.Sconsult^, AANGRIJPEN!) VERHAAL OVER STAVEN1SSE MODDERGEUZEN lvVLLOL BLAD DINSDAG 1U FEBRUARI 1953 No. i8 De ramp Het wereldnieuws wordt in de Nederlandse bladen nog steeds ver drongen door de gruwelijke bijzon derheden over de ramp. Steeds ko men nog nieuwe gegevens binnen. Het aantal doden stijgt nog steeds, al is gelukkig de onrustbarende snelheid waarmee in de eerste da gen na de ramp de lijst opliep, iets terug gelopen. Het wordt nu langzaam aan mo gelijk een totaal overzicht te krij gen van de catastrofe, al is nog steeds niet met zekerheid te zeg gen hoe groot het verliescijfer aan doden zal worden en al is met geen mogelijkheid te schatten hoe groot de financiële schade zal zijn. Voor de betrokkenen naast de doden zijn er nog 50.000 vluchtelingen is te hopen, dat het Nationaal Rampenfonds onbeperkt de scha de zal kunnen vergoeden. Het leed, dat deze mensen in deze gruwelij ke temptatie hebben moeten door staan zal nooit helemaal uitgewist kunnen worden. Verheugend is, dat Nederland van alle zijden gesteund wordt. De gehele wereld zendt blijken van medeleven. Van overal komen ga ven in goederen of geld bin nen. Nu blijkt, dat grenzen weg vallen en dat de mensheid één kan zijn. Voor de steun, die we uit het buitenland hebben ontvangen bij de redding kan Nederland nooit dankbaar genoeg zijn. Amerika nen, Belgen, Engelsen. Fransen en ook Duitsers hebben geholpen bij het bergen van berooiden. Het was een treffend staaltje Europese ge meenschapszin, dat bij de ramp, die ons land heeft getroffen, aan de dag werd gelegd. Wie niet door het water is ver dreven en meeleeft met zijn zo zwaar getroffen landgenoten gel den momenteel deze magische cij fers: 9575. Het politieke nieuws van de vo rige week is bij al de rampspoed van vorige week op de achter grond- geplaatst. Ook nu zullen we daar kort mee zijn. Hieronder volgt slechts het meest belangrijke nieuws. Korea Binnen 48 uur nadat president Eisenhower vorige week had mee gedeeld, dat hij besloten had tot opheffing van de neutraliteit van Formosa, heeft de Chinese minis ter-president en minister van bui tenlandse zaken, Tsjoe En-lai, een onmiddellijke staking van het vu ren in Korea voorgesteld op grond van de best&ndsvoorwaarden. waar over de communisten en de ver bondenen het tijdens de onderhan delingen reeds zijn eens geworden. Het staken van het vuren zou gevolgd moeten worden door een politieke conferentie van de elf betrokken landen over de nog on- FEUH iLETON C. BAARDMAN 55) Als Jan weer wil toegrijpen om haar terug te houden zegt de ma chinist: Laat haar gaan... de frisse lucht zal haar goed doen. En buiten op het dek wordt zij kalmer, zij krijgt de controle over haar denken terug en zij laat toe dat Jan de armen om haar heeii slaat. Snikkend laat zij het hoofd op zijn schouder rusten, maar plot seling veert zij recht om bevelend te zeggen: Breng mij weg van dit schip! Doen, knikt de machinist en Jan brengt haar aan de wal waar zij met de rug naar het schip ge keerd hem vraagt haar tas nog te gaan halen. Nu staat hjj voor een moeilijke vraag. Wat is nu zijn plicht? Hij kan Claire met alleen laten vertrekken, maar hjj mag ook het schip niet verlaten nu de tweede schipper als invalide van boord is gedragen en het schip nog ver haald moet worden. De machinist begrijpt voor welk een vraag Jan staat en hij zegt: Ga gerust je gang, schipper, ik zal het wel klaren. Een ogenblik aarzelt Jan, als schipper draagt hij de verantwoor delijkheid voor alles wat aan boord gebeurt. Het meisje ziet zijn aarzeling en vraagt: Wat is er? Hij tracht haar uit te leggen voor welke moeilijke beslissing hij staat. Het is heel niet moeilijk, zegt Hoezo Een kapitein mag zijn post niet verlaten en ik weet de weg naar de statie alleen wel te vin den. Twijfelend ziet Jan haar aan en opgeloste kwestie van de repatri ëring der krijgsgevangenen. Vol gens Tsjoe zou dit voorstel de weg openen tot besprekingen over een bestand in Korea en andere pro blemen In het Verre Oosten. Tsjoe deed zijn voorstel op de vierde zitting van het politieke volkscomité te Peking. Dit comi té is het voornaamste politieke or gaan in China, totdat het volgen de jaar een Volkscongres (parle ment) bijeen zal worden geroepen. Mao Tse-toeng zat de vergadering voor. De Chinese minister zei, dat de bestandsbesprekingen te Pan Moen Djon onvoorwaardelijk heropend dienen te worden en voegde hier aan toe, dat „indien de Amerikaan se regering niet van plan is deze besprekingen te heropenen en de Koreaanse oorlog wil uitbreiden, China volkomen bereid is om ver der te gaan met de strijd." Tot dusver is nog geen Ameri kaanse reactie op het voorstel van Tsjoe bekend, maar wel heeft een Britse zegsman zijn commentaar doen horen. Een ambtenaar van 't Britse ministerie van buitenland se zaken heeft de Chinese sugges tie voor Engeland volkomen on aannemelijk genoemd. Volgens de ze woordvoerder was het voorstel in wezen precies hetzelfde als het aanbod, dat vervat is in de Russi sche resolutie over de beëindiging van de strijd in Korea, welke reeds door de algemene vergadering der Ver. Naties voor Kerstmis werd /erworpen. Dulles en Stassen Foster Dulles, de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, is vorige week in Engeland en Ne derland geweest. In Engeland viel hem een koele ontvangst te beurt. Het ongeluk wilde, dat h£ voet aan land zette op een ogenblik waarin de stemming tegenover Amerika, en hemzelf in het bijzon der, allerminst bevorderlijk was. Ten dele is het natuurlijk te wijten aan het besluit van Washington om maarschalk Tsjang Kai-sjek thans de vrije hand tegenover het Chinese vasteland te geven, en dat nog wel, zonder zijn Europese bondgenoten te raadplegen. In het Engelse parlement is ge bleken, dat de Amerikaanse eigen machtigheid ook bij vele volksver tegenwoordigers die „diepe onge rustheid heeft gewekt". De gewoonlijk zo bedachtzame Times schroomt niet te waarschu wen, dat het zou kunnen komen tot „open verdeeldheid" in de Transatlantische gemeenschap, net zoals reeds bestaat inzake het Spanje van Franco, als Washing ton nog verdere stappen zou zet ten op de weg. die het thans, tot grote tevredenheid van MacArt- hur, heeft ingeslagen. Tijdens zijn bezoek aan Neder land zei minister Dulles onder meer: „De heer Stassen en lk heb ben ons bezoek aan Nederland met groot genoegen tegemoet gezien. Onze vreugde heeft echter, in ver hij tracht haar te bewegen in een naburig café te wachten tot hij zich vrij kan maken. Hiervan wil zij niet horen, ze heeft vandaag te veel ellende gezien om nog aan uitgaan te kunnen denken, ze wil naar huis. Zie ik je over vier weken weer?, vraagt Jan. Gewis, deze pijn zal genezen, antwoordt zij en dit zijn de laatste woorden die Jan uit haar mond hoort. Na een week krijgt hij een brief waarin zij afscheid van hem neemt en hem het beste voor zyn verdere leven toewenst. Zij schrijft terwijl haar hart gebroken is maar wat zij heeft moeten' aanzien is meer dan zij verdragen kan en zij heeft steeds een beeld voor ogen waarin haar kapitein met een af geknepen been neerligt. Dit laat haar geen rust en zij kan de strijd niet langer verdragen. Wezenloos zit Jan met de brief in zijn handen tegenover de machi nist, die voor het weekrapport in de hut aanwezig is. Narigheid schipper, vraagt hij. Ik heb geen geluk met vrou wen, lacht Jan bitter. Oh zois het in die tyd? De roem van Ostende is met het bloed van Jaap weggespoeld, Dat juffie was verkikkerd op wat de kranten over jou schreven en toen zag ze een soort zeegod in je, maar nu zij de werkelijkheid gezien heeft, zyn haar ogen opengegaan en ben je niet meer dan een ploeteraar ge worden op een gevaarlijke schuit. Misschien heeft zij nu voor het eerst de lucht van de modder aan je geroken en daartegen is zij niet bestand. Dat zal wel zo zyn, zegt Jan be rustend. Maar een zuigbaas is geen sui kerbeestje! Vergeet, haar en neem een meid van de Dijk, daar blijf je gezond by. Die weten niet van mal le fratsen. Ik blijf vrijgezel, antwoordt Jan somber en hij meent wat hij zegt. Een paar kwade dagen heeft hjj te doorworstelen doch dan sliicen band met de grote ramp die uw land heeft getroffen, plaats moe ten maken voor droefheid. Wij heb ben op weg hierheen iets gezien van de verwoesting, die het water heeft aangericht. Het zij ons ver gund, nogmaals namens regering en volk van de Verenigde Staten ons diepe medeleven te betuigen met uw lot. Wij hernieuwen ook onze belofte, het leed van uw volk zo veel in ons vermogen ligt te hel pen verzachten. Ik ben verheugd te weten, dat onze strijdkrachten in Europa reeds in staat zijn ge weest, aanzienlijke hulp te verle nen. De heer Stassen en ik hebben ons hierheen begeven op vriende lijke uitnodiging van uw regering en op verzoek van president Eisen hower om met uw bewindslieden van gedachten te wisselen over on derwerpen van gemeenschappelijk belang. Ik verheug mij erop, uw beminde vorstin. Koningin Juliana, opnieuw te ontmoeten. Wij In de Verenigde Staten hebben Neder land altijd als één van de beste en oudste vrienden van Amerika ge zien. Ik ben er zeker van, dat ons bezoek de voortzetting van deze warme vriendschap zal venzeke- ren." VIDI Mr. Roolvink lid 2e Kamer In de vacature ontstaan door het ontslag nemen van mej. dr. A. de Waal, die benoemd is tot staats secretaris van Onderwijs is tot lid van de Tweede Kamer benoemd verklaard mr. E. G. A. Roolvink te Almelo. De heer Roolvink heeft reesd eerder voor de KVP zitting gehad in dit college. Neem ter bestrijding van i griep de krachtig werkende HET OUWELCACHET WAARBORGT SMAAKLOOS EH f GEMAKKELIJK IHHEMEH Voorlopige Uitkeringen Allen die door de watersnood zonder middel van bestaan zijn, zullen voorlopig uitkeringen ontvangen volgens de nog bestaande regeling voor oorlogsslachtoffers. Dit betekent, dat gerekend vanaf 1 Februari de ge dupeerden 90 percent van hun laatst genoten inkomen zullen ontvangen. Nog deze week zullen de eerste betalingen worden gedaan. Zij die zijn geëvacueerd, kunnen het geld in ontvangst nemen in de gemeente, waar in zij zijn ondergebracht. Aldus een mededeling van de secretaris-generaal van het departement voor Maatschappelijke Zorg, de heer Ph. M, Werner. Er zal onderzocht worden, zo voegde hij er aan toe, wie eventueel in aanmerking komt voor uitkeringen overeenkomstig de wet op de werkloosheidsverzekering. De heer Werner waarschuwde er echter voor. dat dit niet zo vlot zal gaan. De grootte van de vergoeding aan hen, die evacué's in hnis hebben, is nog in studie. Zo spoedig mogelyk zal een regeling daarvoor bekend worden gemaakt. Regeringsverklaring over Schade-regeling Reeds zeer binnenkort kan een voorlopige regeling voor de vergoeding van de lichte schadegevallen in de door watersnood getroffen gebieden worden tegemoet gezien. In afwachting hiervan wordt met spoed ge werkt aan een definitieve schaderegeling voor de herbouw en het her stel van de verwoeste panden. Waarschijnlijk zal vandaag of morgen een regeringsverklaring hierover worden afgelegd. Gestreefd zal worden naar een zo eenvoudig mogelijke regeling, die vlot kan worden toege past, zodat het snel herstel kan worden bevorderd. Er zullen verschil lende schade-categorieën worden ingesteld, waarvoor ook aparte rege lingen worden ontworpen. HET ORADOUR VAN DE ZEE Zullen hier ooit weer kinderen naar school gaan Dit is de geschiedenis van Stave- nisse, het stadje op Tholen, waar eens mensen hebben geleefd en ge werkt. Waar de adem van geluk en verdriet het leven stuwde, waar kinderen speelden in een kamer hoek en gezinnen zich schaarden de dis. Er waren huizen in Sta- venisse en winkels, waar moeders gingen kopen, een werk, waar de gemeente zich verzamelde rond de kansel, een school, waaruit door de vensters het rhythme van jong le ven klonk. Zeventienhonderd men sen leefden er van dieren en hun land en zy waren gelukkig. Er is nu niets meer in Stavenisse. Want in Stavenisse wonen geen mensen meer. Alleen maar doden. Aldus vangt een aangrijpende r portage in „De Volkskrant" aan. Door de grauwe goten der stra ten echoot nu 't gekras der kraaien, honden janken in krotten, die hui zen zyn geweest. Hel schijnt een verwoest en verlaten filmdecor, dat nooit meer zal worden gebruikt. In afgebrokelde huizen liggen zij, die hier hebben geleefd, nu samenge trokken in een kramp van laatste smart. Een baby ging in zijn wieg de hemel in en om het hoofdkussen in de bedstee knellen de vingers van een oude vrouw. Zij hebben Zondag- de zorgen van alledag ook de laat ste pijnresten weg en bewijst hij opnieuw dat de Moddergeuzen een ras zijn dat vele stormen weet te overwinnen. In deze dagen krijgt hy ook een direct contact met de Dyk. Als hij in het Antwerpse ziekenhuis Jaap Lanser gaat bezoeken ontmoet hy daar Jaap's weggelopen vrouw, ter wijl Jaap met verheerlijkte ogen naar haar opziet. Ui kon toch de stakker hier niet alleen laten liggen, veront schuldigt zij zich. En mijn kostje is gekocht, maat, lacht Jaap. Ze weet een sigarenwinkel over te nemen en straks zie je Jaapie achter de toon bank staan: Van de acht...? Goed mijnheerNeen mijnheerJa mijnheerHet zijn allemaal mijnheren cn Jaap zelf is ook al een mijnheer in een wit boezeroen rnet een stijf frontje. Het is prachtig, prijst Jan. Ja maat, zo zijn onze vrouwen nu, als er ellende te beleven valt, gaan zy pal naast je staan. Aan deze woorden van Jaap moet Jan steeds terugdenkenClaire of Mariezou Claire dan toch het zilver wezen en Marie het goud? In de opeenvolging der dagen groeit hij steeds verder van Claire weg en als tijdens een zijner beur ten zijn moeder hem vertelt dat Marie de Jager al een paar malen bij baar op bezoek is geweest, richt zijn denken zich op Marie. Bewust stelt hij zich voor ogen de kalme rust in zijn ouderlijk huis, een rust die ook Marie om zich heen zou weten te scheppen. Een heftig bewogen liefde is eigenlijk weelde- artikel voor lui die de lelijke kanten van het leven kunnen ontlopen. Een moddergeus heeft een vrouw nodig die zoals Jaap zei, pal naast je staat als de nood aan de man komt en die altijd een veilige plaats bewaart voor hem die de zwervensmoede benen wil uitstrek ken. In de winkel van Jaap Lanser, morgen het daglicht niet meer mo gen zien. Hun horloges wijzen vyf over zes. Toen Nederland nog sliep, overspoelden hen de golven en zij zonken weg in tijdeloze duisternis. Stavenisse werd een dodenstad. Gapende leegte Sinds Vrydag is 't ook een verbo den stad. In de opgestoken hand van de MP by de toegang tot het stadje ligt de bezwering van een dreigend gevaar. Geen burger meer mag Sta venisse betreden. In de gapende leegte, die het na de ontruiming ge worden is, klinken alleen de stem men van het militaire detachement, dat met politie hier achterbleef. De inentingsstof moet hen bewaren voor het opstekend kwaad. Tot knie hoogte liggen cadavers van het door water kapotgeslagen vee. Uur op uur hebben de helpers nu al de dood in zijn afgrijselijkste gedaante ge zien. Hun deert dit gezicht niet meer. Maar niet alleen verdronken men sen en dieren liggen er in Stavenis- s?. Niet de levenden alleen werden door het toornig wa isrélement ge beiild. De dood nam zelfs geen ge noegen met wat eenmaal aan de aarde was toevertrouwd. Op het kerkhof van Stavenisse slaat de le venden de verschrikking in het ge zicht. Stoerheid en energie zakken hier waar hij al zijn rokertjes koopt, heeft Jaap hem een uitgelaten lied voorgezongen over de geneugten van het huiselijk leven, dat hem de verloren voet doet vergeten. Een vreemde stemming vaart in de ziel van de jonge schipper en hij wordt onverschilliger voor zijn werk. Een eigen huis wordt hem begeerlijker dan een schip, boven dien begint hij de stad te haten waarin hij zich zo met Claire heeft laten gaanAls Marie zou wil len Door een gelukkig toeval ont moet hij haar bij een der kennissen waar zy voorheen samen dikwijls op bezoek gingen. Na een stroef begin wordt de toon weer vrijer en als Marie ver trekt- gaat hij met haar naar bui ten. Op de stille dijk trachten zij eikaars gedachten te peilen, doch geen van beiden spreekt het woord waaron zij wachten. Ik ben een dwaas geweest, zegt Jan als Marie bij haar huis is aangekomen. - Het had zo anders kunnen zijn zucht Marie. Misschien kan het nog. Ja, waarom niet? Het verbroken contact is her steld en al spoedig weet heel de Dyk dat Jan Hoornaar en Marie de Jager weer samen gezien zijn en zij zullen nu gauw gaan trouwen... ja zeker mens. Gauw gaan trouwen. Jan wil wel en Marie heeft geen bezwaren, als een huis vrij komt moet het maar gebeuren, zij kennen elkaar al langer dan een dag en Jan kan gerust op een buitenwerk blijven, zij heeft er vrede mee. Op een buitenwerk bljjven... geen sprake vanJan heeft geleerd dat een goede vrouw meer waard is dan een schip. Als zij trouwen komt hij naar de wal, en hij wil van ;een tegenspraak horen. Een huls is spoedig gevonden en na het trouwen gaat Jan werken als sjouwer op de werf van Kees Verrees. (Wordt vervolgd) ineen. Dit toneel ondermijnt elke geest en al dagenlang nu waren de helpers van leger en politie als we zenlozen rond in dit onaards tafe reel. De eersten zijr al gebracht naar een oord, waar op hun herstel wordt gehoopt. Niet alleen geeste lijk pleegt het Stavenisse van nu een aanval op de gezondheid der mensen en het is daarom dat een beschermend cordon van medisch verweer zich rond Stavenisse heeft opgetrokken. Geen dood lichaam zal het eiland verlaten, geen enkel zal met de handen, doch slechts met rubberhandschoenen worden aange raakt. Alsof het al deze ellende nooit heeft beleefd kabbelt het water nu vredig door de huizen, maar de splinters van wat vijftig woningen zijn geweest, drijven nu in de pol der rond. Een vier meter hoge vloedgolf sloeg de lemen dijkmassa over twee kilometer weg en ver zwolg de eerste honderd mensen in de huizen vooraan. Als stenen uit een werpspel vlogen de muurklom- pen door het duister en in een auto bus, waarin de veldwachter veilige dekking had gehoopt, verwijderde men hem nu dood uit een stoel. Na de eerste gigantische door stoot kwam in de polder het water tot bedaren, maar niemand nog had de grijnzende massa gezien, die zich een doortocht aan het vechten was door de dijk. Sluipend als elke nach telijke vijand formeerde het water zich opnieuw ten aanval, langzaam en onhoorbaar strekte het zyn greep lanks de buitenmuren hoger op. Hogerop naar de zolders, waar de families hun hoop zochten in el ke weifelende centimeter, binnen immers stonden alleen nog de vloe ren blank. Maar een vijand als deze Ikent geen teruggang. Met. een flui tende klap barstten de deuren uit hun scharnieren en in een laatste fataio 1 tracht werd dé vernietiging voltooid. Tenvijl nu zwijgende mannen door Stavenisse gaan, kaatsen dro ge knallen over de stompe klom pen steen. Knallen uit een jachtge weer, want honden en katten moe ten worden opgeruimd. „Daar loopt er nog een", roept een politieman en een jonge spaniel tuimelt jan kend van de dijk. Een kat klaagt miauwend voor de gebroken ven sters en een nieuwe knal wordt ge hoord. Niemand weet iets Wat gaat er worden van dit schijnbaar ten ondergang gedoemde stadje. Van de huizen, de winkels, 't land. Zal er ooit nog eens leven zijn in wat nu verbrijzeld en ver pletterd ter neer ligt. Zullen hier weer kinderen naar school gaan en mensen naar de kerk Stil voor zich uit overdenken de mensen dit in de kazerne van Ossendrecht, waarheen zij zijn gebracht. En nie mand geeft hen een antwoord. Want niemand weet nog iets. Het land van Stavenisse is dood, voorlo pig is daar geen toekomst meer. Als de eerste ploeg weer in de grond wordt gezet, zullen jaren verstreken zijn. Jaren, die tellen in het leven van een jonge boerenzoon. Op het selciatenstro van Ossendrecht denkt hy er over na en zijn besluit is al genomen. „Ik ga emigreren met va der. naar Canada". Bakken lysol staan nu in de stra- tei. van Stavenisse en fluisterende mannen doen wat een mensenhand hier vindt te doen. Hier en ginds en overal buigen zy' zich over ge storven mensen en noteren wat her kenningstekenen vertellen kunnen. Burgemeester en dokter zeggen wat zij weten opdat dan toch de namen mogen blyven van hen, die hier hebben geleefd. Geleefd op een stuk je Nederland, dat een verboden do denstad werd, Stavenisse, het Ora- dour van de zee. Alleen op Stormschade-polis VERZEKERING DEKT DEEL VAN SCHADE Hoewel de verzekeringsmaat schappijen hun verplichtingen uit hoofde van afgesloten schadever zekeringen prompt en coulant zul len nakomen, zullen de vergoedin gen in verhouding tot de geleden schade uiterst gering zijn. De scha de wordt beschouwd als stormscha de. Slechts weinig personen in de getroffen gebieden hebben zich te gen dit risico verzekerd. Hulp van andere zyde blyffc dus dringend ge boden. Betwijfeld moet worden of voor boerderijen een dergelijk risico kon worden gedekt, omdat vrijwel geen enkele maatschappij voor boerde rijen dergelijke polissen afsloot. In assurantiekringen was men van oordeel dat slechts voor een uiterst klein percentage van de bescha digde of verwoeste boerderijen een claim bij de verzekeringsmaat schappijen kan worden ingediend. Er zijn reeds vele schadeclaims ingediend. Veel meer zullen er nog volgen, want talloze getroffenen hebben nog geen tijd of gelegen heid géhad om contact met hun assuradeur op te nemen. Tot nu toe heeft men echter sterk de in druk. dat het voornamelijk gegoe de particulieren zijn, die een flink deel van de door hen geleden scha de vergoed zullen krijgen. Vastge steld kan namelijk worden dat het overwegend particuliere woonhui zen en inboedels zijn, waarvoor verzekeringen zijn afgesloten. Daar bij speelt bet percentage waarvoor men zich heeft gedekt tegen een ramp als de onderhavige een gro te rol. Die percentages zullen in de afgesloten polissen sterk uiteenlo pen. Jordaan sluit café's De voorzitter van een inder haast gevormd comité bestaan de uit café-houders in de Jor daan te Amsterdam heeft vorige week Vrijdag een com muniqué uitgegeven waarin wordt gezegd, dat van hoger hand niets is vernomen over de sluiting van café's op de natio nale rouwdag van Zondag 8 Februari. „Wij caféhouders in de Jordaan, 52 in getal, hebben besloten onze café's op deze rouwdag niet te openen", alsdus deze bekendmaking. De school der Natuur DE HEEKMOES - Tussen het veelkleurig bloemen leven van onze tyd wast een oer oud plantje, 't welk door zijn een voudige organisatie door velen wordt over 't hoofd gezien. Ik be doel de Heermoes, Akkerpest of Kwaaienaard, die overal, maar in zonderheid op slechte weiden en vochtige akkers, zeer algemeen voorkomt. Het plantje draagt geen bloemen, bezit geen opvallende kleur, verspreidt geen geur, leent zich niet voor bouquetten, is niet geschikt voor de apotheek, deugt niet voor mest en als het vee er van snoept heeft het alle kans zich een ernstige ziekte op de hals te halen. Geen wonder dan ook dat de boer kippenvel krygt, wanneer hij deze kleine ondeugd op zijn gron den ontdekt. En voor dit plantje vraag ik nu de aandacht der na tuurliefhebbers. Je moet maar dur ven! Zodra de sneeuw verdwenen Is komt het voor de dag. Eerst de vruchtbare stengels, die veel op pij len gelijken, later de onvruchtbare stengels, in vorm overeenkomende met lïleine denneboompjes. Bouw en samenstelling van de eerste stengeltjes zijn uiterst fraai en ge compliceerd. Er worden sporen ge vormd in de rood-bruine kopjes, die het bekijken zeker waard zijn. Uit deze sporen ontstaat een voorkiem, die mannelijk of vrouwelijk is.Eerst als twee zulke voorkiemen elkaar ergens ontmoeten ontstaat een nieuw plantje. Er komt dus heel wat kijken voor het nieuwe indivi du geboren is. Dit weet moeder- heermoes ook en daarom plant z\J zich ook door onderaardse uitlo pers voort, wat heel wat eenvoudi ger en bovendien zekérder is. K. 10 Februari 1953.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2