Blinde student deed
„doctoraal"
Generaal Eddy gaat
heen
PANDA en de geheime documenten
Komt Atlantische politiek
op losse schroeven?
Twee tegenstanders
rapporteur!
150 mille voor beter
gebruik van
tractoren
Toch is het zo!
D.DD.
HET GOOI EN OMMELAND VAN DINSDAG 10 FEBRUARI 1953
3
Bezitter van serie actes
De 35-jarige H. B. Frieman uit En
schede, die sedert zijn zevende jaar
blind is, slaagde aan de Vrije Universi
teit te Amsterdam voor het doctoraal
examen rechten. Dank zij het braille
schrift kon hij de lessen op de lagere
school blijven volgen. Nadien behaalde
hij de diploma's handelscorresponden
tie Engels en Duits en vervolgens in
1941 de middelbare acte Duits en in
1947 de acte Engels M.O. Sedert 1948
reisde hij tweemaal per week naar Am
sterdam om de colleges aan de V.U. te
volgen. De boeken die hij moest bestu
deren las zijn vrouw voor, waarbij de
tekst werd opgenomen op een wire-re
corder. De heer Frieman behoefde
slechts dit apparaat in te schakelen om
de studiestof te kunnen volgen.
Beter gebruik van landbouw
werktuigen
Met de regering van de Verenigde
Staten is overeenstemming bereikt
over de besteding van ƒ150.000 uit de
tegenwaarderekening voor het bevor
deren van een beter gebruik van trac
toren en werktuigen in land- en tuin
bouw.
Ieder jaar weerwerden er honderden personen gedood door lawines, die soms
zulk een geweld kunnen ontketenen, dat zij hele dorpjes van berghellingen
wegvagen. Sinds lang heeft Zwitserland de strijd aangebonden tegen de
„Witte- Dood", door het treffen van maatregelen, die het lawine-gevaar kimmen
verminderenen het aanbrengen van hulpmiddelen, die het dodengetal kunnen
verminderen. Het dorpje Wassen in Zwitserland is het eerste, dat een z.g.n.
„lawine-barak" heeft geplaatst, een soort hulpverblijf, gemaakt van staal,
dat S0 personen kan herbergen. Bedden en een keuken zijn erin aanwezig.
De lawine-barak
Toekomst van het Europese leger in
Frankrijk nog steeds zeer dubieus
(Van onze correspondent te Pargs)
NU EISENHOWERS' speciale boodschapper Dulles en Stassen
weer naar Washington zijn teruggekeerd en men in Parijs
een voorlopige balans van hun bezoek tracht op te maken,
blijken de vooruitzichten, wat het voornaamste doel van hun reis
betreft: het Europese leger, nog niet bijzonder fleurig te zijn.
Op zichzelf is het niet zo heel verwonderlijk dat het bezoek der
Amerikanen in dit opzicht weinig heeft uitgericht, omdat men zich,
speciaal in Frankrijk, al veel te definitief had vastgelegd. Nu is
het wel zeker dat de republikeinse bewindslieden een veel forsere
toon hebben aangeslagen dan hun democratische voorgangers plach
ten te doen. De stukken lagen echter zo dat er voor de Franse
regering, tot wie Dulles en Stassen zich uiteraard wel richten moes
ten, weinig ruimte meer over was voor eigen initiatieven.
Het woord is nu aan het Franse par
lement en dat dit zich niet beïnvloeden
laat door besprekingen op „gouverne
menteel" niveau, is al wel heel duidelijk
uitgekomen in de keuze der rappor
teurs, welke de twee betreffende Ka
mercommissies van Defensie en van
Buitenlandse Zaken direct na het be
zoek der Amerikanen hebben gedaan.
Die keuze viel namelijk op de socialis
tische oud-minister van oorlog, Jules
Moch, en op de Gaullistische generaal
König. Het Gaullistische standpunt
dat nog steeds afwijzend is is be
kend. Wat Moch aangaat herinnert men
zich wel, dat hij indertijd het Pleven-
plan met veel ijver, overtuigingskracht
en ook succes in Washington verdedigd
heeft. Maar tussen het oorspronkelijke
plan en het huidige project ligt een
wijde afstand, en het is bekend dat van
dat laatste, waar het nu juist om gaat,
Moch helemaal niets wil weten.
Weinig kans?
„Een slecht begin" zo heeft de mi
nister van Buitenlandse Zaken, Bidault,
dan ook gezegd, toen hij de rapporteurs
keuze vernam. Premier Mayer was wat
genuanceerder in zijn oordeel en meende
dat de regering beter met een intelli
gent tegenstander dan met een slappe
en dus gemakkelijk te beïnvloeden
partijganger kon hebben te maken.
Overigens is het natuurlijk niet beslist
noodzakelijk dat de Kamer te zijner
tijd het standpunt van de commissie ge
heel zal onderschrijven, terwijl het even
eens mogelijk is dat de rapporteur weer
met zijn mede-commissarissen van me
ning zou verschillen. Maar iemand als
Moch is er zeker niet de man naar om
een these te verdedigen, waar hij niet
zelf achterstaat, en evenmin de man die
zich zijn argumenten gemakkelijk uit
handen zal laten slaan.
Een tweede zorg voor de regering
heeft betrekking op de agenda. Gezien
de voorbereidingen in de commissies en
de tijd, die nodig zal zijn voor het op
stellen der rapporten, is het uitgeslo
ten dat het E.D.G.-verdrag voor Juni
bij de Kamer in openbare bespreking
komt. Er hebben in Parijs geruchten
gecirculeerd over een soort ultimatum,
dat Dulles de Westeuropese landen zou
hebben gesteld. Hg zou West Europa
vijf en zeventig dagen tijd hebben gege
ven om de E.D.G. te ratificeren. In deze
vorm is dit gerucht zeker onjuist. Daar
entegen zullen de Amerikaanse minis
ters hun Europese collega's ongetwij
feld wèl hebben gewezen op enkele data,
die ze beter niet uit het oog kunnen
verliezen. Omstreeks einde Maart be
ginnen de Amerikaanse senaatscommis
sies met de bestudering der militaire
credieten voor Europa, die tussen einde
Mei en eind Juni, met het oog op. het
Amerikaanse „fiscale jaar" (dat van
Juli tot Juli loopt), door het congres
al of niet gevoteerd zullen moe
ten worden, Wanneer men die verschil
lende data onderling vergelijkt, dan kan
dus nü al wel worden voorspeld, dat
ze, wat Frankrijk en Amerika betreft,
heel bezwaarlijk te coördineren zullen
zijn. En daarmee kan de gehele Atlan
tische politiek al op losse schroeven
worden gezet.
De derde klip
Een derde moeilijkheid is tenslotte
de opstelling der protocollen, die, zoals
bekend, de Franse regering aan het
E.D.G.-verdrag wil hechten. Men weet
dat Mayer bij zijn aanvaarding van
het premier-schap slechts door de toe
zegging om nieuwe onderhandelingen
met de vijf overige E.D.G.-landen te ope
nen. de „vigilante" steun der Gaullisten
heeft kunnen verwerven. Er was in
tussen nog geen enkel teken op te mer
ken dat er op zou kunnen wijzen, dat
de Gaullisten, in ruil voor die belofte,
bij de ratificatie nu ook hun effectieve
steun aan het Europese leger zouden
geven. Ze steunen alleen het kabinet.
Gegeven de partijverhoudingen in het
parlement, betekent dit dat het de
socialisten zijn, die het lot van de E.D.G.
in handen houden. In de S.F.I.O., de
partij der Franse socialisten, heerst veel
verdeeldheid over het Europese leger.
Over het algemeen kan echter wel wor
den gezegd, dat hun bezwaren, zoals
die door Moch worden uitgesproken,
precies gaan in de tegenovergestelde
richting als die waarin de Gaullisten
de regering zouden willen drijven. Voor
Moch. die zeer anti-Duits gezind is en
oorspronkelijk slechts zogenaamde com-
bat-teams, eenheden van hoogstens dui
zend man, in het Europese leger wilde
opnemen, is het huidige ontwerp veel
te weinig „geïntegreerd". Daarentegen
zou door middel van die toegevoegde
pi'otocols, op Gaullistisch aandringen,
juist het nationale karakter van de ver
schillende legers duidelijker onderstreept
en gehandhaafd moeten worden.
Zodat men, alles bijeen genomen, voor
het moment nog niet goed ziet, hoe het
Europese leger tot stand zou moeten
komen, zeker niet op zo korte termijn:
datzelfde Europese leger dus waai'om
thans de hele samenwerking tussen
Amerika en Europa draait
Moeder en dochter
naar asyl voor
onbehuisden
Na zes jaar uit haar
kamers gezet
Mevrouw C. J H. en haar 18-jarige
dochter zullen naar het zich laat aan
zien met haar meubels in de Frans van
Mierisstraat te Amsterdam-Zuid als ge
volg van 'n gerechtelijk bevel op straat
gezet worden. Zij woonden reeds 6 jaar
lang in gehuurde kamers. Mevr. H. en
haar dochter is geen andere woonruim
te toegewezen en haar poging om een
andere kamer tegen een redelijke prijs
te hux-en zijn niet geslaagd. Indien zij
ook vandaag niets weet te vinden, dan
zal zij morgen met haar dochter bij het
vrouwenasyl voor onbehuisden aan
kloppen.
Hoofd legermuseum
overleden
(Speciale berichtgeving)
In de ouderdom van 73 jaar is over
leden de heer M. C. van Houten, kolo
nel buiten dienst der Koninklijke Mare
chaussee en directeur van het te Lei
den gevestigde Nederlandse Leger Mu
seum Generaal Hoefer.
Kolonel Van Houten was drager van
meerdere hoge binnen- en buitenlandse
onderscheidingen. Zo was hij Ridder in
de Nederlandse Leeuw, Ridder in de
Orde van Oranje Nassau, Commandeur
in de Phoenix Orde van Griekenland
en Member of the British Empire.
De teraardebestelling van het stoffe
lijk overschot zal Woensdagmiddag om
2 uur plaatss vinden op de begraaf
plaats Nieuw Eijk en Duynen te Den
Haag.
Generaal Charles Bolte
zijn opvolger
Luitenant-generaal Manton Eddy, de
bevelhebber van de Amerikaanse land
strijdkrachten in Europa, zal op 31
Maart, na meer dan 35 dienstjaren,
ontslag nemen. Zijn opvolger is luite
nant-generaal Charles Bolte, bevelheb
ber van het Amerikaanse zevende leger
in Europa. De nieuwe bevelhebber van
het zevende leger wordt luitenant-gene.
raai William Hoge, thans bevelhebber
van het vierde leger te Fort Houston
(Texas). Generaal Eddy nam in Augus
tus 1952 het commando over de Ameri
kaanse troepen in Europa op zich.
Twee uitgewezen
Indonesiërs
vertrokken
Hun echtgenoten kregen
bloemen en geschenken
Gisteravond om 21.35 uur zijn de beide
Indonesiërs, de heren Go Giem Tjwan,
directeur van het Indonesische persbu
reau Antara te Amsterdam, en Sunito,
oud-voorzitter van de Perhimpunan In
donesia, die op grond van ongewenste po
litieke activiteit door de Amsterdamse
Vreemdelingenpolitie werden gearres
teerd, met hun gezinnen met het KLM-
lyntoestel, de constellation „Enschede"
naar Djakarta vertrokken. Zg werden
onder begeleiding van rechercheurs van
de Amsterdamse vreemdelingenpolitie en
onder persoonlijk toezicht van de chef v.
de vreemdelingendienst, commissaris H.
R. Stoett, van het hoofdbureau naar
Schiphol overgebracht. De auto reed di
rect het platform op waaruit beiden on
middellijk in het vliegtuig overstapten.
Bij het KLM-kantoor op het Leidse-
plein te Amsterdam waren een 150-tal
Nederlandse en Indonesische vrienden en
bekenden samengekomen, om de echtge
noten van de uitgewezenen uitgeleide te
doen. Voor de belde dames in de bus
plaats namen, kregen zij bloemen en ge
schenken.
Op de luchthaven was de interconti
nentale vertrekhal door manschappen in
uniform en burger van vijf politiedien
sten volledig afgesloten. Alleen de pas
sagiers mochten de hal betreden. Voor
het vertrek zeide mevrouw Sunito tot
de journalisten, dat zij de arrestatie
„schandelijk en onrechtmatig" vond. De
beide dames zagen hun echtgenoten pas
in het vliegtuig.
Bestuursmutaties K.V.P.
Het dagelijks bestuur van de K.V.P.
stelde zich als volgt samen: voorzitter:
W. J. Andriessen; vice-voorzitter. Prof.
Dr. J. J. Gielen; vice-voorzitter: Chr.
Matser; penningmeester: P. B. M. Al
berts, (nieuw).
Adviserende leden zijn: Prof. Mr. C.
P. M. Romme; Dr. L. A. H. Albering; se
cretaris en leden: Mr. P. J. M. Aalberse;
Drs. C. Cosgn; Th. S. J. Hooij; J. Joosten
G. Mertens; J. A. Middelhuis (nw,); Mej,
A. H. Nolte (nieuw); Prof. Mr. L. G. A.
Schlichting (nieuw); Mej. C. Stringa
(nieuw); F. Terwindt en J. J. de Wit
(nieuw).
Receptie Henriëtte Davids
gaal niet door
De ter gelegenheid van haar 65e ver
jaardag op 13 Februari aangekondigde
feestelijke receptie van Henriette Da
vids in „De Amstelclub", Rembrandts-
plein, gaat niet door.
5. „Pat!" riep Panda, „zij richten een machine-pistool
op ons! Ze hebben het op öns voorzien!"
Wat?!" riep Pat, verschrikt omkijkend, „bekorrah! Je
hebt gelijk! Een snelle, doch juiste deductie!"
Uit de richting van de loop was inderdaad direct te de
duceren, wié de schut,ter op de korrel nam. Pat en Panda
weken terug, tot zij met de rug tegen een stapel vaten
stonden. Langzaam kwamen de twee dreigende figuren
naderbij. „Ziezo," gromde de grote, „geef op geheime do
cumenten of andersra-ta-t.a!"
Na een blik in de ongezellige loop van het pistool dedu
ceerde Pat, dat hij maar liever moest gehoorzamen en met
tegenzin haalde hij de verzegelde enveloppe met de kost
bare documenten uit zijn zak
„Maar Pat!" riep Panda, „je hebt de Minister van Ge
heime Zaken beloofd, dat je liever de dood zou trotseren
dan die brief in vreemde handen te geven!"
„Zeker, maar deze schurken zijn niet dood!" antwoordde
Pat spijtig.
„Dan," besloot Panda, „zal dit misschien helpen!" en
tegelijkertijd gaf hg zo'n ruk aan het onderste vat, dat
de hele stapel.kantelde en dreunend op de spionnen neerviel.
reedt 85 jaar lang had bewezen
koHie voordeliger en smakelijker te
maken, dan zou „BUISMAN" zeker
m deza tijd worden uitgevonden.
Jim T. Cooper uit Columbus in Ohio, lijkt geheel ontspannen in dit vreemde
pak in de rivier de Han in Korea te liggen, terwijl hij zijn gevoelens per
microfoon aan het op de wal staande publiek mededeelt. Psychologie aan het
front in Korea? Nee, niets anders dan het testen van een nieuw soort winter-
pak, dat de soldaten zal beschermen tegen hevige vorst of regen.
Vrijdag trekking rebus ere-
fonds oud-verpleegsters
De rebusactie voor het erefonds voor
oud-verpleegsters, waarvoor H.K.H.
Prinses Beatrix en haar klassegenoten
medewerking hebben verleend, loopt ten
einde. De trekking voor de aan deze
rebusactie verbonden loterij zal op 13
Februari geschieden. Inzendingen, die
na 11 Februari binnenkomen, zullen niet
meer geldig kunnen zijn.
Tweede meubelbeurs
geopend
Belangstelling uit het
buitenland
Vandaag is de tweede vakbeurs voor
meubelen en woningtextiel in het jaar
beursgebouw geopend. Niettegenstaande
de slechte weersomstandigheden drom
den reeds voor de opening vele belang
stellenden voor de loketten tezamen.
Een half uur na de opening waren reeds
buitenlandse inkopers genoteerd uit
Luxemburg, België, Zwitserland en
Duitsland. Morgen zullen de staatsse
cretaris voor economische zaken Dr. G.
J. M. Veldkamp en de directeur-generaal
voor de middenstand, Dr. W. L. Groene-
veld Meyer de meubelbeurs bezoeken.
Heren-modebeurs
geopend
In het R.A.T.-gebouw te Amsterdam
is vandaag dé zesde Nedérlandse heren
modebeurs geopend. De beurs die tot
Zaterdag duurt, omvat 53 stands. Het
is een vakbeurs, doch de eerste vier
avonden ook voor het publiek toeganke
lijk. De entreegelden zullen aan het
rampenfonds worden afgedragen.
De minister van Financiën heeft de
Tweede Kamer in een nota medegedeeld,
dat mert de regering der V.S. overeen
stemming is bereikt over de besteding
van een bedrag van 150.000 van het
saldo van de bijzondere rekening bij de
Ned. Bank. waarop de tegenwaarde in
guldens wordt gestort van de dollar-
schenkingen, voortvloeiende uit de eco
nomische en militaire hulpverlening. Het
bedrag van 150.000 is bestemd voor
het bevorderen van een beter gebruik
van tractoren en werktuigen in land- en
tuinbouw. Door een deskundig gebruik
tractoren en werktuigen zal de pro
ductiviteit in land- en tuinbouw kunnen
worden opgevoerd en een belangrijke
kostenbesparing kunnen worden verkre
gen.
Vrije autohandel in de Benelux
De regeringen van Nederland, België
en Luxemburg zijn overeengekomen, dat
personenauto's van Europese merken,
welke zijn geassembleerd in een der
landen van de Benelux, vrij kunnen
worden verhandeld binnen het gebied
de gehele Benelux.
De eerste trein met
cokes vrij over
de grens
Gemeenschappelijke markt
ktvam tot stand
Hedenmorgen is een trein met cokes
uit het Roergebied voor Franse fabrie
ken in Lorraine de grens bij Perl ge
passeerd zonder door de douane onder
zocht te zijn.Deze gebeurtenis luidde fie
totstandkoming in van de gemeenschap
pelijke markt voor kolen, ijzererts en
schroot van Frankrijk. West-Duitsland,
Italië en de Beneluxlanden. Te midder
nacht zijn alle douanetarieven voor de
handel in kolen, ijzererts en schroot
tussen deze landen vervallen. Zoals be
kend is, zal op 10 April a.s. een soort
gelijke gemeenschappelijke markt voor
staal worden geopend. De instelling
van een gemeenschappelijke markt
voor kolen betekent het einde van het
internationale gezagsorgaan voor het
Roergebied.
Kunst
Utrechts Stedelijk Orkest
De Gooise pianiste Alice Heksch, wier
vertolkingen van Mozarts vioolsonates
met haar echtgenoot Nap de Klijn te
recht een internationale vermaardheid
genieten, heeft op het XJ.S.O.concert een
Pianoconcert van Mozart vertolkt, dat
niet dikwijls aan de orde wordt gesteld.
Het was het Es-dur concert K.V. 271,
dat Mozart te Salzburg in 1777 compo
neerde voor een Franse pianiste. Het
Andante uit dit concert is een van Mo
zarts meest ingetogen, verdroomde
stukken. Merkwaardig zijn in dit deel
de toespelingen op de barokstijl; merk
waardig omdat de componist eerst
enige jaren later de muziek van J. S.
Bach bestudeerde, en daarvan de in
vloed onderging. Er zijn ook Franse
trekken in dit concert op te merken,
waaruit men de veronderstelling maak
te, dat Mozart door deze pianiste. Ma
demoiselle Jeunehomme. met Franse
pianocomposities in aanraking is ge
bracht. Alice Heksch heeft met haar
slanke, gedecideerde techniek een prach
tig en doorleefd beeld van dit piano
concert gegeven, en zij vond in Paul
Hupperts een dirigent, die zich bij haar
opvattingen gaarne aansloot. De pia
niste oogstte met haar vertolking een
hartelijk succes. Zij werd met bloemen
gehuldigd. Mozarts concert was voor
afgegaan door een pittige vertolking
van Haydns Symfonie La Chasse, en
na de pauze werd Ravels tweede suite
Daphnïs et Chloé met veel fantasie en
grote vervoering ten gehore gebracht.
Een eminente orkestprestatie. W. P.
1,95
TE midden van het water de
dorst niet te kunnen lessen,
moet een onvoorstelbare kwelling
zijn. Behalve door ervaringen van
schipbreukelingen, drong dit besef
sterk tot ons door in de achter ons,
liggende rampdagen, toen vélenl
ontgeven waren' dbor de golven der
zee, doch het drinkwater volkomen
ontbrak.
Uiteraard zullen wél enkelen, die
in het bezit van de noodzakelijke
middelen waren, kans gezien heb
ben zeewater te distileren, d w.z.
te koken en de stoom daarvan op
te vangen en af te koelen, waar
door met primitieve middelen
wel geen volkomen zuiver, maar
toch zeer goed drinkwater wordt
gevormd. Zij die beschikking had
den over voldoende brandstof en
pannen zullen op een dergelijke
wijze wellicht in de ergste nood
hebben voorzien. Maar hoevélen ver
keerden, door de positie waarin zij
zich bevonden, in de totale onmo
gelijkheid zelfs de meest primitieve
middelen aan te wenden
In dergelijke gevallen is de mens,
die aan zijn lot wordt overgelaten
volstrekt hulpeloos, want er zijn
geen methoden bekend waardoor
zonder hulpmiddelen zeewater in
drinkwater kan worden omgezet.
Tijdens de tweede wereldoorlog
zijn er echter wel mogelijkheden
ontwikkeld om dergelijke slachtof
fers in noodgevallen bij te staan.
Laten we voorop stellen dat hierbij
niet in het bijzonder gedacht is aan
overstromingsrampen, waarbij de
mens volkomen geïsoleerd zou
komen te staan, doch aan schip
breukelingen. Voor overlevenden
van neergeschoten vliegtuigen, van-
tot zinken geraakte schepen e.d.,
welke slachtoffers eenzaam op de
oceanen zouden komen rond te drij
ven en misschien dagen zouden-
moeten wachten eer hulp kwam i
opdagen, voor deze eenzamen te
midden van de oneindige uitge
strektheid der zee, werd een toe-|
stelletje ontworpen, vjaardoor met
behulp van briketten, geperst uit
zilverzeoliet, bariumliydroxyde, zil-
verroxyde, volaarde en wat grafiet,
drinkwater uit zeewater kon wor
den bereid. Honderdduizenden van
deze toestelletjes zijn gebruikt in
de noodgevallen, waarop we hier
boven doelden.
Nog een andere methode, om op
wat grotere schaal drinkwater te
bereiden, werd eveneens geduren
de de laatste oorlog in Amerika ont
wikkeld. Dit is een distillatietoe
stel, dat bij een capaciteit van bij
na, 7000 liter water per etmaal nog
draagbaar is, en per kg verbruikte-
brandstof 175 liter water levert.
Het zuiverste drinkwater wordt
op de minst omslachtige wij
ze echter verkregen door de
electro-osmotische zuivering van
zeewater. Het principe hier
van berust op het verschijnsel
dat de in het water aanwezige col
loïden en zélfs bacteriën, al naar
gelang hun lading naar de tegen
gestelde electroden worden ge
trokken, waardoor in een door
poreuze wanden afgescheiden
middenvak vólkomen zuiver water
wordt verkregen. Uiteraard is dit
laatste toestel niet dienstig voor
het verschaffen van hulp aan ge
ïsoleerde enketngen, doch wellicht
ware te overwegen of in bepaalde
stréken toestellen in voorraad kun
nen worden gehouden, waardoor op
één- van bovengenoemde methoden
of een combinatie daarvan
hulp kan worden verleend aan hen
die aan de beproevingen van de
dorst te midden van het zeewater
zijn blootgesteld.
Overigens, wat is eigenlijk dorstf
Morgen zal het u duidelijk zijn.
H. Pétillon.
Nadruk verboden.
-Advertentie
en de huid geneest.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Zuiver en ontsmet uw
huid met de helder
vloeibare D.D.D. De
jeuk bedaart.de ziekte
kiemen worden gedood
„Dat weet ik" antwoordde hg. „Maar je bent er nu
toch langzamerhand wel aan gewend geraakt. Zeg luister
eens, ik ben bij Bagnet aangelopen en heb twee kippen
van hem losgekregen plus 24 eieren en een massa verse
groente. Verder ook nog een stuk spek, zodat we voor
lopig niet van de honger om behoeven te komen."
„Prachtig", zei Fiona vol enthousiasme, „Wil je er
voor zorgen, dat Mary en Anna ook hun deel ervan
krijgen"?
„Laat dat maar aan mij over", antwoordde hg. „Ik
heb met Philip gesproken en we zijn tot. de conclusie
gekomen, dat we zullen moeten afwachten, wat Kon
bereikt met de heropvoeding van Tante Chloë..."
„Kon?" Fiona keek hem vragend aan.
„Dat is de naam, die Philip voor haar uitgekozen
heeft. Ik vind, dat hg goed bg haar past, Fi. We kunnen
toch niet meneer en juffrouw tegen elkaar blijven zeg
gen, nu we allemaal samen moeten werken." Hg lachte
even. „Zeg, denk je niet, dat Phipps groen van nijd zal
zien, als hij het hoort van al die eieren?" voegde hij
eraan toe.
Fiona keek hem peinzend aan. „Weet je, Neill. je bent
fantastisch", zei ze langzaam. „Je schijnt als 't ware over
iedere moeilijkheid heen te kunnen stappen. Je laat je
door niets terneer drukken. Zelfs Tante Chloë brengt je
niet in de put."
„Maar dat is toch ook het best. Ze is nu eenmaal een
vervelende en zonderlinge oude vrouw, maar waarom
zouden we ons er al te veel van aantrekken? Jij laat
je te veel van streek brengen. Ze is heus niet zo griezelig,
als jij haar vindt. Ze is alleen maar zielig en koestert
een wrok tegen alles wat blij en zonnig is in het leven".
Fiona keek hem aan en zei aarzelend: „Neill, zal ik je
eens iets vertellen? Ik heb m'n ring teruggevonden.
Hij lag achter in de la van mijn kast. Ik heb waarschijn
lijk dus toch met m'n neus gekeken..."
„Zie je wel", zei Neill. „Zo is hef meestal. In negen
van de tien gevallen zijn de dingen heel eenvoudig en
verklaarbaar,.."
„Maar in het tiende geval?" vroeg Fiona, terwijl ze
hem weifelend en ernstig aankeek.
„Het tiende geval is heel dikwijls ook doodgewoon",
verzekerde hg haar. „Help me al deze spullen naar de
keuken dragen, Fi".
Toen ze de hal doorliepen, herinnerde ze zich Tante
Chloë's voorgewende ziekte. Ze vertelde het Neill. „Ze
doet maar alsof", voegde ze eraan toe, „ze wil zich ont
trekken aan beslissingen inzake geld en uitbetaling van
lonen, Ik begrijp niet, waarom ze Kon hierheen 'heeft
laten komen, als ze nu niet met haar samenwerken wil."
„Daar zou ik ook graag achter willen komen," zei
Neill. „Ik kan er maar geen verklaring voor vinden. Ik
heb de indruk, dat ze ergens bang voor was, en dat ze
nu nog veel banger is geworden
„Om eerlijk te zijn, voel ik me ook niet helemaal op
mijn gemak," bekende Fiona op fluisterende toon.
„Nonsens," zei hij met nadruk, terwijl hij een arm
om haar tengere schouders sloeg. „Allemaal nonsens!
Bovendien is ze nu veilig in bed en opgeruimd staat
netjes. We zullen heus wel wennen aan Kon en zij aan
ons en er zullen in ieder geval heel wat dingen opge
helderd en geregeld worden. Wat geld betreft... daar
over zal ik met Philip praten. Hij kan ons wel aan geld
helpen via de boerderij en dat in de boeken verwerken.
Vooruit Fi, trek een vrolijker gezicht! Denk er eens
aan, hoe heerlijk we straks zullen eten zonder haar!"
Fiona's gezicht klaarde op, maar even later keek
ze weer zorgelijk.
„Ik zal haar kopjes thee enz. op bed moeten brengen,
en haar slaapkamer is nóg erger dan haar zitkamer,"
zei ze met een ongelukkig gezichtje.
„Ja, het is daar nog muffer, hè?", antwoordde Neill,
„we moeten er eigenlijk eens met een parfumsproeier
rondspuiten
Fiona begon te lachen en opnieuw had ze het gevoel,
dat de 'dingen hier beter zouden worden. Samen duw
den z' de zware deur naar de keuken open en droegen
hun kostbare last aan levensmiddelen naar binnen.
HOOFDSTUK VII
Neill en Fiona bevonden zich in de hal, toen Constance
terugkwam van de boerderij. Ze zaten op de grote
antieke kist en trommelden met hun hielen tegen het
hout. Constance vroeg zich af, waarom ze niet in de
zitkamer waren. Zaten ze haar op te wachten Ze hield
HUIS /I
VOL Iv iYSTERIE
\^Door Jane England Uit hel Engels vertaald
daar niet van. Haar ervaring had haar geleerd, dat,
wanneer mensen je zo opwachtten, er dingen gedaan
moesten worden, waarin je geen zin hadMaar er
was uiterlijk niets bijzonders aan dit tweetal, zoals het
daar op de oude kist zat. Ze zaten er volkomen op him
gemak bij en schenen het heel best naar hun zin te
hebben. Eigenlijk was het misschien de beste plaats
van het huis om te verblijven. De enorme, verwaarloosde
en in onbruik geraakte ontvangkamer deed kil aan en
de zitkamer van mevrouw Fincham was een verschrik
king, waarin niemand, die er niet toe verplicht was,
zich graag lang zou ophouden.
„Goedendag," zei Neill. „ik heb een brief voor u."
Hg overhandigde haar mevrouw Finchams epistel.
Constance bekeek de brief en trok even haar neus
op. Het papier geurde naar een onaangenaam zwaar
parfum.
„Ja. die lucht is niet bepaald prettig," zei Neill, haar
met een lach gadeslaand, „maar de arme oude ziel
moet toch wel iets doen om de muffe lucht, waarin ze
leeft, tegen te gaan. In vroeger tijden, toen de hygiëne
nog niet zo bijzonder was, parfumeerden de mensen zich
ook om allerlei onaangename luchtjes weg te werken."
„Bah," zei Constance.
„Ja, bah," gaf Neill toe.
„O. laat haar nou die brief lezen," riep Fiona onge
duldig uit.
Constance staarde een ogenblik naar de brief in haar
handen en even kwam er de hoop in haar hart. dat ze
van alles hier af zou zijn, doordat mevrouw Fincham
haar in deze brief haar ontslag aanzegde. Bg Parkinson
zou ze daarmee geen goede beurt maken, maar op
dit moment kon haar dat weinig schelen. Op de een
of andere manier scheen Parkinson er niet zóveel meer
toe te doenZe scheurde de enveloppe open en begon
te lezen. Neill en Fiona sloegen haar met ietwat hinder
lijke belangstelling gade.
„Beste juffrouw Fairlie," schreef mevrouw Fincham.
„Ik ben ziek en ben naar bed gegaan. Ik laat alles aan
u over. U hebt de volledige leiding. Laat u deze brief
maar aan iedereen lezen, die zich niet naar uw orders
wil voegen. Ik ben te ziek om lastig gevallen te worden
over wat ook. Mary zorgt voor mé. U kijkt er wel op
toe, dat alles in huis behoorlijk loopt. Ook neemt u wel
uw maatregelen met betrekking tot het onderzoek, dat
ik ingesteld wens te zien in alle mogelijke richtingen.
Ik hoop dat u succes zult hebben en de dader kunt
ontmaskeren. Hoe eerder u hem ontdekt, hoe beter!
Dan zullen we tenminste allemaal weer rustig kunnen
slapen. Met vriendelijke groeten, Chloë Penelope Fin
cham."
„We worden verteerd door nieuwsgierigheid," zei
Neill op quasi-plechtige toon. „Zóu het de grens van je
fatsoennormen overschrijden, als je ons deze brief liet
lezen?"
Constance haalde aarzelend haar schouders op. „Ik
neem aan, dat ik jullie deze brief wel kan laten lezen,"
zei ze. „Er staat niets persoonlijks in." Ze overhandigde
hem het velletje papier en samen met Fiona las hij de
inhoud.
„Geen halve maatregelen," merkte hij op, terwijl hij
de brief aan Constance teruggaf. „Je krijgt wat je
noemt „plein pouvoir". Op welke wijze denk je er ge
bruik van te maken?"
„Is ze wérkelijk ziek?" was Constance's wedervraag.
„Helemaal niet,' antwoordde Neill onbewogen, „Ze
doet alleen maar alsof. Ze is met iets begonnen en nu
het eenmaal aan de gang is. vindt ze het allesbehalve
plezierig en wil ze zich terugtrekken. Als jij nu maar
wilde geloven, dat noch Bagnet, noch Fiona, noch ik
ons amuseren met het stelen van kleine kostbaarheden,
dan zouden we samen kunnen werken en elkaar
helpen
„Ik heb niet de indruk, dat jij of Fiona er iets mee
te maken hebben," zei Constance, zonder er bij na te
denken.
Neill barstte in lachen uit. „Maar jè vindt Philip
Bagnet niet helemaal boven verdenking verheven!" riep
hij schaterend uit. „Philip met te lange vingers! O Kon,
je laat me lachen!"
„Natuurlijk heeft Philip er óók niets mee te maken,"
zei Fiona verontwaardigd. „Je moet werkelijk stapel zijn
om zo iets te denken!" En enigszins verlegen voegde ze
er op eens aan toe: „Ik kan het je beter vertellen: ik
heb mijn ring achter in m'n la teruggevonden. Ik be
grijp het niet goed, want ik stop 'm altijd in mijn
bijouteriedoosje."
„Mysterie, mysteriezei Neill spottend. „Luister
eens, kunnen we ons niet eens met iets anders bezig
houden? We zijn vanavond vrij als vogels en wat zouden
jullie ervan zeggen, als we buitenshuis gingen eten! Ik
heb nog geld genoeg op zak en we zouden naar de Club
kunnen gaan. Fet zou ons allemaal goed doen. Voor
al Fi! Je kunt er een heerlijke vruchtencocktail krij
gen!"
„Ik weet niet, of ik mee kan," zei Constance aarzelend.
„Je bedoelt, dat je je geen verbroedering met even
tuele verdachten kunt veroorloven," zei Neill spottend.
„Ja, zo iets ongeveer," antwoordde Constance, terwijl
ze hem glimlachend aankeek.
„Dat is allemaal goed en wel," zei Neill, „maar bekijk
het ook eens van een andere kant: je moet Alles in het
werk stellen om die boef. die een arme oude vrouw
besteelt, te pakken te krijgen. Door met de verdachten
vriendschappelijk om te gaan, breng je hem in de waan,
dat alles veilig is en dès te eerder betrap je de schul
dige!"
„Daar zit inderdaad iets in," gaf Constance toe. ter
wijl ze er zich met moeite van weerhield hem een
knipoogje te geven. „Goed dan. ik ga mee."
„Prachtig," zei Neill tevreden. „Mary en Anna kun
ne- zich te goed doen aan eieren met spek. Fi. ga je
aankleden en doe je mooiste jurk aan. Ik zal de wagen
gaan halen en zien of ik nog voldoende benzine heb."
„Zouden we eigenlijk Philip Bagnet ook niet mee
nemen." stelde Constance voor, „om alle verdachten
samen te hebben?"
