Niertransplantatie mislukte
Qmedischebriee)
Eric's Rijk in Gevaar
DOUANli
Knapste chirurgen stonden machteloos
Samenwerking op nationaal
en internationaal gebied
d.o.f. •nieuws
Griffioendames kampioen
AfiDUSIl
rknieuw?
ERIC DE NOORMAN
gen
MARKTEN
Burgerlijke Stand
Woensdag 18 Februari 1953
FRIESE KOERIER
5
Marius Renard heeft het niet overleefd. De zestienjarige timmer
mansknecht viel op 21 December in zijn woonplaats Bethencourt
(Noord-Frankrijk) van de derde verdieping van een steigerwerk.
Toen hij tot ieders verbazing op eigen kracht overeind krabbelde,
klaagde hij alleen over wat pijn in de linkerzijde. De pijn werd
echter steeds erger en de jongeman moest ten slotte toch naar het
ziekenhuis, waar zijn linker nier met spoed moest worden wegge
nomen, omdat die bij de val verbrijzeld bleek.
Bij een groot aantal personen is na
een ongeval met goed gevolg een nier
verwijderd. De overblijvende nier
neemt de functie van beide organen
in zo'n geval vrij gemakkelijk over.
Marius Renard was door eeri spe
ling der natuur echter maar met één
nier geboren en deze was operatief
verwijderd. Noch de jongen, noch zijn.
ouders hadden de chirurg kunnen in
lichten. De bijzonderheid, dat hij maar
met één nier door het leven ging was
hun niet bekend.
Ook de operateur treft nauwelijks
schuld. Er moest snel worden ingegre
pen; de gekneusde nier behoorde te
worden verwijderd. In spoedeisende
gevallen is het vrijwel ondoenlijk re
kening te houden met abnormalitei
ten als bij de jonge Renard aanwezig
was.
Na enige dagen bemerkten de be
handelende artsen, dat het niet goed
ging met de patiënt. Toen kwamen zij
tot de ontstellende ontdekking, dat er
geen tweede nier was om het bloed
van giftige stofwisselingsproducten te
zuiveren.
Marius was ten dode opgeschreven.
De opgewekte jongen was gedoemd
aan „niervergiftiging" te sterven ten
zij het zou gelukken bij hem de nier
van iemand anders in te planten.
PIONIERSWERK.
Deze operatie was nog nergens ter
wereld met succes bekroond. Wel had
den de Amerikaanse chirurgen David
Hume, John P. Merill en Benjamin F.
Miller van 't Peter Bent Brigman-zie-
kenhuis te Boston op 'n wetenschappe
lijk congres in het Waldorf Astoria-
hotel te New York mededeling gedaan
over zes door hen verrichte niertrans
plantaties. Nadat zij hadden ontdekt,
dat nieren, die om de een of andere
reden bij iemand waren verwijderd,
nog wel drie uren in redelijk goede
conditie bleven, achten zij het gemoti
veerd om te proberen bij patiënten,
die aan 'n nierziekte dreigden te ster
ven, een gezonde nier van iemand an
ders te implanteren.
Theoretisch is de operatie niet zo
erg ingewikkeld. De zieke nier wordt
verwijderd. De aan- en afvoerende
bloedvaten worden gehecht aan de
overeenkomstige bloedvatstompen van
de" over t'e planten nier, nadat deze
zijn plaats in het lichaam van de nieu
we eigenaar heeft gekregen.
Dat is de theorie, maar de vaatchi-
rurgie is in de praktijk nog zeer moei
lijk. Toch was dit niet de reden waar
om de operatie in het Peter Bent Brig-
ham-ziekenhuis zesmaal mislukte en
de betreffende patiënten allen toch
stierven. Na korte of langere tijd gin
gen de overgeplante nieren te gronde,
zij „sloegen niet aan".
De rapporterende artsen deelden
mede, dat drie van de overgebrachte
nieren tijdelijk hadden gefunction-
neerd; met de overige drie was dat
niet het geval geweest-
Het overbrengen van menselijke
weefsels en organen heeft de meeste
kans van slagen als het auto-trans-
plantaten betreft, d.w.z. wanneer ge
ver en ontvanger één en dezelfde per
soon zijn.
Stonden de Amerikaanse artsen in
het Waldorf Astoria-hotel nog voor
een raadsel, het werd wel duidelijk,
dat er bij transplantaties van mens op
mens, in het bijzonder bij het over
planten van een hoog gedifferentieerd
orgaan als de nier, geen verschil in
bloedgroep mag zijn tussen donor en
zieke.
Bestaat er zulk een verschil, dan is
er een „vijandigheid" tussen de li
chaamsdelen van de ontvanger en de
cellen van het ingebrachte weefsel.
Vaak treden er onder zulk soort om
standigheden shockverschijnselen op
en als de patiënt deze overleeft, gaat
toch het ingeplante orgaan te gronde.
In het geval van een niertransplan
tatie zullen de cellen van het overge
brachte nierweefsel dan dus geen blij
vende aansluiting vinden op de lich
aamscellen van de ontvangende mens.
GOEDE KANSEN.
Marius' moeder, madame Gilberte Re
nard, verklaarde zich bereid een van
haar nieren af te staan. Zij had de
zelfde bloedgroep als haar zoon en met
alle hoop op een goed resultaat werd
op de Eerste Kerstdag in het Neckar-
ziekenhuis te Parijs de niertransplan
tatie uitgevoerd onder leiding van
prof. Gaudart d'Allaines en dr Oeko-
nomos.
De over te planten nier bleef, nadat
zij bij de moeder was weggenomen,
slechts 53 minuten zonder bloedcircu
latie. De operatie verliep buitenge
woon vlot en bevredigend. De jongen
ging zo goed vooruit, dat hij na ver
loop van tijd het bed een ogenblik
mocht verlaten. Allerwege veronder
stelde men, dat dit de eerste maal in
de geschiedenis zou wezen, dat een
niertransplantatie gelukt was.
Bij vroegere pogingen hadden de
patiënten immers nooit langer dan 10
dagen na de operatie geleefd. Marius
had deze termijn ruimschoots over
schreden; hij maakte het goed en hij
mocht opstaan.
Toen kwamen er minder gunstige
berichten. De nier bleek toch niet zo
goed te functionneren als noodzake
lijk was. Bloedtransfusies en andere
corrigerende maatregelen werden
noodzakelijk. De toestand van de jon
geman ging geleidelijk aan achteruit.
Ook deze overgeplante nier bleek niet
„aan te willen slaan".
Vele Fransen en ook een vrouw uit
Brussel boden één van "hun nieren aan
voor een hernieuwde poging. Twee
Hamburgers deden via amateurradio
zenders eenzelfde aanbod, maar de
medische staf van het Neckar-zieken-
huis zag daar geen heil meer in.
Aan de jongen zelf heeft het niet
gelegen, dat deze niertransplantatie is
mislukt. De doktoren hadden zich geen
voorbeeldiger patiënt kunnen wensen.
Tot het laatst toe is hij bij alle tegen
slagen blijmoedig en opgewekt geble
ven.
Drieëndertig dagen na de operatie
is er aan het leven van deze heldhaf
tige jongen helaas een einde gekomen.
De wetenschap zal verder moeten zoe
ken naar een oplossing van dit moei
lijke probleem.
MEJ. TENDELOO OVER:
Tijdens de openbare vergade
ring van de afdeling Sneek van
de P.v.d.A., die Maandagavond
gehouden werd in het Piter Jel-
leshüs te Sneek, sprak mej. mr
N. S. Corrie Tendeloo, lid van de
Tweede Kamer over „Nationale
en internationale samenwerking"
Mejuffrouw Tendeloo zei dat er een
groei is te constateren in de wil tot
samenwerking. Deze kwam nationaal
en internationaal tot uiting bij de
hulpverlening aan de slachtoffers van
de overstroming. De nationale saam
horigheid toonde ook aan dat de com
munisten buiten onze volksgemeen
schap staan.
Tegenover de toenemende interne
spanning in Rusland en zijn satellieten
(getuige de gebeurtenissen in Praag en
de processen in Rusland) sluiten de
andere landen zich steeds meer aan
een, o.m. bij pogingen, tot het vestigen
van een Europese federatie.
Doordat deze internationale aaneen
sluiting het prijsgeven van enige mate
van souvereiniteit betekent zijn er na
tuurlijk moeilijkheden. Wij zien dat al
bij de Benelux en naarmate meer lan
den bij het proces betrokken zijn, wor
den de moeilijkheden groter. Deson
danks is de internationale gemeenschap
groeiende, aldus spreekster.
De taak van de socialisten is baan
brekend werk te doen voor de federa
tie. Nederland kan hierin een belang
rijke rol spelen omdat ons land in de
internationale oi-ganisatie de leiding
heeft. Dit komt doordat wij de weg
naar samenwerking hebben gevonden.
In andere landen zijn de socialistische
partijen nog niet allemaal zo ver in
hun groei-proces, en daarom hoopte
spreekster dat uit de internationale
organisatie een invloed zou komen die
de nationale strijd zou kunnen neu
traliseren.
Tenslotte wees mej. Tendeloo op de
grote invloed die de uitslag van de
komende raadsverkiezingen kan heb
ben op de landspolitiek.
Advertentie)
Mauw wc koest'
Die krampachtige hoest
laat U geen rust. Spaar
Uw longen, neemde
slijmoploss'
AKKER'
's werelds beste I,
SCHUTJAS
ST. NICOLAASGA. Si
hotel Kuiper. Er waren/
Uitslag: le pr. Tj. Sp|.eerman en Fr
Agricola; 2e pr. S. Sierlonsma en B. del
Ree; 3e pr. P. Put en G. Vermaning;
le tr. pr. K. Hoogendorf (Tjerkgaast)
en J. Knoop.
Het damesteam van Griffioen (Wol-
vega) is door een 40 overwinning op
Forward volleybal-kampioen geworden
van de le klas DOF (afdeling Nevobo).
De afdelingsvoorzitter feliciteerde de
kampioenen met dat succes en hij bood
het team bloemen aan. In de heren
le klas reserve is SCE kampioen ge
worden.
De uitslagen van de voor de DOF
gespeelde wedstrijden luiden:
Dames le klas: ForwardGriffioen
04, ForwardVGM 31, Forward
Joh an v. d. Kornput 22.
De beslissingen zijn thans gevallen.
Griffioen is kampioen en Johan v. d.
Kornput eindigt op de laatste plaats.
Heren le klas: Johan v. d. Kornput
Griffioen 22, Johan v. d. Kornput
Lindesmashers 31. Lindesmashers
De Tuinhaas 22, Lindesmashers
^Forward 40, ForwardDe Tuinhaas
22„ De TuinhaasGriffioen 04,
GriffioenForward 40.
Heren le klas res.: SCEGriffioen 2
Gevonden voorwerpen
In het tijdvak van 2 t/m 15 Februari
1953 werden bij de gem. pol. te Heeren
veen de volgende voorwerpen als ge
vonden aangegeven:
Een ijzeren gewicht van 2 kg; een
portefeuille met inhoud; een groen ge
vlamde vulpen; een bruin lederen
scheerétui; een bruine aclentas; een kin-
destasje; een witte want; een bruine
portemonnaie inh. kleingeld; een blau
we kinderwant; een zakmes; een brui
ne kinderwant: een shawl; een ge
bloemde hoofddoek; een gouden sicr-
(of das-)speld; een schakelarmband; een
bruin lederen beursje inh. kleingeld;
een rode ball-pointpen; een gebreide
want; een paar gekleurde wanten; een
|astiekschoentje; een horders-
|gebreide blauwe muts: een
een knot witte wol; een
iespantoffel en een nylon
mots; een rood-wit kinder-
padvindersriem; een groe-
oen; een bruine glacé heren-
(linker); een dameshand-
>rs) en een kinderwantje
HAVELTE. Wegens bedanken van de
heren L. Sol en S. Stevens zijn de heren
H. Duiven en .T. B. Sol tot notabelen in
de Ned. Herv. Kerk te Wapserveen.
31, SCEBlokkeer 40, Blokkeer
Griffioen 3 40 (regl.).
SCE is thans kampioen in deze
groep.
Heren 2e klas: Forward 2Griffioen
3 04. Door deze nederlaag kan For
ward 2 de onderste plaats niet meer
verlaten. Bovenaan heerst nog span
ning genoeg.
Programma.
Het programma voor deze week
luidt:
Woensdag 18 Febr. (Tuind.school
Wolvega. Dames le klas: Lindesmas
hersLeonidas.
Donderdag 19 Febr. (HBS, Steenwijk)
Dames 2e klas: (Quick Silver 2Grif
fioen 2, Quick Silvei-Griffioen 2, Jo
han v. d. Kornput 2Griffioen 2.
Dames le klas: VGMLindesmas
hers, Johan v. d. KornputLindesmas-
hex-s.
Heren res le klas: SCEParaat.
Zaterdag 21 Febr. (o.l.s. Blesse). Da
mes 1, klas: Forward—Lindesmashers,
ForwardLeonidas, LeonidasLindes
mashers.
Tuindorpschool Wolvega: Heren 2e
klas: Griffioen 3Forward 2, Griffioen
3Knokkers.
Lindesmashers, ForwardLindesmas-
nidas, LeonidasGriffioen, Griffioen
Lindesmeskers, ForwardLindesmas
hers.
Nieuw wereldrecord
100 m schoolslag heren
De Rus Wladimir Minaschkin zwom
te Leningrad de 100 m schoolslag in
1.11.9. Hij bleef daarmee 0.1 sec. onder
de na de splitsing (orthodox en vlin
der) door de Fina gestelde wereldre
cord-limiet. Mfnaschkin komt dus als
eerste op de nieuwe wereldrecordlijst.
Olympische Spelen
BRUNDAGE STELT ULTIMATUM
Avery Brundage, de voorzitter van
het Internationaal Olympisch Comité,
heeft Australië nog twaalf dagen de
tijd gegeven om het bewijs te leveren
in staat te zijn de Olympische Spelen
in 1956 te kunnen organiseren.
Voldoet Australië daaraan niet, dan
zal naar een andere candidaat worden
omgezien. (ANP).
(Advertentie)
22e AVONTUUR
42. Hetzelfde wapengeschitter,
trekt juist Haifa en Yark aan. De I
de indruk. „Larie!" blaft hij opstarl
tigende blik toe.
„Komaan gij onvolprezene!" smaadt de edelman, „gij kunt niet verlangen,
dat al deze lieden zo volmaakt zijn als gij, doch een zekere mate van bruik
baarheid kunt ge deze stumpers Jniet ontzeggen!" En zijn ros de sporen
gevdnd, stormt hij triomfantelijk de ruiters tegemoet, op ruime afstand ge
volgd door Yark, die vergeefs tracfit Halfa's woorden te verwerken.
Misprijzend slaat de kleine driftkop de begroeting tussen Ewoud en Haifa
gade. „Hebt ge uw ogen de kost glegeven?" schampert hij, „zijt ge het prin-
senjong niet tegengekomen?"
„Hè?" Verbaasd ziet Ewoud hen| aan. „De prins is buiten de burcht," be
vestigt Haifa met een hoofdknik. „Dank zij heer Awain's moed en toewij
ding aan de greep van de woesteling Hovin ontrukt! En ware het niet om
deze onhebbelijke figuur," voegt PÜ er bars aan toe, „dan zou prins Erwin
nu veilig onder onze hoede zijn!"
„Wat spreekt gij daar over Awaib?" vraagt hij bits.
„Heer Awain is onze zaak toegedaan!" antwoordt Haifa.
„Zijt ge daar wel zeker van?" houdt Ewoud argwanend aan. „Wanneer
dit zo is, koestert Hovin dan in 't geheel geen argwaan?"
„Integendeel," stelt Haifa hem gerust.
„Haha!" snerpt Yark's stem voldaan, „en dat waren nu juist de enige
snuiters, die vriend Hovin over Awain zouden kunnen inlichten, als ze
nog lééfden!"
„Dan hebben we nu de handen vrij!" roept Ewoud uit. „Ik zal een afdeling
van mijn krijgers uitzenden om naar de prins te zoeken, en wij, wij trekken
ten strijde.tegen Tyrfing!".
Doch wanneer zij de donkere gestalte hadden kunnen zien, die hen op
datzelfde moment van achter dichte struiken natuurde, dan waren Eric's
getrouwen zeker iets minder opgewekt geweest.
Moeizaam volgt de man met zijn ene oog de ruiters en dan, met koorts
achtige inspanning sleept hij zich weer voort. Een zucht ontsnapt zijn lippen.
„Ik moet het halenIk móétkreunt hijheer Hovin waarschu
wen, voordat deze schavuiten de burcht aanvallenen ik zal Awain,
die vuile verrader, ontmaskeren.... voor hij nog meer onheil sticht...."
Zware nederlaag voor
De Zwaluwen
Op het spekgladde veld van La Gan-
toisc te Gent hebben elf Zwaluwen
Dinsdagmiddag geen zomer kunnen
brengen in dc Nederlandse voetbal
harten.
Met 5-0 verloor de Zwaluwenploeg
van de Belgische Rode Duivels, nadat
de rust met blanke stand was inge
gaan. In de tweede helft was het spel
van onze uitverkorenen heel povertjes.
Voor rust waren de Belgen, die meer
lichaamsbeheersing toonden, door
gaans wel sterker, maar zij konden dat
niet in doelpunten uitdrukken, dank
zij vooral het knappe keepwerk van
Vrijhof (Bleyerheide).
Er zaten toen in de Zwaluwenploeg
nog wel enkele spelers, die de aan
dacht vroegen. De DOS-linkervleugel
Luyten-v. cl. Bogert, twee spelers die
in eigen club niet naast elkaar staan,
lieten aardige staaltjes zien. En spil
Hendriks (Vitesse), die De Voogd ver
ving, begon goed. Later moest hij te
veel de matig spelende backs Steen
bergen en Claus bijspringen. Vooral de
SVV-er stelde teleur. De zware kant-
half Klaassens had veel last van het
gladde veld.
In de voorhoede viel midvoor Cor
van der Gijp niet mee. Van zijn bin-
nenspelers, die te vaak achter moesten
helpen, had hij weinig steun, maar
Van der Gijps spelverdelen bleef onder
de maat.
Na de rust overspeelden de beweeg
lijke Rode Duivels de Zwaluwen. Vijf
treffers vormden het resultaat van
hun superioriteit.
SURHUISTERVEEN. Maandagmiddag
vond de aanbesteding plaats van de
wegomlegging in de Vierhuisterweg te
Surhuisterveen. De drie hoogste en laag
ste inschrijvers waren: Gebr. J. Boltje"
Heerenveen f 84.300; Jan Kuiper, Zu
rich f 81.470; Th. Kats, Surhuizum
f 77.788; Pijnacker, Kollum f 75.100; H.
Vonk. Hantumhuizen f 74.850; K. Bos-
ma. Surhuisterveen f 74.300. Begroting.
f 70.422. Gunning aangehouden.
Veemarkt Sncck 17 Februari 1953.
Aangevoerd: 62 melk- en kalf koeien
500—1040; 26 vette koeien 1,59—1,89 p.
kg levend gewicht; 12 pinken 500650;
2 graskalveren; 1577 nuchtere kalveren
2839; 102 schapen 76110; 171 varkens
en vette biggen 1,541,67, 1,67—1,90 p.
kg levend gewicht; 270 zouters 1,751,77
idem; 78 kleine biggen en lopers 2846,
4670. Totaal 2300 stuks gebruiksvee.
Melk- en kalfkoelen trage stemming,
notering lager. Vette koeien kleine aan
voer, ruim prijshoudend. Pinken kleine
aanvoer, weinig handel. Nuchtere kalve
ren grote aanvoer, prijzen steeds lager,
handel slepend. Schapen: een stugge
stemming, notering lager. Varkens en
vette biggen prijzen iets hoger. Zouters:
notering gelijk aan die van vorige week.
neiging tot hogere prijzen. Op de biggen-
en lopersmarkt was het rustig, weinig
stemming.
WYMBRITSERADEEL, van 1—7 Febr.
Geboren: Harmen zv W. Abma en T.
Miedema te Gaastmeer; Tryntsje dv Tj.
Wiersma en M. Remerij te Oosthem;
Maria Margaretha dv J. Draaisma en G.
Th. Koopmans te Heeg.
Getrouwd: E. van Gelderen 48 j te Tiel
en G. Prins 40 j te Jutrijp.
Overleden: te Uitwellingerga: Age
Bouma 76 j echtg. van S. de Vries,
meisje zonder handen te Wenen, heeft
met goed gevolg een proef van be
kwaamheid afgelegd als telefoniste
van de Oostenrijkse posterijen. Tien
jaar geleden zijn bij een ontploffing
haar handen afgerukt en heeft ze het
gezicht verloren. (Reuter).
FEUILLETON
JPAN/ID GA£H
„Hoe bedoel je dat Fontaine," zei
hij. „Ik begrijp je niet."
Fontaine keek Jock even aan en
bleef toen naar de handschoen staren,
die zij vast in de hand geklemd hield.
„Ik bedoel," zei zij met vaste stem,
„dat het mij spijt, dat je zoveel te
genslag hebt gehad. Ik wil je helpen,
Jock, Ik wil, dat je weet, dat., dat..
Oh," riep zij uit, „kun je dan niet be
grijpen, wat ik bedoel? Waarom denk
je, dat ik hier ben?"
Haar ogen blikten snel naar de zijne.
„Een tegenslag met één boek. Jock,
is niet zo erg want je kunt een ander
schrijven. Je kunt er nog he«H wat
schrijven. En ditmaal zullen zO je er
niet tussen nemen. Ik bezit nie-'t veel,
Jock. Ik bedoel, ik heb niet veel geld;
maar ik heb tweehonderd dollar in de
maand en veel inspiratie en het is al
lemaal voor jou, Jock, omdat'' en
weer boog zij haar mooie hoofdje
„je alles voor mij betekent, Jock.
ondanks mezelf, ondanks de manier,
waarop je een meisje becritiseert en
veronachtzaamt.
Haar stem zweeg en een ogenblik
kon de stomverbaasde jongeman haar
alleen maar aanstaren. Hij kon niet
begrijpen, wat voor totaal verkeerde
inlichtingen zij over hem gekregen
had, maar dat kwam er niet op aan.
Hij stapte op haar af en nam haar
handen stevig in de zijne.
„Je gelooft, dat ik blut ben," zei hij
zacht. „Is dat het, Fontaine?"
„Je geeft hier geen les meer
„Dat is waar en het is ook waar,
dat ik morgen wegga. Maar ik zie
niet in, waarom dat zo erg isbe
halve misschien, dat ik heen gegaan
zou zijn, zonder jou weer te zien."
Fontaine trachtte zich los te ruk
ken, maar Joek belette haar dat.
„Oh, neen," zei hij gebiedend. „Je
gaat er zo niet vandoor, de laatste
keer, dat je van mij vandaan bent ge
gaan, heb ik je in maanden niet ge
zien. Daar komt nu een eind aan! En
luister nu eens: ik weet niet, wie je
mijn zaken zo verkeerd voorgesteld
heeft, maar als dat jou uit je schuil
plaats gelokt heeft, zal ik degene die
het deed voor de rest van mijn leven
dankbaar zijn. Ik heb je lief, Fontai
ne en nu meer dan ooit; meer dan ik
dacht, dat mogelijk was".
Zij wierp het hoofd achterover en
keek hem opstandig aan.
„Je had nogal een mooie manier,
om dat te tonen," zei zij ijskoud. „Mij
volkomen te negeren!"
„Je te negeren! Je bent toch maar
het meest wonderbaarlijke, onredelij
ke schepseltje! Hoe kon ik weten,
waar je zat? Ik trachtte je te vinden,
maar niemand wilde mij helpen - jij
het minst van allen."
„Jock! Had je mijn adres dan niet?
Oh, lieveling, werkelijk niet? Maar ik
gafHaar stem trilde van op
winding.
„Jock, alleen maar om een feit te
constateren, heb je over mij ooit wel
eens gezegd: Een vos verliest wel zijn
haren, maar niet zijn streken?"
„Wat? Natuurlijk niet! Waar,"vix>eg
hij, „heb je dergelijke zotte ideeën
opgedaan?"
Fontaine begon iets te zeggen en
zweeg toen weer en haar ogen staar
den nadenkend over zijn schouder..
Die kleine,
Maar toen vertrok haar mond zich
tot een zachte gelukkige glimlach.
„Doet er niet toe," fluisterde zij,
als tegen iemand anders. „Het is nu
allemaal goed. Misschien zou ik in
jouw plaats hetzelfde hebben gedaan."
Zij deed weer een poging, om zich
te bewegen.
„Laat me alsjeblieft even los, Jock.
Ik zal nergens heengaan. Eerlijk niet."
„Oh, ja, dat ga je wel," zei Jock
vastbesloten. „Je gaat met mij mee
op reis naar Europa en we gaan in
Parijs trouwen en je zult uitsluitend
van ons inkomen leven en als je na
negen jaar nog iets om die twintig
millioen geeft, zal het me erg ver
wonderen.
„Oh, dat!" zei zij achteloos. „Dat'
heb ik al voor elkaar. Daarmee wil ik
helpen om Opa's Southwestern Trail
Highway uit te breiden."
„En," zei Jock ernstig, „ik zal
trachten je altijd trots en gelukkig te
doen zijn en wil je nu nog, dat ik
je loslaat? Want als ik dat doe, meis
je, dan vergooi je je geluk."
„Oh, lieveling," zei zij, dicht tegen
zijn schouder, „als ik er aan denk,
wat ik bijna miste. Two-gun's man
naar mijn hart! Hij zou zo gelukkig
zijndat weet ik zeker!"
„Dat hoop ik ook," zei Jock. „Maar
tenslotte herinnerde ik hem eens aan
Babe, de Hemelpiloot.
„Babe, de Hemelpiloot!" Haar stem
klonk als een vreugdevolle belofte
zacht in zijn oor. „Jij bent Two-gun's
geliefde kameraad Wyoming Bill
Ferguson, die tien Indianen in zij»
eentje gevangen nam."
EINDE.
