De onmin in de Labourpartv
.Wrz mLSS.CMen in, hun k"?UW| ^„beL%bShUaEe°alS,sk'Sd&S
Jongste voorstellen raken het
probleem niet
Het ideale
paar
Blauwe Gillette
Mesjes
3
NIEUWE ROTTERDAMSE COURANT
DINSDAG 10 FEBRUARI 1953
3
Labours razende ridders versus de
„linke jongens
Van onze correspondent.
LONDEN, 6 Febr. Met geregelde tussenpozen krijgt de Engelse
pers een veeg uit de pan van de een of andere leidende figuur in de
Arbeiderspartij, die haar er van beschuldigt dat zij het ten onrechte
voorstelt alsof er wel eens iets te kort schiet aan de socialistische
broedermin. Daar is niets van waar, luidt het dan steevast, de kapita
listische pers maakt zich met dit soort van aantijgingen schuldig aan
gemeen gestook. Zo onlangs weer de secretaris van de partij, Morgan
Philips. Niets was verder bezyden de waarheid, verklaarde hij op
19 Januari, dan de berichten dat er een scherp meningsverschil tussen
de vakverenigingen en de politieke vleugel van de partij aan de dag
was getreden. Ongelukkigerwys voor de arme Philips brak echter nog
geen week later weer eens een van die luidruchtige scheldpartijen uit.
die wij hier sinds de opkomst van het Bevanisme al zo vaak hebben
meegemaakt en die met de officiële verzekeringen dat het alles pais
en vree in de partij is, moeilijk te rijmen schijnen.
Ho unlfh/)n/}eI/>i/?/)rc imaar al te gemakkelijk laat raden.
L/tz UUIfUWiMldtcMiori dreef de meerderheid van het bestuur
een resolutie door waarin de aanval
TA E HERRIE begon met een arti-van Tribune werd veroordeeld als
kei in het Bevanistisch weekblad-zcer betreurenswaardig Maar ook
Tribune dat de vooraanstaande vak.daar waren de redders nog met
verenigingsleider Lincoln Evans er
Advertentie
hard om viel dat hij een adellijke
titel hij is kort geleden tot Sir
Lincoln gepromoveerd van de Con
servatieve regering had aanvaard. In
vreden. Zij eisten voorts dat er een on
derzoek zou worden ingesteld om na te
gaan of de propaganda-activiteiten van
de Bevanieten in overeenstemming kon
den worden gebracht met de resolutie
van vorig jaar October, waarbij de ban-
dit verband vroeg het blad rich voortswerd uitgesproken over bet hun
a, of de vakverenigingsleiderwaar. j
van een ander de onvergefelijke zon-ook voor die nieuwe vorm van inqui-
de had begaan Churchill uit naam sitie wisten de vakverenigingsleiders een
van de Engelse arbeiders succes bij i meerderheid te vinden. Het is wel hard
zijn besprekingen in Washington te X°?rude •ke"ers- Toen zü er vorig jaar
aan de party begonnen te wankelen. te iaten verdwijnen hebben zij bij
En daarmee waren de poppen aan I monde van hun paus verklaard dat ei
het dansen als nooit te voren. „Deeen ding was wat men niet van hen
Bevanieten", zo riep een van de I mocht vragen. En dat was dat zy hun
meest vooraanstaande vakverenigings- hagepreken zouden opgeven. ..Wij zijn
- -- met bereid", zo zei Bevan toen. „af.
stand te doen van ons recht opvoeden
de socialistische arbeid te verrichten".
En nu schijnt men zelfs dit recht in
twijfel te willen gaan trekken.
RAAGT men nu wat de oorzaak
is van deze nieuwe ruzie dan
Morecambe te hunnen gunste heeft
uitgesproken. In de motie, die toen
werd aangenomen en welke de rechter-
vleugel om der wille van de uiterlijke
eenheid toen maar heeft geslikt, werd
het partijbestuur nl. opdracht gegeven
een lijst op te stellen van de industrieën
die onder een volgende socialistische
regering genationaliseerd zouden wor
den. En dat is nog niet alles, een soort
gelijke motie verwierf een meerderheid
op het congres van de federatie van
vakverenigingen, waar de Bevanieten
natuurlijk ook niet zonder aanhangers
waren. Weliswaar werd in beide mo
ties aan het partijbestuur over gelaten
te beslissen hoe lang de lijst moest
zijn en welke industrieën er op moeten
leiders. Sir William Lawther, „pro
beren het leiderschap van de partij
op dezelfde wijze te ondermijnen als
Hitier en de communisten hadden ge
daan. Er bestond geen enkele verschil
tussen deze Engelse en buitenlandse
machtswellustelingen". De heer Evans
zelf, net zoals Lawther een vooraan- komt men er niet met haar, gelijk
staand lid van de uitvoerende raad
van de T.U.C. alsook van het socia
listisch partijbestuur, sloeg terug met
een hele reeks schimpscheuten op
de „politieke linke jongens (smart
velen hier hebben gedaan, aan niets
anders dan persoonlijke rivaliteiten
toe te schrijven. Hoe waar het ook
mag zijn, dat het Bevan om de
macht is te doen, hij kettert niet alleen
Alecs), kortzichtige theoristen en om der wille van de macht die hij
klassestrijders die nog steeds in de!daarmee hoopt te winnen, maar wel
negentiende eeuw schijnen te leven." i degelijk ook omdat hij meent het enige
Deze „linke jongens" zijn bovendien j ware socialistische geloof .te bezitten,
niet de enigen, die een persorgaan Als het hem alleen om de troons-
tot hun beschikking hebben. De „rid-1 opvolging te doen was, zouden de vak-
ders" hebben er ook een en dan nog verenigingsleiders, die zelf geen ambi-
wel een dagblad, de Daily Herald,ities in die richting hebben, hem ook
dat een eindeloos veel grotere opia- beus nie* 20 fel bestrijden. Wat deert
ge heeft dan het Bevanïstische week
blad. En daarin kregen de „linke
jongens" het er nu van langs, dat
horen en zien hun verging. Hun aan
val op de ridders was „een typische
uitbarsting van Bevanistische gal,
boosaardig, gemeen, kwaadwillig, het
was een tragedie en een schandaal
dat er mensen in de beweging wa
ren wie het er slechts om te doen
was verdeeldheid te zaaien, het re
dactioneel beleid van Tribune was
een verraad aan de geest van de re
solutie van vorig jaar October waarin
alle leden van de partij was bevolen
elkaar niet langer in de haren te
vliegen, het Bevanistische persorgaan
had zich schuldig gemaakt aan paten
te kwade trouw en aan zelfmoord
grenzende stomheid (suicidal stupidi
ty)".
Het bleef niet alleen bij deze uitwis
selingen van complimenten in de socia
listische pers. De ruzie kwam op het
hoogste niveau aan de orde toen het
dagelijkse bestuur van de T.U.C. be
sloot een formeel protest bij het be
stuur van de partij aanhangig te ma
ken. Het zal bij de behandeling van
dat protest gezellig zijn toegegaan.
Want zowel de razende ridders als de
linke jongens hebben zitting in dat be
stuur. Aangezien de laatsten echter
slechts een betrekkelijk kleine minder
heid vormen was het een uitgemaakte
zaak dat zij het onderspit moesten del
ven toen de ruzie in het socialistische
Politbureau werd uitgevochten. En dat
is dan ook gebeurd. Na een discussie
van twee uur, welker karakter zich
Nieuwe beperkingen
in Russische zone
De isolering van de Russische zone
van Duitsland is weer verscherpt, al
dus het Westduitse nieuwsbureau D.
P.A. Van nu af aan mogen autori
teiten en particulieren uit deze zone
zich niet meer rechtstreeks in ver
binding stellen met instanties buiten
de zone. Het contact behoort voort
aan tot stand te komen via het Oost-
duitse ministerie van buitenlandse za
ken.
De desbetreffende verordening
heeft geen betrekking op instanties,
die rechtstreeks in dienst staan van
de verzorging van het volk, zoals
brandweer, posterijen, spoorwegen en
organen, welke zich met de buiten
landse handel ophouden. Deze orga
nen dienen het ministerie echter
wel op de hoogte te houden.
Amerikaanse zaken
lieden naar Europa
De directeur van het Amerikaan
se bureau voor wederzijdse hulpver
lening, Harold Stassen, heeft mee
gedeeld, dat 55 vooraanstaande
Amerikaanse zakenlieden morgen zul
len vertrekken om de uitwerking
van de Amerikaanse militaire en
economische hulpverlening te bestu
deren. Eind volgende maand zullen
de rapporten aan president Eisen
hower worden voorgelegd.
De groep, welke Nederland
en België zal bezoeken, zal onder
leiding staan van Paul McKee, de
president van de Pacific Power and
Light Cy.
Wysjinski naar New York
De Russische minister van buiten
landse zaken, Andrej Wysjinski zal
voor de zitting van de algemene
vergadering der Ver. Naties naar
New York terugkeren.
De Amerikaanse ambassade te Mos
kou heeft bekendgemaakt, dat hem
hiervoor een visum is verstrekt.
Wysjinski wordt vergezeld door
Baranowski. hoofd van de Oekrainse
delegatie en Kisilew, hoofd van dt
Witrussische delegatie.
het mensen als Evans en Lawther of
de leider van de partij Attlee of Mor
rison of Bevan heet! Waar zij bezwaar
tegen hebben is niet de persoon, maai
de politiek van Bevan. Kortom, de
huidige ruzie is slechts een nieuwe
uitbarsting van de oude strijd tussen
de rechter- en de linkervleugel van
de partij. Over de klove tussen die
twee stromingen heeft men op het
partij-congres te Morecambe een pa
pier geplakt toen men het voor de
vorm eens werd over een vrij dub
belzinnige resolutie inzake het partij-
beleid.
Zoals toentertijd echter reeds ge
meld was van te voren te voorzien
dat men het allerminst eens zou blij
ken te zijn wanneer het er op aan
kwam die door beide partijen aan
vaarde uitspraak van de souvereine
socialistische volkswil in detail te in
terpreteren. De vrede, die de laat
ste maanden in het socialistische
kamp heeft geheerst, was dan ook
slechts een schijnvrede. Er moest wel
haast onvermijdelijk een eind aan ko
men zodra men met die taak van in
terpretatie ging beginnen. Dat ogen
blik kwam enkele weken geleden toen
men de koppen bij elkaar stak om,
met de resolutie van Morecambe als
richtlijn, het programma van de par
tij in concreto uit te werken. De vak
verenigingsleiders en de Bevanieten
bleken er daarbij wijd uiteenlopende
ideeën op na te houden betreffende
de vraag hoe de paragraaf inzake
nationalisatie moest worden geïnter
preteerd. En het zal dan ook wel
geen toeval zijn geweest dat de Tri
bune onmiddellijk daarna het eerste
schot loste dat de wapenstilstand van
de laatste maanden verbrak.
Dat de leiders van rechts daar zo
fel op hebben gereageerd zal waar
schijnlijk althans gedeeltelijk wel t«
wijten zijn aan het feit dat zij zich in
een enigszins benarde positie bevinden.
De Bevanieten kunnen er zich n.l. op
beroepen en dat doen ze ook steevast
dat de socialistische volkswil zich in
BE A air crew.
efficient...
courteous...
experienced
boek via Uw reisbureau
of bij de BEA, Leidse-
plcio 29 - Amsterdam,
telefoon 64S48 li liinen).
A Million Panfogm Yea By
Dulles en Stassen
terug in de V.S.
Alles draait op het moment
om Engeland
John Foster Dulles, de Ameri
kaanse minister van buitenlandse
zaken, en Harold Stassen, het hoofd
van het bureau voor wederzijdse be
veiliging, zijn gisteren van hun reis
door Europa te Washington terug
gekeerd.
Dulles had naar zijn zeggen in
Europa een bemoedigend beeld ge
kregen van de vorderingen der
Europese eenheid. Hij deelde mee
later op de dag een bespreking met
generaal Eisenhower te zullen heb-
ben. Van plannen om de Chinese
I kust te blokkeren wist hij niets af.
Hij zou spoedig aan het Congres
verslag over zijn reis uitbrengen.
Dulles zeide nog, dat hij en Stas
sen onmiddellijk een bespreking zou
den hebben met de president en de
andere leden van het hulpcomité,
teneinde de mogelijkheden na te gaan
voor hulpverlening aan de door over
stromingen geteisterde gebieden in
Nederland, Engeland en België.
„Wij kwamen onder de indruk van
de omvang van de ramp
moed, waarmee de regeringen en de
volken, welke er direct bij betrokken
zijn, optraden om de slag te boven
te komen", aldus de Amerikaanse
minister.
Naar Ass. Press uit Luxemburg
meldt, heeft iemand uit de omgeving
van Dulles verklaard, dat Engeland
bij de vorming van een Europees
leger nu de sleutel tot het succes in
handen heeft. Ten gevolge van een
samenloop van omstandigheden, waar
door Frankrijk de spil wordt, waar
om alles op het vasteland draait,
komen. Maar daar gaat de ruzie nu kan Engeland het verdrag maken of
juist om. De Bevanieten willen eenhrpkpn aldus deze
lange lijst, niet alleen de chemischeE"*®"'
industrie en de wapenindustrie zoudenransen aringen yarJ.
volgens hen genationaliseerd moeten
worden maar ook alle pachtland om van
een aantal minder ingrijpende projec
ten nog niet eens te spreken. De vak
verenigingsleiders willen zich liever he
lemaal niet binden aan een lijst. En
tussen die twee uitersten moeten Mor
rison en Attlee een compromis tot stand
proberen te brengen. Het is geen ge
makkelijke taak en zij wordt nog moei
lijker doordat de leiders van links en
rechts er niet alleen rond voor uitko
men dat zij elkaar niet kunnen luch-
zegsman. De
op nauwere
samenwerking met Groot-Britannië,
omdat zij in de Europese defensie
gemeenschap liever niet alleen tegen
over Duitsland komen te staan.
Op het ogenblik wordt te Parijs een
plan uitgewerkt, dat, naar de mening,
de bevoegde instanties zowel de goed
keuring van Engeland als van de
Franse socialisten zal kunnen ver
schaffen.
Geen communisten in het bestuur
ten of zien. maar bovendien beiden van de Israëlische vakbond. De centrale
goed gewapend zijn Want. net 'zoals de commissie van de Israëlische vakbond,
Bevanieten met het papier, waarop de de Histadruth, heeft besloten haar com-
socialistische volkswil staat geschreven, mundstische afdeling op te heffen en alle
kunnen zwaaien, zo kunnen hun tegen- leden uit de organen van de organisatie
standers rammelen met de geldbuidel te stoten. Het besluit moet nog door het
waar de partij het van moet hebben congres der vakverenigingen worden
en die grotendeels met de bijdragen goedgekeurd. De communistische partij
van de vakbeweging is gevuld. wordt anti-zionistisch genoemd. (ALP.)
Het Europese leger
A MERIKA wordt ongeduldig omdat
Europa's verdediging, ondanks de
krachtige steun, die de diverse landen
van de Verenigde Staten ontvangen,
zo langzaam opschiet. Niet alleen is,
uit economische noodzaak, de opbouw
van de strijdkrachten in tal van lan
den vertraagd, maar bovendien zijn
tot dusver de maatregelen uitgebleven,
welke Duitslands opneming m de ver
dediging mogelijk moeten maken. Naar
Amerikaanse opvatting is Duitslands
opneming des te dringender nodig,
naarmate de andere landen langzamer
de gestelde doeleinden naderen. Onge
twijfeld heeft men hier te doen met
ingewikkelde vraagstukken, ingewik
kelder dan men in Amerika tenzij
men al zeer ver-
Generaal Sir Gerald Tempter (rechts), de Britse hoge commissaris in Malakka,
heeft zichzelf overtuigd van de mogelijkheden en moeilijkheden van de Britse
patrouilles in de wildernissen van zijn ambtsgebied. Samen met gmeraal-mujoor
Sir Hugh Stockwell, de opperbevelhebber van de Britse troepen in Malakka (links)
is Sir Gerald enige dagen op patrouille geweest. Beide generaals waren gewapend
met karabijnen. In het midden een Gurkha.
Mantelorganisatie der
communisten opgerold
Elf leiders van een communis
tische mantelorganisatie zijn Zondag
door de Westduitse politie gearres
teerd, aldus heeft de openbare aan
klager van de bondsrepubliek be
kendgemaakt.
De openbare aanklager deelde mee,
dat tijdens de huiszoekingen belang
rijk bezwarend materiaal was ge
vonden tegen de leiders van de zgn.
Socialistische actie. Hij verklaarde,
dat de groep plannen koesterde om
de federale regering omver te wer
pen en financieel werd gesteund
door de Oostduitse communistische
autoriteiten. Het voornaamste doel
der Socialistische actie was cel'en
in de soc.-democratische partij
vormen en een scheiding teweeg te
brengen tussen de leiding dezer par
tij en de grote massa van haar aan
hangers.
De vorige week Donderdag zijn
twintig leden van een communis
tische ondergrondse organisatie ge
arresteerd. Bij het meer Starnberg
is een school ontdekt, waar commu
nistische elementen onderricht wer
den in methoden om de regering
te Bonn omver te werpen.
ENGELAND EN DE E.D.G.
Steunpilaar van het Europese nationalisme
Van onze correspondent. i voor nodig is dan zuiver technische
arrangementen voor training van E.D.G.-
LONDEN, 4 Febr. Zowel vancontingenten in Engeland, de uitwisse-
Franse als Amerikaanse kant wordt er,!iog van officieren en luchteskaders ot
- i ae coördinatie van de luchtafweer. Dat
in de laatste tijd weer druk op Enge- wordt trouwens ook hier in Engeland
land geoefend om de Europese Defen- zelf niet ontkend. Het is duidelijk,
sie Gemeenschap op niet nader om-schre?f de diplomatieke correspondent
schreven wijze een hart onder de riem2?
te steken en het parlement van Parijs en ook niet bedoeld zijn om de
er zodoende toe te brengen het ver- Franse vrees op te heffen.
drae- te ratificeren Trouwens ook- in a ^e)? dus ^el m0'Sen aannemen, dat
oxag ie raunceren. irouwens, ook in, de inheemse critici van de Eng^g hou_
Engeland zelf zijn er stemmen opge-1 ding tegenover de E.D.G. nog steeds met
gaan, die er op aandringen, dat dit! tevreden zullen zijn. Maar wat moet En-
land een handje moet helpen. Zo gei!S„il'h"" ™ening da? ,wel doen? De
meesten van hen gaan niet zover te be-
bijvoorbeeld de Economist, welk blad pleiten, dat hun land lid van de club
bij de geboorte van het Nieuwe Europa
kan en moet optreden, ziich aan wens
dromen te buiten gaan. Wat kan een
Engeland, dat uitdrukkelijk weigert lid
van de E.D.G. te worden, nog meer doen
dan het al gedaan heeft om de Fransen
te helpen hun angsten te overwinnen?
Voorzover die voortvloeien uit de ver
wachting. dat Duitsland uit de E.D.G
zal losbreken, heeft men daar al in
getracht te voorzien door de Anglo-
Amerikaanse verklaring van verleden
Mei, waarin de twee mogendheden be
loofden dat zy elke bedreiging van de
integriteit der gemeenschap als een be
dreiging voor zichzelf zouden beschou
wen. Misschien dat die garantie nog wat
straffer geformuleerd kan worden. Maar
als de Fransen niet aan de waarde van
de Anglo-Amerikaanse belofte in haar
huidige vorm geloven dan is het moei
lijk te zien, waarom zij zich wel gerust
zouden voelen als er nog tien maal
meer punten op de i's in het desbetref
fende stuk papier worden gezet. Of men
vertrouwt zijn bondgenoten of men ver
trouwt ze niet. Papier, wat er ook op
staat, blijft papier.
Maar het is nog veel moeilijker te
zien hoe een Engeland dat weigert lid
van de E.D.G. te worden, iets zou kun
nen doen om te voorzien in de Franse
vrees, dat Duitsland die gemeenschap
twee weken geleden waarschuwde,
dat de Engelse politiek op het vasteland
en in Amerika de indruk dreigt te
wekken van te zijn ingegeven door
een „neurotic self-attention". Zo ook
veldmaarschalk Montgomery, die reeds
enkele maanden eerder verklaarde,
dat Engeland zich bij de E.D.G. moest
aansluiten, en de vroegere socialistische
onderminister van oorlog, Woodrow
Wyatt, die geen gelegenheid voorbij
Iaat gaan om op ditzelfde aambeeld te
hameren.
Nu is het niet moeilijk te zien, dat de
jongste voorstellen van de Engelse rege
ring voor „nieuwe schakels" met de
E.D.G. nog steeds niet aan de kern van
het probleem raken. Dat probleem is
immers de Fransen te helpen hun vrezen
voor Duitse overheersing of een Duits
losbreken uit de E.D.G. te overwinnen.
En het ligt voor de hand, dat daar meer
Advertentie
U scheert zich nog gemakkelijker, beter en sneller als U de extra
acherpe Gillette mesjes in een Gillette scheerapparaat gebruikt.
Want ook die vormen een ideaal paar! Zij garanderen dat U zich
elke morgen snel en perfect scheert.
'N GILLETTE SCHEERAPPARAAT EN
ZIJ BEHOREN BU ELKAAR
Blue Gillette
Thin Gillette
EO.
75 per 5
Een „goeie morgenbegint met Gillette
moet worden. De Economist schreef ver
leden week nog. dat daar geen sprake
van kon zijn. De heer Wyatt schijnt de
zelfde mening te zijn toegedaan; zijn
houding komt er op neer. dat Engeland
mee moet doen aan de clubom die
club te ontbinden. Dat zou men althans
moeten opmaken uit zijn laatste bijdrage
aan de discussies. „Als wij ons maar
bereid verklaren", zo zei hij op 28 Jan.
in het Lagerhuis, „ons bij de E.D.G. aan
te sluiten, dan zullen de Fransen van
hun kant er zeker in toe stemmen het
verdrag te wijzigen teneinde aan het
Britse bezwaar tegen het federale karak
ter van de gemeenschap tegemoet te
komen". Maar als dat werkelijk zo zou
zijn wat Eden trouwens niet toegaf
als de Zes werkelijk bereid zouden zijn
alle federale elementen uit het verdrag
te schrappen, wat blijft er dan nog van
hun supranationale club en haar regle
ment over? Bitter weinig. Wat tenslotte
veldmaarschalk Mongomery betreft, bei
valt niet met zekerheid te "zeggen, of hij
er in feite net zo over denkt als Wyatt.
Maar het lijkt geenszins uitgesloten; want
het zou niet minder dan een psycholo
gisch wonder zijn als deze door en door
Britse figuur zich thans zou hebben be
keerd tot de vérstrekkende offers van
souvereiniteit. die zijn land zou moeten
doen om lid van de club te worden.
Hoe dit ook zij. het staat wel vast dat
de overgrote meerderheid aan beide
kanten van het Lagerhuis daar niets
van wil weten. Maar als men het dus
als uitgesloten mag beschouwen, dat de
Engelse regering toch bereid zou worden
gevonden de „zesvoudige acte van ab
dicatie" te onderschrijven, dan wordt
men gedwongen zich af te vragen wat
zij dan wel kan doen om de Fransen
dat hart onder de riem te steken waar
zij. de Amerikanen en de critici van het
regeringsbeleid in het eigen land zo sterk
op aandringen. Het antwoord, dat de
Economist op die vraag geeft, munt niet
uit door helderheid of overtuigingskracht.
Wij kunnen en moeten twee dingen doen,
zegt het blad. Ten eerste moeten wij in
een verdrag zwart op wit zetten, hoe
ons land kan deelnemen in de militaire
en economische beslissingen van de ge
meenschap en wat voor garanties wij
kunnen bieden tegen impasses bij die
beslissingen en tegen Duitse overheer
sing. Het klinkt heel mooi. Maar het laat
met alleen de vraag, wat Engeland nu
precies kan doen om te helpen, nog
steeds ten enenmale onbeantwoord, maar
verraadt bovendien een vreemde ge-
dachtenverwarring. De Economist schijnt
er immers van uit te gaan, dat Engeland
zeer wel zijn gewicht in de schaal kan
leggen bij beslissingen van de club om
zodoende een tegenwicht tegen Duitsland
te bieden, zonder het reglement van die
club te aanvaarden. Zijn tweede advies
brengt ons ook al niet veel verder. Wan
neer men eenmaal de goocheltoer heeft
voltooid Engeland als niet-lid toch een
stem in het geding te geven, dan moet
Churchill het desbetreffende verdrag
„op zijn eigen onnavolgbare manier" be
zegelen „met een verklaring, die klinkt
als een klok". Alsof de Fransen, die
Churchills oorspronkelijke verklaringen
over het Europese leger nog niet verge
ten hebben, met mooie woorden tevre
den 7'/Hen zijn.
Zo krijgt men de indruk dat deaen^n
die menen dat Engeland als vroedvouw
Drukke Congreszitting
in het verschiet
Programma bevat tien
wetsontwerpen
Senator Taft, de leider van de repu
blikeinse fractie in de Senaat, en pre
sident Eisenhower zijn het gisteren
eens geworden over een uitgebreid
wetgevend programma.
Na een conferentie op het Witte
Huis zei Taft te zullen trachten het
Congres op 4 Juli op reces te laten
gaan. Hij gaf de volgende lijst van
plannen, welke het Congres hoopt te
kunnen verwezenlijken:
1. reorganisatie van de departe
menten en rijksbureaux;
2. wetsontwerpen voor de toewij
zing van toegestane geldenwaar
over de Senaat uiterlijk op 15 Mei
een beslissing zal dienen te nemen.
3. verlenging van de rechten van
een staat der unie aan Hawaii;
4. amendementen op de arbeids
wet van Taft en Hartley;
5. een beperkte verlening van en
kele maatregelen van toezicht op de
prijzen en de toewijzing van grond
stoffen in kritieke situaties;
6. de eigendomsrechten van de
olievelden voor de kusten van de
onderscheidene staten dit zal ver
moedelijk betekenen, dat het Con
gres het beheer van deze olievelden
aan de afzonderlijke staten zal terug
geven;
7. verlenging van de wet op de
wederkerige handelsverdragen;
8. een wet ter vereenvoudiging
van de douaneprocedures;
9. uitbreiding van de wet op de
oudendags- en wezenverzekering tot
groepen die thans van het genot van
die rechten buitengesloten zijn;
10. verlenging van de hulp aan
scholen in noodgebieden.
gaan overheersen. Daf kan Duits
land immers alleen doen voorzover het
er in slaagt een meerderheid in de
multinationale bestuursorganen van deze
gemeenschap, de Raad van Ministers en
het Hoge Gezagsorgaan, alsook in het
federale parleyient, waar thans aan ge
werkt wordt, aan zijn kant te krijgen.
En hoe kan Engeland de Fransen daar
tegen vrijwaren als het weigert lid van
die bestuursorganen en dat parlement te
worden? Of men aanvaardt het principe
van meerderheidsbeslissingen of men
aanvaardt het niet. of men richt op deze
basis een club op of men doet het niet
Maar als men eenmaal heeft besloten
het wel te doen, dan kan men toch
moeilijk verlangen, dat men de steun
van zijn vriendjes buiten de club moet
kunnen inroepen elke keer.
Taft over Korea
Frontale aanval niet
waarschijnlijk
De republikeinse fractieleider van
de Amerikaanse Senaat, Robert Taft,
heeft na een bezoek aan president
Eisenhower verklaard, dat Amerika
kennelijk geen frontale aanval op de
communistische linies in Korea over
weegt.
De uitvoering van het plan van ge
neraal MacArthur, om de Mantsjoerij-
se luchtbases te bombarderen en een
blokkade om het Chinese vasteland
te leggen, zou volgens Taft de over
winning aan de zijde der Ver. Naties
hebben gebracht. Thans hadden de
Chinese communisten hun defensie
echter zo ver opgebouwd, dat een
aanval over het gehele front tegen
hen niet overwogen kon worden.
Taft zei een blokkade van de Chi
nese kustlijn „zeer wenselijk" te ach
ten, „indien deze zonder te veel in
ternationale complicaties uitgewerkt
zou kunnen worden". Engelands han-
S'S,dïï'hC„ de T China bleef vol-
Met dit alles wü niet gezegd worden §ens hem beperkt tot materiaal, dat
dat het alleen de schuld van „die on- geen strategische betekenis had. De
redelijke Fransen" zou zy'n, als er van I senator zei met te weten, of een bom-
de._,_DG\ nietl ter«rcht_ komt. Wat men I bardement van de Mantsjoenjse ba-
hun kan verwijten is. dat zij," nu puntje
by paaltje komt, schijnen terug te
schrikken voor de consequenties van
hun besluit van twee jaar geleden, des
noods ook zonder de Engelsen met
Duitsland in zee te gaan, dat zij van de
hak op de tak springen, dat hun moed
hen op het laatste ogenblik in de steek
laat. Maar als het Nieuwe Europa dien
tengevolge doodgeboren zou blijken, dan
treft ook de Engelsen daarvoor een zwa
re verantwoordelijkheid. Niemand zal
immers kunnen ontkennen, dat het hun
afzijdigheid is die dit Nieuwe Europa
zo ongebalanceerd dreigt te maken en
de Fransen en vele andere vastelanders
met hen derhalve weer aan het aarze
len heeft gebracht. Daarbij komt ten
slotte ook iets anders: goed (of slecht)
voorbeeld doet goed (of slecht) volgen.
ses militair voordeel zou brengen,
„nu de communisten zo machtig aan
het front zijn".
Intussen heeft dè Britse regering
thans bekend gemaakt, dat zy zich
krachtig teger ieder voorstel om de
kust van China te blokkeren, zal ver
zetten.
Een zegsman van het ministerie
van buitenlandse zaken verklaarde
tegenover verslaggevers, dat de Brit
se regering nog niet door de Ame
rikaanse autoriteiten over een even
tuele blokkade is gepolst, en voegde
daaraan toe, dat naar zijn verwach-
ting Amerika in ieder geval eerst
De Franse oppositie tegen de E.D.G in contact met Engeland zou treden
frS? =e,sjs een derseliike maa,resei te
Reynaud onlangs nog in een artikel'
in de Sunday Times heeft uiteengezet,
ligt er tevens een ouderwets nationalis
me aan ten grondslag. En als dat zo is,
als het Franse nationalisme thans
dreigt de Europese gedachte te gaan
overwoekeren, als de Franse trots thans
weer in opspraak komt tegen de acte
van abdicatie, die in de E.D.G. ligt op
gesloten. als vele Fransen thans met het
argument komen, dat „hun banden met
hun overzeese gebiedsdelen" intrede in
een Europese federatie niet toe laten,
dan zal het voorbeeld, dat Engeland
op al deze gebieden heeft gegeven daar
ongetwijfeld niet geheel vreemd aan
zijn. Dat Engeland heeft sinds de oor
log altijd hoog opgegeven van zijn „mo
reel leiderschap". Maar het valt met de
beste wil van de wereld niet te ontken
nen, dat het de grote invloed, die het
inderdaad nog steeds heeft onder de
socialisten evenzeer als onder de conser
vatieven. altijd in de schaal van het
Europees nationalisme heeft gelegd.
Ontploffing in Russische
legatie te Tel Aviv
Ten gevolge van een ontploffing
is gisteravond te Tel Aviv de voor
gevel van het gebouw der Rus-
sische legatie opengereten. Drie Dr- Co,?®nt de eed af. Dr. James
burgers liepen verwondingen op. 0JVi)re|?t£nï v,an de Harvard
Men vermoedt, da, deexpion. fegd aï"hoge'cL^Sarll
?en bom veroorzaakt is. Staten in Duitsland. (Reuter).
Een blokkade zou, volgens de Brit
se opvatting, gevaarlijk, niet afdoend,
politiek onverstandig en in feite na
deliger voor de geallieerden dan voor
de Chinese communisten zijn.
Doodstraf tegen een der
Elzassers geëist
De openbare aanklager in het pro
ces te Bordeaux tegen de lede.i van
de voormalige SS, die er var. wor
den beschuldigd de oevoiking van
Oradour te hebben uitgemoord, heeft
de doodstraf geëist tegen de voor
malige sergeant Boos, een van de
twee vrijwilligers, uit de E zas
Voor de andere vrijwilliger, een
gewoon soldaat, en de twaalt El
zassers, die onder dwang tot de SS
waren toegetreden, eiste hij dwang
arbeid of gevangenisstraf. Hij liet
vaststelling van de duur van deze
straffen over aan het hof.
De Toestand
trouwd is met de
Europese toestan
den kan begrij
pen. Dat. neemt
echter niet weg,
dat het inderdaad wel lang duurt eer
de Europese defensiegemeenschap ge
stalte aanneemt. Men gaat er eerst
daags te Rome weer eens over dok
teren. maar of men er tot een resul
taat zal komen, is nog niet te voor
spellen. In Frankrijk wil men in de
oorspronkelijke opzet belangrijke wij
zigingen aanbrengen door middel van
toegevoegde protocollen. Enkele dezer
zijn gereed, andere nog niet. Men
hoopt echter tijdig voor de conferentie
van 24 Februari te Rome de betrok
ken regeringen te kunnen inlichten.
Frankrijks houding moge voor velen
teleurstellend zijn, men moet erken
nen, dat de Franse regering moeilijk
anders kan handelen, nu er in het
parlement voor de oorspronkelijke op
zet geen meerderheid is te krijgen en
het ook niet gelukt is van Engeland
toezeggingen te krijgen, welke de be
zwaren voldoende zouden compen
seren. Men is hiermee op een moeilijk,
om niet te zeggen kritiek punt beland.
Wat Frankrijk zou willen, komt hierop
neer, dat het geen afstand deed van
zijn soevereine rechten op de divisies,
welke het voor het Europese leger
leveren moet. Dat brengt niet alleen
de gehele opzet in gevaar, het be
tekent ook een terugdringen van de
Europese gedachte, van de politieke
eenheid, waarvan Frankrijk een der
eerste voorvechters is geweest, waar
van zijn premier nog een voorstander
geacht moet worden.
Die politieke eenheid is ook niet op
stel en sprong te verwezenlijken en
daarom schijnt de Franse regering een
tussenweg in te willen slaan, waarbij
voorlopig de soevereiniteit van elk
land over zijn troepen gehandhaafd
blijft, doch na een bepaalde tijd het
Europese gezagsorgaan in plaats van
de afzonderlijke regeringen zou tre
den. Het is echter zowel de vraag of
de Franse volksvertegenwoordiging
hier genoegen mee zal nemen, als of
de andere mogendheden zich er mee
kunnen verenigen. In Frankrijk schijnt
men te verwachten, dat de Franse pro
tocollen tegemoet zullen komen aan
bezwaren, die ook in de andere landen
gevoeld worden met uitzondering
van Duitsland, althans voor wat de
regering betreft. De kans is echter
groot, dat men, als Frankrijk wijzi
gingen voorstelt, ook van andere kant
met verlangens zal komen aandragen,
kortom, dat men zich genoopt zal zien
de hele overeenkomst, welke met
moeite tot stand is gekomen, in her
ziening te nemen.
Een dergelijke gang van zaken zou
zeer te betreuren zijn. Zulks niet al
leen om de vertragende werking ten
opzichte van de Europese verdediging
in het algemeen. Men vergete niet,
dat de E.D.G. gekoppeld is aan het
verdrag van Bonn dat het bezettings
statuut moet vervangen. Hernieuwd
uitstel van de E.D.G. zou daarom de
Duitse regering in een moeilijk parket
brengen. Het zou de oppositie aan
wakkeren en de aanneming van de
gewijzigde E.D.G.-overeenkomst wel
licht in gevaar brengen.
Gezien al deze gevaren, rijst de
vraag of het vasthouden aan de oor
spronkelijke opzet toch niet het beste
zou zijn. Ook voor Frankrijk. De her
leving van een Duits leger is niet te
voorkomen. De oorspronkelijke opzet
bood belangrijke waarborgen ter voor
koming, dat dit leger opnieuw een
bedreiging voor de andere Westeuro-
pese landen zou worden. Als men aan
die opzet gaat tomen, loopt men ge
vaar een Duits leger te zien herrijzen
zonder afdoende waarborgen tegen
een nieuwe aggressie. Het moge Ame
rika onverschillig zijn in welke vorm
de Europese defensie tot stand komt.
dat het staat op medewerking van
Duitsland, zowel als op een snelle be
slissing. staat vast. Daarom hebben
theorieën over uitbreiding van het At
lantische Pact en dergelijke slechts
geringe waarde. Hun verwezenlijking
zou te veel tijd vergen. Men moet
roeien met de riemen, waarover men
thans beschikt, zijnde de oorspronke
lijke opzet van de E.D.G. Laat men
die riemen los, dan dreigt men in een
maalstroom te verzinken, waaruit
schier geen ontkomen mogelijk is.
Stakingen te Gronau
en Nordliorn
i de meeste textielfabrieken van
Gronau wordt gestaakt. De arbeiders
eisen een loonsverhoging van 12 Pf. per
uur. De werkgevers achten deze eis on
redelijk. daar zij over te weinig orders
beschikken. Bij de staking zijn ongeveer
300 Nederlanders uit Glanerbrug
beitrokken, die in een spinnerij te Gro
nau werkzaam zijn. In de textielbedrij
ven te Nordlhorn en Borghorst wordt
eveneens gestaakt. (D.P.A.)
De griep. In de grote steden van
Engeland en Wales zijn de vorige week
313 mensen aan griep gestorven. In de
week daarvoor waren het er 132, Te
München, in Zuid-Duitsland, heeft de
griep al 73 slachtoffers geëist. De epide
mie, die aldaar heerst, breidt zich onge
woon snel uit. (Reuter)
1853 Donderdag 10 February No 41
mu KonmiMi: cmi
Binnenland
Voor eenige dagen kregen te Engwierum,
Oostdongeradecl, twee jongelieden woorden
en werden zy daarna handgemeen, met dat
gevolg, dat de een, een boerenzoon, den
ander, een boerenknecht, een stuk van den
neus afbeet, en wel zóó, dat inen voor lang.
durig lyden vreest. De boerenzoon beeft
den bcleedigde, naar men zegt, met geld
bevredigd.
