zou gaan vertonen, zei de minister, dat er geen tekenen zijn. die in deze richting wijzen. Niettemin is het zaak, waakzaam te blijven, om even tuele veranderingen op te vangen. Veranderingen, die overigens nor maal zijn. De boer heeft een moreel recht op steun, als het slecht zou gaan ln de landbouw. De offers, door hem na de oorlog gebracht, door straffe prijs regelingen te aanvaarden, geven hem dit recht. De mogelijkheden echter zullen altijd de omvang van de steun moeten bepalen. Integratie Het directe Nederlandse belang bij Europese landbouwintegratie is groot. Evenwel zal ons land ook grote of fers voor de éénwording moeten brengen. Offers zijn even nodig, als voordelen, om de verstarring in West- Europa te doorbreken. De minister betreurde de trage gang van zaken in Benelux, maar kon nigt onderschrijven, dat de over eenkomst onvoordelig voor ons is. In ieder geval is de export naar België de laatste laren vergroot. Représail- Gerhart Eisler, de voormalige lei der van de Oostduitse propaganda, heeft Dinsdag in Oost-Berlijn een redevoering gehouden over het on derwerp: „Zo zien zij er uit, de poli tieke vluchtelingen". Eislers spreekbeurt weerlegt tal van geruchten uit de laatste tijd, dat hij naar West-Berlijn gevlucht zou zijn. Verzending van zeepost Met de volgende schepen kan zee post worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan tus sen haakjes achter de naam van het schip vermeldt: Indonesië: „Willem Ruys" (2 Maart); Ned. Nw-Guinea: „Amstelbron" (5 Maart); Ned. Antil len: „Boskoop" (2 Maart): Suriname: „Nestor" (4 Maart): Unie van Zuid- Afrika en Z.W.-Afrika: „Pretoria Castle" (21 Februari): Canada: „Veendam" (26 Februari); Australië: „Orion" (21 Februari)Nieuw-Zee- land: via Engeland (21 Februari); Zuid-Amerika (niet voor Brazilië) „Andes" (28 Februari); Brazilië: .Alloth" (24 Februari). Tweede Kamer besluit: (Van onze parlementsredacteur) De Tweede Kamer heeft gistermid dag besloten, dat vertegenwoordigers van de C.P.N. geen deel zullen uit maken van de watersnoodcommissie, die is ingesteld ten einde namens de Kamer geregeld contact te onder houden met de regering over de dooi de nationale ramp vereiste maat regelen. Met 73 tegen 11 stemmen verenigde de Kamer zich met een daartoe door mr Burger, de voorzitter der socialis tische fractie, ingediende motie. Deze motie was mede ondertekend door de heren Romme (kvp), Schouten (a.r.) Tilanus (chu) en Lemaire (knp). Ei tegen stemden de C.P.N, en de V.V.D In de toelichting tot deze motie verklaarde mr Burger de aanwezig heid van communisten in de com missie voor de watersnood even on gewenst te achten als in de commis sies voor Buitenlandse Zaken, Defen sie e.d., waaruit zij krachtens besluit der Kamer reeds geweerd zijn. De beoordeling van de vraagstuk ken van deze ramp kan immers ook van belang zijn voor andere rampen, zoals oorlog er een kan zijn. Tegen 's lands belang Bij het bespreken van alarmerings systemen bijvoorbeeld en van pro blemen van de organisatie der eva cuatie en der burgerlijke bescher ming in het algemeen, die zich in de watersnoodcommissie kunnen voor doen, ls het in strijd met 's lands belang, dat de communisten daarbij aanwezig zijn. Zij hebben zich im mers doen kennen als het verleng stuk van een buitenlandse mogend heid. plaats van het zakelijke doel, dat da watersnoodcommissie nastreeft, een geheel ander doel najagen. De communist Gortzak protes teerde tegen de motie. Hij zag daar in onder meer de behoefte, de „cri- tiek" in de dooifciufc' te stoppen. „Niemand heeft ooit met een feil aangetoond, dat wij een verlengstuk van het buitenland zijn". Prof. Oud (v.v.d.) verklaarde zich tegen de motie. Hij achtte het nut tig, dat de communisten hun „dwa ze critlek" ook in de commissie zou den kunnen uitoefenen. „Zij komen dan nog wat grondiger in hun hemd te staan". De heer Oud meende, dat de door Burger in zijn toelichting genoemde vraagstukken door de daarvoor reeds bestaande commissies zonder de com munisten zouden kunnen worden be handeld. In zijn wederwoord stelde de heer Burger daarop vast, dat het ver schil tussen zijn standpunt en dat van de heer Oud gelegen was in een ver schillende zienswijze van de beteke nis van de watersnoodcommissie. Hij wees er op, dat de slachtoffers van de ramp er het meest mee ge baat zijn, indien de commissie zo doeltreffend mogelijk kan werken en kennis kan nemen van alle vraag stukken, die zic-h voordoen. Daarom is een efficiënt optreden van de com missie alleen mogelijk zonder de communisten. De commissie voor de watersnood zal uit vijftien Kamerleden bestaan. Het zijn de heren Burger (arb), C. v. d. Heuvel (a.r.). Schilthuis (arb.). Schmal (c.h.u.). Ten Hagen (arb,), Mol (k.v.p.), Lucas (k.v.p.). Den I-ïar- tog (v.v.d.), Verkerk (a.r.), Vonde ling (arb.), Van der Feltz (c.h.u.). Weiter (k.n.p.), Cornelissen (v.v.d.i. N. v. d. Heuvel (k.v.p.) en Van Meel (k.v.p.). Er zijn tevens vijftien plaats vervangende leden aangewezen. (Van onze parlementsredactie) y-j en lichtpunt in de ramp, die ij ons land heelt getroffen, is •A-J misschien, dat deze nood een schok heeft gegeven door de hele wereld. Zo zei minister Mansholt gisteren in de Eerste Kamer. Als nietig, maar ontroerend voorbeeld toonde de minister een briefje, dat hij ontvangen had. In de enveloppe zat een biljet van honderd franc (ruim een gulden) en een papiertje met de woor den: „Pour les vaches, d'un petit frangais, cinq ans". (Voor de koeien, van een kleine Franse- jongen, vijf jaar). Een der ontel bare bewijzen van medeleven, overal ter wereld. les naar aanleiding van zekere Bei. gische maatregelen kunnen wij niét nemen, want onze zuiderburen doen slechts wat hun veroorloofd is, zij het volgens een overeenkomst, die willekeur mogelijk maakt. Per I Maart zal de prijs van vee- voedergranen met een gulden pei 100 kg worden verlaagd. De minister was, met de heer Mertens (kvp) van mening, dat de voederdistributie vrij spoedig kan worden opgeheven. Laat in de avond keurde de Kamer de begroting van Landbouw. Vlsserl, en Voedselvoorziening z.h.st. goed. Op 76-jarige leeftijd is Maandag in Rijswijk overleden de heer M. Kropveld, een vooral in midden standskringen zeer bekende figuur. De heer Kropveld richtte in 1906 in zijn geboorteplaats Coevorden een middenstandsvereniging op. In 1909 werd hij in deze plaats lid van de gemeenteraad voor de Vrijzinnig Democratische Bond, Bij de door braak werd de heer Kropveld lid van de P,v.d.A. Van de vele functies, die de titans overledene heeft vervuld, noemen wij rijksadviseur voor de middenstand, directeur Haagse kantoor van de Centrale Middenstandsbank, vice- voorzitter van de K.V.K. voor Den Haag. Ook had hij grote belangstelling voor de opleiding van de midden stander. De heer Kropveld was officier in de Orde van Oranje-Nassau. Zes mannen en een vrouw zijn Dinsdag dwars door een woedende branding in Lodbjerg (Zuid-Jutland) veilig aan land gebracht, nadat zü zich 12 uur in gevaar hadden bevon den aan boord van het Rotterdamse motorschip Mulan. Het schip was daar op een zand bank vastgelopen. Na veel moeite is het de bemanning van een Deense reddingboot gelukt de schipbreukelingen die volko men uitgeput waren aan wal te brengen. Bij het afschieten van vuurpijlen heeft de machinist van de Mulan ernstige brandwonden opgelopen. (Van onze parlementsredacteur) De kans dat in de toekomst op lagere scholen les in Esperanto zou worden gegeven is gistermiddag door de Tweede Kamer teniet gedaan. Met 37 tegen 44 stemmen verwierp zij nl. dit onderdeel van de aanhangige technische herziening van de Lager-Onderwijswet. Voor stemden de P.v.d.A., de V.V.D., de C.P.N. en de heer Roos jen (a.r.). De rest van het wetsontwerp werd ten slotte z.h.st. goedgekeurd. In dezelfde vergadering heeft de Kamer zich eveneens z.h.st. verenigd met de voorgestelde verlaging van de vereveningsheffing en met de hernieuwde inwerkingtreding van enige bepalingen van de Prijsopdrij- vings- en hamsterwet 1939 en van de Distributiewet, die uit datzelfde jaar dateert. Voorts werd een begin gemaakt met de behandeling van het wetsont werp tot herzienjng van het ontslag recht. De beslissing omtrent het Esperan to was lichtelijk zonderling. In 1943 Immers werd het openstellen van de mogelijkheid tot het geven van on derricht. in deze hulptaal reeds door verscliillende afgevaardigden met kracht bepleit. De socialist Van Sleen diende daarbij men had het ook toen over een herziening van het Lager-ondenvijs\yet een amendement in, ten einde deze wens te verwezenlijken. De toenmalige minister, prof. Rut- ten, meende evenwel zonder te genspraak van de zijde der Kamer dat het beoogde doel ook door middel van de bestaande bepalingen reeds kon worden bereikt. Van Sleen trok daarop zijn amendement in: Later bleek, dat de minister zich vergist had. In het thans aanhan gige wetsontwerp kwam hij daarom met het voorstel, de zaak alsnog recht te breien. Tegenover zijn op volger, mr Cals, bleek de meerder heid van de Kamer daar thans even wel per se niet aan te willen De socialist De Loor moest gis teren zijn amendement, dat beoogde de leerkrachten bij het openbaar on derwijs in geval van ontslag en han gende hun beroep daartegen, hun salaris te doen behouden, alsnog in trekken. De minister verklaarde nL dat- aanvaarding een ongewenste afwijking van de algemene regeling voor ambtenaren tot gevolg zou hebben. Een ander amendement van De Loor werd verworpen met 31 tegen 50 stemmen. De bedoeling er van was, het lidmaatschap van Gedepu teerde Staten ook voor onderwijzers toegankelijk te maken, door hen daartoe op non-actief te stellen (zo als ook voor het lidmaatschap van de Tweede Kamer het geval is). Al leen de P. v. d. A. en de C.P.N. stem den voor. Specialisten Bij de bespreking van het weer in werking treden van enkele bepalin gen van de Prijsopdrijvings- en ham sterwet maakte mr Van R ij c k e- vorsel (kvp) er bezwaar tegen, dat minister Zijlstra onlangs op grond van deze wet een prijzenbe- schikking voor specialisten had af gekondigd. Hii achtte dit in strijd met de "bedoeling van de wet. doch de minister was dat niet met hem eens. Wel hoopte hij, dat deze prij- zenregellng slechts korte tijd nodig aal blijken. Voor de stemming gaf prof. Eom- m e hem daarop namens de K.V.P.- fractie ietwat dreigend te verstaan, dat hij de uitleg van de minister niet kon delen en dat het daarom z.i. zaak zal zijn, dat de bedoelde rege ling inderdaad zo spoedig mogelijk verdwijnt. De C.P.N. was tegen de voorstellen. De heer Gortzak zag er een stuk „oorlogsvoorbereiding" in. Ontslagrecht Laat in de middag begon de Ka mer aan de behandeling van het reeds in 1948 ingediende voorstel t;ot herziening van het ontslagrecht. Al leen prof. Oud (wd) kon er nog het woord over voeren. Als gebruikelijk leverde hij een uit voerige historische beschouwing. Hij verklaarde, dat de voorstellen over het algemeen de sympathie van de V.V.D.-fractle hebben. Voor een defi nitieve beoordeling achtte hij het echter noodzakelijk, dat de verhou ding tussen de voorgestelde regeling en het „buitengewone besluit arbeids verhoudingen 1945", dat thans een belangrijke rol speelt in ontsl'agkwes- ties, tot nadere opheldering wordt ge bracht. Op de betekenis van deze kwestie en van het regeringsvoorstel hopen wij na de discussies van heden terug te komen. Verzekeraars zien af van „verhaalrecht" De leden van de Vereniging van Nederlandse Brandverzekeraars heb ben besloten geen „verhaalrecht" uit te oefenen op huurders, die verant woordelijk gesteld kunnen worden voor brandschade, toegebracht aar het gehuurde perceel, tenzij er brand stichting in het spel is. Wij hebben enige weken geleden in een artikel over het verhaalrecht bij brandschade kunnen aankondigen, dat besprekingen over de vrijwillige afstand van het verhaalrecht gaande waren. De vereniging, waar de meer derheid van de brandverzekerings maatschappijen bij is aangesloten, hoopt, dat ook de andere brandver zekeraars dit voorbeeld zullen volgen. Gebeurt dit, dan wordt ook bij de fabrieksverzekeringen een soortgelijke regeling mogelijk. In deze laatste ma terie heeft de Vereniging van Neder landse Brandverzekeraars het echter niet alleen voor het zeggen. In de eerste 16 dagen van deze maand zijn 19.000 Oostduitse vluch- telingen in West-Berlijn aangekomen. Het informatiebureau van het Nederlandse Rode Kruis heeft de twaalfde lijst van slachtoffers van de watersnood uitgegeven. Deze luidt: DUSSEN: Leonardus Rijken, 1882, Peereboom 1. FIJNAART: Hubertus van Ham, 1873. HALSTEREN: Cornells M. M. Paulus, 1946, B 340; Cornelia Stoffels, 1906, echtgenote van Comelis Hoetelmans, Halsteren B 33? NIEUWE TONGE: Cornelia v. d. Valk, 1945; Francina Koote, 1914, echtgenote van A. v. d. Valk, Battenoord 26. NIEUWERKERK: Mattheus A. Kik, 1906, echtgenoot van Cornelia M. de Graaf, Cornelia M. de Graaf, 1915, echtgenote van Mattheus A. Kik; Wilhelmina M. Kik, 1949; Comelis M. Kik, 1947, allen Gouwe- veerseweg B 45. OOSTERLAND: Jannetje Heijboer, 21 jaar. RILLAND-BATH: Meütheus Nijssen, 1931. STAVENISSE: Leendert J. Potappel, 1882; Clasina J. Potappel, 1885, echtgenote van Pieter J. van Oeveren; Pieter J. van Oeveren, 1884; Marina J. van Oeveren, 1918, allen Molenpad A 197. Het Ned. Rode Kruis kan in verband met de omstandigheden waar onder de gegevens van deze verlieslijst worden verzameld, niet de volledige garantie geven voor de betrouwbaarheid. Het is dus moge lijk, dat een enkele wijziging achteraf noodzakelijk zal blijken. „Ik heb gelezen, dat in een door de ivatersnood getroffen dorp een gedeelte van- de bevolking zich tot driemaal toe in de nieuwe kleren liet steken. Die mensen weigeren de kleren terug te geven. Is dat diefstal? De man uit Vlaardingen, die zeker niet uit weelde een paar laarzen, ivegnam, kreeg zes maanden gevange nisstraf Ik durf. mijnheer C„ op de vraag of dit driemaal-in-de-kleren-laten- steken diefstal is, zo een-twee-drie geen antwoord geven. Misschien wo nen daar in dat Brabantse dorp men sen, die alles, maar dan ook alles kwijt zijn. Wanneer deze getroffenen behalve een goed costuum ook nog een werkpak en andere kleren hebben gevraagd, heb ik er vrede mee. Zijn er onder hen mensen, die van de algemene vrijgevigheid iets te veel geprofiteerd hebben, dan zal Pieter het hun toch niet al te kwalijk ne men. De bewoners van de rampgebie den hebben immers al zoveel verlo ren. Wij kunnen deze zaak echter gerust overlaten aan de officier van Justitie uit het desbetreffende arron dissement. Vindt liij deze gevallen zo erg, dat die mensen vervolgd moe ten worden, dan zullen ze te zijner tijd Wel voor het gerecht verschijnen. En die laarzendief uit Vlaardin gen? Pieter weet, dat hij het niet uit weelde heeft gedaan en de poli tierechter die hem tot de maximum straf veroordeelde, weet dat ook, maar deze magistraat was van me ning, dat in dezen het algemeen be lang gaat boven het persoonlijk belang van verdachte. Duizenden vluchtelingen behoren te kunnen re kenen op het fatsoen van hun mede burgers. De justitie moet in dit soort zaken krachtige maatregelen nemen Deze straf is een waarschuwing voor lieden, die in die eerste rampzalige dagen zo makkelijk misbruik konden maken van de nood van anderen. Daarom wordt diefstal bij waters nood veel zwaarder gestraft dan een ..gewone" diefstal. Terecht, vindt Pie ter. De heer C. moet nu niet denken, dat die „zes maanden onvoorwaardelijk" als een soort vast tarief beschouwd kan worden. Iedere zaak wordt door de justitie terdege onderzocht. De politierechter houdt rekening met verschillende omstandigheden. Van daar dat sommige verdachten met vijf of met vier en zelfs met twee maanden z(jn gestraft. Kranig Hoofdpersoon van dit stukje is de zesjarige Harry van der Lem uit de Rozenlaan te Hillegersberg. Een flinke knaap Deze Harry zag in de Rozenlaan, dat het paard van de melkboer „de benen" nam. Hij aarzelde geen ogen blik en sprong met uitgespreide ar men voor het dier, dat echter met een boog om Harry heen draaide. De moedige jongen klauterde toen ge zwind op de bok en omdat hij steeds heel hard aan de teugels trok, bleef het dier ten langen leste op de Klei weg staan. De melkboer was zo blij, dat hij Harry een gulden gaf. En deze gul den ligt nu op Pieters bureau, want Harry schoof hem door het loket en zei: Alsjeblieftvoor de slachtoffers" Pieter houdt van stukjes met zulke hoofdpersonen! En ouder. En hier dan weer het hoofdstuk Rampenfonds, dat door Harry van der Lem zo kranig werd ingeleid. Pie ter noteerde de volgende bedragen: twee gulden van ac wed. T. uil de Brouwersstraat; drie gulden en 1.50 van twee N.N.'ens, een gulden van een dankbare mej. M.; een rijksdaal der van mevr. De R. van de Sophia- kade; viermaal 1.— van N.N. van de Ommoordsestraat; van R. van de Nieuwsteeg in Vlaardin gen; van De J. uit de Bajonetstraat en van C. uit de Doedesstraat en tot goed besluit tien gulden van mevr. Kook van de Sophiakade. Twee bedden De watersnood heeft lange tijd al onze gedachten in beslag genomen. En derhalveweet u nog, dat de spreeuwenvrienden spaarden voor het zo zwaar getroffen Maassluise gezin, dat bij een woonwagenbrand kind, in boedel en onderdak verloor? Mevr. Boutkan van het Comité Vrouwen Hulpverlening te Maassluis bericht mij, dat van het geld van de spreeuwenvrienden twee goede bed den gemaakt konden worden. „Ook namens de bewoners van de woon wagen hartelijk dank!", schrijft mevr. Boutkan. Passerdoos George ls een flinke jongen, die bin nenkort naar de Ambachtsschool gaat. Zijn moeder, een alleenstaande vrouw, die voor zes kinderen moet zorgen, kan echter onmogelijk de zo zeer benodigde passerdoos kopen. En daarom vraagt Pie ter: „Wie helpt George en zijn moeder?" Aanbod Wij hebben weer heel wat opgeschre ven een radio en een ledikant van M. uit de Wlelerstraat, een looprek (reeds bestemd) van Van der E. tilt de Gerrlt van de Lindestraat, een kinderwagen van Van T. uit de Van Leeuwenhoekstraat te Schiedam, een radio, luidspreker, kle ding en postzegels van W. van het Bos polderplein, kleding van P. uit de Lau rierstraat, van K. uit de 2e Schansstraat, van V. van de Groene Zoom (plus een kachel) en van Z. uit. de Dordt.selaan (ook nog zilverpapier), een opkiapbed en stoelen (is reeds een bestemming voor) van B. uit de Cbr, de Wetstraat, kleding van C. tilt de Doedesstraat, capsules van N. N. en van M. van de Westkrulslcade en postzegels van Van R. uit de VUet- laan. Iedereen hartelijk dank. Vondst Veel gevonden voorwerpen vandaag: een kinder bedelarmbandje door Vermeer, 2e Middellandstraat 4a, op 9 Februari ln de Middellandstraat: een paar glacé dameshandschoonen met klem door Jansen, Meermanstraat 22, ln de Zwaanshals: eten wollen handschoen door Van der Kroon. Kettingstraat 5; een herenbril met bruin montuur door Boerma, Bloemfon- telnstraat 51, ln de Hlllelaan; een groen witte d a m e s w a n t, die in Florlne's la ligt; een rechter gummilaarsje door Bahnerth, Stelnwegstraat 34; een rood wollen kinder wantje door Nas, Dahllastraat 28b, op de Lange Hllle- weg; een kindertasje door Van der Vis, Brabantsestraat 69, Zondagmiddag ln de Friesestraat; een kettinkje door Schouten, Pleretstraat 88a, ln het Oostelijk Zwembad; een sleutelétui met twee sleuteltjes door Peerbolte, Amelandsepleln 38c, op de Wolphaerts- bocht en een witte stofjas do :r Slts- koorn, Aarnoudstraat 32, op de Schle- damseweg. Verlies Op 11 Februari verloor mevr. Van der Net, Noordpolderstraat 27, ln Cineac een groene zakdoek. Een gebreide Jaeger kindersjaal werd 13 Februari tus sen Bospolderplein en Stuurmansstraat gemist door A. van Gllst, Stuurmans straat 10b. Een wollen donkerblauwe handschoen ls ln de omgeving Van Lennepstraat kwijtgeraakt door mevr. Macks. Bllderdljkstraat 88. Mevr. Valk, Bas Jungerlusstraat 230, verloor Zondag tussen haar huls en de Doklaan een ron de broohe met Elffoltoren. Afd. Dieren Spoorloos verdwenen Is de gele Belgi sche herdershond van Joh. van Luik, Adr. Pieterstraat 55. De herder heet Rex' BIJ de fam. De Rouvllle, Rusthoflaan 16, ls een klein zwart katertje met witte bef en sokjes binnen komen wandelen. Waar ls de baas? PIETER SPREEUW

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2