Zierikzee moet
evacueren
Noodgebied verwacht*» een
spannend weekeinde
42miUioen
KONINGIN BEZOCHT TEXEL
Koningin in een jeep naar
dijkbreuk op Texel
Onverivacht kwam ook de Prins
Uitspraak van Bordeaux:
45 doodvonnissen
Dulles gelooft wèl, dat
Europa wil doorzetten
De Zondagswet
VANMIDDAG BEGINT HET SPRINGTIJ...
DIJKLEGER IN DEFENSIEF
GEREED VOOR AANVAL
Voorposten aan de meetlatten
Vroeg Paus gratie
voor Rosenbergs?
Giro-nummers
9575
Nat. Rampenfonds
412739
„Trouw"
VERBEIJF IN STADJE THANS
NIET VERANTWOORD
Gerechtigheid voor Oradour:
SLECHTS TWEE VAN HEN AANWEZIG
Moet bli jken in de
komende iveken
Boston adopteert
Brouwershaven
Tien proeent vodden
bij ingezamelde
goederen
ZATERDAG 14 FEBRUARI 1953
Redactie en Adm. N.Z. Voorburgwal 225. Amsterdam.
Bankier: Twentse he Baak, Anurtardam.
Telefoon 87900—39222 (10 UJnen) Postbus «59.
Gem.-Glro Amsterdam T500 Postgiro no. 412739.
Abonnementsprijs 49 cent per week; 6.35 per kwartaal
Losse nummers 13 cent Verschijnt dagelijks.
Turuw-
ELFDE JAARGANG No. 2390
Geldig tot Zaterdagavond.
ZUIDELIJKE WIND.
Aanvankelijk plaatselijk opklaringen. Later vooral in
het Westen van het land toenemende bewolking met kans
op enige sneeuw. Zwakke tot matige wind uit Zuidelijke
richtingen. Ongeveer dezelfde middagtemperaturen.
Morgen: Zon op: 7.56 Maan op: 8.13
onder: 17.53 onder: 20.22
j
UITGAVE: N.V. DAGBLAD TROUW
Hoofrtredacteur: Dr. J. A. H. J. S. BRUINS SLOT
DE volgende week komt een nieuw
ontwerp-Zondagswet in behande
ling. De oude Zondagswet dateerde
van 1815 en werd in de practijk niet
meer gehandhaafd. Sinds 1918 is er
meermalen getracht om tot een nieu
we Zondagswet te geraken, maar dat
os nooit gelukt.
We hebben hier namelijk met een
moeilijke materie te doen. Nederland
ds een land waarin van oudsher de op
vattingen over wat de Zondag is en
moet zijn, zeer sterk uiteenlopen.
Het is bepaald niet waar dat wat
men de „ontheiliging" van de Zondag
noemt, iets is van de laatste jaren of
van de laatste anderhalve eeuw. Ne
derland heeft nooh in de Middel
eeuwen, noch tijdens de Republiek
ooit een „Engelse Zondag" gekend. Er
ihebben te alien tijdie onder ons volk
scherpe tegenstellingen bestaan ten
aanzien van de Zondagsopvatting. Het
spreekt vanzelf dat dit van invloed is
op de Zondagswefcgeving. Het feit dat
de oude Zondagswet, die niet eens
zo verschrikkelijk streng was, in de
practijk niet werd gehandhaafd en op
dit ogenblik zeker ook niet meer kan
worden gehandhaafd, toont dat ten
overvloede aan.
Als wjj zeggen dat die wet niet meer
kan worden gehandhaafd, dan doelen
wij op het feit dat de ontwikkeling
van opvattingen en gebruiken ten aan
zien van de Zondag in grote delen van
ons land, met name m de grote ste
den, een zodanig radicale afwijking
van de ideeën van de Zondagswet te
zien geven, dat het ondoenlijk moet
worden geacht die ontwikkeling door
een wet te stuiten of in een tegenover
gestelde richting te leiden.
Wij kunnen een volk niet geestelijk
leiden door de staatswet. Een wet
slaagt in de practijk alleen, indien zij
in belangrijke mate weerklank vindt
in het volksgeweten.
Daar wist Keizer Augustus al van
mee te praten, toen hij de losbandig
heid der toenmalige Romeinen door
zedelijkheidswetten in betere banen
trachtte te leiden.
De zaak mislukte geheel.
EEN tweede opmerking die wij wil
len maken is deze dat de overheid
er zich voor heeft te hoeden, dat zij
de wet Gods, zoals die tot de mensen
komt, zou pogen door te voeren en
op te leggen door dwang.
Indien wij menen dat God van ons
vraagt om de Zondag op een bepaalde
wijze te vieren en indien ook de over
heid van overtuiging zou zijn dat de
mensen dat op die bepaalde wijze zou
den moeten doen, dan betekent dat niet
dat de overheid nu het recht en de
plicht zou hebben om die viering aldus
op te leggen.
De wet Gods met betrekking tot de
Zondag richt zich, gelijk geheel Gods
wet, tot de particuliere gewetens. God
vraagt gehoorzaamheid. Maar het is
een vrijwillige gehoorzaamheid, die hij
vraagt. Daar staat de overheid buiten
en daar moet de overheid buiten blij-
Dat betekent niet dat de overheid
nu niets met de Zondag te maken heeft
en dat zij te dien aanzien niet een roe
ping zou hebben. Wij geloven dat het
zo is, dat er in verband met al Gods
geboden ook altijd voor de overheid
een laak is. Maar die taak is een an
dere dan de verwerkelijking van de
opdracht die in diie geboden aan de
particuliere mensen gegeven wordt.
Kenmerkend voor de overheidstaak
is dit, dat die taak betrekking heeft op
toet publieke leven.
En zo is ten aanzien van de Zondag
voor de overheid aan de orde de zorg
voor de openbare rust. Het gaat in deze
zaak voor de overheid om het houden
van die rust voor zichzelf en haar
diensten, voor zover dit mogelijk is en
om het handhaven van die openbare
rust door derden voor zo ver een be
hoorlijke Zondagsviering door andere
burgers door het niet houden van die
rust zou worden gestoord.
OVERWEGING van het bovenstaan
de doet ons zien dat wij in Ne
derland ais geheel niec een zodanige
openbare Zondagsrust kunnen verkrij
gen als plichtmatig en rechtmatig zou
zym.
De oorzaak daarvan ligt niet bij de
overheid, maar bij toet volk. Wanneer
wij een Zondag zouden hebben, om
maar iets te noemen, zonder gerucht
makende sportgebeurtenissen, met een
tot een minimum ingekrompen open
baar vervoer, dan zou bij wijze van
voorbeeld driekwart van de bevolking
van Amsterdam niet meer weten wat
het met de Zondag moet aanvangen.
Dan zouden er massa's zijn, die die
d'ag de vervelendste dag van de week
zouden vinden.
De oorzaak daarvan is de verwe
reldlijking. Een goede Zondagsviering
stelt, naar onze opvatting, kerk en ge
zin in het centrum. Velen zegt de kerk
niets meer. Van een behoorlijk gezins
leven waar een zelfstandige innerlijke
geestelijke kracht in tot uitdrukking
komt, is bij grote massa's geen sprake
meer.
In een der.gedijke verwereldlijkte
maatschappelijke situatie kan men
geen wet tot stand brengen, die een
geestelijke sfeer en een geestelijke
kracht veronderstelt, die er niet is.
Dat is het hoofdprobleem waarvoor
de Zondagswet ons stelt.
Naar onze mening betekent dit dat
wij moeten streven naar twee dingen:
In de eerste plaats voor het hele
(Van onze speciale verslaggever)
Het noodgebied maakt zich op voor een nieuwe verbitterde strijd.
Het springtij is in zicht en de mannen aan de dijken, de ingenieurs
en commandanten in hun bureaux en de bedreigde bewoners in hun
dorpen en boerderijen houden de adem in. Vanmiddag om twaalf
uur gaat de gevaarlijke phase in en die zal tot Maandagavond
voortduren.
Er is geen paniekstemming. Integendeel. Kalm en vastberaden
heeft men gisteren en de gehele afgelopen nacht doorgewerkt. De
kritieke binnendijken puilen uit van de zandzakken. Nog steeds
grommen de kipkarren met zand en rijshout over de tot pulver ge
reden polderwegen en het dijkleger maakt zich klaar om op alles
voorbereid te zijn.
Zolang er geen sterke wind uitj PARAAT
het Westen of Noordwesten komt,
is men er van overtuigd, dat het
springtij geen ernstige gevolgen
zal hebben voor de gebieden, die
thans slechts beschermd worden
door een voormalige binnendijk
of door een gehavende zeedijk.
Men verheelt zich echter niet in
het noodgebied, dat een stevige
bries uit het Westen hier en daar
nieuwe gebieden aan het water
zou prijsgeveri. Daarom wordt al
les met ingang van hedenmiddag
12 uur in een voortdurende staat
van paraatheid gebracht.
Gisteravond is er tot laat in de nacht
op de militaire hoofdkwartieren van
de vakcommandanten vergaderd over
de te treffen maatregelen. Mannen van
de legerverbindingsdienst en de PTT
hebben overal waar nodig een uitge
breid alarm- en waarschuwingssysteem
gereed gemaakt, waarbij voornamelijk
gebruikt word* Verhakt, van .de Radio
telefonie Men( zal aliei op alles zetten
om de droog gebleven gebieden en de
opnieuw drooggevallen streken te be
houden.
Eén van de meest kwetsbare punten
zal het eiland Tholen zijn, dat nu nog
voor driekwart behouden is gebleven.
De burgemeester deelde ons gister
avond mee, dat de bevolking kalm en
vastberaden het hoge water afwaoht.
De militaire en burgerlijke autoriteiten
hebben alle maatregelen getroffen en
daar vertrouwt de burgerü op.
Het is wel zeker, dat men gespan
nen, zoals overal elders in het land, de
weerberichten zal volgen en toonder
den zullen in de nacht van Zondag op
Maandag geen oog dichtdoen. Want
hoewel het water pas Maandagmiddag
zijn hoogste stand zal bereiken, weet
men sinds 1 Februari maar al te goed,
dat de wind er voor kan zorgen, dat
reeds ver voor die tijd de zee een ge
vaar wordt.
Vanmiddag begint in de sector van
het noodgebied, die onder de «militaire
commandant te Bergen op Zoom staat,
de grote terugtocht van het dijkleger.
De duizenden militairen en burgers, die
de afgelopen dagen zonder ophouden
en aflossing aan de dijken hebben ge
zwoegd. worden thans rond Bergen op
Zoom geconcentreerd. Sledhts kleine,
parate groepen blijven als voorposten
bij de kwetsbare punten adhter. Zij
hebben toaar motorboten startklaar lig
gen. de radiozenders staan voortdurend
Zie verder pag. 3, 3e kol.)
De Osservatore Romano schreef gis
teren, dat de paus geïntervenieerd
heeft ten behoeve van Julius en Ethel
Rosenberg, die wegens atoomspionna-
ge ter dood zijn veroordeeld. De paus
zou gevraagd hebben hun levens, In
dien mogelijk, te sparen.
Intussen heeft de perschef van het
Witte Huis, James Hagesty verklaard,
dat noch het Witte Huis noch het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken enig
bericht van het Vaticaan over deze
kwestie had ontvangen.
Hagesty kon niet zeggen of de re-
gering-Truman een gratieverzoek voor
de Rosenbergs uit naam van de paus
had ontvangen.
Uit goedgeïnformeerde bron ver
neemt AFP, dat het inderdaad juist
is, dat de paus, aangezien deze geen
officiële betrekkingen met de bevoeg
de autoriteiten onderhoudt, niet offi
cieel bij Eisenhower om gratie voor
de Rosenbergs heeft verzocht.
Men meent echter te weten, dat er
toch een persoonlijke stap door de
paus is ondernomen en wel op een
wijze en onder voorwaarden, die nog
moeilijk precies zijn aan te duiden.
H.M. de Koningin en prins Bern-
hard hebben gistermorgen een bezoek
gebracht aan het eiland Texel, waar
Eendrachtpolder is ondergelopen
zes slachtoffers, leden van een
hulpcolonne, zijn te betreuren.
De Koningin kwam in een hof-
auto met de veerboot „Dokter Wa-
gemaker" uit Den Helder. De Prins,
die onverwacht het eiland bezocht,
arriveerde tegen kwart voor elf met
een sporttoestel op het vliegveld. Toen
de veerboot tegen halftwaalf de haven
Oudeschild binnenvoer, stonden
op het havenhoofd reeds vele eiland
bewoners op de aankomst van Hare
Majesteit te wachten. De zon brak
juist even door het grauwe wolkendek
heen, toen de boot meerde.
(Voor slachtoffers van
de watersnood)
land, naar een zo groot mogelijke mate
van publieke rust als de huidige maat
schappelijke situatie verdragen kan.
In de tweede plaats naar het schep
pen van de mogelijkheid om im die
streken van ons land, waar de maat
schappelijke situatie het ideaal der pu
blieke rust in een grotere mate mo
gelijk maakt, daartoe aan de gemeen
tebesturen de gelegenheid te geven.
Nadat de loopplank was uitgelegd,
begaven de autoriteiten zich aan boord,
onder wie de hoofdingenieur-directeur
van de provinciale Waterstaat in
Noord-Holland, ir. C. Krijn, de dijk
graaf van de dertig gemeenschappe
lijke polders, de heer P. Bakker, wet
houder Th. Hin, en de hoofdingenieur
van de Rijkswaterstaat, directie
Noord-Holland, ir. J. H. van der Burgt.
Burgemeester De Koning stelde hen
aan H.M. voor. Ook de commissaris
der Koningin, dr. J. E. baron de Vos
van Steenwijk, was bij het gezelschap.
Eerst werd gereden naar Oosterend,
waar men overstapte in jeeps. De tocht
ging naar Zevenhuizen, naar de
Oostersluis, een van de bedreigde
punten. Hier ontmoette H.M. de Prins,
die op de terugweg was. Vervolgens
ging de rit naar het Noorden, naar
de Noorderdijk. waar het water een
bres van 130 meter in de dijk heeft
geslagen. De Koningin wandelde naar
het gat. waar een groot aantal dijk
werkers, met assistentie van dertig
soldaten van het regiment Johan Wil
lem Friso druk aan het werk was om
tussen twee rijen palissaden een be
schoeiing aan te brengen en deze met
behulp van een dragline vol te storten
met klei. Het gat in de dijk is inmid
dels nog niet gedicht. Lange tijd sprak
de Koningin met de dijkwerkers en
de militairen.
Prins Bernhard had vroeger in de
morgen met wethouder S. de Waard
dit punt bezocht. Juist toen de jeeps
de dijk naderden, vloog de Prins er
overheen. Als groet cirkelde hij enige
malen laag over de door het land
ploegende autocolonne heen.
Tot slot van haar tocht ging de
Koningin naar de vuurtoren. Zij ver
liet de auto en begaf zich over de
duinenrij naar het strand. Bij haar
terugkomst in Den Burg werd Hare
Majesteit door enkele honderden
eilandbewoners hartelijk begroet. In
het hotel De Lindeboom onderhield de
Koningin zich enige tijd met de fami
lieleden van de zes slachtoffer*.
Bij het Nationaal Rampenfonds
was tot gisteravond een totaal be
drag van 42 millioen gulden
binnengekomen. Donderdagavond
was de stand 38 millioen.
Van particulieren werd 10 mil
lioen ontvangen, van bedrijven en
bedrijf spersoneel 15 millioen, van
verenigingen, stichtingen en kerk
genootschappen IVz millioen, van
overheid en overheidspersoneel 4
millioen, van scholen 200.000 gul
den, aan collectes 6 millioen, van
de pers 500.000 gulden, uit het
buitenland 800.000 gulden.
West-Duitsland zal de twee in Decem
ber jl. uit een Noors gevangenkamp
ontsnapte Duitse Gestapo-mannen
niet uitleveren, aldus heeft het
Westduitse departement van Bui
tenlandse Zaken doen weten. De be
trokkenen zijn Karl Morio en Josef
Seuffert, wegens oorlogsmisdaden
tot levenslange gevangenisstraf ver
oordeeld. Zij bereikten Duitsland via
Zweden.
Koningin Juliana heeft g
gisteren het door de ivaters-
nood getroffen eitand Texel 1
bezocht. H.M. toefde enige
tijd in de polder „Eendracht"fg
waar zij het gat. in de dijk jj
gadesloeg.
i iji mm
Het gemeentebestuur van Zierikzee heeft de inwoners van bet
stadje, die tot nu toe nog niet evacueerden, medegedeeld, dat een
ieder, die niet in het bezit is van een verblijfsvergunning, door of
namens de gemeente afgegeven, binnen drie dagen moet evacueren.
De burgemeester van Zierikzee heeft met klem een beroep gedaan
op allen om aan het bevel ordelijk gevolg te geven, opdat ingrijpen
van politie en militairen worde voorkomen.
Gisteren werd onder leiding
nister Beel in Zierikzee een bespre
king gevoerd in zake de noodtoestand
waarin het eiland Schouwen en Dui-
veland en in 't bijzonder Zierikzee zijn
komen te verkeren. „Nadat te dezer
zake zo uitgebreid mogelijke adviezen
van de meest deskundige adviseurs
van de regering zijn ingewonnen, zijn
wij", zo zegt het gemeentebureau, „tot
ons leedwezen doch in aller belang tot
de conclusie gekomen, dat aan een ge
dwongen evacuatie op korte termijn
niet is te ontkomen. De desbetreffen
de autoriteiten kunnen de verantwoor
delijkheid van het verblijf van allen,
die niet noodzakelijk moeten werken
aan het herstel van stad en eiland,
onmogelijk blijven dragen".
Ten gevolge van de verzanding en
de sterke dwarsstroom in de haven is
het reeds thans niet meer mogelijk
grotere passagiersschepen in de haven
van Zierikzee te brengen. De verbin
ding tussen haven en rede zal worden
onderhouden door de Koninklijke Ma
rine, welke aanstaande Dinsdag met
haar schepen vertrekt.
Het militaire tribunaal te Bordeaux heeft in het proces tegen Duitse en EI-
zasser SS-ers 45 doodvonnissen geveld, wegens de moord tijdens de oorlog op
de 642 inwoners van Oradour-sur-Glane. Drie en veertig beklaagden werden
bij verstek ter dood veroordeeld. De andere twee zijn sergeant-majoor Karl
Lenz, een Duitser, en sergeant René Boos, een Elzasser.
Slechts één van de 14 Elzassers en 7
Duitsers.-die vo0."~Kë4-Tribunaal ver
schenen, kreeg vrijspraak. Öeze, de
Duitser Erwin Degenhardt, heeft het
tribunaal er van overtuigd, dat hij op
de dag van de massamoord zich niet
bij de troep bevond, die de gruwelen
daar bedreef.
Gerhard Nobbe, een andere Duitser,
Lrerd ontoerekenbaar verklaard. Hij
•erscheen niet voor het tribunaal, om
dat hij in een Frans krankzinnigenge
sticht wordt verpleegd.
De overige beklaagden kregen
dwangarbeid of gevangenisstraffen.
Een der bij verstek ter dood veroor
deelden is kapitein Otto Kahn, die op
VERSLAG VAN ZIJN REIS
Foster Dulles, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken,
heeft voor radio en televisie verslag gedaan van de Euro
pese reis, die hij gemaakt heeft met Stassen. de directeur van het
Bureau voor Wederzijdse Bijstand. „Wij zijn teruggekomen", zo
zeide hij, „met het gevoel, dat er een goede kans is, dat de Europese
Defensie Gemeenschap geratificeerd zal worden. Veel hindernissen
moeten nog worden overwonnen, maar wij geloven, dat de wil om
door te zetien aanwezig is".
„Wij hopen," aldus Dulles, „dat in de komende weken deze vastbeslotenheid
zal worden omgezet in concreet bewijs, dat er werkelijke vorderingen worden
gemaakt. Zonder dat zal het maken van plannen voor de toekomst moeilijk zijn.
De oprechtheid gebiedt mij dat te zeggen."
Ds. Visser uit Bergen op Zoom is per helicopter naar
Oude-Tonge vertrokken 'om gedurende drie dagen de dominee
van dit zwaar geteisterde dorp te vervangen. Ds. Visser met de
Amerikaanse piloot, kapt. Picket, die de predikant naar het
geïsoleerde dorp bracht.
De Amerikaanse minister vertelde
zijn luisteraars, dat het plan tot vor
ming van een Europees leger niet dood
was, het sliep slechts. Hij herhaalde
niet zijn waarschuwing van 27 Ja
nuari, dar de Amerikaanse politiek
zou moeten worden herzien, indien
Europa geen vorderingen maakte.
Het getalm rnet de Europese Defen
sie Gemeenschap was volgens Dulles
verontrustend, omdat de plannen voor
de veiligheid van Amerika zelf ge
baseerd zijn op de veronderstelling,
dat gebruik zal worden gemaakt (via
het Europese leger) van Duitslands
militaire kracht.
Verdrietig
In wezen zijn de volkeren van
Europa één, maar zij worden aanzien
lijk verzwakt door hun politieke ver
deeldheid. „Deze situatie doet ons
verdriet en is voor ons gevaarlijk." zo
zeide Dulles, d'e er verder op wees:
„Wij hebben niet getracht om Europa
een Amerikaans plan op te leggen,
maar om de plannen van de Europese
leiders zelf te steunen. Niets dat de
Verenigde Staten kunnen doen om
Europa te beveiligen, zal voldoende
zijn. als het "erdeeld is in rivalise
rende nationale kampen"
Er was volgens de Amerikaanse mi
nister grootheid nodig, om de Euro
pese eenheid te verwezenlijken. „Die
hoedanigheid ontbreekt echter niet. In
feite zagen wij haar in de volken van
Europa, toen zij het hoofd moesten
bieden aan de natuurramp van de re
cente overstromingen."
Bij de Europese regeringen en het
gros van de bevolking hadden Dulles
en Stassen goede wil en vriendelijk
heid ondervonden Evenwel: „Men
geeft toe, dat wij materiële macht be
zitten. Maar men vraagt zich af. of wij
de opgezamelde wijsheid hebben, om
er het juiste gebruik van te maken.''
Dulles geloofde, dat de gevoerde ge-
10 Juni 1944, de dag van de massa
moord, regimentscommandant van de
andere veroordeelden was. Men ge
looft, dat Kahn zieh tLaJis »n Zwitser
land bevindt. Vele leden der S.S.-af-
deling zijn later op de slagveldèn van
Normandië gesneuveld. "n
Negen Elzassers zijn tot dwangarbeid
van 5 tot 8 jaar en 4 Elzassers tot ge
vangenisstraf van 5 tot 8 jaar veroor
deeld. De Elzasser Paul Graaf, die 8
jaar gevangenisstraf heeft gekregen,
behoorde met Boos tot de beklaagde
Elzassers, die indertijd vrijwillig tot
de SS zijn toegetreden. De overige
twaalf hadden gedwongen dienst geno
men.
Toen de vonnissen werden voorge
lezen, waren de beklaagden niet in de
zaal aanwezig. Slechts de verdedigers,
een groep journalisten en een handvol
belangstellenden luisterden toe. Er
vonden geen demonstraties plaats.
(Van een onzer verslaggeversj
Het getroffen stadje Brouwers
haven op het ondergelopen
eiland Schouwen en Duiveland
is geadopteerd door de Ameri
kaanse stad Boston. Dit is te dan
ken aan het initiatief van de
Nederlander dr. W. S. Frederik,
die in Boston hoogleraar is. Kon
na de ramp zocht hij contact met
zijn schoonvader, een Amster
damse tabakshandelaar. „Wat
kunnen ivij hier doen?" zo vroeg
hij. Adopteer Brouwershaven,
luidde het snelle antwoord op
deze sympathieke vraag.
Foto's van het Zeeuwse stadje,
waar vader Cats het levenslicht
zag, en gegevens over de histo
rie van Brouwershaven zijn
reeds onderweg naar Boston,
waar binnen zeer korte tijd een
grote campagne begint. De bur
gemeester van Brouwershaven,
de heer C. Gast, was zeer en
thousiast. over de adoptie.
Bij de inzameling van goederen voor
de slachtoffers van de watersnood zijn
vele zeer goede dingen binnengeko
men. Er waren echter ook stukken bij,
die slechts op de naam „lompen" aan
spraak kunnen maken. Dit betreft on
geveer 10 procent van de ingezamelde
goederen, en wel voornamelijk ma
trassen, kussens e.d. De kleding was
in het algemeen in een goede staat.
Van de genoemde 10 pet. is een klem
gedeelte op last van de GGD in Den
Haag verbrand, daar er gevaar voor
besmetting bestond. De rest van de
vodden wordt voorlopig opgeslagen,
tot beslist is wat er mee zal gebeuren.
sprekken deze vrees hadden wegge
nomen. Alleen: „Het publiek en de
oppositiepartijen bijten zich vast op
incidenten en alhier afgelegde ver
klaringen, die hun roekeloos voor
komen. Gewetenloze lieden gebruiken
zulke incidenten en verklaringen als
redenen, waarom de Europese naties
ons niet zouden moeten vertrouwen."
„Besluiteloosheid, zwakheid en aar
zeling zijn eigenschappen, die meest
tot oorlog leiden," aldus Dulles.