DIE
NACHT
Prachtige avond W.V.V.-K.B.B.
OOTJE TEUR EN HET BETOVERDE KASTEEL
WATERSNOODRAMP
Het Mysterie
DE KROMMENIEËR
(vervolg
pag. 1)
ons ligt, geen keiharde propaganda gaan
voeren, maar hoopte, dat de niet geor-
ganiseerden, juist door de ervaringen
der laatste weken, het onvruchtbare van
hun afzijdigheid zouden inzien. Niet al
leen de gevolgen van de natuurramp
zullen wij gezamenlijk te boven moeten
komen, maar er zijn nog andere rampen,
waartegen wij zullen moeten vechten.
Hierbij neemt de bestrijding der werk
loosheid wel een eerste plaats in, maar
ook hier is organisatie een eerste ver
eiste. De 450.000 leden, die het N.V'.V.
nu telt, zullen straks tot een half mil-
lioen moeten groeien en dan zijn we er
heus nog niet.
Daarom gaan we vanavond genieten
van goede kunst, maar Maandag weer
met frisse moed aan de slag voor ons
Nic. Gorter
(„Dr. E* Laurillard")
voorzitter van „De Zes"
J. Boekei („Kunst en Strijd") secretaris.
Afgevaardigde bestuursleden van alle
toneelverenigingen zijn aanwezig, als de
heer Ofman als voorzitter de vergade
ring opent. Het jaarverslag van de se
cretaris en het beleid van de penning
meester over het afgelopen boekjaar
worden door de vergadering onveran
derd goedgekeurd.
Dan volgt als belangrijkste punt de
bestuursverkiezing. Voorzitter Ofman
en secretaris Kuijzer zijn niet herkies
baar. Het blijkt, dat vrijwel alle ver
enigingen de candidatuur op de heer
Gorter als voorzitter hebben gesteld en
aangezien deze dit als zodanig meende
te moeten aanvaarden, was deze zaak
al heel spoedig geregeld. Hiermede is
,,Dr E. LauriUard' s voorzitter nu ook
voorzitter van Het Verenigd Toneel
Vein Krommenie en gezien de instemming
van de vergadering, meent men hiervan
wel het nodige te mogen verwachten.
Verder werd de heer Boekel („Kunst
en Strijd") als nieuwe secretaris, ge
kozen.
Na een algemene discussie werd be
sloten, dat op de eerstvolgende verga
dering van bestuur en afgevaardigden
de keuzp van het te spelen openlucht
spel definitief zal worden geregeld, ter
wijl men dan ook over de keuze van
regisseur zal beslissen. Als candidaten
waren de heer Huijgen (O.K.V.), de
heer Ringel („Kunst en Strijd") en de
heer Homman („St Bonifacius") reeds
bekend.
Dit zijn wel de belangrijkste punten,
die ter tafel zijn gekomen. De heer
Gorter hoopte de volle medewerking
van de verenigingen in het nieuwe be
stuur te mogen ondervinden en bracht
de scheidende voorzitter en secretaris
(door ziekte helaas afwezig) de wel
gemeende dank voor het zeer vele, dat
zij in het belang van het Krommeniese
toneel hebben gedaan, hetgeen ook door
de vergadering warm werd onderstreept.
De heer J. Rol is als penningmeeter
herkozen. De volgende afgevaardigden
zijn benoemd: J. Rol („Nieuw Leven"),
J. Boekel („Kunst en Strijd"), K. Bloem-
raad („Dr E. Laurillard"), B. Ris
(„Steeds Voorwaarts"), G. Boon („St
Bonifacius"), G. van Nieuwenhuizen
(„O.K.V.").
Steenwerpers in training
Donderdagmiddag zijn de leden van
de steenwerpersclub „Het Paaltje" we
derom in de achterzaal van de sociëteit
„Ons Genoegen" in training geweest.
Verschillende werpers komen nu reeds
naar voren, en bij de eerstvolgende wed
strijd tegen een der zusterverenigingen,
zal men heel wat in de mars moeten
hebben om van de Krommenieërs te
kunnen winnen.
Begin Maart hoopt men in het eerste
park, op het verharde stuk voor de mu
ziektent, met de buitentraining te kun
nen beginnen. Daarvoor is inmiddels
vergunning gekregen van B. en W. Z
zelf en voor onze organisatie, aldus be
sloot de heer van Wingerden.
Hierna was de beurt aan het ballet,
dat o.l.v. Mascha ter Weene en Max
Dooyes, vrijwel hetzelfde programma
bracht als wij hen dat kort geleden voor
de Grafische Bond hebben zien brengen.
Er is hier toen een uitvoerig verslag
aan gewijd, zodat wij nu niet nader op
een en ander zullen ingaan. Alleen moet
ons van het hart, dat de muzikale be
geleider, de heer Wijdeveld, zo hier en
daar, en vooral in Rossini's muziek bij
„Le foyer de la danse", nogal eens een
steekje liet vallen, wat wij van zo'n ge
routineerd pianist niet verwacht hadden.
Hij had, door de goede zorgen der or
ganisatoren, de beschikking over een
prima vleugel, zodat het daaraan beslist
niet ligt. Meer respect voor de critische
zin van het publiek was zeker gewenst.
Na het minutenlange applaus, dat het
gezelschap aan het slot van het pro-1
gramma ten deel viel. was het de voor
zitter der Wormerveerse B.B., de heer
C. Valk, die deze prachtig geslaagde
avond sloot en naast woorden van dank
aan het gezelschap zeer kwistig 'met
bloemen omsprong, uiteraard ten zeerste
verdiend. Spreker wees op de mogelijk
heid van meer dergelijke avonden, b.v.
het U.S.O. of de H.O.V., en wij hopen
van harte, dat deze suggesties nog eens
in werkelijkheid zullen worden omgezet.
V
Achilles speelde spannende
laatste wedstrijd
De laatste competitiewedstrijd van
Achilles is beslist de meest spannende
geworden. Bij een 10—9 stand in het
voordeel van het Amsterdamse Hercu
les. moest L. Schram het in het laatste
treffen opnemen tegen de le klasser J.
Arts (R). De winnaar hiervan werd
dus tevens „matchwinner", waarbij de
Krommenieër in zoverre in het nadeel
was, dat hij 2e klasser is. Normaal ge
sproken kon Schram dus alleen bij ver
rassing zegevieren, doch zover heeft
Arts het niet laten komen. In een vrij
kort gevecht, waarbij de Herculaan geen
keer in gevaar verkeerde, toucheerde
hij Schram en behaalde hiermee tevens
voor zijn club de 12—9 eindzege.
De jeugdige B. de Graaf (A) moest
zich tegen J. Stam tot defensief werk
bepalen. Na 7.25 min. plaatste de Graaf
bij verrassing een hefboom, waardoor
de Amsterdammer getoucheerd werd
(0-3).
Ook J. de Graaf (A) vond in L.
Fransman zijn meerdere, doch deze
Achilles-man kon niet bij verrassing
zegevieren. Wel hield de Krommenieër
15 min. vol, doch de Amsterdamse pun-
tenzege stond toen vast (3—1).
G. Duinmeijer (A) bracht het tegen
L. Groot niet verder dan 2.25 min. Toen
bracht een voorceintuur de Amsterdam
se winst.
G. Heijnis (A) moest zich eveneens
met een ondergeschikte rol tevreden
stellen tegen W. Borstdorp. Na 15 min.
werd het toen andermaal een Amster
damse puntenzege (31), evenals-die
van J. Luttik (A) tegen N. de Haan
(2-1).
Hiermee kwam de eindzege van 12—9
bij Hercules, die ongetwijfeld de sterk
ste ploeg ten deel viel. Ri
25. BARON VAN GHOET TOT
BEE 'T HER.
Het was geen wonder, dat Ootje Teur
geschrokken was van wat hij achter de
poort had ontdekt. Op een laag bankje,
dat dicht tegen de muur was geschoven,
zat een man. Om zijn hals was een zwa
re ijzeïen band bevestigd, die met een
ketting was verbonden, die aan stevige
ring in de muur was vastgemaakt. Aan
zijn enkels had hij ook twee van die rin
gen met kettingen, waaraan grote ijzeren
ballen zaten, die per stuk zeker vijftien
kilo wogen.
„Goeden!", zei de man. „Ik weet na
melijk niet, of het morgen, middag of
avond is, daarom zeg ik alleen nog maar
„Goeden". Wat drijft u naar dit onge
zellig oord?"
„Ik... wie bent u?", vroeg Ootje Teur
onthutst.
„Ik ben Baron van Ghoet tot Bee t
Her", antwoordde de man. „De eigenaar
van dit kasteel. Men heeft mij op een
kwade dag overvallen en in deze kerker
gesloten. Waarom weet Ik niet, want ik
had naar mijn weten niets op mijn kerf
stok. Als u mij nu even dat sleuteltje
aangeeft, waar ik zelf niet bij kan, dan
kan ik mij bevrijden en dan kunnen wij
op een wat regelmatiger wijze de con
versatie voortzetten."
Ootje Teur gaf hem het sleuteltje,
waarop de Baron zich ontdeed van de
ringen en kettingen en huilde van blijd
schap.
Sedert de vorige week hebben nog
weer verscheidene mensen hun bijdrage
voor de collecte verhoogd en er zijn
van verschillende verenigingen weer
bedragen op het raadhuis gebracht. De
stand is nu 8860.43.
Klaverjasclub „De Roemer" 100.i
Overuren personeel Gemeentewerken
ƒ288.— E.H.B.O. 50. Buurtvereni
ging „Militaireweg" ƒ35.—; Doopsge
zinde Zusterkring 50.— Kinderen
Kleuterschool 45.55.
De mannen, die met pramen op
Schouwen-Duiveland zitten, hebben
enorm veel werk verzet. Nadat eerst
200 stuks vee is gered, hebben de
mannen in deze week veel meubilair uit
huizen en boerderijen gehaald. Deze
huizen dreigden in te storten. Volgens
een mededeling van de heer Sj. Hon-
dema haalt men per dag voor een
waarde van tienduizenden guldens uit de
huizen. Alles wordt keurig opgeslagen
en een keurige administratie wordt bij
gehouden.
Hedenmorgen ontving onze burge
meester een aardige brief van de heer
Stoel, hoofd der school te Serooskerke
op Schouwen, d.d. 10 Febr. 1953.
Edelachtbare Heer,
Ik gevoel mij verplicht u te mel
den, dat wij hier in Schouwen
uw ingezetenen onnoemelijk veel
dank zijn verschuldigd. ÏDie man
nen hebben al velen van ons ge
holpen bij het redden van kleren,
vee e.d. Uw mannen zijn zeer be
hulpzaam, voorkomend, vriende
lijk en ze zullen zelfs geen lucifer
steléij. Dat is hier in de oorlog
wel eens anders geweest.
Bovendien bezitten velen van
hen een gezonde humor. Wilt u
die mensen of hun familieleden
hartelijk van ons bedanken. Het
zijn prima kerels 1
Hoogachtend,
K. A. STOEL
Verleden Woensdagavond ontving
onze burgemeester van de heer Honde-
ma via een mobilofoon en de telefoon
het dringende verzoek om voor nog
enige pramen met achterboordmotoren
en bemanning te zorgen. Dit was geen
gemakkelijke opgaaf. Het gelukte ech
ter toch nog om een paar pramen van
boeren uit Krommeniedijk, Marken-Bin-
nen en Uitgeest te krijgen, in totaal 8.
Op 't laatst trok één persoon zijn toezeg
ging in, zodat Donderdagmiddag en 's
avonds 7 pramen op 4 grote trailers
werden geladen. Een gedeelte bij de
Verblifa en het andere op het terrein
van de melksuikerfabriek te Uitgeest.
Op dit laatste terrein hdd onze burge
meester gezorgd voor een zware kraan
wagen van Verwer te Westzaan. Het
was een zwaar karwei onder zeer gure
weersomstandigheden.
's Avonds vertrok de tweede ploeg
nog naar Bergen op Zoom. Taxi Boef
met een deel der bemanning er achter
aan. 's Nachts arriveerde men te Ber
gen op Zoom, Tengevolge van zeer
laag water en een onvoldoende hijs
installatie, kon men daar echter niet
lossen. Toen naar Rotterdam. Hier was
echter direct weer geen boot. Enfin,
Zaterdagmiddag vertrok men- vandaar
op weg naar Schouwen. De schipper
bleef echter op Zondag met z'n schuit
te Dordrecht liggen. Maandagmorgen
vroeg voer men verder.
Het is nog niet bekend, wanneer ze
allen terug zullen komen. Waarschijn
lijk komt een gedeelte van de eerste
ploeg aan het einde van deze week naar
Zondagsdienst
doktoren
22 Februari
Dr J. Talsma, Stationsbuurt 1057
(Tl'evonden en
^erloren
Gevonden: Een muntbiljet van 1.—;
een paar bruine glacé handschoenen:
een bruine portemonnaie met inhoud:
een bankbiljet van 10.een padvin-
dersriem; een imitatie paarlen halsket
ting: diverse wanten en handschoenen.
Verloren: Een bruine portemonnaie
met inhoud: een paar bruine glacé hand
schoenen: een bruine portemonnaie met
inhoud: een bruine portemonnaie met
inhoud: een groene portemonnaie: een
leerboek „Geluids- en trillingsleer": een
leerboek Engels: een gebreide gekleurde
shawl: een portemonnaie met inhoud.
Inlichtingen aan het bureau van po
litie.
Klucht „De Klimgeit" door
„Nieuw Leven"
„Nieuw -Leven" brengt Zaterdag
avond 21 Februari in de sociëteit „De
Klimgeit", onder regie van mevr. Dek
ker-Bos.
Het is een klucht, waar deze 'keer
„Nieuw Leven" mee komt. Het stuk is
geschreven door Joh, W. Broedelet en
speelt zich af in het hotel van mevr.
Scholt-Du Neve, in Luxemburg. Het
hotel mag zich in een druk bezoek van
diverse uiteenlopende personen verheu
gen. Allereerst is er mevr. Wafelman
met haar dochter, die nergens in heel
Den Haag een half onsje thee op cre-
diet kan krijgen en van mening is, dat
er in ieder geval getrouwd moet worden
om uit de zorgen te komen. Mej. Hetta
Knoppen geeft zich wel uit voor zange
res. maar kan jammer genoeg niet zin
gen. De heer Van Troost, feitelijk een
kapper, die een gelukje heeft gehad,
wordt aangezien voor een dichter. Ver
der de heer en mevr. Landwijk, de
hoofdpersonen uit dit blijspel. Om het
geheel te completeren komen nog de
heer Dortel, een toerist, een zwerver en
een persoon, die zich Robèr laat noe
men, ten tonele.
Het is met een klucht zo, dat de hele
verhandeling niet verteld kan worden.
Het stuk zal de toeschouwer een avond
bezorgen, waarbij zijn dagelijkse be
slommeringen vergeten zullen worden,
hoofdzakelijk door de belevenissen van
Dirk met zijn Thcresïa. Ri
Toneel voor Rampenfonds
De heer J. Beunder speelde Zaterdag
avond een gastrol te Castricum. Men
bracht hier het kort geleden door
„Nieuw Leven" gespeelde stuk „Flat te
huur", ten bate van het Rampenfonds.
Ri
Die nacht, toen plotseling het water kwam,
Toen is de dood aan mij voorbij gekomen,
'k Weet niet hoe ik zijn kille hand ontkwam,
Waaraan hij alles, wat ik had, heeft meegenomen.
Vervloekt die nacht, vervloekt dat gulzig beest.
Dat alles wat ik eenmaal heb bezeten,
Verslond, alsof 't er nimmer was geweest.
En heel mijn leven heeft kapot gesmeten.
Hier, in mijn hand, klem ik een enkel ding,
Ik heb er als verdwaasd op zitten staren.
De jasknoop van m'n jongste lieveling,
Die hij me gister gaf, om te bewaren.
Ja, gister, toen ik alles nog bezat
En niet besefte, wat mij was gegeven.
'k Wou dat de zee ook mij genomen had.
Maar o, mijn God, ik moet nog verder leven!
van de Blauwe Tram
door T. Lodewijk
26)
HOOFDSTUK XIII
Een nieuw aanvalsplan
Marja Terweeghen sloeg een haastige
blik in de krant. Het meeste nieuws
sloeg ze over, snel zochten haar ogen
naar enkele graag gelezen rubrieken,
toen onderweg haar blik bleef haken aan
een bericht. Ze liet achteloos haar ogen
gaan over het kopje, wilde weer verder
zoeken, toen opeens haar blikken zich
als magnetisch hechtten aan een naam,
die daar tussen de koude, zakelijke let
tertjes van het krantenbericht duizend
voudig schenen te worden vergroot. Ze
liep naar de lamp, hield de krant er vlak
onder, als om er zich van te verzekeren.
dat ze zich niet vergiste. Ze las het
kleine, onopvallende bericht.
Een geheimzinnig ongeval.
Hedenmorgen ontdekten arbeiders, op
weg naar hun werk, naast de trambaan
tussen Sassenheim en Lisse het lichaam
van een man, die bij nader onderzoek
ernstig gewond en buiten bewustzijn
bleek te zijn. Een ontboden geneesheer
gelastte opname in het Academisch Zie
kenhuis, waar werd geconstateerd, dat
het slachtoffer een zware hersenschud
ding had opgelopen, enige ribben had
gekneusd en voorts met blauwe plekken
en ontvellingen bedekt was. Zijn linker
been was op twee plaatsen gebroken.
Voor zijn leven wordt gevreesd.
Waarschijnlijk heeft het slachtoffer,
geïdentificeerd als de gewezen politie
agent V. uit Lisse, lopende op de rails,
een achter hem komende tram niet tijdig
opgemerkt en is gegrepen en terzijde van
de tramtrein in de berm gesmakt. De po
litie stelt een onderzoek in.
Marja smeet de krant op het tafeltje
neer, vloog naar de hall en greep haar
motorjas. Met één arm in haar mantel
rende ze de deur uit naar de garage,
waar haar kleine rode twoseater stond.
Even later startte de motor, een felle
schreeuw van de claxon, en het wagen
tje stoof de weg af in de richting Lejden.
Het was inspecteur Bakker, die als
eerste bezoeker naast Jochem's bed werd
toegelaten. Hetzelfde zwartharige ver
pleegstertje, dat de scepter gezwaaid
had over de patiënt Van der Jagt, waak
te thans met Argus-ogen over Jochem.
Jochem legde de krant neer, die Bak
ker hem stilzwijgend ter lezing had ge
geven, en vroeg verbaasd: „Is 't zo erg
met me?"
„Nee", glimlachte Bakker, „met jou
is het helemaal niet zo erg. Je hebt wat
kneuzingen opgelopen en een héél lichte
hersenschudding en je zult je zéker nog
wel een dag of tien onbehaaglijk voelen,
maar dan wandel je weer over de Bree-
straat, hoor!"
„Waarvoor dan al die poppenkast?",
informeerde Jochem, „waarom moeten de
mensen geloven, dat ik met één been in
't graf sta?"
„Da's beter voor de buitenwacht",
verklaarde de inspecteur. „Laat ze maar
rustig denken, dat jij de eerste maanden
buiten spel bent. Dat maakt je het werk
stukken makkelijker. Want je bent toch
niet van plan, het er bij te laten zitten?"
Jochem keek van onder zijn verband
zijn chef zo welsprekend aan, dat deze
aanstonds op een ander chapiter over
ging.
„Je moet weten", zei hij, „dat hier
geen twintig meter vandaan nog een
ouwe kennis van je ligt, meneer Ter
weeghen."
„Zo", zei Jochem zonder veel belang
stelling, al was die in werkelijkheid tot
het uiterste gespitst.
„Slachtoffer van een roofoverval. Tus
sen Sassenheim en Lisse. Zelfde recept
als de vorige..."
Jochem was enkele ogenblikken per
plex. De brutaliteit! Dat moest wel vlak
na zijn avontuur gebeurd zijn!
„Daags na jou", merkte de inspecteur
op. die zijn gedachten scheen te raden.
„Twaalf en een half duizend gulden...
geen nummers genoteerd, een reuzenslag
geslagen. Meneer Terweeghen is nog
steeds niet bij kennis, of in ieder geval
niet in staat iets te vertellen. En die
andere meneer.... ene meneer Van
Lier..."
„John van Lier?", vroeg Jochem ge
spannen.
„Tja, die heeft naast meneer Terwee
ghen zitten slapen en kreeg meteen een
tik op zijn bol. Weet ook nergens van."
Jochem keek in gedachten voor zich
uit. De pijn boven zijn ogen kwam te
rug, en de zuster, die juist in de kamer
terugkwam, keek hem eens aan.
„U moest maar weg gaan, meneer",
maande ze de inspecteur.
„Ik ga al, zuster",v gehoorzaamde die
opvallend vlot. „Ik kom morgen wel
weer even bij je langs, Verkruysen, je
snapt, dat ik het razend druk heb. Tus
sen twee haakjes, er heeft een alleraar
digst meisje naar je gevraagd."
Een ogenblik vergat Jochem al z'n
ambtszorgen. Hij behoefde niet te vra
gen wie het meisje was.
„Wat heeft u gezegd?"
„De waarheid, onder geheimhouding.
Ze leek erg opgelucht. Ik krijg respect
voor jou. kereltje! Zo'n Don Juan! Nou,
tot ziens!", eindigde hij haastig, want de
zuster keek hem de kamer uit,
(wordt vervolgd)
