ourndai TSJIANG'S TROEPEN ill I ilk 3 Voorjaarsmode 1953 brengt weinig i fis nieuws willen graag vechten Half millioen man met goed moreel 1 BEA Menigte bedreigt Franse jakhals Voor werkloze hoofdarbeiders cameraman Blinde student geslaagd Plundering: 1 jaar WOENSDAG 11 FEBRUARI 1953 DE TELEGRAAF 5 seerd. Er zijn regels en voor schriften voor zelfs de kleinste zaken, die strikt moeten worden lehoorzaamd. Er is bijvoorbeeld iet voorschrift, dat een batterij of een autoband miet kunnen wor den vervangen of zij moeten achttien maanden en 18.000 mijl hebben gelopen. Indien een bat tery leeg is na zestien maanden en een band begeeft het na 15.000 mijl. staat de auto drie maanden 'il. Het wordt iets begrijpelijker s men de verklaring van een hoge nationalistische officier er over hoort: „Ik weet, dat het idioot klinkt. Maar op het vaste land was het de gewoonte, dat officieren de banden en batterijen op de zwarte markt verkochten en daarna de onderdelen van de auto van de hand deden. Dit is de enige manier om dit te ver hinderen." NEW YORK, 9 Febr. Er zijn meer dan een half millioen soldaten, matrozen, mariniers en vliegers op het eiland Formosa, die niet geloven, dat het rijk van Mao Tse-toen blijvend zal zijn, zo schrijft Harold La- vine van het weekblad „Newsweek", die kort geleden van Formosa is teruggekeerd. I-Iet zijn de mannen, die weigerden zich aan de zege vierende rode legers over te geven, toen Tsjiang Kai- sjek van het vasteland van' China werd geveegd, en in sampans, jonken en motor boten naar Formosa vlucht ten. Nu leven zij alleen voor de 'dag, dat zij terug kunnen keren en zij zijn er zeker van, dat als zij eenmaal vaste voet in China zouden krijgen, zij de communisten kunnen ver slaan. Dit is geen wensdroom of iets dergelijks, zij weten, dat zij de oorlog hebben verloren, omdat zij in de eerste plaats zichzelf hebben verslagen. In die dagen was het nationalistische leger door en door corrupt. De soldaten wisten niet hoe te vechten en zij hadden geen zin om te vechten. Of soldaten., het waren jonge mannen, die op de punt van de bajonet of door mishandeling werden gedwongen „dienst te nemen". Zij werden be handeld als dieren, hun officieren verkochten hun eten en hun uni formen op de zwarte markt en het was weinig verwonderlijk, dat zij bij divisies tegelijk overliepen. Die tijd is voorbij. Het is geen Utopia op Formosa en nog steeds kan het nationalistische leger vol gens generaal-majoor Chase, het hoofd van de. militaire hulpver lening aan Formosa (300.000.000 dollar per jaar), geen hoofdrol spelen. Maar zij hebben hun lessen geleerd en toen na het begin van de oorlog op Korea de V.S. beslo ten Tsjiang althans niet geheel af te schrijven (een ogenblik heeft Washington er zelfs aan gedacht Mao Tse-toen te erkennen), er voer men, dat er het een en an der bij de nationalisten was ver anderd. Tsjiang beschikt over tien le gers, die bestaan uit twee divi sies en één onafhankelijke divisie, Hij hééft een corps mariniers, dat uit twee brigades bestaat en en kele kleinere eenheden en zijn marine telt 80 schepen, waaronder een torpedobootjager, zes escorte- vaartuigen, zeven mijnenvegers en een aantal landingsvaartuigen. Zijn luohtmacht bestaat uit vier groepen gevechtsbommenwerpers, een groep, van wat de Chinezen noemen middelzware bommen werpers (de Amerikanen zouden het lichte bommenwerpers noe men), een groep vrachtvliegtui gen en drie squadrons verken ningsvliegtuigen. Tevens beschikt hij over een georganiseerde guerillastrijd- macht. die 31 eilanden voor het vasteland bezet houdt en van tijd tot tijd verrassende aanvallen uit voert. Een keer gelukte het hem zelfs zich met een divisie gedu rende drie dagen in China te handhaven, waarbij zijn mensen 800 gevangenen maakten. Straaljagers heeft hij nog niet, maar in de naaste toekomst krijgt hij ze van de V.S. Geen blind bevel Vergelijken wy dit leger met dat. waarover Tsjiang in zijn glo riedagen beschikte (5 millioen man), dan telt het in cijfers nau welijks. Maar de gevechtswaarde is onnoemelijk veel groter. Een van de opvallende dingen is. dat de soldaten worden aange moedigd hun mening te zeggen. Natuurlijk blijft een bevel een bevel, maar dit behoeft hij niet blind op te volgen. Hij kan naar het doel en de reden vragen en het met de officieren bepraten. Het leger heeft nu ook een po litieke afdeling, dat geleid wordt door een zoon van Tsjiang Kai- sjek, luit.-generaal Tsjiang Tsjing- koeo, De taken van deze afde ling zijn velerlei, Zij geeft on derwijs aan de soldaten (analpha- betisme onder de soldaten komt dan ook nauwelijks meer voor) en voedt hen op in een anti-commu nistische doctrine zo zelfs, dat toen de Amerikaanse militaire ad viseurs op Formosa arriveerden. 25 procent van de tijd dor sol daten aan deze dingen werd ge wijd. Op verzoek van de Ame rikanen werd deze tijd met de helft bekort. Schieten met scherp En het belangrijkste: het mo reel van het leger is hoog. Een hoge Amerikaanse marine-officier noemde hen „de best opgeleide soldaten ter wereld". Of de officieren even goed zijn als de soldaten is de vraag. Velen van hen hebben hun positie aan de politiek te danken. Ook het systeem van promotie is weinig elastisch en doelmatig. En was Tsjiang's leger oo het vasteland te gedecentraliseerd, thans is het vaak overgecentrali- BEA aircrew... Bock via Uw reisbureau of bij dc BEA, Lcidse- plein 29 Amsterdam, telefoon 64848 (3 lijnen). A Miltion Ptisengeri Ye»/ ij PARIJS, 10 Febr. De Frans man Marcel Larose moest tegen een opgewonden menigte in be scherming worden genomen, toen hij door de politie werd gearres teerd als verdacht van het ver duisteren van voor Nederland in gezamelde goederen. In het Franse plaatsje Corbe- hem had Larose pamfletten ver spreid met de oproep om geld en goederen voor de getroffenen in Nederland bij hem in te leveren op het postkantoor. Hij werd ge arresteerd toen hij een enorme stapel pakjes in zijn eigen auto Nieuwe sociale regeling: (Eigen bericht) DEN HAAG, 10 Febr. Nieuwe richtlijnen voor de plaatsing en de beloning van werkloze hoofd, arbeiders op werkobjecten zijn door staatssecretaris mr. dr. A. van Rhijn vastgesteld. Vier groepen zijn er gevormd verband met het niveau der werkzaamheden. Met loonsche. ma, dat is ingedeeld in 5 ge meenteklassen. vermeldt voor de eenvoudigste werkzaamhe den voor personen van 32 jaar en onder een weekloon van f 50,35 in de gemeenteklasse I. Voor de groepen II, III en IV zijn deze bedragen resp. echter van 42 jaar af f 63,20, f 76,75 en i 87,30. Een toeslag van 5 pCt. op het loon kan voor bijzondere prestaties aan de hoofdarbeider gegeven worden: met toestemming van minister Suurhoff kan in bij zondere gevallen deze toeslag tot 10 pCt. verhoogd worden. Zodra de regeling wordt toege past, stelt het gemeentebestuur een commissie in, waarin o.m. zitting hebben vertegenwoor digers der bij de Stichting van de Arbeid aangesloten organi saties van werknemers, De regeling is gedateerd 2 Fe. bruari en krijgt terugwerkende kracht tot 30 Juni 1952 en tot 29 December voor hen, die niet meer op een vast object werk zaam waren. De overige arbeidsvoorwaarden en sociale voorzieningen (va- cantieregeling. kindertoeslag enz.) zijn gelijk aan die van het vrye bedrijf. laadde. De politie verklaarde dat de man al vele verduisteringen op zijn naam had staan. (Reuter) ~4r A PARIJS. Februari. (Van onze moderedactrice.) HET is nauwelijks het moment om over de mode te schrij ven. Met in de rug ons zwaar geteisterd land en voor ons oog de nieuwe voorjaarsmode! Toen wij Zondag 1 Febr. wegreden uit het Centraal Station wisten we nog niet welke omvang de aan slag van de natuur op ons kleine, lage land had aangenomen. We reden met een omweg over Utrecht, Arnhem, Tilburg en tol ver in België kletterde regenvla gen tegen het raampje van de cou pé In Frankrijk hield het op te regenen, maar toen was het don ker en vier uur te laat arriveer den we aan het Gare du Nord. Wat landerig van de reis door kruisten we in een taxi het op Zondagavond slaperige Parijs: tol op de Champs Elysees alle lan taarns brandden en ln het gouden licht van schijnwerpers de grijze gesculpteerde steen van de Are de Triomphe omhoogrees tegen de donkere lucht: toen wisten iwe dat we er waren en Parijs opende zich voor onze ogen. Nooit kan ik zonder bewogen heid de Are de Triomphe zien verrijzen, deze poort van een bij na profetische schoonheid, sym bolisch voor deze stad. Een stad van een zo majestei telijke allure kan niet vergaan, doch is nog immer het kloppend hart van Europa. Er worden vele vergelijkingen gemaakt door toe risten over Parijs van vroeger en nu: het is er nu zo duur, het is niet meer zo riant., men Is er niet meer zo goed gekleed, enz., maar dit blijven details aan de buiten kant. Naast New York ls nog steeds Partis het brandpunt der wereld en boven New York is het een brandpunt van een creatieve schoonheid, geboren uit een wijde visie en een immer nieuw uit schietende originaliteit. U komt deze schoonheid tegen waar u gaat of staat: of u flaneert langs de boulevards en de étalages be kijkt. of dat u mijmert bij een boekenstalletje, of wanneer u ronddwaalt op 'n tentoonstelling. Want hoe wordt hier geëtaleerd en hoe wordt hier geëxposeerd hoe wordt hier gedacht en ge vonden. in lijn en kleur, met smaak en gevoel. sk DE zon schijnt over Parijs op Maandagochtend en de lucht is blauw. Maar de kranten ver- QHARLES MONTAIGNE speelt het steeds weer klaar een uitgebreide col lectie samen te stellen. Hij werd ditmaal ge ïnspireerd door de zee meeuw. Spreekt hier de jeugdherinnering van de Hollandse jongen, die de zeemeeuw zag klapwieken boven bevroren grachten en voor wie de witte vogel zowel troost voor de win terkou, als bode voor het voorjaar was? melden met grote dreigende kop pen de catastrophe van ons land. Onrustig zitten we op de eerste modeshow. „Qa semble une fu- tilité" om over de mode te moe ten schrijven zegt een vendeuse bij Charles Montaigne begrijpend en sympathiek. Inderdaad heeft het iets onwezenlijks. De model len trekken aan ons oog voorbij en na afloop zitten vier Amster damse modeactrices wat versla gen bij elkaar en zoeken troost in het bitter-zoet van een glaasje goudbruine Cinzano, waarin een geel citroenschilletje drijft. Zo is deze eerste dag in Parijs: bit ter zoet!.... en tussen het trip pelen van de mannequins door en het opklinken van de poëtische namen -van de modellen; „Chiauitta". ,,Ma Grande Folie", „Fanfreluche", „l'Inoubliable", „Princesse des Hes", horen we nog het kletteren van de regen, de loeiende storm en de regels van de dichter komen in ons op: „Maar o mijn land, mijn land, mijn land, eer dat ik u vergeet!". Wat we hebben gezien? Onze landgenoot Charles Montaigne SDeelt het steeds weer klaar een uitgebreide. uiterst draagbare collectie samen te stellen. Hij werd geïnsoireerd door de zee meeuw: ,.1'Oisenu des mers aux loneues oi1 es". De zeemeeuw zegt Charles Montaivne „évoque pour moi le grand déoart. au devant du D'intemps". Soreekt hier een jeugdherinnering van de Holland se jongen, die de zeemeeuw zag klapwieken boven bevroren grachten en voor wie de witte vo- £e1 zowel troost voor de winter kou, als bode van het voorjaar was? Parijs immers is niet zo rijk aan zeemeeuwen als Amsterdam. Het voorjaar komt hier sneller en pijnlozer, met wat viooltjes, een plotselinge zon op .rood rieten stoeltjes die nu al staan opgesteld buiten voor de restaurants. De zeemeeuw bracht aan Montaigne's collectie een vloeiende lijn en in plaats van een zeker traag accent dat te verwachten viel, integen deel een jong en dynamisch élan. GROTE veranderingen zijn er niet. Voor de ochtend ver smalt de rok zich naar beneden toe, voor de middag waaiert zij uit. De taille is op de gewone plaats, de heuplijn is rondend. Schouders zijn normaal, de lengte van de rok is iets, maar nauwe lijks merkbaar, langer. Mouwen zijn ingezet, maar heel dikwyis laag aangeknipt. Als kleur veel grijs en een offensief van grège. Als gewoonlijk laat Montaigne een stroom van mantelpakken zien. Vaak glijdt het tailleur over in een deux-pièces. De klassieke rever verdwijnt voor een fan tasie halslijn. De jasjes hebben van voren uitstaande zakken die van achteren in een lage ceintuur doorlopen en gesloten worden met een gesp. We vonden dit niet erg flatteus, zeker niet voor een Hol lands figuur. Dit voorjaar wordt veel grove tweed verwerkt voor tailleurs en bijpassende mantels. Een keurige dracht voor op reis, in trein of vliegtuig, sportief en jaren achter een te dragen. Naast tailleurs is de robe-manteau de belangrijk ste ochtenddracht. Voor de na middag brengt Montaigne zacht- harige mantels, olijfgroen, grège over imprimé-japonnen. De ja ponnen hebben vloeiende lijfjes en décolletés en draperieën over de heup eindigend in een strik opzij. Zowel Montaigne als La- faurie brengt korte toppertjes van een imprimé-stof over effen japonnen. Stoffen die verwerkt worden zijn jersey ook voor de avond zij den jersey, katoen, batist zelfs voor cocktaill- en avondjaponnen. T EANNE LAFAURIE. Haar J lijn; „Riet". Een wisselende lijn, flexibel en beweeglijk. Geen opzienbarende nieuwigheden. Jeanne Lafaurie brengt naar Nederlands begrip en voor ons klimaat ondraagbare en onaan vaardbare tailleurs met zeer lage décolletés. Slechts in te denken voor Zuid-Amerika. Verder keu rige maar strenge marine japon nen met iets wits aan de hals en een groot wagenwiel strooien hoed. Zij brengt echter charmante linnen zomerjurken in felle kleu ren met cirkelende rokken, ko- renblauw, papaverrood, modellen uit haar boutique. Zij brengt eveneens tweed ensembles, zij ge bruikt veel katoen en batist, ge plooid en geplisseerd. krakend helder voor middag en avond, zij heeft enkele zachtgekleurde rui len japonnen jong en speels, zij plaatst effen mantels over zachte vage imDrimé's, zij brengt rechte mandaryn-jaspen met losse rok- naden en felgekleurde doublures, zij plaatst grote fantasieranden in DE ONTBERINGEN en het gevaar, die de mensen van de Nederlandse Televi sie Stichting, van de „zui len" en van MultifiLm in Haarlem hebben doorstaan om er voor te zorgen, dat de televisiekijkers zich 'n beeld konden vormen van de overstromingsramp, zijn be lichaamd in de cameraman van Multifilm, die zich in Stavenisse de weg terug zag afgesneden. Op een bootje van de Holland- West Afrika Lijn bereikte hij het dorp Tholen. Daar ontmoette hij de burgemeester van Stave nisse, met wie hij kon meeva ren. Nadat hij in het verwoeste Stavenisse 'zijn werk had ge daan. keerde hij naar de aan legplaats van de boot terug. De boot was weg. De man was toen al enkele uren zonder eten, vermoeid, nat en koud. Er lag een marineboot, maar daarop was slechts voor één man ruim te om te overnachten. Toevlucht op zolder De cameraman zocht met en kele mensen van de Marine een huis, dat er nog redelijk goed uitzag. Zij onderzochten of de muren het zouden houden, hoopten er het beste van en zochten met een kaars hun weg naar de zolder. In een hoek hok ten zij bij elkaar, onder wat gordijnen, die zij er vonden. Men kan zich niets voorstel len, vertelde hij mij, dat meer luguber is dan bij flakkerend kaarslicht te zitten op de koude zolder van een wankel huis, terwijl het water tegen de muren klotst. En overal rondom water, stilte en dood. Een van de Marinemannen had wat repen chocola en een paar kruiken jenever. Dat was het enige, dat zij in een etmaal of zo binnen kregen. Met excuses De volgende dag vertrok de boot van de Marine, maar niet naar het vasteland en de ca meraman bleef achter. Pas laat in de middag kon hij meevaren met een schipper, die hem naar Dordrecht .bracht, 's Avonds laat. na drie dagen spoorloos te zijn geweest, kwam hij bij zijn baas in Haarlem binnenlopen en verontschuldigde zich voor het oponthoud. Deze cameraman was niet de enige, die het moeilijk had. De productieleider van Multifilm strandde met zijn auto ergens bewesten St. Pnilipsland. Om althans zijn kleren droog te houden, ontkleedde hij zich, stopte zijn kleren in zijn laar zen, en ging waarom weet hij nu zelf niet op een hoge brug leuning zitten. Het kwartier, dat hy daar heeft doorgebracht lijkt genoeg om wie dan ook een longontsteking te bez'orgen. Maar gistermiddag was hij, ge zond en wel, met vele anderen bezig met het journaal, dat 's avonds de lucht zou ingaan. Prms^daseur HET PODIUM van het Minerva- paviljoen verwacht Woens dagavond de Italiaanse prins-ar- tist, nazaat van een oud Napoli- taans geslacht, prins ROLAND BR ANCACCIO. Daar zullen tevens zijn enkele solisten van het Balletrecital van Sonia Gaskell. De opbrengst is voor het Rampenfonds. Wie prins Roland hoorde, toen hij bijna twee jaar geleden en ook nog onlangs in Amsterdam huisconcerten gaf. bewaart aan zijn optreden de beste herinne ringen. Onze muziekredacteur deed hij denken aan madame Damia en Yvette Guilbert. „Een diseur", schreef hij, „die het rijke gamma der gevoelszones als spelend be heerst in klank en gebaar". „Mijn sabel te rug" DE.EMIR van Jemen, SEIF AB- DALLAH, heeft tot generaal Naguib het verzoek gericht, hem de sabel terug te sturen, die hij indertijd aan KONING FAROEK had geschonken. En hoe ge schonken. De sabel was in de gehele Islamietischs wereld beroemd om haar kostbaarheid. Het gevest was met diamanten ingelegd en de schede was gemaakt van goud en met kostbare stenen versierd. De waarde van het wapen werd geschat op ongeveer 300.000 gul den. De kans voor Faroek kwam, toen hij als gastheer voor de emir optrad. Aan het diner stel de hij op een gegeven ogenblik voor. geschenken uit te wisse len. Daarbij behoorden, „als on derpand van trouw", de sabels. Voor de overrompelde emir bleef weinig anders over dan mee te doen. Maar zijn woede was groot, toen de sabel van Faroek van waardeloos maaksel bleek te zijn: koperen gevest en houten schede. Hij behield ech ter zijn kalmte en eerst nu is de geschiedenis bekend geworden. Honderden in de Zeeuwse rampgebieden geïsolccrden danken hun leven aan Harold X. Welch (rechts) en Michael Kelly, twee Amerikaanse helicopter- piloten. Mei hun „nop Along" voerden zij talloze vluchten uit. Zie: Redders met Hop Along. Stemmen met toekomst Rooskleurig lijkt de toe komst voor onze landgenoot menno („The voices of the World") grondsma. over wie ik uit het buitenland de beste berichten krijg. Grondsma, die de stemmen en gebaren imiteert van wie hij maar wil van Richard Tauber tot Joséphine Baker bracht het publiek en de recensenten in Zwitserland, Spanje en aan de Rivièra de laatste maanden in opwinding. Zijn naam is ook doorgedrongen tot Engeland, waar hij binnenkort gaat op treden, en zijn debuut in Parijs staat voor de deur. plurken- Waarom ik ROXY rook ruik maar eens ïUMaa de vorm van een tak boven tegen de hals en als steeds terugkerend accent een bloem of een bijou in roestbruin. Zij speelt met organza, tulle en kant, maar nog liever met lin nen, jersey, batist, zij verzon een strooien ceintuur om het middel en een matrozenkraag op de rug en zy eindigt de collectie met een dromerige grijsroze tullen avond jurkje van voren met horizontale plooitjes welke van achteren zijn uitgestreken en hier overheen nog een laag wolkige tulle met een bruin fluwelen strik om het mid deltje van de mannequin, dat smal is. zó smal en flexibel, als wat haar inspireerde: het ranke en buigzame riet ADRIENNE ENSCHEDE, 9 Febr. De 35.jarige heer H. B. Frieman, die sedert zijn zevende jaar blind is. slaagde aan de Vrije Universiteit te Amsterdam voor het doctoraal examen Rechten, Dank zij het brailleschrift kon hij de lessen op de lagere school blijven volgen. Nadien behaalde hij de diploma's han delscorrespondentie Engels en Duits en ver-volgens in 1941 de middelbare akte Duits en in 1947 de akte Engels M.O, Sedert 1948 reisde hii twee maal per week naar Amster dam om de colleges aan de V.U, te volgen. De boeken die hij moest bestuderen las zijn vrouw voor. waarbij de tekst werd opgenomen oo oen wire- recorder De heer Frieman be hoefde slechts dit apparaat in te schakelen om de studiestof te kunnen volgen. Toscamim in brons ENIGE tijd geleden hebben mu ziekliefhebbers een bron zen buste van ARTURO TOS CANINI aan het Metropolitan Opera House te New York aan geboden. Weinigen weten, dat de beeldhouwer Elkan hier vijf tien jaar over heeft gewerkt. Direct in het begin waren er al moeilijkheden. Tosoanini voelde niets voor een beeld, zijn vrouw daarentegen voelde er alles voor. En zij organiseerde het zo, dat de beeldhouwer tij dens de concerten in de Londen- se Queens Hall achter de pauke- mst een plaatsje kreeg, waar hij door een spleet in een gordijn de dirigent tijdens de uitvoering kon zien. In feite was dit meer dan El- kan had durven hopen, want hier zag hij de meester in alle stemmingen iets, wat tijdens gewoon poseren niet mogelijk ware geweest. Hij maakte een klein beeld en nam dat mee naar huis. Toen kwam de oorlog en moest hij uit Duitsland vluchten. Eerst vorig jaar kreeg hij de kans om Toscanini weer te ontmoeten en de laatste hand aan de buste te te leggen. Kedders met Hop Along j N AMERIKA, Duitsland en jjl Engeland hebben wij in de afgelopen jaren al heel wat werk met onze helicopter, de Hop Along, verricht, maar wal wij hier hebben uitgehaald was nieuw voor ons", vertelden mij op de vliegbasis Woensdrechf de captains HAROLD T. WELCH en MICHAEL KELLY. In de afgelopen dagen hebben zij honderden door de dood be dreigde Zeeuwen van dijken, uit bomen en van schier ondergelo pen zolders gered. Zij voerden landingen uit op heel smalle dijkjes, op reeds ten dele ondergelopen stukken land en daalden tot op een paar meter boven daken van boerde rijen. „Wij brachten de wiebelende Hop tot twintig meter boven het dak en lieten ons dan voorzich tig verder zakken. Dan ging de kabel uit en met de winch haal den wij de mensen binnen boord." Het waren Welch en Kelly, die dezer dagen „De Telegraaf" en de „New York Times" mee namen naar de geïsoleerde ge bieden op de eilanden. „De kranten werden ons uit de handen gerukt", vertelden zij- „Wij hadden flink wat bij ons, maar na de vierde landing was alles op." EN PASSANT Receptie Henriet te Davids AMSTERDAM, 9 Febr. De ter gelegenheid van haar 65e ver jaardag op 13 Februari a.s. aange kondigde feestelijke receptie van Henriëtte Davids in „De Amstel- club", Rembrandsplein, gaat niet door. (Van onze correspondent). ROTTERDAM, II Febr. We gens roof in het watersnoodge- bied heeft Dinsdagmiddag de 18- jarige grondwerker J. J. v. d. L„ uii Rijswijk (Z.-II.) terecht ge staan voor dc meervoudige straf kamer van de Rotterdamse recht bank. Hij had zich als vrijwilliger op gegeven om werk te verrichten ter bestrijding van de watersnood op Voorne en Pulten. Met een groep Ilijswijkenaren vertrok hij vorige week Maandag naar dat gebied. Dinsdag daarna werd hii te Abbenbroek aangetroffen met twee pakken koffie ten nadele van het Ned. Rode Kruis en twee da gen later met een rijwiel, een naaibox en een theepot met thee muts te Zuidland. „Er blijken nu eenmaal lieden te zijn, die in deze tijd van ramp spoed hun handen niet kunnen thuis houden", zeide de officier, die 1 jaar gevangenisstraf requi- reerde, met onmiddellijke gevan genneming. _>s raadsman, mr. Q. J. Blaauw, achtte de wederrechtelijke toe- eigening niet bewezen en conclu deerde tot vrijspraak subs, een voorw. straf. Na raadkamer heeft de recht bank de eis van het O. M. wat betreft, dg onmiddellijke gevan genneming niet ingewilligd. Uit spraak 24 Februari. Wat anderen er van denken öijoragen minnen auei geplaatst met volledige onderteKenin^. Slechts bij zeer dringende reden Kan met initialen worden volstaan). Fiets van collectante verdwenen Na 'n hele dag collecteren voor de getroffen gebieden met 'n school vriendinnetje, leverde ik 's avond# mijn collectebus in aan de Pa ui-u# Potterstraat. Daar werd ons verzoent te helpen bij het sorteren van op- gehaa.de goederen in de Academie voor Beeldende Kunsten aan de Stad houderskade, Toen ik het gebou-w verliet, kwam ik tot de ontdekking, dat mijn splin ternieuwe sportfiets was verdwenen. Als u weet, dat ik elke vrije Woens dag- en Zaterdagmiddag in 'n waren huis werk, om deze fiets te betalen, begrijpt u wat dit verlies voor mij betekent. De mogelijkheid bestaat natuurlijk, dat iemand „by vergissing" dit rij wiel heeft meegenomen, maar de kans, dat het gestolen is. lijkt mij groter. Hierbij kwam dat de voor bijgangers konden weten, dat wij daar voor het Rode Kruis bezig wa ren, daar er geregeld opgehaalde goederen gelost werden. Lidy Wesselink. leerl. 4e ki. De Lairesse-school. Kromme Mjjdrechtstraat 41 I Amsterdam-Zuid. Ondergraven duinen en dijken de ramp mede Naar verluidt daaraan te wijten zijn dat de Duit sers de duinen en dijken ondergraven hebben. Ik neem voetstoots aan, dat duinen en dijken door de bunker werkzaamheden der Duitsers veel ge leden hebben. Maar dan is hel toch onvergeeflijk dal het tot 1953 moet duren en er eerst een ramp over Nederland moet komen eer men maatregelen neemt. Welk een grove nalatigheid! Rotterdam J. M, van Bei Veldhuis. Rangen en standen on der alle omstandigheden Direct nadat Zondag jl. de radio de Nederlandse militairen had opgeroe pen zich onverwijld naar hun onder delen te begeven, werd aan dit ver zoek gevolg gegeven. Het Centraalstation te Amsterdam werd overstroomd met militairen en de gereedstaande treinen konden de stroom niet ft la minute verwerken, hetgeen volkomen logisch is. Onlogisch en zelfs schandelijk was het dat militairen, die wegens plaats gebrek in de 2e klasse hadden plaats genomen èn door het treinpersoneel èn door de militaire politie hieruit werden verwijderd en naar de reeds uitpuilende gangen van de 3e klasse- coupé's werden verwezen. De treinen vertrokken dan ook met vrijwel lege 2e klasse-coupé's behou dens de enkel? reizigers en de zich naar hun standplaats begevende offi- Enerzijds deed de regering vla haar voorlichtingsdienst een beroep op de autobezitters om zoveel mogelijk mili tairen aan een lift te helpen een verzoek waaraan spontaan werd vol daan anderzijds werd plaatsruimte in treinen onbezet gelaten, omdat he>t natuurlijk en alleen in ons land geen pas geeft dat een officier en een min dere in dezelfde coupe zitten, ook al was beider doel hetzelfde: hulp voor de geteisterde gebieden. Amsterdam J. H. MOERMAN Oprechte hulp? Sommige dagbladen, en ook perso nen of firma's, laten de geschonken bedragen publiceren, voorzien van naam en toenaam. Hoe welkom de be dragen ook zullen zijn. groot of klein, dit neemt niet. weg, dat het spontane hierdoor enigszins op de achtergrond komt. Een ieder, die zijn normaal menselijk gevoel laat spreken, zal of feren naar eigen verantwoorde moge lijkheid; dit mag niet als reclame object dó enen. Het lijkt mij dan ook wenselijker, met uitzondering van die bedragen, welke een dergelijke om vang aangenomen hebben, dat zij doorslaggevend kunnen zijn. slechts het ontvangen dag-totaal te doen pu bliceren. Een ieder zal zich dan be haaglijker gevoelen Ook mijn zaak heeft op het bekende gironummer ge stort, doch met de voorwaarde publi citeit achterwege te laten. Laten an deren dit voorbeeld volgen, Men helpt toch? Dat is de hoofdzaak. Een zakenman, (Naam en adres aan redactie be kend) Gesloten kustlijn Zeeland Indien dit plan ut voerbaar ts. zou het dan niet hst goede moment zijn om een grote staatslening uit te schrij- Het risico, dat deze dijken in een volgende wereldoorlog stuk gegooid zullen worden, kunnen wij rustig ne men, daar wij na af'oop daarvan toch wei niets meer over zullen hebben Dsn Haaa C. G. v. d IJssel. Radionieuwsdienst Tijdens het gesprek, dat ik gisteren 8 Febr.) op zijn verzoek had met uw redacteur, de heer Leerink, ver telde ik hem over het karakter van ons werk in de laatste dagen het vol gende: „Door het uitzenden van allerlei „mededelingen en oproepen, die eigen- „lijk niet tot het nieuws behoren, „hebben wij wat mij pas in de loop „van het wïrk duidelijk werd het „gat aangevuld, tussen het ogenblik „waarop de ramp begon en het ogen- „biik, waarop de regeringsinstanties ,,sn hulporganisaties op volle kracht „kwamen. De overtuiging, dat daar- door vermoedelijk mensenlevens zijn „gered, heeft ons de inspanning \an „deze dacen gemakkelijk gemaakt." In de weergave van dit gesprek is deze uitlating toegespitst op de re geringsvoorlichtingsdienst en is er een element van critiek in gekomen, dat niet in mijn woorden en evenmin in mijn bedoe'ing lag. Ik zal het op prijs stellen, wanneer u hiervan zo. spoedig mogelijk mel ding maakt. S. WITTEBOON, Hoofdr;dacteur Hilversum. Radionieuwsdienst. Verenigd Europa Een verenigd Europa, samengesteld op de zelfde wijze als de Verenigde Staten van Noord-Amerika, zou in de _enwoordige tijd de beste oplossing zij'n. Of er 1 of 10 Nederlanders zit- hebben in een eventuele RBad Europa, is niet 't belangrijkste. De kwaliteit heeft oog steeds meer Invloed dan de kwantiteit Zijn wij hier uit de brand met de evenredige vertegenwoordiging? Van meer belang is. dat er geen grenzen bestaan en dat er zonder foi- maliteiton kan worden gereisd en ge handeld en dat een muntsoort gEtig- baar zou zijn overal in Europa, zo mogelijk in de gehele wereld. Delft. A. Dijksehoorn. Huwelijk beste reclassering'" (Van onze Haagse redactie.) DEN HAAG, 10 Febr, Voor de rechtbank in Den Haag eiste de officier van Justitie tegen de 22-jarige J H. uit Rijswijk, die wegens diefstal terechtstond, een jaar gevangenisstraf, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, met af trek. H. werd de vorige maand op de trappen van het stadhuis te Rotterdam gearresteerd, even voordat zijn huwelijksplechtig heid zou beginnen. De verdediger, mr. A. F. A. van Velzen. bepleitte, dat het in het water gevallen huwelijk van zijn cliënt ten spoedigste door gang zou vinden. „Het huwelijk," aldus de raads man, „is voor hem de beste re classering". Uitspraak «rer veertien dagen.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 3