Oostenrijkse Rode Kruis-
Colonne kwam spontaan
en deed prachtig werk
„WIJ KOMEN EEN ERESCHULD INLOSSEN"
Met VELPOH zie je er geen barst van
B
PUZZLE
Flint van de Vliegende Brigade 214
2
DE COURANT—NIEUWS VAN DE DAG
DINSDAG 17 FEBRUARI 1953
4.
EN dus praatten zij over de
flat en zij besloot die te hu
ren. Haar baantje in een kunst
handel op East 58th Street le
verde wel niet al te veel op,
maar zij kon zich de flat toch
wel veroorloven, omdat de che
que, die haar moeder haar iede
re maand zond, haar lopende
uitgaven meer dan dekte. Het
was een cheque voor een edel
moedig berekend bedrag, om
dat haar moeder, die kort te vo
ren een man had getrouwd, die
10 jaar jonger was dan zij zelf,
haar niet om zich heen wilde
hebben en bereid was om ruim
te betalen voor het voorrecht,
dat haar dochter uit haar om
geving weg zou blijven. „Je
zult New York heel aardig vin
den, kindje", zei zij. „Alle jon
ge meisjes van jouw leeftijd
hoorden daar ten minste éen
winter alleen door te brengen".
Maar haar moeder had het
mis gehad. Ashley hield niet
van New York en zij voelde er
niets voor om alleen te zijn. Als
Roger er niet geweest was, zou
den die twee laatste maanden
haar heel erg geknauwd heb
ben. Hetgeen alles bijeengen9-
rnen haar een beetje schuldig
gevoel gaf, dat zij twee weken
geleden hem op die cocktail
party maar doodeenvoudig in
de steek gelaten had.
Toen zij die avond op haar
kamer teruggekomen was, ging
juist de telefoon over en het
was Roger.
„Waar ben jij geweest?
vroeg hij. „Ik heb je gedurende
de laatste twee uur ieder kwar
tier opgebeld. Je stond daar
helemaal in je eentje bij d;"e
piano", zei hij. „Ik was op weg
naar je toe en iemand hield mij
staande en toen ik weer keek,
was je verdwenen".
Dit was natuurlijk niet hele
maal juist. Hij, Roger, was de
eerste geweest, om te verdwij
nen, maar Ashley besloot, hem
dat maar niet onder het oog te
brengen. In plaats daarvan zei
zij: „Wel. jij kwam maar met
opdagen en na enige tijd
ben ik maar weggegaan. Ik ben
een heel eind gaan wandelen en
kwam ten slotte hier terug. De
telefoon ging_ juist over en jij
was aan de lijn."
Zij praatten een beetje en zij
beloofde om de volgende dag
met hem te gaan lunchen en
daarna braken zij het gesprek,
af.
Zij vroeg zich nu af, waarom
zij hem niet de gehele waarheid,
verteld had. En kwam tot de
conclusie, dat zij dat deed, om
dat zij datgene wat haar die
middag en avond overkomen
was als iets geheel persoonlijks
uitsluitend voor zichzelf in her
innering wilde houden.
Maar, vroeg zij af, wat was
haar eigenlijk gebeurd?
In feite niet veel. Zy had op
een cocktailpartijtje een jonge
man ontmoet. Zij hadden het
gezelschap verlaten en waren
een heel eind naar het Zuiden
gewandeld, tot zij aan een klein
café kwamen. Zij waren naar
binnengegaan en hadden plaats
genomen aan een tafel, die met
een grof, maar schoon wit kleed
gedekt was en hadden iets te
eten besteld: gebraden kip en
salade en harde broodjes met
boter ën een fles Italiaanse
wijn. Zij hadden gemakkelijk en
opgewekt gepraat over allerlei
onderwerpen en in een taxi op
hun weg terug naar het hotel
had hij haar gezegd, dat hij
over een paar dagen naar Korea
vertrok.
Het zou waarschijnlijk wel
een korte strijd worden, had hij
gezegd en als hij terug was,
moesten zij zijn terugkeer vie
ren door in dezelfde gèlegen-
heid te gaan eten. Kort daarna
hadden zij elkaar goedennacht
gewenst en tevens vaarwel ge
zegd en daar was het mee uit.
Het was dom van haar geweest,
om dit voor Roger verborgen te
houden, speciaal, daar zij nu
nooit in staat zou zijn, om hem
naar Malfrey's boek te vragen.
Zij zou nooit kunnen zeggen,
zoals zij zo graag zou willen
doen: „Heb je het gelezen? Hoe
was het? Was het zo goed, als
hij meende als hij hoopt, dat
het is?"
MAAR zij kon wel met Roger
over zijn eigen werk spre
ken en in de weken, die onmid
dellijk volgden op de episode
van de flat. trachtte zij er met
hem over te praten. Maar hij
slaagde er steeds in haar af te
leiden en het gesprek op iets
anders te brengen.
Toen de herfst ln winter
overging, kreeg zij definitief de
indruk, dat Rogers werk slecht
ging. Hij sliep blijkbaar niet
voldoende; hij werd mager en
dronk te veel.
Op een late namiddag in Fe
bruari zaten ze in haar huis
kamer te luisteren naar de mu
ziek van een van Rogers meest
geliefde platen, toen zij besloot
hem op de man af te vragen,
of er iéts mis was.
„Vertel me eens, Roger", zei
zij, terwijl zij naast hem op de
sofa ging zitten. „Vlot het niet
met het boek? Maak je je er
ongerust over?"
„Ongerust er over?", zei hij.
„Zeer zeker niet. Waarom zou ik
er mij ongerust over maken?
Het gaat een beetje langzaam.
Maar ik wil rne niet laten
haasten en opjagen niet door
Rollo, niet door Wiley en door
niemand. Zelfs niet door jipu
mijn liefste", gaf de ietwat bit
tere klank van zijn stem te ver.
staan.
Zij zei: „Neen, natuurlijk
niet." En daarna sprak zij nooit
meer over het boek. Maar op
een zekere dag in Maart belde
zijn agent Rollo Dewart, haar
op en vroeg haar eens even
aan te lopen op zijn kantoor in
East 43rd Street,
Rollo was een kort. aange-
bonden, zenuwachtig, ietwat
gebocheld mannetje van ach-1
ter in de vijftig. Hij trad als
agent op voor een groep schrij
vers, die grotendeels even kost
baar en ook even onbereken
baar waren als een stal ren
paarden. Hij had erg veel ge
houden van Nora, de vrouw
van wie Roger gescheiden was
en hield nog altijd contact met
haar. Hij kende deze nieuwe
vlam van Roger r\hg niet, maar
het verhaal liep in de stad, dat
Roger gewoonweg gek op haar
was en dat Sybil Patterson, die
„Wel, daar is het dan,
Rollo. Dat boek, waar
jij en Willy zo om heb
ben zitten schreeuwen"
zelf zo graag met Roger had
willen trouwen, er zich hevig
aan ergerde, maar zo verstan
dig was, om niets te laten blij
ken en zich integendeel met
betrekking tot deze aangelegen
heid zeer sportief gedroeg. Rollo
had het nooit op Sybil Patter
son begrepen gehad als een
wenselijke invloed in Rogers
leven, maar daartegenover
stond, dat de omschakeling van
Rogers gevoelens geen betere
resultaten scheen op te leveren,
wat zijn werk betrof.
„Kijk eens hier", zei hij tegen
Ashley, toen zij een paar minu
ten gepraat hadden. „U heeft
deze winter Roger meer gezien
dan wij allemaal bij elkaar.
Werkt hij nu aan een nieuw
boek of niet?"
Gedurende enkele ogenblik
ken gaf zy geen antwoord en
zei toen: „Wel, hij zegt ten
minste van wel."
„Dat is het juist!" Rollo's
vuist kwam met een harde slag
op de tafel neer. „Hij zegt van
wel! Maar kunnen wij het aan
tonen? Hoor eens", ging hij
voort zich over zijn bureau naar
voren buigend, „hij heeft voor
schot opgenomen van Garland
House, zijn uitgevers. Ik zal u
niet zeggen hoeveel, maar het is
heel wat. Ze beginnen het daar
benauwd te krijgen en ik kan
het hun niet kwalijk nemen. Als
ik hun kon vertellen, dat
iemand, u, of ik, of de
schoonmaakster een paar
hoofdstukken gelezen had, zou
het ons geruststellen. Ik dacht
misschien, dat hij er u iets van
voorgelezen had maar dat
heeft hij zeker niet gedaan?"
„Neen."
„Wel", ging hij voort, „wat
js uw eigen opinie? Denkt
u
„Ik denk, dat we hem alle
maal met rust moeten laten",
zei zij rustig. „Ik denk, dat hij
dit op zijn eigen manier moet
klaarspelen."
„U denkt dus niet, dat hij
uitgerangeerd is? U denkt niet,
dat hij ons en zichzelf wat voor
spiegelt? U denkt niet, dat hij
geen ander boek meer kan
schrijven?"
„Neen", zei zij, „natuurlijk
niet. Natuurlijk denk ik dat
niet." En toen stond zij op en
zei: „Als dat alles is, wat u
weten wilde, dan zal ik nu
maar gaan", en keerde zich om
en liep het kantoor uit.
Rollo Dewart zat achter zijn
bureau en liet haar gaan. Wat
zou hij anders hebben kunnen
doen? Het was een schot in het
donker geweest, om haar hier
te laten komen. Er was natuur
lijk een kleine kans geweest,
dat zij hem iets zou hebben
kunnen vertellen. Maar dat had
zij niet gekund en daarmee was
deze kous af.
Hij zou de zaak nog een paar
weken laten lopen en dan zou
hij Roger hier laten komen en
hem eens werkelijk goed onder
handen nemen. Hij had geduld
genoeg gehad. Niemand kon
hem wat dat betreft iets verwij
ten. Maar Roger had hen nu al
maanden lang op sleeptouw ge
houden en allerlei soort belof
ten gedaan en ze dan weer ge
broken. Hij moest nu in de
eerstvolgende weken eens met
Iets op de proppen komen, of
hij kon naar een andere agent
en naar een andere uitgever
uitkijken
PRECIES drie dagen later
kwam Roger zijn bureau
binnenwandelen en legde 435
bladzijden netjes - getypt ma
nuscript op Rollo's lessenaar,
waarna hij achteloos opmerkte:
„Wel, daar is het dan, Rollo.
Dat boek, waar jij en Wiley zo
om hebben zitten schreeuwen.
En tussen ons drieën gezegd, is
het het beste, dat- ik nog ooit
geschreven heb."
Roger kon zelf nog niet gelo
ven, dat hij dit gedaan had. Het
was allemaal zo snel, zo onver
wacht gegaan. Er was niets
overwogen, niets uitgedacht.
Hij had het manuscript op ze
kere avond toevallig in han
den gekregen en had het opge
nomen met een scherp gevoel
van tekortkoming. Ten slotte
had hij dat jochie beloofd, dat
hij het eens zou inzien. Hij
scheurde het pakpapier er af en
had het briefje gelezen, dat
Dave Malfrey aan de titel
pagina gehecht had. Een kort
briefje, dat alleen maar ver
meldde, dat het Dave speet, dat
hij geen betere kopij had, om
hém te zenden, maar dat hij de
roman zelf had uitgetypt en
zelfs geen carbon had gehad.
Het briefje vermeldde tevens,
dat hij het boek nog nooit aan
iemand had laten zien, om de
eenvoudige reden, dat hij nie
mand gekend had, die naar hij
meende, er enige interesse voor
zóu kunnen hebben.
Roger had het briefje in de
prullenmand gegooid en de
eerste pagina van net manuscript
gelezen. Daarna had hij het
eerste hoofdstuk gelezen. De
telefoon was een paar maal
overgegaan, maar hij had niet de
moeite genomen de hoorn op te
nemen. Om kwart voor twaalf
had hij Dave Malfrey's boek uit.
En zijn eerste gedachte was:
„Maar het ding is goed! Het is
niet alleen goed, het is gewel
dig!" Zijn tweede gedachte
was „Ik zou het zelf geschreven
kunnen hebben. Het is net mijn
stijl." En zijn derde gedachte
was: „Dat is het boek, dat ik
drie jaar geleden had moeten
schrijven, als ik toen niet van
de wijs was geraakt."
Een toestand, waarin hij nog
steeds verkeerde en die maar
nooit scheen te eindigen.
En plotseling werd hij gesteld
voor de vraag, die hij al maan
den instinctief ontweken had:
Was het inderdaad mogelijk, dat
dit maar altijd zo doorging?
Geen boeken meer. Geen short
stoi-ies meer. Niets meer, be
halve een steeds groeiende hoop
rekeningen. Hij had overal
schulden. Bij zijn kleermaker,
zijn bloemist, zowat de helft van
aile restaurants in de stad. Hij
was twee duizend dollar achter
met zijn inkomstenbelasting en
hij was drie maanden achter
met de cheques, die hij zijn
moeder iedere maand trachtte
te sturen. Zij zou nooit iets zeg
gen; zei ook. nooit iets, maar het
leven moest voor haai- niet ge
makkelijk zijn. En dan waren
er nog al die voorschotten van
Garland House. Vier in totaal.
Hij zat lelijk in de soep. En
niet zo'n klein beetje ook. En
het was niet, dat hij niet ge
werkt had; dat hij niet gepro
beerd had. Dat had hij in het
eerst zeer zeker gedaan. Maar
niets van hetgeen hij gedaan
had, was ook maar enigszins
voldoende geweest. En in de
laatste tijd had hij eenvoudig
geen ideeën meer kunnen op
brengen. Nu al maandenlang
was hij dag aan dag voor zijn
schrijfmachine- gaan zitten en
er kwam niets. Het was afschu
welijk. En hoelang zou hij nog
tegen Rollo. tegen Wiley Scn-,
field en tegen al die mfAréefip
die hij ontmoette kunnen vol
houden, dat alles best ging? Dat
alles in orde was?
Niet veel langer moest hij zelf
grimmig toegeven.
En wat gebeurde er als je er
mee ophield en de mensen de
waarheid vertelde? Wat ge
beurde er als je zei: „Wel, zie
je, het zit zo: Er zal geen nieuw
boek komen... de volgende
week niet, de volgende maand
niet en nooit?"
Wat gebeurde er dan?
Hij hoorde een soort gekreun
en realiseerde zich, dat het uit
zijn eigen keel gekomen was.
Het was het verstikkende schra
pende geluid, dat een vrouw of
een kind zou kunnen uiten, dat
in een ogenblik van dodelijke
angst gegrepen wordt en het
deed hem plotseling overeind
springen. Een ogenblik bleef hij
zo staan, op zijn benen heen en
weer zwaaiend. Toén keerde hij
zich om en rende de kamer
uit
(Wordt vervolgd)
(Advertentie)
ZO GOED LUMT VELPOH
VRAAG DE JUISTE SOORT
VANAVOND
Alkmaar, 17 Februari
BIOSCOPEN
Cinema Amerlcain 8, Wo. 2.30, 8, De
kleine wereld van Don Camillo, a 1. Har
monie 8. Wo. 2.30, 3, Het leven van
Emile Zola. 18 j., Do.: Deze vrouw is
gevaarlijk, 14 j., Rcx 2.30, 8, .Laatste
ontmoeting, 13 j., Victoria 8, Wo. 2.30
8, Daar komen de tanks. 14 j., Do.: De
misstap van dr. TaJbot, 18 j.
Amsterdam, 17 Februari
THEATER.
Centraal Theater 8 u.: U spreekt met Uw
ir (Ned, Com'edie).
8 u.: Potasch en Perlemoer
8ibelome va.b.c.
(Gez. Joh Kaart
Leidaepleintbeater.
Cabaret).
Nieuwe De La Mar-Theater, 8
meisje mét de grote voeten
Wim Sonneveld).
Extase, van 4 u af: Thé dansanl
Caramella van C u. af: Russisch Cat
Balalaika.
Palace van 8 u. af: Rhythm. Club m
v Pols Raymonde (dans)
Stadsschouwburg 8 u.: Cavêllerla Rusticana
en Paljas (Ned. Opera).
Carre, 8 u.: Zal., Zond. ên Woenco z cd
8 u.: Circus Strassburger.
MUZIEK
Concertgebouw (Gr.z.) 8 u. Witold Mai-
cuzynski (piano) (kl. z.) 8.15 u.: Ned
Ver. voor Hedendaagse Muziek.
Bachzaal 8 15 u.: Nelly Wagena^r (piano,
Kunstkr. v. Allen).
TENTOONSTELLINGEN.
Sled, Museum t/m 2 Maart- Collectie
Domnick, t/m 24 Febr,.: Tentoonstel
ling werken Kunstenaarsverenigingen
t, b. v. Nat. Rampenfonds.
De Waag t/m 1 Mrt.: Kunst en Smaak,
drie eeuwen eetcultuur.
Willel Holthuyzen: Eigen verzameling,
Zoölogisch Museum: Ter*
Tentoonstelling „Dier
Collectie Singer.
7. 9.30: De Ernst
Mus. Fodor
BIOSCOPEN.
Alhambra 2
Ernst, a.l„
Apollo 2, 7.15, 9,30: Ik heet Niki,
Bio 2, 7.15, 9,30: De kleine were;
Don Camillo a.l.
Ceintuur 2, 7, 9.30: The Greatest show
on earth. 14 J.
Capitol 2. 7.15, 9.30: Bureau Zedenpolitie
18 .1.
Regullersbrcesti'a
i doorl voorat..
9.30 af doorl.
•ac (Damrak)
aorst.: Ivanhoe. 14
Cinema Parisien van 12 af doorl. voorst,:
De verdwenen vrouw, 18 j.
City 2.15, 6.45, 9.30: The Low and the
Lady, a.l.
Corso 1.30, 3.45, 7.15, 9.30: Operatie
Cicero, 14 3.
Cultura 3 15, 8; Storm over Malakka, 14 J.
Dcsmet 2.15, 7, 9.30: Hartstocht zonder
liefde, 18 j.. Do,: Zeg, luister eens
Edison 7.15, 9.30, Ma.. Di. en Wo. 2;
Godin der Jungle, 14 j.: Do.: Sunset
Boulevard, 18 J.
Hallen 2, 7.15, 9.30: Geluidsbarrière, 1
9.30: Geluidsbarrière, 14 3.
Kriterion 2.30, 7.15, 9.30: Le Plalsir 1
7.15, 9.30: Le Plalsir, 13 j.
Luxor 11.30, 1.30, 3.45, 7.15, 9.30: Carson
City, 14 i.
Nöggerath 1.30, 3.45, 7. 9.30: De gouden
poort, 13 j.
Passage 1.30, 3.45. 7.15, 9.30: Vertalen
eiland, 14 J.
Plaza 11.15, 1.30, 3.45, 7.13, 9,30: Ivan-
Rex 2, 7 15, 9.30: Zo zijn wij niet ge
trouwd, 18 j.
Rinlto 1,15, 3.30, 7.15, 9.30: Zo zUn wij
niet getrouwd, 18 J.
Koxy 1.30. 3.45, 7.15, 9.30: Het gevaar
klopt aan 18 i.
Royal 1.30, 3.45, 7, 9.30: Café „De Rode
Tusciflnski 2.15, -7. 9.30: Sterren stralen
overal, a.l.
Uitkijk 1.15, 3.30, 7.15. 9.30: Alles op een
Victoria' 2.'7.15 9.30: De Zonen van de
Musketiers. 14 ,i.
West End 2, 7.15, 9:30: Jungle Goud, 14 j.
Beverwijk, 17 Februari
BIOSCOPEN
Luxor-Thcaler t/m Wo. 7. 9.15: Opmars
der vrouwen; Kennemer-Theater t/m WO.
7, 15: Geheime opdracht,
Castricum, 17 Februari
BIOSCOPEN
Corso-Theater l/m Wo. 8: De Mijnen
van Koning Salomo, a. 1.
Edam, 17 Februari
BIOSCOPEN.
De Jong's Bioscoop. Wo.: De Vrijbuiter.
Haarlem, 17 Februari
MUZIEK
Concertgebouw. 8 u.: George Robert (or
gel) en Roos Boelama (alt).
TENTOONSTELLINGEN
Huis Van Loo.v: Werken van Arle Schou
ten; Kunsth. Lcflelnar (Gr. Markt): Teke
ningen en aquarellen van Pope Damave,
N.V. Wed. Oosten en Zn.i Expositie van
hel moderne Interieur: Vleeshal: Handen
arbeid. handwerken, tekeningen en foto
grafie v h Interscholair Jeugdtournool.
Rembrandt 2. 4 1.5, 7. 9.15: Tot Inkeer
18 J.; Cinema Palace 2, 8: The greatest
show on earth, 14 j.; Luxor 2, 7. 9.15;
De kleine wereld van Don Camillo. a.l.
Lid o 2, 4.15. 7 9.15: De verboden vrucht
18 J Clt.v 2.15. 4,30. 7. 9,15. Angelica-
Serenade, a.l Frans Hals 2.30, 7. 9 15: Dr
■•erho(l"n vrucht. 18 I Spaarne 2.30, 7
9.15: Carson City, 14 J.
Den Helder, 17 Februari
THEATER.
Tlvoli, 8 u.: De Wereld heeft geen wacht
kamer (H.B.B.).
(Van onze speciale
verslaggever)
's-GRAVENDEEL ZIERIKZEE,
DORDRECHT. 15 Febr. Met de
verba ndtrommels. de klinische
instrumenten, de prachtig ge
outilleerde Rode-Kruisauto's en
een laaiend enthousiasme- om hulp
te bieden „das vertrunkene Hol
land", brachten de 61 Oostenrij
kers, die met sneltreinvaart ver
leden week in Bergen op Zoom
arriveerden, ook hun onverstoor
bare goede humeur met de daar
bij behorende trekharmonica mee.
Op welk punt in het rampgebied
wij leden van deze colonne ook
ontmoetten, overal werd met de
grootste zqrg gewerkt en of dat nu
in Zierikzee, 's-Gravendeel of
Dordrecht was, overal werd naast
het medische geneesmiddel ook
de meest menselijke remedie in
ruime mate verstrekt.... humor,
vermengd met zang en muziek.
Dat is de juiste combinatie om
leed te verzachten en de intens
vermoeide dijkwerkers bij te
staan, die nu al bijna twee weken
zonder uit de kleren te zijn ge
weest een bovenmenselijke taak
verrichten.
Wij willen helpen
INGENIEUR FRIEDRICH
PROKSCH mag zich leider noe
men van deze excellente groep
mensen, die vast besloten zijn pas
weg te gaan uit Nederland, wan
neer practisch alle nood gelenigd
is. ,,Seh' malzegt dr. Willi
Brix. die als kind na de oorlog
'14-T8 liefderijk in ons land werd
opgenomen„Wij hebben een
ereschuld in te lossen en ik kan
U één ding verzekeren, dat toen
de eerste geruchten van de ramp,
die Holland had getroffen binnen
kwamen in Oostenrijk, er één
slagzin al ds binnenlandse ge
beurtenissen op de achtergrond
drong,Wir wollen Holland
helfen". Wij hebben deze cata
strophe gevoeld alsof een broer in
hoge nood was en nog dezelfde
dag werden ontelbars „Schulkas-
sen" op de lessenaar van de leraar
gedeponeerd „für die Holland-
Hilfe".
Politiek pioest wijken
ZELFS TWEE politieke par
tijen, die van plan waren een
grote propaganda-actie te gaan
voeren, besloten onmiddellijk om
alle kosten van papier, zaalhuur
enz. enz. te storten in de hulp
kas. En wat betreft onze hulp
colonne tientallen dokters en
ander personeel hebben we moe
ten afwijzen, het aanbod was
overweldigend. En wat we nu ge
zien hebben, daarvoor schiet de
Duitse taal te kort. Men zal ons
vragen, hoe was hetIk kan
U één ding zeggen, ik ben meer
dan twintig jaar bij het Rode
Kruis, maar dit heb ik nooit be
leefd."
En terwijl neuroloog Brix, Ko-
lonnen-Kommandant Leopold
Scherensky en de Kinderarts dr.
Tristan Stubbe woorden te kort
komen om te vertellen hoe ver
eerd zij waren de helpende hand
te moeten bieden, dragen drie ver
pleegstertjes een door een drag
line gewonde dijkwerker het nood
hospitaal binnen.
Met muziek
PLOTS HEBBEN dr, Brix en
dr. Stubbe geen tijd meer, zij
schieten hun
witte jassen
aan en de dijk
werker krijgt
de best denk
bare medische
behandeling.
Op een eva
cuatieschip, dat
's-Gravendeel
verlaat, klinkt
muziek. D<
Oostenrijkers
hebben de har
ten der mensen
gewonnen
ondanks het
leed. ondanks
alles, is
stemming pri
ma. „Speel nog
eens.bedelen
de kinderen en
dan pakt de gezellige Wiener
weer de trekharmonica en over
het water glijdt een weemoedig
Oostenrijks wijsje. Inderdaad de
verbandtrommel en de muziek,
dat zijn ingrediënten waarmee
een ziek en terneergeslagen mens
is te genezen.
DE OOSTENRIJKERS weten
dat. „Wij zijn een beetje be
schaamd tegenover de grote gast
vrijheid, die men ons hier geeft."
Dr. Rudolf Giesel is er nog vol
van hoe een paar dagen geleden
H.M. de Koningin hier op de kade
van Zierikzee het woord richtte
tot de Oostenrijkse Rode-Kruis-
soldaten. „Sie hat mir die Hand
gereicht, und rührend gesprocben.
Eine wunderbare Frau...." Wij
zijn bijzonder getroffen door de
vastberaden houding der getrof
fen bevolking. Wat een kracht en
degelijkheid spreekt er uit zo'n
boer. staande op de vernielde dijk
van zijn land."
Hoofdkwartier
VANUIT DORDRECHT, waar
de Oostenrijkers hun hoofdkwar
tier hebben opgeslagen in de
grote woonboot „Maasnymph"
rukken de gele Skoda's uit en ook
hier klinkt muziek en gezang. Be
nijdenswaardige levensbehoeften
van een klein volk. dat zelf door
BIOSCOPEN
Tlvoli: De wet der wetlozen. 18 j.; VV.'tle:
De knuppel in het apenhok, a.l,
Krommenie, 17 Februari
Schagen, 17 Februari
BIOSCOPEN
Royal 8; Het is middernacht, Dr. Schweit-
Velsen-IJmuiden, 17 Februari
BIOSCOPEN
Thalla-Theater 6: Levend ingemet
Do. 8 Klndersmokkel.
Wormerveer, 17 Februari
BIOSCOPEN
Corso: The Crimson Pirate. Do. 8, Beau
Geste,
Zand voort, 17 Februari
BIOSCOPEN
Monopole Di.: Grote sportfilm van Polv-
eoon voor Zandvoort Meeuwen, Wo.
en Do. B: Arsenicum en oude kant, 18 5.
Zaandam, 17 Februari
BIOSCOPEN
Flora, Wo. 2.30. 7, 9.15, dag. 7, 9.15:
Singln' In the rain, a.l Apollo 2.30, Het
graf van Djenghis Khan, 14 j., t-m. Do
7. 9.15; Lokaas, 18 J.
ADENAUER TEGEN
DE PROTOCOLLEN
BONN, 15 Febr. Bondskan
selier Adenauer acht de Franse
protocollen ter aanvulling van
het verdrag voor de Europese
Defensie Gemeenschap onaan
vaardbaar, aldus Westduitse re
geringskringen. Adenauer heeft
het gehele weekeinde met zijn
naaste medewerkers de Franse
voorstellen besproken. (AFP).
TRISTAN
STUBBE, kin
derarts in We
nendie zich
vooral met de
jonge waters
noodslachtoffers
heeft bemoeid.
EWOCEN DOOR HET
LEED IN NEDER
LAND zond Oostenrijk een
prachtig uitgeruste hulpcolonne
mei dokiers, verplegend per
soneel en geneesmiddelen.
Maar bovendien zijn de leden
van deze model-colonne ge
wapend met IVeense humor,
harmonicamuziek, een onver
stoorbaar goed humeur en de
wil om le helpen waar zij
kunnen.
ING. LEOPOLD SCHERENSKY,
commandant der colonne, die
vanuit Wenen Nederland te hulp
snelde.
de eeuwen heen getroffen is door
grote tegenslagen en rampen, dat
de gespletenheid der vier bezet
ters aan den lijve ondervindt en
geen kans krijgt tot nieuwe en
DE TREKHARMONICA verleent
goede diensten om er de moed in
te, houden niet alleen bij de
leden der colonne, maar ook bij
de vaak dodelijk vermoeide dijk
werkers.
volle ontplooiing te komen. Een
klein, opgewekt volk, dat uit
blinkt door de grote menslievend
heid waarmee het elders de lij
dende mensheid tegemoet treedt.
Servus!
EEN GEWONDE DIJKWERKER
wordt in een Rode Kruls-auto der
Oostenrijkers geladen.
Radio-agenda
WOENSDAG 18 FEBRUARI.
n I 402 m VARA: 7.00
13 Gram 8.00 Nieuws en
8.18 Gram.; 8,50 Voor de
",00 Gram.; 9.35 Waterst.;
VPRO: 10,00 School-
9.40 Orgelooncc.
radio. VARA; 10,20 Voor de
12.00 Dansmuz.; 12.30 Land- en tuln-
bouwmeded.; 12.33 Voor platteland; 12.38
Gram 13.00 Nieuws en commentaar;
13.20 Gevar. muz.; 13.45 Lichte muz,;
14.00 „De weg omhoog", caus.; 14.15
Jeugdconcert; 15.00 Voor de .jeugd; 15.50
Pianorecital; 16.10 Voor de jeugd; 16.45
Voor zieken; 17.15 Gram 17.50 Rcg.
uitz.: Jeugduitz.: M. C. Capelle: „Cocos-
palmen en cocosnoten in Indonesië",
18.00 Nieuws: 18.15 VARA-Varia; 18.20
Actualit., 18-35 Lichte muz.; 19.00 „Kunst,
niet te betalen", discussie; 19,20 Gram.
VPRO; 19.30 Voor de Jeugd, VARA: 20,00
Nieuws; 20.05 Pol. commentaar; 20.15 Ge-
var. muz.; 20.45 „Sta ten lozen", hoorspel;
21.30 „Les Troyens a Carthage", opera
(acte II): 22.15 „Eb, vloed en springtij",
caus.; 22.30 Gevar. muz.; 23.00 Nieuws;
23,15 Social, nieuws in Esperanto: 23.20
Orgelspel.' 23 45—24 00 Gram.
Hilversum n 298 m NCRV: 7.00
Nieuws; 7.10 Gram -, 7.15 Gymn.; 7.30
Gram.; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00
Nieuws en wearber.; 3.18 Gewijde muz.;
8.45 Gram.; 9.00 Voor zieken; 9.30 Voor
de huisvrouw; 9.35 Gram.; 10.15 Idem;
10.30 Morgendienst; 11.00 „Het kind van
Europa", hoorspel.
12.00 Planoduo-, 12.30 Land- en tuin-
bouwmeded.; 12.33 Klass. muz.; 12 59
Klokgelui: 13.00 Nieuws; 13.15 Prot. In-
tei-k Thuisfront; 13,20 Gram.; 13.50
Gram.; 14.45 Voor meisjes: 15.00 Kamer-
ork.; 15.45 Gram.; 16.00 Voor de jeugd;
17.20 Orgelspel; 17.50 Mil. caus.
18.00 Viool, claveclmbèl en cello; -18.30
Spectrum Chr. Organ.- en Ver. leven:
18.45 Geest, lied.; 19.00 Nieuws en weer-
ber.; 19,10 Boekbespr.; 19.25 Gram.: 19.30
Buitenl. overz.; 19.50 Gram.; 20.00 Radio
krant; 20.20 Kamerkoor, bariton en orgel:
21.00 Lijdensoverdenking: 21.30 Piano
recital; 22.00 Gram.; 22,10 Idem: 22.30
Int. Evang. commentaar; 22.40 Gram.;
22.45 Overdenking; 23.00 Nieuws en
S.O.S,-ber,; 23.1524.00 Gram.
TELEVISIE-PROGRAMMA VOOR
DINSDAG.
KRO. 20.1521.45; Gastenboek: Het
uurwerk in de Joop der tijden"; KNMI.
pauze; film en actualiteiten.
Oplossing vorige
doordraai en
itztui lx# n e
voorstander
arnotutoost
nlèmoedetdz'
♦EPEtEtNEO»
dartvlatgom
snede^baars
sei n e l a n
TtKtTILtLtB
RAfA^R^AtMO
overstemmen
medetstpens
KRUISWOORD
HORIZONTAAL
1 schep
4 modejonker
7 vaaindel
10 steegje
11 voe-cbak
13 speelgoed
14 toelichting bij wets
ontwerp (afk.)
15 Europeaan
16 als voren (afk.)
19 metalloi'de (clicm.afk.)
20 deswege
24 strand tn Venetië
25 opschepperij
27 zenuwachtig
SO maanstand (afk.)
32 Duits pers. v.n.woord
33 pul
35 haver
36 zam-gnoot
3-7 sporeplant
39 loopvogel
40 bekende vuurtoren
43 familielid
44 weg
verticaal:
1 flesafsl uiting
2 gerecht
3 Eng. lidwoord
4 firma (afk.)
5 blad-nerf
6 kledingstuk
7 burcht
8 herdersknaap (Bijb.)
9 derhalve
10 insect
12 schroefboor
17 broodje
18 deel van weg
20 schroef
21 gevangenis
22 Friese jorugensmaartt
23 Europeaan
2-6 geslepen
28 getij
29 soort textiel
31 ledikant
32 verpakkingsmiddel
34 Romeins keizer
36 beroep
38 vlug
39 tijdperk
41 achter
42 tn 't afgelopen jaar
(afk.)
ÉÉN ANTWOORD
Lauri heeft intussen de consequenties uit de gehele situatie ge
trokken.
„Dus, ik ben feitelijk een gevangene", merkt zij op.
„Tot wij besloten hebben, wat wij met u zullen doen", zegt Pa
Jongg met een glimlach.
Ook Chloë Gay lacht kirrend.
„Daar is maar één antwoord op, niet Gurd?"
Gurd spreekt het beslissende woord:
„De toekomst van miss Lovat kan wachten, tot, wij onze eigen
toekomst besproken hebben. Kom mee naar de andere kamer".
Flint vindt Hopkins na zijn vergeefs telefoongesprek voor een
hoog huis met smeedijzeren hek.
„En?" vraagt Hopkins.
Flint schudt het hoofd.
„Ik zou voor de drommel wel willen weten, waar dat meisje
gebleven is", zegt hij.
„Tien tegen één, dat zij eerst iets is gaan eten, voor zij naar
huis ging. En als wij verstandig zijn, doen wij hetzelfde".
„Ik. heb zo het idee, dat je het verkeerd hebt Zij kan overal
zijn hier in deze gebouwen
Hopkins steekt oen sigaret in de mond. Flint geeft hem vuur.
Evèn is de muur naast hen verlicht en is het naambordje: „Gurd
8ste verdieping" te lezen. Zij zien hét geen van beiden.
