'onncwa Siroop Vreugde en dankbaarheid in Mole naarsgraaf ondanks ongerief En Nederland offert maar door FRIESCH DAGBLAD In afwachting m wat sinteren. schrijven Een Deens standpunt Een Deense journalist van het blad Politiken heeft zich begeven naar de di recteur van het Deense K. N. M. I., de heer Johs. Egedal met de vraag: .,Kan ons. De nen, ook zo iets verschrikkelijks overko men als Zeeland. Zuidholland en Brabant*' De K- N M. I.-directeur antwoordde aldus, zo schrijft „Vrij Nederland": ,,Wjj kunnen zes a zeven uur van tevo ren de hoogte van het water voorspellen," zei de heer Egedal tot de redacteur vaij ..Politiken". „en in Holland hadden hon derden slachtoffers van de storm- en wa terramp gered kunnen worden, als ze daar bijtijds maatregelen hadden getrof fen. En die maatregelen hadden de Hol landers kunnen treffen, als er maar een goede samenwerking was geweest tussen de weerkundigen en de hydrografen. Want de watermassa's, die Zuidwestelijk Nederland overspoelden, waren niet zo zeer het gevolg van storm en hoge water stand, neen. door de rotatie van de aarde, die de zeemassa's naar rechts doet afwij ken, gepaard aan de andere factoren, is de verschrikking ontstaan, die mens en dier in de slaap overviel. Maar... aldus nog steeds de directeur van het Deense K.N.M.I., „dat was niet nodig geweest. Als weerkundigen en hydrografen samen werken, is het. mogelijk binnen enkele seconden te voorzien, dat er een enorm hoge waterstand op komst is en het neemt niet meer dan vijf minuten tijd, om de hoogte daarvan precies uit te rekenen. Als men dat. nu maar gedaan had, had men de verraste bevolking zes a zeven uur vóór de ontzetting kunnen waarschuwen en tot evacuatie kunnen bewegen Opvallend stukje onzin ..Vrij Nederland'" is daarna gewandeld naar de Directeur van ons K. N. M. I. te de Bilt, ir. C. J. Warners, om zijn mening te vragen over de mening van diens Deense collega. Ir. Warners antwoordde: Afgezien van de vraag, wie verantwoor delijk is voor de Deense opvattingen, zoals wij die hier hebben samengevat en in het midden latend of de heer Egedal behoefte had een verhaaltje op te hangen, dan wel dat ..Politiken" lust had een opvallend stukje onzin mede te delen, feit blijft, dat de Denen vooral niet moeten geloven, dat Nederland niet wist wat z ij wel we ten. Er. belangrijker nog is, dat wij Ne derlanders goed begrijpen, dat de ramp. die ons overkwam, niets te maken heeft met een tekort aan samenwerking tussen meteorologen en hydrografen. Bij Schotland is een depressie ontstaan, die in tegenstelling tot andere depressies slechts zeer langzaam naar het Oosien wegtrok. Te langzaam. Daardoor kreeg de storm langer dan anders, tè lang, gelegen heid op het ondiepe water van de Noord zee zijn invloed uit te oefenen. Die storm was hevig, maar bij stukken na niet de hevigste, die onze kusten kennen. Maar de lange duur, daar zit H in! De water massa's, die door de ondiepte van de Noordzee slechts een horizontale uitweg konden vinden, werdén in hoge, rneters- hoge beweging gebracht. Uitwegen kent de Noordzee slechts in het Nauw van Ca lais, welks naam reeds aanduidt, dat er nauwelijks doorgang is, terwijl het Ska- gérak helemaal geen uitwijkmogelijkheid biedt. De hele Noordzee kwam in een ver schrikkelijk horizontale beweging en dal verklaart ook waarom Engeland, dat im mers van de windrichting af lag, ook over stromingen heeft gehad, zij het van min der ernstige aard dan Nederland. Want ons land lag precies loodrecht op de voort gejaagde. in eeuwen niet gekende hoge watermassa's, die alleen in de zeegaten van Zeeland en Zuidholland een uitweg vonden. Er is gewaarschuwd Het K. N. M. I. in Nederland kon dus ook gevaarlijk hoog water voorspellen en bet- is gebeurd ook. Want. zo vervolgt en be sluit „Vrij Nederland": Dat dit gebeuren ging, welvoor zo ver de Denen dat konden voorspellen en berekenen, konden wij dat ook. Sterker: wij hebb en dat ook gedaan, Daarvoor hebben wij geen Deense dienst nodig. De vroegere directeur van het K.N.M.I. in De Bilt, ir. E. van Everdingen. heeft daaraan vele studies gewijd, de Neder lander dr. W. F. Schalkwijk promoveerde reeds in 1947 op het onderwerp: „De in vloed van storm en golven op de Neder landse kust". Hun studies en hun ervaringen, met die van talrijke andere onderzoekers op dit gebied, liggen bij het K..N.M.I. in De Bilt~vast. En sinds jaar en dag bestaat er een vast systeem om uit de weerkundige gegevens de -te verwachten waterstanden te berekenen. En er bestaat eveneens een vaste methode bij bepaalde te voorspellen bijzondere gebeurtenissen, waarschuwin gen te laten uitgaan naar diensten van waterstaat, burgemeesters, polderbesturen, dijkgraven en wie nog meer. Dit is ook die noodlottige Zaterdag ge beurd. Reeds uren vóór de springgoiven ons land overstroomden, gingen de waar schuwingen uit voor „gevaarlijk hoog wa ter' en insiders wisten en weten wat da*, tè betekenen heeft. Wat dat betreft doet Nederland niet an ders dan Denemarken. België onwaardig „De Nederlandse Industrie" wacht op een openlijke afkeuring van de daden van de Sibelux. Sibelux is een actie van Belgische fabrikanten tegen de Benelux. Met. een ve nijnig pamflet heeft het comité zich Legen het. „industrieel paleis Nederland" gekeerd. Het blad schrijft er over: Wanneer Sibelux er met dergelijke me thodes in zou slagen de vriendschap tussen onze beide volkeren te vergiftigen reeds worden herhaaldelijk Nederlandse auto's in Brussel gemolesteerd dan vraagt men I zich bij óns met bezorgdheid af: heeft het t Aan het werk Kruidenier P. Timmer staat al gauw weer achter de toonbank om de eerste klanten te helpen. De voorraad in zijn huis bleek in goede staat te verkeren, maar in het pak huis onder aan de dijk drijft de bleekpoe- der en het aardappelmeel rond in een plas van azijn en chloorwater. Zijn buurman Sam staat voor hetzelfde feit, maar voor lopig kunnen de huisvrouwen in ieder ge val geholpen worden cn er zal wel spoedig nieuwe voorraad worden aangevoerd. Sterrenburg van de watermolen huist in zijn eentje op de eerste verdieping van zijn oning, waarin nog een meter water staat.. Hij heeft er al handigheid in gekregen om van de zevende tree van de trap op de tafel in het portaal en van die tafel in zijn boot te stappen, als hij 's morgens naar zijn mo len vaart aan het andere eind van het erf. Die molen kan jammer genoeg nog niet helpen bij het leegmalen van de Molenaars- graafse polder, want het grote tandrad, dat het scheprad aan het draaien moet brengen heeft dagen lang onder water gestaan. Bij (Advertentie) ZWARE HOEST, BRONCHITIS! SDan helpt SL'JM-OPLOSSEND zin. dat onze 'abrikanlen zich met heren, die dergelijke acties steunèn, aan één ta fel scharen om r.aar een gemeenschappe- lijke oplossing van de moeilijkheden te streven Sibelux is hard bezig de goede naam van de Belgische zakenwereld in ons land te grabbel te gooien. Nog vertrouwen wij. dat men spoedig het gevaar hiervan zal inzien wij zijn overtuigd, dat die actie door het, overgrote deel van de Belgische industriëlen niet gedeeld wordt, en zeker niet door het. Verbond van de Belgische Nijverheid, Wij wachten slechts op de ipcnlijkc afkeuring cloor hen, die breder :ien. .Want het kan niet zijn, dat Sibelux de zakenmoraa! van België en Luxem burg vertegenwoordigt, dat is onze Zuider buren onwaardig. de eerste pogingen om de molen op gang te brengen, sprongen de houten tanden in stukken en er wordt nu met man en macht gewerkt om de zaak weer in orde te krijgen. Aart. Aantjes was .een van de eerste boe'- len. die konden terugkeren. Zijn huis is droog maar als hij vanuit de stal zijn erf wil opstappen, komt hij in het water terecht. Voorlopig heeft, hij nog geen lijd om aan het weggespoelde hooi en de andere scha deposten te denken. Hij doet de laatste da gen het. werk van een detective, want zijn 30 koeien moeten weer terug in de stal en dat gaat niet zo gemakkelijk. In Wijngaarden is veel vee verdronken, maar hier had men nog gelegenheid om het weg te drijven naar veiliger plaatsen. Met een kudde van 500 stuks zijn jantjes' koeien de polder uitgevoerd en daarna links en rechts ondergebracht. Het is nu maai'' de vraag: waar? Na veel speuren vond hij de meeste beesten terug. Gisteren kwamen er nog zes behouden thuis, maar zes anderen bleven tot dusver spoorloos. Terug naar eigen heem (Van onze Utrechtse correspondent) Op de weg tussen Ottoland en Molenaarsgraaf liggen hier en daar wat door weekte zakken met zand; een herinnering aan cle wanhopige strijd, die hier werd gevoerd om het water tegen te houden. Die strijd werd verlóren, want het Westelijk deel van de Alblasserwaard is nog steeds overdekt met 100 millioen kubieke meter water. Maar toch is het ergste leed hier al weer geleden. De gaten in de dijken van Noord en Merwede zijn hersteld en dag en nacht werken gemalen, hulpgemalen en pompinstallaties om het land weer droog tc krijgen." Gisteren spoelde het water hier nog over de weg, vandaag staat het al weer enkele centimeters beneden de kruin. De grootste gaten in het wegdek zijn provisorisch gerepareerd met zandzakken en ijzeren platen en over deze weg trekken thans dagelijks' de bewoners van Mole naarsgraaf en omgeving terug naar het eigen heem. Burgemeester Brouwer zit achter een met paperassen beladen bureau in een bovenvertrek van het gemeentehuis in Molenaarsgraaf. Een fles met een gorgel drank en een doos pillen staan vlak bij de hand, wartt door oververmoeidheid cn door het schreeuwen op de dijken tegen het allcsoverstemmende gebulder van de wind is hij zijn stem bijna geheel kwijt Alleen met een hees gefluister kan hij nog aanwijzingen geven aan de in- en uitlo pende ambtenaren en politiemensen. Deze burgemeester zwaait de scepter over drie verdronken gemeenten, Molenaarsgraaf, Brandwijk en Wijngaarden, en de noden en zorgen van honderden worden op zijn bureau gedeponeerd. Dagenlang waren de burgemeester en zijn ambtenaren in het gemeentehuis met de in de Ned. Hervormde pastorie inge kwartierde mannen van de reserve Rijks politie de enige levende wezens in de wijde omtrek- Alleen hier brandde des avonds een paar lichtjes en hier steeg de blauwe rook op uit de schoorsteen. Verder was er niets als een drassige dijkkruin en ondergelopen huizen met zwarte vensters als blinde ogen. Als een eiland lag de dorpskern in de wijde watervlakte, waar boven de boomkruinen hun kale takken uitstrekten naar de donkere lucht. Het ge klots van het water tegen de dijk en het droefgeestig gehuil van de wind waren de enige geluiden, die de stilte in dit uitge storven oord verbraken. Terugkeer Maar nu zijn de huizen op dijkniveau allen weer droog cn de weg is weer be gaanbaar. Onmiddellijk werd het parool uitgegeven: „Ambachtsmensen en winke liers kunnen terugkeren, met hun vrouw maar zonder kinderen." De bakker en de kruidenier, de timmerman en de metse laar moeten immers eerst hun werk her vat hebben, voor de anderen kunnen ko men. En de kinderen kunnen beter nog in veiliger oorden blijven, tot de spring vloed voorbij is en totdat het gevaar voor epidemieën is geweken. Zo komen ze dan terug, de pioniers, die het dorp voor de anderen weer bewoon baar moeten maken. Ze komen van Nieuwpoort. en van Schoonhoven en van nog verder weg. Bij de Vuilendam pas seren ze de politiewacht., die hup have en goed al die' dagen heeft' beschermd tegeh rondzwervend gespuis en ev'en later za gen ze huis en hof weer terug- Dat is een blij moment, vooral wanneer blijkt dat het inderhaast naar de zolder gebrachte meubilair nog in goede staat verkeert en dat de waterschade beneden nogal mee valt. Onmiddellijk worden de handen uit de mouwen gestoken- De vrouwen trekkén aan het werk met emmers en dweilen, de bakker stookt zijn oven droog, dokter Burggraaf vaart van zijn huisdeur naai de weg om instructies te geven voor de bouw van een noodbrug, waar langs de patiënten hem weer zullen kunnen be reiken. Het leven keert terug in dit ver dronken land. Dankbaar Zo heeft iedereen zijn moeilijkheden, zijn schade en zijn ongerief. Maar het herstel- lingswerk wordt toch over het algemeen opgewekt' en in een dankbare' stemming verricht. „Als we naar andere rampgebie den kijken, moeten we blij zijn. dat wij al terug zijn en dat het in de Waard allemaal nog zo betrekkelijk goed is afgelopen", is een geluid, dat we overal horen. Ook burgemeester Brouwer denkt er over. „Veel vee kon worden gered, de hui zen hier in de buurt staan allemaal nog overeind en velen hebben een groot deel van hun inboedel op zolder in veiligheid kunnen brengen. Als ik de verhalen lees over Goeree en Schouwen moet ik zeggen dat wij nog niets hebben meegemaakt", zo zegt hij. Hij is dankbaar, dat Palthe in Al melo de gemeente Molenaarsgraaf heeft ge adopteerd cn dat daar door overwerk en een bijdrage van de directie reeds f 15000 bi.iecn werd gebracht Het zwaartepunt van de hulpverlening zal echter gelegd moeten worden in de gebeden, waar haast geen huis meer overeind staat en waar geen koe meer in leven is. Want eer het zo ver is. dat ook in die gebieden de schoorstenen van de herbouw de boerderijen weer roken en de boer weer zijn koeien bijeen drijft op melkenstijd, zal het leven in. de Waard zijn normale loop al lang'weer hebben hervat. Dan zal die donkere FebruarinaclU alleen nog als een. boze droom voortleven in de herinnering van cle mensen in Brandwijk en Molenaars graaf. Dan zal slechts een nieuw verhaal zijn toegevoegd aan de velen, die hier op winteravonden, aan de haard worden ver teld over het water, dat alle eeuwen door kwam. verdreven en weer terug kwam. Alleen in de huizen, waar de oude erf vijand iemand wegsleurde uit de familie kring. zullen nog wonden schrijnen, als zelfs de littekens in de dijken en wegen al weer lang verdwenen zijn. Ook de kerkcollecten zijn belangrijk te noemen Laten we vandaag met de kerken beginnen, want wat de kerkgangers, na aan de algemene collecte te hebben gegeven, bovendien nog in de kerkbuil hebben laten glij den. is belangrijk genoeg om apart te vermelden. Zo heeft hét Bisdom Haarlem (glo baal genomen: Noord- en Zuidholland met Zeeland f 1,003.747.63. dus ruim één millioen gulden aan kerkcollecten opgebracht. En de questor-generaal van de Nea. Herv. Kerk ontving tot op 14 Ftbruari j.l. aan collecten voor het Rampenfonds f915.000. Dit zijn toch bedragen die geven te denken. „Beurzen open, dijken dicht' Radio cn televisie hebben Zaterdagavond bewezen, dat zij een grote rol zullen mee spelen in de actie voor het Rampenfonds. In de eerste Zaterdagse uitzending van „Beurzen open. dijken dicht'" stroomden geld, initiatieven cn gelukkige voorbeelden van geldinzamelingen in de luidspreker en op het televisiescherm en de oogst van deze avond mag er zijn: ruim driekwart millioen,, Het ziet er naar,uit, dat ons volk zich op maakt om naast 't vele, dat reeds gegeven is, nog eens allerlei acties te voeren en deze serie uitzendingen te maken tot „de dijkdoorbraak van offervaardigheid", die men ei' nauwelijks van mocht verwachten, Het totaal van „Beurzen open, dijken dicht" sloot Zaterdagavond op f 803.503.77. Daarbfj is de aan prof. Kors toegezegde en aan het Rampenfonds overgemaakte ,,ton" van een luisteraar niet meegerekend. De geldvloed Het Ned. Bageerbedrijf gaf f 100.000; Hui zen (N..H.) passeerde de ton i.f107.211.63 Arnhem bracht het tot Zaterdag f911.377 maar zij maken daar het millioen vast vol! Zijderveld. een klein dorpje, bracht f7322 op. Barendrecht f 57.000; Kloe'inge f'39.557.91 en twee drachtige vaarzen: Groot Ammers ruim f50.000 of f28 per hoofd: Nieuwpoort f8000: Langerak ruim f 10.000; Het Ned. Rode Kruis, afd. Venlo verzamelde f 130.446.16 Goes verzamelde f35.454.80: de drie kérken bovendien nog f 12.000: Midwolda f60.500. Ged. St. van Zuidholland stellen Staten voor f 200.000 beschikbaar le stellen. De „harte- plichtactie" te Amsterdam boekte reeds f22.000. En Zaterdag hebben de Limburgse mijnwerkers weer overgewerkt waar- door de bijdrage van Limburg steeg tot f 3.000.000. In Den Haag is een comité van Veilinghouders gesticht, die een veiling Amerikaanse studiegroep naar België en Nederland De eerste groep van 5 Amerikanen, die volgens de instructie van Harold Stassen, directeur van het bureau voor de weder zijdse beveiliging, in Europa het function- ncren van de diensten van de M.S.A. en de verdeling van de Amerikaanse hulp moeten bestuderen ,is Donderdag per vliegtuig uit New York naar België en Nederland vertrokken. De missie staat onder leiding van Paul Boole McKee, president van de ..Pacific Power and Light of Portland". McKee verklaarde, dat hij ongeveer een maand in België en Ne derland dacht te blijven. De andere leden van de missie zijn admiraal Monroe Kelly, voormalig marine-attaché in Den Haag, Hubert Scher, economisch adviseur uit San Francisco, Edgar Smith uit Portland en Russell Wardburg, vice-president van de ..Guaranty Trust Company of New York''. Een zesde Amerikaan, die zich op het ogenblik in Zwitserland bevindt, zal zich te Brussel bij de missie voegen. Landbouwherstel vangt werk zaamheden aan Als orgaan voor de vaststelling en de bevordering' van het,herstel van de agra rische schade in het watersnoodgebied is door de minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening de rijksdienst voor 1 andbouwhe rstei aangewezen Bij de uitvoer van de werkzaamheden zullen de technische diensten van het mi nisterie zoveel mogel\jk woren ingescha keld. In het bijzónder zal met het herstel van de cultuurgrond het apparaat van de cul tuurtechnische dienst volledig worden be last. De cultuurconsulenten in de betrok ken provincies zijn tot inspecteurs van de rijksdienst voor landbouwherstel benoemd. van voorwerpen organiseren ten bate van het Rampenfonds. Langzamerhand begint enig overzicht van de schenkingen te komen. De resultaten van de inzameling zijn, naar oordeel deskundigen van het Roode Kruis, werke lijk verbluffend. Het spreekt welhaast vanzelf, dat bij kle- ding-inzamelingen altijd enig kaf onder het koren schuilt.. Soms is de uitval, te beoor delen naar bruikbaarheid, wel eens meer dan de helft. Thans is dit hoogstens 15 20 procent. Het goed is nu naar soort ge rangschikt.. Getracht wordt thans deskun dige vrijwilligers aan te werven om de goederen op maal te sorteren. Alle kleding wordt zo nodig gereinigd en gedesinfec-/ teerd en voor bederf gevrijwaard opgesla gen. Natuurlijk zijn en worden reeds, om de eerste behoeften te dekken, aanzienlijk hoeveelheden kleding, schoeisel en dekking aan jong en oud afgeleverd. De grootste be hoefte komt echter eerst dan. wanneer evacués naar huis terug gaan. Verwacht wordt, dat de rehabilitatie enorme bressen in de voorraden zal slaan en dat dan eerst het effect van de grote offervaardigheid der geefsters en gevers duidelijk zal wor den. Hogere productie-index in 1952 Gedurende 1952 blijkt de productieindex een kleinigheid gestegen te zijn. De alge mene productie-index was in 1952 ge middeld 147 tegen 145 in 1951. Ook de ge middelde dagproductie is met 2 gestegen tot 147. Per bedrijfstak bedroeg de produc tie-index: bouwmaterialen 131 (130) le der en schoenen 141 (137), rubber 333 (on veranderd). steenkolen 93 (92), metaal producten 176 (171), papier 134 (152) en openbare nutsbedrijven 205 (192). Vissers melden ongekende vangsten Een aantal Scheveningse loggers, dat nog deelneemt aan de haringvisserij, meldde uit zee, dat men de haringen maar voor het scheppen had, zo groot was de vangst. En deze melding was nu eens geen' visserslatijn, want de schippers voegden ei' meteen sprekende cijfers aan toe. Zij vertelden dat zij na de teleurstellende vangsten van de afgelopen dagen een „zilveren buit" aan boord konden halen. Vangsten van een kantje (ongeveer 1000 haringen) per net kwamen boven water on uit de halve vleet kwamen 70 tot 90 kantjes te voorschijn. Dergelijke vangsten in deze tijd van het jaar zijn nog nimmer voorgekomen. De Scheveningse loggers vissen thans onder de Engelse Noordzee kust bij Silverpit met de drijfvleet TWEEDE BLAD MAANDAG 16 FEBRUARI 1953 Eventuele overgang tot een vlootblokkade van China's kusten en tot een. beslissende actie in Korea zou de Chinese kwestie meer dan ooit internatio naliseren. Noch het één. noch het ander zou een aangelegenheid tussen de Chinese volks republiek en de Verenigde Stalen zijn of blijven; ook de belangen en de politiek van Amerika's bondgenoten en die van de Oost- en Zuid-oostazatische landen zouden er in grote mate bij betrokken zijn. Om met de laatste te beginnen: Ameri ka's politiek jegens communistisch China en de tussenkomst van de Westelijke mo gendheden in Korea zijn in landen' als India, Indonesia, Burma, Thailand eh ln- do-China niet populair. En dat niet zo zeer uit sympathie voor het communisme, waarmee ieder van die staten in eigen huis wel één en ander te stellen heeft, als wel uit een Aziatisch begrip. Het op gevlamde nationalisme in Azië verdraagt zich bezwaarlijk met de grote rol welke de blanke volkeren nog altijd in hun we relddeel spelen, staat er wantrouwig tegenover, vreest er voortzetting van het oude kolonialisme van,, En hoogstwaar schijnlijk zal een straffere en verder gaande politiek van, het Westen jegens communistisch China dat wantrouwen en die vrees nog vergroten, en de onpopula riteit van de Westelijke mogendheden in het Verre Oosten doen toenemen. Zulks alleen, reeds maakt sommige van Amerika's bondgenoten, en dan wel in de eerste plaats Groot-Brittannië, aarzelend om Washington verder op zijn wég te volgen. De Amerikaanse en de Britse politiek in Oost-Azië dekken elkaar trou wens tot nog toe reeds niet in alle op zichten, getuige vooral de erkenning van de Chinese volksrepubliek: niet door de Verenigde Staten en wel door Groot-Brit- tannië. Voor de Britten ligt de kwestie minder eenvoudig en meer gecompliceerd dan voor de Amerikanen. De belangen van hun rijk in het'Verre Oosten en de band welke landen als India nog met dat rijk verbindt, nopen hen, groter rekening te houden met de gezindheid en de stem ming van de Zuid-oostaziatische staten. Het verschil tussen de beide Angelsaksi sche mogendheden in dezen komt hier dan ook op neer, dat Groot Britlannië minder groter risico's durft te nemen. Toch zijn uiteraard de ogen van de wereld aller eerst op Amerika gericht. Dat kan tenslotte alleen tot vlootblokkade van de Chinese kusten besluiten en overgaan. In Korea draagt het een leeuwenaandeel van de last. En in de bondgenootschappelijke po litiek van de Westelijke mogendheden heeft het ten gevolge van de bestaande machtsverhoudingen een zwaarwegende slem. Wat wil het dus en zal het doen? Waartoe zal het de bondgenoten trachten te bewegen? Hoeveel pressie zal het c'laar achter zetten? Plet is nog niet met zekerheid te zeg gen. Enerzijds kan de situatie in Korea, vastgelopen als ze is, niet eindeloos voort duren, noch Tsjang Kai Sjek op een eiland hetzij opgesloten hetzij gehand haafd blijven, noch de Chinese commu nisten de gelegenheid worden gelaten om in Korea voortdurend de verbondenen te beoorlogen. Dat alles dringt inzonderheid de Amerikanen tót een straffer en sterker politiek. Daartegenover staat echter, dat de gevolgen van de overwogen nieuwe acties zeer onberekenbaar zijn. En al durven de Verenigde Staten gro ter risico's nemeh dan Groot Brittan je, een nieuwe wereldbrand wensen ook zij zo lang mogelijk te vermijden. Het is dan ook geen wonder, dat vooraanstaande militairen en politici in Amerika op het ogenblik nog schijnen te aarzelen, tot zelfs een man als Taft toe. Ongetwijfeld zal het bezoek van Dulles en Sta ff en aan. Europese landen daartoe meegewerkt hebben, maar ook zelf zien Amerikaanse leiders de bezwaren en gevaren van nieuwe, vérgaande stappen zeer wel, Al leen, als daartoe -niet wordt besloten, .wat moet er dan wel gebeuren om uit de on bevredigende en onbesliste situatie of- eigenlijk de gevaarlijke impasse in Oost- Azië te komen? Krabbendijke huldigt Johan Willem Friso-bataljon De gemeente Krabbendijke. gelegen in het wéters'noodgebiecl 'van 'Zuid-Beveland, heeft «Zaterdagmiddag op treffende wijze blijk gegeven van haar waardering voor de grote hulp, welke onze militairen cn in het bijzonder de' H-compagnie van het 332ste bataljon (Johan Willem Friso) van liet 33ste regiment infanterie, aan de bevolking var. de overstroomde gebieden heeft verleend. In een spoed-vergadering heeft de gemeen teraad van Krabbendijke besloten een der straten in de gemeente te noemen naar het bataljon en de oude naam te vervangen door Johan Willem Frisostvaat. Hierbij een foto van de plechtigheid.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3