ourndai
TSJIANG'S TROEPEN
ill I
ilk 3
Voorjaarsmode 1953
brengt
weinig
i fis
nieuws
willen graag vechten
Half millioen man met
goed moreel
1
BEA
Menigte bedreigt
Franse jakhals
Voor werkloze
hoofdarbeiders
cameraman
Blinde student geslaagd
Plundering: 1 jaar
WOENSDAG 11 FEBRUARI 1953
DE TELEGRAAF
5
seerd. Er zijn regels en voor
schriften voor zelfs de kleinste
zaken, die strikt moeten worden
lehoorzaamd. Er is bijvoorbeeld
iet voorschrift, dat een batterij
of een autoband miet kunnen wor
den vervangen of zij moeten
achttien maanden en 18.000 mijl
hebben gelopen. Indien een bat
tery leeg is na zestien maanden
en een band begeeft het na 15.000
mijl. staat de auto drie maanden
'il.
Het wordt iets begrijpelijker
s men de verklaring van een
hoge nationalistische officier er
over hoort: „Ik weet, dat het
idioot klinkt. Maar op het vaste
land was het de gewoonte, dat
officieren de banden en batterijen
op de zwarte markt verkochten
en daarna de onderdelen van de
auto van de hand deden. Dit is
de enige manier om dit te ver
hinderen."
NEW YORK, 9 Febr. Er zijn meer dan een half
millioen soldaten, matrozen, mariniers en vliegers op
het eiland Formosa, die niet geloven, dat het rijk van
Mao Tse-toen blijvend zal zijn, zo schrijft Harold La-
vine van het weekblad „Newsweek", die kort geleden
van Formosa is teruggekeerd.
I-Iet zijn de mannen, die weigerden zich aan de zege
vierende rode legers over te geven, toen Tsjiang Kai-
sjek van het vasteland van'
China werd geveegd, en in
sampans, jonken en motor
boten naar Formosa vlucht
ten. Nu leven zij alleen voor
de 'dag, dat zij terug kunnen
keren en zij zijn er zeker van,
dat als zij eenmaal vaste voet
in China zouden krijgen, zij
de communisten kunnen ver
slaan.
Dit is geen wensdroom of iets
dergelijks, zij weten, dat zij de
oorlog hebben verloren, omdat zij
in de eerste plaats zichzelf hebben
verslagen. In die dagen was het
nationalistische leger door en door
corrupt. De soldaten wisten niet
hoe te vechten en zij hadden geen
zin om te vechten. Of soldaten.,
het waren jonge mannen, die op
de punt van de bajonet of door
mishandeling werden gedwongen
„dienst te nemen". Zij werden be
handeld als dieren, hun officieren
verkochten hun eten en hun uni
formen op de zwarte markt en het
was weinig verwonderlijk, dat zij
bij divisies tegelijk overliepen.
Die tijd is voorbij. Het is geen
Utopia op Formosa en nog steeds
kan het nationalistische leger vol
gens generaal-majoor Chase, het
hoofd van de. militaire hulpver
lening aan Formosa (300.000.000
dollar per jaar), geen hoofdrol
spelen. Maar zij hebben hun lessen
geleerd en toen na het begin van
de oorlog op Korea de V.S. beslo
ten Tsjiang althans niet geheel af
te schrijven (een ogenblik heeft
Washington er zelfs aan gedacht
Mao Tse-toen te erkennen), er
voer men, dat er het een en an
der bij de nationalisten was ver
anderd.
Tsjiang beschikt over tien le
gers, die bestaan uit twee divi
sies en één onafhankelijke divisie,
Hij hééft een corps mariniers, dat
uit twee brigades bestaat en en
kele kleinere eenheden en zijn
marine telt 80 schepen, waaronder
een torpedobootjager, zes escorte-
vaartuigen, zeven mijnenvegers
en een aantal landingsvaartuigen.
Zijn luohtmacht bestaat uit vier
groepen gevechtsbommenwerpers,
een groep, van wat de Chinezen
noemen middelzware bommen
werpers (de Amerikanen zouden
het lichte bommenwerpers noe
men), een groep vrachtvliegtui
gen en drie squadrons verken
ningsvliegtuigen.
Tevens beschikt hij over een
georganiseerde guerillastrijd-
macht. die 31 eilanden voor het
vasteland bezet houdt en van tijd
tot tijd verrassende aanvallen uit
voert. Een keer gelukte het hem
zelfs zich met een divisie gedu
rende drie dagen in China te
handhaven, waarbij zijn mensen
800 gevangenen maakten.
Straaljagers heeft hij nog niet,
maar in de naaste toekomst krijgt
hij ze van de V.S.
Geen blind bevel
Vergelijken wy dit leger met
dat. waarover Tsjiang in zijn glo
riedagen beschikte (5 millioen
man), dan telt het in cijfers nau
welijks. Maar de gevechtswaarde
is onnoemelijk veel groter.
Een van de opvallende dingen
is. dat de soldaten worden aange
moedigd hun mening te zeggen.
Natuurlijk blijft een bevel een
bevel, maar dit behoeft hij niet
blind op te volgen. Hij kan naar
het doel en de reden vragen en
het met de officieren bepraten.
Het leger heeft nu ook een po
litieke afdeling, dat geleid wordt
door een zoon van Tsjiang Kai-
sjek, luit.-generaal Tsjiang Tsjing-
koeo, De taken van deze afde
ling zijn velerlei, Zij geeft on
derwijs aan de soldaten (analpha-
betisme onder de soldaten komt
dan ook nauwelijks meer voor) en
voedt hen op in een anti-commu
nistische doctrine zo zelfs, dat
toen de Amerikaanse militaire ad
viseurs op Formosa arriveerden.
25 procent van de tijd dor sol
daten aan deze dingen werd ge
wijd. Op verzoek van de Ame
rikanen werd deze tijd met de
helft bekort.
Schieten met scherp
En het belangrijkste: het mo
reel van het leger is hoog. Een
hoge Amerikaanse marine-officier
noemde hen „de best opgeleide
soldaten ter wereld".
Of de officieren even goed zijn
als de soldaten is de vraag. Velen
van hen hebben hun positie aan
de politiek te danken. Ook het
systeem van promotie is weinig
elastisch en doelmatig.
En was Tsjiang's leger oo het
vasteland te gedecentraliseerd,
thans is het vaak overgecentrali-
BEA aircrew...
Bock via Uw reisbureau
of bij dc BEA, Lcidse-
plein 29 Amsterdam,
telefoon 64848 (3 lijnen).
A Miltion Ptisengeri Ye»/ ij
PARIJS, 10 Febr. De Frans
man Marcel Larose moest tegen
een opgewonden menigte in be
scherming worden genomen, toen
hij door de politie werd gearres
teerd als verdacht van het ver
duisteren van voor Nederland in
gezamelde goederen.
In het Franse plaatsje Corbe-
hem had Larose pamfletten ver
spreid met de oproep om geld en
goederen voor de getroffenen in
Nederland bij hem in te leveren
op het postkantoor. Hij werd ge
arresteerd toen hij een enorme
stapel pakjes in zijn eigen auto
Nieuwe sociale regeling:
(Eigen bericht)
DEN HAAG, 10 Febr. Nieuwe
richtlijnen voor de plaatsing en
de beloning van werkloze hoofd,
arbeiders op werkobjecten zijn
door staatssecretaris mr. dr.
A. van Rhijn vastgesteld.
Vier groepen zijn er gevormd
verband met het niveau der
werkzaamheden. Met loonsche.
ma, dat is ingedeeld in 5 ge
meenteklassen. vermeldt voor
de eenvoudigste werkzaamhe
den voor personen van 32 jaar
en onder een weekloon van
f 50,35 in de gemeenteklasse I.
Voor de groepen II, III en IV zijn
deze bedragen resp. echter
van 42 jaar af f 63,20, f 76,75
en i 87,30.
Een toeslag van 5 pCt. op het loon
kan voor bijzondere prestaties
aan de hoofdarbeider gegeven
worden: met toestemming van
minister Suurhoff kan in bij
zondere gevallen deze toeslag
tot 10 pCt. verhoogd worden.
Zodra de regeling wordt toege
past, stelt het gemeentebestuur
een commissie in, waarin o.m.
zitting hebben vertegenwoor
digers der bij de Stichting van
de Arbeid aangesloten organi
saties van werknemers,
De regeling is gedateerd 2 Fe.
bruari en krijgt terugwerkende
kracht tot 30 Juni 1952 en tot
29 December voor hen, die niet
meer op een vast object werk
zaam waren.
De overige arbeidsvoorwaarden
en sociale voorzieningen (va-
cantieregeling. kindertoeslag
enz.) zijn gelijk aan die van het
vrye bedrijf.
laadde. De politie verklaarde dat
de man al vele verduisteringen op
zijn naam had staan. (Reuter)
~4r A
PARIJS. Februari.
(Van onze moderedactrice.)
HET is nauwelijks het moment
om over de mode te schrij
ven. Met in de rug ons zwaar
geteisterd land en voor ons oog
de nieuwe voorjaarsmode! Toen
wij Zondag 1 Febr. wegreden uit
het Centraal Station wisten we
nog niet welke omvang de aan
slag van de natuur op ons kleine,
lage land had aangenomen. We
reden met een omweg over
Utrecht, Arnhem, Tilburg en tol
ver in België kletterde regenvla
gen tegen het raampje van de cou
pé
In Frankrijk hield het op te
regenen, maar toen was het don
ker en vier uur te laat arriveer
den we aan het Gare du Nord.
Wat landerig van de reis door
kruisten we in een taxi het op
Zondagavond slaperige Parijs: tol
op de Champs Elysees alle lan
taarns brandden en ln het gouden
licht van schijnwerpers de grijze
gesculpteerde steen van de Are de
Triomphe omhoogrees tegen de
donkere lucht: toen wisten iwe
dat we er waren en Parijs opende
zich voor onze ogen.
Nooit kan ik zonder bewogen
heid de Are de Triomphe zien
verrijzen, deze poort van een bij
na profetische schoonheid, sym
bolisch voor deze stad.
Een stad van een zo majestei
telijke allure kan niet vergaan,
doch is nog immer het kloppend
hart van Europa. Er worden vele
vergelijkingen gemaakt door toe
risten over Parijs van vroeger
en nu: het is er nu zo duur, het is
niet meer zo riant., men Is er niet
meer zo goed gekleed, enz., maar
dit blijven details aan de buiten
kant.
Naast New York ls nog steeds
Partis het brandpunt der wereld
en boven New York is het een
brandpunt van een creatieve
schoonheid, geboren uit een wijde
visie en een immer nieuw uit
schietende originaliteit. U komt
deze schoonheid tegen waar u
gaat of staat: of u flaneert langs
de boulevards en de étalages be
kijkt. of dat u mijmert bij een
boekenstalletje, of wanneer u
ronddwaalt op 'n tentoonstelling.
Want hoe wordt hier geëtaleerd
en hoe wordt hier geëxposeerd
hoe wordt hier gedacht en ge
vonden. in lijn en kleur, met
smaak en gevoel.
sk
DE zon schijnt over Parijs op
Maandagochtend en de lucht
is blauw. Maar de kranten ver-
QHARLES MONTAIGNE
speelt het steeds weer
klaar een uitgebreide col
lectie samen te stellen.
Hij werd ditmaal ge
ïnspireerd door de zee
meeuw. Spreekt hier de
jeugdherinnering van de
Hollandse jongen, die de
zeemeeuw zag klapwieken
boven bevroren grachten
en voor wie de witte vogel
zowel troost voor de win
terkou, als bode voor het
voorjaar was?
melden met grote dreigende kop
pen de catastrophe van ons land.
Onrustig zitten we op de eerste
modeshow. „Qa semble une fu-
tilité" om over de mode te moe
ten schrijven zegt een vendeuse
bij Charles Montaigne begrijpend
en sympathiek. Inderdaad heeft
het iets onwezenlijks. De model
len trekken aan ons oog voorbij
en na afloop zitten vier Amster
damse modeactrices wat versla
gen bij elkaar en zoeken troost
in het bitter-zoet van een glaasje
goudbruine Cinzano, waarin een
geel citroenschilletje drijft. Zo
is deze eerste dag in Parijs: bit
ter zoet!.... en tussen het trip
pelen van de mannequins door en
het opklinken van de poëtische
namen -van de modellen;
„Chiauitta". ,,Ma Grande Folie",
„Fanfreluche", „l'Inoubliable",
„Princesse des Hes", horen we nog
het kletteren van de regen, de
loeiende storm en de regels van
de dichter komen in ons op:
„Maar o mijn land, mijn land,
mijn land, eer dat ik u vergeet!".
Wat we hebben gezien? Onze
landgenoot Charles Montaigne
SDeelt het steeds weer klaar een
uitgebreide. uiterst draagbare
collectie samen te stellen. Hij
werd geïnsoireerd door de zee
meeuw: ,.1'Oisenu des mers aux
loneues oi1 es". De zeemeeuw zegt
Charles Montaivne „évoque pour
moi le grand déoart. au devant
du D'intemps". Soreekt hier een
jeugdherinnering van de Holland
se jongen, die de zeemeeuw zag
klapwieken boven bevroren
grachten en voor wie de witte vo-
£e1 zowel troost voor de winter
kou, als bode van het voorjaar
was? Parijs immers is niet zo rijk
aan zeemeeuwen als Amsterdam.
Het voorjaar komt hier sneller en
pijnlozer, met wat viooltjes, een
plotselinge zon op .rood rieten
stoeltjes die nu al staan opgesteld
buiten voor de restaurants. De
zeemeeuw bracht aan Montaigne's
collectie een vloeiende lijn en in
plaats van een zeker traag accent
dat te verwachten viel, integen
deel een jong en dynamisch élan.
GROTE veranderingen zijn er
niet. Voor de ochtend ver
smalt de rok zich naar beneden
toe, voor de middag waaiert zij
uit. De taille is op de gewone
plaats, de heuplijn is rondend.
Schouders zijn normaal, de lengte
van de rok is iets, maar nauwe
lijks merkbaar, langer. Mouwen
zijn ingezet, maar heel dikwyis
laag aangeknipt. Als kleur veel
grijs en een offensief van grège.
Als gewoonlijk laat Montaigne
een stroom van mantelpakken
zien. Vaak glijdt het tailleur over
in een deux-pièces. De klassieke
rever verdwijnt voor een fan
tasie halslijn. De jasjes hebben
van voren uitstaande zakken die
van achteren in een lage ceintuur
doorlopen en gesloten worden met
een gesp. We vonden dit niet erg
flatteus, zeker niet voor een Hol
lands figuur.
Dit voorjaar wordt veel grove
tweed verwerkt voor tailleurs en
bijpassende mantels. Een keurige
dracht voor op reis, in trein of
vliegtuig, sportief en jaren achter
een te dragen. Naast tailleurs is
de robe-manteau de belangrijk
ste ochtenddracht. Voor de na
middag brengt Montaigne zacht-
harige mantels, olijfgroen, grège
over imprimé-japonnen. De ja
ponnen hebben vloeiende lijfjes
en décolletés en draperieën over
de heup eindigend in een strik
opzij. Zowel Montaigne als La-
faurie brengt korte toppertjes
van een imprimé-stof over effen
japonnen.
Stoffen die verwerkt worden
zijn jersey ook voor de avond zij
den jersey, katoen, batist zelfs
voor cocktaill- en avondjaponnen.
T EANNE LAFAURIE. Haar
J lijn; „Riet". Een wisselende
lijn, flexibel en beweeglijk. Geen
opzienbarende nieuwigheden.
Jeanne Lafaurie brengt naar
Nederlands begrip en voor ons
klimaat ondraagbare en onaan
vaardbare tailleurs met zeer lage
décolletés. Slechts in te denken
voor Zuid-Amerika. Verder keu
rige maar strenge marine japon
nen met iets wits aan de hals en
een groot wagenwiel strooien
hoed. Zij brengt echter charmante
linnen zomerjurken in felle kleu
ren met cirkelende rokken, ko-
renblauw, papaverrood, modellen
uit haar boutique. Zij brengt
eveneens tweed ensembles, zij ge
bruikt veel katoen en batist, ge
plooid en geplisseerd. krakend
helder voor middag en avond, zij
heeft enkele zachtgekleurde rui
len japonnen jong en speels, zij
plaatst effen mantels over zachte
vage imDrimé's, zij brengt rechte
mandaryn-jaspen met losse rok-
naden en felgekleurde doublures,
zij plaatst grote fantasieranden in
DE ONTBERINGEN en het
gevaar, die de mensen
van de Nederlandse Televi
sie Stichting, van de „zui
len" en van MultifiLm in
Haarlem hebben doorstaan
om er voor te zorgen, dat de
televisiekijkers zich 'n beeld
konden vormen van de
overstromingsramp, zijn be
lichaamd in de cameraman
van Multifilm, die zich in
Stavenisse de weg terug
zag afgesneden.
Op een bootje van de Holland-
West Afrika Lijn bereikte hij het
dorp Tholen. Daar ontmoette
hij de burgemeester van Stave
nisse, met wie hij kon meeva
ren.
Nadat hij in het verwoeste
Stavenisse 'zijn werk had ge
daan. keerde hij naar de aan
legplaats van de boot terug. De
boot was weg. De man was toen
al enkele uren zonder eten,
vermoeid, nat en koud. Er lag
een marineboot, maar daarop
was slechts voor één man ruim
te om te overnachten.
Toevlucht op zolder
De cameraman zocht met en
kele mensen van de Marine een
huis, dat er nog redelijk goed
uitzag. Zij onderzochten of de
muren het zouden houden,
hoopten er het beste van en
zochten met een kaars hun weg
naar de zolder. In een hoek hok
ten zij bij elkaar, onder wat
gordijnen, die zij er vonden.
Men kan zich niets voorstel
len, vertelde hij mij, dat meer
luguber is dan bij flakkerend
kaarslicht te zitten op de koude
zolder van een wankel huis,
terwijl het water tegen de muren
klotst. En overal rondom water,
stilte en dood.
Een van de Marinemannen
had wat repen chocola en een
paar kruiken jenever. Dat was
het enige, dat zij in een etmaal
of zo binnen kregen.
Met excuses
De volgende dag vertrok de
boot van de Marine, maar niet
naar het vasteland en de ca
meraman bleef achter. Pas laat
in de middag kon hij meevaren
met een schipper, die hem naar
Dordrecht .bracht, 's Avonds
laat. na drie dagen spoorloos te
zijn geweest, kwam hij bij zijn
baas in Haarlem binnenlopen en
verontschuldigde zich voor het
oponthoud.
Deze cameraman was niet de
enige, die het moeilijk had. De
productieleider van Multifilm
strandde met zijn auto ergens
bewesten St. Pnilipsland. Om
althans zijn kleren droog te
houden, ontkleedde hij zich,
stopte zijn kleren in zijn laar
zen, en ging waarom weet hij
nu zelf niet op een hoge brug
leuning zitten. Het kwartier, dat
hy daar heeft doorgebracht lijkt
genoeg om wie dan ook een
longontsteking te bez'orgen.
Maar gistermiddag was hij, ge
zond en wel, met vele anderen
bezig met het journaal, dat
's avonds de lucht zou ingaan.
Prms^daseur
HET PODIUM van het Minerva-
paviljoen verwacht Woens
dagavond de Italiaanse prins-ar-
tist, nazaat van een oud Napoli-
taans geslacht, prins ROLAND
BR ANCACCIO.
Daar zullen tevens zijn enkele
solisten van het Balletrecital van
Sonia Gaskell. De opbrengst is
voor het Rampenfonds.
Wie prins Roland hoorde, toen
hij bijna twee jaar geleden en
ook nog onlangs in Amsterdam
huisconcerten gaf. bewaart aan
zijn optreden de beste herinne
ringen.
Onze muziekredacteur deed
hij denken aan madame Damia
en Yvette Guilbert. „Een diseur",
schreef hij, „die het rijke gamma
der gevoelszones als spelend be
heerst in klank en gebaar".
„Mijn sabel te rug"
DE.EMIR van Jemen, SEIF AB-
DALLAH, heeft tot generaal
Naguib het verzoek gericht, hem
de sabel terug te sturen, die hij
indertijd aan KONING FAROEK
had geschonken. En hoe ge
schonken.
De sabel was in de gehele
Islamietischs wereld beroemd
om haar kostbaarheid. Het gevest
was met diamanten ingelegd en
de schede was gemaakt van goud
en met kostbare stenen versierd.
De waarde van het wapen werd
geschat op ongeveer 300.000 gul
den.
De kans voor Faroek kwam,
toen hij als gastheer voor de
emir optrad. Aan het diner stel
de hij op een gegeven ogenblik
voor. geschenken uit te wisse
len. Daarbij behoorden, „als on
derpand van trouw", de sabels.
Voor de overrompelde emir
bleef weinig anders over dan
mee te doen. Maar zijn woede
was groot, toen de sabel van
Faroek van waardeloos maaksel
bleek te zijn: koperen gevest en
houten schede. Hij behield ech
ter zijn kalmte en eerst nu is de
geschiedenis bekend geworden.
Honderden in de Zeeuwse rampgebieden geïsolccrden danken hun leven
aan Harold X. Welch (rechts) en Michael Kelly, twee Amerikaanse helicopter-
piloten. Mei hun „nop Along" voerden zij talloze vluchten uit. Zie: Redders
met Hop Along.
Stemmen met toekomst
Rooskleurig lijkt de toe
komst voor onze landgenoot
menno („The voices of the
World") grondsma. over wie
ik uit het buitenland de beste
berichten krijg.
Grondsma, die de stemmen
en gebaren imiteert van wie hij
maar wil van Richard Tauber
tot Joséphine Baker bracht
het publiek en de recensenten in
Zwitserland, Spanje en aan de
Rivièra de laatste maanden in
opwinding. Zijn naam is ook
doorgedrongen tot Engeland,
waar hij binnenkort gaat op
treden, en zijn debuut in Parijs
staat voor de deur.
plurken-
Waarom ik ROXY rook
ruik maar eens
ïUMaa
de vorm van een tak boven tegen
de hals en als steeds terugkerend
accent een bloem of een bijou in
roestbruin.
Zij speelt met organza, tulle
en kant, maar nog liever met lin
nen, jersey, batist, zij verzon een
strooien ceintuur om het middel
en een matrozenkraag op de rug
en zy eindigt de collectie met een
dromerige grijsroze tullen avond
jurkje van voren met horizontale
plooitjes welke van achteren zijn
uitgestreken en hier overheen nog
een laag wolkige tulle met een
bruin fluwelen strik om het mid
deltje van de mannequin, dat
smal is. zó smal en flexibel, als
wat haar inspireerde: het ranke
en buigzame riet
ADRIENNE
ENSCHEDE, 9 Febr. De
35.jarige heer H. B. Frieman,
die sedert zijn zevende jaar
blind is. slaagde aan de Vrije
Universiteit te Amsterdam
voor het doctoraal examen
Rechten,
Dank zij het brailleschrift
kon hij de lessen op de lagere
school blijven volgen. Nadien
behaalde hij de diploma's han
delscorrespondentie Engels en
Duits en ver-volgens in 1941 de
middelbare akte Duits en in
1947 de akte Engels M.O,
Sedert 1948 reisde hii twee
maal per week naar Amster
dam om de colleges aan de
V.U, te volgen. De boeken die
hij moest bestuderen las zijn
vrouw voor. waarbij de tekst
werd opgenomen oo oen wire-
recorder De heer Frieman be
hoefde slechts dit apparaat in
te schakelen om de studiestof
te kunnen volgen.
Toscamim in brons
ENIGE tijd geleden hebben mu
ziekliefhebbers een bron
zen buste van ARTURO TOS
CANINI aan het Metropolitan
Opera House te New York aan
geboden. Weinigen weten, dat
de beeldhouwer Elkan hier vijf
tien jaar over heeft gewerkt.
Direct in het begin waren er
al moeilijkheden. Tosoanini
voelde niets voor een beeld, zijn
vrouw daarentegen voelde er
alles voor. En zij organiseerde
het zo, dat de beeldhouwer tij
dens de concerten in de Londen-
se Queens Hall achter de pauke-
mst een plaatsje kreeg, waar hij
door een spleet in een gordijn
de dirigent tijdens de uitvoering
kon zien.
In feite was dit meer dan El-
kan had durven hopen, want
hier zag hij de meester in alle
stemmingen iets, wat tijdens
gewoon poseren niet mogelijk
ware geweest.
Hij maakte een klein beeld en
nam dat mee naar huis. Toen
kwam de oorlog en moest hij
uit Duitsland vluchten. Eerst
vorig jaar kreeg hij de kans om
Toscanini weer te ontmoeten en
de laatste hand aan de buste te
te leggen.
Kedders met Hop Along
j N AMERIKA, Duitsland en
jjl Engeland hebben wij in de
afgelopen jaren al heel wat
werk met onze helicopter, de
Hop Along, verricht, maar wal
wij hier hebben uitgehaald was
nieuw voor ons", vertelden mij
op de vliegbasis Woensdrechf
de captains HAROLD T. WELCH
en MICHAEL KELLY.
In de afgelopen dagen hebben
zij honderden door de dood be
dreigde Zeeuwen van dijken, uit
bomen en van schier ondergelo
pen zolders gered.
Zij voerden landingen uit op
heel smalle dijkjes, op reeds ten
dele ondergelopen stukken land
en daalden tot op een paar
meter boven daken van boerde
rijen.
„Wij brachten de wiebelende
Hop tot twintig meter boven het
dak en lieten ons dan voorzich
tig verder zakken. Dan ging de
kabel uit en met de winch haal
den wij de mensen binnen
boord."
Het waren Welch en Kelly,
die dezer dagen „De Telegraaf"
en de „New York Times" mee
namen naar de geïsoleerde ge
bieden op de eilanden.
„De kranten werden ons uit
de handen gerukt", vertelden
zij- „Wij hadden flink wat bij
ons, maar na de vierde landing
was alles op."
EN PASSANT
Receptie Henriet te Davids
AMSTERDAM, 9 Febr. De
ter gelegenheid van haar 65e ver
jaardag op 13 Februari a.s. aange
kondigde feestelijke receptie van
Henriëtte Davids in „De Amstel-
club", Rembrandsplein, gaat niet
door.
(Van onze correspondent).
ROTTERDAM, II Febr. We
gens roof in het watersnoodge-
bied heeft Dinsdagmiddag de 18-
jarige grondwerker J. J. v. d. L„
uii Rijswijk (Z.-II.) terecht ge
staan voor dc meervoudige straf
kamer van de Rotterdamse recht
bank.
Hij had zich als vrijwilliger op
gegeven om werk te verrichten
ter bestrijding van de watersnood
op Voorne en Pulten. Met een
groep Ilijswijkenaren vertrok hij
vorige week Maandag naar dat
gebied. Dinsdag daarna werd hii
te Abbenbroek aangetroffen met
twee pakken koffie ten nadele van
het Ned. Rode Kruis en twee da
gen later met een rijwiel, een
naaibox en een theepot met thee
muts te Zuidland.
„Er blijken nu eenmaal lieden
te zijn, die in deze tijd van ramp
spoed hun handen niet kunnen
thuis houden", zeide de officier,
die 1 jaar gevangenisstraf requi-
reerde, met onmiddellijke gevan
genneming.
_>s raadsman, mr. Q. J. Blaauw,
achtte de wederrechtelijke toe-
eigening niet bewezen en conclu
deerde tot vrijspraak subs, een
voorw. straf.
Na raadkamer heeft de recht
bank de eis van het O. M. wat
betreft, dg onmiddellijke gevan
genneming niet ingewilligd. Uit
spraak 24 Februari.
Wat anderen
er van denken
öijoragen minnen auei
geplaatst met volledige onderteKenin^.
Slechts bij zeer dringende reden Kan
met initialen worden volstaan).
Fiets van collectante
verdwenen
Na 'n hele dag collecteren voor de
getroffen gebieden met 'n school
vriendinnetje, leverde ik 's avond#
mijn collectebus in aan de Pa ui-u#
Potterstraat. Daar werd ons verzoent
te helpen bij het sorteren van op-
gehaa.de goederen in de Academie
voor Beeldende Kunsten aan de Stad
houderskade,
Toen ik het gebou-w verliet, kwam
ik tot de ontdekking, dat mijn splin
ternieuwe sportfiets was verdwenen.
Als u weet, dat ik elke vrije Woens
dag- en Zaterdagmiddag in 'n waren
huis werk, om deze fiets te betalen,
begrijpt u wat dit verlies voor mij
betekent.
De mogelijkheid bestaat natuurlijk,
dat iemand „by vergissing" dit rij
wiel heeft meegenomen, maar de
kans, dat het gestolen is. lijkt mij
groter. Hierbij kwam dat de voor
bijgangers konden weten, dat wij
daar voor het Rode Kruis bezig wa
ren, daar er geregeld opgehaalde
goederen gelost werden.
Lidy Wesselink.
leerl. 4e ki. De Lairesse-school.
Kromme Mjjdrechtstraat 41 I
Amsterdam-Zuid.
Ondergraven duinen
en dijken
de ramp mede
Naar
verluidt
daaraan te wijten zijn dat de Duit
sers de duinen en dijken ondergraven
hebben. Ik neem voetstoots aan, dat
duinen en dijken door de bunker
werkzaamheden der Duitsers veel ge
leden hebben. Maar dan is hel toch
onvergeeflijk dal het tot 1953 moet
duren en er eerst een ramp over
Nederland moet komen eer men
maatregelen neemt.
Welk een grove nalatigheid!
Rotterdam J. M, van Bei Veldhuis.
Rangen en standen on
der alle omstandigheden
Direct nadat Zondag jl. de radio de
Nederlandse militairen had opgeroe
pen zich onverwijld naar hun onder
delen te begeven, werd aan dit ver
zoek gevolg gegeven.
Het Centraalstation te Amsterdam
werd overstroomd met militairen en
de gereedstaande treinen konden de
stroom niet ft la minute verwerken,
hetgeen volkomen logisch is.
Onlogisch en zelfs schandelijk was
het dat militairen, die wegens plaats
gebrek in de 2e klasse hadden plaats
genomen èn door het treinpersoneel
èn door de militaire politie hieruit
werden verwijderd en naar de reeds
uitpuilende gangen van de 3e klasse-
coupé's werden verwezen.
De treinen vertrokken dan ook met
vrijwel lege 2e klasse-coupé's behou
dens de enkel? reizigers en de zich
naar hun standplaats begevende offi-
Enerzijds deed de regering vla haar
voorlichtingsdienst een beroep op de
autobezitters om zoveel mogelijk mili
tairen aan een lift te helpen een
verzoek waaraan spontaan werd vol
daan anderzijds werd plaatsruimte
in treinen onbezet gelaten, omdat he>t
natuurlijk en alleen in ons land geen
pas geeft dat een officier en een min
dere in dezelfde coupe zitten, ook al
was beider doel hetzelfde: hulp voor
de geteisterde gebieden.
Amsterdam J. H. MOERMAN
Oprechte hulp?
Sommige dagbladen, en ook perso
nen of firma's, laten de geschonken
bedragen publiceren, voorzien van
naam en toenaam. Hoe welkom de be
dragen ook zullen zijn. groot of klein,
dit neemt niet. weg, dat het spontane
hierdoor enigszins op de achtergrond
komt. Een ieder, die zijn normaal
menselijk gevoel laat spreken, zal of
feren naar eigen verantwoorde moge
lijkheid; dit mag niet als reclame
object dó enen. Het lijkt mij dan ook
wenselijker, met uitzondering van die
bedragen, welke een dergelijke om
vang aangenomen hebben, dat zij
doorslaggevend kunnen zijn. slechts
het ontvangen dag-totaal te doen pu
bliceren. Een ieder zal zich dan be
haaglijker gevoelen Ook mijn zaak
heeft op het bekende gironummer ge
stort, doch met de voorwaarde publi
citeit achterwege te laten. Laten an
deren dit voorbeeld volgen, Men helpt
toch? Dat is de hoofdzaak.
Een zakenman,
(Naam en adres aan redactie be
kend)
Gesloten kustlijn Zeeland
Indien dit plan ut voerbaar ts. zou
het dan niet hst goede moment zijn
om een grote staatslening uit te schrij-
Het risico, dat deze dijken in een
volgende wereldoorlog stuk gegooid
zullen worden, kunnen wij rustig ne
men, daar wij na af'oop daarvan toch
wei niets meer over zullen hebben
Dsn Haaa C. G. v. d IJssel.
Radionieuwsdienst
Tijdens het gesprek, dat ik gisteren
8 Febr.) op zijn verzoek had met
uw redacteur, de heer Leerink, ver
telde ik hem over het karakter van
ons werk in de laatste dagen het vol
gende:
„Door het uitzenden van allerlei
„mededelingen en oproepen, die eigen-
„lijk niet tot het nieuws behoren,
„hebben wij wat mij pas in de loop
„van het wïrk duidelijk werd het
„gat aangevuld, tussen het ogenblik
„waarop de ramp begon en het ogen-
„biik, waarop de regeringsinstanties
,,sn hulporganisaties op volle kracht
„kwamen. De overtuiging, dat daar-
door vermoedelijk mensenlevens zijn
„gered, heeft ons de inspanning \an
„deze dacen gemakkelijk gemaakt."
In de weergave van dit gesprek is
deze uitlating toegespitst op de re
geringsvoorlichtingsdienst en is er een
element van critiek in gekomen, dat
niet in mijn woorden en evenmin in
mijn bedoe'ing lag.
Ik zal het op prijs stellen, wanneer
u hiervan zo. spoedig mogelijk mel
ding maakt.
S. WITTEBOON,
Hoofdr;dacteur
Hilversum. Radionieuwsdienst.
Verenigd Europa
Een verenigd Europa, samengesteld
op de zelfde wijze als de Verenigde
Staten van Noord-Amerika, zou in de
_enwoordige tijd de beste oplossing
zij'n. Of er 1 of 10 Nederlanders zit-
hebben in een eventuele RBad
Europa, is niet 't belangrijkste.
De kwaliteit heeft oog steeds meer
Invloed dan de kwantiteit Zijn wij
hier uit de brand met de evenredige
vertegenwoordiging?
Van meer belang is. dat er geen
grenzen bestaan en dat er zonder foi-
maliteiton kan worden gereisd en ge
handeld en dat een muntsoort gEtig-
baar zou zijn overal in Europa, zo
mogelijk in de gehele wereld.
Delft. A. Dijksehoorn.
Huwelijk beste
reclassering'"
(Van onze Haagse redactie.)
DEN HAAG, 10 Febr, Voor
de rechtbank in Den Haag eiste
de officier van Justitie tegen de
22-jarige J H. uit Rijswijk, die
wegens diefstal terechtstond, een
jaar gevangenisstraf, waarvan 6
maanden voorwaardelijk, met af
trek.
H. werd de vorige maand op
de trappen van het stadhuis te
Rotterdam gearresteerd, even
voordat zijn huwelijksplechtig
heid zou beginnen.
De verdediger, mr. A. F. A.
van Velzen. bepleitte, dat het in
het water gevallen huwelijk van
zijn cliënt ten spoedigste door
gang zou vinden.
„Het huwelijk," aldus de raads
man, „is voor hem de beste re
classering".
Uitspraak «rer veertien dagen.