Om het graf van
een Paard
TSJIANG'S TROEPEN
iwitsaletten
willen graag vechten
Half miliioen man met
goed moreel
UTRECHTS GEZIN HUIST IN
WEINIG MEER DAN HOK
„Rijnvaart voor beslissingen
van grote draagwijdte"
Amsterdams
journaal
EIGENLIJK hebben we liever
breinaalden dan bijvoor-
oeeld wijn", zei het Rode Kruis
bij monde van de Canadese kolo
nel WALTER B. G. REYNOLDS
dezer dagen in een interview
over de hulp in natura aan de
watersnood-slachtoffers.
D
naar
■n ROXV?.
Jagvxq-'
k
DONDERDAG 12 FEBRUARI 1953
DE COURANT—NIEUWS VAN DE DAG
NEW YORK, 9 Febr. Er zijn meer dan een half
miliioen soldaten, matrozen, mariniers en vliegers op
het eiland Formosa, die niet geloven, dat het rijk van
Mao Tse-toen blijvend zal zijn, zo schrijft Harold La-
vine van het weekblad „Newsweek", die kort geleden
van Formosa is teruggekeerd.
Het zijn de mannen, die weigerden zich aan de zege
vierende rode legers over te geven, toen Tsjiang Kai-
sjek van het vasteland van
China werd geveegd, en in
sampans, jonken en motor
boten naar Formosa vlucht
ten. Nu leven zij alleen voor
de dag, dat zij terug kunnen
keren en zij zijn er zeker van,
dat als zij eenmaal vaste voet
in China zouden krijgen, zij
de communisten kunnen ver
slaan.
Dit is geen wensdroom of iets
dergelijks, zij weten, dat zij de
oorlog hebben verloren, omdat zij
in de eerste plaats zichzelf hebben
verslagen. In die dagen was het
nationalistische leger door en door
corrupt. De soldaten wisten niet
hoe te vechten en zij hadden geen
zin om te vechten. Of soldaten.,
het waren jonge mannen, die op
de punt van de bajonet of door
mishandeling werden gedwongen
„dienst te nemen". Zij werden be
handeld als dieren, hun officieren
verkochten hun eten en hun uni
formen op de zwarte markt en het
was weinig verwonderlijk, dat zij
bij divisies tegelijk overliepen.
Die tijd is voorbij. Het is geen
Utopia op Formosa én nog steeds
kan het nationalistische leger vol
gens generaal-majoor Chase, het
hoofd van de militaire hulpver
lening aan Formosa (300.000.000
EEN BRITS JOURNA- j
LIST geeft mij een wijze
levenslesdie ik ter harte g
heb genomen: ..Only
captain's story"!
dollar per jaar), geen hoofdrol
spelen. Maar zij hebben hun lessen
geleerd en toen na het begin van
de oorlog op Korea de V.S. beslo
ten Tsjiang althans niet geheel af
te schrijven (een ogenblik heeft
Washington er zelfs aan gedacht
Mao Tse-toen te erkennen), er
voer men, dat er het een en an
der bij de nationalisten was ver
anderd.
Tsjiang beschikt over tien le
gers, die bestaan uit twee divi
sies en één onafhankelijke divisie,
Hij heeft een corps mariniers, dat
uit twee brigades bestaat en en
kele kleinere eenheden en zijn
marine telt 80 schepen, waaronder
een torpedobootjager, zes escorte-
vaartuigen, zeven mijnenvegers
en een aantal landingsvaartuigen.
Zijn luchtmacht bestaat uit vier
groepen gevechtsbommenwerpers,
een groep, van wat de Chinezen
noemen middelzware bommen
werpers (de Amerikanen zouden
het lichte bommenwerpers noe
men), een groep vrachtvliegtui
gen en drie squadrons verken
ningsvliegtuigen.
Tevens beschikt hij over een
georganiseerde guerillastrijd-
macht, die 31 eilanden voor het
vasteland bezet houdt en van tyd
tot tijd verrassende aanvallen uit
voert. Een keer gelukte het hem
zelfs zich met een divisie gedu
rende drie dagen in China te
handhaven, waarbij zijn mensen
800 gevangenen maakten.
Straaljagers heeft hij nog niet.
maar in de naaste toekomst krijgt
hij ze van de V.S.
Geen blind bevel
Vergelijken wy dit leger met
dat, waarover Tsjiang in zijn glo
riedagen beschikte (5 miliioen
man), dan telt het in cijfers nau
welijks. Maar de gevechtswaarde
is onnoemelijk veel groter.
Een van de opvallende dingen
is, dat de soldaten worden aange
moedigd hun mening te zeggen.
Natuurlijk blijft een bevel een
bevel, maar dit behoeft hij niet
blind op te volgen. Hij kan naar
het doel en de reden vragen en
het met de officieren bepraten.
Het leger heeft nu ook een po
litieke afdeling, dat geleid wordt
door een zoon van Tsjiang Kai-
sjek, luit.-generaal Tsjiang Tsjing-
koeo. De taken van deze afde
ling zijn velerlei. Zij geeft on
derwijs aan de soldaten (analpha-
betisme onder de soldaten komt
dan ook nauwelijks meer, voor) en
voedt hen op in een anti-commu
nistische doctrine zo zelfs, dat
toen de Amerikaanse militaire ad
viseurs op Formosa arriveerden,
25 procent van de tijd der sol
daten aan deze dingen werd ge
wijd. Op verzoek van de Ame
rikanen werd deze tijd met de
helft bekort.
Schieten met scherp
En het belangrijkste: het mo
reel van het leger is hoog. Een
hoge Amerikaanse marine-officier
noemde hen „de best opgeleide
soldaten ter wereld".
Of de officieren even goed zijn
als de soldaten is de vraag. Velen
van hen hebben hun positie aan
de politiek te danken. Ook het
systeem van promotie is weinig
elastisch en doelmatig.
En was Tsjiang's leger op het
vasteland te gedecentraliseerd,
thans is het vaak overgecentrali-
seerd. Er zijn regels en voor-
Zonder water, gas of toilet
UTRECHT, 11 Febr. Wij zijn
de laatste dagen met erger zaken
geconfronteerd geworden, dan de
woningnood. Maar dat er tn
Utrecht een gezin is gehuisvest
in een donker hok van amper 6
meter lang en 1.80 meter breed,
zonder water, zonder gas en zon
der W.C., schreit toch ten hemel.
Dat hok, vroeger een pakhuisje,
is de woning van het echtpaar
Van Loenen aan Achter Claren-
burg 17. De voorkant is niet an
ders dan een deur: de achterwand
bevat een ondoorzichtig raam, dat
met heel veel moeite niet verder
dan 2 decimeter kan worden
opengezet.
En dat geeft dan nog niet veel
frisse lucht. Want die achterwand
komt uit op een soort spelonk,
liggende tussen hoge huizen.
Electrisch licht is er, maar dat
moet dan ook zomer en winter
door branden, anders is het te
donker. Er is geen water. Over
dag als de kantoren van Gemeen
te Werken, aan de overzijde, ge
opend zij'n, kunnen de mensen
daar water halen.
Moeder Van Loenen heeft van
de bescheiden ruimte nog een
zit- een een slaapkamer gemaakt:
een gordijn scheidt de beide ge
deelten.
Vuilnisemmer
Er is ook geen W.C. Daarvoor
wordt een vuilnisemmer gebruikt,
die de gehele dag op straat staat,
maar nu en dan dus naar binnen
moet worden gehaald. Naast de
melkbus, waarin het water wordt
bewaard, staat in een hoek van
de ruimte een kolenzak
Tegen de achterwand heeft de
heer Van Loenen, zo goed en zo
kwaad als het ging, een opklap-
bed gemaakt. Het voor elk huis
houden benodigde materiaal hangt
op verschillende plaatsen aan de
meer dan vochtige wanden.
Tot alle moselijke instanties
heeft de heer Van Loenen zich
gewend om eindelijk eens uit deze
situatie verlost te worden. Tot nu
toe zonder resultaat.
Het echtpaar heeft drie kinde
ren, die buiten wonen en prac-
tisch nooit vader en moeder kun
nen bezoeken. Het is een bijzon
der triest geval, maar het Huis
vestingsbureau staat er machte
loos tegenover. Het zou de men
sen dolgraag aan andere woon
ruimte helpen, maar die is er
vooralsnog niet.
Allan Dulles elief van
Am. geheime dienst
WASHINGTON. 10 Febr.
President Eisenhower heeft van
daag bij de Senaat een verzoek
tot benoeming van Allen Dulles
tot hoofd van de Amerikaanse
geheime dienst ingediend. Allan
Dulles is een broer van de minis
ter van Buitenlandse Zaken,
Foster Dulles. (Reuter)
t A(t»<f+t.eiMe)
KOU, GRIEP. KOORTS
zijn snel en afdoend te bestrijden met:
19.
„Kom mij er maar om vragen, als je meer nodig
hebt," zei hij, „en geef me aan het einde van de
maand eventuele rekeningen Inmiddels zou ik wil
len vragen, wat je denkt van een ritje, zoals van
ouds? Ik heb Strawberry meegebracht, dus zie je,
dat je ten slotte toch je zin hebt gekregen, om
haar op Merrow te hebben."
„Oh!" Scarlet's groene ogen sprankelden. „Mag
ik haar rijden?"
„Natuurlijk wanneer je maar wilt," zei hij
vriendelijk en zag haar slanke figuurtje in de
vroeg invallende duisternis wegspringen.
Detachement Duitsers
deed veel werk
FRANKFORT 11 Febr. Een
detachement van 300 Duitsers
heeft de Amerikaanse troepen ge
holpen bij de bestrijding van de
watersnood in Nederland.
De Duitsers maakten deel
van de compagnieën arbeidsdienst
die aan het Amerikaanse leger
verbonden zyn.
Zij bestuurden de ducks, waar
mee vele mensen uit hun ge-
isoleerde positie zijn gered en ver.
leenden hulp bij het. herstel van
de dijken. Ook verrichtten zij me
dische diensten. (AP).
schriften voor zelfs de kleinste
zaken, die strikt moeten worden
gehoorzaamd. Er is bijvoorbeeld
het voorschrift, dat een batterij
of een autoband niet kunnen wor
den vervangen of zij moeten
achttien maanden en 18.000 mijl
hebben gelopen. Indien een bat
terij leeg is na zestien maanden
en een band begeeft het na 15.000
mijl, staat de auto drie maanden
stil.
Het wordt iets begrijpelijker
als men de verklaring van een
hoge nationalistische officier er
over hoort: „Ik weet. dat het
idioot klinkt. Maar op het vaste
land was het de gewoonte dat
officieren de banden en batterijen
op de zwarte markt verkochten
en daarna de onderdelen van de
auto van de hand deden. Dit is
de enige manier om dit te ver
hinderen."
VERWACHTINGEN VOOR 1953
AMSTERDAM, 11 Febr. „Ik
sta sterk onder de indruk en
besprekingen op internationaal
niveau in 1952 wijzen in deze rich
ting dat het jaar 1953, de inter
nationale Rijnscheepvaart, en daar
door eveneens het Nederlandse
deel van deze tak, voor beslissin
gen van grote draagwijdte zal
stellen".
Met deze woorden begon de heer
L. J, M. Galavazi, directeur van
de Nieuwe Rijnvaart Mij. N.V. in
Amsterdam, Dinsdagavond in
„Polen" zijn beschouwing over de
Rijnvaart voor de leden van de
Sociëteit van Binnenvaartvrien-
den.
„Als verheugend feit. mag ik
constateren," zo vervolgde spreker,
„dat in Amsterdam in brede kring
grote belangstelling bestaat voor
een aan alle eisen aangepast mo
dern overslagbedrijf. Rijnvaart en
overslag zullen hier hand aan hand
moeten gaan om het gewenste
resultaat voor onze haven te be
reiken. De verwachting is, dat
Duitsland in 1953 een ertshoeveel-
heid van 8.500.000 zal importeren."
De sectie stukgoederen wordt
beheerst door twee conventies: de
Zwitserse en de Duisburgse.
Hoewel de afspraken voor het
vastleggen der Rijnvrachten tus
sen de Rijnvaartondernemingen
onderling voor de volle 100% zijn
bereikt, is het teleurstellend, dat
geen resultaten zijn geboekt bij de
besprekingen, welke de Rijnvaart,
zowel met de Duitse spoorwegen,
als met de vertegenwoordigers
van de Noordduïtse zeehavens
heeft gehad.
In een bespreking op 6 Febr.
jl. in Bremen heeft men nog
maals getracht tot een oplossing
van de vraagstukken, welke met
een bepaald spoorweguitzonde-
ringstarief samenhangen, te ko
men. Ook nu bleken de meningen
der partijen zo sterk van elkander
te verschillen, dat de bespreking
zonder enig resultaat moest wor
den afgebroken.
„Wij zullen de strijd moeten
voortzetten," aldus spreker, „in
het belang van de Rijnvaart, maar
ook in het belang van onze zee
havens. We zullen moeten blijven
streven naar een accoord met de
Deutsche Bundesbahn en met de
Duitse havens, alhoewel ik te dien
opzichte eerlijk gezegd, niet te
optimistisch ben."
Werkspoor werkt over
voor Rampenfonds
AMSTERDAM. 11 Febr. Zo.
wel bij de fabriek van Werkspoor
te Amsterdam als te Utrecht wordt
door het personeel gedurende 14
dagen overgewerkt ten bate van
het Naionaal Rampenfonds.
De directie en het college van
commissarissen hebben besloten
dat het op deze wijze voor de
slachtoffers „verdiende" bedrag,
door de vennootschap met een ge
lijk bedrag zal worden aangevuld
De bijdrage, die door werkge
vers en werknemers van Werk
spoor NV aan het Nationaal Ram
penfonds wordt afgestaan, zal al
dus f 400.000 overschrijden.
Gré Brouwenstijn ziek
AMSTERDAM. 11 Febr. We
gens ziekte van Gré Brouwenstijn
zal Donderdagavond 12 Februari
,Aïda" gezongen worden door
Joan Hammond, leading soprano
van de Covent Garden Opera te
Londen.
HET is voor een jurist altijd
goed om met leken te pra
ten. Zo geniet ik steeds van de
vragen, die de chauffeur, van
wie ik rijles heb, mij soms stelt.
Hij is een verstandig man.
Onlangs had hij gelezen over de
schatrijke Amerikaan, die tot
verontwaardiging van zijn wet
tige erfgenamen ziin vermogen
bij testament had bestemd voor
het onderhoud van het graf van
zijn renpaard. „Mag dat nu?" zo
vroeg hij me. „Die man was toch
zeker gek?"
Ik was het met zijn uitspraak
eens. Maar dat is het merk
waardige van de jurist, dat hij
zaken bijna nooit zo eenvoudig
kan oplossen als wij met ons ge
zond verstand zouden denken.
„Mijnheer", zegt dan weer mijn
wagenvoerder, „dat ligt aan
jullie juristen. Daarvan leven
jullie, dat jullie simpele zaken
ingewikkeld maakt."
DAT is een hard en ernstig
verwijt. Het heeft mij
deze laatste weken niet los
gelaten en telkens moet ik aan
dit geval van het renpaardelijke
graf denken. Vast staat, dat wie
een testament maakt „in het be
zit moet zijn van zijn verstande
lijke vermogens". Dat zegt ook
ons Burgerlijk Wetboek in art.
942. Dat geldt niet alleen voor
testeren, maar voor het ver
richten van elke rechtshande
ling, zoals b.v. koop of huur.
Een testament kan zelfs nog
eerder dan een andere rechts
handeling na het overlijden
worden aangevallen op grond
van krankzinnigheid van de-
geen. die die handeling ver
richtte.
Als bijv. iemand iets gekocht
heeft, dan kan na zijn over
lijden slechts beweerd worden:
hij was gek toen hij dat deed.
als öf hij voor zijn dood onder
curatele was gesteld wegens
krankzinnigheid öf de krank
zinnigheid uit de handeling zelf
blijkt- De krankzinnigheid van
een erflater, die een testament
heeft gemaakt, kan echter
steeds worden beweerd en be
wezen, ook buiten het geval van
curatele en buiten het geval dat
de krankzinnigheid uit het tes
tament zelf blijkt. Zo zegt het
art. 502 B.W.
NOU mijnheer", zegt mijn
chauffeur, als ik het hem
zover heb uitgelegd, „dan is er
toch geen kou aan de lucht?
J^OET HET als een
vorm van krankzin
nigheid worden be
schouwd wanneer een
man zijn hele vermogen
bij testament bestemt
voor het onderhoud van
het graf van zijn gelief
de renpaard?
Het is toch krankzinnig om een
vermogen na te laten om een
paardegraf te onderhouden?"
„Ja", zeg ik dan, met de twijfel,
die de jurist betaamt „Het
is natuurlijk wel gek om dat te
doen. maar blijkt daaruit nu
ook dat degene, die die beschik
king maakte, krankzinnig was
toen hij dat deed."
Om mijn twijfel aan hem
duidelijk te maken, lees ik hem
een zinnetje voor van ons aller
leermeester op het gebied van
het erfrecht. Meyers: „Niet bij
iedere geestelijke afwijking zal
men kunnen aannemen, dat de
erflater zyn verstandelijke ver
mogens mist. Wanneer het psy
chisch defect zich tot enkele
bepaalde geestesafwijkingen be
paalt en het individu overigens
geheel normaal is zogenaam
de monomanie dan zal het
testament geldig zijn, tenzij be
wezen wordt, dat de geestesaf
wijkingen op de uiterste wil in
vloed hebben uitgeoefend.
MIJNHEER Asega". zegt
de man achter het stuur,
„ik begrijp die geleerdigheid
misschien niet helemaal, maar
het lijkt me. dat dat hier nu net
het geval is. De overdreven
gekke genegenheid van deze
man voor zijn gestorven ren
paard waarvoor hij nota bene
ook al een standbeeld had op
gericht maakte dat hij ook
nog dit zotte testament naliet."
„Ja, ja", peins ik hardop, „zijn
monomanie was hier dus van
invloed op de erfstelling". En
onderwijl bedenk ik bij mezelf,
hoeveel twijfel er juridisch bo
vendien nog is over de instel
ling van oen stichting bij tes
tament. Maar daarover praat ik
maar niet eens.
„De vraag", zo zeg ik, „is dus
maar, of het nu werkelijk zo
gek is om een vermogen te be
steden voor het graf van een
paard. Is dat gekker dan dat je
er een standbeeld voor opricht.?
En is dat weer zoveel gekkker
dan dat wij standbeelden voor
beroemde mensen oprichten, of
dat Egyptische koningen hele
pyramiden lieten bouwen om in
begraven te worden? De vraag
is: wat is gek?"
WAT IS zó gek. dat het aan
leiding geeft om te zeggen:
de man, die de bepaling maakt
was niet „bij zijn zinnen"? In
het bijzonder waar het betreft
wat er moet gebeuren na
iemands dood hadden en heb
ben de mensen steeds wonder
lijke ideeën gehad. Wij vinden
het heel gek wanneer de ge
woonte en de godsdienst van
een volk met rich meebrengen,
dat de vrouw haar man moet
volgen op de brandstapel,
waarop zijn lyk verbrand wordt.
Maar hele volksstammen heb
ben hier anders over gedacht.
Wij vinden het niet gek. dat
iemand zijn vermogen .r.alaat
voor een wetenschappelijk doel
of het bouwen van een kerk.
Toch hebben de wettige erfge
namen dergelijke beschikkingen
meermalen aangevallen, zij het
gewoonlijk zonder succes.
DE MOEILIJKHEID is eigen
lijk het gevolg van het ge
hele idee erfrecht, dat te aiien
tijde een dubbele oorsprong
heeft gehad. Enerzijds is het
ontstaan uit de gedachte, dat
het eigendom van de familie in
de macht daarvan moest blij
ven. Anderzijds is vooral het
testamentaire erfrecht gegroeid
uit het verlangen van de mens
om .na zijn dood voort te be
staan, hetzij in zijn kinderen,
hetzij in de instellingen, die hij
stichtte. Is het nu zo gek, dat
iemand, die zijn gehele ver
mogen had verdiend uit de som
men, die hij won met zijn ren
paard, zijn dankbaarheid jegens
dit paard in een blijvende ver
ering wilde omzetten? Is het
gekker dan dat je een ver
mogen kunt verdienen met een
renpaard?"
„Mijnheer", zegt mijn chauf
feur, „geloof u mij nou maar,
het is gek en het blijft gek!"
En ik ben bereid om hem ge
lijk te geven.
ASEGA
DE 82-jarige Amerikaanse
heer JOHN VAN NOS-
TRAND DORR heeft het
Amsterdamse bureau ver
kiezingen en burgemeester
d'Ailly persoonlijk voor een
probleem geplaatst.
Deze chemicus, die aan het
hoofd staat van een groot inge
nieursbureau in de V.S., is niet
alleen van Nederlandse afkomst,
maar tevens een groot vriend van
ons land. Al sedert decennia
komt hij ieder jaar hierheen en
zwerft dan wekenlang door het
land.
Reeds jarenlang heeft zijn bu
reau een vestiging in Nederland.
Onmiddellijk na het bekend
worden van de eerste berichten
over de ramp, die ons land ge
troffen heeft, belde de heer Dorr
uit zijn woonplaats Westport
(Connecticut) de directeur van
het bureau op.
„Ik wil van dag tot dag op de
hoogte gehouden van de toe
stand", zei hij. Zulks geschiedde,
en men maakte ook melding van
de verkiezingsactie, waarbij de
hoofdstedelingen, via de bij hen
thuis gepresenteerde stembus de
stem van hun hart ten bate van
de getroffenen kenbaar kunnen
maken.
„That's swell", vond de heer
Dorr, „ik wil meestemmen". En
hij stuurde telegrafisch 650 dol
lar aan zijn Amsterdamse bureau.
U kunt niet stemmen, zei de
gemeente, want deze actie om
vat alleen de kiezers van Am
sterdam. Stuurt u het bedrag John
maar direct aan het Rampen- steentje bij san de ».*f5kIezl5f*ra®tif"
fonds.
De Amerikaan gaf echter geen
krimp. Meekiezen en een échte
oproep of anders geen geld
Twee dagen lang heeft men bij
de gemeentelijke overheid aan XT
het probleem gedokterd. Toen TV, GLle^sa c?eza1,t,AlA,N.e= eF"
- Van land. Z. Exc. NICOLAS G.
LÉLY, d:e voor korte tijd in zijn
had men het gevonden. John Van
Nostrand Dorr wordt Amster
dams eerste „ere-kiezer".
Het is overigens niet de eerste
maal dat deze Amerikaan in on
ze hoofdstad van zich deed spre
ken. Deze vriend van Amsterdam
was verleden jaar de eerste, die
inschreef op de Amsterdamse
woningbouwlening.
Een ui©uw leven
vaderland vertoeft, zal bij zijn
terugkeer drie goede vrienden
van hem niet meer ontmoeten.
Zij zijn tijdens zijn afwezigheid
gestorven dr, ALEXANDER
LOUDON, mr. MARTINUS NIJ-
HOFF en MARIUS CORNELIUS
VAN HOUTEN.
Met dir. Loudon was de heer
Lély jaren geleden in Washing
ton reeds bevriend. Op de ver
maarde oude-
jaarsavond-
parties van dr.
de trompettist JIMMY ZITO ein
digde enkele maanden nadat het
was gesloten. Later gingen ge
ruchten, dat zij met een jonge
Nostrand Dorr Is een uniek soort Amsterdammer. Hij droeg zijn
ij san de „verklezings-actie" voor het Rampenfonds, maar wilde
dan ook als volwaardig hoofdstedeling erkend worden. Dat is voor een
Amerikaan een merkwaardig privilege. Toch heeft hij zijn zin gekregen.
Zie: Amsterdams Erekiezer.
j Drie vrienden verloren lolTcraTI'zou milön "Sml
vloot van ongeveer een miliioen
ton, die op het ogenblik onder
vele vlaggen vaart, in Monaco
willen laten registreren. In dit
vorstendom wordt namelijk geen
belasting betaald.
Er is echter een maar. Volgens
verdrag met Frankrijk mag er
in Monaco slechts 40.000 ton aan
scheepsruimte worden gere
gistreerd.
Gegriefde Bacchus
Hoe ..belangrijk de tikkende
pennen ook mogen zijn, aan de
betekenis van de wijn vóór de
mens is daarmede ongetwijfeld
te kort gedaan.
Een wijnkopersfirma vertelt
mij „uit ervaring" het bedrijf
is precies 220 jaar oud dat
een glas wijn juist in tijden
van rampspoed buitengewoon
nuttig kan zijn. Bovendien kent
de Nederlandse pharmacopee
Malaga en sherry als medicinale
wijnen. Portwijn heeft opwek
kende eigenschappen en hetzelf
de geldt voor een warme wijn-
groc, die men van de niet-zoete
wijnen kan bereiden.
Men stelt vast, dat de Neder
landse wijnhandel gaarne zal
medewerken om een doelmatige
distributie van de geschonken
wijnen te bewerkstelligen en cat
een en ander hopelijk op korte
termijn in overleg met de ge
meentebesturen zal geschieden.
Ik sluit mij daarbij van harte
aan.EN PASSANT
(Advertentie)
JUNE HAVER stapte enkele
dagen geleden uit een grote
carrière in de filmwereld in het Loudon ontbrak
rustige klooster van de liefde- hS nooit Hun
Achter zich liet het 26-jarige h ™Swde"?ch
danssterrstje een druk leven en t-, h...
een salaris van 3500 dollar per Met dl dicWr-
week. Voor haar ligt een leven JJet dei dichte.-
van opoffering, van zorg voor rvii'1J Vv
wezen en verpleging van zieken, r"" T ii„ „oi„
Maar voor haar gevoel geeft ÏVtt
zij weinig op. Haar huwelijk met "®fyin Kunst-
rio trnmnpttki .TTivnvrv 7.TVD oin_ broederlijke ivicoias Vj. L.eiy
tandarts zou gèan trouwen. Maar
in 1949 stierf hij na een korte
ziekte.
In November van het vorige
jaar voltooide June Havsr haar
laatste film, een musical comedy.
Kort daarop gingen er reeds ge
ruchten, dat zjj kloosterzuster
wilde worden. Zij heeft nu be
sloten.
Ontbrekende gastvrouw
5 Zuidafrikaanse ambassade
aan de Alexander Gogelweg
in Den Haag is sedert enkele
weken zonder gastvrouw.
Mevrouw EMMA HOOGEN-
HOUT—MULLER, de echtgenote
van Z. Exc. P. I. Hoogenhout,
heeft een aandoening aan de
bronchiën en wordt in het dia-
conessenhuis Bronovo verpleegd.
Deze week hoopt zij het zieken
huis te verlaten. Zij verlangt
naar het voorjaar en de zomer.
aard. Nijhoff
vertaalde poëzie van de gezant
uit het Grieks in het Nederlands.
De kolonel der Koninklijke
Marechaussee, b. d. Van Houten
was in 1948 belast met de zorg
voor prins George van Grieken
land, toen deze de troonsbestij
ging van koningin Juliana bij
woonde. Verleden jaar werd hij
benoemd tot commandeur in de
Phoenix Orde van Griekenland.
Nieuw handelsverdrag
Zijne Excellentie Lély was
naar Griekenland ontboden om
aanwezig te zijn bij de bespre
kingen over de vernieuwing van
het verleden jaar gesloten han
delsverdrag tussen Griekenland
en Nederland. De onderhande
lingen. die leidden tot het be
staande verdrag, werden destijds
in Den Haag onder zijn leiding
gevoerd en men stelde nu dus
prijs op zijn deskundig oordeel.
Als groot vriend van Neder
land was de heer Lély zeer
schokt door de berichten, die
hem over de overstromingen be
reikten. Hij was een der eersten
die in een boodschap aan onze
resering van zijn medeleven
bliik gaf. Het vliegtuig
Grieken, die hulp kwamen bie
den, kwam hij uitgeleide doen.
Spel om Monaco
KORT geleden werd bericht, dat
de Griekse reder ARISTO-
TELES SOCRATES ONASSIS
de meerderheid van de aandelen
van het Casino te Monte Carlo
had verworven en zelfs, dat hij
van plan was deze internationale
speelgelegenheid te sluiten.
Helemaal juist is dit niet:
Onassis bezit ongeveer 300.000
van het miliioen aandelen van
het Casino en kort geleden nam
hij een pakket van 30.000 aande
len van de vorst van Monaco
Over.
Daar vele kleine aandeelhou
ders vrijwel nooit aan de aan
deelhoudersvergaderingen deel
nemen, betekent dit, dat zijn wil
wet is.
Onassis heeft evenwel meer
Ondanks haar tegenzin in Lewis' onverwachte
maar misschien geheel onwillekeurig was zij er
nog altijd enigszins wrevelig over, dat Sir Francis
het kind in hun huis had gebracht en het als een
van hen had grootgebracht. Naar haar mening zou
Sir Francis Scarlet nooit in zijn gezin hebben
moeten opnemen en haar voorrang verlenen boven
zijn wettige kleinkind. Frankie.
Lewis begreep diit in vrijwel zijn eerste gesprek
verschijning in hun leven kon Scarlet toch met Miss Malfrey na Scarlet's plotselinge thuis-
begrijpen, waarom haar Tante Prissy zich als van-
zelfsprekend in de meeste aangelegenheden om
voor zij trouwt, of meerderjarig wordt. Ik hoop,
dat Scarlet maar vroeg trouwt. Zy is een type.
dat spoedig haar plaats in het leven moet innp-
men, voor zij de gelegenheid heeft dwaasheden
te begaan".
„Maar zij is nog een kind!" riep Lewis uit,
waarbij zich voor zijn geest het beeld voordeed
van Scarlet, zoals hij haar kende een slank
meisje, da: er op uit was, om hem het leven moei-
advies tot hem wendde. Miss Malfrey was zonder
de autocratische beslissingen van Sir Francis,
waaraan zij zich kon refereren, een beetje stuur
loos. Lewis was de man. die aangewezen was, om
hun belangen te behartigen en het was veel ge
makkelijker. om met hem rechtstreeks te onder
komst, ofschoon zij dergelijke opvattingen nooit lijk te maken „Ze zal nog in geen jaren aan een
uitte en er zich misschien niet eens zelf van be- huwelijk denken."
wust was.
Lewis maakte zich ongerust over haar onwetend
heid betreffende haar werkelijke positie op Mer
row en hij vond, dat haar tante verplicht was. haar
met haar geschiedenis bekend te maken. Maar
„Als zij behoorlijk gekleed is. zal zij een zeer
markant persoontje zijn. Haar vriendin. Miss
Clare, zal zich met haar garderobe bemoeien en
haar meenemen in gezelschappen. Zij kent zeer
veel mensen. Ik verzeker u. kapitein Fettridge, dat
handelen dan met de oude Mr. Pennyfeather, die kant van Tante Prissy.
hier stuitte hij op een onverwacht verzet van de hoe eerder Scarlet's toekomst verzekerd is. des te
bovendien overstelpt was door zijn eigen drukke
zaken in Londen. Daar zij haar gehele leven ge-
Zijn geduld tegenover haar scheen alleen maar
met ontevredenheid beantwoord te worden en zy
had altijd een onaangenaam antwoord gereed, dat
minstens zo scherp was. als die van Scarlet, maar
waarop hij nooit antwoordde met het lichte sar-
:asme, dat hij tegenover Scarlet soms bezigde.
„Ik zou nooit met Scarlet over zo iets kunnen
spreken", zei zij. terwijl haar met juwelen bezette
amuletten trilden van agitatie. „Ik heb het kind
beter het voor iedereen zijn zal.
Lewis begreep, dat Tante Prissy by na iedere
echtgenoot voor haar nichtje welkom zou heten,
mits hij haar maar zo gauw mogelijk van de ver-
altijd behandeld, alsof zij Frankie's volle zuster antwoordelijkheid zou ontheffen en haar een te-
was en ik heb haar als zodanig leren beschouwen, huis verschaffen.
Daar mijn vader geen aanleiding vond, om haar in
te lichten, is dat een zaak voor de voogden"
Hij voelde zich voor het meisje vaag]ijk ongerust.
Voor hem was Scarlet nog een van zijn leerlingen
woon was geweest, om in alles
„Maar u zult het toch wel met mij eens zijn, en het scheen hem toe, dat zij nog heel wat te leren
Sir Francis Miss Malfrey", zei Lewis, haar ernstig aankijkend, had.
afhankelijk te zijn, vond Miss Malfrey het dood- „dat de betreffende mededelingen, als zij van uw
eenvoudig om Lewis' autoriteit zonder verder kant kwamen haar minder pijnlijk zouden treffen.
vragen te accepteren en was al dankbaar, dat zij m,_44- 4 1441 4--'*-*■
zelf geen beslissingen behoefde te nemen.
Zij was de positie van kind in het huis haars
vaders nooit te boven gekomen en dus was het
nauwelijks te verwonderen, dat zij weinig of geen
zeggenschap over haar oudste nichtje had.
Lewis zag al spoedig, dat Tante Prissy geen
werkelijke genegenheid voor Scarlet had. Zij was
een gc»ede vrouw en wilde graag haar plicht doen,
Hij wist, dat het aan hem overgelaten zou zijn,
om aan Scarlet de waarheid over haar zelf te
Ten slotte bent u haar tante en zij is grootgebracht vertellen. Het was duidelijk, dat Miss Malfrey er
in de opvatting, dat Merrow haar thuis is. U bent
degeen, die als natuurlijk aangewezen is, om haar
die dingen te vertellen."
„En ik weiger het absoluut", ze: Tante Prissy
met meer vastberadenheid, dan hij nog ooit van
haar gezien had. „Hel zou het leven voor ons bei
den hier zeer moeilijk maken. Wal my betreft, zou
ik willen voorstellen, dat haar niets gezegd wordt
niet aan dacht, om hem daarin behulpzaam te zijn
en Lewis had allang ontdekt, dat de oude mr.
Pennyfeather een zwakkeling was. Hy was gemak
kelijk van zijn stuk te brengen en de gehele aan
gelegenheid van Sir Francis' testament had hem
door de daaraan verbonden complicaties al hoofd
brekens genoeg gekost.
Lewis dacht aan deze dingen, toen 'hij al spoedig
na Nieuwjaar eens naar Londen was gegaan, om
verschillende dingen met de oude advocaat te be
spreken. Er werd juist een vrouw uit mr. Penny-
feather's kamer gelaten en Lewis kreeg een glimp
van fijne, buitengewoon mooie gelaatstrekken en
lange vragende ogen. die hem op de een of andere
man:er bekend voorkwamen.
„Het is mij net, of ik dat gezicht ken", zei hy,
toen Mr. Pennyfeather's deur achter hem gesloten
was.
„Dat zal wel waar zijn", zei de advocaat droog
jes. „Dat was Wanda Cray, de actrice".
„Natuurlijk!" zei Lewis. Hij had haar verschil
lende malen op het toneel gezien en was altijd
getroffen geweest door haar persoonlijkheid. Zij
moest al aardig naar de veertig lopen, maar haa
nog steeds die jongemeisjes-charme die haar bij
het publiek geliefd maakte.
Mr,. Pennyfeather keek Lewis scherp aan. Zijn
vorige cliënt scheen hem in de war gebracht te
hebben en hij wees Lewis een stoel met een hand,
die lichtelijk trilde.
„Wanda Cray, als u het nog niet weet, is Scar
let's moeder", zei hij.
Lewis trok de wenkbrauwen op.
„Neen, dat wist ik niet", zei hij langzaam. ,.Ik
heb Sir Francis nooit gevraagd, wie haar moeder
was".
Dus was de gedachte, dat zij hem bekend voor
kwam. iets meer geweest, dan het herkennen van
de gelaatstrekken van een bekende actrice. Er
was iets ia die lange vragende ogen geweest en
in die hel rood gekleurde mond. dat hem nog op
ander wijze aan iemand herinnerde.
„Ik hoop, dat zij niet van plan is, om moei
lijkheden te maken, nu haar toelage opgehouden
is", zei hij.
„Neen", Mr. Pennyfeather schudde het hoofd.
„Zij wilde zich in verbinding stellen met Scarlet.
Naar ik meen begrepen te hebben, niet om haar
als dochter te erkennen. Zij is er heus niet op
gesteld, om te adverteren, dat zij al een grote
dochter heeft. Ik geloof echter, dat zij denkt, dat
het kind haar van nut zou kunnen zijn".
(Wordt vervolgd).
ruik maar eens
Qeen wonder datiedereen zegt: