Een meter water gedurende 24 uur kostte
de Vlaardingse industrie schatten
Grote voorraden grondstoffen gingen
verloren, maar de productie gaat door
Ouderling betrekt de wacht bij
vorm en inhoud van de preek
Kamers voor zeer grote gezinnen,
ledikanten en andere puzzles
Nu of nooit?
Na tien jaar
Conflict tussen Ned. scheepswerf en
Portugese firma voor de rechtbank
Hemelwaarts, toch
trouw aan de aarde
De Rotterdammer
Pag. 3
Zaterdag 14 Februari 1953
Bedrijven langs de Waterweg draaien weer (I)
(Van onze redacteur)
Wanneer een fabriek in vol bedrijf met beschadiging of vernieling
wordt bedreigd, is de eerste zcrg: de administratie redden enhet
laien doorgaan van de productie.
Die gedachte heeft ook voorgezeten bij directie en personeel van
de indusirieën langs de Waterweg, die Zondagnacht, toen het water
ploiseling kwam opzetten.
Mag het in veiligheid brengen van de administratie een interne
kwestie zijn, bij al of niet voortgaan van de productie is het grote
publiek, in dit geval beter gezegd: de consument, direct betrokken. Wij
zijn daarom ter informatie uitgegaan naar een aantal grote bedrijven
langs de Waterweg en hebben daar gevraagd: „Hoe staat het er nu
mee?
Over het geheel is de industrie wel gedupeerd, heeft zij zelfs schade
geleden welke met vijf tot zes cijfers geschreven moet worden, maar
vrijwel overal is de productie weer op gang en is of zal spoedig weer
normaal zijn.
Veel lof voor het
actieve personeel
Van Rotterdam uit leidde ons
pad via Schiedam, dat er met het
vollopen van de bouivput voor
Wilton afkivam, eerst naar Vlaar-
dingen. Vergeleken bij de enorme
ramp, die Zuid-West-Nederland'
Behalve de voorraden ook hier: scha
de aan machines. Kantoren onder wa
ter, de administratie voor een deel door
weekt. Maar gelukkig beschikt de Pel
molen over grote silo's voorraden, welke
drooggebleven zijn, zodat de export ten
minste geen vertraging ondervindt, want
van de export moet het bedrijf het
voornamelijk hebben.
„We hadden Zaterdagsavonds de ge
wone maatregelen tegen hoog water ge-1
nomen en dus ook de vloedplanken aan-1
gebracht, maar tegen deze overstroming-
hielp niets. Gelukkig heeft men nog 500
ton bonen en erwten voor veevoeder kun
nen gebruiken, want zoveel goed voed
sel te zien bederven is zeer deprime
rend. Een woord van lof voor het per
soneel dat onvermoeid in de weer is
geweest, is zeker op zijn plaats".
Zo slaat het er dus voor in verschil
lende Vlaardingse bedrijven, waar „24
uur lang een meter water" grote som
men gelds heeft gekost.
water, reusachtige ravage, grote schade
aan voorraden, hier grondstoffen en
meststoffen. Het hele bedrijf lag een
week lang stil, maar meubelfabrieken
hielpen met hun drooginstallaties en
is alles weer droog en nu volledig
bedrijf gekomen,
„De schade..'.' Een half mïllioen, vol
gens schatting. En dan de bedrijfsscha
de nog niet meegerekend. Hadden de
arbeiders zich niet zo prachtig inge-
spannen, dan was het nog veel erger
geweest. Het ergste was het in de
wavelzuurfabriek. die eigenlijk niet stil
heeft getroffen, heeft Vlaardingen ka"e sttaa"j m]aar..mi toch een paar da&en
,.maar natte voeten gehad"en
daarom verbijstert het des te
meer, dat die anderhalve meter.
Wel een jaar
„We draaien weer op gedeeltelijke
kracht, maa- a.s. Maandag hopen we
directie van de Magnesiet en Amarïl-
fabriek C.V, aan de Kon. Wilhelmina-
kade. „Maar het duurt zeker wel een
jaar, eer de sporen van de overstro
ming zijn weggevaagd. Onze schade zal
anderhalf lot twee ton bedragen".
In deze fabriek, waar grondstoffen tot
halffabrikaten, voornamelijk voor ex
port, worden verwerkt, is veel edel-
cement onbruikbaar geworden en grote
water nog zo'n geweldige schade veer continu te wenken", zegt ons de
heeft aangericht. Wat er verloren
is gegaan aan opgeslagen grond
stoffen, verpakkingmaterialen e.d.,
van velerlei aard, is nog maar
nauwelijks te berekenen.
En wat het betekent, als electro-
motoren zo'n 24 uur in zout water-
staan, begrijpt eigenlijk alleen de
technicus.
De Levers Zeepfabriek aan de Paral
lelweg is allang weer droog, produceert
alweer een week en kan alle afleve
ringen nakomen. En toch: twee millioen
schade én een bedrijfsschade, welke nog
niet te overzien is.
De heer De Jong, directeur, vertelt
ons het volgende. Er stonden in de fa
briek in een ogenblik tijds 300 electromo-
toren 85 tot 110 cm in het water.
Hoewel leden van het personeel de hele
nacht aan het werk bleven om het wa
ter buiten te houden, was daar geen
kijk op; de kracht van het water was
veel te groot. Men moest alle verweer
tenslotte opgeven.
Dat betekende bovendien, dat massa's
grondstoffen voor zeep- en zeepproduc-
tenbereiding totaal bedierven of verlo
ren gingen in het zoute water, dat zelfs
stekelbaarsjes de fabriek injoeg. Geluk
kig lagen grote voorraden eindproduc
ten voor verzending gereed In hoger
gelegen magazijnen, zodat de aflevering
van bestellingen vlot kon voortgaan.
Vlot herstel
Met drogen en reviseren van de ma- j
chincs en motoren werd begonnen zo-1
dra het water die Zondag zakte en
daardoor kon in de loop van de week voorraden kostbare chemische stoffen
de productie worden hervat. Nog enke- weekten weg. Ook hier was in de eerste
le dagen en het werk gaat normaaldagen de electro-installatie onbruikbaar,
verder. Er is dus geen enkele reden tot £n de export lag 14 dagen stil, dat was
hamsteren of iets dergelijks, de reserve
was groot genoeg om het tijdelijk uit
vallen van machines te overbruggen.
Maar In de kelder onder de Wester
vleugel van het bedrijf lag zeer veel
verpakkingsmateriaal, voornamelijk kar
ton, opgeslagen. Die kelder is 140 m
lang en 12 m breed en het karton is
door het water zo gezwollen, dat het
klem zit tussen vloer en plafond en nu
met houwelen losgebikt moet worden.
Nat carton is slechter los te krijgen
dan beton, waar men een fikse boor ir
kan zetten. Er zijn al 500 vrachtwa
gens vol kartonpuree naar buiten ge
bracht en nog is het einde niet bereikt.
En om een klein indrukje te geven
van het gesjouw bij de opruimingswerk
zaamheden; een baal zeeppoeder die
normaal 100 tot 120 kg weegt, wordt
dot ir opgezogen water meer dan twee
maal zo zwaar. Bjj het leegpompen van
kelders waarin grondstoffen lagen op
geslagen, begon het af en toe danig te
schuimen en aan zeepsop bij de schoon
maak was geen gebrek....
Dit is maar wat humor, die eens even
om de hoek kwam kijken, maar een
feit is, dat zo'n meter water al gewel
dige ravage kan aanrichten. Buiten de
fabriek spoelden talloze vaten weg en
men kwam handen tekort om alles op
te ruimen. „Maar", zo zegt de heer De
Jong heel tevreden: „het personeel heeft
zich prima gehouden. Iedereen heeft
aangepakt en niemand viel uit. De dok
ter had het zelfs op zijn wekelijks
spreekuur opmerkelijk minder druk dan
anders. Dit is wel een bewijs, dat men
alles vergat om de fabriek weer op
gang te krijgen".
Vakbeurs voor meubelen
werd een succes
De tweede vakbeurs voor meubelen
en woningtextiel, die in de Utrechtse
Jaarbeursgebouwen is gehouden, is een
succes geworden. Tweederde van de
deelnemers is zeer tevreden en bij een
vierde heerst matige tevredenheid. Al
leen de deelnemers, die in verband met
de uitgebreidheid van de beurs iu het
wat afzijdig gelegen landenpaviljoen
zijn gehuisvest geweest, waren minder
content. Het zakelijk, bezoek heeft niet
geleden onder de nadelige invloed van
de nationale ramp en het slechte weer.
Het was even groot als het vorige jaar,
toen de beurs voor de eerste maal werd
gehouden. Wel was het aantal particu
liere bezoekers kleiner, maar uit het
buitenland viel een grote belangstelling
waar te nemen. De stijgende lijn in
vraag en aanbod naar het moderne
meubel is ook nu weer doorgetrokken.
Het ligt in de oedoeling volgend jaar
de meubelbeurs in de grote nieuwe
machinehal aan de Croeselaan onder te
brengen.
Kerkelijke pers schrijft over:
Gebedskring - Tale Kanaans - Plechtigheid -
De dominee is geen bijzaak
DE kerkeraad preekt dus! OnderInen functïonneren als gebedskrin„
deze titel geeft ds. H. van Doorn voor de gemeente, en hij doet het
Overdinkel enkele ervaringen volgende voorstel:
z° zag een der afdelingen er
uit toen het water weer weg
was. Eén grote ravage.
van eigen gemeente door
Ned. Herv. blad Woord en
Dienst. Hij vertelt o.a.:
„Kort geleden hadden we in Over
dinkel persoonlijke kerkvisitatie. Daar
werden dus ook vele vragen gesteld,
o.a. deze: „Functionneert de kerke
raad als geestelijk orgaan?" Deze
vraag konden we gelukkig bevestigend
beantwoorden, want we beginnen elke
kerkeraadsvergadering met schriftle
zing en schriftb esp reking. met
toespitsing op de plaatselijke situatie.
Dan wordt de vergadering „geopend
met gebed", en dit is dan een wezen
lijke opening. De armoede van ons
persoonlijk, van ons als kerkeraads-
leden, van onze gemeente wordt dan
voor Gods aangezicht uitgespreid.
„Maar er is nog wat anders. We
bereiden ook gemeenschappelijk de
prediking voor. Elke Zaterdagavond
half acht komen bij toerbeurt twee
drie ouderlingen een ouderling-kerk
voogd doet ook mee in de consi
storie, waar wij één a twee uur
bezig zijn achter de Waarheid te ko
men, maar er dan ook werkelijk ach
ter. Geijkte termen, dogmatische van
zelfsprekendheden, goedkope stichte
lijkheden, komen in het vuur der be
zinning. Toen we dit aan de visitatoren
vertelden, reageerde de ouderling-visi
tator aldus: „De kerkeraad preekt
dus!" Ja, zo zou je het kunnen noe
men, al is er iets teveel mee gezegd.
Maar in ieder geval wordt door de
ouderlingen de wacht bij de prediking
betrokken."
Voorbede
OifER de „gebruikelijke wijze'
waarop vergaderingen „geopend
en gesloten worden", schrijft ook
(ds.) M. A. K(rop) in het Her
vormde maandblad In Dienst
d e r Kerk. Hij meent dat de
plaatselijke groepen van de organi
satie waarvan dit blad uitgaat, kun-
Dag en nacht
„Dag en nacht hebben we hier ge
werkt". vertelt ook ir Den Backer over
de ENCK: de Eerste Ned. Coöp.
Kunstincslfabriek, eveneens aan de Pa
rallelweg. Ook hier hetzelfde beeld:
300 electromotoren een meter onder
Advertentie.
Oan spijt het U, wanneer U
geen Aspirin (alléén echt met
het Bayerkrulsf) in huis hebt.
een grote strop.
Tank op driit
Bij de BPM-tankinstallatie sioeg een
tank los en ging op drift, daarbij tus
sendijken en spoorlijn op het eigen ter
rein flink havenende. Dat was een knaap
„van 6500 kub", die er vandoor ging.
De heer Huiksloot vertelt, hoe de spoor
lijn die een gat van 20 meter lang en
3 meter diep vertoonde, is gerepareerd,
maar het werk, aan- en afvoeren van
olie uit Pevnis, ligt voor een deel nog
stil. Men verwacht dat aan het einde
van de volgende week alles weer nor
maal zal gaan. Nu geschiedt het ver
voer per tankauto's „van de overkant"
uit en moet alles de pont over, hetgeen
schadelijke vertraging van het gewone
transport betekent. De schade, welke
dit bedrijf heeft geleden, is nog niet
te berekenen.
De Pelmolen
„Wij hebben een schade van 250
300.000 gulden", deelt de heer Neleman.
directeur van de Hollandse Pelmolen
n.v. ons mede. Voor de peulvruchten
is het nu vol seizoen en wij zijn de
grootste Nederlandse fabriek voor ver
werking van peulvruchten. De voorra
den te pellen bonen liggen in baalzak-
ken op en naast elkaar en het water
kwam tot zes lagen hoog. U begrijpt
wel, wat een enorme schade dat bete
kent".
Van Fleet voor een
Congrescommissie
Generaal James van Fleet, de gepen-
sionneerde opperbevelhebber van 'het
Achtste Amerikaanse lger in Korea, zal
vier Maart a.s. voor de commissie voor
de strijdkrachten van het Amerikaanse
Huis van Afgevaardigden een uiteenzet
ting geven van zijn inzichten omtrent
de Koreaanse oorlog.
De belangstelling van het Amerikaan
se congres is gewekt door Van Fleets
uitlating, dat het mogelijk is, door mid
del van een „offensief over de gehele
linie", de communisten te verslaan en
een einde te maken aan de Koreaanse
oorlog.
Oefenreis smaldeel 5
Het oefensmaldeel 5 van de Koninklij
ke Marine, bestaande uit Hr. Ms. tor-
pedobootjagers Evertsen en Van Galen,
Hr. Ms. fregatten Van Amstel en De
Bitter en Hr. Ms. onderzeeboot Zwaard
vis is vandaag uitgevaren voor een oe
fenreis naar de omgeving van de Cana-
rische eilanden en de Marokkaanse wa
teren. Deze reis zal ongeveer anderhal
ve maand duren. Het smaldeel staat
onder bevel van Kapitein ter Zee G.
Koudijs.
Gedurende de reis zal tevens worden
geoefend met schepen van de Britse
„Home Fleet." Ook zullen „Harpoons"
van de marineluchtvaartdienst aan de
oefeningen deelnemen. Deze zullen daar
toe tijdelijk in de nabijheid op Franse
vliegvelden in Marokko worden geba
seerd.
Coördinatie-Commissie voor evacué's
(Van een onzer verslaggevers)
KUNT u een nieuw evacuatie-adres zoeken voor een gezin met negen
kinderen? Er komt binnenkort een tiende bij, dus men moet een
behoorlijke ruimte hebben."
„Wij hebben dringend zwarte kousen nodig voor een bejaard
echtpaar van Flakkee."
„Weet u waar mijn zwager en zuster zijn. Ze zouden bij mensen
van de kerk in Rotterdam zijn ondergebracht. Een kennis heeft hen
gezien in een ontmoetingscentrum."
Zulke en dergelijke vragen komen dagelijks binnen op het bureau
van de Coördinatie-Commissie voor de Evacuatie in het gebouw
Westersingel 111 te Rotterdam.
kers bleken ineens beschikbaar te zijn
om deze kwestie te regelen. Zij togen
een gehele dag langs de honderden
adressen, informeerden en lieten een
formulier invullen, 's Avonds waren de
meeste dames weer op him bases te
ruggekeerd. De operatie „beddegoed"
was geslaagd, want de volgende mor
gen vroeg raasden tien auto's door de
stad om de begeerde goederen van het
Rode Kruis uit te reiken
Dringend verlegen
om ledikanten
En dan moeten de nijvere werksters
er maar weer een oplossing voor zien
te vinden. In vele gevallen komt er dan
ook wel een uitweg. Het bejaarde
echtpaar krijgt de zwarte kousen: de
meneer, die bij geruchte vernam dat
zijn familie in Rotterdam was onder
gebracht, vindt inderdaad de bedoelde
mensen terug.
Alleen dat echtpaar, waarvoor men
een paar flinke kamers zoekt, dat
is nogal e>en ingewikkelde puzzle,
want mensen, die een kamer be
schikbaar willen stellen, zjjn er bij
honderden, gelukkig, maar ruimte
voor een gróót gezin. Het vraag
stuk zet du dames van het bureau
van dc Coördinatie-Commissie van
het Convent der Kerken voor wel
haast onoplosbare kwesties. Het is
bjjna nog moeilijker op te lossen,
dan de schreeuwende vraag naar le
dikanten, die in heel Rotterdam
haast niet te vinden zijn.
Niet alle vragen zijn gelukkig zo
ingewikkeld. Als een paar verKOïmner-
de vluchtelingen aankomen in de Ahoy'-
hal zoals vorige week wel gebeurde,
en men zet de verkleumde poes, die
men ternauwernood heeft kunnen red
den, pardoes op de centrale verwar
ming om even bij te komen, dan weet
men wel raad met zo'n hevig miauwend
geval.
Operatie beddegoed
Maar werken doet men er wel. Neem
bovoorbeeld het jongste weekend. Het
Rode Kruis had 2400 aanvragen voor
beddegoed, kussens, lakens, dekens en
ledikanten ontvangen. Men moest alle
adressen „even" langs gaan. Maar 2400
maal „even" duurt toch wel heel lang.
Toen men op Zaterdagavond j.l. besloot
een aantal vrijwillige krachten hiervoor
aan te trekken, bleek men het ei van
Columbus te hebben gevonden. Maat
schappelijke werksters, wijkverpleeg
sters en andere vrouwelijke medewer-
Interkerkelijk
Dat was nu weer een van die spre
kende voorbeelden van samenwerking
van allerlei groeperingen binnen hel
kader van de Coördinatie-Commissie
van het Convent der Kei-ken. Als een
medewerkster van de Ned. Ver. voor
Maatschappelijk Werk op Humanisti
sche Grondslag toevallig bij een Chr.
Geref. gezin kwam, noteerde zij het
adres en gaf zij het door aan de be
trokken kerk. De familie, die wellicht
in de haast in de Ahoy'hal Gerefor
meerde papieren meekreeg, maar Oud-
Katholiek bleek te zijn, is nu maar
overgeheveld aan de zorgen van de vol
gelingen van deken Nikkel.
Uit Parijs
In de eerste dagen na de ramp heb
ben verscheidene medewerkers van het
bureau gewerkt in de Ahoy'hallen. Zo
langzamerhand is men zich in de eigen
vestingen gaan terugtrekken, hetgeen
lang niet betekent, dat men zich van
de buitenwereld afsluit.
Daar zou men trouwens de kans een
voudig niet toe krijgen, want de tele
foon heeft practisch nog niet stil ge
staan. Honderden mensen hebben zich
vorige week al gemeld met de vraag
„Waar en wanneer kan ik helpen?"
Daar ivas b.v. die Nederlandse juf
frouw, die in Parijs woont. Zi;, was in
haar auto gestapt, en regelrecht door
gereden naar Rotterdam. „Waar kan ik
helpen? Ik wil wat doen!" En men
vond voor haar een nuttige bezigheid;
sorteren van kleren in de Rwièrahal
die door de kruistocht van barmhartig-
„De vergadering wordt met een zeer
kort voorgebed geopend en aan
eind der vergadering wordt een
paalde tijd afgenomen voor de voor
bede. Deze voorbede moet behoorlijk
worden voorbereid. Om te beginnen
moet zij niet verricht worden door de
voorzitter, maar door allen, die daar
behoefte aan hebben. Van te voren
moet worden besproken waarvoor en
voor wie gebeden zal worden. Want de
voorbede heeft enkel zin, wanneer zij
voorafgegaan wordt door gemeenschap
pelijk gesprek, waarbij geweten wordt,
wie in de voorbede wordt herdacht."
Tale Kanaans
LATEN de dominees toch duide
lijk en normaal Nederlands spre
ken dat is een van de opmer
kingen die over predikanten nogal
eens gehoord worden, zo schrijft
(ds) J. C. J(onkers) in de Gere
formeerde Kerkbode van
Delft. En hij geeft toe dat er op
de kansels „heel wat miserabels
ten gehore is gebracht":
.Zeker, we horen sinds lang niet
meer in de kerk het zonderlinge taaltje,
dat nog slechts schijnt voort te leven
in sommige, de christenheid compro
mitterende, kringetjes. Ik bedoel het
dieventaaltje dat ten onrechte steeds
prijkte met de sierlijke benaming van
„tale Kanaans", maar dat mijn vader
placht aan te duiden met de betiteling
bokkespaans. Ook in de kerk zelf zou
niemand het meer accepteren wanneer
de dominé bij z'n gehoor informeer
de zoals toch Geesink nog gedaan
heeft „of men al met Rebekka
de kemel gevallen was". Of men
£EJV duidelijk beeld van de
vernieling die het water in
het verpakkingsmateriaal had
aangericht. Opgezwollen karton
nen dozen en kapotgeweekt
papier enz.
plechtig, altijd in de majesteit van
zijn welsprekend woord. Voor som
mige kanselredenaars ben ik werke
lijk angstig als ik ze aan de telefoon
krijg. Staan ze dan altijd zoveel meter
boven de begane grond? Die plechtige
stem? Die minzaamheid waarmee zij
op je benepen gewone-mannetjes-vragen
zich verwaardigen ook nog vanover de
kanselrand je enig bescheid toe te
strooien als een briefje dat van hun
kanselbijbel wegwaait? Spurgeon zegt:
„Ik hou van de dominee, wiens ge
zicht mij uitnodigt mijn vertrouwen
te schenken., een mens, die niet be
minnelijk en vriendelijk zijn kan, laat
die mijnentwege doodgraver worden,
want op de levenden heeft hij geen
invloed".
Geen bijzaak
EEN onverteerbare stelling is vol
gens J. D. P. Warners in In
de Waagschaal deze: „het
gaat niet om de prediker maar om
het Evangelie. We gaan niet naar
de kerk om die of die predikant te
horen, want dat is bijzaak." Aan
het slot van zijn artikel, getiteld
„Kanttekeningen van een leek",
schrijft hij:
„Ik heb dit nooit begrepen; al is de
hiervoor aangevoerde verdediging wel
licht zeer goed, het blijft grijze theorie
want in de kerk is de preek nu een
maal het centrale punt. En nu kan
men duizendmaal zeggen dat de predi
kant in opdracht spreekt en niemand
zal dat willen betwijfelen, het is niet
te ontkennen dat de uitvoering van
deze opdracht van formidabele be
tekenis is. Als ik het eerlijk zeggen
mag: ik weiger de onbelangrijkheid
van de predikant als stelling te er
kennen, omdat ik elke Zondag dat ik
naar de kerk ga van het tegendeel
overtuigd word. Zolang de preek in
onze kerkdiensten zulk een belangrijke
plaats inneemt (en dat zeer terecht)
is het ook belangrijk of de predikant
spreekt in een taal, die behalve zijn
eigene, ook de mijne zou kunnen zijn.
Ik moet de dominee kunnen verstaan;
is me dat onmogelijk, ook na oprecht
proberen, dan is mijn taak niet die
dominee te critiseren, maar naar een
Hit andere bladen:
IN het bekende Engelse blad Ob
server werd dezer dagen onder
de titel „Nu of nooit" de mogelijk
heid van een spoedige beëindiging van
de koude oorlog besproken. Uit dit
belangwekkende artikel citeren we het
volgende:
Enige tijd geleden waagde Bertraad
de Jouvenel de voorspelling, dat wij
spoedig getuige zullen zijn van de In
storting van het Sovjet-imperium. Niet
vele internationale commentatoren zul
len hem dit durven nazeggen en toc&
is het geen onzinnige opmerking. Of
het de crisis in Oost- en Centraal-
Europa zal doorstaan, hangt groten
deels af van de Westerse politiek, met
name de verdedigingspolitiek in 1953.
De nieuwe golf van angst achter
het ijzeren gordijn is de tweede in
haar soort. De vermoedelijke slacht
offers zijn thans gewaarschuwd. Een
tweede en wellicht nog belangrijker
verschil met de dertiger jaren is, dat
de zuiveringen thans in verschillende
stalen tegelijk plaatsvinden. In tegen
stelling tot Russische hooggeplaatste
functionarissen kunnen de leiders van
de satellietstaten rekenen op de meest
enthousiaste steun en ongehoorzaam
heid van leger en volk, indien zij
zich zouden verzetten tegen de Sow-
jet-Unie.
Het antwoord hangt dus grotendeels
af van de Westerse politiek in de ko
mende maanden. Indien de militaire
krachtenbalans door een grootscheep
se en snelle militaire versterking van
het Westen in evenwicht kan worden
gebracht, in deze kritieke periode, en
het Westen zich vastbesloten toont,
geen aggressie te dulden, zelfs niet
tegen een voormalige satellietstaat,
dan lijkt het zeer waarschijnlijk, dat
de Sowjet-Unie ook niet zal aanvallen
en dat de satellietstaten dit zullen in-
Het gevolg zou een desintegratie van
het Sowjet-imperium kunnen zijn. De
ze ontwikkeling zou de weg kunnen
banen naar een algemene vredesrege
ling en de beëindiging van de koude
oorlog in Europa. Laat het Westen
deze kans glippen, dan zullen de sa
tellietstaten in hun lot berusten De
ze gedachte dwingt ons, even stil te
staan bij de huidige politiek en die
onder de loupe te nemen.."
„in Mesech" gelegerd is of reeds .van1 f-ndere te luisteren, die ik kan naden-
Horma opgetrokken". Deze duistereken en navoelen. Dat dit niet neer-
woestijntopografie laat onze zielig0"11 op eigenzinnige, particuliere voor-
vandaa:; onberoerd. Maar al zijn we' Z0V moeilijk te bewijzen zijn:
deze manier van SDreken en preken maar misschien wilt ge dat ook niet
dan sinds jaar en dag kwijt, in 't be- denken als ik dat op mijn woord van
1j eer verklaar'.
al-
loofde land van 't goed verstaanbaar
Nederlands zijn we blijkbaar nog lang
niet gearriveerd.."
In het Aramees
EN ds. Jonkers vervolgt o.
dus:
„Onze hoogste profeet en leraar
Jezus, moge ons ais voorbeeld steeds
voor ogen staan. Tijdens Zijn leven
op aarde was er een diepe kloof tus
sen de taal van de godsdienst en de
taal van het gewone volk. Voor de
tempel werd slechts het plechtige an
tieke Hebreeuws gebruikt waaraan
echter het Aramees sprekende volk
was ontgroeid. „De grote werken
Gods" konden slechts gekend worden
via de verouderde en voor de gewone
man moeilijk toegankelijke tempel-
taal. Hoe revolutionnair, hoe onfijn
moet in de oren van de rabbijnen
de prediking wel geklonken hebben van
Jezus, die zich van de volkstaal,
gebruikelijke omgangstaal bediende.
Tot aan het kruis toe spreekt hij
Aramees wanneer Hij de 22ste Psalm
op de lippen neemt. Dit is toch zeker
maar niet gevolg van het feit dat
Hij in de timmermanswinkel van Jo
zef is opgegroeid. De zoon van de
timmerman, die 12 jaar oud, de theo
logen versteld deed staan, heeft zich
door geen theologentaal van Zijn volk
en Zijn roeping onder dat volk willen
laten scheiden. In eenvoud van taal en
directheid van beeld zal „het heilig
Kind Jezus" als hoogste profeet en
leraar voorbeeld moeten zijn voor
edere Christelijke prediker."
Pilaarheiligen
OVER dominees gesproken: in D e
Bazuin (Geref.) schrijft (Ds.)
Chr. W. J. T(eeuwen) artikelen over
de beroemde prediker Spurgeon, die
soms zijn ambtsbroeders rake din
gen toevoegde. De predikant moet
bijv. als hij niet op da kansel staat,
een prettig mens in de omgang zijn,
zegt Spurgeon: „Het is niet zijn
beroep om boven de hoofden
zijn medemensen te staan als op
een zuil, zoals wijlen de gekke Si
mon de Styliet". En ds. Teeuwen
vervolgt:
„Wee de kanselredenaar, die het
altijd is. Altijd even deftig, altijd even
heid langs Nederlandss straten en sin
gels in enkele dagen overvol was ge
worden.
Puik adressie..
Het gloednieuwe orgaan, dat als Co-
ordinatie-Commissie wordt aangeduid
heeft één ding mee: men heeft gast-'
vrijheid gevonden in de bureaux' var
de Stichting voor Kerkelijk Sociale Ar
beid van de Njed. Herv. Gemeente van
Groot-Rotterdam.
Merkwaardig, dat de instelling, die
zich beijvert om de tienduizend geëva-
cueerden hun verblijf in Rotterdam zo
aangenaam mogelijk te doen zijn, eerst
zelf gastvrijheid moet ondervinden om
haar werk te verrichten.
Maar zij kan daarbij instemmen met
de eilandbewoner die. een paar dagen
nadat hij een adres had gevonden, toe
vallig op het bureau terugkwam en
spontaan tot een van de medewerksters
zei: „Juf. je hebt een puik adressie voor
me gevonden, hoor!"
Aangezien de Rivièrahal te Rotter
dam gevorderd is voor het verstrekken
van kleding aan evacué's, kan het con
cert van het Rotterdamse Philharmo-
nisch Orkest, dat op Woensdag 18 Fe
bruari a.s. zou worden gehouden ten
bate van het Nationaal Rampenfonds
niet doorgaan. Zij die reeds kaarten
hebben gekocht voor dit concert, kun
nen deze bij de administratie van het
orkest inwisselen.
De New York Herald Tri
bune gaf enkele dagen geleden
een beknopt overzicht over „tien ja
ren Midden-Oosten". Het blad schreef
hierover:
„Tien jaar geleden was Egypte ge
heel bezet door de Engelse troepen.
Geheel Palestina stond onder Brits
mandaat. De Libanon en Syrië wer
den door Franse officieren bestuurd.
Jordanië stond onder koning Abdoel-
lah, die de steun van de Engelsen
had, terwijl de Zuidelijke woestijn
behoorde aan koning Ibn Saoed. Sinds
dien is daarin veel veranderd. In het
Midden-Oosten is vrede noch oorlog.
Er is een koude oorlog tussen Israël
en de Arabischg landen, waarvan bei
de partijen te lijden hebben, vooral
Israël met z'n te snel groeiende be
volking.
De Engelse invloed in Egypte is
drastisch weggevaagd. De Britse le
gatie en de Britse militaire adviseurs
hebben nog wel veel ie zeggen in Jor
danië. In Syrië en de Libanon hebben
de Fransen nog slechts grote econo
mische belangen en enige culturele"
instellingen overgehouden.
Overal waar men vroeger Engelsen
zag, ziet men nu meestal Amerikanen.
Allerwegen ziet men Amerikaanse au
to's, bars, technici, boekwinkels e.d.,
maar weinig echte Amerikaanse toeris
ten. Wel treft men vaak Amerikaan
se adviseurs en technici aan, inclu
sief de voorlichtingsambtenaren, die
de goede naam van Amerika moeten
helpen verbreiden. Zouden de Ameri
kanen zich plotseling terugtrekken, dan
zou hun afwezigheid wel degelijk ge
merkt worden.
Toch zijn de Amerikanen niet be
mind, zoals dat ook het geval is in
vele Europese landen. Hun bedoelin
gen worden gewantrouwd. Zelfs is er
soms verzet tegen de technische hulp.
De voornaamste reden hiervoor is de
steun, die Amerika aan Israël ver
leend heeft".
Vordering van Portugal
werd afgewezen
De N.V. Scheepswerf Foxhol te Foxhol
sloot in 1946 met een Portugese ven
nootschap een contract betreffende de
bouw van twee treilers, de „Pargo'' en de
„Goraz". De „Pargo" werd geleverd en
aan de Portugezen overgedragen Kort
daarna ontstond om deze levering vee!
deining, daar de Portugezen beweerden,
dat hel schip verschillende gebreken
ertoonde. Op grond hiervan staakten
zij de betaling en weigerden voorts het
tweede schip te aanvaarden.
Ook wensten zij een zeer noge schade
vergoeding. De Nederlandse weri heeft
daarop een proces bij de rechtbank aan-
hdngig gemaakt tot ontbinding vai» het
contract, voor zover nog niet uitgevoerd
De Portugezen op hun beurt stelden een
tegenvordering in, eveneens met het oog
merk tot een ontbinding van het contract
te komen, met volledige schadevergoe
ding. Zij stelden zich op het standpunt,
dat de werf in geen enkel opzicht aan
haar verplichtingen had voldaan.
De Groninger rechtbank heeft zich
thans bevoegd verklaard van dit geschil
kennis te nemen. De vordering van Por
tugal werd afgewezen op grond van het
feit, dat niet van wanprestatie van de
zijde van de weri kan worden gespro
ken. Verder heeft de rechtbank op vor
dering van de werf de ontbinding van
het contract uitgesproken en de Portu
gese maatschappij tot volledige schade
vergoeding veroordeeld, omdat de Portu
gese maatschappij, ondanks sommatie,
weigerde de verdere bouwterm'tjnen te
betalen. Naar raming beloopt de schade
ruim 2 ton.
In Portugal werd langs politieke
diplomatieke weg actie gevoerd tegen de
Nederlandse werven in het algemeen,
waarover in het Nederlandse en m het
Portugese parlement veel deining is
weest. Ook werd bij de Nederlandse
gering op interventie aangedrongen, naar
aanleiding waarvan de regering destijds
een deskundigen commissie heeft be
noemd.
(Vervolg van pag. 1)
Doorlaatbewijzen voor
Hoekse Waard
De Burgemeesters in de Hoekse
Waard vestigen er nogmaals de aan
dacht op. dat toegang tot de Hoekse
Waard alleen verleend wordt op een
vergunning van de burgemeester der
gemeente, welke men wenst te be
zoeken. Deze vergunning dient schrif
telijk te worden aangevraagd. In
spoedgevallen telefonisch.
meer dan één beweging, die het
einde der geschiedenis, het laatste de
finitieve komen Gods in Christus'
wederkomst, aanstaande achtte Bin
nen of naast een Kerk. die zich van
het karakter der menselijke geschie
denis als pelgrimage nauwelijks meer
bewust was, blind voor de lichtbundel
van het Woord, konden deze bewe
gingen heilzame vingerwijzingen ge
weest zijn, ware het niet dat zij dik
wijls onbijbels derailleerden.
Zij vergaten dat de gespannen ver
wachting van het komende Konink
rijk niet mocht leiden tot een neutra
lisering van de menselijke roeping in
de samenleving van dit aardse "be
staan.
Bij Johannes de Doper, hoezeer be
klemtonend het nabije Godsrijk, geen
spoor van deze onverantwoorde over-
geestelijkheid. Integendeel, de nieu
we verhouding tot God, het leven uit
de vergeving der zonder door het
Lam Gods, vraagt om vorm, gestal
te. De ethiek blijft ook op het einde
van de pelgrimstocht bewaard De
omkeer vraagt gestalte in een dage
lijks practisch Teven, ;n de verhou
ding tot de mede-mens, voor Gods
aangezicht.
„En de scharen vroegen hem. zeg
gende: Wat moeten wij dan doen?
Hij antwoordde en zeide: Wie een
dubbel stel klederen heeft, dele me
de aan wie er geen heeft, en wie spij
zen heeft, doe evenzo. Er kwamen
ook tollenaars om zich te laten dopen
en zij zeiden tot hem: Meester, wat
moeten wij doen? Hij zeid* tot hen:
ordert niet meer dan voorgeschreven
is. En ook die in krijgsdienst waren,
vroegen hem. zeggende: En wat moe
ten wij doen? En hij zeide tot hen-
Plundert niemand uit en perst niets af
en weest tevreden met Uw soldij"
(Lukas 3 10—14).
Heil de Kerk als zij, midden in de
geschiedenis, zó het Woord hoort- het
Rijk (de hemel) voor ogen en de
aarde trouw.
