Beheerst en sober Kamer-debat
ramp
over
Chefarinje A
Vandaag
Woensdag 11 Februari 1953
Pagina 2
(Vervolg van pagina 1).
Niet te ver gaande
centralisatie
De heer Schouten (A.R.) heeft
er echter met nadruk op gewezen, dat
het systeem van decentralisatie zoveel
mogelijk moet blijven behouden en
dat bij het aangekondigde ontwerp
noodwet voor een centrale verant
woordelijkheid voor het herstel van de
dijken de centralisatie niet verder
moet worden doorgetrokken dan strikt
noodzakelijk is. De verantwoordelijk
heid van de provinciale waterstaats
organen en van waterschappen moet
niet worden verzwakt.
Wat moet er nu gebeuren?
Ook met de vraag „wat moet er nu
gebeuren?" heeft de Kamer zich bezig
gehouden. Want behalve het herstel
van de dijken, is er ook deze vraag:
Hoe kunnen dergelijke rampen in de
toekomst voorkomen worden?
Het antwoord is in de Kamer gege
ven met de nodige voorzichtigheid
en zeker niet in een soort paniek
stemming, maar rustig en overwo
gen: sluit de zeegaten af.
„Is dat zo gemakkelijk", vroeg dr
Schouten. „Het gaat niet, nu maar te
zeggen, die zeearmen moeten dicht, al
zal ik er voor zijn, dat te zijner tijd
de kustlijn van Hoek van Holland tot
de Westerschelde wordt doorgetrok
ken".
Het is nu zaak de voorbereidende
studies in snel tempo te voltooien,
zonder daarbij echter van de soliditeit
van dit onderzoek iets prijs te geven.
Wij zijn er nog in geen jaren aan
toe, oordeelde mr Burger, al is er alle
aanleiding het plan zeer ernstig te
overwegen, ook uit overwegingen met
betrekking tot de industrialisatie.
Voorlopig heeft Waterstaat echter de
handen vol en is er dus aanleiding tot
het instellen van een technische com
missie, die in het openbaar adviseert.
Er moet zijn een breedheid van on
derzoek, maar voorwaarde moet zijn,
dat men binnen twee jaar met dit
onderzoek gereed is. De heer Tilanus
zeide het plan van harte te zullen
ondersteunen. Het zal van ons volk
grote offers vragen, maar, zo voegde
hij er aan toe, wij moeten deze dingen i
groot aanpakken. En ds Zandt zeide:
eerst de dijken dicht en dan het grote
werk, desnoods met vertraging van de
Zuiderzeewerken.
Schadevergoeding en
financiering herstel
Een belangrijk punt in de discussie
heeft uitgemaakt de vraag: wat zijn de
kosten en hoe zullen de financiële con
sequenties worden opgevangen?
De heer Weiter heeft er de regering
min of meer een verwijt van gemaakt,
dat zij geen raming van de schade
heeft gegeven, maar van andere zijden
werd toch wel aangevoerd, dat een
enigszins betrouwbare schatting op dit
ogenblik zeker niet is te maken.
Deze omstandigheid maakt het moei
lijk, zich een definitief oordeel te vor
men over de schade-uitkering.
Vrij algemeen heeft de Kamer, voor
zover zij zich heeft uitgesproken, te
kennen gegeven, dat de schade alge
heel moet worden vergoed. Het was de
opvatting van de grote fracties. Mr Oud
formuleerde het zo: in beginsel moet
deze schade gedragen worden door het
gehele volk. Het. is niet alleen een zaak
van barmhartigheid, maar een zaak
van nationaal belang, dat de schade
regeling zo goed mogelijk en zo snel
mogelijk wordt afgewikkeld en daartoe
hebben wij de les te trekken uit de
practijk van de oorlogsschade-regeling.
Moet nu en dit is de vraag, door
de regeringsnota opgeworpen het
Rampenfonds bij de regeling der
schade-uitkering worden ingeschakeld?
En moet de uitkering geschieden op
voet van de regeling voor oorlogs
slachtoffers?
De heer Burger heeft zich terzake
zeer stellig gedistancieerd van de op
vatting, welke uit de nota spreekt.
De slachtoffers van thans verkeren
in een geheel andere positie, dan de
oorlogsslachtoffers. Zullen, zo vroeg de
heer Burger, de bescheiden spaarpen
ningen een rem zijn voor het toeken
nen van een uitkering?
De tegemoetkoming kan nu een
royale zijn, omdat het gebied, waar
over de ramp zich heeft uitgestrekt,
beperkt is.
De heer Burger toonde zich ongerust
over de formulering in de nota: over
heidsbijdragen om het economische
leven op gang te brengen. Domineren
de economische motieven, zo vroeg hij
en komt dan de grote klap op de hoof
den der getroffenen? Wil de regering
de huisraadschaderegeling afwentelen
op het Rampenfonds? Zo ja, dan acht
mr B. dat niet bevorderlijk voor het
Rampenfonds.
Duidelijke taal welke oqjk in andere
redevoeringen heeft doorgeklonken.
Want vrijwel allen waren het er over
eens dat dit niet de opzet van het Ram
penfonds kan zijn.
De heer Weiter merkte met betrek
king tot de schaderegeling op: wanneer
de bescherming der ingezetenen niet
gelijke tred heeft gehouden met de
voortgeschreden techniek, dan legt
zulks zware morele verplichtingen op,
hetgeen zich moet uiten in een zo
ruim mogelijke schaderegeling.
Dr Schouten maakte de reserve: een
volledige schaderegeling maar onder
bepaald voorbehoud, dat wij niet ver
der mogen gaan dan onze verantwoor
delijkheid gedoogt. Yan de omvang van
de ramp in geld uitgedrukt, zal het af
hangen, wat het Nederlandse volk kan
doen.
Geen voorlopige schaderegelingen,
zo betoogde de A.R.-fractieleider, want
zij zullen funest zijn voor de stuwing
van de lichamelijke, de geestelijke en
de zedelijke energie.
De gezondheid van ons volk
Alle-
tcijs-
lieden
De meeste mensen zowel
als de meeste dieren schrik
ken van en stellen zich
gerust met nietigheden.
Honoré de Balzac.
offervaardigheid is de zegen door de
ramp gebracht, aldus mr Oud moet
van lange duur zijn. Het is wenselijk,
dat ons volk er mee vertrouwd en be
reid wordt gemaakt de offerzin lange
tijd te betrachten. Dan zal,er geen be
zwaar zijn tegen een schaderegeling
via het Rampenfonds, waarbij ons volk
het gehele bedrag opbrengt om de ge
hele huisraadschade te vergoeden.
Sinds 1 Januari j.l,:
DUW-arbeiders zijn
geen werklozeen
Sinds I Januari 1953 worden DUW-
arbeiders niet meer als werklozen be
schouwd. Sociaal-economisch kunnen
zij niet als werklozen worden aange
merkt omdat zij volwaardige arbeid
verrichten tegen vrijwel normale
arbeidsvoorwaarden.
Over het aantal werklozen in de
maand Januari staan geen cijfers ter
beschikking uit Zeeland, Breda, Dor
drecht en Rotterdam. Met uitzondering
van de bureaux in Zeeland en de drie
genoemde plaatsen stonden bij de
arbeidsbureaux in totaal 117.005 geheel
werkloze mannen geregistreerd tegen
116.368 op 31 December 1952. Het aan
tal aanvragen voor mannelijk perso
neel steeg in Januari van 6885 tot 9127.
Het aantal als werkloos geregistreerde
vrouwen steeg van 8336 tot 8903. De
vraag naar vrouwelijk personeel liep
op van 10.175 tot 12.195.
Werkgevers schenken
f 300.000 uit noodfonds
Het Noodfonds Verbond van Neder-
landsche Werkgevers heeft een bedrag
van f 300.000 overgemaakt aan het
Nationaal Rampenfonds. Deze storting
staat los van de steun, welke de Ne
derlandse industrie langs andere we
gen ter leniging van de nood in geld
of natura ter beschikking heeft gesteld
en stelt.
Nationaal Rampenfonds
Laatste stand: ruim
f 31 millioen
Tot gisteravond was bij het Natio
naal Rampenfonds binnengekomen een
bedrag van ruim 31 millioen gulden.
Ged. Staten van Friesland besloten
100.000 gulden beschikbaar te stellen.
Tot gisterochtend was in Arnhem
f 798.488 bijeengebracht. De collecte in
Dwingelo (Dr.) heeft f 23.392 opge
bracht, dat is per hoofd f 6,85 en per
gezin f 31,35. Maar er is altijd baas
boven baas: de gemeente Benthuizen
in Zuid-Holland- heeft in totaal reeds
f 16.914,76 bijeen, dat is f 13,01 per in
woner of f 52,50 per gezin. Veertigdui
zend roepiah heeft een concert in Dja
karta opgebracht voor de slachtoffers.
Inmiddels heeft de* geldinzameling op
de Antillen de twee millioen gulden
overschreden. Uit tal van steden in ons
deland komen berichten over concerten,
toneeluitvoeringen, voordrachtavon
den en cabaretvoorstellingen, waarvan
de opbrengst voor het Nationaal Ram
penfonds bestemd is. Er komt voorts
een grote nationale loterij met kunst
werken als prijzen. Een deel van deze
werken zal in het Stedelijk museum te
Amsterdam ten toon worden gesteld.
Het personeel van Philips-telecommu-
nicatie N.S.F. te Hilversum werkt da
gelijks een uur over ten bate van de
getroffenen. Voorts worden er gere
geld inzamelingen ^gehouden. Men
heeft de 100.000 gulden reeds gepas
seerd. Driehonderd duizend gulden is
een gift van de Coöperatieve Centrale
Raiffeisenbank en de bij haar aange
sloten boerenleenbanken. De beman
ning van 't Amerikaanse schip „South",
dat te Rotterdam ligt, bracht 205 dollar
bijeen. Personeel van de Kaptein Mo-
bylette-fabriek te Arnhem heeft 8000
gulden ingezameld; de directie heeft er
25.000 gulden van gemaakt. De Franse
fabriek van deze firma maakte er op
haar beurt 40.000 gulden van. Voorts
werden tien bromfietsen ter beschik
king gesteld van een te adopteren ge
meente en nog 25 werden naar het
Rode Kruis gestuurd.
Auto door gladheid
te water
Bestuurder verdronken
De grote sneeuwval van Maandag en
Dinsdag heeft de buitenwegen in het
Noorden bijna onbegaanbaar gemaakt.
De wegen zijn glad en een groot ge
vaar voor het verkeer. Reeds gister
avond was de eerste dode te betreu
ren. De 39-jarige vertegenwoordiger J.
H. B. uit Groningen, die onderweg
was van Winschoten naar Groningen,
reed, toen zijn auto slipte, het Win?
schoterdiep in. Eerst na tien minuten;
slaagde de kraanwagen van de Gro
ninger brandweer er in de auto op
het droge te trekken. Inmiddels was
ook de G.G.D. van Groningen gearri
veerd, maar het slachtoffer was toen
reeds overleden.
De avonturen van Clowntje Hiel*
Wat schrok Bunlcië!
Hij ging opeens kopje-onder in de
slootDie was wel niet diep, ge
lukkig, maar het was toch een rare
gewaarwording!
Ook de anderen schrokken zich een
hoedje, toen ze Bunkie daar opeens
achterover in het water zagen plom
pen. Ze holden gauw naar de slootkant.
Bunkie krabbelde gauw weer over
eind en stond rechtop in het water.
BrrrI hijgde hij, de druppels van
zich afschuddend.
Rick was het eerst bij hem.
Hier, pak mijn hand! riep hij.
Toen was Bunkie gauw op het droge
geholpen.
Wat ging je nou doen, Bunkie?
vroegen ze. Visjes vangen?
Nu het gevaar voorbij was, konden
ze weer lachen. Nou ja.... erg ge
vaarlijk was het eigenlijk niet geweest,
want de sloot was niet diep.
Kom maar gauw mee naar binnen
en droog je af! zei Lumpo.
Dat deed Bunkie. Hij kreeg een bad
handdoek en maakte zich droog.
Ziezo, lachte Lumpo. Dat hebben
we weer gehad. Zullen we nou maar
weer verder gaan vliegeren?
Nog een poos gingen ze voort. Oepoe-
tie had gauw het touw gepakt, toen
Bunkie het in z'n schrik losliet; de
vlieger was in de lucht gebleven.
Zal ik 'm maar verder vasthou
den? lachte hij. Anders ga je misschien
weer zwemmen!
Geestelijken en hotels
opgelicht
Journalist en kapster op het
verkeerde pad.
De Amsterdamse rechtbank heeft
de 35-jarige journalist H. H. F. I. H.
uit Utrecht wegens meermalen ge
pleegde oplichting een gevangenisstraf
opgelegd van 1% jaar met aftrek. De
21-jarige kapster, mej. P. M. E., even
eens uit Utrecht, met wie hij geruime
tijd in een hotel te Hilversum had ge
logeerd, werd wegens diefstal tot 3
maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van 3' jaar veroordeeld plus
een geldboete van f 75.
De journalist stond terecht, omdat
hij een aantal geestelijken, onder wie
een te Bussum, had opgelicht. Hij zelf
had enige tijd voor geestelijke gestu
deerd. Hij vroeg de geestelijken geld
te leen onder het voorwendsel, dat
zijn schuldenaars dreigden hem bij de
politie aan te geven, doch betaalde dit
geld niet terug. In het hotel te Hil
versum had hij eerst zijn logies nor
maal betaald, doch later, toen een re
kening was opgejopen tot f 800, was
hij vertrokken, waarbij hij de koffer
van zijn meisje als borg achter liet.
Toen men later deze koffer opende,
trof men er tafelgerei, tafellakens en
klerenhangers van het hotel in aan.
Het meisje is veroordeeld,, omdat zij
sommige van deze kleerhangers heeft
gestolen en er van op de hoogte was
dat H. de andere gestolen artikelen in
haar koffer verborg. Het meisje, dat
op vrije voeten is, is intussen een met
haar getroffen schadevergoedingsrege
ling trouw nagekomen.
Overstromingen -op Sumatra
Ministers Drees en Luns
betuigen deekieming
Minister-president Drees en minis
ter Luns hebben telegraf isch hun deel
neming betuigd naar aanleiding van de
overstromingen op Sumatra (Atjeh en
Tapanoeli).
Minister-president Drees zond een
telegram aan de minister-president van
Indonesië, mr' Wilopo, waarin o.a.
werd gezegd: „Nu Nederland zelf het
onnoemelijke leed en de grote schade,
welke een watersnood veroorzaakt,
heeft gedragen, kunnen wij des te meer
medevoelen met de ellende welke in
de overstroomde gebieden in Indo
nesië wordt geleden."
Minister Luns telegrafeerde de
ïndon. minister van Buitenl. Zaken,
Moekarto o.a.: Deze tragische gebeur
tenis treft ons wel bijzonder, nu ons
land zelf door een overstromingsramp
is getroffen naar aanleiding waarvan
wij ook van uw regering en van zo
vele Indonesische particulieren en in
stellingen blijken van warm medele
ven mochten ontvangen.
Bij sorteren goederen:
Hoofdcommies stal een
paar handschoenen...
De 36-jarige K. B., hoofdcommies bij
één der ministeries in Den Haag, is door
de Haagse politie gearresteerd wegens
diefstal van Ingezamelde goederen. Hij
had in de Houtrusthallen geholpen bij het
sorteren van goederen, en daarbij een
paar wollen handschoenen in zijn zak ge
stoken. Collega's, die dit gezien hadden,
hebben dit aan de politie verteld, B. heelt
bekend en is reeds voor de officier van
justitie geleid. Hij zal spoedig worden be
recht.
Voorts is te Dordrecht gearresteerd de
26-jarige bouwvakarbeider L. J. A. van D.
uit Den Haag, die met een Rode-Kruis-
colonne naar het rampgebied was gegaan.
Toen er echter niets te doen viel, had hij
zich op eigen gelegenheid naar Zierikzee
begeven, waar hij voorzien van een Rode-
Kruistas voor „dokter" speelde, sigaretten
en kousen vorderde en dergelijke. De
schipper van een schokker, die hem naar
Dordrecht terugbracht, vertrouwde hem
echter niet en waarschuwde de politie. Die
vond op hem allerlei goederen die tot de
uitrusting van een zeer goed geoutilleerd
redder behoren, zoals een rubber pak, een
compleet stel ondergoed en een paar de
kens, die hij zich waarschijnlijk heeft wil
len toeëigenen. Hij is naar Den Haag
overgebracht, waar hij zal worden voor
geleid.
13 Conlra-revolutioimairen
te Kanton terechtgesteld
Volgens het te Kanton verschij
nende blad „Nam Fong Jat Po"
zijn te Kanton dertien contra-revo-
lutionnairen terechtgesteld.
De dertien terechtgestelden werden
Zondag voor een volksrechtbank te
Kanton ervan beschuldigd „contra-
revolutionnaire verraders" te zijn. 75
andere beklaagden werden tot gevan
genisstraffen veroordeeld en nog elf
kwamen onder „openbaar toezicht".
Het rampgebied van
de lucht uit
Bijna duizend foto's voor
Rijkswaterstaat
Het fototeehnisch- en cartografisch
bedrijf van de K.L.M. heeft Zaterdag
en Maandag het rampgebied in Zuid-
West Nederland in verticale lucht
foto's vastgelegd. Dit is geschied ten
behoeve van de Rijkswaterstaat, ten
einde op korte termijn een inventari
satie te hebben van het aantal dijk
doorbraken van de randdijken en hun
ligging. De stereoscopische beelden
geven hierin een nauwkeurig inzicht.
Zij maken het mogelijk te berekenen
hoeveel kubieke meter grond nodig is
voor de herstelwerkzaamheden e.d.
Alle randdijken zijn van het K.L.M.-
fotovliegtuig uit gefotografeerd, zodat
de aan elkaar gevoegde foto's een
overzicht geven van het gehele gebied.
Zaterdag jl., toen vijf-zesde gedeel
te van het gebied was vastgelegd,
heeft de sneeuw de herherkenning
van het landschap vergemakkelijkt.
Aangezien nl. de foto's soms ook het
onder water liggende land laten zien,
kon men nu onmiddellijk constateren
welke gedeelten boven het water uit
steken. De luchtfoto's geven ook aan
wijzingen betreffende zwakke punten
in de dijken. Deze punten zijn op de
grond moeilijk te constateren.
In totaal zijn bijna duizend foto's
gemaakt.
4-voudige bestrijding
van pijnen en griep!
De 4 beroemde geneesmiddelen in
1 tablei Chefarine „4" brengen baat
waar andere middelen falen. Teza
men werken zij bijzonder snel,
krachtig en weldadig.
'n ^ftje doet wonderen
Prins per helicopter in
noodgebied
Ook gisteren heeft prins Bernhard
zich, evenals Maandag, toen hij de
Zeeuwse eilanden bezocht, naar een
aantal plaatsen in het rampgebied be
geven. Nadat hij gisterochtend op
Gilze-Rijen was geland, is de prins
overgestapt in een hefschroefvliegtuig,
waarmee hij achtereenvolgens is ge
land in Raamsdonk, Raamsdonlcsveer
en Nieuwendijk. Daarna vertrok de
helicopter over Sliedrecht naar Papen-
drecht en maakte landingen in Put-
tershoek, 's Gravendeel, Zuidland op
Putten, Numansdorp, Strijensas, Lage
Zwaluwe en Hoge Zwaluwe. Van deze
laatste plaats vertrok de prins naar
Ypenburg.
Tijdéns zijn bezoek aan deze plaat
sen is het de prins opgevallen, dat
hem ditmaal geen lijsten met verzoe
ken om benodigdheden overhandigd
werden, iets, wat tot dusver vrijwel
steeds geschiedde.
Van Ypenburg vertrok de prins naar
Den Haag, waar hij een vergadering
van het Nationaal Rampenfonds presi
deerde. Daarna sprak hij vo'or de En
gelse, Amerikaanse ende Deense
radio.
Goederen en geld blijven
van de vluchteling
Door het Rode Kruis verstrekte bed
den, dekens en matrassen en bedde-
goed blijven eigendom van de geëva-
cueerden, evenals het aan hen ver
strekte geld, aldus is medegedeeld.
Nog een Italiaans tankschip
naar Abadan
Na de „Miriella" bevindt zich thans
een tweede Italiaanse tankboot op
weg naar Abadan, om aldaar olie aan
boord te nemen. Het betreft hier de
„Recco", die Port Said gepasseerd is.
Het vaartuig is evenals zijn voorgan
ger, de „Miriella", bevracht door een
dochtermaatschappij van de oliemaat
schappij „Epim".
ADVERTENTIE.
Stop dat branden
op Uw maag!
Heem 'n paar Rennies.
Met een pak Rennies in huis is brandend
maagzuur eigenlijk geen probleem meer.
Nog vóór het branden begint, kunt ge
de pijn opvangen. Eén of twee Rennies
laten smelten op de tong dat is alles.
Rennies zijn één .voor één hygiënisch
verpakt; ze smakén lekker en fris.
«3e fitscljiel
ckis vak een
DOOR JOHN HENRY MACKAY
25)
Alsjeblieft, Sierlin, beheers je, zei hij.
Op die manier bereik je niets. En boven
dien sta je hier op de openbare weg!
Kerel, zeg, heb je dat gehoord? Hij
kan mijn uiterlijkhahahaha
Sierlin, het spijt me, ik kan je ih deze
geen raad meer geven. Ik begrijp van
de hele zaak niets! Absoluut niets! En
trouwens, ik heb haast, ik moet nog drin
gend enkele brieven afdoen. Je neemt me
niet kwalijk? Adieu
Hij liet de plotseling verstomde Sierlin
staan en haastte zich huiswaarts. Onder
het lopen dacht hij:
Dat loopt niet goed af met je, m'n
beste Sierlin. Een beetje abnormaal ben
je al. Als het zo doorgaat, zie ik het duis
ter voor je in. En wat die andere aangaat
wie dié voor gek houdt, zou zich lelijk
vergissen. Die wéét wat hij wil. Maar wat
hJj wil ik weet het niet
9.
Niet alleen hij, die Adolf Braun voor
gek hield, zou in een dwaling verkeren,
maar ook degene die meende dat zijn
„werk" wat hij zijn werk nóémde en
wat hij onnavolgbaar ten uitvoer bracht
eenvoudig en gemakkelijk was. Hóé moei
lijk het was zou alleen door een mens
beoordeeld kunnen worden, die achter de
schermen kon zien. Maar dat was niemand
vergund.
Vooral dit laatste seizoen, van de terug
keer van vacantie tot nu, had een energie,
een zelfbeheersing en geduld geëist,
waarbij vergeleken alle inspanningen
van de daaraan voorafgegane periode der
„eerste schermutselingen'* zoals hij ze
had genoemd kinderspel waren.
Nu, waar elk van deze ontmoetingen
niet meer gebonden was aan bepaalde
tijden, maar plaatsvond al naar de gele
genheid zich voordeed, kostte één uur van
„samenzijn" vele uren wachten, afgezieir
nog van de onvermijdelijke kosten: een
taxi, een consumptie, soms terwïlle van
niet meer dan een gezien-worden, een
zich-vertonen en weer verdwijnen,
En hoeveel van deze uren bleven zon
der enig resultaat,: Sierlin verscheen niet
of ontsnapte aan de achtervolging, wat
zelfs de scherpste waakzaamheid niet kon
voorkomen. Het gemakkelijkst verliep
alles, als hij van zijn vriend Eduard aan
wijzingen had ontvangen.
Zo gebeurde het, dat Marie naar de
schouwburg was gestuurd om plaatsen te
bespreken, van welke gelegenheid zij na
tuurlijk gebruik maakte haar Eddy te ont
moeten, die voor haar in de rij gir.g staan,
om „de twee parketjes" te halen. „Hier
heb je ze, je parkietjes", had hij gezegd
„heb ik die effe fijn gevangen? Rij 16.
nummers 22 en 24". „Heb je daar wat aan,
Braun? Dacht ik wel. Kan je 'em van
achteren in z'n boordje kriebelen, of je voet
op het klappie zetten, net als-ie wil
gaan zitten. Of leg jij het anders an ais 1
je peste wil? Mij trouwens een kouwe
zorg, als je maar weet dat ik daar min
stens een uur heb staan blauwbekken.
Wat zeg ik? Anderhalf bijna. En net in
de tijd dat ik anders nog wel eens een
wagentje parkeer óp eigen gelegenheid.
Dat gaat best, jó, ik zet dan een schippers
pet op, zoek 'n plekkie, en als dan één z'n
wagen komt halen, zeg ik: morge meneer,
daar was-ie dan weer, u ziet, het rijmen
wil d'er nog altijd niet uit. Nou, en dan
denkt-ie dat ik de vaste autowacht ben,
die z'n klanten kent. Hij ziet er altijd
nog fijn uit meneer, die wagen. Volgende
kd-ér geef ik 'em nog es een sméér. Waar
mee ik maar gezegd wil hebben, dat ik
voor jouw plezier in de rij ga staan. Krap
gerekend dan". De aanwijzing was Braun
het dubbele waard.
Dergelijke tips waren echter zeldzaam.
Meestal moest Adolf Braun urenlang pos
teren of slenteren, in kou en regen. Ver
sieend tot in zijn botten kwam hij dan
thuis, dodelijk vermoeid. Wat hem deed
volhouden waren de vorderingen die hij
maakte. Het was hem niet ontgaan, dat
Sierlin zijn gedragslijn had gewijzigd. Hij
deed zijn uiterste best, Braun niet te zien.
Voldaan stelde Adolf vast, hoeveel in
spanning hem dat kpstte. Met moeite lukte
het Sierlin telkens een andere kant uit
te kijken. En elke keer ging er, bijna
onmerkbaar, een schok door hem heen.
Dat was het tijdstip geweest, eveneens
van methode te veranderen. Braun zou
zijn ogen strak op hem richten, hem als
het ware dwingend, op te kijken.
En nieuw stadihm leek hem bereikt,
toen Sierlin aanstalten maakte op hem toe
te lopen. Het was zeker zijn bedoeling
hem aan te spreken! Braun had zijn hou
ding, voor 't geval het zover mocht ko
men, zorgvuldig bepaald.
Vaak bleef hij 's avonds thuis, indien hij
tenminste in de loop van de dag enig
succes had geboekt en niet dringend op
zijn post moest zijn. Eduard zag hij daar
door zelden. Bij de kachel gezeten, dank
baar voor deze behaaglijke warmte en dit
kleine hoekje dat de wereld hem had ge
laten, liet hij aan zijn gedachten de vrije
loop, overzag de bereikte resultaten, wikte
en woog wat hem verder te doen stond,
bouwde zijn plannen op, kortom hij
werkte. Voor dat werk leefde hij als een
kunstenaar voor het zijne, hij zwoegde er
aan. En het groeide...,
Hoe' was hij op deze gedachte gekomen?
Hoe was het mogelijk dat, wat hem aan
vankelijk onzinnig en onuitvoerbaar had
geleken, vollediger geslaagd was dan hij
ooit had kunnen dromen?
Jaren geleden, nog vóór de catastrophe
in zijn leven, had een vriend, die zich
veel bezig hield met wat hij noemde
„occulte wetenschappen", hem verteld van
de krachten van hypnose en suggestie. Hij
had daar toen ongelovig om gelachen.
Een onbekende door concentratie van
eigen wil te dwingen iets bepaalds te
doen of te laten, leek hem een onmoge
lijkheid. Zijn vriend, geprikkeld door zijn
schampere lachje, had toen de proef op
de som willen geven. Niet ver van hen
zat het was in een restaurant een
heer verdiept in zijn krant. Brauns
vriend, die hem uitsluitend op de rug kon
zien, had toen zijn blik strak gericht op
het achterhoofd van de onbekende lezer,
zonder een woord te zeggen. Minuten ver
streken. Er gebeurde niets. Na ruim een
kwartier vertoonde de onbekende tekenen
van onrust. Hij keek enkele malen op, las
verder, keek om zich heen. Enkele minu
ten later legde hij de krant neer, keek
opnieuw om zich heen, stond eindelijk op
en haastte zich door de draaideur naar
buiten.
Uitsluitend een kwestie van wil, geduld
en geloof in het succes had zijn vriend
gezegd.
Voor de grap had Adolf Braun hetzelfde
geprobeerd, zonder het geringste resul
taat. Pas toen hij op middelen zon zich op
Sierlin te wreken, was hem het voorval in
het café te binnen geschoten.
Urenlang had hij zijn plannen ontwik
keld, zijn strategie bepaald. De enige ont
spanning die hij zich veroorloofde was le
zen geweest. Bij voorkeur verdiepte hij
zich in detective-boeken, waarvan hij zich
stapels uit een leesbibliotheek verschafte.
Wat hij daarin zocht, boden ze hem niet.
HJj had gehoopt allerlei trucs te ontdek
ken, die hij bij de uitvoering van zijn
plannen kon toepassen. Maar in geen van
deze boeken vond hij iets dat overeen
stemde met wat hij voorbereidde. Zijn
„methode" was oorspronkelijk. Niemand
was op een idee gekomen dat zelfs maar
op het zijne léék. Blijkbaar was fantasie
niet voldoende. Alleen de nood, de wer
kelijke nood, maakte vindingrijk. Tot dat
inzicht gekomen leidde hij zijn „studie"
in andere banen. Hij bepaalde zich tot het
lezen van sociale romans, om zich op de
hoogte te stellen van de levenswijze der
kringen, waarin zijn vijand verkeerde, Hij
wilde weten hoe men daar leefde, dacht,
sprak. Hele zinnen en uitdrukkingen leer
de hij vani buiten om ze, mocht hij er
eens één nodig hebben, bij de hand te
hebben. (Wordt vervolgd.)
Natuurlijk willen we allemaal,
naar de mate van ons kunnen en
als we de kans krijgen nog net iets
daarboven medehelpen en bijdra
gen tot leniging van de nood der
waterslachtoffers. En dat verwach
ten we, even natuurlijk, ook van
anderen. Maar dan wordt het toch
even oppassen. Het is heel mooi, en
nog véél gemakkelijker, om te zeg
gen: ik doe dit of dat voor niets,
vanwege het goede doel, en moet
hij nu wel geld ontvangen? Die „hij"
is dan meestal een zakenman, wiens
medewerking op het gebied van zijn
gewone, meestal enige broodwinning
als heel vanzelfsprekend verwacht
wordt. En meestal ook gevraagd
wordt, als hij niet gauw genoeg naar
de zin van die ander, uit zich zelf
met zijn aanbod van gratis diensten
aan komt. Wilt u een voorbeeld? We
zijn tegenwoordig in de moderne
samenleving met onze belangen zo
door elkaar gestrengeld, dat er wel
honderd gevallen te bedenken zijn.
Voorbeelden van onvermijdelijke
zakelijke schade daar, als hiér iemand
bezig is een liefdadig plannetje uit
te werken. Als een huisvrouw zegt:
wij kunnen in onze huishouding
allen wel een week huishoudgeld
binnen dit jaar uitsparen voor de
slachtoffers van de watersnood, dan
kan ze dat waarschijnlijk ook wel
en alle (goede) huisvrouwen zullen
daar wel kans toe zien, maar waar
zoeken zij het dan onder meer in?
Minder vlees, minder melk, geen
eieren, geen snoeperij behalve op
huiselijke feestdagen. En als vader
zegt: ik ga minder, of 'n tijd hele
maal niet, roken voor die arme
mensen op de eilanden, dan zal hem
dat ook wel lukken, als hij niet 'n
nicotineslaaf is. Maar hoe zullen de
slager, de melkboer, de bakker en
de sigarenwinkelier daar over den
ken. Ook allen mensen, van wie
voor liefdadigheidsavonden gratis
worsten, taarten, doosjes sigaren of
pakjes sigaretten, en zo meer, ver
wacht worden! Neringdoenden, die
ook de schoorsteen rokende moeten
houden en die in deze dagen toch
al wel niet over overmatige drukte
te klagen zullen hebben. Dit zijn
nog maar 'n paar voorbeelden;
iedereen kan ze onbeperkt uitbrei
den, van de zaalverhuurder en de
pianist af, „die 't natuurlijk voor
niets doen", als 'n amateurvereniging
iets op touw zet, tot alle mogelijke
fabrikanten en bedrijfsleiders toe.
Wanneer al deze mensen een zeker
percentage van hun verdienste of
winst willen afstaan voor nationaal
doel no. 1, graag natuurlijk en bij
voorbaat bedankt, maar zelfs bij het
organiseren en bedrijven van lief
dadigheid kan men het zakelijke
niet gans en al uit het oog verliezen
en ook hier moet men maat weten
te houden wanneer het andermans
normale zakelijke belangen betreft.
NIEUWS IN HET KORT
Twee dienstboden vrijgesproken De
twee dienstboden, die veertien dagen ge
leden voor de Amsterdamse rechtbank
terecht hebben moeten staan, omdat het
aan haar schuld te wijten zou zijn ge
weest, dat in Blaricum het 4-jarig zoon
tje van de familie De Greve in een teil
met kokend water was gevallen, zijn
vrijgesproken. Tegen beide vrouwen was
een geldboete van f 25.— geëist.
Tragisch, Te Kwintsheul is de 10-
jarige P., afkomstig uit Nieuwe Tonge
en ondergebracht bij de heer K. te
Kwintsheul, in een sloot gevallen en ver
dronken.
Mgr Lambertini naar België Mgr
Lambertini, speciaal afgevaardigde van
de Paus naar de rampgebieden in Bel
gië en Nederland, is Dinsdagochtend na
een vierdaags bezoek aan Nederland naar
België teruggekeerd. Hij zal morgen en
overmorgen de geteisterde gebieden in
België bezoeken.
Zonder hulp. Maandag is de Nieuw
Amsterdam zonder sleepboothulp de ha
ven van New York binnengelopen. De
staking van sleepbootbemanningen in de
haven, die verleden week is uitgebro
ken, duurt voort.
Weer incident op Koje. Het hoofd
kwartier van de V.N, deelt mede, dat
Maandag op het eiland Koje wederom
een opstand van gevangenen moest wor
den onderdrukt. Een gevangene werd
daarbij gedood en 38 gewond, van wie
dertien ernstig.
Joego-Slavië wijst Bulgaarse diploma
ten uit Volgens de Daily Telegraph
heeft Joego-Slavië drie Bulgaarse diplo
maten gelast, het land te verlaten. Door
deze maatregel zou Bulgarije slechts een
„symbolische vertegenwoordiging" in
Belgrado behouden.
Tien jaar eenzame opsluiting. Een
rechtbank te Rostock heeft een student,
een zekere Gerhard Stier, die beschul
digd wordt van spionnage voor het
Westen, tot tien jaar eenzame opsluiting
veroordeeld, aldus een mededeling van
het West-Berlijnse „Comité van vrije
juristen". Twaalf studenten werden even
eens veroordeeld, twee van hen tot acht
jaar eenzame opsluiting.
Proces in Oost-Berijjn. In Oost-Ber-
lijn is een proces begonnen tegen negen
Oost-Duitsers uit de voorplaats van
Berlijn Klein-Manchnow, Onder hen be
vinden zich twee gewezen burgemeesters
van de plaats. De beschuldiging omvat:
aanzetten van buitenlieden tob het be
zoeken van West-Berlijn, het speculeren
in woonruimte en het aanzetten van de
bewoners van Klein-Manchnow, om de
'Russische maatregelen te negeren.
Overstromingen in Australië. In het
Noord-Westen van Queensland (Austra
lië) zijn tengevolge van zware regenval
meer dan 200.000 ha bouwland over
stroomd.
Amerikaans ambassadrice in Rome
Mevr. Clare Luce, die in 1946 tot de r.k.
kerk overging, is door president Eisen
hower benoemd tot Amerikaans ambas
sadrice te Rome. Zij is 49 jaar en de
echtgenote van de uitgever van „Time"
en „Life".
Neo-fascisten in actie Groepen
nieuw-fascistische studenten hebben ver
scheidene lokaliteiten van de universi
teit van Rome bezet uit solidariteit met
politieke gevangenen op het eiland Pro-
cida in de Golf van Napels. Deze ge
vangenen waren in hongerstaking ge
gaan om invrijheidsstelling te verkrijgen.
Er zijn ongeveer dertig studenten aange
houden. Verscheidene zullen zich voor
het gerecht moeten verantwoorden we
gens verdediging van het fascisme.
De strijd in Indo-China. De strijd
krachten van de Franse Unie hebben
honderd opstandelingen gedood en 150
gevangen genomen bij een zuiverings
operatie nabij Haïdoeong, vijftig kilo
meter ten Oosten van Hanoi. Enige hon
derden verdachte personen zijn aange
houden voor een nader verhoor. Reeds
zijn onder hen een aantal politieke com
missarissen van de Vietminh herkend.
