Eb verwacht, na tien jaar Sovjet-vloed TOCH IS HET ZO! s.o.s. 1953 keerpunt in de geschiedenis? Groninger Maatschappij van Landbouw Een oud vraagstuk Het konijn,staatsvijand nol in Australië DERDE BLAD Nieuwsblad van. het Noorden van Zaterdag 14 Februari 1953 Pagina 9 VERSTERKTE POSITIE DER V.S. (I) (Van onze correspondent te Washington) Het getij schijnt gekeerd. De communistische vloedgolf, die sedert 1943 uitstroomde over Oost-Europa tot aan de Elbe, die later China verzwolg en in 1950 geheel Korea dreigde te inunderen, is min of meer tot staan gebracht. Wel is de Franse dijk in Indo-China nog bedreigd en wel bie den de gebergten van Perzië nog allerminst een garantie dat de rode wateren niet door zullen breken naar de Perzische golf, maar niettemin kon men het laatste jaar spreken van „dood tij" in de wereldpolitiek. Neiging tot expansie toonde de Sovjet-sfeer altijd nog wel, maar in feite breidde zy zich niet verder uit. gingen vermijden zal al te onomwon den uit te spreken wat zulk onderhan delen betekent. Maar in feite moet de term toch wel inhouden: onderhande len met een stok achter de deur. Is de tegenstander zich er van bewust dat die stok aanwezig is dan behoeft men hem niet eens te vermelden. Men be hoeft niet openlijk te verklaren: „Nu wensen we tot die of die regeling te geraken of andersZulk een for mulering klinkt te ultimatief. Maar on derhandelen met de stok achter de deur, uit een sterke positie, is toch wel „het stellen van een verzwegen ultima tum". Zulk zwijgen kan goud zijn! Laat men fair blijven tegenover Tru man en de zijnen. Dat die stok thans staat, of bijna staat, achter de deur van het Amerikaanse departement van buitenlandse zaken, is niet het werk van de republikeinen, maar van de democraten. Dat het getij schijnt te keren, is vooral te danken aan wat Amerika en zijn bondgenoten sedert 1950 hebben tot stand gebracht. Het strekt de republikeinen tot eer, dat zij de tekenen van 't getij schijnen te ver staan en van de gunstige stroom ge bruik willen maken. Een zeiler weet dat dit minder eenvoudig is dan het de stuurman aan de wal toeschijnt. Stroom in tegen gestelde richting Zal nu, na tien jaar Sovjet-vloed, de eb intreden? Ieder, die wel eens in Zee land heeft gezeild, weet hoe moeilijk het is om vast te stellen of het getij werkelijk is gekeerd. Wij menen ech ter op dit moment symptomen te ont waren van een stroom in tegengestel de richting. Herhaaldelijk heeft Acheson, Tru man's minister van buitenlandse zaken, het Amerikaanse volk voorgehouden dat de Ver. Staten zich krachtig moeten wapenen, teneinde te geraken tot „de sterke positie" van waaruit men met de communisten zou kunnen onderhan delen. Tijdens Trumans regiem had men echter niet het gevoel dat het tijd stip, waarop men dit soort onderhande lingen beginnen kon, reeds was be reikt. Integendeel, in Trumans af scheidsrede werd in het geheel niet meer gerept van onderhandelingen. De indruk werd gewekt dat het voor Ame rika het beste zou zijn om, met in spanning van alle krachten, de Russen vóór t.e blijven in moderne bewapening. Slaagde men daarin dan zou de Sovjet- Unie verdere agressie wel uit het hoofd laten. Al Trumans hoop op een kerend getij scheen voort te komen uit de mo gelijkheid dat in de Sovjet-Unie zelf het regiem ineen zou storten. Door uit putting of onderlinge tweedracht. Dulles: inpoldering Trumans politiek van de laatste pe riode was typisch een streven naar dijkversterking rond de Sovjet-zee en allerminst een politiek van weder-in- poldering dier gebieden, die voor de vrije wereld in de laatste tien jaar verloren waren gegaan. Thans echter schijnt een ander tijd perk aangebroken. John Foster Dulles, Eisenhowers minister van buitenlandse zaken, heeft de mening uitgesproken dat de wereld geen ware vrede zal kennen zolang de Sovjet-sfeer haar huidige omvang behoudt. Vandaar dat zijn streven er op gericht zal zijn de wateren van de „rode zee" terug te doen vloeien in de richting van Moskou en om de satellietlanden zonder oor log in te polderen bij de vrije we reld (gemakkelijker gezegd dan gedaan overigens). Hij verwacht met name dat Eisenhower in staat zal zijn in het Verre Oosten maatregelen te nemen die de vijand tot vrede zullen nopen en die in elk geval Indo-China en Ko rea de kans zullen hergeven op een be staan in orde en vrijheid. Er komt meer actie in Amerika's buitenlandse politiek, en Eisenhowers nieuwe orders aan de zevende vloot, waardoor Tsjang Kai Tsjek officieel de gelegenheid krijgt om de kust van communistisch China te bestoken, zijn er het eerste symptoom van dat de pe riode van louter indamming, van „con tainment", voorbij is. De leiders van Amerika moeten zich in hun actie ge steund voelen door de publieke opinie in hun land. Het volk werd de laatste maanden meer en meer ongeduldig. De vastgelopen strijd en de vastgelopen onderhandelingen in Korea, waren ve len een dagelijkse ergernis. Stok achter de deur Thans schijnt langzamerhand de pe riode aan te breken waarin over be paalde en aanvankelijk wellicht geïso leerde conflicten onderhandeld kan worden. Onderhandeld: uit een sterke positie (a position of strength). Die of ficiële term zal weer in ere komen, te meer omdat men uit tactische overwe lft de Ver. Staten krijgt men de indruk dat in de positie ten opzichte van de communisten langzame':, hand een keerpunt is bereikt. Er is allengs een zo sterke positie ver kregen, vooral militair, dat er re den is om aan te nemen dat de nieu we (republikeinse) regering in de komende tijden een houding zal aannemenwelke in menig opzicht afwijkt van die van Truman. De symptomen, die daarop wijzen, en hun eventuele gevolgen, zullen door onze correspondent te Was- hington, dr P. G. J. Korteweg, in een driétal artikelen worden bezien. Coördinatie van acties Ten bate van het Rampenfonds In vrijwel alle Nederlandse gemeen ten worden, naast de collecten, talrijke manifestaties georganiseerd, waarvan de opbrengst ten goede komt aan het Nationaal Rampenfonds. Teneinde het grote aantal initiatieven zoveel moge lijk te coördineren en in geregelde ba nen te leiden, heeft de directeur van het Nationaal Rampenfonds aan alle burgemeesters verzocht de gevormde plaatselijke commissie te consolideren en te vragen, haar krachten ook in de toekomst ten behoeve van het Rampen fonds te blijven geven. Organisaties met een locaal karak ter wordt dringend verzocht, de plaat selijke commissies op de hoogte te stel len van de plannen. Een contactpersoon van deze commissie licht dan het bu reau van het Nationaal Rampenfonds in. Organisaties met een nationaal ka rakter wordt verzocht zich omtrent haar activiteit rechtstreeks in verbin ding te stellen met het Nationaal Ram penfonds, bureau Fondsenwerving, Koningskade 18 te Den Haag. Dat in het Westen des lands het zoe te water voor een groot deel uit de duinen wordt betrokken, is algemeen bekend. We zijn aan het feit dat zich in de duinen een zoetwaterreservoir bevindt, zó gewend, dat we er niet bij plegen stil te staan hoe verwonderlijk het eigenlijk is dat het zoute water van de zee niet dwars door de duinen heen dringt en het water van het achter de duinenrij gelegen polderland verzilt. De grondwaterspiegel heeft immers de neiging zich te richten naar de laagst liggende waterspiegels, zodat we een waterstroming zouden kunnen ver wachten van de hoger gelegen zeespie gel naar de lager gelegen grondwater spiegel van het polderland. Dat deze verzilting van het achter land niet, of slechts in geringe mate geschiedt, komt door de zoetwaterbar rière, die zich in de duinen bevindt. Voor het ontstaan van deze barrière zouden we ons gemakshalve moeten indenken dat er alleen maar zoutwater bestond, zodat de spiegel van het zoute grondwater in de duinen op gelijke hoogte staat als de zeespiegel (waarbij Uitgifte Zuiderzeegronden De toenemende aandrang om de be schikbaar gekomen grond in de nieuwe IJsselmeerpolders dienstbaar te maken aan de sanering van gebieden met een te kleine gemiddelde bedrijfsgrootte maakte in de vergadering van het Hoofdbestuur der Gron. Mij van Land bouw een onderwerp van bespreking uit. Het Hoofdbestuur stelde zich hier bij op het standpunt, dat de kolonisatie dezer polders meer inhoudt dan alleen bunders en boeren en dat de maat schappelijke en culturele taak, welke de nieuwe bevolking daar wacht, een doelbewuste selectie op de geschikt heid van de toe te laten kolonisten ver eist. Wel acht het Hoofdbestuur een doelmatige sanering van het oude land van buitengewoon belang, doch het is van oordeel, dat slechts een gedeelte van de nieuwe polder voor dit doel mag worden aangewend en stellig gepaard moet gaan met de vestiging van een niet te verwaarlozen percentage kolo nisten, dat aan de vereiste eigenschap pen voldoet. Verkopen aan de Korenbeurs Ten aanzien van de financiële afwik keling van verkopen aan de Groninger Korenbeurs via de commissionnairs, oordeelde het Hoofdbestuur het ge wenst, dat verrekening via boeren leenbanken of langs andere indirecte Wraak van Duitse ex-nazi De burgemeester van de Westduitse plaats Bayerisch-Gmain in de omge ving van Bad Reichenhal, Birkl, is dezer dagen door de gemeentesecreta ris uit de tijd van de nazi's, Jakobi, doodgeschoten. Jakobi vuurde uit een dakraam van zijn huis toen de burge meester passeerde. Vervolgens stak Jakobi zijn huis in brand. Hij werd zwaar gewond naar een ziekenhuis overgebracht, waar hij zonder bij ken nis te zijn geweest overleed. Men neemt aan dat Jakobi zich wilde wre ken voor de maatregelen die na de oorlog tegen hem zijn genomen. Tussen alles, wat wij met verdriet en bitterheid lezen over de ramp spoed die op het land is gevallen, heeft zo'n klein berichtje over men sen die geplunderd hebben, ons nog eens b ij zonder ontsteld. Ge laat dan de krant op de knieën zakken om te trachten dit óók nog te verwerken. Er is eerst woede in u, maar dan die pe verwonderingdat er zulke men sen ZIJN; dat zij BESTAAN. Op dit gebied hebben wij, sedert 191/0 al wel wat van zeer dichtbij meege maakt. Zijn wij gestéld tegenover, blijkbaar toch, menselijke slechtheid, die wij onbestaanbaar achtten. Die wij telkens weer in ons onuitroeibaar optimisme e - in onze onvernietigbare mensenliefde, met plotselinge ontzet te verbazing, voor onze eigen ogen zien geschieden. Telkens weer ver beelden wij ons dat wij het nu wel weten en dat wij ons er niet meer over verbazen kunnen, dat er zul ke mensen zijn die in strijd met alles denken en handelen. En telkens weer zijn wij tóch ontzet, wanneer zulke dingen mogelijk blijken. Mid den in de diepste menselijke ellende zijn er mensen, die rustig een plan beramen om in verlaten huizen te gaan plunderen. En er is een man geweest, die een oude vrouw, die mid den in het water, dat haar winkeltje overstroomde, op een tafel zat, van die tafel heeft opgenomen en in het water heeft gezet en die toen een paar honderd sigaretten heeft mee genomen. Wel. deze mensen zullen over enige tijd voor de rechter ko men en zij zullen gestraft worden. Zij zullen voor een tijd in een cel worden gezet en dan zullen zij weer uit die cel komen en in de samenle ving terugkeren. Wat dan? Wat moe ten het leven en de maatschappij dan met hen beginnen Wat moeten ZIJ dan met het leven beginnen f Het is een oud vraagstuk. Het keert telkens weer terug. Er is nooit een bevredi gend antwoord op. De menselijke geest is een verschrikkelijk raadsel. Het raadsel wordt voor U geplaatst en ge zijt ontzet. Maar er is nooif een oplossing. En er is nooit een ant woord. ELI AS. weg wordt gestimuleerd. Ook de com missionnairs geven voorkeur aan indi recte betaling. Ontwikkeling graanprijzen Hoewel de richtprijs voor tarwe tot dusver in Groningen blijkt te zijn ge haald, meende het Hoofdbestuur, dat waakzaamheid in dezen toch ten zeer ste geboden blijft. Ook het prijsverloop der voedergranen, dat sterk beïnvloed is en wordt door de daling der graan prijzen op de wereldmarkt, baart naar het oordeel van het Hoofdbestuur zorg. Een kleine Commissie zal de moge lijkheden van een georganiseerde afzet van consumptieaardappelen in studie nemen. Aan het slot van de vergadering hield de Rijkslandbouwconsulent voor Economische Aangelegenheden, dr ir E. H. M. Hartmans, een inleiding over het belang van bedrijfseconomisch in zicht van de boer voor de bedrijfs voering. we afzien van allerlei bijkomende fac toren, zoals de capillairiteit van de grond e.d.). Zodra er echter regen valt, zakt dit zoete water in de duinen weg, daarbij de evenwichtstoestand van het grondwater verbrekend. Het duinwa ter, dat door de weerstand van de zand- massa's wordt belet onmiddellijk te ver vloeien, tracht dit verbroken evenwicht te herstellen eensdeels door zijwaarts af te vloeien, anderdeels echter door verder te dalen in het zoute water, waardoor het oorspronkelijk zoute grondwater terzijde wordt geschoven. Door regelmatige nieuwe neerslag is de inzinking van het zoete water uit eindelijk ongeveer tot rust gekomen, zodat in het grondwater van de duinen zich een zoetwater-eiland bevindt dat op het zoute grondwater drijft. Het feit, dat hier van drijven wordt ge sproken, zal U zeker niet verbazen, wanneer u weet dat zoetwater lichter is dan zeewater. Uiteraard is het voorgaande slechts een vereenvoudigde weergave van het ontstaan van deze zoelwaterreservoirs in de duinen, want toen achter de dui nenrij ook het grondwater zoet gewor den was, de grondwaterstand veran derde en later bovendien de polders werden drooggemalen, kon zeker niet meer aan een statische toestand wor den gedacht. Integendeel, de inhoud van het drijvende duinwatereüand is in een toestand van voortdurende be weging, waarbij steeds enige afvloeiing zowel naar zeezijde, als naar het water in de polder plaats vindt. Dit houdt :ods in, dat de begrenzing tussen zoet- iv. zoutwater niet scherp kan zijp, en in de praktijk'treedt dan ook inder daad een brakwaterzone op, waarin het water geleidelijk, maar toch betrekke lijk snel van zoet in zout overgaat. Al bij al behoedt het drijvende zoet waterreservoir in de duinen het ach terland voor verzilting en dient het te vens als reservoir voor de waterleidin gen. Dit brengt ons als vanzelf op het probleem van de ontsmetting van het drinkwater, dat zo eenvoudig lijkt van achter de schrijftafel, doch zo moeilijk wanneer men de middelen daarvoor ontbeert. H. PÉTILLON. (Nadruk verboden). EEN MILLIARD KONIJNEN Winkelprijs f0.40 per stuk, maar er is geen interesse voor (Van onze correspondent te Sydney) Konijnen vormen de grootste plaag van Australië. Niemand in dit werelddeel zat dit tegenspreken, maar toch is het niet helemaal waar. Elke Australiër zou graag willen dat het land werd verlost van deze „pest" (een heel net woord, dat „ongedierte" betekent). Maar wanneer het ooit zover mocht komen, zou tegelijkertijd een belangrijke bron van inkomsten worden afgesneden. Australië voert namelijk konijnen- vlees uit naar Amerika. Dit exportvlees levert zelfs zoveel dollars op die we hier hard nodig hebben dat het als nummer twee op de lyst slaat van de producten, die naar de Ver. Staten worden uitgevoerd (nummer één is de wol). Behalve het vlees is ook de huid een gewild artikel. Konijnenvellen worden namelijk gebruikt voor de fabricage van hoeden. Hoeden-fabrikanten behoren tot de grootste afnemers van de vellen en ze betalen er goed voor. Het is daarom te hopen voor Australië, dat de blote hoofden-mode een niet nog grotere omvang aanneemt dan in de laatste twintig jaar het geval is geweest. Het is ook te hopen, dat er geen economische depressies meer komen, want het is gebleken, dat de mensen in zulke tijden het eerst bezuinigen op hun hoeden. Blootshoofd lopen is de goedkoopste mode, die er bestaat. „My xo de doods vijand Behalve deze mode bedreigt echter een ander gevaar de konijnenvellen- industrie en de export van konijnen vlees, n.l. myxomatosis, een vreemde en moeilijke naam (meestal afgekort tot myxo) voor een virus, een smetstof waarmee de Australische konijnen wor den ingespoten. Bepaalde insecten moe ten daarna de infectie overbrengen op de rest der langorenbevolking. Elk jaar is er een myxo-actie, die ook thans weer is begonnen. Hoewel aanvankelijk ge vreesd werd, dat er weinig resultaat mee kon worden geboekt, is nu geble ken. dat de myxo de grootste doods vijand van het konijn is. In anderhalf jaar tijds heeft myxo matosis maar eventjes driehonderd millioen (300.000.000 konijnen in Australië naar de andere wereld gehol pen. Het cijfer geeft tegelijkertijd een indruk van het leger knagertjes, dat hier rondhuppelt. Deskundigen schat ten het op niet minder dan een mil liard! Zij brengen zoveel schade aan de oogsten toe en maken zoveel grond totaal ongeschikt voor vee- en schapen weiding, dat de dollars, die de vellen en het vlees opleveren, het verlies aan bodem- en dierlijke productie niet eens goedmaken. Acht konijnen eten even veel gras als een schaap. Hoe meer ko nijnen er worden gedood, hoe meer schapen men zal kunnen laten grazen. Hoe groter het leger der langoren, hoe minder schapen er kunnen worden geweid. Men heeft berekend, dat elk konijn per jaar een schade van tien shilling aanbrengt. Op een milliard konijnen betekent dit 500 millioen Australische ponden, d.i. meer dan 4 milliard gul den. Het zijn duizelingwekkende getal len, die niet opwegen tegen de 100 mil lioen konijnen, die per jaar worden uit gevoerd (het vel en het vlees) en acht millioen dollars in het laatje brengen (overigens toch nog een niet te ver smaden 70 millioen gulden). Het probleem is van zo grote bete kenis, dat er elk jaar een bijzondere conferentie wordt gehouden van verte genwoordigers van het proefondervin delijke wetenschappelijke bureau van Konijnenhouden verboden Als gouverneur Arthur Philip (de man onder wiens gezagvoering de „eerste vloot" met bannelingen in 1188 de baai binnenvoer, waar aan nu Sydney is gelegenhad kun nen bevroeden, welk een onheil hij ging stichten, toen hij een paar uit Engeland meegenomen konijnen aan land bracht, dan had hij ze wis en zeker thuisgelaten. In de eerste tientallen jaren der nieuwe kolonie echter hebben zij belangrijk bijge dragen tot de voedselvoorziening. Maar Australiërs van vandaag lus ten ze niet meer. Zelfs niet voor de winkelprijs (1/0 cent per stuk Doch emigranten-kinderen zijn er dol op, zoals elk kind graag ko nijnen houdt, thuis, achter in de tuin, in een hokje, en dan fokken voor Kerstmis Helaas, dat gaat niet. Want ko nijnenhouden en fokken in Austra lië is strikt verboden. Overtreding wordt gestraft met f 1/00 boete. Een milliard knagertjes is immers al te veel van het goede het Gemenebest (de C.S.I.R.O., een re geringsinstantie, die grote roem, ook in het buitenland, heeft verworven met haar wetenschappelijk onderzoek in landbouw en industrie) en van de rege ringen der verschillende staten. Het konijn als staatsvijand nummer één zal wel nooit gedacht hebben op zulk een hoog niveau met zoveel weten schappelijk respect te worden behan deld. Over de doeltreffendheid van de myxo is men het nog niet eens. Konij nen, die een besmetting overleven en die zijn er vele brengen jongen voort, die er absoluut immuun voor zijn. Deze moeten dus op andere wijze worden afgemaakt. Trouwens, myxo matosis alleen kan tegen de horden niet op. De boeren zelf moeten er een handje bij helpen. Daarom zijn hier en daar afrasteringen gemaakt, rabbit- fences, die de verspreiding der dieren naar andere streken moeten tegenhou den. Zulke fences strekken zich over honderden mijlen uit. De aanleg en het onderhoud ervan kosten kapitalen, naar raming 3000 gulden per km. Verder worden steeds geulen gegraven, waar in met strychnine vergiftigd fruit (appels) wordt neergelegd. De konij nen komen er op af en in de dagen daarop liggen er wel een tweeduizend konijnen dood. De kosten van vernieti ging zijn op die manier groter dan de huid en het vlees opbrengen. Er moe ten speciale arbeidskrachten worden gehuurd om de fences te maken en te onderhouden en de greppels te graven enz. Rabbitfencer is een apart beroep. Het wordt goed betaald met 15 tot 20 Australische ponden per week (een Australische pond is f 8,50). Elk schot raak Het is dus geen wonder dat men naar het myxo heeft gegrepen als ver delgingsmiddel in het groot. Er bestaat een officiële raad voor verdelging van konijnen, die aan de districtsraden voor de landerijen alle materieel en vergif verstrekt om verdelgingsacties te voe ren. De regering verleent geldelijke voorschotten. Men kan dit alles verge lijken met de organisatie ter bestrij ding van het rattengevaar in Neder land, maar op veel grotere schaal. Als de boeren niet willen medewerken, voert de verdelgingsraad het werk op hun kosten uit. Het schieten van ko nijnen is (natuurlijk) vrij en aangezien de geweren hier betrekkelijk goedkoop zijn, vinden vooral jonge emigranten de konijnenjacht een geliefd tijdverdrijf. „Maar de aardigheid gaat er gauw af", zei een 20-jarige Nederlander tegen mij. Toen ik vroeg, waarom, antwoord de hij: „Nou, elk schot is raak!" Geen lijfstraf in Engeland Met 159 tegen 63 stemmen is giste ren in het Lagerhuis te Londen een voorstel om in verband met het toe nemend aantal misdaden de geseling weer in te voeren, verworpen. Het was een vrije stemming en in beide grote partijen vond men voor- en te genstanders van de voorgestelde maat regel. Wel kwam het grootste verzet van de kant der socialisten. Het voorstel was ingediend door het conservatieve lid Bullus en het vond een krachtige bestrijder in de conser vatieve minister van binnenlandse za ken, Sir David Maxwell F"yfe. Het ge heel was het gevolg van de sedert maanden in het gehele land besproken kwestie hoe het hoofd te bieden aan het groeiend aantal gewelddaden en lustmoorden der laatste jaren. In 1948. bedroeg, aldus United Press, dit aantal 14.407, in het afgelopen jaar 21.149.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 1