DEFMA ENGELAND (zelf ook getroffen) draagt toch zijn steentje bij Amsterdam en Rotterdam ageren tegen Duitse spoorwegtarieven N.A.V.O.-vlootoefening „Buffet" bij de Oostkust van Florida Arbeidsrecht moet streven naar bewuste naastenliefde Stalin-Peron Macht hebben we, maar of we wijsheid hebben is dubieus Keelp,,n? DE HONGAARSE j GALEISLAAF Rotterdammer Pag. 5 Vrijdag 13 Februari 1953 Geld voor vacantie nu naar slachtoffers van de watersnood (Van ona® correspondent) LONDEN, DONDERDAG. Ook in Engeland heeft men een steentje bijgedragen om de materiële nood van de slachtoffers der overstromingsramp in Neder land te lenigen. Britten zowel als Nederlanders hebben tot nu toe een bedrag van tweehonderdduizend gulden en ongeveer 500 ton kleding ingezameld. De hulpactie is nog in volle gang en men verwacht, dat beide getallen zich in de loop van de volgende week zullen verdubbelen. derland le verschepen. En behalve de goederen en het geld, die van Engelse zijde bij de Nederlandse ambassade blijven binnenstromen, zal Zondag a.s colonne vrachtwagens van Birming ham naar Londen vertrekken, om meer dan honderd ton Ingezamelde kleding stukken af te leveren. De wijze, waarop Engelsen en Neder landers hulp hebben geboden, kan slechts met een vol gemoed worden be schreven. Ontroerd hebben we aange hoord, hoe een verpleegster dertig pond (•driehonderd guitden) naar de ambassade bracht, met de opmerking: „Ik had met vaoantie naar Holland willen gaan, maar ifk kan m'n spaargeld beteT aan de slachtoffers van d« overstromingsramp geven." En met een brok in de keel hebben we naar twee briefjes, gestaard, welke resp. op een stapeltje baby-kleer- ties en een paar jongenskleren lagen Op het ene was met potlood geschreven: „Voor een aanstaande moeder in Neder land, die alles verloren heetlt." Op het andere was, nauwelijks zichtbaar, te le zen: „Van een moeder, die baar Idnd verloren heeft, aan een moeder, die baar kind heeft kunnen redden Allerhartelijkst Is ook het gebaar van die schoolkinderen ver buiten Londen, die twee zakken snoepgoed van hun zakgeld hadden gekocht en deze nu ,.aan vriendjes en vriendinnetjes van een Hollandse school" wilden geven. En toen we ons in een kamer van de ambassade bevonden, kwam daar juist een tele foontje van een heer uit Newport bin nen, die deze zomer naar Holland wilde gaan om daar z"n vacantie. werkend aan een Nederlandse ctijk, door te bren gen. „Ik ken Holland van vroeger" Het initiatief tot hulpverlening werd door de in Londen aanwezige Neder landse verenigingen en instanties ge nomen. Nog geen 36 uur nadat de waterwolf op zuilk een gruwzame manier had toegeslagen, werd in Londen een commissie gevormd, wel ke zidh ten doel stelde gedupeerde landgenoten te steunen. De commissie, die onder ere-voorzittersdiap van de Nederlandse ambassadeur in Londen, mr. D. U. Stikker, werd gesteld, stuurde een circulaire rond, waarin de vier k vijfduizend in Engeland ver toevende Nederlanders werden aan gespoord financiële en materiële hulp te verlenen. Daar de Britse eilanden al evenzeer door de rampzalige stormvloeden geteis terd waren, werd aanvankelijk besloten het geheel een zuiver Nederlandse af faire te laten. Bij de Londense bank Blydenstein Co. werd een rekening „Nederlands Rampenfonds Londen" ge opend en ook bij de Twentsche Bank in Amsterdam werden faciliteiten voor een gelijknamige rekening aangevraagd. Bank of England verleende haar mede werking dooi- onmiddellijk een ruime transfer-vergunning te verlenen. De Ne derlandse ambassade werd als verza melpunt van kledingstukken en andere goederen ingericht. Maar, ondanks hun eigen nood, a zelden de Britten niet Nederland bij springen. Sir Neville Bland, voorzitter van de Anglo-Netherlands Society en voormalig Brits ambassadeur in Den Haag, zag kans zowel de prominente „Times" als de veel gelezen „Daily Te legraph" in te schakelen, In beide dag bladen werden de Engelsen door mid- •del van een ingezonden stuk aange spoord daadwerkelijke steun aan het zwaar getroffen Nederland te verlenen. Het antwoord bleef geen drie uur uit. De W.V.S. de Engelse organisatie van vrouwelijke vrijwilligers besloot elke dag een grote lading kleding naar Ne- Prachtig gebaar Een opsomming van al deze blijken van sympathie en medeleven zou een hele krant kunnen vullen. We moeten tot onze spijt met een kleine greep vol staan, maar we zouden deze ballade van naastenliefde niet kunnen beëindigen, zonder op een prachtig gebaar van de Engelse regenng te wijzen. Het ministe rie van Buitenlandse Zaken heeft de Nederlandse regering namelijk doen we ten, dat het alle buitenlandse mogend heden, welke naar aanleiding van de overstromingen in West-Europa hulp hebben aangeboden, heeft verzocht Ne derland absolute prioriteit toe te ken nen. Eten waarlijk groots gebaar van een land, dat zelf hevig van de waters nood te lijden heeft gehad. Beneden, in de zaal. waar een tiental vrijwilligsters de steeds maar aanhou dende stroom van kledingstukken op ving, kwamen we een Engelse dame met een mantel over de arm tegen. Waarom ze gaf? „Ik ken Holland van vroeger," zei ze, „de hartelijkheid van Uw volk zal ik nooit vergeten Misschien blijft de mantel van deze dame ergens in een Nederlands pak huis liggen. Kledingstukken, zo werd ons verteld, zijn in zulke grote hoe veelheden ingezameld-, dat men geen raad meer mee weet. Als dit zo is, laat de Nederlandse regering het overschot dan naar Behlijn doorsturen, of naar andere plaatsen, waar zich grote aantallen ontheemden bevinden. Het zou in lijn zijn met de gedachte, waarmee miltioenen mensen hebben geofferd en gegeven, In lijn ook met een van de grote geboden op deze wereld: de liefde tegenover de naaste. Zijn schoonzoon met een mes bedreigd „Een klein mannetje, dat tegen zijn grote schoonzoon flink wilde doen", zo noemde de' Officier van Justitie bij de Amsterdamse Rechtbank de 48-jarige verdachte, J. van der Ltegen wie hij zes maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren eiste wegens bedreiging met een mes. Verdachte die ter zitting een zenuwpatiënt en alcoho list werd genoemd, had in November j.l. te Amsterdam zijn voormalige schoonzoon W. H. H. urenlang opge wacht en hem met een m« trachten te steken. Getuige H., die door uit te wijken aan de messteek was ontkomen, wilde van vervolging afzien als hij verder met rust gelaten werd. De Officier, mr H. J. van Nouhuijs, achtte bedreiging met zware mishandeling bewezen en drong aan op toezicht van een medisch con sultatiebureau gedurende de proeftijd. „Bij uw schoonzoon vandaan blijven en niet meer drinken", adviseerde de president tot besluit. Naar wij vernemen zal in de eerstvol gende algemene vergadering van aandeel houders van de Twentsche Bank worden voorgesteld over 1952 een dividend uit te keren van 9 pet., evenals vorig jaar. QNZE militairen hebben zich in de afgelopen weken kranig geweerd. Dag en nacht sjouwden ze mee in het prachtige reddingswerk. Bij het voorlopige herstel van wegen en dijken waren ze present. Regen en sneeuw kon hen niet tegenhouden. Maar het is dan ook begrijpelijk, dat ze zodra ze een kans krijgen bij een kachel hun natte kleren wat te drogen-, die kans ook prompt wordt genomen. Toch is het zot (264) Toen de vreselijke proble men waarvoor geïsoleerde slacht- o/fera in de watersnoodgebieden geplaatst vraten, aan de orde wer den gesteld door middel van radio, beseften we plotseling, welk een machteloos wapen de theorie Is, wanneer de middelen ontbreken om haar in toepassing te brengen. In een land als het onze, dat veelvuldig rivJerwcter voor leiding water bezigt, is het ontsmetten door chloreren algemeen bekend, zij het dan dat dit middel niet altijd wordt toegepast. In het alge meen wordt dan een sterke chloor- oplossing gemaakt, welke in het rivierwater wordt verdeeld, doch ook wordt gaarne gebruik gemaakt van een oplossing van twee delen chloor en één deel ammoniak, waardoor een stol wordt gevormd met een sterk bacteriedodende werking, terwijl bovendien de reuk van chloor achterwege blijlt. In rivierwater, waarin fabrieken van kunstharsen, films, verven en lak ken hun afvalwater lozen, zoals bijv. in de Rijn. kan echter bij chlo reren een bijzonder onaangename reuk onstaan, omdat zich dan het onwelriekende chloorphenol vormt. Ook dit kan echter met chemische middelen worden verwijderd. Er bestaan nog vele methoden om ongeschikt water tot goed drink water om te toveren, doch uiter aard dient aan elke behandeling behoudens in noodgevallen een nauwkeurig chemisch en bacteriolo gisch onderzoek vooral te gaan, waarbij het Rijksbureau voor Drink watervoorziening van advies kan dienen omtrent methoden van zuive ring. Hoe noodzakelijk dit is. moge blijken uit het feit dat ongeveer lj3 van het in ons land gebruikte lei dingwater uil de rivieren afkomstig is, welke stromen in den regel nogal verontreinigd worden. Uiteraard dient het duin- en grondwater dal in ongeveer 2[3 van bet leidingwater voorziet, eveneens de noodzakelijke reiniging te onder gaan en de wonderbaarlijkste me thode welke daarbij wordt gevolgd, is wellicht de biologische zuive ring. welke door filters geschiedt. Eerst moet het verontreinigde water de voorfilters passeren, waarbij het door een ongeveer 1,5 meter dikke grind- of grofzandlaag heen dringt. De grove verontreinigingen blijven daarin achter. Vervolgens moet dan een laag van fijn zand ter dikte van 1 meter worden gepasseerd, waarin swevende stoffen van organische en anorganische aard blijven han gen. Bovendien worden echter de bacteriën tegen gehouden, welk verschijnsel hoogst merkwaardig is. omdat de poriën tussen de zandkor rels vele malen groter zijn dan voor de ongehinderde passage van een bacterie noodzakelijk is. De on doordringbaarheid van de zandlaag voor bacteriën wordt dan ook be werkstelligd door een samenhan gende laag van micro-organismen, zoals algen en dialomeeën, waar van het zand reeds na een paar dagen zo volledig doorweven is dat er zelfs voor deze micro-organismen geen doorkomen aan is. Inplaafs van andere methoden tot zuivering van water te bespre ken. is het wellicht verkieslijker thans eens aandacht te besteden aan de vraag hoe uit zeewater drinkwater kan worden bereid. Daarover morgen. (Nadruk verboden) De Kamers van Koophandel en Fabrieken voor Amsterdam en Rotterdam hebben aan de Minis ter van Verkeer en Waterstaat een telegram gezonden, waarin wordt aangedrongen op het nemen van stappen, die er toe kunnen leiden, dat spoedig de onderhandelingen met Duitsland worden heropend over de Duitse spoortarieven voor transitogoederen, die via Neder landse havens naar Oostenrijk worden gezonden. In de vergadering van de Kamer, gistermiddag in het beursgebouw te Amsterdam gehouden, zei de voorzit ter, dat in Amsterdam en Rotterdam grote verontwaardiging is ontstaan over het feit, dat deze z.g. N.O.E.S.- tarieven door de Duitsers zijn ingetrok ken, nadat ze per 15 October jL nauwelijks in werking waren getreden. Een der leden, de heer W. Rehbock, wees er op, dat minister Algera op 21 en 22 Januari dit onderwerp met de Westdeutsche Verkehrsminister See- bohm had besproken. Hem was toen verzekerd, dat aan de Bundesbahn het opnemen van nieuwe onderhandelingen zou worden aanbevolen, 'teneinde een oplossing te vinden, die aan de Bene lux-havens een billijk aandeel in het Oostenrijks verkeer verzekert. Hij sprak er zijn teleurstelling over uit, dat er thans 21 dagen zijn verlopen, zonder dat de Nederlandse Spoorwegen een uitnodiging tot een nadere bespreking met de Bundesbahn hebben ontvangen. Spreker geloofde, dat Duitse zee havenkringen de N.O.E.S.-tarieven een doorn in het oog zijn. Zij pogen het vervoer ten koste van de Benelux- havens en het Rijngebied naar zich toe te trekken om op die wijze het ver lies aan vervoer te compenseren, dat voor de oorlog vla Duitse havens werd s'Jcij lu t crxeer otctr gebieden, die thans achter het Ijzeren gordijn liggen. De Duitse Spoorwegen zijn daarbij volgens de heer Rehbock met uiterst oneconomische tarieven behulpzaam, hoewel zij lid ener conventie zijn met Franse, Belgische, Luxemburgse en Nederlandse spoorwegen met gelijke ta rieven over de Rijn routes ten be hoeve van het overzeeverkeer met Zwit serland over de westelijke zeehavens. Daarmede doorkruiste de Duitse Bun desbahn aldus spreker, als eerste deze afspraken met een tarievenpolitiek, die leidde tot "protectionistische lagere ta rieven over Hamburg en Bremen. De voorzitter deelde tot slot nog mee, dat de Rijkshavencommissaris zojuist bericht heeft ontvangen, dat Duitsland met de Belgen overeen is gekomen om de thans bestaande N.O.E.S.-tarieven te verlengen. Dit maakt de positie van de Nederlandse havens er met gemak kelijker op, zo zelde hij. JN Oud-Alblas, Molenaarsgraaf en Bleskensgraaf konden enkele ge- evacueerden al weer naar hun woning terugkeren. En dus diende de post ook weer de brieven en drukwerken te bestellen. Maar een pretje is dat voorlopig nog niet. Tentoonstelling van Ned. architectuur Onder auspiciën van het Royal Insti tute of British Architects zal van 25 Februari tot 28 Maart a.s. te Londen een tentoonstelling worden gehouden van het werk, dat Nederlandse archi tecten na de tweede wereldoorlog heb ben ontworpen of tot stand gebracht. De expositie zal worden geopend door de Nederlandse ambassadeur te Lon den, mr. D. U. Stikker. Door middel van vijftig panelen en maquettes wil men het typerende laten zien van hetgeen in Nederland de laatste jaren is gepres teerd en zal worden verwezenlijkt op het gebied van de bouw van huizen, kerken, scholen, industriegebouwen en waterbouwkundige werken. Ned. eenheden nemen er aan deel Amerikaanse, Canadese en Nederland se zee- en luchtstrijdkrachten zullen op 16 Februari een gezamenlijke onderzee- bootbestrijdingsocfening beginnen, die vijf dagen zal duren en zal worden ge houden nabij de Oostkust van Florida en dc Carolinen. Deze oefening, aange duid als „Oefening Buffet", waaraan boven- en onderwaterstrijdkrachten en luchtstrijdkrachten zullen deelnemen, it de eerste van deze aard, die wordt ge houden in het Westelijke deel van het Atlantisch gebied. De deelnemende een heden zijn een squadron „Lancasters" van de „Royal Canadian Air Force", twee Nederlandse escorteschepen, een Amerikaans aanvalssmaldeel. bestaande uit liet vliegkampschip „Palau", zes torpedobootjagers en drie onderzeebo ten. Voorts een squadron Amerikaanse patrouillevliegtuigen dat op de wal zal zijn gebaseerd en vier Amerikaanse fre gatten. De aan deze oefening deelnemende eenheden zijn afkomstig uit de Neder landse Antillen, Nieuw Schotland en uit havens van de Amerikaanse Oost kust en aan de Golf van Mexico gele gen plaatsen. Met het bevel over deze oefening is belast vice-admiraal Lau rence T .Dubose van de Amerikaanse marine. Hij is bevelhebber vandeNoord- atlantische strijdkrachten in het gebied van de Atlantische kust der Verenigde Staten en heeft zijn hoofdkwartier te New York. Het aanvalssmaldeel staat on- der bevel van Schout bij Nacht Aaron P. Storrs van de Amerikaanse marine. Hij is commandant van de Amerikaanse vliegkampschipdivisie 16. De Nederlandse aan deze oefening deelnemende schepen zijn Hr Ms mij- nenlegger „Willen van dér Zaan" en Hr Ms fregat „Ceram". Tezamen met het Amerikaanse escortevaartuig „Haas" zullen deze beide schepen een aanvals groep vormen onder bevel van kapitein luitenant ter zee G. J. Platerink, com mandant van Hr Ms „Willem van der Zaan". Het doel van „Buffet" is het verkrij gen van operationele en tactische geoe fendheid op het gebied van onderzee- bootbestrïjding. Voorts zullen de drie Amerikaanse onderzeeboten „Runner", „Burrfish" en „Cobia" een waarde vol le oefening krijgen in het aanvallen en ontwijken. Belgische Protestanten helpen Kruiningen Worgen zal In Goes een auto arrive- rei met goederen die de Belgische Pro- testten o.l.v. ds. A. G. Barkey Wolf heben ingezameld voor de getroffen bevilking van Kruiningen. De Belgische Proastanten willen ol. voor zover dit in hi n vermogen ligt Kruiningen ir oecuienisch verband bijstaan. De goe- derer. zullen in ontvangst genomen wor den Qor de Kruiningse predikanten W. C. vai Burgeier en J. Koolstra. De uderverenigingen van de openba re lycn te Hoboken en Deurne bijAnt- werper, hebben een bedrag van 1Ö00 gulden oegezegd aan de rector van het Goese 1/ceum, teneinde de gedupeerden van de? school aan nieuwe school boeken e helpen. Proiuctie filmstroken voer Rampenfonds De Stich.ng Centraal Projectie In stituut heel filmstrips doen vervaardi gen, die 51 beelden bevatten van de watersnood 953, in Leica formaat (24 x 36 mm) a normaal formaat (18 x 24 mm). De strips orden, met een tekstboek je. tegen deiormale prijs (ƒ5,-) inde handel gebrht. ten bate van het Na tionaal Ramgifonds. Een aantal szer stroken is reeds naar het buitenlan verzonden. Haven van Amoy geblokkeerd Kanonneerboten van de Chinese natio nalisten blokkeren de haven van Amoy, op het vasteland van China. Vier kanonneerboten zouden de haven afsluiten. Schepelingen zeiden, dat ten minste één Brits schip met een lading kunstmest naar Hongkong is terugge keerd omdat het niet door de blokkade heen kon komen. Advertentie. Prof. Van Esveld aanvaardde zijn ambt Geen klasserecht voor loonarbeiders, maar ook zorg voor de middengroepen ARBEIDSRECHT EN GERECHTIGHEID was het onderwerp van de rede waarmee gistermiddag mr N. E. H. van Esveld, voor zitter van de Raad van Arbeid in Rotterdam, het ambt aanvaardde van buitengewoon hoogleraar in het arbeidsrecht, het sociale recht en de sociaal-politieke verhoudingen aan de Ned. Economische Hoge school te Rotterdam. Prof. Van Esveld begon zijn rede met een kort woord ter herdenking van prof. mr B. C. Slotemaker, door wiens tragische dood vacant werd. tengevolge van een auto-ongeluk de leerstoel De arbeidsrechtelijke regelen al dus de nieuwe hoogleraar kunnen als volgt worden ingedeeld: 1) regelen tot wering van de vroegere mensont erende uitbuiting; 2) regelen tot wering van het misbruik dat de werkgever ook thans nog door zijn eco nomisch machtiger positie bij het af sluiten van een arbeidscontract van de loonarbeiders zou kunnen maken; 3) regelen tot ontplooiing van de ar beider als mens, speciaal zijn inschake ling bij de organisatie van sociale ver zekering, bij de P.B.O. en de .onder nemingsraden; voorts zijn opleiding en ontwikkeling, bevordering van de arbeidsvreugde en bevordering van de samenwerking van arbeider en werk gever als mensen (dit laatste ademt de synthese en de geest van naastenliefde). Naastenliefde Naar spr.'s mening betekent de ge rechtigheid als basis en verheven doel van het arbeidsrecht het streven naar bewust doorleefde en toegepaste naas tenliefde. Dan beperkt het arbeids recht zich ook niet tot rechtsregelen m.b.t. arbeid in loondienst, maar strekt zijn terrein zich uit over alle rechtsregelen, die sociale (lees eco nomische) gerechtigheid moeten bren gen aan alle sociaal-afhankelijken. Dus géén (loonarbeiders-) klasserecht niet alleen bescherming bieden. Gerechtigheid vraagt niet alleen naas tenliefde vóór, maar ook van de so ciaal-afhankelijke leden der rechts gemeenschap. keren. 2) De onderneming als werkeen heid tussen arbeiders en werkgever wordt verwaarloosd en de kloof wordt geaccentueerd. 3) Er is een bedenke lijke ontwikkeling in de richting van het „vertegenwoordigers-recht", gevormd door vertegenwoordigers van werk gevers en arbeiders zonder dat de in houd er van wezenlijk tot de belang stellenden spreekt. 4 Ket arbeidsrecht is veelal beschermend en passief, en laat na te stimuleren tot actieve, be wuste inspanning om ook zelf gerech tigheid na te streven en naastenliefde te betonen. HET bericht, dat Stalin een lang durig en vriendelijk onderhoud heeft gehad met de nieuwe Argentijn se ambassadeur te Moskou, heeft bij hen, die geen onbekenden zijn op het j terrein van de internationale politiek, geen bevreemding gewekt. Eerder vormde het een bevestiging van een vermoeden, dat al enige tijd geleden had postgevat Het was nl. reeds ge- ruime tijd duidelijk, dat de commu- 1 nisten een meer toegefelijke houding j hebben aangenomen tegenover presi- dent Peron van Argentinië en andere j Zuidamerikaanse dictators. In z'n eer- I ste redevoering als Amerikaans mi- nister van Buitenlandse Zaken heeft j John Foster Dulles hierop met enige verontrusting gewezen. Verwacht kan dan ook worden, dat het bewind van 1 president Eisenhower ook ten aanzien van Zuid-Amerika een geheel nieuwe periode zal inluiden. In Le Monde heeft Angel Marvaud enkele wéken geleden al over deze ontwikkeling in Argentinië en de an dere Zuidamerikaanse landen geschre ven. Hij deed dit naar aanleiding van een artikel in de Newsweek, waarin het probleem als volgt was samenge vat: „De peronistisehe opmars in Zuid- Amerika verontrust de Noord-Ame rikanen temeer, omdat het offensief van het nationalisme in dit deel van de wereld, tegen de Verenigde Staten van Noord-Amerika, verbonden is met het communisme". Volgens de Newsweek" stuit men overal in Zuid-Amerika op een merk waardige zwenking van de commu nisten, te beginnen in de peronisti sehe vakbeweging. Daar doen zij zich voor als nationale patriotten of sociale hervormers, die bereid zijn samen te werken met de „reactionnairen" tegen de gemeenschappelijke vijand: de Ver. Staten van Noord-Amerika. Reeds langer dan een jaar geleden kon het gebeuren, dat de Argentijnse commu nistische partij haar aanvallen op Pe ron stopzette, terwijl bijna gelijktijdig de vakbeweging van de Peronisten een woedende campagne tegen Washington inzette. DEZE verstandhouding tussen na tionalisten en communisten ont stond ook buiten Argentinië. De op mars van het peronisme werd op de voet gevolgd door geheel Latijns Amerika. Karakteristiek is de toestand in Guatemala, waar geen communisti sche regering is, maar de sleutel posities niettemin in communistische handen zijn. Hetzelfde spelletje ziet men in Mexico, Brazilië, Bolivië en Chili (radio-Moskou noemde onlangs generaal Ibanez de „generaal van het volk"). Vormt het communisme inderdaad de basis van het Latijns-Amerikaan se nationalisme? Dit lijkt volgens Mar vaud een overdreven voorstelling van zaken. Toch is het gevaar niet denk beeldig. In dit verband wijst hij op een recente ontwikkeling: de asso ciatie van de in Latijns-Amerikaanse vakbonden verenigde arbeiders, ATLAS, tot welker oprichting in No vember te Mexico-Cïty werd beslo ten. Het hoofdkwartier bevindt zich in ArgentiniëHet is begrijpelijk, dat Washington geen illusies koestert over de werkelijke doeleinden van de ATLAS. Een van de vertegenwoordi gers dezer organisatie heeft reeds la ten weten, dat de Latijns-Amerikaanse arbeiders verlost moeten worden van koloniale onderdrukking door de Ver enigde Staten van Noord-Amerika. Stalin tracht vaste voet te krijgen in Zuid-Amerika. Wanneer hij hierin zou slagen (staatsgrepen zijn in dat deel van de wereld aan de orde van de dag), zou dit een ernstige bedrei ging voor de Ver. Staten vormen. Het is dus wel een probleem, dat de volle aandacht van het State Department verdient. SPECIAALVOODE HANDEN Prijzen ster/erfaagd t Grote tube tns 95 ct. Gefaald Vier symptomen noemde prof. Van Esveld ten slotte van een falen van het arbeidsrecht in het verwezenlijken of nastreven van gerechtigheid: 1) alleen voor loonarbeiders wordt gezorgd, niet voor kleine zelfstandigen e.a. die ook in economische nood ver- Foster Dulles: FOSTER DULLES, de Amerikaanse de nodige offers voor. Tienduizenden minister van Buitenlandse Zaken, Amerikaanse soldaten zijn in Europa hepft fisterpn in pp« rartinrpdp gele°erd en ln de afgelopen zeven jaar neen gisteren m een radiorede de droegen de Ver. staten 30 milliard dol- landen van Europa verzocht nu maariar bij aan het herstel van Europa. Amerika, aldus Dulles, bezit dus ongetwijfeld de materiële macht de vrije wereld min of meer de leiding te geven die deze nodig heeft maar het is dubieus of we de wijsheid hebben van die macht het beste ge bruik te maken. Het verheugde Dulles dat zijn bezoek aan Europa de vrees die er bij velen I v/as tegenover ds nieuwe republikeinse Zijn snelle tiendaagse bezoek aan regering, had kunnen doen wegnemen. West-Europa had Dulles de overtuiging eens precies te zeggen en aan te tonen i welke vorderingen er gemaakt wot-; den t.a.v. de goedkeuring van het ont-1 worpen Europese leger. Zolang Arae-j rika de bewijzen van die vorderingen niet heeft, is het moeilijk plannen, voor de toekomst te maken. bijgebracht „dat er een goede kans dat de Europese defensiegemeenschap werkelijkheid zal worden". De wil om voort te gaan was er in ieder geval. Hij vond het overigens ietwat ontstellend negen maanden na de onderteke ning de Europese gemeenschap nog geen werkelijkheid was. Zonder zulk een defensiegemeenschap zullen ook de Noord-Atlantische defensieplannen fa taal zwak zijn, meende Dulles. Amerika heeft groot belang bij de Europese verdediging en getroost er zich Advertentie. Advertentie SlerV Mdr.dcliil' 24 En hij had een briefje geschreven. Aan de commandant van de gevangenis. Met de raad, het verblijf van de gevangen ketter Aczél goed te laten inspecteren en ook te letten op een schip uit Waitzen dat daar en daar de plaats was precies aangegeven voor de wal lag. De commandant had het ongetekende briefje gelezen en voor zich op de tafel gelegd. Wat moest hij er van geloven? Wat moest hij er mee aan? In ieder geval kon het geen kwaad, die Aczél bijzonder in de gaten te laten houden. En wat die schuit betrof Hij had het geval nog niet helemaal door-ge dacht, toen een van de bewakers hem te spreken vroeg. Merkwaardig: juist de bewaker, die ook die A,czél voor zijn rekening had. Het had de man een moeilijke en slapeloze nacht gekost. Dat was niet alleen gekomen door het. gesprek met de handwerksgezel, al had dat gesprek wel de doorslag gegeven. Eerder al had hij gewankeld. Zeker, honderd daalder was een mooie som en sinjeur Aczél had Michael gered. Maar als de zaak uit kwam! Als zijn helpen be kend werd Het was toch: een ketter laten ont snappen. En dat was niet alleen ontrouw tegen over de keizer; dat was ook, dat was veel meer: ontrouw tegenover de kerk. Hij had het er benauwd onder gekregen: samenspannen met lieden, die door de kerk werden veroordeeld; meehelpen aan de bevrijding van een ketterpre- dikant, die beweerde, dat in de moederkerk dwa lingen werden geleerdZelfs al «-e.vd zijn aan deel aan de ontsnapping niet beland en liep hij daardoor straf van de keizerlijk achter vrij, m wachtte toch altijd de straf, die hij nooit >u kunnen ontlopen. Huiverend dacht hij aan het vagevuur.. Steeds meer was zijn onrust hem gaan kwellen toon was hij een van de Roomse kerken bin- n gegaan; had een biechtstoel gezocht. En daar n een priester die hij niet kende en die hem t kende had hij gebiecht. Had hij om raad /raagd. Een raad waarvan hij, eer hij ze ieg, had geweten hoe hij uit zou vallen. Dames! Vooral nu Hamea-Gelei voor Uw handen De Prins dankte Engelse volk Ik ben zeer dankbaar enige woorden voor de B.B.C. Je kunnen spreken, daar dij mij de gelegenheid biedJ hei Briise volk le danken voor de hulp, die het te "staan door helpen of verzwijgen. En ook: I Holland gegeven heeft, niettegenstaande het verijdelen van de poging kon gerekend wor-de caJastr?phe. die het zelf trof. den een voorlopige hulp aan de ketters goed te ia„d ?hv",wat m maken. Zo zou de commandant het ook wel zien.. voorw5„ns ;ie„ he, tooÏÏ loen had de bewaker zijn besluit genomen, bereiden en over de organisatie hiervan Uit de^ biechtstoel was hij naar de gevangenis ge- wilde ik graag wat zeggen. A/VS*WVWWWV^A/^^»WVW»^^l DOOR H. te Merive de priester zou het biechtgeheim be- wi; zou de samenspanning niet aan de com- miint bekend maken. Maar wanneer de biech- telecht berouw had van zijn verkeerde voor hei, moest hij dat zelf doen. Geen vergiffe nis i kunnen worden verkregen, als dat niet gebie. •;T als de commandant.." had de biech- telitarzelend gezegd. De priester had hem ge- rustfeid. Wie eerlijk zijn verkeerde plannen opeirt, wie meehelpt om het uitvoeren van lcett^nnen te voorkomen, zou wel niet ge- straforden. En al strafte de commandant: het 'beter die "straf te dragen, dan schuldig gaan; had een onderhoud met zijn chef gevraagd. Het viel hem niet gemakkelijk zijn verhaal te beginnen. Maar hij deed het. Begon bij de red ding van Michael vertelde toen van het be zoek van Aczél van de brieves van het brood. De commandant luisterde; trommelde af en toe met zijn vingers op het tafelblad en vroeg dan zijn ondergeschikte in de rede vallend: „Weet je. wat er in dat brood zat?" „Niet, toen ik het aan de gevangene gaf, ede le heer. Later wel. Want de gevangene dacht, dat ik alles wist. Omdat ik meehielp. En hij praat te over een vijl en over de tijd, waarop hij ontsnappen moest, alsof ik daar allemaal mee op de hoogte was." „Wanneer is die tijd?" „Vanavond een uur na zonsondergang." „Goed. Weet je nog meer?" „Nee, edele heer." „Niets van een schipper?" „Niets, edele heer." De commandant staarde in gedachten voor zich uit. Overlegde. „Goed. Je bent fout geweest heel erg fout. Maar omdat je me alles bent komen vertellen en om wat die biechtvader je half en half heeft beloofd, zal ik het dit keer door de vingers zien. (Wordt vervolgd, Wij moeten hierbij twee totaal ver schillende aspecten van het werk onder scheiden: in de eerste plaats hulp voor de slachtoffers van de watersnood en ten tweede het herstel van de dijken en het droog leggen van het land. Het Nationale Rampenfonds, waarvan ik president ben, heeft tot taak de ge- evacueerden maatschappelijk weer od de been te brengen en zê op alle mogelijke manieren te helpen als zij naar hun wo ningen terug keren, als deze tenminste niet verwoest zijn. Ik ben zeer dankbaar, dat ik U kan mededelen, dat het fonds grote bedragen aan geld en grote hoeveelheden goederen heeft ontvangen, niet alleen van de men sen in Nederland, maai- ook uit het bui tenland. van het Engelse volk. Het is ontroerend te zien hoe onder deze om standigheden grenzen verdwijnen en hoe internationale solidariteit en vriendschap zich manifesteren. Ik heb dorpen gezien, die er uit zagen alsof ze door een zwaar bombardement waren getroffen. Ik ben echter overtuigd, dat het Ne derlandse volk. met een zo grote erva ring in de strijd tegen zijn oude vijand, de zee. m staat zal z.ijn al deze technische problemen op te lossen. We zijn reeds begonnen met de grootst mogelijke energie, waarbij we het motto in het wapen van Zeeland voor ogen houden: ..Luctor et emergo" Ik wor stel en kom boven.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 5