IJZEREN LONG" REDT
MENSENLEVENS
KAPT. VADER IS VADER
Aan Zeel an ds dijken
wordt hard gewerkt
Hel rode en het zwarte
boek van Gog
VAN EEN KOREAANS WEESHUIS
Succesvolle samenwerking
tussen medici en technici
Zaterdag 14 Februari 1953
DELFTSCHE COURANT
Pag. 1, Tweede blad
ONBESCHRIJFELIJKE TRAGIEK
Haveloze, ondervoede kinderen hokken bijeen
in steenkoud tehuis
De eerste luitenant oorlogscorrespondent J. Rups schrijft:
If Yondongpo, een armelijk voorstadje van Seoel, dicht bij het
enorme militaire vliegveld van laatstgenoemde staat, staat aan
de kant van de <g£dte verkeersweg naar Intsjon een bord met
het embleem van-het" Nederlandse regiment Van Heutsz en de
woorden „Netherlands Rear". Langs een vijftig meter lange bin
nenweg komt men door een poort, waar een Koreaanse soldaat
op wacht staat. Een Koreaanse soldaat met een Nederlandse baret
op waar hij trots op is. Hij bewaakt een klein complex van
hout-en-papieren huisjes in Japanse stijl, waar het Nederlandse
detachement Verenigde Naties zijn opslagplaats heeft van goede
ren, die aan het front niet direct nodig zijn. In een van die gebouw
tjes woont de kapitein H.. Vader, die het Nederlands bataljon ver
tegenwoordigt bij het achtste Amerikaanse leger op Korea.
Toen kapitein Vader nog maar
nauwelijks in zijn nieuwe wo
ning geïnstallerd was, werd op
een middag zacht op zijn deur 1
getikt en een oudere, beschaafd
uitziende Koreaan diende zich
bij hem aan. In gebroken En
gels en met veel verlegen glim
lachjes en buigingen vertelde hij
directeur te zijn van een na
burig weeshuis.
„Ik dacht zo", meende direc
teur Lie, „dat u misschien wel
eens oude afgedragen unifor
men van uw legeronderdeel
hebt, die wij kunnen vermaken
tot kleertjes voor onze kinde
ren.... en misschien wat voed-
selafval, want onze instelling is
arm. Erg arm
Achter een grote dosis bars
heid en ongenaakbaarheid ver
bergt kapitein Vader een nog
veel grotere dosis naastenliefde
en kinderen nemen een grote
plaats in in zijn ruime hart. In
zijn verbeelding zag hij zyn
eigen kinderen daar in Leidsen-
dam al staan met lompen aan ;n
plaats van behoorlijke kleren en
met een hongerige uitdrukking
in de ogen
„Hoe heet het weeshuis en
waar staat het?" vroeg hij.
„Goed, ik kom morgen eens kij
ken!"
20 graden vorst binnenshuis
Toen de kapitein de volgende
dag op de afgesproken tijd met
zijn jeep het erf van het wees
huis opreed, stond de hele kin
derschaar hem al juichend op
te wachten. Honderdzeventig
magere kleuters, die nauwelijks
kleren aan het lijf hadden. Met
trieste donkere vraagoogjes, on
natuurlijk dikke buikjes en de
kromme dunne beentjes. Het
vroor twintig graden en klap
pertandend van de koude ston
den ze daar te zwaaien met
papieren rood-wit-blauwe vlag
getjes. Boven de ingang was een
groot papieren spandoek beves
tigd met de woorden: „Welcome
to capt. Vader, father of Nam
Buk Orphanage" (hoe hadden
ze het zo gauw voor elkaar ge
kregen?).
Daarmee had het weeshuis
kapitein Vader maar meteen en
zonder zijn voorkennis tot be
schermer uitgeroepen en hij
heeft zijn functie geaccepteerd.
De aanblik van die schare klein
tjes met hun van verwachting
schitterende oogjes en hun van
de kou druipende neusjes, nee,
het was té erg! Hier móést in
gegrepen worden!
Toen wij ons van de toestan
den in Nam Buk („Nam" be
tekent noord, „buk" is zuid, deze
twee woorden symboliseren de
hereniging van Noord- en Zuid-
Korea, die de Koreanen zien als
de enige oplossing voor de terug
keer van normale toestanden)
kwamen overtuigen, fluisterde
de kapitein mij in het oor: „Mijn
vrouw is al bezig om in Leid-
sendam kleren voor ze te ver
zamelen.
VERSCHRIKKELIJK
Wij waren diep geschokt door
hetgeen wij zagen. In een groot
vertrek, waar het kwalijk riekte
naar knoflook en andere nare
dingen, zaten zestig peuters van
drie tot vijf jaar bijeen. Dicht te
gen elkander geleund op een grote
kluit, gezeten op ruw-houten
bankjes en .kistjes. De onderwijze
res gaf zangles en leidde het koor
van schorre piepstemmetjes, dat
bij onze binnenkomst verschrikt
zweeg. De hoofdjes werden ver
legen gebogen en honderdtwintig
zwarte oogjes volgden nauwlet
tend al onze bewegingen.
„KUNSTENAARS OP
DE BRES"
Tweehonderdduizend loten van
een gulden met als prijzen het
werk dat talrijke Nederlandse
kunstenaars hiervoor ter beschik-
kihg hebben gesteld, is twee ton
voor het Rampenfonds. Spon
taan hebben Nederlandse beel
dende kunstenaars en beoefe
naars van de gebonden kunsten
werk afgestaan a.s indirecte
bijdrage voor de leniging van de
nood. Tot nu toe zijn 850 werken
binnengekomen en van een
twintigtal buitenlandse kunste
naars zijn inzendingen toege
zegd. Een deel van de ingezon
den werken is in het Stedelijk
Museum te Amsterdam tentoon
gesteld. De burgemeester van
Amsterdam heeft deze tot 25
Februari durende expositie
„Kunstenaars op de bres" Don
derdagmiddag geopend. De opzet
is deze expositie, of een deel er
van, ook in andere plaatsen van
ons land te houden.
Hieren déér
Het hemd is nader dan de
rok, zegt een van die akelig
nuchtere Nederlandse spreek
woorden. Maar als men nu
leest wat oorlogscorrespon
dent Rups heeft gezien in
een Koreaans weeshuis, dan
beseft men toch ineens: ja, dit
is minstens zo erg als wat hier
is gebeurd. Want aan de
ellende in ons eigen land zal
een eind komen, maar in
Korea? Hoe lang nog zullen
de kinderen daar in de ellen
digste omstandigheden ver
keren? Wij doen veel, ontzag
lijk veel voor onze eigen men
sen. maar wat doen wij voor
hén, daarginds.Wordt
ons meeleven dan alleen maar
gewekt, als de ramp niet te
ver van ons bed" is?
Wij zagen de adem van al die
kleintjes en van de „juf
frouw" als witte dampwolk-
jes omhoog kringelen naar het
haveloze, gevaarlijk doorgebo
gen houten plafond. Het vroor
toen buiten 25 graden en in het
lokaal zeker twintig, want er
was geen kachel en de meeste
ruiten waren stuk Een
ijzige wind, die je door merg en
been heen ging, floot langs het
dak, maar in het vertrek tocht
te het alleen Oja, aan een
kachel was wel te komen, maar
niet aan de noodzakelijke
brandstof
Diep weggedoken in onze met
bont gevoerde parka's doorleef
den wij de onbeschrijfelijke tra
giek van dit weeshuis-bestaan, de
intens droeve situatie van al die
kinderen, die verschrikkelijke kou
moesten lijden in hun lompen
flarden en hun hoogstens in rub
berslofjes gestoken blote voetjes.
Hoe lang al?
In het slaapvertrek van de
kleinsten, die nog niet aan de
lessen deelnamen, lagen een twin
tigtal peuters, eigenlijk nog ba-
bies, slapend op dunne rieten
matjes op de harde houten vloer.
HET WILHELMUS
In de klas van de groteren
stonden de kinderen op een teken
van de onderwijzer op en begon
nen, eerst in het Koreaans en
daarna in het Nederlands het Wil
helmus te zingen. „Dat hebben ze
in twee dagen geleerd", zei kapi
tein Vader trots. „Is het niet aan
doenlijk?"
Zo beijveren kapitein Vader en
zijn echtgenote zich voor verbe
tering van het lot van 170 Kore
aanse kinderen, kleuters van
twee tot elf, twaalf jaar, die het
slachtoffer zijn geworden van de
oorlog, welke maar niet wil ein
digen. Het Nederlandse Rode
Kruis en andere sociale instellin
gen hebben zich eveneens reeds
met de zaak bemoeid en binnen
kort hopen wij te kunnen schrij
ven hoeveel beter de kinderen het
hebben gekregen en hoe ongekun
steld dankbaar zij het Nederland
se volk daarvoor zijn. En niet het
minst de Nederlandse verbin
dingsofficier in Seoel, die zijn
vrije tijd'niet beter had kunnen
besteden, dan door de zorg voor
die stakkers op zich te nemen.
Vooral op Walcheren maakt men
reeds goede vorderingen
Het voorlopig dijkherstel op
Walcheren verloopt vlot. De ga
ten in de zeedijk bij de „Schone
Waardin" zijn provisorisch ge
dicht, zodat het achtergelegen
poldertje kan worden droogge-
pompt. Men is nu bezig deze
dijk verder te versterken. Dit
geldt ook voor de zeedijk bij het
fort Rammekens en bij het fort
De Ruyter. Tussen Westkapelle
en Domburg gaat men voort met
het doen van voorlopige voor
zieningen aan de zwaar bescha
digde zeedijk.
Het waterwingebied bij Vrou
wenpolder, dat overstroomd was,
wordt met behulp van een grote
pomp weer drooggelegd, doch
het zal vermoedelijk nog lange
tijd duren voordat de gemeente
Middelburg, aan wie deze water
winning toebehoort, weer drih/t-
water uit de duinen kan verkrij
gen. Voorlopig behelpt men zich
in de Zeeuwse hoofdstaddus
nog met water dat per tank
schip uit. Rotterdam wordt aan
gevoerd. Eenmaal per dag wordt
via de gewone waterleiding een
kleine hoeveelheid water aan
de Middelburgers verstrekt.
Het dijkherstel tussen Veere
en Vrouwenpolder is, wat Wal
cheren betreft, het verst gevor
derd. Er zijn hier zeer veel men
sen aan de slag. Personeel van
de Ned. Spoorwegen heeft het
gat, dat in de spoordijk bij de
Sloedam is geslagen, gesloten en
de spoorlijn hersteld. Volgende
week zal hierover drie maal
daags weer een spoorverbinding
tussen Vlissingen en Kapelle ;n
beide richtingen worden onder
houden.
Het ondergelopen deel van
het dorp A.rnemuiden is nu
weer nagenoeg geheel droog. Ds
militairen, die bewakings- en
andere hulpdiensten hebben
verricht op Walcheren, op
Noord-Beveland en op Zuid-Be
veland ten westen van het ka
naal, zijn naar hun onderdelen
teruggekeerd. Slechts 250 a 300
man genie blijven nog tot 17 Fe
bruari op Walcheren. Deze mi
litairen werken aan de dijken
van Ritthem en Westkapelle.
Ook in Zeeuws-Vlaanderen
wordt hard aan het dijkherstel
gewerkt. Terneuzen biedt al
weer een vrij normale aanblik,
doch er moet nog veel schade
worden hersteld. Op Schouwen
wordt met man en macht ge
werkt aan de versterking van
twee dijken, die een verbinding
tussen Zierikzee en Brouwers
haven mogelijk moeten maken.
Op het eiland moet huisvesting
worden gevonden voor honder
den arbeiders.
Prinses Wilhelmina heeft reeds
een barak geschonken, die in
Zierikzee wordt opgebouwd en
de aannemer, die belast is met
het herstel van de zeedijk nabij
Zierikzee zal de inlagen met
zand volspuiten om hierop ba
rakken te kunnen plaatsen.
Het gevaar, dat de haven van
Zierikzee zal verzanden doordat
het water dat door de dijkgaten
vloeit veel zand meebrengt, is
nog steeds acuut en eist spoe
dige voorzieningen.
Uitstel mogelijk
VORDERINGEN OP
GETROFFENEN
Bij de Tweede Kamer is inge
diend- een wetsontwerp „Voor
schriften ter bescherming van
schuldenaren en met betrekking
tot de burgerlijke en strafrechts
pleging. alsmede het administra
tieve recht, in verband met de bij
zondere omstandigheden, ont
staan door de op 1 Februari 1953
'in enige delen van Nederland in
getreden noodtoestand." In de
memorie van toelichting wordt
gezegd, dat het duizenden land
genoten, die have en goed heb
ben verloren, moeilijk zal vallen,
zo -niet onmogelijk zal zijn, tijdig
aan hun contractuele verplichtin
gen te voldoen. In deze nood be
hoort naar't ooi-deel van de minis
ter onverwijld te worden voorzien
door het treffen van een regeling,
krachtens welke de rechter aan
schuldenaren uitstel kan verle
nen.
Volgens het wetsontwerp moet
de rechter mede in aanmerking
nemen of het uitstel redelijker
wijze van de schuldeiser kan wor
den verlangd, en kan uitstel, wan
neer het eenmaal is verleend, an
dermaal verleend worden. Echter
zal dan opnieuw moeten worden
bezien of verder uitstel van de
schuldeiser kan worden verlangd.
Wettelijke termijnen op het ge
bied van de burgerlijke en straf
rechtspleging en van het admini
stratieve recht moeten buiten toe
pasing blijven, indien deze in re
delijkheid niet konden of kunnen
worden in acht genomen.
Het komt de minister wenselijk
voor aan het ontwerp een verval
termijn te verbinden, welke ter
mijn ruim gekozen is. Indien eer
der zou blijken dat aan de voorge
stelde regeling niet langer be
hoefte bestaat, dan biedt het ont
werp de mogelijkheid de wet bij
Koninklijk Besluit in te trekken.
Historische fietsen
op de R.A.I.
Op de op handen zijnde R.A.I.-
tentoonstelling van motorrij
wielen, scooters, bromfietsen en
rijwielen, die gehouden wordt
van 27 Februari t/m. 8 Maart
a.s. in het R.A.I.-gebouw te Am
sterdam, zal naar zich thans
reeds duidelijk aftekent ook
heel wat nieuws op het gebied
van toer- en sportrij wielen te
bewonderen zijn, Het moderne
rijwiel is het resultaat van tal
loze verbeteringen, die slechts
geleidelijk toepassing vonden. De
evolutie van de draisine tot het
elegante, doelmatige, lichte sport-
fietsje zal bij deze gelegenheid
op aantrekkelijke wijze zijn te
volgen door de expositie van
een reeks historische rijwielen.
„Het uniform voor
de dijk"
I Het comité „aanbieding gala-
uniformen luchtmachtkapel", dat
in October 1952 door de burge
meester van Nijmegen in het
leven is geroepen teneinde de
luchtmachtkapel bij het 40-jarig
bestaan van de Nederlandse
luchtmacht gala-uniformen aan
te bieden, had voor de maanden
Januari, Februari en Maart een
groot aantal showavonden ge
contracteerd, waarvan de op
brengsten bestemd zouden zijn
voor de gala-uniformen. Nadat
de avonden in de gehele maand
Februari waren opgeschort, heeft
het comité thans besloten, de
tournee voort te zetten en alles
in het werk te stellen aan het
eind daarvan een zo groot mo
gelijk bedrag aan het Nationaal
Rampenfonds af te dragen. De
tournee-avonden vinden voort
gang onder het motto: „De dijk
vóór het uniform, het uniform
voor de dijk".
TOCH BLOEMLUST-
TENTOONSTELLING
Na rijp beraad heeft het be
stuur van de stichting Bloemlust
besloten de derde en grootste
wintertentoonstelling te laten
doorgaan. Deze reeks tentoonstel
lingen kan worden beschouwd als
de inzet van het bloemen-festiVal
1953, waarin later Keukenhof en
Flora de hoofdrollen gaan spelen.
In verband met de watersnood
heeft het Bloemlustbestuur be
sloten iedere spectaculaire opzet
in de twee grote hallen van de
coöperatieveveliing van het Hol
landse Bloembollengenootschap
H.B.G. te vermijden. Wel zullen
in de ongeveer 3.000 vierkante
meter grote hallen volop bolbloe-
men te zien zijn, doch een gepro
jecteerde waterpartij met fontein
en bruggen zal bijvoorbeeld ver
vallen. Het geheel zal sober zijn.
De expositie wordt niet officieel
geopend om ieder karakter van
feestelijkheid te vermijden. Dins
dagmiddag 17 Februari zal de
deur voor het publiek worden
opengezet en Zaterdagavond 21
Februari zonder enig vertoon
weer worden gesloten.
De tentoonstelling zal wederom
de mooiste producten van winter-
broei der beste bollenkwekers
omvatten.
Een van de meest klemmende
redenen, waarom de tentoonstel
ling toch doorgaat, is, dat de in
zenders dit jaar bijzonder hoge
kosten voor hun productie hebben
gemaakt, welke bij niet doorgaan
als verliesposten zouden moeten
worden beschouwd.
Brug aan de Oude Delft tegenover de Nieuwstraat
15
HET vernuftige ademhalingsapparaat dat onder de
naam „IJzeren Long" grote bekendheid verwierf,
heeft al menig ten dode gedoemd mensenleven kun
nen redden. Hoewel reeds in de vorige eeuw enige appara
ten werden ontwikkeld die de ademhaling op kunstmatige
wijze in stand konden houden, werd omstreeks 1920 in de
V.S. het eerste apparaat geconstrueerd, waarin de patiënt
met het gehele lichaam kon worden opgenomen. Verschil
lende verbeteringen werden nadien tot onwikkeling ge
bracht en tegenwoordig moet dit toestel worden beschouwd
als een belangrijk hulpmiddel bij de bestrijding van de ge
volgen van kinderverlamming of poliomyelitis. Toch is dit
niet de enige toepassingsmogelijkheid. Ook bij de behande
ling van tetanus, verdrinking en de vergiftiging door ver
schillende gassen, om enige voorbeelden te noemen, kan de
ijzeren long goede diensten bewijzen. In het algemeen kan
men zeggen, dat dit apparaat voor alle gevallen waarbij de
ademhaling gedurende kortere of langere tijd niet op
natuurlijke wijze kan worden onderhouden, van vitale be
tekenis kan zijn.
Kunstmatige
ademhaling
Kunstmatige ademhaling is
een in de geneeskunde veel toe
gepaste methode om de door de
een of andere oorzaak tijdelijk
gestoorde ademhaling ter her
stellen. Hierbij worden dan
de armen volgens een zeer spe
ciale methode bewogen, waar
door de borstkas achtereenvol
gens wordt samengeperst en
groter gemaakt en uitademing,
respectievelijk inademing, wordt
verkregen.
De ijzeren long berust op het
zelfde principe: door de borstkas
van de patiënt in het apparaat
„Koppensneller" Papini, een felle satyricus
DWEPEN met Giovanni
Papini lijkt mij vrij
moeilijk. Het luidruch
tig poserend talent van deze
72-jarige Florentijn, die in de
Italiaanse literatuur kort na
1900 de titel „koppensneller"
verwierf, is er ook heden ten
dage allesbehalve op gebrand
dweepzuchtig te worden ver
eerd. Wèl kan men misschien
naar voren brengen, dat Pa
pini zich in zijn uitspraken
gaarne als een hoogwaardig
heidsbekleder ziet gerespec
teerd. Men heeft ook opge
merkt, dat Papini het bene
den zijn staat achtte boeken
te schrijven over figuren van
minder formaat dan Augusti-
nus, Dante en Michel Angelo.
Als drager van ideeën is hij een
bron van pijnlijke misverstanden.
Hij spreekt zich zelden recht
streeks uit. Zelfs toen hij zich
eens in een aantal „preken" tot
het volk richtte, deed hij dit on
der de naam van een (nooit be
staand hebbende) autoriteit: paus
Celestinus "VT.
Zijn ontevreden mening over de
tijd waarin wij leven blijkt uit
zijn beide boeken van Gog, maar
zo ergens dan moet de lezer hier
scherp zien te onderscheiden tus
sen de opvattingen van Papini en
die welke hij Gog laat verkondi
gen. Voor wie de kunst van lezen
verstaat, is dit niet moeilijk. Het
boek „Gog", in 1930 verschenen,
verhaalt allereerst, hoe Papini in
een psychiatrische inrichting de
milliardair Gog ontmoette.
„Hij leek bij de vijftig en
was gekleed in hel groen. Zijn
gestalte was groot, maar mis
vormd. Zijn hoofd was zo kaal
als een knikker; geen haar,
geen wenkbrauwen, geen kne
vel, geen baard, slechts een
vormeloze naakte klomp vlees
met rode uitwassen. Het ge
zicht was donker, bijna violet
blauw, uitermate breed. Eén
oog leek azuur-blauwig, ter
nauwernood gr\js getint, het
andere scheen groen, doorflitst
met de schijn van gele schild
padshuid. Vierkant hoekig
waren de zware kaakbeende
ren; de vlezige maar bleke
lippen toonden bij 't glim
lachen een gouden gebit."
LITERAIRE KRONIEK
Ook mentaal is deze Gog een
zwaar geaccentueerd monster.
Zijn ware naam moet Goggings
hebben geluid. Hij liet zich echter
Gog noemen, omdat hij zich aldus
omgeven voelde met een bijbels
en fabelachtige aureool: Gog, ko
ning van Magog.
Papini beschouwt hem als ge
boortig uit de kruising van een
inlandse vrouw uit Hawaï met
een onbekende blanke, als een on
rustige halve wilde, die zich in
Amerika als business-genie had
ontpopt en in het bezit was ge
komen van de vreselijkste moder
ne middelen van productie en
vernietiging. „Zijn hersenen, al
dus Papini, waren in staat, plot
seling, de meest overspannen mo
dernismen te overtreffen, maar
zijn ziel was dorrer en wreder
geworden dan de ziel van zijn
voorouders van moederskant. Van
oorsprong en roeping dierlijk,
wilde hij alle vormen van het
cerebraal epicurisme van onze
tijd (be)proeven."
Gog, geïnteresseerd in de
meest gewaagde ideologieën en
grenzeloos geperverteerd, kan
als'zodanig natuurlijk niet gel
den voor het mensentype van
onze tijd.
Toch meende Papini deze cy
nische hyperbool van een ver
wilderde beschaving als de in
carnatie van een aantal reële
mogelijkheden in de mens aan
ons te moeten voorhouden.
„Er zijn er velen die in onze
tijd op Gog lijken", aldus Pa
pini. In zijn overdrevenheid,
weerspiegelt Gog zekere mo
derne tendenzen. Hij is als som
van reële mogelijkheden leer
rijk en openbarend om twee
redenen:
„Ten eerste omdat zijn rijk
dom hem in staat heeft ge
steld ongestraft een menigte
dwaze of misdadige uitspat
tingen te voltrekken, terwijl
andere mensen zich met de
schijn van dat alles in hun
dromen tevreden moeten stel
len; en ten tweede omdat de
oprechtheid van de oermens
in hem er toe leidt, dat hij
zonder schaamte zijn meest
weerzinwekkende fantasterijen
belijdt, zelfs die welke ande
ren verzwijgen en niet eens
aan zichzelf durven beken
nen"
Op de wijze der oude roman
tici doet Papini zich voor als de
bezorger van Gog's geheime
geschriften. Toen zijn eerste
bundel geschriften in 1930 uit
kwam, gaf Papini er eenvoudig
de naam „Gog" aan. Nu er on
langs een vervolg op is ver
schenen, zijn beide werken in
het Nederlands uitgebracht als
geregeld van omvang te doen
veranderen, tracht men de
ademhaling in stand te houden.
Het lichaam van het slachtoffer
bevindt zich daartoe in een her
metisch afgesloten ruimte, ter
wijl het hoofd buiten deze ruim
te blijft. Door de druk in de
ijzeren long te verminderen, zal
de borstkas uitzetten, waardoor
frisse lucht op de normale weg
via de neus naar de longen
wordt gevoerd. Wordt de druk
daarna weer vergroot, dan
wordt de borstkas als het ware
samengeperst, waardoor de ge
bruikte lucht de longen weer via
de neus verlaat. Op deze wijze
kan de ademhaling in stand
worden gehouden.
Het is dus niet zo, dat de ijze
ren long een bestrijdingsmiddel
van kinderverlamming is, maar
bepaalde gevolgen van deze
kwaadaardige ziekte kunnen er
wel en dikwijls met veel succes
mee worden bestreden.
In 1939 stelde Philips een aan
tal ijzeren longen ter beschik
king van ziekenhuizen. De re
sultaten, die daarmede werden
bereikt, waren in alle opzichten
verheugend en artsen en speci
alisten in ons land konden er
varing opdoen met dit apparaat.
Hierbij kwam wel duidelijk naar
voren, dat het aanbeveling ver
dient een behandeling met dit
ademhalingsinstrument niet tot
het laatste ogenblik uit *3 stel
len, doch integendeel, zodra zich
de allereerste verschijnselen van
verlamming van de ademha
lingsorganen voordoen, de pa
tiënt onmiddellijk in de ijzeren
long te plaatsen.
De tegenwoordige ijzeren long.
die als de vrucht van een inten
sieve samenwerking tussen me
dici en technici kan worden be
schouwd, voldoet aan zeer hoge
eisen en verdient mede als zo
danig belangstelling.
HOGE EISEN
De ervaring, die werd opge
daan met de fabricage van an
dere medische apparaten, zoals
in het bijzonder Röntgentoestel
len, vormde een hechte en zelfs
noodzakelijke grondslag voor de
productie van ijzeren longen, die
uiteraard aan zeer hoge eisen
van kwaliteit dienen te voldoen.
De ijzeren long. die in de Phi
lips laboratoria werd ontwik
keld is een geheel uit stalen
platen gelast apparaat. Bij het
ontwerp is men er van uitge
gaan, dat de patiënt alle zorgen
dient te krijgen die hem toeko
men en in tegenstelling tot an
dere respiratoren is het geheel
dan ook zó ontworpen, dat zich
„Het rode boek van Gog" en
„Het zwarte boek van Gog"
Was het Rode Boek een sa-
tyre op de cultuurloosheid van
de gecivilliseerde heiden van on
ze eeuw, het Zwarte Boek is
dat eens te meer. Verscheidene
van Gog's denkbeelden uit 1930,
welke men toen voor tè erg
hield, zijn sindsdien in praktijk
gebracht. Papini's Rode Boek
van Gog, thans herlezen, is er
aanzienlijk actueler door ge
worden en ipso facto wil men
nu de verschrikkingen uit het
Zwarte Boek ook wel voor mo
gelijk houden.
Wij hebben intussen met méér
profetische beschrijvers van
huiveringwekkende machtsdro
men binnen de menselijke zijns-
sfeer kennis gemaakt en wij
hebben in de recente bescha
vingsgeschiedenis leren onder
vinden welk een latente per
versiteiten er achter het door
fatsoen, Kerk en maatschappij
ingetoomde gedrag van de bur
ger op gelding liggen te wach
ten, welk een behoefte aan sen
satie ons onderstroomt en welk
een vernietigingsdrang zich in
de plotseling tot heersen in
staat gestelde slaaf van nature
kan baanbreken.
Papini schildert ons Gog als
een mengeling van menselijkheid
en onmenselijkheid, van decaden
tie en barbarij, van zelfbewust
zijn en doelverlorenheid, van
wetenschappelijke gewetenloos
heid en primitief beleven. Bij
het horen van het bericht over
de overstromingsramp zou Gog
als volgt hebben kunnen rea
geren:
,,De radioberichten over de waters
nood in Holland hebben mij niet minder
geschokt dan anderen en ik heb er
onmiddellijk een flink bedrag voor
over gehad. Inderdaad, zo iets is geld
waard. Wat. elke kunstmatig teweeg
gebrachte prikkel sinds lang niet meer
vermocht namelijk mij een ogenblik
volledig in beslag te nemen, dat heeft
de onredelijke natuur in Holland ge
presteerd. Omdat het uiteraard niet
aangaat daar die natuur erkentelijk
voor te zijn, hoewel zjj het bijna klaar
had gespeeld mij weer van haar
huiveringwekkende en oergodsdien-
stige functie in het leven der mensen
te overtuigen, zal ik het tégenover-
gestelde doenik zal de mensen in
staat stellen zich zulk een verdedigings
linie tegen de zee te scheppen, dat een
dergelijke vloedgolf zich ir. de toe
komst nimmer meer als eer. be
schamende aanfluiting van moderne
beschaving en techniek kan voordoen.
Zo'n overstroming is anders buiten
gewoon interessant als demonstratie
van de taaiheid der mensen Op aller
lei manieren, die men niet voor
mogelijk zou achten, hebben zü zich
in leven weten te houden. Vol be
wondering heb ik mij daar een week
lang over doen informeren door de
pers. Toen ik zelf ben gaan kijken
bleek overigens, dat hele stukken van
het geteisterde gebied nog droog lagen.
Er heeft zich hier eenzelfde over
drijving in de berichtgeving voor
gedaan als eertijds ten aanzien van
Rotterdam na het bombardement. Heel
Rotterdam was verwoest, zei men,
maar hele wijken stonden 'en staan er
nog en in totaal hebben slechts onge
veer zevenhonderd mensen er het
leven bij ingeschoten. Ook dit aantal
stelt de menselijke taaiheid frappant
in het licht, want de verwoesting had
toch wel zulk een omvang, dat het
tienvoudige van dit aantal slachtoffers
normaal zou zijn geweest."
Het is de glasharde nuchter
heid, de schaamteloze eerlijk
heid, die ons in de bekentenis
sen van Gog het meest ontstelt
enhet meest te zeggen kan
hebben aangaande het bestaan
van Gog op de bodem van elk
van ons.
Gog is een symbool. Zijn
schepper, Papini, heeft hem in
het leven geroepen om ons te
waarschuwen niet op onszelf te
roemen. Als hij hem zonder
commentaar aan het woord laat,
hoeft dit niet per se misverstan
den te wekken wat betreft Pa
pini's oordeel over hem. In zijn
inleiding zegt hij het trouwens
afdoende: „Ik vertoon hem
aan de hedendaagse lezer met
dezelfde gevoelens waarmee de
Spartanen een walgingwekken-
de dronkaard aan hun zonen
vertoonden".
NICO VERHOEVEN
behalve de patiënt één of zelfs
twee doktoren of verpleegsters
in de ijzeren long kunnen op
houden.
De ijzeren long kan dienen
voor de behandeling van één
volwassene of twee kinderen, en
in noodgevallen kunnen er zelfs
twee volwassenen in worden be
handeld. Het bed is van spons-
rubber en het kan met enkele
handgrepen van stand worden
veranderd, hetgeen in sommige
gevallen noodzakelijk kan zijn.
De grote deur vergemakkelijkt
het inbrengen van de patiënt.
Door middel van een dun, be
weeglijk rubbermembraan rond
de hals van de zieke, is zijn li
chaam in het apparaat afgeslo
ten van de omgeving.
GEPERFECTIONNEERDE
TECHNIEK
Het hoofd van de te behan
delen persoon rust op een ge
makkelijk verstelbare steun,
waarboven een spiegel is aan
gebracht; de stand hiervan kan
van binnenuit worden veran
derd. Voor contact met de om
geving is dit uiteraard van be
lang. Verder bevinden zich in
het apparaat vier vensters, twee
aan elke kant, terwijl er voorts
aan één zijde nog drie armgaten
met rubbermanchetten zijn aan
gebracht, waardoor het moge
lijk is de patiënt te- helpen of de
dokter in het apparaat assisten
tie te verlenen, zonder dat het
daarbij nodig is in het inwendige
van het apparaat te komen.
Twee lampen zorgen voor de
verlichting van het interieur.
In de ruimte onder het bed
bevindt zich het pompmechanis-
me. Een bijzonderheid bij de
door Philips geconstrueerde
ijzeren long is, dat er twee bal
gen zijn. Mocht onverhoopt de
in gebruik zijnde balg defect ra
ken, dan kan de motor zeer snel
op de reservebalg worden om
geschakeld. Bij het eventueel
uitvallen van de netspanning kan
de pomp met weinig inspanning
met de hand worden bediend.
ZEGENRIJK INSTRUMENT
Het apparaat kan worden in
gesteld op vijf verschillende
ademfreouenties, te weten 16.
20, 24, 28" en 32 per minuut. Ook
de druk in de hermetisch van de
buitenlucht afgesloten ruimte
kan worden geregeld.
Alle bestaande technische mo
gelijkheden werden uitgebuit
om ten eerste een zo doelmatig
mogelijk apparaat te vervaardi
gen en ten tweede om een zo
groot mogelijke gebruikszeker-
heid van de ijzeren long te ver
krijgen. De resultaten, die men
tot op heden met dit zegenrijke
instrument wist te bereiken, ge
ven uiteraard aanleiding tot vol
doening. Voldoening, omdat door
toewijding, zorg, ijver en een
drachtige samenwerking door
specialisten op uiteenlopende
terreinen mensenlevens kunnen
worden gered.
Dat de ijzeren long overigens
in strijd tegen de gevolgen
van de gevreesde kinderver
lamming een belangrijke rol
speelt, wordt wel bewezen
door de omstandigheid, dat bij
ongeveer 20% van alle polio-
myelitisgevallen de zenuwen,
die de ademhalingsorganen
activeren, worden aangetast
en dat dank zij de door de
techniek geschapen mogelijk
heden de kans bestaat, deze
slachtoffers in leven te kun
nen houden en later dikwijls
weer gezond en wel in de sa
menleving te doen terugke
ren.
Giovanni Papini: „Het rode boek
van Gog". ..Het zwarte boek van Gog".
Vert. door Ellen Russe en Maarten
van Nierop. Uitg. Lannoo, Tielt 1952.
i Vert. in Nederland: Klemann, Plein 24,
Wateringen).
OP AVONTUUR?
De één-en-twintig-jarige A. P.
Hillink, leerling van de ma-
chinistenschool en voor hulp
verlening werkzaam in het
rampgebied, die sinds het be
gin van de watersnood niets
meer aan zijn ouderlijk huis
aan het Noordeinde had laten
horen, heeft na het omroep
en persbericht van Donderdag
waarin om zijn opsporing
werd verzocht, tekenen van
leven gegeven. Meer nog: hij
bevond zich gezond en wel
te Oostvoorne.