DEFMA
ENGELAND (zelf ook getroffen) draagt
toch zijn steentje bij
Amsterdam en Rotterdam ageren
tegen Duitse spoorwegtarieven
N.A.V.O.-vlootoefening „Buffet" bij de
Oostkust van Florida
Arbeidsrecht moet streven naar
bewuste naastenliefde
Stalin-Peron
Macht hebben we, maar of we
wijsheid hebben is dubieus
Keelp,,n?
DE HONGAARSE
j GALEISLAAF
Rotterdammer
Pag. 5
Vrijdag 13 Februari 1953
Geld voor vacantie nu naar slachtoffers
van de watersnood
(Van ona® correspondent)
LONDEN, DONDERDAG.
Ook in Engeland heeft men een steentje bijgedragen om de
materiële nood van de slachtoffers der overstromingsramp in Neder
land te lenigen. Britten zowel als Nederlanders hebben tot nu toe een
bedrag van tweehonderdduizend gulden en ongeveer 500 ton kleding
ingezameld. De hulpactie is nog in volle gang en men verwacht, dat
beide getallen zich in de loop van de volgende week zullen verdubbelen.
derland le verschepen. En behalve de
goederen en het geld, die van Engelse
zijde bij de Nederlandse ambassade
blijven binnenstromen, zal Zondag a.s
colonne vrachtwagens van Birming
ham naar Londen vertrekken, om meer
dan honderd ton Ingezamelde kleding
stukken af te leveren.
De wijze, waarop Engelsen en Neder
landers hulp hebben geboden, kan
slechts met een vol gemoed worden be
schreven. Ontroerd hebben we aange
hoord, hoe een verpleegster dertig pond
(•driehonderd guitden) naar de ambassade
bracht, met de opmerking: „Ik had met
vaoantie naar Holland willen gaan,
maar ifk kan m'n spaargeld beteT aan de
slachtoffers van d« overstromingsramp
geven." En met een brok in de keel
hebben we naar twee briefjes, gestaard,
welke resp. op een stapeltje baby-kleer-
ties en een paar jongenskleren lagen
Op het ene was met potlood geschreven:
„Voor een aanstaande moeder in Neder
land, die alles verloren heetlt." Op het
andere was, nauwelijks zichtbaar, te le
zen: „Van een moeder, die baar Idnd
verloren heeft, aan een moeder, die baar
kind heeft kunnen redden
Allerhartelijkst Is ook het gebaar van
die schoolkinderen ver buiten Londen,
die twee zakken snoepgoed van hun
zakgeld hadden gekocht en deze nu ,.aan
vriendjes en vriendinnetjes van een
Hollandse school" wilden geven. En toen
we ons in een kamer van de ambassade
bevonden, kwam daar juist een tele
foontje van een heer uit Newport bin
nen, die deze zomer naar Holland wilde
gaan om daar z"n vacantie. werkend
aan een Nederlandse ctijk, door te bren
gen.
„Ik ken Holland
van vroeger"
Het initiatief tot hulpverlening werd
door de in Londen aanwezige Neder
landse verenigingen en instanties ge
nomen. Nog geen 36 uur nadat de
waterwolf op zuilk een gruwzame
manier had toegeslagen, werd in
Londen een commissie gevormd, wel
ke zidh ten doel stelde gedupeerde
landgenoten te steunen. De commissie,
die onder ere-voorzittersdiap van de
Nederlandse ambassadeur in Londen,
mr. D. U. Stikker, werd gesteld,
stuurde een circulaire rond, waarin
de vier k vijfduizend in Engeland ver
toevende Nederlanders werden aan
gespoord financiële en materiële hulp
te verlenen.
Daar de Britse eilanden al evenzeer
door de rampzalige stormvloeden geteis
terd waren, werd aanvankelijk besloten
het geheel een zuiver Nederlandse af
faire te laten. Bij de Londense bank
Blydenstein Co. werd een rekening
„Nederlands Rampenfonds Londen" ge
opend en ook bij de Twentsche Bank in
Amsterdam werden faciliteiten voor een
gelijknamige rekening aangevraagd.
Bank of England verleende haar mede
werking dooi- onmiddellijk een ruime
transfer-vergunning te verlenen. De Ne
derlandse ambassade werd als verza
melpunt van kledingstukken en andere
goederen ingericht.
Maar, ondanks hun eigen nood, a
zelden de Britten niet Nederland bij
springen. Sir Neville Bland, voorzitter
van de Anglo-Netherlands Society en
voormalig Brits ambassadeur in Den
Haag, zag kans zowel de prominente
„Times" als de veel gelezen „Daily Te
legraph" in te schakelen, In beide dag
bladen werden de Engelsen door mid-
•del van een ingezonden stuk aange
spoord daadwerkelijke steun aan het
zwaar getroffen Nederland te verlenen.
Het antwoord bleef geen drie uur uit.
De W.V.S. de Engelse organisatie van
vrouwelijke vrijwilligers besloot elke
dag een grote lading kleding naar Ne-
Prachtig gebaar
Een opsomming van al deze blijken
van sympathie en medeleven zou een
hele krant kunnen vullen. We moeten
tot onze spijt met een kleine greep vol
staan, maar we zouden deze ballade van
naastenliefde niet kunnen beëindigen,
zonder op een prachtig gebaar van de
Engelse regenng te wijzen. Het ministe
rie van Buitenlandse Zaken heeft de
Nederlandse regering namelijk doen we
ten, dat het alle buitenlandse mogend
heden, welke naar aanleiding van de
overstromingen in West-Europa hulp
hebben aangeboden, heeft verzocht Ne
derland absolute prioriteit toe te ken
nen. Eten waarlijk groots gebaar van
een land, dat zelf hevig van de waters
nood te lijden heeft gehad.
Beneden, in de zaal. waar een tiental
vrijwilligsters de steeds maar aanhou
dende stroom van kledingstukken op
ving, kwamen we een Engelse dame
met een mantel over de arm tegen.
Waarom ze gaf? „Ik ken Holland van
vroeger," zei ze, „de hartelijkheid van
Uw volk zal ik nooit vergeten
Misschien blijft de mantel van deze
dame ergens in een Nederlands pak
huis liggen. Kledingstukken, zo werd
ons verteld, zijn in zulke grote hoe
veelheden ingezameld-, dat men
geen raad meer mee weet. Als dit zo
is, laat de Nederlandse regering het
overschot dan naar Behlijn doorsturen,
of naar andere plaatsen, waar zich
grote aantallen ontheemden bevinden.
Het zou in lijn zijn met de gedachte,
waarmee miltioenen mensen hebben
geofferd en gegeven, In lijn ook met
een van de grote geboden op deze
wereld: de liefde tegenover de naaste.
Zijn schoonzoon met
een mes bedreigd
„Een klein mannetje, dat tegen zijn
grote schoonzoon flink wilde doen", zo
noemde de' Officier van Justitie bij de
Amsterdamse Rechtbank de 48-jarige
verdachte, J. van der Ltegen wie hij
zes maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaren eiste wegens
bedreiging met een mes. Verdachte die
ter zitting een zenuwpatiënt en alcoho
list werd genoemd, had in November
j.l. te Amsterdam zijn voormalige
schoonzoon W. H. H. urenlang opge
wacht en hem met een m« trachten
te steken.
Getuige H., die door uit te wijken aan
de messteek was ontkomen, wilde van
vervolging afzien als hij verder met
rust gelaten werd. De Officier, mr H. J.
van Nouhuijs, achtte bedreiging met
zware mishandeling bewezen en drong
aan op toezicht van een medisch con
sultatiebureau gedurende de proeftijd.
„Bij uw schoonzoon vandaan blijven
en niet meer drinken", adviseerde de
president tot besluit.
Naar wij vernemen zal in de eerstvol
gende algemene vergadering van aandeel
houders van de Twentsche Bank worden
voorgesteld over 1952 een dividend uit te
keren van 9 pet., evenals vorig jaar.
QNZE militairen hebben zich in de
afgelopen weken kranig geweerd.
Dag en nacht sjouwden ze mee in
het prachtige reddingswerk. Bij het
voorlopige herstel van wegen en
dijken waren ze present. Regen en
sneeuw kon hen niet tegenhouden.
Maar het is dan ook begrijpelijk, dat
ze zodra ze een kans krijgen bij een
kachel hun natte kleren wat te
drogen-, die kans ook prompt wordt
genomen.
Toch is het zot
(264) Toen de vreselijke proble
men waarvoor geïsoleerde slacht-
o/fera in de watersnoodgebieden
geplaatst vraten, aan de orde wer
den gesteld door middel van radio,
beseften we plotseling, welk een
machteloos wapen de theorie Is,
wanneer de middelen ontbreken om
haar in toepassing te brengen.
In een land als het onze, dat
veelvuldig rivJerwcter voor leiding
water bezigt, is het ontsmetten
door chloreren algemeen bekend,
zij het dan dat dit middel niet
altijd wordt toegepast. In het alge
meen wordt dan een sterke chloor-
oplossing gemaakt, welke in het
rivierwater wordt verdeeld, doch
ook wordt gaarne gebruik gemaakt
van een oplossing van twee delen
chloor en één deel ammoniak,
waardoor een stol wordt gevormd
met een sterk bacteriedodende
werking, terwijl bovendien de reuk
van chloor achterwege blijlt. In
rivierwater, waarin fabrieken van
kunstharsen, films, verven en lak
ken hun afvalwater lozen, zoals
bijv. in de Rijn. kan echter bij chlo
reren een bijzonder onaangename
reuk onstaan, omdat zich dan het
onwelriekende chloorphenol vormt.
Ook dit kan echter met chemische
middelen worden verwijderd.
Er bestaan nog vele methoden
om ongeschikt water tot goed drink
water om te toveren, doch uiter
aard dient aan elke behandeling
behoudens in noodgevallen een
nauwkeurig chemisch en bacteriolo
gisch onderzoek vooral te gaan,
waarbij het Rijksbureau voor Drink
watervoorziening van advies kan
dienen omtrent methoden van zuive
ring. Hoe noodzakelijk dit is. moge
blijken uit het feit dat ongeveer lj3
van het in ons land gebruikte lei
dingwater uil de rivieren afkomstig
is, welke stromen in den regel nogal
verontreinigd worden.
Uiteraard dient het duin- en
grondwater dal in ongeveer 2[3 van
bet leidingwater voorziet, eveneens
de noodzakelijke reiniging te onder
gaan en de wonderbaarlijkste me
thode welke daarbij wordt gevolgd,
is wellicht de biologische zuive
ring. welke door filters geschiedt.
Eerst moet het verontreinigde water
de voorfilters passeren, waarbij het
door een ongeveer 1,5 meter dikke
grind- of grofzandlaag heen dringt.
De grove verontreinigingen blijven
daarin achter. Vervolgens moet dan
een laag van fijn zand ter dikte van
1 meter worden gepasseerd, waarin
swevende stoffen van organische
en anorganische aard blijven han
gen. Bovendien worden echter de
bacteriën tegen gehouden, welk
verschijnsel hoogst merkwaardig is.
omdat de poriën tussen de zandkor
rels vele malen groter zijn dan voor
de ongehinderde passage van een
bacterie noodzakelijk is. De on
doordringbaarheid van de zandlaag
voor bacteriën wordt dan ook be
werkstelligd door een samenhan
gende laag van micro-organismen,
zoals algen en dialomeeën, waar
van het zand reeds na een paar
dagen zo volledig doorweven is dat
er zelfs voor deze micro-organismen
geen doorkomen aan is.
Inplaafs van andere methoden
tot zuivering van water te bespre
ken. is het wellicht verkieslijker
thans eens aandacht te besteden
aan de vraag hoe uit zeewater
drinkwater kan worden bereid.
Daarover morgen.
(Nadruk verboden)
De Kamers van Koophandel en
Fabrieken voor Amsterdam en
Rotterdam hebben aan de Minis
ter van Verkeer en Waterstaat een
telegram gezonden, waarin wordt
aangedrongen op het nemen van
stappen, die er toe kunnen leiden,
dat spoedig de onderhandelingen
met Duitsland worden heropend
over de Duitse spoortarieven voor
transitogoederen, die via Neder
landse havens naar Oostenrijk
worden gezonden.
In de vergadering van de Kamer,
gistermiddag in het beursgebouw te
Amsterdam gehouden, zei de voorzit
ter, dat in Amsterdam en Rotterdam
grote verontwaardiging is ontstaan
over het feit, dat deze z.g. N.O.E.S.-
tarieven door de Duitsers zijn ingetrok
ken, nadat ze per 15 October jL
nauwelijks in werking waren getreden.
Een der leden, de heer W. Rehbock,
wees er op, dat minister Algera op
21 en 22 Januari dit onderwerp met
de Westdeutsche Verkehrsminister See-
bohm had besproken. Hem was toen
verzekerd, dat aan de Bundesbahn het
opnemen van nieuwe onderhandelingen
zou worden aanbevolen, 'teneinde een
oplossing te vinden, die aan de Bene
lux-havens een billijk aandeel in het
Oostenrijks verkeer verzekert. Hij sprak
er zijn teleurstelling over uit, dat er
thans 21 dagen zijn verlopen, zonder
dat de Nederlandse Spoorwegen een
uitnodiging tot een nadere bespreking
met de Bundesbahn hebben ontvangen.
Spreker geloofde, dat Duitse zee
havenkringen de N.O.E.S.-tarieven een
doorn in het oog zijn. Zij pogen het
vervoer ten koste van de Benelux-
havens en het Rijngebied naar zich toe
te trekken om op die wijze het ver
lies aan vervoer te compenseren, dat
voor de oorlog vla Duitse havens werd
s'Jcij lu t crxeer otctr gebieden, die
thans achter het Ijzeren gordijn liggen.
De Duitse Spoorwegen zijn daarbij
volgens de heer Rehbock met uiterst
oneconomische tarieven behulpzaam,
hoewel zij lid ener conventie zijn met
Franse, Belgische, Luxemburgse en
Nederlandse spoorwegen met gelijke ta
rieven over de Rijn routes ten be
hoeve van het overzeeverkeer met Zwit
serland over de westelijke zeehavens.
Daarmede doorkruiste de Duitse Bun
desbahn aldus spreker, als eerste deze
afspraken met een tarievenpolitiek, die
leidde tot "protectionistische lagere ta
rieven over Hamburg en Bremen.
De voorzitter deelde tot slot nog mee,
dat de Rijkshavencommissaris zojuist
bericht heeft ontvangen, dat Duitsland
met de Belgen overeen is gekomen om
de thans bestaande N.O.E.S.-tarieven te
verlengen. Dit maakt de positie van
de Nederlandse havens er met gemak
kelijker op, zo zelde hij.
JN Oud-Alblas, Molenaarsgraaf en
Bleskensgraaf konden enkele ge-
evacueerden al weer naar hun
woning terugkeren. En dus diende
de post ook weer de brieven en
drukwerken te bestellen. Maar een
pretje is dat voorlopig nog niet.
Tentoonstelling van
Ned. architectuur
Onder auspiciën van het Royal Insti
tute of British Architects zal van 25
Februari tot 28 Maart a.s. te Londen
een tentoonstelling worden gehouden
van het werk, dat Nederlandse archi
tecten na de tweede wereldoorlog heb
ben ontworpen of tot stand gebracht.
De expositie zal worden geopend door
de Nederlandse ambassadeur te Lon
den, mr. D. U. Stikker. Door middel
van vijftig panelen en maquettes wil
men het typerende laten zien van hetgeen
in Nederland de laatste jaren is gepres
teerd en zal worden verwezenlijkt op
het gebied van de bouw van huizen,
kerken, scholen, industriegebouwen en
waterbouwkundige werken.
Ned. eenheden nemen
er aan deel
Amerikaanse, Canadese en Nederland
se zee- en luchtstrijdkrachten zullen op
16 Februari een gezamenlijke onderzee-
bootbestrijdingsocfening beginnen, die
vijf dagen zal duren en zal worden ge
houden nabij de Oostkust van Florida
en dc Carolinen. Deze oefening, aange
duid als „Oefening Buffet", waaraan
boven- en onderwaterstrijdkrachten en
luchtstrijdkrachten zullen deelnemen, it
de eerste van deze aard, die wordt ge
houden in het Westelijke deel van het
Atlantisch gebied. De deelnemende een
heden zijn een squadron „Lancasters"
van de „Royal Canadian Air Force",
twee Nederlandse escorteschepen, een
Amerikaans aanvalssmaldeel. bestaande
uit liet vliegkampschip „Palau", zes
torpedobootjagers en drie onderzeebo
ten. Voorts een squadron Amerikaanse
patrouillevliegtuigen dat op de wal zal
zijn gebaseerd en vier Amerikaanse fre
gatten.
De aan deze oefening deelnemende
eenheden zijn afkomstig uit de Neder
landse Antillen, Nieuw Schotland en
uit havens van de Amerikaanse Oost
kust en aan de Golf van Mexico gele
gen plaatsen. Met het bevel over deze
oefening is belast vice-admiraal Lau
rence T .Dubose van de Amerikaanse
marine. Hij is bevelhebber vandeNoord-
atlantische strijdkrachten in het gebied
van de Atlantische kust der Verenigde
Staten en heeft zijn hoofdkwartier te
New York. Het aanvalssmaldeel staat on-
der bevel van Schout bij Nacht Aaron
P. Storrs van de Amerikaanse marine.
Hij is commandant van de Amerikaanse
vliegkampschipdivisie 16.
De Nederlandse aan deze oefening
deelnemende schepen zijn Hr Ms mij-
nenlegger „Willen van dér Zaan" en Hr
Ms fregat „Ceram". Tezamen met het
Amerikaanse escortevaartuig „Haas"
zullen deze beide schepen een aanvals
groep vormen onder bevel van kapitein
luitenant ter zee G. J. Platerink, com
mandant van Hr Ms „Willem van der
Zaan".
Het doel van „Buffet" is het verkrij
gen van operationele en tactische geoe
fendheid op het gebied van onderzee-
bootbestrïjding. Voorts zullen de drie
Amerikaanse onderzeeboten „Runner",
„Burrfish" en „Cobia" een waarde vol
le oefening krijgen in het aanvallen en
ontwijken.
Belgische Protestanten
helpen Kruiningen
Worgen zal In Goes een auto arrive-
rei met goederen die de Belgische Pro-
testten o.l.v. ds. A. G. Barkey Wolf
heben ingezameld voor de getroffen
bevilking van Kruiningen. De Belgische
Proastanten willen ol. voor zover dit
in hi n vermogen ligt Kruiningen ir
oecuienisch verband bijstaan. De goe-
derer. zullen in ontvangst genomen wor
den Qor de Kruiningse predikanten W.
C. vai Burgeier en J. Koolstra.
De uderverenigingen van de openba
re lycn te Hoboken en Deurne bijAnt-
werper, hebben een bedrag van 1Ö00
gulden oegezegd aan de rector van het
Goese 1/ceum, teneinde de gedupeerden
van de? school aan nieuwe school
boeken e helpen.
Proiuctie filmstroken
voer Rampenfonds
De Stich.ng Centraal Projectie In
stituut heel filmstrips doen vervaardi
gen, die 51 beelden bevatten van de
watersnood 953, in Leica formaat (24
x 36 mm) a normaal formaat (18 x
24 mm).
De strips orden, met een tekstboek
je. tegen deiormale prijs (ƒ5,-) inde
handel gebrht. ten bate van het Na
tionaal Ramgifonds.
Een aantal szer stroken is reeds naar
het buitenlan verzonden.
Haven van Amoy
geblokkeerd
Kanonneerboten van de Chinese natio
nalisten blokkeren de haven van Amoy,
op het vasteland van China.
Vier kanonneerboten zouden de haven
afsluiten. Schepelingen zeiden, dat ten
minste één Brits schip met een lading
kunstmest naar Hongkong is terugge
keerd omdat het niet door de blokkade
heen kon komen.
Advertentie.
Prof. Van Esveld aanvaardde zijn ambt
Geen klasserecht voor loonarbeiders, maar ook
zorg voor de middengroepen
ARBEIDSRECHT EN GERECHTIGHEID was het onderwerp van
de rede waarmee gistermiddag mr N. E. H. van Esveld, voor
zitter van de Raad van Arbeid in Rotterdam, het ambt aanvaardde
van buitengewoon hoogleraar in het arbeidsrecht, het sociale recht
en de sociaal-politieke verhoudingen aan de Ned. Economische Hoge
school te Rotterdam. Prof. Van Esveld begon zijn rede met een kort
woord ter herdenking van prof. mr B. C. Slotemaker, door wiens
tragische dood
vacant werd.
tengevolge van een auto-ongeluk de leerstoel
De arbeidsrechtelijke regelen al
dus de nieuwe hoogleraar kunnen
als volgt worden ingedeeld: 1) regelen
tot wering van de vroegere mensont
erende uitbuiting; 2) regelen tot
wering van het misbruik dat de
werkgever ook thans nog door zijn eco
nomisch machtiger positie bij het af
sluiten van een arbeidscontract van de
loonarbeiders zou kunnen maken; 3)
regelen tot ontplooiing van de ar
beider als mens, speciaal zijn inschake
ling bij de organisatie van sociale ver
zekering, bij de P.B.O. en de .onder
nemingsraden; voorts zijn opleiding en
ontwikkeling, bevordering van de
arbeidsvreugde en bevordering van de
samenwerking van arbeider en werk
gever als mensen (dit laatste ademt de
synthese en de geest van naastenliefde).
Naastenliefde
Naar spr.'s mening betekent de ge
rechtigheid als basis en verheven doel
van het arbeidsrecht het streven naar
bewust doorleefde en toegepaste naas
tenliefde. Dan beperkt het arbeids
recht zich ook niet tot rechtsregelen
m.b.t. arbeid in loondienst, maar
strekt zijn terrein zich uit over alle
rechtsregelen, die sociale (lees eco
nomische) gerechtigheid moeten bren
gen aan alle sociaal-afhankelijken.
Dus géén (loonarbeiders-) klasserecht
niet alleen bescherming bieden.
Gerechtigheid vraagt niet alleen naas
tenliefde vóór, maar ook van de so
ciaal-afhankelijke leden der rechts
gemeenschap.
keren. 2) De onderneming als werkeen
heid tussen arbeiders en werkgever
wordt verwaarloosd en de kloof wordt
geaccentueerd. 3) Er is een bedenke
lijke ontwikkeling in de richting van
het „vertegenwoordigers-recht", gevormd
door vertegenwoordigers van werk
gevers en arbeiders zonder dat de in
houd er van wezenlijk tot de belang
stellenden spreekt. 4 Ket arbeidsrecht
is veelal beschermend en passief, en
laat na te stimuleren tot actieve, be
wuste inspanning om ook zelf gerech
tigheid na te streven en naastenliefde
te betonen.
HET bericht, dat Stalin een lang
durig en vriendelijk onderhoud
heeft gehad met de nieuwe Argentijn
se ambassadeur te Moskou, heeft bij
hen, die geen onbekenden zijn op het
j terrein van de internationale politiek,
geen bevreemding gewekt. Eerder
vormde het een bevestiging van een
vermoeden, dat al enige tijd geleden
had postgevat Het was nl. reeds ge-
ruime tijd duidelijk, dat de commu-
1 nisten een meer toegefelijke houding
j hebben aangenomen tegenover presi-
dent Peron van Argentinië en andere
j Zuidamerikaanse dictators. In z'n eer-
I ste redevoering als Amerikaans mi-
nister van Buitenlandse Zaken heeft
j John Foster Dulles hierop met enige
verontrusting gewezen. Verwacht kan
dan ook worden, dat het bewind van
1 president Eisenhower ook ten aanzien
van Zuid-Amerika een geheel nieuwe
periode zal inluiden.
In Le Monde heeft Angel Marvaud
enkele wéken geleden al over deze
ontwikkeling in Argentinië en de an
dere Zuidamerikaanse landen geschre
ven. Hij deed dit naar aanleiding van
een artikel in de Newsweek, waarin
het probleem als volgt was samenge
vat: „De peronistisehe opmars in Zuid-
Amerika verontrust de Noord-Ame
rikanen temeer, omdat het offensief
van het nationalisme in dit deel van
de wereld, tegen de Verenigde Staten
van Noord-Amerika, verbonden is met
het communisme".
Volgens de Newsweek" stuit men
overal in Zuid-Amerika op een merk
waardige zwenking van de commu
nisten, te beginnen in de peronisti
sehe vakbeweging. Daar doen zij zich
voor als nationale patriotten of sociale
hervormers, die bereid zijn samen te
werken met de „reactionnairen" tegen
de gemeenschappelijke vijand: de Ver.
Staten van Noord-Amerika. Reeds
langer dan een jaar geleden kon het
gebeuren, dat de Argentijnse commu
nistische partij haar aanvallen op Pe
ron stopzette, terwijl bijna gelijktijdig
de vakbeweging van de Peronisten
een woedende campagne tegen
Washington inzette.
DEZE verstandhouding tussen na
tionalisten en communisten ont
stond ook buiten Argentinië. De op
mars van het peronisme werd op de
voet gevolgd door geheel Latijns
Amerika. Karakteristiek is de toestand
in Guatemala, waar geen communisti
sche regering is, maar de sleutel
posities niettemin in communistische
handen zijn. Hetzelfde spelletje ziet
men in Mexico, Brazilië, Bolivië en
Chili (radio-Moskou noemde onlangs
generaal Ibanez de „generaal van het
volk").
Vormt het communisme inderdaad
de basis van het Latijns-Amerikaan se
nationalisme? Dit lijkt volgens Mar
vaud een overdreven voorstelling van
zaken. Toch is het gevaar niet denk
beeldig. In dit verband wijst hij op
een recente ontwikkeling: de asso
ciatie van de in Latijns-Amerikaanse
vakbonden verenigde arbeiders,
ATLAS, tot welker oprichting in No
vember te Mexico-Cïty werd beslo
ten. Het hoofdkwartier bevindt zich
in ArgentiniëHet is begrijpelijk,
dat Washington geen illusies koestert
over de werkelijke doeleinden van de
ATLAS. Een van de vertegenwoordi
gers dezer organisatie heeft reeds la
ten weten, dat de Latijns-Amerikaanse
arbeiders verlost moeten worden van
koloniale onderdrukking door de Ver
enigde Staten van Noord-Amerika.
Stalin tracht vaste voet te krijgen
in Zuid-Amerika. Wanneer hij hierin
zou slagen (staatsgrepen zijn in dat
deel van de wereld aan de orde van
de dag), zou dit een ernstige bedrei
ging voor de Ver. Staten vormen. Het
is dus wel een probleem, dat de volle
aandacht van het State Department
verdient.
SPECIAALVOODE HANDEN
Prijzen ster/erfaagd t
Grote tube tns 95 ct.
Gefaald
Vier symptomen noemde prof. Van
Esveld ten slotte van een falen van het
arbeidsrecht in het verwezenlijken of
nastreven van gerechtigheid:
1) alleen voor loonarbeiders wordt
gezorgd, niet voor kleine zelfstandigen
e.a. die ook in economische nood ver-
Foster Dulles:
FOSTER DULLES, de Amerikaanse de nodige offers voor. Tienduizenden
minister van Buitenlandse Zaken, Amerikaanse soldaten zijn in Europa
hepft fisterpn in pp« rartinrpdp gele°erd en ln de afgelopen zeven jaar
neen gisteren m een radiorede de droegen de Ver. staten 30 milliard dol-
landen van Europa verzocht nu maariar bij aan het herstel van Europa.
Amerika, aldus Dulles, bezit dus
ongetwijfeld de materiële macht de
vrije wereld min of meer de leiding
te geven die deze nodig heeft maar
het is dubieus of we de wijsheid
hebben van die macht het beste ge
bruik te maken.
Het verheugde Dulles dat zijn bezoek
aan Europa de vrees die er bij velen
I v/as tegenover ds nieuwe republikeinse
Zijn snelle tiendaagse bezoek aan regering, had kunnen doen wegnemen.
West-Europa had Dulles de overtuiging
eens precies te zeggen en aan te tonen i
welke vorderingen er gemaakt wot-;
den t.a.v. de goedkeuring van het ont-1
worpen Europese leger. Zolang Arae-j
rika de bewijzen van die vorderingen
niet heeft, is het moeilijk plannen,
voor de toekomst te maken.
bijgebracht „dat er een goede kans
dat de Europese defensiegemeenschap
werkelijkheid zal worden". De wil om
voort te gaan was er in ieder geval. Hij
vond het overigens ietwat ontstellend
negen maanden na de onderteke
ning de Europese gemeenschap nog
geen werkelijkheid was. Zonder zulk
een defensiegemeenschap zullen ook de
Noord-Atlantische defensieplannen fa
taal zwak zijn, meende Dulles.
Amerika heeft groot belang bij de
Europese verdediging en getroost er zich
Advertentie.
Advertentie
SlerV Mdr.dcliil'
24
En hij had een briefje geschreven. Aan de
commandant van de gevangenis. Met de raad,
het verblijf van de gevangen ketter Aczél goed
te laten inspecteren en ook te letten op een
schip uit Waitzen dat daar en daar de plaats
was precies aangegeven voor de wal lag.
De commandant had het ongetekende briefje
gelezen en voor zich op de tafel gelegd. Wat
moest hij er van geloven? Wat moest hij er
mee aan? In ieder geval kon het geen kwaad,
die Aczél bijzonder in de gaten te laten houden.
En wat die schuit betrof
Hij had het geval nog niet helemaal door-ge
dacht, toen een van de bewakers hem te spreken
vroeg.
Merkwaardig: juist de bewaker, die ook die
A,czél voor zijn rekening had.
Het had de man een moeilijke en slapeloze
nacht gekost. Dat was niet alleen gekomen door
het. gesprek met de handwerksgezel, al had dat
gesprek wel de doorslag gegeven. Eerder al had
hij gewankeld. Zeker, honderd daalder was een
mooie som en sinjeur Aczél had Michael gered.
Maar als de zaak uit kwam! Als zijn helpen be
kend werd Het was toch: een ketter laten ont
snappen. En dat was niet alleen ontrouw tegen
over de keizer; dat was ook, dat was veel meer:
ontrouw tegenover de kerk. Hij had het er
benauwd onder gekregen: samenspannen met
lieden, die door de kerk werden veroordeeld;
meehelpen aan de bevrijding van een ketterpre-
dikant, die beweerde, dat in de moederkerk dwa
lingen werden geleerdZelfs al «-e.vd zijn aan
deel aan de ontsnapping niet beland en liep
hij daardoor straf van de keizerlijk achter vrij,
m wachtte toch altijd de straf, die hij nooit
>u kunnen ontlopen.
Huiverend dacht hij aan het vagevuur..
Steeds meer was zijn onrust hem gaan kwellen
toon was hij een van de Roomse kerken bin-
n gegaan; had een biechtstoel gezocht. En daar
n een priester die hij niet kende en die hem
t kende had hij gebiecht. Had hij om raad
/raagd. Een raad waarvan hij, eer hij ze
ieg, had geweten hoe hij uit zou vallen.
Dames! Vooral nu
Hamea-Gelei voor Uw handen
De Prins dankte
Engelse volk
Ik ben zeer dankbaar enige woorden
voor de B.B.C. Je kunnen spreken, daar
dij mij de gelegenheid biedJ hei Briise
volk le danken voor de hulp, die het
te "staan door helpen of verzwijgen. En ook: I Holland gegeven heeft, niettegenstaande
het verijdelen van de poging kon gerekend wor-de caJastr?phe. die het zelf trof.
den een voorlopige hulp aan de ketters goed te ia„d ?hv",wat m
maken. Zo zou de commandant het ook wel zien.. voorw5„ns ;ie„ he, tooÏÏ
loen had de bewaker zijn besluit genomen, bereiden en over de organisatie hiervan
Uit de^ biechtstoel was hij naar de gevangenis ge- wilde ik graag wat zeggen.
A/VS*WVWWWV^A/^^»WVW»^^l
DOOR
H. te Merive
de priester zou het biechtgeheim be-
wi; zou de samenspanning niet aan de com-
miint bekend maken. Maar wanneer de biech-
telecht berouw had van zijn verkeerde voor
hei, moest hij dat zelf doen. Geen vergiffe
nis i kunnen worden verkregen, als dat niet
gebie.
•;T als de commandant.." had de biech-
telitarzelend gezegd. De priester had hem ge-
rustfeid. Wie eerlijk zijn verkeerde plannen
opeirt, wie meehelpt om het uitvoeren van
lcett^nnen te voorkomen, zou wel niet ge-
straforden. En al strafte de commandant:
het 'beter die "straf te dragen, dan schuldig
gaan; had een onderhoud met zijn chef gevraagd.
Het viel hem niet gemakkelijk zijn verhaal te
beginnen. Maar hij deed het. Begon bij de red
ding van Michael vertelde toen van het be
zoek van Aczél van de brieves van het
brood.
De commandant luisterde; trommelde af en toe
met zijn vingers op het tafelblad en vroeg dan
zijn ondergeschikte in de rede vallend: „Weet je.
wat er in dat brood zat?"
„Niet, toen ik het aan de gevangene gaf, ede
le heer. Later wel. Want de gevangene dacht, dat
ik alles wist. Omdat ik meehielp. En hij praat
te over een vijl en over de tijd, waarop hij
ontsnappen moest, alsof ik daar allemaal mee op
de hoogte was."
„Wanneer is die tijd?"
„Vanavond een uur na zonsondergang."
„Goed. Weet je nog meer?"
„Nee, edele heer."
„Niets van een schipper?"
„Niets, edele heer."
De commandant staarde in gedachten voor zich
uit. Overlegde.
„Goed. Je bent fout geweest heel erg fout.
Maar omdat je me alles bent komen vertellen
en om wat die biechtvader je half en half heeft
beloofd, zal ik het dit keer door de vingers zien.
(Wordt vervolgd,
Wij moeten hierbij twee totaal ver
schillende aspecten van het werk onder
scheiden: in de eerste plaats hulp voor
de slachtoffers van de watersnood en ten
tweede het herstel van de dijken en het
droog leggen van het land.
Het Nationale Rampenfonds, waarvan
ik president ben, heeft tot taak de ge-
evacueerden maatschappelijk weer od de
been te brengen en zê op alle mogelijke
manieren te helpen als zij naar hun wo
ningen terug keren, als deze tenminste
niet verwoest zijn.
Ik ben zeer dankbaar, dat ik U kan
mededelen, dat het fonds grote bedragen
aan geld en grote hoeveelheden goederen
heeft ontvangen, niet alleen van de men
sen in Nederland, maai- ook uit het bui
tenland. van het Engelse volk. Het is
ontroerend te zien hoe onder deze om
standigheden grenzen verdwijnen en hoe
internationale solidariteit en vriendschap
zich manifesteren.
Ik heb dorpen gezien, die er uit zagen
alsof ze door een zwaar bombardement
waren getroffen.
Ik ben echter overtuigd, dat het Ne
derlandse volk. met een zo grote erva
ring in de strijd tegen zijn oude vijand,
de zee. m staat zal z.ijn al deze technische
problemen op te lossen.
We zijn reeds begonnen met de grootst
mogelijke energie, waarbij we het motto
in het wapen van Zeeland voor ogen
houden: ..Luctor et emergo" Ik wor
stel en kom boven.