Tweede Kamer dringt aan op
actie van regering
CKefarlne 4
Spel van communisten
weerzinwekkend
Goochelen
Voor alles aandacht
schadevergoeding
Federatie in Afrika
Domme demagogie
VOORLOPIG DEBAT NATIONALE RAMP
Giften Fonds
geheel vrij van
loonbelasting
Spreeu wenpraa t
HET VRIJE VOLK WOENSDAG 11 FEBRUARI 1953
PAGINA 2
Uit de statistieken blijkt, dat het aantal kinderen per gezin ln Ne
derland gemiddeld ongeveer twee bedraagt. Houdt men geen
rekening met de gezinnen zonder kinderen, dan is het 2,67,
De K.V.P. die haar wat wankele stal bijeen tracht te houden heeft
daartoe onder meer aangegrepen de „gezinspolitiek". En daarbij be
hoort naar het schijnt voor de K.V.P. de poging om het gemiddelde
gezin in ons land zo groot mogelijk voor te stellen.
In een artikel in het Katholiek Staatkundig Maandschrift van Ja
nuari betoogt ..Observer": „Wanneer we de kinderloze huwelijken uit
sluiten dan blijkt, dat ruim 60 procent van de gezinnen vier of meer
kinderen telt en bijna 40 procent zelfs zes of meer."
Deze bewering steunt op een aantal berekeningen, die drs Th. J.
Platenburg onlangs heeft gemaakt ten behoeve van de K.V.P.-rappor-
ten over de middengroepen. Drs Platenburg betoogt, dat „de cijfers
onomstotelijk aantonen, dat het grotere gezin van om en bil de vijf
kinderen het normale Nederlandse gezin moet worden genoemd."
Op deze cijfers wil de K.V.P. blijken* vele recente uitlatingen de
sociale politiek, de woningbouwpolitiek enzovoort bouwen. In het
Jongste nummer van Socialisme en Democratie hebben prof. dr Sj.
Groenman en dr W. Steigenga, twee erkende deskundigen op dit ge
bied duidelijk aangetoond, hoeveel gegoochel er nodig is geweest om
tot deze hoge cijfers over de gezinsgrootte te komen.
Het blijkt, dat drs Platenburg niet één, maar een hele reeks van
wetenschappelijke fouten heeft gemaakt en dat vooral zijn veronder
stellingen en conclusies zeer aanvechtbaar zijn en daarom een ver
tekend beeld geven van de werkelijkheid.
Deze conclusie is waarlijk niet verrassend. Opmerkelijk is alleen,
dat de K.V.P., zoals ook nu weer blijkt, klakkeloos gaat bouwen op
feiten, waarvan zelfs de leek de onwaarschijnlijkheid inziet. De wens
is blijkbaar weer eens de vade: van de gedachte geweest.
Een wetenschappelijk man zei eens: „Voor feiten moet je je hoed
afnemen". Het zou de K.V.P. niet misstaan, ook in dit geval deze bur
gerlijke en wetenschappelijke beleefdheid beter in acht te nemen.
De imponerende strook Brits grondgebied, die vroeger op de kaar
ten van Afrika als de roze gekleurde baan van de vooruitgang door
de oostelijke helft van het donkere werelddeel liep, is in weinige jaren
een strook van onrust geworden.
Egypte (met of zonder Faroek) wijst Britse eisen af, ook in de Soe
dan. Kenya is het jachtterrein van en óp de Mau Mau, Betsjoeanaland
heeft moeilijkheden bij de erfopvolging van de voornaamste stam, de
Bamangwato's, Zuid-Afrika drijft steeds verder uit het Gemenebest.
Het is gemakkelijk de Britten de mislukking van hun associatie-
politiek in Afrika te verwijten. Maar voor men dit verwijt uit, is het
goed een blik te slaan op de westelijke helft van Afrika. Inderdaad,
daar hoort men niet van bevolkingsconflicten omdat noch in de
Franse, noch in de Belgische, Spaanse of Portugese koloniën de Ne
gers tot een peil van ontwikkeling zijn gebracht of de mate van be
trekkelijke vrijheid genieten, waarin zij „lastig" gaan worden!
Brits Oost-Afrika omvat meer dan de opgesomde landen. Wij sloe
gen met opzet Noord- en Zuid-Rhodesia en Nyasaland over (en
lieten Tanganjika voor de uitzondering die de regel moet bevestigen...)
omdat deze drie het onderwerp zijn geweest van een conferentie, die
vorige week in Londen besloten is.
Vertegenwoordigers van de drie besturen, van de Britse kolonisten
en van de Britse regering zelf, legden de laatste hand aan een plan,
dat vorm geeft aan de oude droom van een Centraal-Afrlkaans rijk,
een federatie die straks als zelfstandig dominion lid zal worden van
het Gemenebest. De droom is al oud, zo oud als Cecil Rhodes zelf. de
super-imperialist die Zuid-Afrika veroverde voor koningin Victoria en
zijn naam gaf aan de streek bij de Zambesi-rivier.
Na de oorlog 'rmtt de Arbeidexsregeting getracht de voordelen van
een dergelijke fBÉatie aan vertegenwoordigers van de 51 millioer.
Negers duidelijk trmaken. Maar zij vrezen en niet ten onrechte
ln de federatie een overheersing van de 15(m)0 blanke kolonisten, die
nu al in elk der drie delen volledig de toon aangeven. In Noord-Rho-
desia en Nyasaland kan het ministerie van Koloniën in Londen nü de
ergste „apartheid" voorkomen. Als deze ruggesteun uit Londen weg
valt, wie garandeert de Negers dan dat de Zuidafrikaanse misère zich
ln de federatie niet herhaalt?
De Arbeidersregering heeft het plan er niet tegen de wil van dt
Negers willen doordrukken. Beter geen federatie dan een federa
tie. die op drijfzand is gebouwd.
Maar de conservatieve regering heeft minder scrupules. Zij is van
mening, dat de Negers huif eigen belang niet kennen en heeft het
plan doorgezet. Een Raad voor Afrikaanse Zaken, een vaste commissie
uit het federale parlement (waarin de Negers zes van de 35 zetels zul
len krijgen), kan een beroep doen op de Kroon om bepaalde wetten
tegen te houden.
Maar als de zes Neger-afgevaardigden al niet representatief kunnen
zijn voor de 5i millloen Negers, wie moeten de drie Neger-afgevaardig
den in de Raad voor Afrikaanse Zaken dan wel vertegenwoordigen?
En bovendien zal de minister in Londen wel altijd een juist oordeel
kunnen vellen?
De Negers achten hun belangen in de toekomstige federatie niet
gewaarborgd. Maar de conservatieve meerderheid in het Britse La
gerhuis zal het plan waarschijnlijk aannemen en de kolonisten in
Zuid-Rhodesia (het enige van de drie landen met een gekozen „blank"
parlement) eveneens, al vinden deze laatsten de Afrikaanse Raad te
ver gaan.
Formeel zal het plan voor tien jaar gelden. Maar al zal het de kolo
nisten veel en de Negers wellicht ook wat economisch voordeel bren
gen, het zal vergaan omdat het op te weinig heipalen gebouwd is.
Nu de allerkritiekste uren voorbij zijn en geen mensen meer In
direct levensgevaar verkeren, is het misschien goed nog even aan
dacht te schenken aan de houding van de communistische leiders
en aan het bijzonder afstotelijke geschrijf in De Waarheid.
Het nationale Rampenfonds is in De Waarheid niet aanbevolen en
slechts één enkele keer genoemd. Maandag werd van de regering ver
langd, dat zij centraal zou hebben ingegrepen, wat in de eerste uren
nog onmogelijk was.
Bij het bekend worden van de ramp is er dadelijk van alle zijden
spontaan hulp geboden en daarvan is dankbaar gebruik gemaakt.
Zodra er echter lijn in het werk kwam en er inderdaad iets van
organisatie uit de grond werd gestampt, kwam de C.P.N. met haar
zielige comiteetjes voor volkshulp en haar jeugdbrigades om de eens
gezinde en gecoördineerde hulp te doorkruisen.
Toen duizenden nog in levensgevaar verkeerden, schreef De Waar
heid over de hulpactie: „Amerikaanse soldaten zijn daarbij ongewenst.
Men haalt ze onder fanfaregeschetter het land in en wie kan
zeggen, wanneer ze zuilen verdwijnen?"
Op Dinsdag, toen er reeds honderden tonnen goederen en millloenen
guldens waren Ingezameld, moesten er zo nodig comité's voor volks
hulp worden opgericht.
Op Woensdag schreef De Waarheid: „Waarom moeten de Ameri
kanen uit West-Dultsland komen, terwijl er Nederlanders met het be
nodigde materiaal wachten?",..
En op Zaterdag schreef Paul de Groot: „Ook de helicoptères en
ander materiaal, dat de Amerikaanse legerleiding uit het naburige
Rijnland stuurde, zijn zeer welkom". Dit verhinderde de man echtei
niet in hetzelfde artikel te schrijven over „die Amerikaanse pest-gene-
raals".
Het toppunt van draaierij en domme demagogie bereikte deze opper-
zuiveraar echter, toen hij. nog steeds in hetzelfde artikel schreef, dat
de Nederlandera niet beschikten over helicoptères en amphible-voer-
tulgen, „want het gaat immers om de aanval tegen het Oosten"!
Jaja. en daarom konden wij die helicoptères en amphibie-voertuigen
lenen van de Amerikanen!
Paul de Groot en zijn trawanten zitten ln het nauw. Hun pogingen
om een wig te drijven in de eenheid, die in de uren van nood was ont
staan, hebben volkomen gefaald. De bisamratten hebben hun kans
niet gekregen.
De C.P.N. heeft weer overvloedig reden tot zelfcrltlek. En Paul de
Groot zal de straffen uitdelen,
f.
(Van onze parlementsredacteur)
„Voor alles verlangen wij actie van de regering." Dit was hel
uitgangspunt van de rede, waarmee mr Burger, de fractie
voorzitter van de P.v.d.A., gistermiddag in de Tweede Kamei
het debat over de nationale ramp en haar consequenties opende
Een uitgangspunt, dat door vrijwel alle andere sprekers bleek
te worden gedeeld.
De eensgezindheid, waarmee ons volk op de gebeurtenissen
gereageerd heeft, vond aldus haar weerklank in de Tweede
Kamer.
Men verenigde zich in de bereid-
neid de regering te steunen bij wat
zij gaat ondernemen. Daarbij werd
uiteraard blijk gegeven van crltische
belangstelling. Inlichtingen werden
gevraagd, suggesties gedaan.
Maar bij deze voorlopige dis
cussie het tijdstip waarop het ge
heel definitief kan worden overzien,
is. zoals Burger opmerkte, nog lang
niet aangebroken wilde men de
regering niet ter verantwocrdiging
roepen. Alleen de communisten
maakten op deze regel uiteraard een
uitzondering.
De constructieve samenwerking
tussen regering en volksvertegen
woordiging zal stellig gebaat zijn
met de door mr Burger geopperde
instelling van een speciale commissie
uit de Tweede Kamer, die een nauw
contact met de regering zal kunnen
onderhouden.
In dezelfde richting ging een sug
gestie van de KVP-er mr Van den
Heuvel: deze verzocht de regering, de
Kamer voortdurend verslag uit te
brengen van de vordering van het
herstel en de werking der te nemen
maatregelen.
Uiteraard was er geen spreker die
niet uitging van het persoonlijk leed,
dat zovelen getroffen heeft. ..Maar
ik onderdruk het begrijpelijke ver
langen. daarover uit te weiden", zei
Burger o.a.
Hij sloot zich aan bij de sobere
en indrukwekkende woorden, welke
de Kamervoorzitter de vorige week
reeds namens de gehele Kamer
gesproken had. En bovendien, zo
zei hij, is niemand gebaat met be
klag: het gaat om wat ons te doen
staat. Daarbij is de neiging tot do
mineren door enige politieke partij
even verwerpelijk als de neiging,
zondenbokken te zoeken. Het is al
te goedkoop, te doen of men
achteraf gelijk heeft gekregen.
Waardering
Burger waardeerde met name het
meeleven dat ons koninklijk huis
der traditie getrouw getoond
heeft. Hij prees ook de snelheid,
waarmee de ministers Drees. Algera
en Beel zich op de rampzondag naar
de noodgebieden hadden begeven en
de actieve belangstelling van de
Kamer zelf.
Over een en ander bestond even
min verschil van mening als over de
bewondering, welke alle personen die
actief aan de redding en hulpverle
ning hebben deelgenomen, toekomt.
Het tempo waarin het militaire
apparaat op gang werd gebracht,
noemde Burger „verrassend". De
jeugd verdient een afzonderlijk woord
van lof. Ook blijkens de medewer
king aan het Rampenfonds heeft ons
volk op grootse wijze gereageerd. „De
verslagenheid moge algemeen zijn
geweest, de veerkracht is nog sterker
gebleken".
De resultaten van het voorlopige
herstel noemde Burger indrukwek
kend. En de hulp van over de gren
zen heeft ons bijna doen vergeten,
dat ook België en Engeland door
zware overstromingen zijn getroffen.
(De KVP-er ir Van Meel zei ln dit
verband, dat de ramp een ware „In
tegratie" van hulpverlening teweeg
heeft gebracht.)
Noodverbanden
Alle energie, zo zeide Burger, moet
thans worden besteed aan het leg
gen van noodverbanden, opdat ver
dere voorjaarsstormen weeretaar
kunnen worden. Voor de Waterstaat,
die ongetwijfeld lering uit het ge
beurde zal trekken, geldt, dat niel
het winnen van nieuw land. maar
de beveiliging van het bestaande d«
eerste taak-is.
Burger prees de „allerminst alar
merende wijze", waarop de directeur-
generaal van de Rijkswaterstaat, ii
Maris, in deze dagen is opgetreden,
De Waterstaat zal de nodige finan
ciële armslag dienen te hebben, zo
betoogde Burger. Mr Van den Heu
vel (k.v.p.) was dat met hem eens.
En de heer Welter (k.n.p.) vroeg,
of er bij het opmaken van de defen
sie-plannen niet te veel aandacht
ia besteed aan c j potentiële vijand
in het oosten en te weinig aan het
watergevaar.
Burger zei evenwel ook, dat de
Waterstaat allerminst een „onbe
zorgd leven" heeft geleid. De dienst
heeft voor de oorlog geworsteld met
het bezuinigingsbeleid, in de oorlog
met het gebrek aan inzicht van de
bezetter en nadien met het herstel
van de oorlogsschade.
De dieqpt heeft na de oorlog aller
minst stilgezeten. Dientengevolge
heeft de duinenrij het gehouden
de heer Weiter vroeg waarom men
nu pas bunkers weghaalt en ook
de nieuwe dijk tussen Rozenburg en
Voome is. zij het beschadigd, in
stand gebleven.
Zeegaten
De aangekondigde bestudering van
de mogelijkheid tot afsluiting der
zeegaten was Burger zeer welkom.
Studie is nodig, omdat niemand nu
weet, of de gedachte uitvoerbaar is
en welk nuttig effect een dergelijk
Jlan zou hebben voor de rest van
e kust.
Burger drong er op aan, een tech
nische commissie te benoemen van
brede samenstelling, welke de rege
ring over twee jaar een openbaar
advies kan uitbrengen.
Een herziening van de waterstaats
wetgeving werd zowel door Burger
als door de heer Van Meel aanbe
volen. Te vérgaande SDlltsinz van
Alarmsysteem
Burger stelde o.m. de vraag, waar
om de waterstaat de radio niet reeds
Zaterdag gewaarschuwd heeft, zodat
de hulpactie op Zondag vroeger zou
hebben kunnen beginnen. De heer
Van Meel vroeg zich af. waarom alle
betrokkenen niet op een dringender
wijze gewaarschuwd zijn, toen Zater
dag de gegevens duidden op een zeer
gevaarlijke vloed.
Burger wees er op, dat het alarm
systeem tijdens het weekeinde niet te
best blijkt te werken, zoals reeds bij
de ontsnapping van de zeven gevan
genen uit Breda was gebleken.
De heer Weiter zei, dat het week
eind in Nederland een „exces" dreigt
te worden. Ir Van Meel betreurde
het, dat op Zondag niet eerder hulp
is geboden, met name voor wat de
ergst getroffen gebieden betreft.
Daartegenover stond de opvatting
van zijn fractiegenoot Van den Heu
vel. Deze meende, dat vrijwel alle
slachtoffers in de eerste uren zijn
gevallen, toen hulpverlening onmoge
lijk was.
Een critisch geluid moest Burger
laten horen ten aanzien van het toe
passen van de noodregeling oorlogs
slachtoffers voor de slachtoffers van
de ramp. Hij meende dat een een
voudiger regeling waarbij aan alle
getroffenen een gelijk bedrag zou
worden uitgekeerd, zonder ingewik
kelde berekeningen de voorkeui
had verdiend.
Sociale maatregelen
In het algemeen betreurde hij het
dat het departement van Sociale Za^
ken niet is ingeschakeld in de ver
schillende rsahtreaelen voor de
slachtoffers. HIJ achttte het nodig,
dat de maatregelen, welke thans in
de sfeer van de maatschappelijke
zorg vallen, zo spoedig mogelijk so
ciale maatregelen worden.
Overleg met de Stichting van de
Arbeid oordeelde Burger eveneens
raadzaam. Op zijn beurt vroeg de
heer Van Meel inschakeling van de
georganiseerde landbouw bij de op
agrarisch terrein te treffen maatre
gelen.
Burger heeft voorts geïnformeerd
naar de plannen van de regering
t.a.v. de financiering van het herstel
en ae schadevergoeding. Heeft de
regering reeds gekozen tussen de
twee uitersten: een vermogenshef
fing ineens en een verschuiving
van de laste* naar latere generaties?
Tegen de laatste'oplossing moest hij
bezwaar maken, indien zij betrek
king zou hebben op voorzieningen,
die voor de toekomst niet van belang
zijn.
Met de regering was Burger het
eens. dat het herstel een zaak vaD
de hele gemeenschap dient te zijn
Hij oefende critiek op een uitspraak
van minister Witte, gedaan in een
interview, waarin een schaderegeling
werd voorzien, die minder gunstig
zou zijn, dan de regeling voor dë
materiële oorlogsschade.
Zowel in geval van oorlog als in
geval van watersnood, aldus Burger
bestaat een gelijke morele verplich
ting, voor grote groepen de geleder
schade zoveel mogelijk geheel te ver
Igoeden. Slechts een afweging vai
verschillende belangen kan daarlr
om practische redenen veranderini
brengen.
Zulk een afweging moest na di
oo-log plaats vinden omdat het lanc
als geheel te zeer verarmd was. Maai
nu zijn de omstandigheden anderi
en kan het royaler. De regering maf
hier niet alleen economische motie
ven laten gelden. „Maar de 60cial«
motleven missen wij hier evenzeei
als het departement van social»
zaken."
De heer Van den Heuvel (k.v.p.)
was over de regeringsmededelingen
inzake de schadevergoeding evenmin
erg enthousiast.
De heer Weiter zeimateriële over
wegingen mogen niet primair zijn.
Er is een heel andere geest nodig
dan die van de regeling voor de ma
teriële oorlogsschade. En indien
mocht blijken, dat onze waterkerin
gen technisch niet in goeden staat ver
keerden, is de verantwoordelijkheid
op dit punt nog zwaarder dan ln ge
val van oorlog.
Dat de mogelijkheden welke het
rampenfonds biedt niet in de plaats
mogen komen van de elementaire
plichten van de staat, werd door Bur
ger met klem betoogd.
Mr Van den Heuvel vroeg inlich
tingen over het fonds. Hij drong aan
op volledige openbaarheid van zijn
uitgaven. De heer Weiter stelde voor.
voor de financiering van het herstel
een afzonderlijke rekening in te stel
len, los van de normale staatsbegro
ting.
„Neues Deutschland", het or
gaan van de onder communistische
leiding staande Eenheidspartij in
Oost-Duitsland, heeft opgeroepen tot
een „vastbesloten strijd tegen het
Zionisme".
4-v9udige bestrijding
van pijnen en griep
De 4 beroemde geneesmiddelen
in 1 tablet Chefarine „4" brengen
baat waar andere middelen falen.
Tezamen werken zij bijzonder
snel, krachtig en weldadig.
'r^lje doet wonderen!
Voor werknemers, die overwerk
verrichten ten behoeve van het
Rampenfonds wordt het bedrag
dat met overwerk is verdiend en
afgestaan aan het fonds, g e-
h e e 1 vrijgesteld van loonbelas
ting en de gebruikelijke sociale
lasten.
Dit is gedaan om allerlei admini
stratieve beslommeringen overbodig
te maken. Voor werknemers, die geen
overwerk kunnen verrichten, maar
een bedrag ineens (bijv. een dag
loon) aan het fonds afstaan, wordt
deze gift vrijgesteld van de heffing
van loonbelasting, maar de gebrui
kelijke sociale lasten worden gehe
ven van het loon zonder aftrek
van de gift.
Dezelfde regeling geldt voor alle
andere giften, die gedaan worden
door werknemers met een loon tot
5000 en die deze giften dus via de
loonadministratie van hun werkge
ver voor belastingaftrek in aanmer
king moeten laten nemen.
Werknemers met loon hoger dan
5000 kunnen de giften aftrekken
van hun inkomen bij het aangifte
biljet voor de Inkomstenbelasting
voor 1952—1953.
Het was gebleken dat er onzeker
heid bestaat bij de werkgevers over
de wijze, waarop met deze belasting
faciliteiten rekening moet worden
gehouden.
In het Noordwesten van Queens
land (Australië) zijn ten gevolge van
zware regenval meer dan 200.000 ha
bouwland overstroomd.
Advertentie
Van „luchtjes" gesprokenniemand
hoeft zich meer te ergeren aan
de lucht van tabaksrook of een
nasmeulende sigaar of cigaret.
Air-Wick' met het wonderbaarlijke
natuurproduct chlorophyl
neemt alle luchtjes weg.
Pieter, die behalve
spreeuw ook journa
list is, werd Maan
dag getroffen door
een foto in de krant.
Het was een afdruk
van de Zierikzeesche
Nieuwsbode, een
krant die in de
moeilijkste omstan
digheden nog een
bulletin met vele
nuttige wenken voor
de vluchtelingen uit
gaf. „Een journalis
tieke prestatie, waar
voor wij respect heb
ben". stond er in het onderschrift.
Inderdaad, deze prestatie was gróót.
In de afgelopen week hebben de
verslaggevers en fotografen van de
dagbladen bèrgen werk verzet. Maar
wanneer ik zou schrijven: „Zij heb
ben er voor gezorgd, dat het nieuws,
tot in de meest geïsoleerde gebieden
toe, de lezer bereikte", dan zou ik
mis zün. Vergeten wij niet de presta
ties, die ook de zetterijen en expe
dities hebben geleverd. Ook hier
hoogspanning en snel en nauwgezet
werken.
Pieter is een keer meegevlogen met
de auto. die de kranten naar de
Hoeksche Waard bracht. In normale
omstandigheden doet de RTM dit
werk. Deze maatschappij zit echter
voor de chaos van vernielde baan-
vakkken en ondergelopen emplace
menten en dus moest Het Vrije Volk
een andere oplossing zoeken. Zelfs in
de moeilijkste omstandigheden moet
de lezer immers op zijn krant kunnen
vertrouwen. De krant moet de lezer
opzoeken, waar hij ook zit. Wethou
der Van Rij van Nieuw-Beijerland
was op deze tocht de tolk van velen:
„Wij snakken naar het nieuws uit ae
andere gebieden. En zélfs op ons
eiland weten we niet precies waar we
aan toe zijn".
En dus zwoegde onze Citroen die
dag over kronkeldyken. doorweekt
en aangevreten door het kolkende
rivierwater. Soms versperden gapende
gaten ons de weg, maar dan waren
er altijd weer andere dijken, die ons
naar zo'n torenspitsje aan het einde
van de zoveelste binnenzee voerden.
En in ieder plaatsje, hoe err.siig ook
getroffen, was een agent op zijn post
om de kianten zo goed en zo kwaad
dat ging te bezorgen.
Soms reed ce auto over wegen,
boordevol water. Dan werd de voor
ruit met modder volgespat en weiger
de de ruitenwisser door saamgekoekte
rietstengels zyn werk. Maar de auto
raasde verder en Goudswaard, Piers-
hil, de Beyerlanden, Maasdam,
Klaaswaal, Greup, Puttershoek, al
deze gemeenten kregen de krant.
Het was niet altijd gemakkelijk een
bepaalde plaats te bereiken. Niet
gauw zal die Vrije-Volk-ploeg dat
smalle dijkje tussen Goudswaard en
Piershil vergeten, waar aar. beide
zyden het schuimende water tot aan
de kruin stond en ae kanten angst
wekkend waren uitgehold. Spanning
was er ook op de gevaarlijke dyic
tussen Maasdam en Strijen, waar
dat Citroentje bijkans vermorzeld
werd tussen de volgeladen, machtig
ronkende, zandwagens. Maar ae
krant bereikte het dagenlang geïso
leerde Strijen en de dijkwerkers met
hun stoppelbaarden vouwden haar
open op het toegedekte biljart van
het dorpscafé en voor het eerst zag
Pieter hoe een krant in de kortst mo
gelijke tijd werostukgelezen.
En daarom: óók de prestatie van
de chauffeurs en expeditiemannen
waren groot. Ook zij hebben de lezer
niet in de steek gelaten. Want. alle-
mensen, wat kunnen die dijken ge
vaarlijk kronkelen.
Nam
'°°«MENStS^EEN^A,fNEu5(
(Van onze parlementsredacteur)
Het debat over de nationale ramp heeft gisteren ook tijdens de avond
vergadering van de Tweede Kamer tal van vragen opgeleverd, waarop de
regering hedenmiddag zou antwoorden. Gisteravond hebben voorts de
communisten bewezen, dat zij er zelfs niet voor terugdeinzen, bij deze ge
legenheid hun weerzinwekkend spel te spelen. Hun woordvoerder Gortzak
heeft daarbij vrijwel alles overtroffen, wat wij tot dusverre van hen
gewend zijn geweest.
Getrouw aan het geschrijf in „De
Waarheid" heeft Gortzak o.m. ver
klaard, dat de raaqp veroorzaakt ia
door... het Atlantisch Pact. Want
als gevolg van onze bewapening, ter
beveiliging tegen een alleen maar
„denkbeeldig" gevaar, waren de
dijken verwaarloosd en „rot".
Voorts heeft de regering ongeveer
alles wat zij voor de hulpverlening
had moeten doen, volgens de com
munisten niet gedaan. Zij heeft
o.m. de hulp van de Nederlandse
werkers versmaad, maar wel een be
roep gedaan op hulp uit het buiten
land.
En het Amerikaanse aandeel daar
in was en is niet anders dan een
poging tot inmenging ln de binnen
landse aangelegenheden van Neder
land, onder het mom van hulpverle
ning. Ondanks deze theorie wist de
heer Gortzak ook te verkondigen, dat
de Amerikanen veel minder gedaan
hebben, dan zij als rijk zouden heb
ben kunnen doen.
Neen, dan is het volgens hem met
de hulp welke in de Sowjet-Unie en
de volksdemocratische landen wordt
„voorbereid" en waarvan wij in
Nederland nog niets hebben mogen
vernemen. Red. heel anders.
Gemeenplaatsen
De heer Gortzak had zijn eigen
program voor wat de regering alsnog
zal moeten gaan doen, omdat z.i.
het komende springtij veel gevaar
lijker zal zijn dan de regering wil
toegeven. Zij moet bijv „de dijken
dichten, die te dichten zijn" en „con
troleren waar te controleren is". On
danks de ernstige sfeer waarin het
debat zich voltrok, moest de Kamer
om deze goedkope gemeenplaatsen
lachen.
De heren Oud (v.v.d.) en Tria
nus (c.h.u.) achtten het vanzelf
sprekend. dat er bij deze ramp fouten
zijn gemaakt. De heer Tilanus zei:
„Ze vallen weg bij het vele goede
dat er gebeurd is". De heer Oud had
zelf. tijdens zijn burgemeesterschap
van Rotterdam in de Meidagen van
1940 ervaren, dat dergelijke fouten
bij rampen onvermijdelijk zijn.
De heer Tilanus betreurde-het, dat
SchouwenrDuiveland zolang buiten
de belangstelling is gebleven, Hij
vroeg aandacht voor de binnen-
wattrkeringen en raadde aan, de be
trokken gebieden van meer vaartui
gen te voorzien. „Men heeft er meer
aan dan aan al die mooie auto's."
Daar de bruggen de ramp goed
doorstaan hebben, achtte hij de
noodzaak van het aanbrengen van
brugverbindingen ten behoeve van
de eilanden, waar mogelijk, geboden.
Hij had ook grote belangstelling voor
de afsluiting van de zeegaten.
De heer Tilanus vroeg met ver
schillende andere afgevaardigden
verzwaring van de strafmaat op
plunderen, hij deed voorts onder
meer de suggestie, de gemeenteraads
verkiezingen voor het gehele land
een jaar uit te stellen.
Mr Oud voelde daar niet voor: er
kan voor de getroffen gemeenten een
noodregeling worden gemaakt; met
uitstel van bijv. een half jaar.
Snelheid gewenst
De heer Oud beschouwde het de
bat nadrukkelijk als voorlopig. Hij
achtte het in beginsel geboden, dat
de geleden schade door het gehele
volk wordt, gedragen, maar de om
standigheden kunnen de algehele
doorvoering van dit beginsel beletr
ten. In leder geval vond hij. even
als de heer Tilanus. dat de vergoe
dingen zo snel mogelijk moeten wor
den uitgekeerd
Een reorganisatie van de water
schapsindeling achtte hij het over
wegen waard. Hij stelde de vraag,
of er op de Zaterdag voor de Zondag
van de ramp wel afdoende gewaar
schuwd is.
Ds Zandt (sg.p.) oordeelde het.
met andeïen. noodzakelijk, dat ons
leger ook de beschikking krijgt over
voldoende helicoptères. Hij zag de
ramp als een goddelijke vermaning
tot bekering en nam het de regering
kwalijk, dat zij ons volk niet dien
overeenkomstig tot verootmoediging
heeft opgewekt.
De tijd voor critiek achtte dr
Schouten <a.r.) nog niet aange
broken. Ten eerste omdat het over
zicht nog al te beperkt is, maar ook.
omdat critiek nu van ondankbaar
heid zou getuigen Jegens hen, die zich
tot het uiterste hebben gegeven. Wel
zal de regering t.z.t. zonder aanzien
des persoons alle aandacht moeten
schenken aan tekortkomingen en ge
breken.
W aarsch mvingssysteem
Dr Schouten Juichte het toe, dat
de regering het waarschuwings
systeem zal gaan herzien.
In navolging van de heer Van den
Heuvel (k.v.p.). achtte de heer Schou
ten het nodig, dat de lessen van de
ramp ook overwogen worden met het
oog op de bescherming der burgerbe
volking. Dat zelfde geldt voor de ma
teriaalvoorziening van ons leger.
Het plafond van de militaire uit
gaven mag daarbij geen oelemmering
zijn. De juiste schatting van de scha
de achtte de heer Schouten nog ge
heel onmogelijk. Er moet een algeheel
financieringsplan komen.
De vergoeding van de schade zal
to mogelijk integraal moeten ge
schieden, maar men kan dat zeker
niet zonder reserve toezeggen De re
gelingen moeten snel werken en een
voudig en duidelijk zijn Het herstel
moet zo nodig voorrang hebben bij
de woningbouw elders in het land.
De regeringsplannen ter bevordering
van de industrialisatie en de werk
gelegenheid zullen door de ramp
wel beïnvloed kunnen worden, maar
vertraging dient zowel voor het een
als voor het ander vermeden te wor
den.
Al bij al zullen de regeringsmaat
regelen de morele energie, welke de
ramp in ons land heeft gewekt, niet
mogen doven De eensgezindheid en
de offervaardigheid van ons volk
zullen van langer duur moeten zijn.
Laat ln de avond sprak nog mr
Baron van der Feltz (c.h.u.).
Deze Middelburgse afgevaardigde
had een hele dag nodig gehad om
Den Haag te bereiken Hij schilderde
de ernst van de gebeurtenissen, .die
hij evenwel niet persoonlijk had
meegemaakt: op de rampzondag ver
bleef hij toevallig in Den Haag.
De Zeeuwse bevolking, zo zei hij.
is dankbaar voor de ondervonden
hulp. Zij is bezield met grimmige
ernst en Godsvertrouwen.
De heer Van der Feltz drong aan
op een gunstiger fiscale behandeling
van de schadevergoedingen, dan die,
welke op de oorlogsschade-uitkerin
gen is toegepast
Tegen middernacht heeft dr
Drees ln enkele woorden dankbaar
geconstateerd, dat de toon van het
debat geheel in overeenstemming is
geweest met de eensgezindheid welke
ons volk in deze dagen heeft ge
toond.
Hedenmiddag zal hij de verschil
lende sprekers beantwoorden.
aar
Er zijn altijd lieden, die op lepe
manier van een noodtoestand profi
teren. En dan denk ik niet alleen aan
de plunderaars of aan het Rotter
damse gezin, dat zich prinsheerlijk
als evacué liet behandelen, omdat
de woning een decimeter of wat
onder water had gestaan, maar ook
aan de man, die van zijn patroon
vrij kreeg om te gaan helpen in de
getroffen gebieden. De man ging in
derdaad op reis, maarnaar het
Oosten der lands, waar hij een paar
dagen vacantie doorbracht bij
zijn familie. Toen hij zich bij zyn
chef meldde, werd hij nog gecom
plimenteerd ook.
Een nare man, vindt Pieter.
Ook de artisten
Van alle kanten wordt hulp gebo
den. Oók door de artisten, die graag
het hunne willen doen om de nood
van de vluchtelingen zoveel mogelijk
te lenigen. Er staan heel wat bijeen
komsten op het programma waarvan
de baten bestemd zijn voor het Ram
penfonds. En, denkend aan deze bij
eenkomsten, berichten „The Montana
Ranchers" (adres: L. L. v. d. Ploeg
Jr., Hendrik Idoplein 24, Rotterdam)
mij, dat zij aan een dergelijke avond
geheel belangeloos met hun cowboy
ensemble willen meewerken. „Ook
wij willen een steentje bijdragen,"
schrijven deze Ranchers.
„Ons ensemble is bereid bij voor
stellingen geheel belangeloos een
programma te verzorgen van onge
veer een uur, wanneer de baten wor
den afgedragen aan het Nationaal
Rampenfonds"meldt Bernardo's Na
tural Day Show, die als correspon
dentieadres Vijverhofdwarsstraat 3a,
heeft.
Een goed voorbeeld, artisten. Ho
pen wij dat vele anderen het volgen.
Aanbod
Vandaag noteerden wij het volgende
aanbod: een radio van D. uit het Kon.
Emmaflat ln Schiedam; tijdschriften
van S. uit de Heemraadstraat; rijwiel-
onderdelen van H. van de Zwaanshals;
een fietsstuur van N. N. (aan het loket):
een wieg van A. van de Heemraadssingel
en capsules van L. uit de Harddraver
straat. Hartelijk dank!
Verlies
De heer Nikken. Dtenhagestraat 213,
verloor 9 Januari tussen Bergweg en
Gordelweg een leren motorwont. Maan
dagmiddag raakte W. Snaaver, Van der
Werffstraat 65a. tussen Kruiskade en
Luxor-theater een nikkelen horlogearm
band kwijt. Wie ls de vinder van een
Zondag ln de omgeving Bergweg verlo
ren schakelarmband]e (gedachtenis)? A.
Faassen, Zwartjanstraat 86b. wacht op
antwoord. J. Koppenhal, Strevelsweg 19d,
miste Zondag tussen Strevelsweg en Wle-
rlngerstraat een paar paarlen oorbellen
en een speldje.
Afd. Dieren
BIJ mevrouw Van der Made in de Pu-
plllenstraat is een lieve zindelijke poes
aan komen lopen. Het dier wacht op
eigenaar of dierenvriend.
Rampenfonds
Voor het Rampenfonds noteerden tce
nogtwee gulden van V. H. van H. uit
de Metdoornstraat en een gulden van
cvrouw K. uit de Rusthoflaan.
Pieter verleent graag medewerking bij
het doorsturen naar het fonds. Ge kunt
het geld storten op giro 28333 van de
Arbeiderspers te Rotterdam en er bij
vermelden: Voor het Rampenfonds. Ge
kunt het ook zelf naar Pieter brengen.
Gitaar
Er ls véél werk te doen voor de vluch
telingen. Maarook de zieken mogen
wU niet vergeten. Derhalve volgende op
roep:
Een jongetje (bij heet Arnold) Ugt
geruime tijd ln een sanatorium. HU zou
dolgraag gitaar willen spelen, maar Jam
mer genoeg kunnen zyn ouders zo'n In
strument niet bekostigen. Hopeiyk kan
een van de spreeuwenlezers een nog
bruikbare gitaar voor de Jonge Arnold
afstaan.
SPREEUW
