Bradley tegen blokkade van de
Chinese kust
Reeds in 1940 werd theoretisc
voor onze dijken ingezien
Arbeiders aan
lilliputters
de dijk zijn als
EISENHOWER OVERWEEGT EMBARGO
Koningin Juliana landt per
helicopter in St. Annaland
Spoedig EgyptischEngels
accoord verwacht
Het
weer
Plan Sc human
in actie
Onze positie
verduidelijkt
Commissie zal thans vraagstuk van
de zeegaten gaan bezien
OPENHARTIG VERSLAG VAN
MR. ALGERA
DONDERDAG 12 FEBRUARI 1953
108e JAARGANG No. 35266
Zeedijken hoger of
zeegaten dicht
De regering was in haar antwoord
aan de communisten de gehele middag
zeer ad rem, waar tegenover stond, dat
de communisten het niet opgaven om
met allerlei motieven weer het spreekge
stoelte te beklimmen en hun spreektijd
wisten te rekken door maar te praten,
ondanks het hoongelach dat van de pu
blieke tribune en uit de Kamer opklonk
vanwege de ongerijmdheden die zij naar
voren brachten. Zelfs professor Romme,
die een doodonschuldige motie aan de
ordehad gesteld, waarin aan alle be
vriende regeringen en volken de dank
van Nederland voor de spontane hulp
aan ons land werd uitgesproken, moest
het ontgelden. Op het laatste moment,
nadat de voorzitter al een waarschuwing
aan het adres van de heer Gortzak had
gericht, vloog er nog een hatelijkheid
Gortzak en de
Chinese projecten
uit de mond van deze aartsdemagoog
door de Kamer, aan het adres van de
katholieke afgevaardigde. Romme een
motie, dan de communisten ook een
motie. Er werd hun echter dat is het
beproefde parlementaire recept het
volle pond gegeven: hoofdelijke stem
ming, waarbij de motie vanzelfsprekend
sneuvelde, omdat zij volkomen irreëel
was. daar zij tot bepaalde hoogten inte
grale schadevergoedingen voorstelde,
waaromtrent nog niets te regelen valt.
De gehele middag had het debat ech
ter een levendig karakter, waartoe de
communisten ongewild hun portie heb
ben bijgedragen. Er waren, zoals dat bij
dijkdoorbraken pleegt te gebeuren,
vele stromingen en tegenstromingen,
deels verraderlijke, deels verrassende,
temidden waarvan het regeringsbeleid
alleen maar sterker naar voren kwam.
In de voortreffelijke uiteenzetting van
de minister van Waterstaat, mr. Algera.
die volgde op wat dr. Drees had ge
zegd, werd het debat overheerst door
een grote vloed van exacte gegevens en
argumenten die uit het spuigat der re
gering te voorschijn kwamen. Vooral
wat minister Algera vertelde over de
oorzaken van de ramp en de zeer uit
voerige gegevens die hij verschafte
over het zeldzaam natuurgebeuren in
de nacht van 31 Januari op 1 Februari,
werd het duidelijk, dat men zich tot
in de hoogste waterstaatkundige krin
gen toe niet bewust had kunnen zijn
van de reële risico's die Nederland met
zijn huidig dijken- en zeegatenstelsel
loopt.
Deze risico's waren n.l. tot voor de
fatale nacht zuiver theoretisch. Nooit
waren de waterstanden zo hoog ge
weest. zo lang de Waterstaat over cij
fers daaromtrent beschikt. Door de ge
gevens van de minister is echter wel
duidelijk komen vast te staan, dat de
mogelijkheid, hoe theoretisch ook, de
genen die in zijn departement de top
leiding hebben, al jaren lang niet is
ontgaan.
Reeds in de Memorie van Toelichting
voor de begroting van 1951 werd er
duidelijk op gezinspeeld. Zo duidelijk,
dat de Kamers daarin wel degglijk dat
hadden kunnen lezen, wat hun nu door
de harde praktijk duidelijk is geworden.
In dezelfde passage van de Memorie van
Toelichting wordt, aan de hand van
reeds voor de oorlog ondernomen be
studering van het gehele probleem der
stormvloedstanden in de bovenrivieren,
uitgegaan van nieuwe criteria, die voor
de dijkprofielen moeten worden gesteld.
Door de inzichten die de wetenschap
ons in deze tijd heeft gegeven omtrent
de krachten die theoretisch mogelijk
moeten worden geacht, wanneer water
en wind in hun volle sterkte op onze
dijken drukken, was toen reeds in de
kamerstukken gepubliceerd, dat de vei
ligheid in de lage landen nieuwe plan
nen noodzakelijk maakte., die door de
oorlog nog niet uitgevoerd hadden kun
nen worden. Een hele reeks eilanden
plannen zijn er naar aanleiding van dat
studiewerk ontstaan, waarin reeds aan
stonds was geadviseerd om de kruins
hoogte van de betreffende dijken te ver
hogen en de Hollandse IJssel af te slui
ten.
Er zijn dus thans andere criteria dan
die, welke ook de grote professor Lorenz
technische werken kunnen permitte
ren, is thans wel in een bijzonder
scherp daglicht komen te staan.
Tegen deze verdrukking in leven
wij al eeuwen. Rampen als die, welke
ons thans getroffen heeft, zijn er de
oorzaak van, dat wij en vermoedelijk
ook anderen ons deze reële positie
weer eens terdege bewust worden.
volgde, die zich nog uitsluitend op de
historische gegevens omtrent de water
standen baseerde, zo zei de minister. En,
al kunnen wij niet alle risico's wegne
men, en nog minder de hand des Heren
keren, wij zullen toch moeten doen wat
wij kunnen, om het gevaar te bezweren,
zeker, nu het zelfs een practisch gevaar
is gebleken.
Hoewel de minister er op vertrouwt, dat
bij de springvloeden dia ons bij de huidi
ge situatie nog te wachten staan, geen
samenloop van spring- en stormvloeden,
plus een windrichting die, over de vol
le lengte van het gehele Noordzee-bas-
sin juist tot in de fatale hoek bij het
Kanaal opdrijft, en een windkracht die
bij vloed zijn hoogtepunt vindt, meer
zullen voorkomen, moest hij toch eer
lijkheidshalve bekennen, dat er nog
wel een ongelukkige omstandigheid bij
had gekund, die ongetwijfeld de ramp
nog groter had gemaakt.. (Hfj zinspeel
de daarbij kennelijk op een hoge wa
terstand op de rivieren).
(Vervolg op pag. S vijfde kolom)
Met man en macht wordt gewerkt
om het gat te dichten, dat in de
hoofddijk van Bergen op Zoom
vaar het eiland Tholen geslagen is.
Deze luchtfoto toont overduidelijk
hoe enorm groot de bres is,
die het wilde water geslagen heeft.
Aan beide zijden van het gat
heerst thans grote bedrijvigheid en
men gebruikt draglines om het
zand te verplaatsen, maar de hon
derden arbeiders zijn als lilliputters
vergeleken bij het enorme dijk-
licliaam en de onafzienbare water
vlakten.
Thunderjet van Volkel
verongelukt
Omstreeks 12.15 uur gistermiddag is
:en Thunderjet-straaljager, van de
vliegbasis Volkel, bij het vliegveld
Giitersloh, gelegen ten Noorden van Pa-
derborn (Duitsland), verongelukt, waar
bij de 23-jarige sergeant-vlieger H. Th.
H. J. Sanders, uit Nijmegen, het leven
verloor.
De vlieger kreeg, tijdens een oefening
op geringe hoogte met motorstoring te
kampen en probeerde een noodlanding
te maken Deze noodlanding echter had
een ongunstig verloop. Toen men de
Thunderjet bereikte, bleek de vlieger
eeds te zijn overleden.
President Eisenhower zal naar te Washington, volgens A.P., verwacht wordt bin
nenkort de bondgenoten verzoeken zich bij een Amerikaans besluit om een em
bargo te plaatsen op alle goederen, die voor China bestemd zijn, aan te sluiten.
Eisenhower overweegt de maatregel in plaats van de riskante blokkade, die door
verschillende autoriteiten is voorgesteld, maar bij de bondgenoten grote onrust
heeft verwekt. Van gezaghebbende zijde is gisteren door Reuter te Washington
vernomen, dat Eisenhower's raadgevers pogen bepaalde stromingen in het Con
gress, die aansturen op een onmiddellijk ingaande blokkade van communistisch
China, tot bedaren te brengen. Van betrouwbare zijde wordt vernomen, dat gene
raal Omar Bradley, voorzitter der Amerikaanse commissie van stafchefs, zich
Dinsdag, in de besloten zitting der commissie voor Buitenlandse Zaken van de
Amerikaanse Senaat, heeft uitgesproken tegen een Amerikaanse marineblokkade,
daar dit z.i. het gevaar van een wereldoorlog met zich zou brengen.
Het aanhouden van
Russische schepen
H. M. de Koningin heeft gisteren een
bezoek aan de gemeente St. Annaland
gebracht. Kwart voor drie landde de
helicopter met de hoge gaste aan boord
op het Schoolplein. Hare Majesteit
droeg een bruine bontmantel met
hoofddoek en waterlaarzen. Zy werd
begroet door burgemeester F. M. Boo
gaard, waarna notaris A. J. Bierens.
dijkgraaf, aan Haar werd voorgesteld.
Te zelfder tijd vertoefden in deze ge
meente de chef van de Sociale Dienst
en de particuliere secretaris van burge
meester Jean Paul David van Mantes,
een stadje ten Zuiden van Parijs. Ook
zij werden aan H.M. de Koningin voor-
Koningin Juliana in gesprek met de burgemeester van
St. Philipsland.
gesteld, evenals de burgemeester van
St. Maartensdijk, D. C. Bouwense.
Vervolgens begaf het gezelschap zich
naar de nabijgelegen Rode Kruispost
De burgemeester zette de ontwikkeling
van de rampspoedige nacht uiteen.
Dijkgraaf Bierens en de heer Kant van
Rijkswaterstaat gaven een uiteenzetting
van de situatie van het ogenblik, voor
zover het de dijken van de St. Anna-
landse waterkering betrof.
Vervolgens onderhield Hare Majes
teit zich nog enige tijd met de Fran
se afgevaardigden, die door de burge
meester van Mantes naar het ge
troffen gebied waren gestuurd, om de
helpende hand te
bieden.
H. M. was door
deze Franse bij
stand zeer getroffen
en verzocht beide
heren de burge
meester en bevol
king van Mantes
voor dit spontaan
medeleven dank te
zeggen. Daarna ver
trok H. M. met bur
gemeester Bouwen
se per auto naar St.
Maartensdijk.
Eerder op de dag
had H. M. de Ko
ningin een bezoek
gebracht aan Schou-
wen-Duiveland. Na
een bezoek aan het
R. K. Ziekenhuis te
Zierikzee, waar de
Koningin sprak met
de moeder-overste,
begaf Zij zich naar
de trouwzaal van
het stadhuis, waar
men Haar voorstel
de aan kolonel Van
Waning, comman
dant van de mari
tieme strijdkrachten
op Schouwen. De
Koningin heeft ver
volgens Zierikzee
bezichtigd en zich
op straat met ver
scheidene omstan
ders onderhouden.
Daarna heeft Zij
St. Annaland., St.
Maartensdijk,
Scherpenisse en St.
Philipsland bezocht.
De Verenigde Naties hebben haar
leden-staten in 1951 aanbevolen de
uitvoer van alle goederen naar het
Chinese vasteland die in de oorlogs
industrie kunnen worden verwerkt
stop te zetten. Sindsdien is in het
Amerikaanse Congress herhaaldelijk
de klacht geuit, dat Groot-Brittannië
en andere Amerikaanse bondgenoten
dergelijke goederen naar communis
tisch China zijn blijven verschepen.
De Britse ambassade te Washington
herhaalde gisteren, dat Groot-Brit
tannië geen voor oorlogsdoeleinden
van belang zijnde goederen naar com
munistisch China zendt
Van bepaalde diplomatieke zijde is er
te Washington op gewezen dat een
Amerikaanse marineblokkade in. feite
tegen de scheepvaart der verbondenen
zou zijn gericht, daar communistisch
China vrijwel geen koopvaardijvloot be
zit. Door een Amerikaanse marineblok
kade zouden ook Russische schepen
worden getroffen, die thans in de ha
vens Dairen en Port Arthur voor com
munistisch China bestemde goederen
Rusland verbreekt
de betrekkingen
met Israël
Het officiële Russische persbureau
Tass heeft vanochtend gemeld dat de
Sovjet-Unie de diplomatieke betrekkin
gen met de staat Israël heeft ver
broken.
De Russische minister van Buiten-
Ij'io.fc Zake», Vishinsky, neefl de Is
raëlische gezant te Moskou, Samuel
Eliahsiv, mededeling gedaan V3n dit
besluit. Het Russische gezantschap in
Tel Aviv wordt gesloten en Vishinsky
heeft de Israëlische gezant verzocht
Moskou onverwyld te verlaten.
In een nota, die gisteren aan de Is
raëlische gezanten te Moskou werd over
handigd en die in alle Moskouse bladen
stond afgedrukt, verklaart de regering
van de Sovjet-Unie dat de bomaanslag
van 9 Februari op de Russische legatie
te Tel Aviv een bewijs vormt dat in Is
raël „de elementaire voorwaarden vooi
normale diplomatieke werkzaamheden,
van Russische diplomatieke vertegen
woordigers van Israël, ontbreken."
Tevoren werd in een uitzending van
radio Moskou de Israëlische politie er
van beschuldigd dat zij de bomaanslag
te Tel Aviv oogluikend had toegela
ten.
De verontschuldigingen van de Israë
lische regering na de bomaanslag, aldus
radio Moskou, zijn in tegenspraak tot
bet feit, dat vertegenwoordigers van de
Israëlische regering meerdere malen
rechtstreeks hebben deelgenomen aan
„het opzwepen van de haat tegen de
Sovjet-Unie en het aanzetten van vijan
dige daden t.a.v. Rusland.
Alleen werkbezoeken
van de Koningin
Koningin Juliana heeft besloten dit
jaar geen bezoeken af te leggen, welke
met feestelijkheden gepaard gaan. Zij is
voornemens alleen werkbezoeken t«
brengen bij voorkeur in de door waters
nood getroffen gebieden.
lessen. Men meent, dat generaal Brad
ley. hierin vermoedelijk gesteund door
de Amerikaanse stafchefs, voor de com
missie voor Buitenlandse Aangelegen
heden van de Amerikaanse Senaat heeft
uiteengezet dat het aanhouden van Rus
sische schepen door Amerikaanse oor
logsbodems als een „oorlogsdaad" zou
kunnen worden uitgelegd. Autoriteiten
te Washington wijzen er ook nog op dat'
indien Groot-Brittannië zich tegen een
blokkade van het Chinese vasteland zou
verzetten, het voor de Verenigde Sta
ten nauwelijks mogelijk zou zijn Britse
schepen te beletten hun normale vaart
op Hongkong en Zuidchinese havens
voort te zetten.
(Telefonisch van onze Londense
correspondent)
Er kan nu ieder ogenblik verwacht
worden, dat Engeland en Egypte het
eens zullen worden over de wüze, waar
op onafhankelijkheid zal worden ver
leend aan de Soedan, Eden. die Londen
had verlaten voor een korte vacantie.
keerde gisteren voor enige uren naar
Westminster terug om deel te nemen
aan een kabinetsvergadering in Chur
chill's vertrek in het Lagerhuis. Van
daag komt het kabinet wederom bijeen.
De kabinetszitting van gisteren werd
gevolgd door een spoedvergadering van
de conservatieve fractie.
Ofschoon geen communiqué werd ge
publiceerd omtrent deze bijeenkomst,
kan worden aangenomen, dat Eden, die
vergezeld was van zijn onderminister
voor Buitenlandse Zaken, zijn partij
heeft ingelicht over de besprekingen,
die sedert lange tijd hebben plaats ge
vonden tussen generaal Naguib van
Egypte en de Britse ambassadeur in
Cairo. Er heerste de laatste dagen grote
en waarschijnlijk gegronde bezorgdheid
onder conservatieve Lagerhuisleden, die
vreesden, dat de Britse regering aan-,
zienlijke concessies had gedaan aan
Egypte. De spoedvergadering van giste
ren was ongetwijfeld bedoeld als een
poging de conservatieve gemoederen te
sussen.
De voornaamste geschilpunten tussen
Engeland en Egypte over de Soedan
waren de volmachten te verlenen aan
de Britse gouverneur voor het bescher
men van de politieke rechten van de
Zuidelijke Soedan, en het tempo, waarin
het ambtelijke apparaat van de Soedan
behoort te worden overgenomen door de
Soedanezen zelf.
Verwachting tot Vrijdagavond:
Zwaar bewolkt met plaatselijk eni-
:o sneeuw. Matige tot krachtige en
langs de kust mogelyk nu en dan
harde wind tusse» Noord en Noord-
Oost. Temperatuur om het vriespunt
tot lichte vorst.
Zon: 817.50. Maan: 7.43—17.16.
Temidden van een reeks rampzalige
gebeurtenissen en alarmerende
berichten heeft zich deze week
bijna onopvallend de stichting voltrok
ken van de gemeenschappelijke markt
voor steenkool en ijzer spoedig ook
voor staal en staalproüucten van de
zes landen, die zich aaneengesloten, heb-
b-'h te; de Kolen en Staal Gemeenschap.
Na langounge on moeizame onderhan
delingen en minutieuze voorbereidingen
heeft het Plan-Schuman dus een belang
rijk begin van verwezenlijking gevon
den. Het kan niet anders dan tot zeer
grote voldoening en hoop voor de toe
komst stemmen, dat
dit mogelijk is ge
bleken in een tijd,
waarin het oude
nationalistische sen
timent in verschil
lende Europese lan
den weer met nieu
we kracht schijnt
te ontwaken.
Voor de eerste maal in de geschiede
nis hebben zes Europese landen vrij
willig afstand gedaan van een deel van
hun souvereiniteit op economisch gebied
en zich geplaatst^ onder het gezag van
een supranationale hoge autoriteit, be
kleed met werkelijke macht. Men zal er
misschien goed aan doen hieruit niet al
te haastig de conclusie te trekken, dat
hiermede de grondslag is gelegd voor
wat in wezen een nieuwe Europese
staat van federaal karakter is. Niettemin
kan men zeggen, dat er op 10 Februari
1953 een nieuw hoofdstuk is begonnen
van de Europese geschiedenis. De bete
kenis van de definitieve stap, die thans
door Frankrijk, Italië, West-Du itsland en
de Beneluxlanden is gezet, ligt opgeslo
ten in het feit, dat deze landen met een
gezamenlijke bevolking van 155 millioen
zielen kunnen beginnen met het opbou
wen van een economie, die in omvang
te vergelijken is met die van de V.S. en
de Sovjet-Unie. Jean Monnet, de secre
taris-generaal van de Kolen en Staal
Gemeenschap, heeft in zijn radiorede
van Dinsdagavond j.l. er op gewezen,
dat de schepping van de gemeenschap
pelijke markt, waardoor een einde komt
aan de discriminatoire politiek, die de
West-Europese landen van oudsher
tegen elkaar hebben gevoerd, de moge
lijkheid doet ontstaan om door produc
tie-uitbreiding het levenspeil der volke
ren te verbeteren.
De Kolen en Staal Gemeenschap is op
het uiterst belangrijke, zij het nog be
perkte gebied, dat zij bestrijkt, de logi
sche conclusie uit, en het positieve ant
woord op het feit, dat het nationaal-
egoïsme van de Europese staten in de
jaren dertig niet bij machte is gebleken
de verschillende bevolkingen te behoe
den tegen de afschuwelijke ellende van
de economische crisis. In dezelfde zin
vormt het streven naar politieke en
militaire integratie het antwoord op de
harde ervaring van de jaren '40, dat de
souvereine nationale staten niet in staat
zijn gebleken hun bevolkingen te be
schermen.
Het is dan ook ietwat bevreemdend,
dat het inwerkingtreden van de gemeen
schappelijke markt voor steenkool en
ijzer bijna ongemerkt zijn beslag heeft
gekregen. Er is over het algemeen wei
nig aandacht aan besteed, niet alleen in
Nederland, waar de gemoederen nog te
zeer in beslag worden genomen door de
noodlottige gebeurtenisen van de vorige
week. maar ook in andere landen. De
reden hiervoor is niet ver te zoeken. De
aanvankelijke geestdrift, die het Schu-
man-plan in de verschillende landen
heeft opgewekt, heeft onvermijdelijk te
lijden gehad van de zeer lange duur der
voorbereidingen. Daar komt bij, dat er
in de onderscheidene landen ook niet zo
heel veel gedaan is om het publiek ter
zake op ruime schaal voor te lichten en
er warm voor te maken. En op de derde
plaats is de gehele organisatie van de
Kolen en Staal Gemeenschap een zo in
gewikkeld technisch apparaat, dat het
voor de niet-ingewijden moeilijk te
overzien is. Op zichzelf is dat niet zo
erg, doch het kan een nadeel zijn, wan
neer straks blijkt, dat de stichting van
de gemeenschappelijke markt naast
grote voordelen voor de toekomst, in het
begin ook nadelen met zich zal brengen
voor bepaalde groepsbelangen, die tot
nu toe min of meer kunstmatig zijn be
schermd door nationale, protectionisti
sche maatregelen.
(Vervolg op pap. 2 zevende kolom)
HET WERELD
BEELD
vy
HOOFDKANTOOR: N.Z. Voorburgwal 65—73 - AMSTERDAM (CENTRUM)
Telefoon 63381 (5 lijnen)
BIJKANTOREN: 's-Gravenhage: Stationsweg 10, telefoon 111696,
Rotterdam: )an Kruyffstraat 53 tel. 36769; Haarlem: Smedestraat 5,
tel. 21543 en 21544: Eindhoven: Vestdijk 5, telefoon 2445: Hilversum:
Emmastraat 12, tel. 9985; Maastricht: Stationsstraat 20, tel. 3013; Utrecht:
Steenweg 37 tel. 10064.
ABONNEMENTSPRIJS bij vooruitbet. 16.65 p. kwart., f 2.25 p. mnd., 52 ct-p.w
Losse nummers 13 cents.
Directie: J. J. W. Boerrigter en mr. W. A. M. van der Kallen.
Hoofdredactie: Mr. W. A. M. van der Kallen en H. Baron van Lamsweerda.
DE TIJD
DAGBLAD VOOR NEDERLAND
De prijs der advertentiën in de Tijdpers bedraagt 70 cent per m.m.-
hoogte. Ingezonden mededelingen dubbel tarief. Contracttarieven op
aanvrage verkrijgbaar bij de administratie en bij de erkende advertentie-
bureaux. Familieberichten 50 cerns per m.m.-hoogte. Bewijsnummers
15 cents. Do administratie behoudt zich het recht voor adver
tentiën evenfueel zonder opgaaf van redenen te weigeren. Wij reserve
ren ons het recht brieven op advertentiën niei af te geven, indien wij
daartoe gronden aanwezig achten. Niel afgehaalde of niet doorgezon
den brieven worden een maand na ontvangst vernietigd.
UITGAVE VAN DE N.V. DRUKKERIJ DE TIJD. AMSTERDAM-C.
Postgiro 22884 - Gemeente-giro Amsterdam N. 665.
(Van onze parlementaire redacteur)
Met de toezegging, dat er een commissie komt. die het
uitvoerige theoretische werk zal gaan verrichten, dat
aan het eventueel sluiten van de zeegaten tussen de
Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden vooraf dient te gaan,
is gisteren het debat over de nota naar aanleiding van de
watersnood 1953 in de Tweede Kamer gesloten. Minister
Algera richtte zich nogmaals tot de communisten, die over
aandacht van de regering hij dit debat niet te klagen heb
ben gehad en deelde hun minzaam mede, dat hij zou voor
stellen om dezelfde bekende Nederlandse ingenieur in de
commissie te benoemen, die destyds in het toen nog niet
communistisch! China de jarenlange intensieve tech
nische voorarbeid heeft verricht voor wat de heren Gortzak
cum suis thans een waterstaatkundige overwinning van het
communistisch regime in datzelfde China hadden genoemd.
Wanneer het inderdaad zo zou zijn, dat de beruchte over
stromingen van de Jangtse en de andere rivieren door
waterstaatkundig werk van de laatste drie jaren uit de
Chinese wereld zijn geholpen, dan, zo zei de minister, zyt
gij mynheer Gortzak als Nederlander en nog wel als volks
vertegenwoordiger verplicht voor my de tekeningen en pro
jecten uit China eens op te vragen. In ons kleine Nederland
zouden wy daarmede ongetwijfeld in slechts een jaar kun
nen bereiken, waar de Chinezen in hun enorm gebied drie
jaar voor nodig hebben gehad. Wat in China een ontzag
lijk vraagstuk is geweest, dat is het navenant ook in Neder
land in een gebied, waar de tijstromen door een verschil
van eb en vloed van drie a vier meter, zeemonden van 50
en meer meter diep uit de bodem hebben geschuurd en
waar grote stromen de situatie beheersen, die, ook wanneer
men ze zou opheffen, allerlei tot dusver nog onberekenbare
waterstaatkundige consequenties in het achterland ten ge-
volge zullen hebben.
Wie zou denken dat na de lang
durige Kamerdebatten, rege
ringsverklaringen en schrifte
lijke uiteenzettingen Nederland thans
wel weet waar het met de gevolgen
van de watersnood aan toe is, wat zo
ongeveer de kosten zijn en hoe de
getroffenen geholpen zullen worden,
vergist zich lelijk. Na alles wat met
inderdaad wonderlijke snelheid hier
over is medegedeeld moet toch eigen
lijk het eerste woord dat ons volko
men kan inlichten nog gezegd wor
den. Aan de juistheid van de globale
raming van dr. Drees van rond een
milliard gulden werd gisteren in de
Kamer al ernstig getwijfeld. Hoe onze
betalingsbalans op de ramp zal rea
geren kunnen ook de knapste econo
men nog niet voorspellen en zelfs de
vraag of deze ramp nu in de toekomst
tot de onmogelijkheden gaat behoren
laat na wat minister Algera daarover
met bewonderenswaardige openhar
tigheid heeft geopenbaard, een pijn
lijke onzekerheid achter.
En gelukkig is het enigszins anders
ten aanzien van de maatregelen die
voor de getroffenen zullen worden
genomen. Uit wat thans bekend is
gemaakt blijkt wel dat zij in ieder
geval vlot en royaal zullen worden
geholpen en dat de schade een ere
zaak is voor het Rijk en voor
het Nederlandse volk. Dat deze
erezaak geen frase is hebben de
ruime giften die nog altijd binnen
stromen duidelijk bewezen. Voor de
getroffenen is het maar goed dat er
nog geen saldo valt te maken van de
fondsen die beschikbaar zijn voor hun
hulp. Zij bunnen van deze onzeker
heid alleen maar beter worden.
Voor Nederland zelf echter blijven
enige nogal pijnlijke overwegingen
bestaan die enigszins afsteken tegen
de vele bewijzen van innerlijke
kracht die de laatste dagen ons volk
in nood te zien heeft gegeven. Op de
allereerste plaats is de situatie van
onze dijken nu wel duidelijk onvol
doende, dit nog afgezien van de enor
me ravage die de storm heeft aange
richt. Duidelijker dan ooit voelt de
Nederlander, die het zich tot dusver
maar weinig bewust was, hoe onwe
zenlijk en kunstmatig zijn land is ge
legen en hoeveel moeite en zorg, om
van de millioenen die er jaarlijks
voor worden uitgetrokken nog maar
te zwijgen, deze kunstmatigheid van
ons vraagt.
De ambtenaren van de Rijkswater
staat hebben onlangs in een van hun
vele flegmatieke opmerkingen die zij
naar aanleiding van deze ramp heb
ben gemaakt tot de pers gezegd dat
nu eindelijk het hele volk erachter
is gekomen dat hun departement de
laatste jaren niet*'op de eerste plaats
met het probleem van de verziltïng
van het water in onze polders en
tuinbouwgebieden was geconfron
teerd, maar dat nog altijd hun eerste
zorg de waterkering gold, ook al bleek
daarvan naar verhouding tot de an
dere bemoeienissen slechts weinig.
Verzilting en watérkering vormen in
derdaad een onafscheidelijk geheel.
Trekt men een draad los uit het klu
wen van de waterstaatkundige positie
van ons land die met de verzilting
heeft te maken, dan komt er bijna
steeds als gevolg daarvan een knoop
in een andere draad die dan op de
waterkering betrekking heeft.
Als iets ons uit dit alles wat er tot
dusver reeds over de gebeurtenissen
op 1 Februari is medegedeeld duide
lijk is geworden, dan is het wel de
uiterst kwetsbare positie van Neder
land door zijn ligging, door zijn over
bevolking, die ook voor de Water
staat heel speciale problemen schept.
Een kwetsbaarheid die vooral door de
oorlog nog sterk is toegenomen. Men
kan het, na wat minister Algera gis
teren heeft medegedeeld, zo zien, dat
de oorzaak van de ramp aan niets
anders dan aan wereldoorlog II te
wijten is geweest. Immers waren de
plannen die gevormd waren naar aan
leiding van wat de staatscommissie
reeds in 1940 had gerapporteerd niet
door de oorlog gefrustreerd, vermoe
delijk waren wij dan al tien jaar eer
der begonnen met maatregelen te
nemen. In stilte heeft het kwaad, dat
slechts theoretisch scheen, voortge
woekerd. Het gebeurde kan de vele
buitenstaanders die wel eens op onze
volksaard smalen een duidelijk be
wijs leveren van de redenen waarom
Nederland wat zwaar op de hand
is. De gecompliceerdheid van ons
land met zijn tien en een half
millioen mensen, die nauwelijks vol
doende kunnen produceren om zich
zelf in het leven te houden laat staan
zich milliarden kostende cultuur-
