Ramp
ONGEWOON VAN MENSEN EN DINGEN GEWOON EN
Kruisen in
de storm
Noodverbindingen door
radio-zendamateurs
In de Couture is het al lente
Kinderen in nood, wat hebben
zij het meest van node?
14 FEBRUARI 1953
DE GROENE AMSTERDAMMER
5
IN de avond van de 30ste Januari voeren
we met liet m.s. Prins Alexander de
Schelde af. Het was volle maan en de zeven
passagiers van de kleine vrachtboot keken
over het kalme olie-achtige water naar de
lichtjes overal. De schoonheid van de hel
dere nacht en dat gevoel van afscheid en
verwachting tegelijk, dat iedere lange ïeis
kenmerkt, wond ons op.
We waren op weg naar Canada; maar
eerst moest het schip nog lading innemen
in Hamburg; daarna de oceaan over.
Ter hoogte van Vllssingen sliepen we
allemaal en de volgende ochtend was alles
totaal anders.
Het was Zaterdagmorgen 31 Januari en
weg was de olie-achtige zee; nu was er tot
aan de horizon één loodgrauwe, woelende
massa met schuimkoppen, en de Neder
landse kust leek grijs van sproeiende
branding.
De stuurman schudde 't hoofd en zei:
,,Er komt ruw weer". Alleen dat „komt",
dat geloofde ik niet.
Bij het ontbijt waren we voor 't laatst
compleet; toen lachten we nog om storm-
latten, om zeilende jampotten en spattende
koffie; even later lag het grootste deel
zeeziek te bed.
Die Zaterdagmiddag, Zaterdagnacht en
die hele Zondag, die voor Nederland zo
noodlottig werd, zwalkten wij op de Noord
zee rond. Er was geen sprake van om In
deze orkaan enige haven binnen te lopen.
De Duitse Bocht was door de uitgestrekte
mijnenvelden langs Denemarkens kust te
gevaarlijk en zo kruisten we twee dagen
op halve kracht door de storm rond.
ergens op de Noordelijke Noordzee.
En liggend in onze kooien in de nooit
aflatende slingerbeweging leerden we alle
geluiden kennen het aanhoudend brullen
van de wind, de slagzeeën en sproeibuietn,
die tegen de patrijspoorten kletsten, maar
ook vol bezorgdheid de enorme klappen,
die het schip sidderend en uitgeput achter
lieten, en het regelmatig haperen van de
motoren op een golfrug. In onze hutten
was er dan ook nog het geluid van alle
kleren, boeken, Koffers, tassen, die einde
loos schrapend over de vloer heen en weer
schoven, van dc dikke bqbel die van de
radio kwam ploffen, en langs de muur de
kleren die tot horizontale opzwiepten.
Weerloos, doodziek en vol angst, met één
oog op de reddingsgordels, brachten we een
dag door en toen kwam de steward 's Zon
dags om één uur de radio's aanzetten; en
begeleid door gebulder van water en w'nd
hoorden we de noodkreten uit Neder
land; burgemeesters die om hulp riepen;
instanties die opriepen tot bijstand; we
hoorden dodencijfers en reportages, en
gaven verder een beetje beschaamd over,
zonder dat enorme zelf-medelqden cat we
eerst hadden. Onze motoren draaiden
wfl waren nog lang niet in direct gevaar
wjj lagen in zachte kooien op en neer te
rollen en kregen telkens nog sohone bakjes
ook. Vergeleken bij de ramp ln Holland
luxe en veiligheid.
En nu is ook dat voorhij. Maandagmid
dag kwamen bij Ouxhaven de eer-s te Duitse
mannen aan boord die ik ooit met vreugd
begroette: een stel Eltoe-loodsen. Het wa
ren er vtff, want we waren het eerste
schipdat na de storm de Elbe opvoer en
ze hadden niet meer teruggekund.
Nu hebben we ons gewassen, de hutten
zijn opgeruimd. De bijbels op de radio's
gelegd. Straks voelen we vaste wal onder
de voeten.
Maar het is allemaal maar voor even
want morgen moeten we weer verder om
naar Canada te komen, en helaas verder
over die onbetrouwbare gehate zee.
HARRIET FREEZER
WE zenden u dit woord van troost in kinderen hebben gehad, vastgelegd. Het
de noodlottige toestand van uw
IN de gehele wereld zijn ruim 100.000
zendamateurs welke, nadat zij hun
geschiktheid bewezen hebben door een
examen, bevoegdheid hebben verkregen om
een zender te bezitten en deze te gebrui-
vrij te laten. Tussen 3600 en 3750 kc ont
wikkelde zich een uitwisseling van berich
ten op meerdere frequenties tegelijk.
Amateurs in Eindhoven kregen draad
loos contact met PHH, de Rijksluehtvaart-
ken voor het nemen van proeven en het dienst, en gegevens voor de eerste drop-
10 vitamines in één dragée
veel hoger in
vitaminewaarde
0RGAN0N-0SS
maken van verbindingen voor deze proef
nemingen. Zij mogen daartoe een aantal
golfbanden gebruiken welke öf voor hen
alleen bestemd zijn, öf waar zij met een
aantal officiële diensten gebruik van mogen
maken.
Zo is voor Europa de z.g. 80-meterband,
waar het radioamateur-„noodverkeer" op
verscheen, een band die loopt van 85.7 tot
79.0 meter ofwel van 3.5003.800 kc. Zij
mogen iedere golflengte of frequentie tus
sen genoemde lengten gebruiken. Ook zijn
zq vrij om met telegrafie of telefonie te
werken. Naast een aantal andere bepa
lingen is er een die hun energie beperkt.
In Nederland mogen de meesten met max.
50 Watt en een kleine groep met 150 Watt
uitzenden.
Het aantal gelicenceerde zendamateurs
bedraagt hier ongeveer 900, van wie er
een 500 regelmatig gebruik van hun zen
der maken.
Met het groeiende aantal zendamateurs
nam de onderlinge storing van deze stations
sterk toe; wilde men wat bereiken in het
amateurverkeer, dan werden de laatste
jaren behoorlijke eisen aan hun meestal
zelf gebouwde apparatuur gesteld. Vooral
in wedstrijden, die veelal internationaal
zijn, leerden zij onder zeer moeilijke om
standigheden, uit een mengeling van tien
tallen seinen en gesprekken, juist dié er
uit te halen, welke voor het betreffende
station bestemd waren.
Men kan snel tussen de eerder genoemde
golflengten variëren en antwoorden op
dezelfde frequentie als die waarop men
geroepen werd.
Daar voor een tak van de radio-zend
hobby, het z.g. „Vossejagen" en voor z.g.
„Fielddays" verplaatsbare en door batte
rijen en/of omvormers gedreven zenders en
ontvangers nodig zijn, beschikten tientallen
van de radio-zendamateurs over z.g. „por
table apparatuur", welke geschikt is voor
bedoelde 80 meter golflengte.
IEDERE Zondagmorgen is er een nog
al drukke amateurbezetting op de
80 meter band, Om 10.00 uur komt de ver
enigingszender van de „VERON", Vereni
ging voor Experimenteel Radio Onderzoek
in Nederland PAoAA in de lucht, geeft
dan een seincursus en mededelingen over
condities van de verschillende banden en
men kan dan een praatje maken en rapport
krijgen van de operator van PAoAA.
Op 1 Februari was het dan ook weer
druk op de 80 meter; de radio-condities
waren, ondanks het slechte weer, uitstekend
en de Traffic Manager, welke PAoAA be
diende, kreeg spoedig contact met enige
amateurs in de noodgebieden.
Er werd een noodnet opgebouwd, met
PAoAA ln Santpoort als middelpunt en een
tiental andere stations in of -dichtbij het
noodgebied. Daar het radio-amateurlsme
onder contröle van de P.T.T. staat, moest
men, voordat men tot het uitwisselen van
telegrammen mocht overgaan, eerst toe
stemming hebben van de betreffende
instanties.
De P.T.T. achtte het beter, het centrum
van het „Amateur noodnet" naar Den
Haag te verleggen. Er werden 2 Haagse
amateurstations, PAoGVB en PAoYG in
geschakeld. Het was nl. erg moeilijk door
het overbelaste telefoonverkeer van Sant-
pooit uit contact te krijgen met regerings
instanties.
In Halsteren, Middelburg, Vlissingen,
Dordrecht, Goes, Hellevoetsluis, Alblasser-
dam, Brielle en Temeuzen waren in het
geteisterde gebied zendamateurs, welke hun
amateurzenders in bedrijf konden brengen
en uitstekende verbindingen onderling had
den en met Den Haag en andere plaatsen
buiten het noodgebied.
Uit deze streken kwamen de eerste ge
gevens over de toestand. De meeste nor
male telefoonverbindingen waren gestoord
Juist het ontibreken van zendamateurs
op de eilanden Schouwen-Duiveland en
Goeree-Overflakkee was oorzaak dat van
deze zwaar getroffen gebieden de eerste
dagen zo weinig bekend werd. Sommige
amateurs moesten naar de zolder verhui
zen, maar zo lang er electriciteit was kon
men blflven werken.
Doordat buitenlandse amateurs dezelfde
frequentie mogen gebruiken als de Neder
landse, werd dikwjjl3 storing ondervonden,
maar één van de amateurs verzocht dan
kort het kanaal voor het „noodverkeer"
WERELD DER SPORTEN
VTEDERLANDSE schaatsenrijders zqn
J» populair geweest in Noorwegen. Ruim
vtjftig jaar geleden vierde Jaap Eden reeds
triomphen in Hamar. In de dertiger jaren
zagen de Noren in Jan Langedijk een op
volger van Eden en thans zijn Kees Broek
man, Wim van der Voort en Anton Huiskes
populair. Het behalen van het Europees
kampioenschap in het hardrijden heeft
Broekman nog groter populariteit gegeven:
ledereen in dit land van sneeuw en ijs kent
Kees. in welk stadje hij komt, van Tromsö,
Narvik en Drontheim in het Noorden
tot Oslo. Sanderfjord en Drammen in het
Zuiden. In de nacht van 31 Januari op 1
Februari is een verschrikkelijke ramp over
Nederland gekomen. De Hollandse jongens,
die tijdens dat weekeinde deelnamen aan
het Europees kampioenschap in Hamar,
hoorden de eerste berichten over de ramp
toen de wedstrqden achter de rug waren.
In de volgende dagen werd elk ogenblik de
Noorse nieuwsuitzending beluisterd om na
dere bijzonderheden te horen. Men leefde
mee met de getroffen gebieden. Konden zij
hier. in het verre Noorwegen, Iets doen
voor de landgenoten De bereidheid tot
offeren, desnoods ten koste van de vorm
wat betekent een titel als duizenden land
genoten in moeilijkheden verkeren was
aanwezig. Toen schoten de Noorse vrien
den, de 'officials en de schaatsenrijders, de
relaties en de trouwe bezoekers der jaar-
ïykse wedstrijden, te hulp. Kees Broekman
is Europees kampioen, Wim van der Voort
ls tweede geworden, Anton Huiskes is
wereldrecordhouder, laten zij deelnemen
aan onze wedstrijden, waarvan de haten
geh""1 of gedeeltelijk voor de getroffen ge.
b' n Nederland zijn bestemd, zo opper
de
In het achterhoofd van die eenvoudige
Hollandse jongens leefde de gedachte naar
Nederland terug te keren. Om te helpen.
Maar hoe en waar? Of zouden zij niet be
ter in Noorwegen kunnen blqven en hun
sportcapaciteiten in dienst stellen van de
lijdende landgenoten? Waren zij in de afge
lopen jaren niet dikwijls geholpen door de
vele sportvrienden ln eigen land Had men
de jongens niet vaak financieel gesteund
bq hun pogingen zich te meten met de
hardrijders uit de gehele wereld En waren
zij daarin niet geslaagd? Hadden zq dus
niet verplichtingen aan hen. die in Holland
have en goed hadden verloren, ja, wellicht
waren er vrienden van hen in die ver
schrikkelijke watersnood omgekomen?
De gedachten kringelden door elkaar, tot
er snel klaarheid kwam. Verplichtingen
hadden zij, de schaatsenrqders, als mens en
als sportbeoefenaar. En de enige wijze,
waarop zij hulp konden bieden, was door
te vragen aan de Noorse vrienden, overal
waar zij zouden komen, geld af te dragen,
financiële steun te verzoeken voor de land
genoten in het verre Holland. Toen die ge
dachte naar voren kwam, begrepen de No
ren, zelf altqd worstelend met grond en
barre natuur, hun Hollandse vrienden vol
komen. En zo besloten de bestuurderen
van de ijsclub te Tonsberg het batig saldo
af te dragen aan het rampencomité. Sande-
fjord volgde. Er kwamen aanvragen uit
alle delen van Noorwegen. Men wilde de
Nederlanders helpen op hun barmhartige
tournee door de Scandinavische landen.
Oslo deed een aanbod, Drontheim volgde,
Drammen wilde niet achter blijven.
En zo zullen de komende weken, ook na
de wereldkampioenschappen te Helsinki
half Februari, ln het teken staan van de
Nederlandse sportjongens, die gevraagd
hebben aan hun Scandinavische vrienden:
Laat ons overal rqden, want daarmede
helpt ge Nederland. L. DE WOLFF
pings kwamen door. Het was soms moeilijk
om op het centrale punt de gegevens snel
genoeg te verwerken, daar men maar één
telefoontoestel had, maar met behulp van
vele ontvangststations kwamen de berich
ten op hun plaats. Vooral omdat de berich
ten door het tegenstation bevestigd werden,
was men steeds zeker dat de verzoeken en
opdrachten werden afgehandeld.
In Goes werkte de zendamateur bij de
P.T.T. en hij zorgde dat er een deel van de
verbindingen met het telefoonnet weer tot
stand kwam.
Een Middelburgse zendamateur gaf eerst
de berichten door, maar toen bleek dat met
Noord-Beveland geen contact te verkrijgen
was, daar er daar geen zendamateurs
waren, nam hij zijn 4.5 Watt telegrafie-
zendertje, err zorgde dat hij op het over
stroomde eiland kwam. Daar maakte hij
contact met Middelburg en weer was
een eiland uit zijn isolement verlost.
Meerdere amateurs gingen naar het
noodgebied en op schepen, sloepen en via
helicopters werden deze mobiele installaties
vervoerd.
Al kwamen de andere verbindingsmoge
lijkheden met mobilofoon, radio-verbin
dingsdiensten en de telefoon na enige dagen
steeds meer in bedrijf, de nood was zo hoog
en er moest zoveel geregeld worden, dat
het amateiu'-noodnet een belangrijke
schakel in de hulpverlening bleef.
Een definitief hoofdstation werd in Den
Haag gevestigd en diende zich met CYZ
aan, vele andere namen de volgende dagen
deel aan het noodverkeer. De grootste ver
dienste van de amateurs is wel het feit
dat zij er in slaagden zo spoedig op te
treden, waardoor men een eerste contact
kreeg met de rampgebieden en daardoor
snel wist hoe de ramp om zich heen ge
grepen had.
Het corps radio-amateurs heeft in het
verleden geholpen' de techniek op te voeren
tot de perfectie die wij nu kennen; door
hun voortdurende zelftralning hebben zjj
nu bewezen dat zij in tqden van nood kun
nen inspringen om hun liefhebberij ten
dienste van de mensheid te stellen.
Ph. J. HUIS
31
land", zo luidde de aanhef van een bi-ief,
die wij deze week van een bevriende Bel
gische familie ontvingen, en even verder:
„moest u soms een onderkomen zoeken
voor een kindje van 5 jaar, we zijn
gereed om zo'n kleine bij ons thuis te
onthalen." Wij zijn niet de enigen, die zo'n
brief hebben ontvangen, talloze van zulke
brieven zijn binnengekomen uit alle moge
lijke verschillende landen, roerende bewijzen
van medeleven in de grote ramp, die ons
land getroffen heeft, spontane uitingen van
bereidheid tot daadwerkelijke hulp.
Het spreekt ook wel haast vanzelf, dat
veler gedachten het eerst uitgaan naar de
geeft ons hier en daar een- beeld van de
volkomen ontredderde toestand, waarin
deze jonge kinderen geraakten, wanneer
zij, na alle doorgestane angsten van een
bombardement, plotseling ook nog van hun
moeder werden gescheiden. Zq konden niet
meer spelen, zaten soms dagenlang stil op
de plaats waar moeder afscheid van hen
nam, of klampten zich vast aan een stuk
speelgoed, dat zij van haar kregen. Ook
werden zij gemakkelijk ziek onder deze
omstandigheden.
Het is de moeite waard voor ieder, die
zich op het ogenblik voor het probleem van
de watersnoodkinderen interesseert, dit
boekje eens even door te lezen; van dezelfde
jonge kinderen, deze hulpelozen, die zichzelf schrijfsters Dorothy Burlingham en Anna
niet kunnen helpen, laat staan de
gemeenschap van dienst zijn.
Toch hebben de bevoegde instanties deze
aanbiedingen tot het opnemen van kinderen
voorlopig van de hand gewezen en ik geloof,
dat wij allen dit besluit, dat zeker na rijp
beraad is genomen, moeten eerbiedigen, ja,
zelfs, dat wq dankbaar moeten zijn hiervoor.
Ongetwijfeld zullen velen het gevoeld
hebben als een teleurstelling. Het aanbod
kwam toch zo spontaan en van ganser harte
gemeend, waarom dit niet met beide han
den aangegrepen? Voeding, kleding, warm
te, goede verzorging in een rustige omge
ving, wat willen wij meer voor onze jeug
dige, door het water opgejaagde en ver
dreven landgenoten?
Het is niet gemakkelijk tot uitdrukking
te brengen, wat wij dan nog méér zouden
willen, nodig is het echter in de eerste
plaats ons in te denken in wat vele van
deze kinderen hebben meegemaakt en wat
zij. ook geestelijk, te venverken hebben
gekregen, in de week, die achter ons ligt.
Freud verscheen nog een ander boekje,
vertaald in het Nederlands als: Kinderen
zonder eigen thuis, de titel zegt, dunkt me,
al wat, het boekje zelf zal u meer zeggen!
Wanneer een ondenverp ons gepakt heeft,
willen wij er graag meer en meer van
horen, vooral wanneer het actueel is. De
„World Health Organisation" in Genève
gaf een boekje uit van J. Boulby: Maternal
care and mental health.
Wat willen wij méér voor onze waters
noodkinderen dan goede voeding en ver
zorging, wanne kleren en huisvesting in
een rustige omgeving? Ik geloof, dat deze
boekjes daar wel min of meer antwoord
op geven: in het kort en heel gebrekkig
uitgedrukt zou men kunnen zeggen: het
herkrijgen van die innerlijke rust, die nodig
is om te kunnen opgroeien tot een even
wichtig mens. Dat de aanwezigheid van
de moeder een hoogst belangrijke factor
is hierbij, wordt ons in bovengenoemde
werkjes wel duidelijk gemaakt. Helaas
zullen er natuurlijk kleintjes zijn, die
Wij moeten ons bedenken, dat voor een deze ramp hun moeder verloren hebben;
jong kind vader en moeder dlles zijn,
grote mensen waarop zq volledig bouwen
en vertrouwen en waarbij zq zich veilig
voelen en geborgen. Plotseling hebben zq
nu deze ouders, de mensen, die alles weten,
alles kunnen en alles mogen, gezien in een
toestand van radeloosheid, doodsangst,
vertwijfeling. Zou dit niet een geweldige
schok zijn, die niet zo gemakkelijk dadelijk
verwerkt kan worden in de kleine hoofdjes
In Engeland heeft men tijdens de oorlog
allex-lei ervaringen opgedaan met kinderen,
die tijdens de z.g. „blitz" uit Londen werden
geëvacueerd en ondergebracht in kinder
tehuizen buiten.
In het boekje „Young children in war
time" hebben Dorothy Burlingham en Anna
Freud talloze ervaringen, die zij met deze
het is van harte te hopen, dat zij snel een
plaatsvervangster zullen vinden, aan wie
zij zich werkelijk kunnen hechten.
M. J. BIEMOND—KAM
Dat opstijgend brandend
zuur, van Uw maag
tot hoog in de keel
kunt U blussen ln een paar minuten, met
één of twee Rennles. Deze smakelijke
tabletten werken onfeilbaar, ook bij U.
Koop een pak bij Uw apotheker of drogist
en zorg er voor altijd een paar by de hand
te hebben. Ze zqn hygiënisch verpakt, één
voor één; zo practisch. En onopvallend in
te nemen zonder water of wat ook-
Dit juweeltje van Albouy is gemaakt van chintz in een kleur die aan rozijnen doet
denkende rozengamering is werkelijk rozen-kleurig en dan zitten er ook nog wat
lichte groene tinten in.
IN normale omstandigheden is het verblijf
van ons, mode-redactricesin Parijs, af
gezien van de vermoeienissen die nu een
maal het gevolg zijn van het bezoeken van
plus minus 3 mode-shows per dag, een tijd
van aangename spamimg, grote verwach
ting en, dikwijls, intens genieten.
Ook het schrijven van de verslagen, het
vertellen aan de mensen van al het prach
tigs of lelijks wat er te zien uxts, het weer
geven van de heel speciale sfeer waarin
men een dag of loat heeft doorgebracht,
is een apart genoegen.
U kunt zich wel indenken met welke bar
gemengde gevoelens wij dit keer in de
salons naar de verschillende collecties
zaten te kijken. Wij vroegen ons af wat
ioij in 's hemelsnaam deden in deze fraaie
omgevingen met al die, ineens zo won
derlijk zorgeloze, mensen om ons heen.
Het leek ons, denkend aan de vreselylee
ramp en het diepe leed die over ons volk
gekomen waren, een onmogelijkheid om
ook maar met één woord in de krant te
gewagen van „mode"Wie in Neder
land zou het interesseren welke lijnen dit
keer door de couturiers bedacht zijn om
ons vrouwen te behagen?
Diep in ons hart hadden we eigenlijk
maar één verlangen en dat uxts terug te
gaan naar het eigen land. Toch heeft ons
verstand ons gezegd, dat het dagelijkse
leven zijn rechten weer zal hernemen. Per
slot van rekening zal het weer lente wor
den en op de lente volgt nu eenmaal de
zomer en de vrouwen zullen zich luchtige
kleren willen aanschaffen en dan zullen
ze toch wel iets willen weten van wat er
daar in Parijs voor hen bedacht werd en
dat is de reden waarom wy u hier, on
danks de schroom in ons hart, er iets van
willen vertellen.
T\E vogels hebben dit seizoen bjj verschil
lende couturiers blijkbaar voor inspi
ratie gezorgd. Charles Montaigne adop
teerde dc „ligne goëland", bij Mangum
heet het „ligne oisea,n".
De collectie ihm Montaigne laat een aan
tal bijzonder goede tailleurs en mantels
zien. Zijn rokken zijn een tikje langer,
overdag zijn ze recht, cocktail- en avond
toiletten daarentegen vertonen een zwie
rige ruimte. Terwijl de taille strikt op zijn
plaats blyft} is de coupe zodanig dat het
bovenlijf een sterk verlengde indruk maakt.
De basques van de tailleur-jasjes zijn
van voren dikwijls wat weggesneden en
het mouvement van de zakken die als het
ware doorgetrokken worden tot op de rug
om daar met een gesp- of hnoopsluiting
preoies een lage ceintuur te suggereren, is
zeer geslaagd.
Montaigne gebruikt bijzonder mooie
tweeds, die aan de pluimage van parel
hoenders doen denken. Opvallend icas een
geel wollen stof die eruit ziet als een bui
tengewoon grof linnen weefsel. Daarvan
maakte hij een jas, versierd met een
marine-bUtwve „point selliereen jas die
over een marine-blauwe japon werd ge-
gedragen, een zeer origineel en mooi
ensemble.
l'Oiseau Mouche roos een grys met wit
(combinatie die men nog steeds veel ziet
ensemble, er werd een pélérine, met wit
piqué gevoerd, bij gedragen en een hoedje
van Mand et Nano, versierd met twee
vleugels, gaf er de finishing touch aan.
Piqué is overigens dit seizoen, in effen zo
wel als imprimé, de rage van Parijs.
De collection Montaigne laat zeer mooie
kleurcombinaties zien; mosgroen met
steenroodeen lichte leverkleur met grège,
grijs-bruin met oranje als in het trois-
pièces „le Laurier Rouge".
De lijfjes van de japonnen zijn veelal
asymetrisch.
Bij de avondtoïlette komt de haast
klassiek gewordeti strapless bykans niet
meer voor, altijd is er wel een bretelle die
zich om de hals slingert.
Montaigne heeft ons een fraaie, zeer
draagbare collectie getoond. Hij gaat nog
meer doen.
Binnenkort kunnen tee m Holland de
opening van de Académie Charles Mon
taigne tegemoet zien. Voor hen die coutu-
rière willen toorden zal daar een cursus
van zes maanden worden gegeven. Voor
beginnelingen, meergevorderden en verge
vorderden, het geheel onder leiding van
Montaigne en een Franse coupeuse. Zij die
een diploma verwelven, mogen zes maan
den op de ateliers van Montaigne in Parijs
gaan werken, ze krijgen aan het einde van
die -yStag.c" een Frans diploma.
Een goede kans om liet vak van cou
peuse d fond te leren en om bovendien het
beroemde Franse handwerk van dichtbij te
zien en (zo men begaafd is!) te leren.
Hier kam de Hollandse vrouw alleen maar
wel bij varen.
r\E collectie Manguvn is er een, die char
mant, zeer jeugdig en behoudens een
enkele vergissing eveneens zeer draagbaar
is.
Ook Manguin inspireerde zich op de
vogels, de vliegende en de, met gesloten
vleugels, stilzittende. In het eerste geval
wordt alle ruimte naar achteren geconcen
treerd, in het tweede geval is de Ijjn vrij
recht, zonder wijdte, is alleen de soepelheid
van de creatie zeer kenmerkend.
Van de stoffen noemen w\j allereerst ook
weer de piqué, verder jersey (voor man
tels!), gros-grain (tailleurs en mantels),
tweeds, alpagas en cheviottes. De luchtige
robes laten ons o.a. monsselines, effen of
imprimé en crêpe-mousse zien. Voor de
avond vrij veel kant.
Manguin toont de redingote (wat is dat
toch een elegant soort mantel!), klassieke
en rechte tailleurs en tailleurs waarvan de
voorpanden van het jasje als het ware naar-
achteren weggewerkt zjjnzodat er een vest
onder gedragen moet worden.
By de klassieke tailleurs toont men bij
voorkeur blouses van witte piqué. Opval
lend mooi van kleurcombinatie was een
avond-ensemble: Persomede robe was uit
gevoerd in een sprookjesachtige bleu met
groene imprimé, er werd een bleu-marine
mantel over gedragen en schitterende
groene bijoux bij getoond. Bij een middag
japon van witte mousseline: Colombe, werd
een klein bruin hoedje gedragen, een op
vallend chic geheel.
Het was een collectie die wij met genoe
gen zagen.
jnE show van Lola Prussac viel ons
tegen en dat was jammer. In de eerste
plaats beschikt Lola Prussac over een
enorme ideeën-rijkdom, in de tweede plaats
over een buitengewoon stérk ontwikkeld
kleurgevoel en in de derde plaats over
prachtige, dikwijls exotische, materialen
Als ze nu ook nog de beschikking zou
hebben over de techniek van de haute cou
ture, m.a.w. betere krachten op haar ate
lier zou hebben en een première van for
maat, dan zou zij in staat zijn een werkelijk
grootse collectie samen te stellen.
Sommige van haar modellen getuigden
van een verrukkelijke fantasie, van een
speelse geest, maar helaas ze zaten maar al
te dikwijls alsof ze snellekens in elkaar
geflanst waren door de kleine huisnaai
ster waarmee wij ons by gebrek aan beter
tevreden stellen. Waarbij wij dan nooit uit
het oog verliezen dat onze huisnaaister
naast beminnelijk ook nog bijzonder voor
delig is, terwijl voor Lola Prussac de haute
couture prijzen géiden!
Qok Carven viel ons ditmaal tegen. Een
collectie die op de zon geïnspireerd is,
maar die bij ons de indruk wekte van een
grote onrust. Mademoiselle Carven heeft
kennelijk met veel tegenslag te kampen ge
had. Wij vermoeden dat de griep hier een
van de schuldigen is geweest want in de
hele collectie zagen wy slechts een paar
mantels. Toen we informeerden hoe dat
kwam werd ons vertéld dat de collectie
eigenlijk nog lang niet klaar was en dat
men met een vertraging van tien dagen zat.
Van een nieuwe lijn is hier in ieder geval
geen sprake, er waren natuurlijk wel goede
tailleurs en fraaie avondtoiletten, maar we
zagen teveel wat er letterlijk „naast" was.
Jammer, maar w(j zijn er van overtuigd
dat Carven zich een volgend seizoen zeker
zal revancheren.
De nieuwe lijn wordt dit seizoen gebracht
door Christian Dior met zijn ,Jigne Tulipe",
waarover wij u in een volgend artikel iets
willen vertellen. Dior is zonder enige tioy-
fél de Grootmeester van de Franse cou
ture, op de voet gevolgd door de Givenchy
en Fath, Deze laatste heeft zich zeer her
steld van zyn inzinking, alhoewel de
prachtige collectie waarmee hij destijds
Holland veroverde nooit meer door hem
geëvenaard werd.
L. DB VRIES-BLES
