Rampenfonds werd bedolven
onder de girostrookjes
Tiende lijst van
verliezen
POSTERIJEN BRENGEN ZE
BIJ DOZEN VOL
Elke dag een nieuwe voorraad
Oud-N.S.B.-ers in het
ongelijk gesteld
Locomotief drong vijf meter
in diesel-electrisclie trein
In memoriam
dr. Chr. Tazelaar
De Drummer
der Demonen
door
Prof. J. Waterinh
Dank van generaal
Hasselman
Joodse partijleider
bijgezet in Kremlin
MAANDAG 16 FEBRUARI 1953
(TROUW
3
(Van onze Haagse redacteur).
De girostrookjes, bestemd voor rekeninghouder 9575 worden door
het centrale girokantoor niet verzonden in de bekende groene
enveloppen, die de girodienst voor dit doel pleegt te gebruiken. Op
de Statenlaan, bij het Nationaal Rampenfonds, worden deze
strookjes elke dag bij duizenden afgeleverd in grote kartonnen
dozen. Enkele stapels volle dozen zijn er reeds in de kast opgeborgen
en iedere dag komen er nieuwe bij, die door bereidwillige handen
worden bewerkt. Sorteren, boeken, tellen en controleren, het zijn
bezigheden waarmee men bij het Rampenfonds op het ogenblik
iedere dag de handen vol heeft.
De kantonrechter in Den Haag heeft
Zaterdagmorgen vonnis gewezen in de
zaak, die door de Stichting Oud-poli
tieke Delinquenten aanhangig was ge
maakt tegen de Staat en minister dr.
W. Drees. De kantonrechter heeft in
zijn vonnis de Stichting gerangschikt
onder artikel 1 van het besluit tot ont
binding van landrverraderlijike organi
saties, destijds uitgevaardigd door de
Nederlandse regering te Londen. Hier
uit volgt dat deze Stichting geen
rechtspersoonlijkheid heeft en der
halve niet wettig bestaat. In haar vor
dering tegen de staat en minister dr.
W. Drees is zij dus niet ontvankelijk.
Genoemde Stichting had deze zaak
aanhangig gemaakt, omdat zij meende
schade te helbben geleden door de
sluiting van het oorlogskerkhof in de
Peel op Zondag 9 November 1952, ten
gevolge waarvan zij daar geen „her
denking" kon houden.
In zijn vonnis overwoog de kanton
rechter bovendien, dat du-. Drees niet
aansprakelijk voor de sluiting kon
worden gesteld, omdat deze sluiting
door de minister van Oorlog op eigen
verantwoording was geschied. Eise-
resse werd veroordeeld in de kosten
van het geding.
Het Nationaal Rampenfonds was op
zulk een omvangrijk werk allerminst
berekend. De eerste Zondag van d»
ramp was mevrouw Bergmann, admi
nistratrice van het Oranje Kruis en
van het Rampenfonds, die bij het kan
toor woont, alleen toen de eerste offer
vaardige gevers zich kwamen melden.
Een inderhaast te voorschijn gehaald
schoolschrift bevat de boekhouding
van die gedenkwaardige Zondag. De
Maandag bracht reeds 190 giro-over
schrijvingen, spoedopdrachten uit Den
Haag en omgeving, die Maandagmorgen
in het bezit van de girodienst waren
en nog diezelfde dag werden verwerkt
en afgeleverd. Twintig duizend giro-
overschrijvingen en -stortingen kwa
men op Dinsdag 3 Februari binnen en
de volgende dag bracht de top. Toen
werden 25.600 strookjes bezorgd en
sindsdien brengt de girodienst nog
dagelijks bij duizenden tegelijk een
nieuwe voorraad werk, die ook elke
dag weer nieuwe vreugde en dank
baarheid betekent.
Mevrouw Bergmann en haar typistes
hadden deze administratie van giro,
bank, postwissels en contante betalin
gen onmogelijk alleen de baas kunnen
blijven, maar gelukkig was dat ook
niet nodig. Van alle kanten is hulp
ikomen opdagen. Als directeur van het
fonds stelde de gepensionneerde luit.
generaal Al-ons zich beschikbaar en de
portier van het kantoor Statenland 81
lis een P.T.T.-er.
Het toezicht o-p de administratie be
rust bij ambtenaren van de centrale
accountantsdienst en de mensen, die
de millioenenbedragen administreren,
zijn door diverse ministeries en instel
lingen uitgeleend of boden zich vrij
willig aan. Veel ruimte hebben zij niet,
want het Nationaal Rampenfonds is
maar klein behuisd. Ook voor dit pro
bleem werd echter medewerking ver
kregen. In een van de bij de P.T.T. in
gebruik zijnde panden aan de Konïngs-
ka-de kreeg de afdeling voorlichting en
fondsenwerving van -het fonds onder
dak. Op de Statenlaan worden alle zei
len bijgezet om de dagelijkse stroom.
Tafels met telmachines, giro
strookjes, boeken en ternauwer
nood, een plaatsje voor degenen,
die de administratie bijhouden,
zo ziet in deze dagen het kan
toor van het Nationaal Rampen
fonds er uit. Tussen vergaderin
gen en besprekingen door vindt
de directeur, luit.-generaal P.
Alons (staande rechts) nu en
dan even tijd om zich over de
stand van zaken te laten inlich
ten. Hier gebeurt dat door de
heer C. P. E. Aalbers van de
centrale accountantsdienst.
van giften administratief bij te houden,
maar op de Koningskade is de blik
naar de toekomst gericht. Daar worden
plannen beraamd, acties afgekeurd of
gestimuleerd en ideeën getoetst aan de
mogelijkheden. Het gaat er -o-m, dat ook
straks, wanneer de grote stroom van
spontane giften luwt, de gelden blijven
toevldeien ten behoeve van de waters
nood sla ch tof f ers.
Treinramp in Italië:
23 doden
Op het emplacement van Benevento
is gisteren de sneltrein van Bari naar
Napels met een vaart van 100 km uit
de rails gelopen. Minstens 23 Italia
nen zijn bij dit ongeluk om het leven
gekomen. Negen van de tien wagens
sloegen om. De locomotief ramde het
perron.
Waarschijnlijk passeerde de trein
het station met te grote snelheid. De
machinist en de stoker zijn, nadat zij
zich hadden laten verbinden, verdwe
nen. Zij werden later door de politie
gearresteerd. Volgens de machinist
hadden de remmen geweigerd. In de
trein bevonden zich vele Italianen, die
gingen emigreren naar Venezuela.
WIJZIGING VAN DE
BOTERWET
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp betreffende wijziging
van enige artikelen van de Boterwet.
Deze wijziging heeft ten doel de po
gingen tegen te -gaan, welke soms wor
den aangewend om door allerlei mis
leidende voorstellingen de scherpe
scheiding, welke bij de wet tussen bo
ter en margarine is gemaakt, zoveel
mogelijk te doen wegvallen.
Een doeltreffend optreden tegen deze
ongewenste praktijken is naar de me
ning van de minister slechts mogelijk
door een algeheel verbod van teksten
of afbeeldingen, die enigerlei betrek
king hebben op het boeren- of zuivel
bedrijf. Wil echter zulk een maatregel
doel treffen, dan zal hij zich niet tot de
aanduiding op de verpakking van mar
garine of op die waar moeten beper
ken, maar zich ook tot het aanprijzen
van de waar moeten uitstrekken.
Advertentie
Wanneer U 2:ch een ogenblik niet helemaal 6t
gevoelt, neem dan KING pepermunt. Dc heer
lijke smaak brengt U weer in dc juiste stemming,
dc verkwikkende eigenschappen herstellen Uw
werkkracht
de natuurzuivere
(ADVERTENTIE)
Van Tientallen lijders
aan Brandend Maagzuur
hebben er Dozijnen Kennies op
zak....
Altijd en overal ontmoet U lijders aan
brandend maagzuur en U herkent ze
aan.... de lof die ze voor Rennles
hebben. Innemen doen ze die tabletjes
onopvallend, want water of wat ook
komt er niet aan te pas. Ze helpen van
de ene minuut op de andere. Ook Uü
MILITAIREN BLIJVEN
OP THOLEN EN
ZUID-BEVELAND
Vervolg van pag. 1
lede ogen aan, hoe het werk thans tij
delijk is gestaakt. Op de deur van het
nood-secretarie van Nieuw-Vossemeer,
dat onderdak heeft gevonden in het
raadhuis van Steenbergen, hangt een
plakkaat:
„Voor ondag en Maandag worden
geen vergunningen afgegeven
(springvloed)".
En toch waren er vanochtend voor
dag en dauw al weer boeren en polder
werkers. die eens kwamen kijken of
bet de burgemeester nog steeds ernst
was met dat briefje.
„We moeten aan het werk. Al dit
niksdoen maakt een mens maar ballo-
rig en er is nou toch niks meer aan
de hand," zei een polderbewoner. Maar
de autoriteiten- zijn voor deze Maandag
nog onvermurwbaar. Zij nemen geen
enkel risico meer, omdat zij sinds de
eerste Februari te goed weten boe snel
en verraderlijk het water kan toeslaan.
Deze Maandag zal men nog lijdelijk
moeten toezien, maar morgen begint de
grote veldslag. Dan zal men een besin
maken met -de versterking van de dij
ken. die nog staan. De bressen gaat
men dichten en waar mogelijk zal het
ondergelopen land drooggemalen wor
den. Over het gehele n-oodgebied lag
vandaag een sfeer van ingehouden
activiteit. De afgelopen week is er een
van k-cortsaehtige consolidatie geweest.
Alles moest klaar zijn voor de moge-
Hike aanval van bet water gedurende
het weekeinde. Het was een periode
van defensieve versterking.
Wanneer morgen de fluiten op de
baggermolens en draglines met haar
schor signaal de nieuwe dag zullen
onenbreken, dan gaat het diikleger op
nieuw in het offenE>ef. En het zal een
adembenemend offensief zijn. Een
grote stormaanval van duizenden ge
harde werkers. Maandenlang zullen zil
zwoegen en ploeteren, pet zo lang tot
het verdronken land op de zee her
overd is.
Wagenvoerder werd gedood
Zaterdagmorgen tegen twaalf
op 't traject Alphen a. d. RijnGouda
Diesel-electrische trein, die te
11.23 uur uit Alphen aan de Rijn was
vertrokken, even voor het station
Gouda, nabii de spoorbrug over de
Gouwe, in botsing gekomen met een
losse locomotief. De personentrein, een
drie-wagenstel, ontspoorde. De be
stuurder, de heer G. J. Griffioen uit
Utrecht, geraakte in zijn cabine be
klemd. Hij is in het Van Itterson-
ziekenhuis te Gouda overleden.
De locomotief -drong ongeveer vijf
meter in de dieseltrein. Doordat het
voorste gedeelte van de dieseltrein
uit 2e klas-comipartimenten bestond
en deze weinig passagiers bevatten,
-werd van de reizigers slechts één ge
wond, namelijk de 56-jarige heer Th.
H. de Jong uit Go-uda. De conducteur
•viel bij de botsing boven op hem.
De machinist van de locomotief liep
geen letsel op. De materiële schade,
vooral aan de dieseltrein, is zeer aan
zienlijk. Het treinverkeer van en naar
Rotterdam en Den Haag ondervond
weini-g vertraging, omdat dit over af— I
zonderlijke sporen rijdt.
Doordat de dieseltrein met een
draaistel is ontspoord, w-erd de baan
beschadigd. Zaterdagavond en Zon
dagmorgen werd het verkeer tussen
Gouda en Alphen aan de Rijn met
bussen onderhouden. De baan was
'smiddags weer vrij.
Zoals op pag. 1 vermeld is gisteren te
Amsterdam plotseling overleden dr.
Christiaan Tazelaar, rector van het Ge
reformeerd Gym.n95i.u1p_ te Amsterdam.
Dr. Tazelaar wercl op 23 Augustus
1891 geboren te Weesp, waar zijn vader,
ds. J. P. Tazelaar, de bekende evange
lisatieman, predikant was. Hij studeerde
aan het Geref. Gymnasium in de hoofd
stad en werd vervolgens student aam de
Gemeentelijke Universiteit te Amster
dam. Hij promoveerde aldaar in 1925
op een dissertatie: „De jeugd van
Groen"- Reeds geruime tijd voor zijn
promotie was hij leraar geworden aan
de Christelijke Hogere Burgerschool
aan de Moreelsestraa-t te Amsterdam,
In 1946 werd hij rector van het Gere
formeerd Gymnasium aldaar.
Veel heeft dr. Tazelaar -gearbeid. Het
is onmogelijk hier al zijn functies op te
noemen. Wij willen er evenwel gaarne
op wijzen dat hij op twee fronten een
strijder geweest is met grote trouw en
ere. Enerzijds denken wij daarbij aan
zijn werk voor het georganiseerde
christelijk onderwijs. Tot aan zijn dood
toe was hij voorzitter van de Vereni
ging van Gereformeerde Scholen t(
Amsterdam en ook voorzitter van het
bestuur van de Gereformeerde Kweek
school. Jatrenlang is hij voorzitter
geweest van de Gereformeerde Biblio
theek vereniging en zeer lange tijd was
hij secretaris van de Organisatie van
Reünisten der S. S. R.
In zijn dagelijkse werk heeft dr.
Tazelaar voor hel christelijk onderwijs
zeer veel betekend. Hij bezat een bui
ten-gewoon charisma om leraar te zijn
En daar hij èn zijn vak èn zijn leerlin
gen liefhad, heeft hij voor zeer velen
ontzaglijk veel betekend.
121
STEEKT er iets achter zo'n opmer
king? Bedoelt dominee dat hij
zélf -nog plannen heeft, om een koor
op te richten?
„We hebben hier een schitterende
woning beschikbaar voor U," prijst
Veerkamp aan.
„Me dunkt, het moet voor U toch
ook aantrekkelijk zijn, om weer deel
te kunnen nemen aan het culturele
leven," veronderstelt Van Minne.
Dominee Dalman knikt. Hij is moe
en murw. Hij staat met z'n vrouw voor
hun eerste pastorie, de dorpspastorie.
Een oude boer leidt hen rond, en hij
wijst op de gele ranonkel, die met
dikke knoppen klaar staat om hen
straks te ontvangen. De spirea heeft
al hoge pluimen, en aan de appelbo
men zitten kleine, groene vruchtjes,
ontelbaar Het huis was ouderwets,
maar wat was de kamer gezellig, vooral
toen Theo's wiegje er stond
Hij glimlacht. Vanavond nog zal ik
daarvan aan de kinderen vertellen.
De stroom dunt. Een vriendelijke
man, een stille, ernstige man, deze
dominee.
Hij staat met een dikke sigaar in
z'n vingers, Kom, we drinken ook nog
een kopje koffie. De vrouw van de
koster heeft voor koffie gezorgd.
„We zijn er van overtuigd, dat U
Ihet bij ons buitengewoon naar Uw zin
zult hebben, dominee," dringt Van
Minne aan.
Ja, hebben wij die preker niet bezig
gehoord? Was het niet iets geweldigs,
om deze man te horen? Hebben we niet
al onze invloed aangewend, om juist
hem beroepen te krijgen?
„Ik denk, dat dominee er niet lang
meer over zal denken waagt Veer-
Immp olijk.
Dominee Dalman kijkt naar hen, als
of zij de leeuwen waren, en hij de
prooi. Zijn mondhoeken doen hem pijn
van het glimlachen, en hij is oneindig
moe. Het is zo gemakkelijk om dan
maar direct ja te zeggen. Ze hebben
me hier immers nodig. Zo'n stadsge
meente kan net zo min buiten een
predikant, als een dorpskerk. Ben ik
niet beroepen?
Dirk Beetekamp heeft een stuk ham
en viji-en-twintig gulden bij de we
duwe Donners laten brengen, en opoe
De Wi t heeft een hartaanval gehad
„Ik hoop nog deze week te beslissen,
broeders," hoort hij iemand zeggen.
Er zoemt een teleurstelling door de ver
gadering, maar de nieuwe dominee
kijkt op z'n horloge, en dan is hij de
eerste die opstaat. „Maar nu moet ik
beslist gaan, want ik wil nog graag
de eerstvolgende trein halen."
Het klinkt wat vals, wat onzeker,
om de eerstvolgende trein te noemen,
maar hij wil niet spreken van zijn
grote behoefte aan rust om te denken,
aan frisse lucht om te ademen, aan de
geur van bomen en koeien, van water
en wind, om weer thuis te zijn. Ben ik
nou in de stad geboren? En ben ik die
stad dan zó grondig ontwend?
Het laatste stuk, zo van de Maria-
hoeve tot huis, loopt hij. Ze zullen
thuis toch wel naar bed zijn, ik kan
best lopen dat eindje. Ik zou hier wil
len blijven, maar ik mag immers niet
mijn wil doen? Die mensen daar roepen,
en hier trekken ze
De deur gaat geluidloos open. Hé,
Theo is nog op „Ben je nog op, jon
gen?"
„Ja vader. Hoe was het?"
En als hij binnen is, gaat de deur van
de slaapkamer op een kier, en Daantjes
hoofd steekt om de hoek.
„Slaap je nog niet, kerel?''
Óp blote voeten komen Nellie en
Rudi naar beneden. „Kinderen, jullie
óók nog wakker?"
Ze staan er een beetje beteuterd bij
te kijken met z'n allen. Opa slaapt
zeker al?
Ja, opa slaapt al. Opa slaapt allang!
„Gaan jullie dan maar even mee naar
de studeerkamer."
Stil volgen ze hem. Dit uur is een
belangrijk uur, het kan beslissen over
toekomst en geluk. Daantje durft niks
te zeggen, hij houdt zich maar wat op
de achtergrond. Als vader mij ziet,
zal hij misschien wel vinden dat het
beter is dat we hier weg gaan. Het zal
in de stad best mooier zijn, en ik kan
niet meer zulke gekke dingen doen. En
wat maakt het uit? Er is daar net zo
goed een H.B.S. als hier
„Toen ik daar van-avond kennis
maakte met al die vreemde, maar erg
vriendelijke mensen, moest ik er In
eens aan denken, hoe we hier ontvan
gen werden, je moeder en ik. De vader
van lange Van Leeuwen stond bij het
hek van de tuin op ons te wachten,
het eerste, dat hij ons wees, was
een pol gele ranonkels, en de spirea
die er nu nog staat. En de appelboom
liet hij ons zien. Vol kleine, groene
appeltjes."
,Die achterste boom zeker," zegt
Rudi. „Dat zijn wilde, maar die boom
zit altijd erg vol."
Vader denkt even na. Dan glimlacht
hij begrijpend. „Ik weet het niet pre
cies, Ru, maar dat kan best, want daar
na ging hij ons voor naar het kerk
hof. Er is hier ruimte genoeg, ook
voor jullie." zei hij. „Je hoeft om ons
niet eerder weg te gaan, dan de Here
het wil."
Het blijft lang stil. Ze kunnen zich
ook allemaal zo erg goed vooi'stellen
hoe dat geweest moet zijn. Moeder en
vader, en dan zo'n krom mannetje, zo
als pake De Wit vroeger was. Die
ouwe Van Leeuwen moet ook krom
geweest zijn, al hebben ze die nooit
meer gekend.
Maar als dan niemand wat vraagt,
wordt het Daantje toch te benauwd.
Hij moet horen hoe het afliep, anders
weet je nog niks.
„En moeder?" vraagt hij.
„Moeder?"
„Ja," vult Nelüe ongeduldig aan.
„Moeder zei toch zeker wat?"
„O ja, dat is waar. Moeder zei:
Als de mensen ons hier zolang kunnen
gebruiken, weet ik geen mooier plekje
om altijd te blijven wonen
„Nou!", roept Daantje.
Hij kan die stiite niet verdragen,
maar hij wil ook zeggen dat er dan
ook niet langer over gepraat hoeft te
worden. Waarom zouden we weggaan,
als moeder tóen al wist dat het hier
het fijnste was?
„Vader krijgt het in de stad veel
makkelijker," gaat dominee Dalman
verder.
Hy heeft Daantje zeker niet zo dui
delijk „Nou!" horen roepen.
„En wat ik er vanavond van gehoord
en gezien heb, doet me vermoeden dat
het ook een meelevende gemeente
somt dominee op.
Ze zwijgen. Over dat punt kunnen
ze niet oordelen. Als dat zo is ja
„Er is een mooi huis beschikbaar
„En een tuin?", vraagt Rudi
„Ook wel een tuin, denk ik," glim
lacht vader.
„Maar geen enkele boer in de buurt
natuurlijk," minacht Rudi.
,Nee, dat denk ik niet, maar als je
toch naar Wagenin-gen gaat..."
„En verder?", geeft Theo ook de
andere partij een royale kans.
,Het geld mag niet meetellen," be
slist vader direct al. „Er is wel een
kerkkoor. Het moet zelfs een goed
koor zijn."
„Maar geen fanfare," windt Daantje
zich op, omdat Theo nu ook al afvalt.
,En geen buur Stoffels, geen veld
wachter, geen juffrouw Donners, die
ons huis schoonmaakt, geen Steven
geenIk wil niet weg! Ik wil hier
blijven!" (Slot volgt)
In de laatste zeven jaren van zijn
leven diende hij het Geref. Gymnasium
als rector op een wijze die enkel be
wondering heeft afgedwongen van de
genen, die van nabij zijn werk konden
gadeslaan. Met grote plichtsgetrouw
heid en bijna met een moederlijke zorg
deed hij alles wat hij voor zijn school
kon doen van 's morgens kwart over
acht tot 's avonds dikwijls na zessen.
Naast zijn werk in de school had dr.
Tazelaar zijn velerlei arbeid op het ter
rein van de letterkunde. Zijn verdien
sten daar werden erkend doordien hij
benoemd werd tot lid van de Maat
schappij der Nederlandse Letterkunde,
tot lid van het Historisch Genootschap
en tot lid van de Kring van Christelijke
Historici. Jarenlang was hij als literair
medewerker verbonden aan de redactie
van „Stemmen des Tijds". van „De Re
formatie" en later van „Het Calvinis
tisch Weekblad".
Hij schreef onderscheidene boeken,
waarvan wij noemen: „Moderne Ro
mankunst", „Karakterschets van Alice
Nahon met bloemlezing", „Het Huwe
lijksprobleem in de Literatuur (samen
met dr. C. J- M. Honig)", „Tien jaren
Oogst", „Onuitgegeven brieven van
mevrouw Posboom-Toussaint" en „Be
knopt handboek der Nederlandse Let
terkunde". Verder schreef hij nog
artikelen in allerlei encyclopaedieën,
week- en maandbladen-
Maar niet in de eerste plaats in dat
gene wat wij noemden ligt de betekenis
van dr. Tazelaar als literator. Zijn grote
verdienste ligt daarin, dat hij in brede
kring het gereformeerde volk geleerd
heeft hoe het ook critisch boeken,
vooral romans, moet lezen.
Toen dr. Tazelaar omstreeks het einde
van de eerste wereldoorlog begon met
zijn critieken was er bij vele gerefor
meerde christenen óf een volkomen
afzijdigheid van öf een volkomen cri-
tiekloze houding jegens de moderne
literatuur. Ik weet dat het werk van
dr. Tazelaar niet door allen, vooral niet
door alle jongeren volkomen werd ge
waardeerd. Maar ik weet evenzeer dat
dr. Tazelaar de literaire smaak van het
gereformeerde volksdeel zeer sterk
heeft gevormd. En dat hij dat gedaan
heeft op een volkomen verantwoorde
wijze. Hij heeft belangstelling gewekt
voor de literaire verschijnselen waarmee
duizenden in aanraking kwamen. Zijn
visie op de boeken die hij recenseerde
(en honderden heeft hij er gerecen
seerd) was altijd principieel en hoewel
enerzijds zeer voorzichtig, anderzijds
toch ook zeer beslist waarneer het ging
om de grondslagen van onze levens
houding.
Na de tweede wereldoorlog heeft dr.
Tazelaar weinig meer gepubliceerd.
Zijn gymnasium nam hem geheel in be
slag- Toen ik hem kort geleden sprak
zei hij, dat hij misschien, als hij zijn
pensioen kreeg over vier jaar, nog wel
eens weer wat te zeggen had. Nu wilde
hij zich geheel wijden aan zijn jongens
en aan de colleges die hij als didac
ticus gaf aan de studenten in de Neder
landse taal en letterkunde aan de V. U.
Grote waardering voor de wijze
waarop hij beide opgaven vervulde
weerhield me toch niet om te zeggen
dat ik hoopte dat hij nog eens weer zou
spreken en schrijven, zoals hij dat vroe
ger zo veel had gedaan. Hij beloofde
dat, maar dan later.
God heeft hem weggenomen. Dat
later zal niet meer zijn. Maar dankbaar
gedenken wij wat dr. Ohris Tazelaar
in het gereformeerd leven heeft bete
kend. Zelf was hij schuw voor alle lof.
Wij-willen dan ook niet veel meer hier-
Een beeld van de enorme ravage
na het treinongeluk bij Gouda.
Het voorste gedeelte van de diesel-
electrische werd geheel verwoest.
(Advertentie)
Arme huid.
Indien Uw huid arm en schraal is,
niet soepel en zuiver, brengt PUROL
al de gewenste verbeteringen.
van zeggen. Slechts dit: dat wij hopen
dat vele jongeren, vooral de literair ge-
interesseerden, kennis zullen nemen van
het vele dat dr. Tazelaar gaf. En dan
iets anders dat wij ook hopen. Dat God
zijn vrouw, die zo geheel onverwacht
haar man moest missen, moge trooster»
Zij moge welen dat ook zij in deze da
gen in brede kring niet wordt vergeten.
De chef van de generale staf heeft
tot de commandanten van de Britse
strijdkrachten in Duitsland, het USA-
leger Duitsland, de Canadese brigade
en de cliefs van staven van Frankrijk
en België een brief gericht, waarin
hij zijn grote bewondering uit voor de
ijver, moed en zelfopoffering, die de
onder hun bevelen gestelde militairen
aan de dag hebben gelegd bij het
redden van mensenlevens, het in vei
ligheid brengen van vee en het voor.
lopig dijkherstel.
Een urn met de as van Ljew Zacha-
rowitsj Mechlis is Zondag met staatseer
bijgezet in een muur van het Kremlin
achter de graftombe van Lenin. Mech
lis, één der meest vooraanstaande Joden
in Rusland en voormalig minister, was
Vrijdag in de ouderdom van 64 jaar
overleden.
Zaterdag hadden regeringsleiders om
beurten de wacht betrokken bij 't stof
felijk overschot, dat lag op-gebaard in
het gebouw van de vakverenigingen,
waar velen de dode de laatste eer kwa
men bewijzen.
Een begrafenis op het Rode Plein is
een eer, die alleen bewezen wordt aan
de hoogste functionarissen van de re
gering en de party.
Ongetwijfeld wilde het Kremlin hier
mede bewijzen, dat het niet anti-
semiet:sch is. Mechlis deed in 1937
ijverig mede aan de zuivering van het
Rode Leger en verwierf zich daarmede
Stalin's bijzondere gunst. Van 1940 tot
1950 was hij minister voor de Staats
controle. Zijn voornaamste taak was
het politieke toezicht op de strijd
krachten. Mechlis was in het buiten
land weinig bekend, in het binnenland
gehaat. Hij was, zoals Tass vandaag
zeide, „een trouwe zoon van de partij
van Lenin en Stalin, die zich tot het
einde toe wijdde aan zijn socialistische
moederland'*.
De laatste jaren was Mechlis bed
legerig Hij 'stierf aan een hartverlam
ming. De enige Jood, die nog in het
Centraal Com:té overblijft, is Stalin's
zwager Kaganowitsj.
Bunkers komen uit het
zand te voorschijn
Sinds de bevrijding verkeerde men
in de veronderstelling, dat zich in de
duinen van Delflands zeewering 41
bunkers bevonden. Bij de watervloed
van 1 Februari zijn echter verschei
dene bunkers, die onder het zand ver
borgen waren, blootgekomen. Men
heeft er nu al zestig geteld. Verwacht
wordt dat dit aantal nog zal stijgen.
Inmiddels is men begonnen met het
opblazen van de bunkers.
Van het Informatiebureau van het Nederlandse Rode Kruis
ontvingen wij de 10de lijst van slachtoffers veai de watersnood.
De lijst is gedateerd 14-2-'53.
(„Het Ned. Rode Kruis kan in verband met de omstandig
heden, waaronder de gegevens van deze verlieslijst worden
verzameld, niet de volledige garantie geven voor de betrouw
baarheid. Het is dus mogelijk, dat een enkele wijziging achter
af noodzakelijk zal blijken").
KORTGENE.
Van Vliet. Jan, geb. 16.2.48 te Bandoeng, zoon van Gerritje van Vliet, laatste
adres: Torendijk 401 g.
Verburg. Daniël, geb. 5.2.29 te Kortgene. laatste adres: Torendijk 371.
Dierkx, Ferdinand, geb. 20.2 52 te Kortgene, zoon van Abraham Dïerkx en
Augustine Jacobs, laatste adres: Torendijk 401 h.
Dierkx, Gustave Antoine, geb. 28.7.50 te Djakarta, zoon van Abraham Dlerkx en
Augustine Jacobs, laatste adres: Torendijk 401 h.
NIEUWE TONGE.
n Joh. Koppenaal, laatste adres:
i Plona Palingdood, laatste adres:
Palingdood, Plona, geb. 13,10.64, echtgenote
2e Westerstraat 3.
Koppenaal, Johannes, geb. 22.1.65, echtgenoot 1
2e Westerstraat 3.
Prince, Maria, geb. 15.1.67, laatste adres: Kerkring 23.
Van 't Hof. Catharina, geb. 25.2,85, echtgenote van L. Zweerus, laatste adres:
2e Westerslraat 7.
Wesdorp, Pieter. geb. 12,6.87, echtgenoot van J. M. Haanenberg, laatste adres:
B. Overdorpstraat 12.
Haanenberg. Johanna M„ geb. 24,5,89, echtgenote van P. Wesdorp. laatste adres:
van 't Hof, laatste adres:
Overdorpstraat 12.
Zweerus, Leendert. geb. 22.8.85, echtgenoot
2e Westerstraat 7.
Hers, Arentje W.. geb. 21.12.73, weduwe van C. Kievit, laatste adres: Korte-
weegje 22.
Timmer Huibrecht. geb. 13.3.82. laatste adres: Wentinkstraat 4.
Meijer. Krijn. geb. 24.10.40, laatste adres: Battenoordsedijk 22.
Brooshoofd, Johanna E„ geb. 1.10,91, laatste adres: 2e Westerstraat 9.
Verweü, Anna Lijntje, geb. 7.1,83, weduwe van G. Sneep, laatste adres: Korte-
weegje 9.
HoogStraate, Aagje. geb. 9.6,42, laatste adres: Gen. Snijdersstraat. 17.
Bruggeman. Marimts, geb. 11 4.46, laatste adres: Battenoordsedijk 34.
Bruggeman. Cornelus. geb. 9.12.50. laatste adres: Battenoordsedijk 34.
Jansen. Maria, geb. 3.2.10, echtgenote van J. W. Bruggeman. laatste adres
Battenoordsedijk 34.
Bestman, Maria, geb. 3.10.88, echtgenote van P. du Pree. laatste adres: Haven
weg 1.
Brooshoofd, Adriaantje, geb. 24.6,88, laatste adres: 2e Westerstraat 9.
Breur, Laurens, geb. 21,5.99. echtgenoot van N. Koppenaal, laatste adres:
Zuiddijk 80.
STAVENISSE.
Geïdentificeerd.
Mol. Adriana, geb. 20 7.39 te Stavenisse. dochter van Marinus Mol en Dina Cor
nelia Johanna de Graaf, laatste adres: Kerkstraat A 306 a.
Moerland, Cornelia Geertruida. geb. 20.9.15 te Stavenisse echtgenote van Marinus
Cornelis den Braber, laatste adres- Oudelandsedijk A 98.
\tan Iwaarden, Jannetje, geb. 2.1,97 te Stavenisse. echtgenote van Johannes Jacob
Hage. laatste adres: Buurtweg a 91
VOGELWAARDE.
Voshaart. Willy Emelia. geb.18.10 39. laatste adres: Westdyk 2.
