TSJANG KAI SJEK
Valentijn-dag14 F*""t
wij denken er zé over!
die op Formosa zn tijd afwacht?
Langdurige discussie over zaken betref
fende de stoomwet, inenting en onderwijs
Kwestie Fries op school moet in het
grote verband worden bezien
isitsr zt
Alles goed en wel
^Na't Roken i
Be Rotterdammer
Pag. 4
Vrijdag 13 Februari 1953
JFie IS
HOEST. GRIEP...
De weldadige warmte van Th
mogène stilt de pijn in keel
borst en verjaagt de aanval.
ULLEN de Chinese nationalisten een aanval openen op het vaste-
land, dat thans stevig in handen van de communisten is? Zal
een dergelijke aanval leiden tot een nieuwe verschrikkelijke burger
oorlog? In hoeverre steunt de regering van president Eisenhower
de plannen van de nationalisten op Formosa en wat zal de houding
van Rusland zijn ten aanzien van een inval in rood China? Deze
en andere vragen zijn in de afgelopen weken herhaaldelijk gesteld
en namen een belangrijke plaats in op de frontpagina's in de wereld
pers. Een van de mannen, die een deel van die vragen kan
beantwoorden, is Tsjang Kai Sjek, de generalissimus, die vele jaren
onbeperkt heerser in het grote Chinese rijk is geweest, dt^ch enkele
jaren geleden door z'n communistische tegenstanders werd over
weldigd en op smadelijke wijze de wijk moest nemen naar het eiland
Formosa voor de Chinese kust. Over deze Tsjang Kai Sjek en diens
merkwaardige en zowel letterlijk als figuurlijk knappe echtgenote,
Mei-Lmg Soeng, willen we het in dit artikel hebben. Het verleden
van dit veelbesproken Chinese echtpaar werpt een bepaald licht op
de geheel nieuwe situatie, die ontstaan is door de verklaring van
president Eisenhower, dat de deneutralisering van Formosa zal
worden opgeheven.
Al heel vroeg moeten machine
geweren een onweerstaanbare aan
trekkingskracht hebben gehad
voor Tsjang Kai Sjek. Hij werd op
31 October 1886 geboren als Jui
Tai in het dorp Tsjikou in de pro
vincie Tsjekiang, als zoon van de
jonge derde vrouw van een be
jaarde vader, die een welgesteld
koopman was. Niettegenstaande
het feit, dat hij op de militaire
academie te Paoting als 18-jarige
de enige student was, die weigerde
een „staart" te dragen (waaruit
z'n opstandige gezindheid reeds
bleek), behaalde hij sublieme cij
fers, die hem in Tokio brachten.
Mevrouw Tsjang Kai Sjek hield
een afscheidsrede, toen zij Ame
rika verlietkort voordat natio
nalistisch China onder de druk
van de communistische legers
moest bezwijken. Haar missie was
mislukt. Zij verzekerde haar Ame
rikaanse luisteraars echter, dat
China weer bevrijd zou worden.
Daar maakte hij voor het eerst
kennis met Soen Yat Sen, de weg
bereider van de Chinese revolutie
van 1911. Het was aan de voor
avond van de opstand tegen de
Mandsjoe-dynastie. Tsjang sloot
zich aan bij de nieuwe Kwomin-
tang-partij en werd Soen's eerste
assistent. Tussen de bedrijven door
trad hij in het huwelijk met een
meisje, dat z'n vrome Boeddhisti
sche moeder voor hem had uitge
zocht.
Moskou
Aanvankelijk sympathiseerde hij met
de Russen. Hij volgde hierin, het voor
beeld van de Kominternman Michael
Borodin, die door Soen Yat Sen was in
geschakeld voor het stichten van een
Chinese communistische partij. Soen
zond Tsjang Kai Sjek in 1923 naar
Moskou, waar deze ingewijd werd in de
Russische krijgskunst. Maar behalve een
bruikbare wapentechniek bracht hij van
deze studiereis ook een grondige beke
ring mede ten aanzien van z'n aanvan
kelijke geloof in de toekomst van het
oommunisme.
Teruggekeerd uit Moskou trad hij
op 1 December 1927 voor de twee
de maal in het huwelijk, nadat *"n.
eerste vrouw volgens de Chinese ze
den met een pensioentje naar haar
dorp was teruggezonden. Z'n twee
de vrouw, Mei-Ling Soeng, die een
schoonzuster was van Soen Yat Sen,
is een Christin, die in Amerika
werd opgevoed. Haar moeder wilde
eerst niet. dat zij met Tsjang Kai
Sjek zou trouwen. Eerst nadat de
ze plechtig beloofd had, zich te zul
len verdiepen in de Christelijke gods
dienst, kon het huwelijk doorgang
vinden. Het werd op Christelijke
wijze ingezegend. Drie jaren later
trad Tsjang Kai Sjek toe tot het
Christelijke geloof.
Mevrouw Tsjang Kai Sjek heeft hler-
.ver zelf eens het volgende geschreven:
„De invloed van mijn moeder op de ge
neraal was enorm groot. Haar persoon
lijke voorbeeld heeft hem er toe ge
bracht, Christen te worden. Hij was te
eerlijk, haar toestemming tot ons huwe
lijk te krijgen, door slechts te beloven,
Christelijk te zullen worden.
Hij beloofde mijn moeder, de Chris
telijke godsdienst te zullen bestuderen
en de Bijbel te lezen. En onverwachts
bemerkte ik, dat hij aan die belofte
vasthield, ook toen zij gestorven was.
Er waren echter vele dingen, die hij
niet begreep.."
Drie vrouwen
Voorheen oefenden drie vrouwen gro
te invloed uit in China. Het waren de
gezusters Soeng, waarvan mevrouw
Tsjang Kai Sjek wel de voornaamste
was. Alle drie waren deze vrouwen van
ongewone schoonheid en van zeldzame
intelligentie. Soen Yat Sen huwde het
eerst een van die meisjes. Moeder Soeng
verzette zich tegen dit huwelijk, maar
haar dochter verliet het ouderlijke huis
om zich bij Soen Yat Sen te vervoegen.
Zij bleef al spoedig als jonge weduwe
achter. In Moskou stond zij goed" aan
geschreven en op het ogenblik speelt
zij nog een belangrijke rol in de Chi
nese communistische republiek. De der
de zuster is de echtgenote van de zeer
rechts staande vroegere minister van
financiën, Koeng.
De eerzuchtige en onverzettelijke Tsjang
Kai Sjek huwde de tweede des zusters.
Veel van zijn vroegere grootheid had
hij aan deze vrouw te danken. Zij slaag
de er in, zün strakke wezen te leiden
en hem aannemelijk te maken voor het
Westen, door hem de schijn te geven
van een modem leider. Haar eerzucht
paarde zich aan die van haar echtge
noot. Haar soepele, intelligentie, haar
kennis van het Westen (zij werd in Ame
rika opgevoed) en haar charme brach
ten het element in hun samenwerking,
dat Tsjang zelf ontbrak. Zij vormde
ile band met de Amerikanen en Britten,
wier taal zij perfect sprak, in tegenstel
ling tot haar man, die geen Westerse
taal machtig was.
In de jongste wereldoorlog vertoefde
mevrouw Tsjang Kai Sjek geruime tijd
in de Ver. Staten. Daar zijn Koningin
Wilhelmina en Prinses Juliana met haar
in vriendschappelijk contact geweest.
Ook bij de Roosevelts stond zij in hoog
aanzien.
Handig speler
Na Soen Yat Sen's dood ontpopte
Tsjang Kai Sjek zich als een han
dig speler op het ingewikkelde
schaakbord van de Chinese macht.
In Juli 1928 deed hij z'n intocht
in Peking als heerser over China.
Hij versloeg ook de communisten
in het Zuiden, maar niet beslissend,
want zij wisten zich te nestelen
in de Noordelijke provincie Yenan,
Tsjang was gerijpt tot een man
van de daad, snel in het doorzien
van situaties, scherp in het trek
ken van conclusies. Na z'n bezoek'
aan Moskou leefde men lange tijd
Tsjang Kai Sjek begroet in
een open auto een juichende
menigte in Taipeh, de hoofd
stad van Formosa.
in de waan, dat hij een volbloed
communist was. Toen hij echter
alleenheerser was geworden, bleek
het tegendeel waar te zijn.
kenen. De afrekening is inderdaad ge
komen. En hoe
Het echtpaar Tsjang Kai Sjek heeft
van China inderdaad een goed beheerste
staat willen maken. Het was echter lang
niet altijd even gelukkig bij het uitkie
zen van zijn naaste medewerkers. De
corruptie, een kwaad, dat de Chinezen
de eeuwen door heeft aangekleefd, tier
de ook tijdens het bewind van Tsjang
Kai Sjek welig. In de grote steden wa
ren de levensomstandigheden nog drage
lijk, vergeleken bij het platteland, waar
middeleeuwse toestanden heersten. Niet
ten onrechte heeft men in de afgelopen
jaren beweerd, dat de communistische
revolutie mogelijk is geworden door de
strijd van de Chinese vrouw, die eigen
lijk niets meer dan een slavin was. Ook
de millioenen kleine boeren, die onder
mensonterende omstandigheden moesten
leven, keken bijna verlangend uit naar
de komst van de communisten, omdat
ze er alleen maar beter van konden
worden.
Het communisme heeft ook China
geen geluk gebracht. Het weet zich
slechts door middel van terreur
staande te houden. Tsjang Kai Sjek
speculeert nu wellicht op een anti
communistische stemming op het
vasteland. Het is echter de vraag,
of de millioenen Chinezen, die zulke
slechte ervaringen hebben opgedaan
tijdens het bewind van Tsjang Kai
Sjek, zich enthousiast achter het
vaandel van de generalissimus zul
len scharen. Mocht Tsjang werkelijk
overgaan tot een aanval op het vas
teland, dan zou hij wellicht de
hand kunnen leggen op de Zuidelijke
gebieden, grenzende aan Indochina
en Birma. Dit zou in dat deel van
de wereld een stabiliserende fac
tor zijn.
Voorzichtig
Het optreden van -Tsjang Kai
Sjek heeft echter gevaarlijke kan
ten. Toen in de dertiger jaren de
Japanners steeds verder China
binnendrongen, hoopte Tsjang Kai
Sjek slechts op het uitbreken van
een wereldoorlog, aangezien die
de enige werkelijke oplossing voor
hem kon brengen. We kunnen ons
Mr Roolvink als Kamerlid
geïnstalleerd
De Tweede Kamer heeft hedenmid
dag besloten tot toelating van de heer
mr. E. Roolvink (k.v.p.), die benoemd
verklaard is tot lid der Kamer in de
vacature ontstaan door het ontslag van
mejuffrouw dr. De Waal.
Nadat de heer Roolvink de voorge
schreven eden had afgelegd en de voor
zitter een gelukwens had uitgesproken,
nam het nieuwe lid zijn plaats in.
Concertgebouw-orkest
zorgde voor 16.500
Het concert, gisteravond door het
Concertgebouworkest te Amsterdam ten
bate van het Rampenfonds gegeven,
bleek vanmorgen al meer dan 16.500
te hebben opgebracht. Hierin is nog
niet begrepen de inzameling, die het
personeel tijdens de pauze hield, en
slechts een deel van de opbrengst der
loten, verkocht door de „Concertge
bouwvrienden".
£fDDY KONING (twee en een half
jaar) uit Kapelle moest voor een
keeloperatie naar het ziekenhuis. Een
helicopter was het enige vervoer
middel en dus iverd Eddy door een
Amerikaanse soldaat voorzichtig naar
het vliegtuig gebracht.
Tsjang Kai Sjek was een figuur
▼an wereldformaat geworden. He
laas was hij bij 80 pet van de boe
ren, die onder verschrikkelijke toe
standen moesten leven, slechts een
grote onbekende. Ook wist Tsjang
vrijwel niets af van de toestanden,
die op het Chinese platteland
heersten en als hij er iets van
wist, slaagde hij er niet ln, maat
regelen te nemen, die een einde
maakten aan wantoestanden. Z'n po
litieke realisme heeft hem ongetwij
feld geholpen bij het tot stand bren
gen van de eenheid in het verbrok
kelde China. Toen het er op aan
kwam, schoot hij echter tekort en
moest hij het afleggen tegen de
communisten, die met allerlei scho
ne beloften werkten en in de door
hen bezette gebieden ook veel goeds
deden.
EEN van de mensen, die in
de afgelopen weken plot
seling weer in het brandpunt
van de wereldbelangstelling
kwamen te staan, is TSJANG
KAI SJEK, de Chinese gene
ralissimus, die nog maar en
kele jaren geleden door de
communisten van het vaste
land werd verdreven en z'n
toevlucht op het eiland For
mosa moest zoeken. Zal hij
met z'n half mïllioen soldaten
die een uitstekende oplei
ding hebben gehad trach
ten, opnieuw vaste voet te
krijgen in het enorme (rode)
Chinese rijk
Toen de Japanners moeilijkheden
oorzaakten en de rebellerende generaals
in het Noorden weigerden, tegen de
communisten te vechten, ging Tsjang
deze generaals zelf opzoeken. Zij eisten
van hem, dat hij de strijd tegen de Ja
panners zou aanbinden. Tsjang voelde
hier niets voor en werd in de boeien
gesloten. Waarom wilde Tsjang niet te
gen de Japanners vechten? Omdat daar
door z'n eigen legers verzwakt zouden
worden, hetgeen van grote invloed zou
zijn op z'n eigen positie tegenover de
communisten, die eveneens over een
ontzagwekkende strijdmacht beschikten.
Advies van Moskou
Na z'n ontvoering wist Tsjang te ont
snappen. Hij sprong over een enkele
meters hoge muur. bleef hangen in
braamstruiken, verloor z'n valse tanden
en werd opnieuw gearresteerd. Hij ver
zocht, doodgeschoten, of anders naar de
hoofdstad Nanking teruggezonden
worden. Door bemiddeling van mevrouw
Tsjang Kai Sjek, die per vliegtuig naar
het rebellerende bolwerk Sian reisde,
kregen de opstandelingen inzage van
Tsjang's dagboek, waaruit bleek, dat de
generalissimus evenzeer naar het ver
drijven van de Japanners verlangde, als
zijzelf. Op advies van een communis
tische generaal werd hij vrijgelaten.
Moskou wenste blijkbaar, dat Tsjang
eerst de Japanners zou verdrijven. Daar
na zou men wel met Tsjang zelf afre-
thans niet aan de indruk onttrek
ken, dat de generalissimus ook nu
een nieuwe wereldbrand wl ris
keren om nog eenmaal te kinnen
proberen, alleenheerser te vorden
in het onmetelijke Chinee rijk.
Voorzichtigheid is hier jsboden!
Tweede Kamei
(Van onze parlementsredacteur)
De Tweede Kamer is gistermiddag weer met haar normale werk
zaamheden begonnen. Het eerste wetsontwerp, dat aan de orde kwam
was de nieuwe stoomwet. Het ontwerp kon niet geheel afgehandeld
worden, omdat bij een gevraagde stemming niet genoeg leden aanwezig
waren, zodat uitstel tot hedenmiddag nodig bleek. Ook de wijziging van
de inentingswet kon wegens een procedure-vraagstuk niet geheel afge
handeld worden. Tenslotte kwam de Kamer halverwege met de behan
deling van een serie grotendeels technische wijzigingen van de
lager onderwijswet 1920.
Onder da hamer door gingen
wetsontwerpen tot wijziging van de wet
van 21 December 1950 tot uitbreiding
van de toepassing van het ziekenfond-'
senbesluit en verlenging van de wer
kingsduur van de tijdelijke, nadere
voorzieningen ten aanzien van officie
ren en reserve-officieren van de Ko>
ninklijke Landmacht.
De nieuwe stoomwet beoogt, de oude
stoomwet een nieuw jasje te geven. Het
gaat om de regeling van de controle
(uit veiligheidsoverwegingen) op stoom,
en dampketels enz.)
De heren Beemink, Ankersmit, Ver
kerk en Wijffels hadden er bezwaar te
gen dat ingevoerd zal worden, dat voor
de nodige keuringen door de betrokke
nen een retributie zal moeten worden
betaald. Speciaal hadden zij daarbij het
oog op de kleine ondernemingen. De
heer Verkerk (a.r.) sprak in dit ver
band zelfs van „geruisloze cumulatie
van bedrijfslasten." De heren Posthu-
u««a ip.v.a,»,) en GortiaK (comm.) waren
van oordeel, dat de keuring niet alleen
van algemeen belang is. maar ook van
belang voor de ondernemers zelf: ook
hun eigen veiligheid is er mee ge
en de keuring kan grote schade
voorkomen.
Staatssecretaris dr Van Rhijn was het
hiermee eens, waarbij hij er bovendien
op wees, dat van de gegevens, die bij
de keuringen te voorschijn komen, dooi
de eigenaars en gebruikers een dank
baar gebruik wordt gemaakt. Wel toon
de hij zich bereid, in overleg met het
Departement van Economische Zaken
nader te bekijken, of in de komende
algemene maatregel van. bestuur een
zodanige regeling kan worden getroffen,
dat kleine bedrijven niet op al te zwa
re lasten komen te zitten. De heer Beer-
nink (ch) vroeg bij de artikelsgewijze
behandeling hoofdelijke stemming over
het desbetreffende artikel. Deze stem
ming werd vanmiddag gehouden.
De wijziging van de inentingswet 1939
heeft ten doel te bevorderen, dat rui
mer gebruik gemaakt wordt van de
gelegenheid tot kosteloze inenting te
gen pokken. Alleen ds Zandt (sgp) sprak
bij de behandeling van dit voorstel. Hij
bestreed de inenting als zodanig, aan
gezien deze het leven in gevaar brengt,
hetgeen krachtens de Bijbel verboden
is. Bovendien meende hij, dat het aan
tal gevallen van kinderverlamming enz.
wel duidelijk aantoont, hoe gevaarlijk
inenting kan zijn. Bovendien was hij
van oordeel, dat wetenschappelijk in het
geheel niet is b-rcracn, «aat de inenting
de pokziekte heeft teruggedrongen, maar
dat in de loop der tijden de oorzaken
van deze ziekte aan kracht hebben in
geboet. Staatssecretaris dr Muntendam
plicht zou worden opgelegd, onmiddel
lijk aangifte te doen van opgetreden
encephalitis na inenting of vermoeden
daarvan. De voorzitter was echter van
oordeel, dat dit amendement ontoelaat
baar was, omdat in de considerans van
de wet alleen maar gesproken wordt
van bevordering van kosteloze inenting.
Prof. Oud (vvd) deelde deze mening.
Ds. Zandt werd aangeraden, zich hier
over te bezinnen en zijn verlangen
eventueel in een motie neer te leggen.
Om hem hiertoe de gelegenheid te ge
ven werd de verdere behandeling van
het wetsontwerp geschorst tot heden
middag.
Smartegeld
Het derde wetsontwerp, waarover
woorden vielen, was de wijziging van
de lager onderwijswet. De belangrijkste
bepalingen hiervan zijn, dat de verlofs
regeling voor onderwijzers gelijk wordt
gemaakt aan die voor ambtenaren, en
in verband hiermee de invoering van
verplichte keuring, voor iemand het on
derwijzersambt daadwerkelijk gaat be
kleden. Verder is opgenomen.de moge
lijkheid van het toekennen van smarte
geld aan nabestaanden bij overlijden.
Ook enkele andere, meer technische aan
gelegenheden worden geregeld, waarvan
wij noemen het openen van de mogelijk
heid, op de lesrooster der lagere scho
len vakken te plaatsen, die niet genoemd
worden in art. 2 der wet.
Tegen dit laatste was in het bijzon
der de heer Tilanus (c.h.) gekant. Het
gaat eigenlijk om Esperanto, maar kan
ook andere vakken betreffen. Evenals
de heer Peters (k.v.p.) meende de heer
Tilanus de vraag, of de kinderen ook
hiermee nog lastig gevallen moeten
worden, ontkennend te moeten beant
woorden. Veel groter was echter zijn
bezwaar hiertegen, dat de mogelijkheid
geopend wordt, wel dergelijke vakken
op de lagere school te onderwijzen en
bv. niet Frans, Duits of Engels, die in
art. 2 worden genoemd, doch niet voor
de gewone lagere scholen.
Ook de kwestie van „Fries op school"
kwam aan de orde. De minister wil dit
'bezien in het grote verband met de pp-
overheidswege ook geen dwang wordt j_ it
uitgeoefend en met gemoedsbezwaren
tenvolle rekening wordt gehouden. j
Ds. Zandt'wilde een amendement be-
handelen, waarin aan artsen enz. de
Dag der Vriendschap-Dag van
Kernen van ingezonden stukken
Aan de 'dijl gezet
Het bericht in de krai van 31 Janu
ari over het afgraven in cultuurgron
den bij Culemborg mo ons door de
ramp, welke sedertdierfras land heeft
getroffen, wel bijzondertespreken. Ter
wijl ons volk vecht or het behoud
van zijn land, moeten 'e het meema
ken, dat daar vijftien oeren met hun
gezinnen letterlijk aanle dijk worden
gezet, omdat daar stucen vruchtbaar
land worden geëxported en zo veran
derd in watervlakten. Laat men toch
protesteren bij de bevode autoriteiten
opdat aan zulk een opiden een einde
wordt gemaakt.
r. d. i
Halfstok viggen
Zondag de natiele rouwdag
heeft in vele plaatsen n ons land de
vlag halfstok gewapper Dat was goed
bedoeld, maar het e:t was omge
keerd evenredig aan bedoeling. In
de morgenuren vormd al die wappe
rende vlaggen nl. eevrolijk gezicht,
hoewel men bedoelde treuren. Men
had daarom somrrn wisten dat,
maar velen blijkbaar >t de onder
kant van de halfstokhesen vlag aan
de vlaggestok moetei'astbinden. Het
uitwaaien van de vUÖ dan niet mo
gelijk. Zo hoort het uwens by half
stok vlaggen.
Niet verplichten
Zwemgordels in massa
Ja: hoe te helpen, P. A. B., dat zal De overstromingsramp heeft het pro-
u nu wel gebleken zijn: uit medegevoel
voor de medemens stromen de giften
binnen. U kunt dus tevreden zijn. Maar
u schrijft over eventueel verplichten
tot geven. Het Nederlandse volk en het
buitenland hebben bewezen dat hier
geen verplichting nodig is. De Neder
landse wet verplicht zijn volk alleen
als het niet wil staan waar het staan
moet. Dictators verplichten alles, maar
wij leven in een democratische staat,
en wij hebben een Christenvolk, dal
Gode dankbaar is voor de liefde, uit
gestort in onze harten, en met deze
liefde mag helpen, opdat God deze lief
de aanziet en er Zijn zegen over geeft.
Dat is de bede van een Christen, Maar
verplichting kan alleen maar smart op
smart doen oogsten.
Z.
„De Ramp"
w.
Opmerkelij dingen
In de ramp warepmerkelijke din
gen te zien. Enkele noemen. Eerst
mocht er geen oninjt vee op de weg;
maar de wegen w*n er vol van.
Van het Oosten dde gevaar; het
kwam uit het We: De Here Jezus
zei: Bidt dat uw ht niet geschiede
op de sabbath, noof.de winter..; en
zie, het is beide hied. In de bad
plaatsen, waar Go^g zovaak onthei
ligd wordt, zijn de^evards verwoest.
Wat ik hiermede 'escheidenheid wil
zeggen ?Dit, dat ieid en volk moe
ten gaan inzien, «rod om onze zon
den een twist me^erland heeft. Met
Ninivé van weletpeten we ons ver
ootmoedigen. AU in de weg die de
Bijhei ons leert y,°or Nederland het
geestelijk en stcJk heil.
J. G. van B.
Waarom moet het hoek „De Ramp'
zo overhaast worden uitgegeven? Zou
het niet veel mooier zijn een werke
lijk goed boêk uit te geven, met niet
alleen foto's en een voorwoord van
H.M. de Koningin, maar een boek dat
ook uitbeeldt de spontane hulp van
geheel Nederland, het eenzijn dat weer
zo duidelijk gebleken is, de geweldige
offervaardigheid, ja ook de enorme
hulp uit het buitenland, al die dingen
waar je warm van om het hart wordt?
Zou dit ook voor later generaties niet
veel mooier zijn? Of zou de prijs dan
een bezwaar wezen? Het lijkt mij uit
voerbaar.
K. de J.
Geen zand, maar klei
Ik ben het geheel eens met wat ge
schreven werd op 9 Febr. onder mot-
üPolderj°ngens en geleerde heren".
Ik heb ook enige zwakke plekken ge
zien, o.a. ook de Noordendijk bij de ou
de centrale van Dordrecht, een dijk op
het éerste gezicht stevig en sterk, aan
de binnenzijde keurig belegd met ba
saltstenen, maar het 'inwendige is in
hoofdzaak zand. Het is net een appel
die van buiten mooi, doch van binnen
rot is. Klei en rijshout is volgens mij
toch veel beter dan zand, dat spoedig
wegspoelt. Het is m.i. zeer noodzakelijk
aat de waterkeringen aan een strenge
controle onderworpen worden.
bleem verscherpt, of er een middel te
vinden is waardoor althans in de toe
komst een verlies van zovele mensen
levens kan worden voorkomen of tegen-
eegaan. Mij dunkt, dat honderden zich
en de hunnen hadden kunnen redden,
als in ieder een genoegzaam aantal
zwemgordels aanwezig was (rubberban
den met kurkstof gevuld, met een een
voudige verstelbare sluiting en zo ge
schikt voor iedere leeftijd). Dergelijke
gordels zouden zeker meer dan een
kwarteeuw bruikbaar blijven. Zelfs
zou er mee te redden zijn. Bij massa-
fa bricage zouden de kosten de draag
kracht van bescheiden beurzen zeker
niet te boven gaan.
A. R.
Opnieuw: autoveiling
Naar aanleiding van de bevindingen
van A. v. d. H. wil ik mijn ervaringen
mededelen. Ik kocht een auto, die voor
de veiling officieus 1 op 6 zou lopen,
officieel op het podium 1 op 7. Aange
zien ik vol vertrouwen stelde in een ge
zegelde verklaring en in de leiding van
de veiling kocht ik de auto voor ƒ160
meer dan de aangegeven taxatie bij
een verbruik van 1 op 6, Op controle
bleek de auto 1 op 2'A te lopen. Ge
volg: de auto direct terug. Maar mijn
geld kreeg ik niet. Wel werd de auto
zonder mijn medeweten, doch voor mijn
rekening, naar een garage ter repara
tie gebracht. Na de reparatie was het
verbruik tijdelijk 1 op 6, doch nog al-
lijd niet, als volgens het verzegeld rap
port, 1 op 7. Toen de auto mij tegelijk
met een kostenrekening van ƒ70
presenteerd werd. weigerde ik en vroeg
ik mijn geld terug. Tot nu toe echter
tevergeefs. Daarop diende ik een aan
klacht in bij de Justitie, wat tot gevolg
had dat ik de reparatie niet behoefde
te betalen, doch de auto moest ik hou
den, al liep ze maar 1 op 6. Ik had ook
een proces kunnen gaan voeren, waar
bij ik om te beginnen 75 zou moeten
storten bij het Scheidsgerecht, maar
met een kans van nihil, zoals ik bij in
formatie te weten kwam. Onder voor
behoud dat ik de ƒ160, die ik op het
onjuiste rapport boven de taxatieprijs
geboden had. teru^ zou krijgen, heb ik
de auto toen maar geaccepteerd. Terug
betaling van dat bedrag is mij voor zo
goed als zeker toegezegd. Het moet ech
ter nog altijd komen. Soortgelijke er
varingen heb ik ook van anderen gehot"**
A. G. te B.
waarmee de heer Peters (k.v.p.) het eens
was. Hij meende, dat ook thans wel les
in het Fries gegeven kan worden, maar
de heer De Loor, socialistisch gedepu
teerde van Friesland wees er op, dat
het ging om een duidelijke erkenning van
het Fries als officieel, afzonderlijk leer
vak. De heer Roosjen (a.r.) sloot zich
bierbij aan. De laatste was ook van oor
deel, dat de uitdrukking „onderwijzer
van bijstand", die door de minister uit
de wet is gehaald, gerust had kunnen
blijven staan. Bijstand verlenen is nooit
iets minderwaardigs geweest, zo zeida
hij.
Mevr. Fortanier—De Wit (v.v.d.) en de
heer De Loor (p.v.d.a.) drongen er op aan,
de mogelijkheid van inning der school
gelden door onderwijzers te laten ver-
vallen. De heer Gortzak (comm) vond
hierin aanleiding, aan te dringen op het
afschaffen van de schoolgelden. De heer
De Loor wilde ook bepaald zien, dat een
onderwijzer, lid van Gedeputeerde Sta
ten geworden, van rechtswege op non
activiteit komt.
Dan was er nog een kwestie: mevrouw
Fortanier en de heer De Loor bepleitten
een bepaling, tengevolge waarvan een
onderwijzer bij het openbaar onderwijs,
die in beroep komt tegen een straf of
een ontslag, hangende het beroep in het
genot zijner jaarwedde of wedde blijft.
Zij zagen hier een tenacbterstellen van
de „openbare" onderwijzer bij de „Dij-
zondere". De heer Tilanus (c.h.) was het
hiermee niet eens, want, zo zeide hij, de
gevallen liggen geheel anders. Voor bij
zondere onderwijzers is er maar één
beroepsinstantie. Bij het openbaar on
derwijs is de procedure veel ingewikkel
der en langduriger, terwijl er twee be
roepsinstanties zijn, nl. eerst Gedepu
teerde Staten en daarna de Kroon.
Vanmiddag zou minister Cals antwoor
den.
Nieuw dijkgat op Tholen
kon gedicht worden
In de nacht van Woensdag op Don
derdag is op het eiland Tholen weer
een dijk doorgebroken, de zogenaamde
eerste dijk bij het dorp Sint Maartens
dijk. Direct na de ontdekking is men
met de dichting begonnen en men slaag
de er ook in het gat te sluiten.
De dijk, die ter plaatse zeer zwak was
en versterkt was met zandzakken, vorm
de de enige waterkering voor het dorp,
waarin thans nog tweeduizend mensen
huizen. Het water stroomde door een
gat. dat in de versterking was geslagen
en liep reeds de polder in.
Canadese maakt in ons
land radioreportages
Op Schiphol is gisteren een Canade
se radio-redactrice, mevrouw Elsie Ja
ne Gray, aangekomen, op weg naar de
watersnoodgebieden, waar zij opnamen
gaat maken voor e en reportage. Zij
werd op het vliegveld begroet door een
aantal officieren van het Leger des
?eJ Rode Kruis, met wie zij
dadelijk haar werk begon.
Mevrouw Gray is voornemens via
New York terug te reizen en ook daar
een verslag van haar bevindingen de
aether in te zenden.
Advertentie.
Verzacht Uw keeL Verfris Uw f
mond en adem met de smakelijke I
