ÖRiEFKt5 t VDt 5 1-PoldER Loebjankastraat 22 MENEER DE R1DD1KTEUR. Aon 't poststempel zald' al wel gezien ebbe. da di briefke nie van z'n gewron plek komt. ]ao. 't is mee mijn net as mee zo veul. Weg van d'oef. oondergebrocht bij'j 'n aander. vecjooge deur 't waoter. De raamp, die voor veul meinsen 'n dooijeleke gewiest is. eej ok oons getroffe. Ard. eel ard. In 'n kort oogeblikske ebbe me oons werrek van jaore naor de bliksem zien gaon. 't Vee'/ ebbe me as ratte zien verzuipe. en schuur en uis deur 't bruisende kollekende waoter zien overspoele. ]ao. 't is ard. en ge mot me maor niet kwaolek neeme, da d'n aonef van m'n briefke 'n bietje bitter aondoet. De slag is 't oonverwachs en 't ard aon- gekomme. D'r zal 'n eel tedje mee'j eene gaon eer me da mereel en mattrejeel te bove zijn. „Me leve nog", zeeje me tege mekaore. toen me laoter op de dag in veiliged waare. Jao. me leve nog. Me zalle motte blijve levevan voore vandaon beginne, en daoraon zalle me 't ardste gewaor oore. da me nog leve. Maor1 ja. we motte d'r deur al is 't nog zo zwaor. D'r zijn d'r altijd nog wel. die 't zwaor- der te pakken ebbe. As mee'j 't wegtrekke van 't waoter o onzen enerzjie trug- komt, as me weer volop aon de gang kanne. dan is 't oopelek 'n kwestie van 'n jaor of tien. da me weer dezellefde zijn. Over dieje bewuste nacht en oched ed al wel veul oore vertelle. Over 't algemeen is 't veul 't zellefde. maor toch) eej iedereen weer 'n geschiedenis apart, 'k Zal oe de mijne ver telle, dan wittè oe me gevaore zijn. Op dieje Zaoterdag 'n aved was 't net, of oons Jooke. de klein ste. 'n voorgevoel ad. Ze was zoo'w onrustig da ze nie slaope kon. en oplest ebbe wij ze tussen oons mgenome. Maor ok toen bleef ze woele en teuw oons daordeur ok wakker. Da's meschien van achtere bekeke nog wel 'n bietje oons geiuk gewiest, waant toen 't eeste waoter kwam waare me present en ebbe me nog 'n stelletje van oons koeijen op de dijk kanne krijge. Zoo'w as ik al zee kwam 't er dieje nacht nie veul van slaope. Buite brulde en loeide da sturrem roond 't uis en stootte mee boonkend geweld tegen de muren en 't dak. Panne verschoo- ven en stukke kallek viele naor beneeje. Affetoe oor de 'n ik takken afscheure van de bome voor 't uis. 't Was wezelek 'n weer om bang van 't oorc. Ok oons Jaans was bang, en iedere keer as ze wat oorde valle, zuchtte ze. Van slaope kwam 't er op zoo'n menier nie veul. Affetoe verschoot oew o ogen is 'n bietje maor dan was de weer klaor wakker. Nou. 't is me wel ne nacht gewiest. 'k Ben d'r wel ne keer of vier uitgewiest, waant oons Jooke bleef maor tvoelen en jen- gele. Oons Jaans kon ze nie gesust krijge. „Ze zal toch niks mekeere". zee'j oons Jaans. Ik kon da netuurlek ok nie bekijke, en van 't kind zellef wierf: me nie veul wijzer. ,.'k Zal is wa mellek wèrrem maoke voor d'r," zee j ik. Da zal zoo- wa 'n uur of allef vijf gewiest zijn. deink ik. 'k Ging er uit, schoot m'n goed aon en ging naor de bijkeuke om wa mellek 't aole. Mee da 'k daormee doende was, zag ik o onder laanst de buitedeur waoter naor binnee komme. 'k Docht etst dat da van de regen kwam waant de wirtd ston recht op d'achterdeur, 'k Lee d'r d'n baol voor, maor toen zag ik, dat 't nog al bedicht kwam. Nog 'k nerreges gin èregin. en ik ging mee m' nmèllek naor de keuke om 'm wèrem té maoke. Sint ad ie'j op 't pitje ston, ging ik trug. om d'r desnoods nog ne baol bij te lége. 't Was nodig ok, waant d'r stond al ne fleenke plas. Ik docht toen. Ida de goot meschien overliep, 'k Ging eest de mèllek binne brenge en stook toen ne lantaere aon om naor buite te kijke. Mee veul moeite kreeg ik de buitedeur ope, en waaide bekaant omver, 'k lew m'n eige vast aon de deurstijl en lichtte. En toen verschrok ik toch. D'r spoelde waoter achter 't uis, nog wel nie'j oog, maor iedere keer waarre de golfkes toch groot genog om zowa binne te spoele. Da was nie normaol, maor toch a 'k nog gin èreg in ne raamp. Ik dee de deur weer dicht en ging naor de kaomer. „Wa sjouwde toch?" vroeg oons Jaans. Ik vertelde 't van da waoter. „Da zal wel uit de sloot komme", zee ze. „die'j is mee di weer meschien wel volgeschote!" Ik was er toch nie gerust op. Ik ging weer naor de bijkeuke, en daor zag ik, dat er weer veul meer binne gekomme was. Daor moes iets aon gedaon oore. Ik ging naor boven om o onze Toon en oonze Jan wakker te maoke. We zouwe saome meschier^ kanne prebeere om 't waoter tege 't ouwe deur 'n schot of zoo voor de deur te zette. De manne waare drek beneeje. We stooke nog ne lantaeren aon, en ginge naor buite. We stapten al tot over ons schoenen in 't waoter. Mee de lantaeres lichtte me zó, wijd as me konne. Niks as waoter. tot bekaant aon de schuur. „Da's gin' waoter uit 'de sloot oor.'" zee'j oonze Jan, „kek maor, daor bij de mispit sfaog 't ok al!" „Da's buitewaoter deink!" zee 'j oonze Toon. IJ bukte, schepte mee z'n aand wa wao ter en proefde, ,,'t Is buitewaoter, proef maor. 't Waoter is over de dijk gekom me!" „Of d'r deur eene!" zee'j oonze Jan. „Voelde nie dat 't stijgt?" Jaó, 't steeg en ard ok, en toen sloeg de schrik om oons art. „Vlug naor de schuur jullie twee- je, de koeijen en 't paerd losgemaokt en op de werreft brenge. Rap aanders ver zuipe z' allemaol!" De jonges liepe zoo'w ard as ze konne lege de sturrem in naor de schuur, en ik liep naor binne. In 'n oogeblikske tijd a 'k z'allemaol ge waor schouwd. en toen ging ik ok naor buite. Mee veul moeite kwam ik ok In de schuur terechte en iellep de beeste losmaokeen en naor buite brenge. Maor 't waoter eelemaol voorblijve konne me nie. Da kwam zoo'w ard opzette, dat in 'n minimum van tijd de werreft ok oonder ston. dat de bijkeuken vol liep en de schuur en de stal blaank kwaame te staon. In 'n menuut of tien of meschien nog korter, liepe me tot oons middel in 't waoter. 't Was in 'n oogeblik tijd n'n eele chaos. De beeste die al op de werreft stonne begonne te loope en te brulle, wij riepen en kwekte tege mekaoren in en in uis ston alles te jammeren en te schreeu- we. „De Diik op jonges, de dijk op!" riep ik, „vlug mee'j alles wa me nog pakke kanne!" W'ebbe nog twaalf beesten op de dijk kanne krijge. Dertien koeije en 't paerd emme motte zien verzuipe. In uis was 't waoter ok veul ooger gekomme en oons Jaans en de kinders waare de dijk opgekomme. Z'adde d'r eige nog net aon kanne kleeje. As versuft emme nog eve staon kijke naor oons boeltje, waor de golve d'r eige tegen kepot- sloege. Daor ging alles wa me 'n adde. Veul tijd adde me nie om te suffen of te treure. Weg moeze me. weg, de dijk af. waant as 't waoter d'r over eene kwam, zouwe me nie meer deur de platte weg kanne komme naor d' aandere dijk. Me zijn d'r nog maor net gekomme, waant 'n tedje laoter ston de tweede polder ok oonder. En nou zijn me geëvakkeweerd. Wanneer zalle me trugkanne? En oe zalle me dan de schuur en 't uis aontreffeEn 't laand en de weije? Laot oons d'r nog maor nie'j te veul aon deinke, 't zal al zwaor genog zijn as 't zo wijd is. Mee veul groete. DRIER. de komen, omdat dit werk aan de spoorwegen eerst dan kan plaats heb ben als het gebied droog is. Misschien een gelukje bij deze ramp. Vele bezoekers heeft het gemeentehuis jn de afgelopen week binnen zijn muren gezien. In de eerste plaats vermelden wij hiervan de Italiaanse brandweer onder leiding van de commandant Ir Malagam- ba uit Rome. In tegenwoordigheid van de Burgemeester, overste Duran. de heer Vogel en Ir. Goossens van de Ned. Heide Mij. werd het gezelschap ten ge- mcentehuize ontvangen, waarbij de bur gemeester zijn dank uitsprak voor deze hulp en deze zag als een wederdienst van de hulp, welke Nederland aan de Po-vlakte-ramp verleende. In een trein, waarin de manschappen bivakkeren, en die op het terrein van de suikerfabriek staat, is een grcte hoeveelheid materi aal meegebracht voor de werkzaamhe den aan de dijken. Voor goed begrip van de lezers zij vermeld, dat deze brandweer anders dan bij ons. een be roepsbrandweer is, welke landelijk ge organiseerd is met onderdelen in de ver schillende gemeenten. Het zijn dus be roepsmensen. die op dergelijke rampen volledig ingesteld zijn. Ten behoeve van de bevolking bracht de commandant een aantal zakbatterijen mede met huls. welke hij de Burgemees ter overhandigde. Voor de Burgemeester en zijn gezin bracht de commandant een kist met geurige sinaasappelen mede, waarvan de ambtenaren mede genoten hebben. Tweede Kamerleden kwamen zich op de hoogte stellen van de omvang van de ramp. Wij noemen de heren Neder- horst. Berger. Roemer, v. d. Ploeg, Sta pelkamp en Gortzak. Zaterdag bracht Minister Suurhof met de staatssecretaris Dr. Muntendam, het eerste Kamerlid Oosterhuis. vergezeld van de inspecteurs van geneeskundige, veterinaire en phamaceutische dienst een bezoek aan de gemeente, waarbij de ca- daverberging en de drinkwatervoorzie ning bekeken werden, terwijl op het raadhuis een overzicht van de ramp ge geven werd. Correspondenten van Reuter en een Wcens blad hadden opdracht speciaal ver Zevenbergen een artikel te schrij ven omdat hier de eerste re-evacuatie had plaats gevonden en deze plaats het rentrum was van de hulpverlening aa;i West-Brabant. Uit Chanute werd een telegram van deelneming ontvangen met verzoek een uitvoerig rapport uit te brengen, hetgeen inmiddels was geschied. Father C. Matthee C.R.P. zond een brief waarin hij sympathie uitsprak voor de getroffenen en allen het beste toe wenste. De militairen gedragen zich uitstekend en de geest is goed. In overleg met overste Duran en de Burgemeester is voor ontspanning van de militairen en de Italiaanse brandweer lieden gezorgd, waarbij alle medewer king werd verkregen van de Schakel bij het gebruiken van St. Jan. „En", vroegen wij wellicht een beetje overbodig, „is er nog meer. Burgemees ter?" De Burgemeester keek eens even, lach te fijntjes en keek terloops op zijn hor loge. wat voor ons betekende, dat het nu toch wel mooi genoeg geweest was. „Ik heb gaarne een overzicht aan U gege ven, omdat ik het van belang vind. dat de bevolking van Zevenbergen met het verloop van de ramp op de hoogte blijft en hierop ook wel recht heeft. En wie kan dit beter doen dan U. Een beetje eigenbelang zit er voor mij ook bij. om dat Uw publicaties het mij gemakkelijker maken met mijn inwoners in contact te blijven". De secretaris, die hoewel nog niet in dienst getreden, direct na het bericht van de ramp naar Zevenbergen is gekomen om zijn diensten aan te bieden en meer dan ooit een goed inzicht heeft gekregen in de gemeentelijke verhoudingen, sta pelde inmiddels opdrachten op het bu reau van de Burgemeester, welke tijdens het gesprek vluchtig werden doorgeno men. Wij kregen de indruk, dat het tijd werd om in te rukken, wat wij ook de den. doch niet nadat wij nog één vraag gesteld hadden: „En hebt U niet opgezien tegen deze zware taak". De Burgemeester lachte en zei: „ik heb al meer voor dergelijke vu ren gestaan en gemakkelijk heb ik het in Zevenbergen tot nu toe nog niet gehad, maar dat kan ook niet in een gemeente, die tweemaal getroffen is. Het werk is prachtig en hoe drukker het is. hoe beter de machine kan lopen, want dan blijft de geest actief en... het lichaam volgt wel. Maar. nogmaals, zonder de volle inzet van al de ambtenaren was ik door de grote rijstenbrei niet heengekomen. Het was gemakkelijk voor mij erders te ge ven. nadat ik de situatie kende, doch de uitvoering is veel moeilijker, omdat dan de problemen van techniek, financiën en administratie pas komen, Samen hebben wij Zevenbergen voor een grotere ramp kunnen redden en samen werken wij weer aan de opbouw van onze gemeen te. God's Zegen is hierbij onmisbaar en daaraan mogen wij in deze kommervolle dagen meer dan ooit denken. In sneltreinvaart zijn wij door de pro blemen van het gemeentehuis gevlogen en het resultaat geven wij hier onze le zers weer. Verkoudheid van neus. keel of borst, snuift en wrijft U weg met Film. Bioscoop Dc Schakel, Zevenbergen. Telefoon voor U. A.s. Zaterdag en Zondag wordt in de bioscoop De Schakel vertoond een aar dige comedie van de Fox film, getiteld: Telefoon voor U. Bill Lawrence uit Glenville Indiana, verheugt zich in het bezit van een lieve vrouw, twee leuke kinderen en een aar dige baan bij Woodruff's modemaga zijnen. Hij heeft vele vrienden, weinig ambities en goede vooruitzichten. Hij doet mede aan de radio prijsvraag en wint de hoofdprijs 7500 blikken soep, een springlevende ponny, een collectie ijskasten, een verplaatsbaar zwembad, etc. De inspecteur der belastingen gooit echter roet in het eten, legt een aan slag van 7000 dollar op en Bill verkoopt een deel van zijn bezit aan zwarthan delaren. Hij komt zelfs in de gevangenis. Alles komt echter op z'n pootjes terecht, maar nooit neemt Bill meer deel aan een radio prijsvraag. In alle voorstellingen worden de eer ste gedeelten vertoond van de Polygoon opnamen van de overstromingsramp. PLAATSELIJK NIEUWS ZEVENBERGEN HET ONDERWIJS. Zij het nog in zeer beperkte mate. is het onderwijs aan de scholen deze week weer begonnen. Daar de militairen nog in het grootste gedeelte der scholen zijn ondergebracht, geschiedt het onderwijs in enige hulplokalen klas voor klas. Het is nog wel niet veel, doch het begin is voor de schoolgaande jeugd toch weer gemaakt. Wanneer de scholen weer geheel vrij zullen komen voor het onderwijs is nog niet te zeggen. NIET ALLEN HIELPEN. Wat men in een dergelijke noodtoe stand, zoals we hebben meegemaakt, niet zou verwachten, is toch gebeurd. Een landbouwer, die zijn schuur hoog en droog heeft mogen behouden, meende onderdak te moeten weigeren voor enige koeien, die met veelmoeite uit het water waren gehaald. Een dag daarna kwam weer een vee wagen met geredde koeien en ook toen weigerde de landbouwer de toegang tot zijn schuur. Uiteindelijk is hij voor drei gementen moeten zwichten. Een derge lijke mentaliteit zou men in zo n toestand toch niet verwachten. UITGESTELD. Ten gevolge van de grote storm- en watervloed, heeft het bestuur van de zangvereniging „Excelsior-Hallelujah" besloten, om de viering van haar 60-jarig Jubileum voor onbepaalde tijd uit te stel len. Ook de te houden receptie en de aanbieding van het Jubileum-geschenk zullen in aansluiting daarop, eveneens later plaats vinden. VAN EVACUATIE EN NOG WAT. Ook Zevenbergen heeft zijn evacuatie gekend. Reeds in de Zondagmiddag zag de burgemeester zich genoodzaakt de vrouwen, kinderen en ouden van dagen uit de laagst gelegen straten te evacue ren naar Roosendaal. Velen gaven aan net evacuatiebevel gehoor, trokken mee naar Roosendaal en later verder door naar Tilburg. Anderen zagen kans om in de hoger gelegen gedeelten van de plaats bij familie of kennissen een tijde lijk onderdak te vinden. Deze evacuatie verliep tamelijk vlot- doch in de nacht werden de bewoners opnieuw door klok kengelui en sirene gealarmeerd en toen werd het haast een wilde vlucht. Men sen die niet behoefden te evacueren trok ken ook weg en kwamen elders terecht. Na enige dagen kwamen er reeds ver- scheidenen terug en toen burgemeester Schaminée Donderdags kon aankondigen, dat de evacué's konden terugkeren, kwam ook de rest weer naar huis. Hiermede was echter voor öe personen, die ge ëvacueerd waren, de kous niet af. Er werd gepraat dat er waren, die zich (voornamelijk te Tilburg) zouden heb ben misdragen, door zich door te laten gaan voor slachtoffers van de ramp en die op deze manier kleren en dekens wisten los te maken. Deze handelwijze is vanzelfsprekend zeer laakbaar en het zou niet meer dan billijk zijn. dat zij hiervoor aansprakelijk konden worden gesteld. Intussen schijnt men hierover in Tilburg ook niet te spreken te zijn, daar de mensen daar zich in hun goedheid bedrogen voelen. Het gepraat echter heeft er ook toe geleid, dat geroddeld is over mensen, die zich aan voornoemde handelwijze niet hebben schuldig ge maakt en die daardoor in hun goede naam danig zijn getroffen. En dit is jaramer.Het nooiste zou zijn het onnodige gepraat te staken en de officiële instan ties te laten uitzoeken, wie zich op deze manier met kleren en schoenen heeft weten te verrijken. En deze instanties zullen wel weten, welke maatregelen dan getroffen moeten worden. DE EERSTE HULP. Het zal wel overbodig zijn. terug te komen op de zo schokkende en nood lottige natuurramp, die ook onze streek getroffen heeft. Deze zijn genoegzaam bekend geworden en we zouden slechts in herhalingen vervallen. Eén ding zou den we echter nog willen memoreren, en wel de hulpverlening, die Zevenbergen verschafte, vooral op de eerste dag van de grote overstroming. Het is ondoenlijk elke instantie, instelling of persoon te vermelden. Reeds direct bij het bekend worden van de ramp in de vroege Zon dagmorgen kwam het gemeentebestuur met burgemeester Schaminée aan het hoofd in volle actie. Ook de politie en geestelijke overheid lieten zich niet Onze geëvacueerde abon- né's oi hun familieleden en bekenden verzoeken wij be leefd het evacuatie-adres op te geven, dan kan regel matige toezending van het Hollandsch Diep plaats heb ben. De Directie. onbetuigd en met de plaatselijke afde ling van het Rode Kruis en vele particu lieren hebben zij alles in het werk ge steld om de bewoners uit de naaste om geving, die de vlucht hadden moeten ne men voor het water, liefderijk op te van gen en onder te brengen. In een mini mum van tijd waren de St. Jan en de Eendracht verzorgingscentra geworden voor de vele vluchtelingen. Daar werd de eerste leniging in de nood gegeven. Ook vele personen zetten zich in bij het helpen redden van door het water ge- isoleerde personen, het verzwaren van dijken en andere noodzakelijke werk zaamheden. Een woord van waardering en dank aan al deze bekende en onbe kende beoefenaars van de naastenliefde mag dan ook niet achterwege blijven. Later zijn de helpers van buiten geko men, militairen, padvinders en burgers. Ook zij hebben alles gegeven om de gevolgen van deze grote ramp zoveel mogelijk te beperken. Zij kunnen zich overtuigd weten van de grote dank der getroffenen. Watersnoodpostzegels Nederland. De ramp in Nederland is voor de Ne derlandse Posterijen aanleiding geweest om een speciaal watersnood-postzegel van 10 c met een toeslag van 10 c uit te geven; de opbrengst van deze toeslag komt in zijn geheel ten goede aan de slachtoffers. De eerste dag van uitgifte is 10 Fe bruari 1953. Verkoop gedurende Februa- ri-Maart. Geldigheidsduur t.m. Decem ber 1954. De vervaardiging en verspreiding van het zegel hebben slechts 5 dagen ge vergd. Technische details: Dit watersnoodzegel is het gangbare 10 cents zegel met de beeltenis van H.M. de Koningin, voorzien van een opschrift: 1953 10 c 10 Watersnood Kleur: goud oker. Formaat zegel: 21 x 25 mm. Formaat afbeelding: 18 x 22 mm. Vellen van 20 x 10 zegels. Perforatie 13J^ x 12J^. Watermerk: cirkel. Speciale First Day Covers zullen ver kregen kunnen worden door storting van een bedrag van 0.70 (d.i. 0,20 voor de postzegel en 0.50 voor de omslag) op postrekening 590.000 van het Comité Watersnoodpostzegel 1953, Zeestraat 82. Den Haag. De slagzin van het Comité zal zijn: De Nood aanpakken door zegels plakken. Ook de gehele opbrengst van de eer- ste-dag-oraslagen komt ten goede aan de slachtoffers. (Ruslands Geheime Politie) 1 In het middelpunt der belangstelling stond en staat het proces tegen de Jood se artsen in Rusland, beschuldigd van moord op wijlen Zjdanov, de rechter hand van Stalin. Door de aantijgingen in dit verband tegen dc Veiligheidsdienst onder leiding van Beria wordt de herin nering gewekt aan vroegere crises, waar bij de Geheime Politie, om het even of ze Tsjeka. Gpoe. N.K.V.D. of M.V.D. heette, betrokken was. DE RUSSISCHE ROBESPIERRE: DZJERJINSKY. Toen het Czarenrijk was ineengestort, toen Lenins Bolsjewisten heersten in Pe- trograd, was de nieuwe Sovjetstaat van alle kanten in gevaar. En Lenin. zelf door de Czaristische Ochrana in ballingschap gedwongen, zag de noodzaak in tot het stichten van een geheime veiligheidsdienst. Zo ontstond de Tsjeka. onder leiding van Felix Dzjerzjinsky. De rode vlag wappert boven de hoofd stad der Czaren in het noodlotsjaar 1916. De revolutionnaire regering onder Ke- rensky is echter de toestand niet mees ter. De democratisch gezinden vechten een bij voorbaat verloren strijd tegen de extremisten, de bolsjewiki. onder leiding van Lenin. En wanneer eindelijk Lenin. door geweld, de regering opzij dwingt en de macht weet te grijpen, weet nij zijn tegenstanders niet alleen in het rechtse kamp van de aanhangers van de Czaar. maar ook onder hen die eens zijn mede strijders waren. In het Westen staan de Duitsers. In het Oosten hebben de Geallieerden zich verbonden met Czaristische oppei offi cieren als Koltchak. Denikm, Wrangel. Dc Rode Regering geniet de steun van vroegere Czaristische officieren, die zij maar half vertrouwt. En de bevolking is een ongebreidelde massa, die vandaag Hosanna roept, maar morgen de beju belde leiders misschien zal kruisigen. Lenin is indertijd fel te keer gegaan tegen het Czaristische machtsapparaat, de Ochrana. Hij weet van de gruwelen van de Peter- en Paulvesting. de ellende der Siberische verbanningsoorden. Hij ziet als ideaal een staat, waarin geen po litie en geen leger meer nodig zullen zijn. Maar voor het zover is, zullen po litie en leger heel wat op te knappen hebben. Hij vindt zijn man in Felix Dzjcrjin- sky. die zo pas door de bolsjewiki uit de Tagankagevangenis te Moskou is ge haald. Dzjerjinsky is geen man uit het volk. Zijn vader was een aanzienlijk Pools landheer. De zoon werd besmet met re volutionnaire ideeën, genoot de onwel willende aandacht van de Ochrana en kwam in de gevangenis terecht, waaruit hij door dc revolutie werd bevrijd. Dzjerjinsky. een mephisto-achtïge fi guur met een puntbaardje, neemt zijn in trek in het Smolny-instituut. de voor malige deftige meisjeskostschool, waar de nieuwe regering zetelt. Hij begint orde op zaken te stellen door allen, die er wel horen van papieren te voorzien, wie er niet horen er uit of in het gevang te wer- maar dodelijk zelfverzekerd, wekt hij on weerstaanbaar de herinnering aan zijn voorganger van de Franse Revolutie, Ro bespierre. En even bloedig is zijn be wind. Hij zuivert op grote schaal en waar vuurpeletons te omslachtig zijn, ge bruikt hij voor zijn slachtingen mitrail leurs, terwijl vrachtwagens met dreunen de motoren het lawaai moeten overstem men. Zo vallen eens door een „vergis sing" 1500 gevangenen tegelijk, maar Dzjerjinsky is van opinie, dat beter hon derd onschuldigen kunnen vallen, dan dat één schuldige vrij zou blijven rond lopen. Waar gehakt wordt, valle spaan ders en men kan nu eenmaal geen om- melet maken zonder eieren stuk te slaan. Bijgestaan door een horde Lettische scherpschutters, die niets of niemand ont zien, vormt hij zijn beruchte Tsjeka en het zal niet lang duren of het simpel noemen van die naam zal de harten van honderdduizenden doen ineenkrimpen van vrees. Op de 30ste Augustus 1918 vermoordt een jonge Jood, Kannegiesser de chef van de Tsjeka te Petrograd, Oeritsky. Op diezelfde dag. wanneer Lenin fa brieksarbeiders in Moskou heeft toege sproken. schiet een jenge sociahste. Fa- nya Kaplan, twee revolverkogels in zijn lichaam. Zij. die elf jaar in Siberië had doorgebracht wegens complotteren tegen de Czaristische regering, wilde de „ver- i rader van de Revolutiedoden. Maar Lenin overleefde de aanslag. Nu breekt de terreur eerst recht los. Dzjerjinsky laat zijn Tsjekisten de vrije hand. Zesduizend mensen worden in Pe trograd gearresteerd, achthonderd wor den zonder vorm van proces doodge schoten. Bijna niemand durft zich veilig achten voor dc bloedhonden van de Tsjeka. Maar ook voor Dzjerjinsky. die zo ve len ter dood heeft verwezen, komt de doodsengel. Hij, de man die de verper soonlijking was van het geweld, sterft op zijn bed door een beroerte. Hij wordt opgevolgd door Medjinsky, eveneens een aristocraat van geboorte, die het ijzeren regime van Dzjerjinsky voortzet. Want Lenin is overleden en met grote praal begraven. Stalin heeft de macht in handen, maar die machts overname is niet geluidloos gegaan. Sta lin heeft zich daarmede gevaarlijke vij anden op de hals gehaald, oude mede standers van Lenin. als Zinovjev Radek. Boekharin. Rykov. Ook in het leger rommelt het. Waakzaamheid is meer dan ooit geboden. Medjinsky. die graag de tijd doodt met het lezen van pornografische litteratuur, meent echter zich die ontspanning te kunnen veroorloven. Hij heeft immers in Jagoda, vice-voorzitter van de Gpoe (de nieuwe naam van de Tsjeka) een man naar zijn hart. Deze kleine man zonder kin en met een Hitlersnorretje. weet wat hij wil. en als Medjinsky dat ook gewe ten had. zou hij zich niet zo rustig aan zijn hartverheffende lectuur hebben ge wijd. Jagoda wil Medjinsky's plaats. En Jagoda is een man. die werkt onder het motto ..help nu u zelf..." (Wordt vervolgd) .opha bescheiden rustig

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2