RUMOER
rondom een Bijbelvertaling in Amerika
positie gesteld. Hij heeft de eer van zijn vorstin hoog
te houden. Hij moet weten, dat hij gezant is. Natuur
lijk, dat brengt met zich mee, dat hij zich als gezant
gedraagt, maar dat moet' dan wel heel sterk zo zijn.
Zo moet het met de ambtsdragers in de kerk des
Heren ook. Daar kun je maar niet mee doen, wat je
wilt. Wie tegen een ambtsdrager zondigt, zondigt
maar niet tegen een broeder. Het is veel erger en
meer. Zonden tegen de ambtsdragers moeten we zwaar
nemen. Het gaat om de eer van onze koning. Ik geloof
dat er een groot gevaar is. Uit vrees voor menselijke
ambtshoogheid zijn we misschien als ambtsdra
gers wel eens bezig het ambt naar beneden te halen.
Ook hierin hebben we de gemeente te onderwijzen.
De kerk te doen zien de eenvoudige wandel naar het
Woord des Heren.
Tegen een ambtsdrager, die zijn ambt bedient, kun
je maar niét je en jij zeggen. Als je beste vriend ge
zant van de koningin wordt en hij komt in functie,
dan heb je hem als zodanig te bejegenen. In alles wat
ze doen, moet het duidelijk zijn, dat de ambtsdragers
komen in Naam des Konings. Daarom mogen ze eisen
stellen tot het bezoek. Daar heeft de gemeente mee
te rekenen. Er komen maar niet een paar broeders.
Er komen gezanten van Christus' wege. Christus is
daarin zo goed voor zijn kerk. Instee, dat we begin
nen met heel veel critiek, zou het misschien wel goed
zijn, dat we eens meer gingen zien van de grote liefde
van Christus voor Zijn kerk; van de grote zorg voor
de schapen; van Zijn altijd maar doorgaande arbeid
aan het waken over de zielen. Ik heb het eens mooi
ondervonden. We kwamen in een gezin om huisbezoek
te doen. We werden zo ontvangen door de heer des
huizes, het hoofd van het gezin: Ik word er altijd stil
van, als er bij mij ouderlingen in functie komen. Ik
vind dat zulk een grote eer, dat ik me afvraag, waar
aan heb ik dat verdiend. Christus is zo trouw. Won
derlijk soms. Je kunt het meemaken, dat je op een
bepaald bezoek net op tijd komt. Natuurlijk, je komt
altijd op tijd, maar ik bedoel net in een situatie, dat
men de vertroosting, de vermaning zo brood- en brood
nodig heeft-
Als we als ouderlingen altijd maai- waken voor de
eer van onze Koning. Als we in het met ons laten
sollen en ons laten beledigen de gemeente maar niet
de schriftuurlijke kijk op h.et ambt doen verliezen!
Als we maar staan voor onze ambtseer, niet om ons
zelf, maar om Christus' wil. Als we maar laten zien
in welk een positie we zijn gesteld. O, dan beven we
voor onszelf. Het bedienen van het ambt is ons elke
keer weer een wonder van Gods genade; maar juist
in het beven voor het ambt komen we op voor de
glorie van het ambt. We vertegenwoordigen Christus
in en onder Zijn volk.
We willen de gemeente ook in deze dingen leren.
Kom, ik laat het hierbij en ik wil volgende keer een
paar eenvoudige opmerkingen maken, hoe dat ook in
het leven der gemeente heeft uit te komen.
DEN BOEFT.
UIT DE BUITENLANDSE KERKEN
In de Verenigde Staten van Noord-Amerika is in
de wintermaanden van 1952'53 een storm van op
positie opgestoken tegen een nieuwe vertaling van de
bijbel. Deze nieuwe vertaling, in October 1952 op de
markt gebracht, is vervaardigd op initiatief en onder
verantwoordelijkheid van de National Council of the
Churches of Christ of U.S.A. (de Nationale Raad van
de Christelijke Kerken in de Verenigde Staten van
Amerika). Dat is die grote kerkengroep in Amerika,
welke bij de Wereldraad is aangesloten, onder moder
nistische leiding. De vertaling is tot stand gebracht
door een uitgebreide commissie van „deskundigen"
onder voorzitterschap van Dr A. Weigle.
Het feit, dat déze kerkengroep onder modernistische
leiding, en aangesloten bij de Wereldraad, deze ver
taling liet maken en door middel van groots opge
zette, echte amerikaanse reclame-fanfares liet intro
duceren bij het grote publiek, maakte menigeen, die
front maakte tegen de Nat. Council, kopschuw. Daar
kwam bij, dat, naar men schrijft, grote baten van de
verkoop vloeien in de kas van de Nat. Council. Dat
deed de maat vol worden. Een zekere Dr David O.
Fuller heeft een vlugschriftje tegen de nieuwe ver
taling uitgegeven, waarin hij beweert, dat op basis
van de huidige rechtsaanspraken in de verkoop, de
Nat. Council reeds zes honderd duizend dollar aan
baten had binnengekregen. Dat was eind October '52.
Maar dit waren niet alle en niet de voornaamste
bezwaren die al spoedig tegen de nieuwe vertaling,
welke met veel tam tam aan de markt kwam, wer
den gepubliceerd. De voornaamste bezwaren, welke
de maat deden overlopen, waren gericht tegen de ver
taling van onderscheidene teksten.
Dr Carl Mac Intire, de bekende president van de
I.C.C.C., in het Nederlands meestal genoemd: de In
ternationale Raad van Bijbelgetrouwe kerken, heeft
in zijn blad de Christian Beacon, terstond een serie
artikelen gepubliceerd tegen de propaganda voor de
nieuwe vertaling. Hij oefent in deze artikelen zakelijke
kritiek op de vertaling van sommige schriftplaatsen,
welke vertaling naar zijn mening beïnvloed blijkt door
het modernistisch standpunt van de vertalers. Deze
artikelen zijn, nadat zij gepubliceerd waren, afzonder
lijk in een brochure tegen zeer billijke prijs in de
handel gebracht voor verspx-eiding. Anti-propaganda!
De brochure heeft de sprekende titel: The New Bible
(Revised Standard Version). De ondertitel luidt: Why
Christians Should Not Accept It (waarom christenen
haar niet behoi-en te aanvaarden). Van vele zijden
kwam instemming.
In het blad de Christian Beacon van 11 Dec. '52
wordt meegedeeld dat te Denvex-, Colorado, op 9 Dec.
een nationale protestmeeting is belegd, welke meeting
werd bijgewoond door maar eventjes zestien honderd
mensen. Door deze vergadering is een oproep Ameri
ka doorgezonden om soortgelijke protestmeetings te
beleggen en dat wel gelijktijdig, door heel de Ver
enigde Staten en Canada. Men wilde trachten om op
30 Jan. 1953 in alle delen van de Verenigde Staten
en Canada zulke protestvergaderingen te houden. Tot
een aantal van drie duizend. Het heet een „kruistocht
voor een onbedoi-ven bijbel", 't Zal ons niet verwon
deren of op 30 Jan. zijn de diie duizend vergade
ringen gehouden. Misschien wordt het getal zelfs
overschreden. Op echt Amerikaanse manier wor
den pers en radio, van kust tot kust, ingeschakeld.
Het bekende tijdschrift Life heeft zelfs een artikel
over de nieuwe vertaling gepubliceerd. Niet uitgeslo
ten, dat de kritiek en de anti-propaganda ook in de
kolommen van Life aan het woord zal komen.
De inzet van de kritiek is dat de modernistische
vertalers de Bijbel bedorven hebben. Dr Oswald T.
Allis, oudtestamenticus aan het Princeton Theologisch
Seminarie en aan het Westminster Theologisch Se
minarie heeft in Eternity van November 1952 geschre
ven (ik citeer uit de Beacon)„Met het oog op de
buitengewone publiciteit welke de nieuwe vertaling
reeds heeft ontvangen is het van belang, dat haar
algemeen karakter bekend gemaakt wordt, zo wijd en
zo vaardig als maar mogelijk is. De bedoeling 'moet
zijn: „wij moeten voortvaren om met hoofdstuk na
hoofdstuk en met vers na vers aan te tonen, dat de
R.S.V.x) betekent een radicale breuk met de stan
daard, welke gegeven is in de A.V. -) en de A.R.V.3).
Wij moeten aantonen, dat de nieuwe vertaling niet i&
enkel een moderne vertaling, maar een modernistische
vertaling, die behoort tot de klasse waax-toe de
Moffatt en de zogenaamde „American" vertalingen
behoren en niet tot de klasse waartoe A.V. en A.R.V.
behoren".
„En" zo gaat dr Oswald T. Allis verder ten
aanzien van de verwachting dat de R.S.V. de A.V.
zal gaan vervangen in het vei-trouwen en de liefde
van het amei-ikaanse protestantisme, mag wel wor
den gezegd, dat 'toude Testament van de R.S.V. heel
duidelijk aanwijst, waarom een veitaling, gemaakt
door Sehriftcritiek en naar maatstaven van de Schrift-
critiek niet acceptabel kan zijn voor evangelische,
bijbelgelovige christenen. Welnu, dit is ook de opzet
van de kritiek welke Dr Mac Intire heeft gepubliceerd
in zijn bovengenoemd vlugschrift over de Revised
Standard Version, waarom christenen haar niet kun
nen aanvaai-den.
Ter oriëntatie van de lezers zij hier vermeld, dat
de R.S.V. de initialen zijn van Revised Standard Ver
sion, d.i. herziene standaai-d-vertaling. A.V. zijn de
initialen van Authorised Version, d.i. geautoriseerde
vertaling. Deze A.V. wordt ook genoemd Royal Ver
sion (koninklijke vertaling) en heel vaak King James
Vex-sion, d.i. de vertaling van koning Jacobus. De
standaardbijbel in de angelsaksische landen is name
lijk de vertaling welke in 1611 in opdracht van de
engelse koning Jacobus I is vervaardigd. Deze is wel
eens herzien, n.I. in de jaren 1881 het Nieuwe Testa
ment en 1885 het Oude Testament, maar in hoofd
zaak is deze vertaling gebleven wat zij was. Zoals voor
ons volk de Statenvertaling de standaard-bijbel is,
zo is in Engeland en Amerika deze A.V. of „King
James", de betrouwbare bijbel waarbij geslachten heb
ben geleefd. De nu door de Nat. Council in Amerika
in omloop gebrachte vertaling wordt genoemd de
R.S.V., d.ï. de Revised Standard Version, de herziene
oude standaardbijbel, welke liet vertrouwen en de
liefde der evangelische christenen had.
De kritiek, voorzover tot nu toe gepubliceerd, hield
zich bezig met de vertaling van bekende teksten als
Jes. 7 14„Ziet, een maagd zal zwanger worden"
Psalm 2:2: „Kus de Zoon"; 1 Joh. 5:17: „Zonde
tot de dood"; Gen. 12 3, Dan. 9 27, Zach. 12 10,
en andere.
1Revised Standard Version. Verderop in dit artikel
volgt de verklaring.
2) Authorised Version.
Authorised Revised Version,
Het is Dr Mac Intire, die zich vooral heeft gewor
pen op de vertaling van de eerstgenoemde schrift
plaats: „Ziet, een maagd zal zwanger worden." De
nieuwe vertaling heeft daar inplaats van het woord
„maagd", „jonge vrouw", young woman. Men weet,
dat deze vermaling van het hebreeuwse woord alma
in ons land bekend is. De Leidse Vertaling heeft n.I.
ook „jonge vrouw". Edelkoort in zijn „De Christus
verwachting in het Oude Testament" staat dezelfde
vertaling voor, terwijl Ridderbos in de. „Korte Ver
klaring" zich zeër omzichtig uitlaat. Hij schrijft: Je-
saja noemt de moeder van het kind dat geboren zal
worden „met een woord, dat eene maagd (in den zin
van meisje), maar misschien ook een jonge vrouw
kan aanduiden, in ieder geval op de maagdelijke on
gereptheid niet den nadruk legt, daar 't Hebreeuwsch
hiervoor een ander woord bezit". Het is mijn indruk,
dat de nieuwe vertaling van het Nederl. Bijbelgenoot
schap de kwestie „maagd" of „jonge vrouw" in het
midden heeft willen laten. Zij heeft namelijk „jonk
vrouw", misschien in navolging van de duitse ver
taling van Luther. Deze heeft „Jungfrau". Men be
denke echter dat „eine Jungfrau" in het duits „een
maagd" aanduidt. Het nederlandse woord „jonk
vrouw" duidt noch een maagd, noch een jonge vrouw
aan. Het is immers een adellijke titel. Het betekent
„freule". Het sterkste argument dat door Dr Mac
Intire wordt aangevoerd tegen de vertaling: „Ziet,
een jonge vrouw zal zwanger worden", is niet het
argument van de traditie, maar het feit, dat deze
tekst in het Nieuwe Testament wordt geciteerd door
de evangelist Mattheus (Matth. 1 :23). Mattheus ci
teert de Septuagint, de griekse vertaling van het Oude
Testament. Deze heeft „parthenos", d.i. maagd. Mat
theus schrijft, dat dit alles geschied is opdat vervuld
zou worden hetgeen van de Here gesproken is door de
profeet, zeggende: „Zie, de maagd zal zwanger wor
den en een zoon baren", enz. De modernistische ver
talers aldus Mac Intire pretenderen dus, dat zij
beter Hebreeuws kennen dan de vertalers van de
Septuagint. Doch dat niet alleen. Zij pretenderen, dat
zij beter weten wat er staat dan Mattheus, een van de
twaalf apostelen, die door de Heilige Geest werd ge-
inspireerd bij het schrijven van zijn evangelie. Zij pre
tenderen, dat zij het Hebreeuws van Jesaja beter kun
nen lezen dan de Heilige Geest.
Op sooi-tgelijke wijze wordt ook de vertaling van
andere teksten bekeken. Belangrijk is bovendien het
gebniik van de persoonlijke voornaamwoorden „thee"
er. „you". Het eerste wordt in deze nieuwe vertaling
uitsluitend gebruikt als God wordt aangeduid en het
tweede wordt gebruikt wanneer mensen worden
aangesproken. In de nieuwe vertaling spreekt nu bij
voorbeeld. Petrus de Here Jezus aan met „you", m.a.w.
de vertalers laten in het gebruik van dit voornaam
woord uitkomen dat zij de Here Jezus zien als een
mens en niet als God uit God.
Al met al redenen te over om te zeggen: deze ver
taling tast de Godheid van de Middelaar aan.
Door een vergadering van predikanten (Jackson
Evangelistic Ministerial Assoc.) werd de kritiek in
tien punten samengevat. De hoofdzaak daarvan luidt
als volgt: le. De nieuwe vertaling schrapt de leer
van de geboorte van de Here Jezus-uit-de-maagd2e.
talloze plaatsen, die de godheid van Christus leren,
zijn verwijderd; 3e. de vertalers hebben op tal van
plaatsen hun eigen conjecturen (gissingen betreffen
de de juiste grondtekst, J. M.) gegeven voor tekst
woorden, welke hun onbegrijpelijk wax-en; 4e. de ver
talers zijn mensen van liberale of modernistische op
vattingen ten aanzien van de huidige kerkelijke strijd;
5e. de nieuwe vertaling wijst helemaal niet op de
werken waardoor de vertalers werden geholpen en die
niet in de originele taal gevonden worden; 6e. het
voorwoord maakt duidelijk dat de vextalers de Bijbel
niet beschouwen als Gods Woord; 7e. de poging van
de Nat. Council om zichzelf uit te geven als een com
petente autoriteit voor een nieuwe bijbeluitgave is
aanmatigend. Noch de Nat. Council, noch enig ander
protestants lichaam heeft het recht of de autoriteit
onder de protestanten zulk een privilege zich aan te
matigen; 8e. het toucheren van financiële baten uit
de verkoop door de Nat. Council is blijk van een on
derneming, die het karakter draagt van handel ter
bevordering van de eigen particulier liberale en mo
dernistische ideeën en programma's van de Nat. Coun
cil; 9e. de wijdverbreide propaganda en fanfares ten
behoeve van de Bijbel, waarbij drie duizend samen
komsten werden gehouden door heel de Ver. Staten,
allemaal ter introductie van de nieuwe vertaling, heeft
er toe geleid, dat velen het boek hebben gekocht en
aanbevolen zonder dat zij het hadden ingezien; 10e.
het gebruik van zulk eën Bijbel door de kerk van
Christus zal onzegbare schade brengen niet alleen
voor de dienaren van de kerk, maai- ook voor de zie
len der mensen.
Tot zover de kritiek samengevat door deze verga
dering van „evangelische predikanten". Men ziet, het
is nog al wat. In Amerika schijnt alles wat aan de
orthodoxie vasthoudt zich schrap te gaan zetten te
gen de verbreiding van deze nieuwe vertaling, welke,
naar ons voorkomt, haar modernistische afkomst wel
duidelijk vertoont.
Amsterdam. J. M.
155
