HART
R ode-Kruishulp kwam
snel tot haar recht
Langzame dijkverzakking
tijdens reddingswerk
EEN MEUR VAN WATER
DEFENSIEPROGRAM WORDT
NIET BEPERKT
Dinsdag 10 Februari 1953.
NIEUWE APELDOORNSE COURANT
Tweede blad
Burgemeester stak zich
in jacquet
Dat vaak stille werk van hen, die
zich onmiddellijk volledig inzetten om
voorzieningen te treffen en nood te
lenigen, mag niet vergeten worden.
V.'at er gepresteerd is en nog wordt,
begrijpt men pas, als men deze ar
beid gadeslaat en er in onopgesmukte
woorden over hoort vertellen.
Wij bezochten de Rode-Kruispost in
Bergen op Zoom, waar vooral de heer
D. J. van Wingerden, de penning
meester van de plaatselijke afdeling,
onvermoeid in touw is en regelt en
organiseert en zijn vrijwillige mede
werkers dirigeert naar plaatsen, waar
werk op hen wacht.
Hij geeft een voorbeeld^ hoe ge
ïmproviseerd, in haast voor allerlei
gezorgd moet worden. Uit Tholen
kreeg hij al heel gauw een aanvraag
om: 200 paar technische rubberhand
schoenen (deze zijn nodig voor lijken
berging); 200 paar rubberlaarzen; 500
paar sokken; 100 paar werklaarzen:
200 dekens; een lichtaggregaat, waar
voor Den Haag opgebeld moest wor
den, doch de aansluiting liet zeven
uur op zich wachteneen kook
inrichting met kookpotten; kisten met
dechloreringstabletten, aangezien geen
drinkwater aanwezig was; 60 cylin
ders butagas; 150 borden en bestekken;
een testdoos voor wateronderzoek;
allerlei levensmiddelen (geen brood,
doch wel gist); zaklantaarns en batte
rijen; 100 stafkaarten.
Niet alles was direct aanwezig,
doch het meeste kon verzonden wor
den. De K.L.M. stuurde bovendien
een radio-installatie.
Maandag begon de Rode-Kruis-
colonne met de hulp aan de onder
brenging van evacué's in de kazerne
in Ossendrecht. Veel auto's met kle
ren werden in ontvangst genomen.
Zeven depóts zitten nu tot de nok
vol: men weet er geen weg meer mee.
Een klacht, die wij ook op andere
plaatsen hoorden, is dat men van alle
kanten, ongevraagd veel te veel kle
ren stuurt. Zeker men kan kleren ge
bruiken, maar dan liefst gesorteerd
en degelijke arbeidersvrouwen van
het platteland zijn niet gewend in
zijden ondergoed te lopen
Wat men wel nodig heeft, zijn
babykleertjes en vooral luiers!
PARIA'S.
Bitter sprak de heer Van Winger
den ons over hen, die zich voor hulp
verlening aanbieden, onmiddellijk
kleren en verzorging verzoeken en
nergens voor deugen
En over de mannen, die op een of
andere wijze de beschikking over een
Rode-Kruisuniform gekregen hadden
en ten eigen bate collecteerden. Als
mede over de plunderingen in het
rampgebied.
Na de aanvankelijke improvisatie
zijn onder leiding van het gemeente
bestuur pogingen in het werk gesteld
om enige coördinatie te brengen in de
arbeid van allerlei verenigingen, die
menen, dat ook voor hen een taak is
weggelegd. Bij een bespreking ten
stadhuize waren vertegenwoordigers
vandertig organisaties aanwezig.
Na veel geharrewar is het aantal
samenwerkende instanties terugge
bracht tot vier!
Chaotisch is de hulpverlening in het
begin geweest, doch allengs kwam er
orde in.
Teleurstellingen heeft men aller
wegen te venverken gekregen, zoals
in Bergen op Zoom, waar men van
het gemeentebestuur zelfs geen
schoollokaal kon krijgen voor het
Kerknieuw
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Wageningen (loez.) N.
den Oudsten te Alkmaar.
GEREF. KERKEN.
Aangenomen naar Andijk (vac. H. R.
Groene\ elt) D. Zwart te Halfweg.
GEREF. KERKEN (ond. art. 31 K.O.)
Beroepen te Zuidbroek Z. G. «an
Oene, cand. te Kampen.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen te Benthuizen, K. de Gier
te Lisse.
CHR. GEREF. KERKEN.
Bedankt voor Rozenburg: M. Drayer
te Drachten.
I onderbrengen van mensen. Het hoofd
bestuur van het Rode Kruis zou een
trein met cantinewagen sturen, doch
toen deze na veel navragen enkele
dagen later kwam, bleek het Rode
Kruis er niet de beschikking over te
kunnen krügen. Hij werd ingepikt
door de dienst van sociale zaken van
de gemeente voor het huisvesten van
polderwerkers.
Teleurstelling bracht ook het be
zoek van de Koningin. In zoverre, dat
de Rodc-Kruiswerkers, die dag en
nacht ïn de weer waren, geen ge
legenheid kregen haar even te zien.
De burgemeester echter onderbrak
een vergadering, waarin de maat
regelen tot hulpverlening besproken
werden, omdathij zich ïn jacquet
moest steken.
EERSTE HET VEE.
Men laat zich er echter niet door
ontmoedigen en neemt zulke ervarin
gen op de koop toe. Evenals de erva
ring, dat een Rode-Kruiscolonne, die
met heel veel moeite het watersnood-
gebied was binnengedrongen om men
sen weg te halen, onverrichterzake
Zeedijk bij Everingen
bezweek
Tussen Ellewoutsdijk en het ge
huchtje Everingen in ,,de zak" van
Zuid-Beveland is Vrijdagmorgen in
de vroegte de Zeedijk bezweken. Ver
scheidene nog droge boerderijen zijn
onder water, gelopen. Mensen zijn
hierbij niet om het leven gekomen.
De Zeedijk hier is door het rijden
van de zware legerauto's met zand
zakken dusdanig uitgezakt, dat de
nieuwe overstroming niet bij ver
rassing kwam. Ook bij Wemeldinge,
aan de Noordkust van Zuid-Beve
land, is de dijk danig verzakt door
het af en aan rijden van tanks en
ander zwaar reddingsmaterieel. Met
man en macht wordt er gewerkt aan
versterking. By Ellewoutsdijk wordt
het werk in hoofdzaak door de bur
gers uit de omtrek, driehonderd
man, aangepakt. Het leger, met na
me de Franse Genie, snelt toe.
Vlak achter Ellewoutsdijk liggen
gelukkig nog uitgestrekte schorre-
landen, waarin het over de verzak
kingen naar binnen vliedende water
voorlopig nog tot rust komt.
Verzakken de dijken op Beveland
nog verder, dan zrjn nieuwe rampen
voor Kattendijke en zelfs voor Goes
niet uitgesloten. Bij Kattendijke is
de dijk, die normaal een rijbreedte
van anderhalve meter heeft, tot drie
meter uitgedijd en daaz-door, on
danks de tienduizenden aangebrachte
Zandzakken, aanzienlijk minder hoog
moest terugkeren, omdat de mensen
zich niet wilden laten redden, vóór
het vee was weggehaald. Een poosje
later moest de colonne de moeilijke
en gevaarlijke tocht opnieuw onder
nemen, omdat de ongelukkigen dreig
den te verdrinken.
Met ontzetting spreekt men ons van
de talrijke gevallen, waarin hij de
reddingbootjes op de hoge golven om
sloegen. waardoor mensen in het
koude, grauwe water ten onder gin
gen. Ook redders zijn daarbij om het
leven gekomen.
Het Rode-Kruiswerk stemt ook tot
grote dankbaarheid. Dankbaarheid
om het leed, dat verzacht kon wor
den, om de aanbieding van goederen,
van mensen en van auto's. En om
het medeleven van het buitenland.
en steevast gewox'den: een zorgwek
kende zeewering by iedere vloed.
Bij iedere „dood tij" ademen de men
sen hier op en worden In koorts
achtig tempo „zakken aan de dyk"
gezet.
Post naar de noodgebi'eden
DEN HAAG. Hoewel onderhevig
aan soms vrij grote vertragingen, zijn
thans nagenoeg alle. nog bewoonde
plaatsen in het overstroomde gebied
weer voor de post bereikbaar. Alleen
op Schouwcn-Duiveland zijn: Ellcmeet,
Dreischor en Schuddcbeurs, hoewel al
daar vermoedelijk nog bewoners aan
wezig zijn, nog niet van post voorzien.
Verder wordt van alle beschikbare
middelen gebruik gemaakt om de post
over te brengen.
Indien plaatsen naar gemeenten in
de nabijheid zijn geëvacueerd, wordt
de post in vele gevallen door de even
eens geëvacueerde postambtenaren be
zorgd.
Vermist soldaat terecht
DEN HAAG. De dienstplichtige
soldaat W. M. de Haas, legernummer
32.11.07.137, dienstdoende bij de kok-
school te Leiden, van wie gemeld
werd, dat hij sedert Maandag 2 Fe
bruari bij Abbenbroek werd vermist,
heeft zich op 7 Februari om 5 uur
's middags bij zijn commandant ge
meld.
„Wir fahren nicht weiter"
Ook de betrekkelijk velen, die een
heenkomen vonden in het hooggele
gen gemeentehuis kunnen het naver
tellen. De anderen niet. Zij, die op
do wrakstukken van hun boevderyen
uit de polder naar het dorp kwamen
drijven, kunnen niets navertellen.
Want die wrakstukken zijn met ge
weldige vaart tegen de huisjes langs
de Achterdijk aangedreven, als ram
meien. Nu zijn de Franse ponton
niers in Stavenisse aan het werk.
Nu zijn de meeste mensen uit de
huisjes langs de Achterdijk al begra
ven, improvisorisch, in de glooiing
van een andere dijk. En in een mod
derig lokaal, waar een centrale post
is gevestigd en doodvermoeide wer
kers in en uit wankelen, staan en
kele nieuwe kisten met blinkend nik
kelen knoppen klaar. Ook de kisten
maker van Tholen is in deze dagen
een dag en nacht voortzwoegend
man
Het weggevaagde Stavenisse ligt
achter ons en we varen met de duck
terug, tot ineens de stem van de wa-
genvoerder opklinkt: „Wir fahren
nicht weiter".
Internationaal is Zeeland in deze
dagen.
De duck staat met zijn neus tegen
een dijk. Op die dijk duizenden zand
zakken. De laatste gaten op het
eiland Tholen moeten dicht, Tholen
is er redelijk wei van afgekomen,
met uitzondering van Stavenisse dan.
Het dichten van die gaten hier
gaat op een fantastische manier.
Daar hebben de Amerikanen de pri
meur van. Ze laten hele Bailey
bruggen aanrukken, die in het gat
worden geplaatst. Zandzakken gaan
daar bovenop. En tegen dat het
vloed wordt, laten de Amerikanen de
brug springen; In één slag is dan het
gat gedicht, althans in beginsel en
zodanig, dat de vloedstroom er geen
vat meer op heeft.
Benelux-conferentie
uitgesteld
DEN HAAG. De conferentie van
het permanent comité van ministers
van de Benelux, die op 14 Februari
a.s. op een nog nader te bepalen
plaats zou worden gehouden, is, als
gevolg van de watersnood, enkele da
gen uitgesteld.
WASHINGTON. De Nederlandse
ambassadeur in Washington, J. H. van
Roijen, heeft voor de Amerikaanse
radio verklaard, dat Nederland zeker
niet het plan heeft zijn defensiepro
gram te beperken, nu het door de
overstroming getroffen is. De ambas
sadeur voegde cr aan toe: Wij zullen
alles in het werk stellen om onze ver
plichtingen volgens de NAVO na te ko
men. Nu 500.000 huizen verwoest zijn
zal het een grote hoeveelheid energie
TUSSEN HALSTEREN EN THOLEN is
een „bus"-verbinding tot stand ge
bracht met regelmatige vertrektijden
door middel van amphibiw agens. Een
gedeelte van de route moet door het
water worden afgelegd.
Griep-epidemie in Zuid-
Duitsland
MüNCHEN. Het aantal slachtof
fers van de griepepidemie, die reeds
enige weken in Zuid-Duitsland heerst,
is alleen al in de staat Beieren geste
gen tot 236. In München overleden in
het afgelopen week-einde 24 personen,
een groot gedeelte van hun zijn nog
jonge mensen.
De autoriteiten verklaarden echter,
dat de toestand niet alarmerend is,
aangezien het aantal nieuwe griepge
vallen de laatste dagen afneemt.
Jeugdige vernielster
eindelijk gesnapt
LAREN. Reeds maanden werd
steeds weer in het Nederlandse stu
dentensanatorium te Laren schade
toegebracht aan overgordijnen, tafel
kleden, linnengoed, baddoeken, enz.
Klaarblijkelijk werden met opzet ga
ten in de genoemde voorwerpen ge
brand. De dader(es), die zich binnens
huis moest bevinden, kon nimmer
worden betrapt, zodat ten einde raad
de politie werd gewaarschuwd. Tijdens
de nasporingen der politie ging de
vernieler(ster) voort. Thans is de
schuldige ontdekt. Het bleek een
18-jarig dienstmeisje uit Hilversum te
zijn. Zij heeft tegenover de politie be
kend. Het meisje is voorlopig inge
sloten.
Mouwen omhoog,
ons land moet droog
DEN HAAG. Reeds duizenden
padvinders en padvindsters hebben dc
afgelopen dagen meegeholpen de nood
in de getroffen gebieden te lenigen.
Anderen stonden tc popelen om ook
iets te doen.
Om al deze padvindsters en padvin
ders in de gelegenheid te stellen ook
hun steentje by te dragen, zullen zy
a.s. Zaterdag 14 Februari voor het
Nationaal Rampenfonds tenminste één
gulden gaan verdienen.
Kabouters, welpen, padvindsters,
gidsen, verkenners, voortrekkers, pio
niers, leidsters en leiders, zij allen
trekken er die dag op uit om onder 't
motto „Mouwen omhoog, ons land
moet droog", in uniform allerlei
werkjes te verrichten en zo tenminste
één gulden te verdienen.
De Nederlandse Padvindstersraad en
de Nederlandse Padvindersraad. die
deze actie organiseren, wijzen er met
nadruk op, dat op geen enkele wijze
en onder geen beding werkjes, die in
verband staan met de ramp. tegen .be
taling mogen worden uitgevoerd. Ook
zij, die reeds rechtstreeks bij de hulp
verlening zijn betrokken, mogen hun
werk voor deze actie niet onderbreken.
kosten om deze weer op te bouwen. Ge
kunt er echter verzekerd van zyn, dat
wy ons best zullen doen cn dat ons
volk als altijd zal werken en werke
lijk zyn schouders onder dc last zal
zetten.
Op de vraag of Nederland zijn eco
nomische stabiliteit zal kunnen her
winnen, ondanks de jongste ramp, ant
woordde de heer Van Roijen: Ik ver
trouw er op, doch het moet worden
toegegeven, dat de slag een ernstige is
en dat wij onze invoer zullen moeten
beperken. Het evenwicht in de handel
met andere landen zou verstoord moe
ten worden. Er is slechts een geluk:
onze industriële productie is niet ge
schaad.
Ambassadeur Van Roijen sprak als
eerste Europese ambassadeur in een
radio-program The Europe Story, dat
wekelijks een diplomatieke vertegen
woordiger in Washington voor de mi
crofoon zal brengen.
Overval op speelclub
in Den Haag
DEN HAAG. Zaterdagmiddag heeft
de recherche te Den Haag een inval
gedaan in het perceel Tweede Schuyt-
straat 114, omdat het vermoeden be
stond, dat op de tweede étage van dit
perceel gespeeld werd.
De politie trof 13 personen om de
roulette, onder wie negen dames. Al
len werden meegenomen naar hei po
litiebureau. Na een proces-verbaal te
hebben gekregen, werden drie darnes
vrijgelaten. Later werden nog aange
houden de 47-jarige 'oopman R. Z., de
aanlegger van de club en de bewoner
H. O., een 34-jarige grossier.
Roulette, fiches en een bedrag van
f 800 werden m beslag genomen.
Een kwasigat of naad? Neem GUPA te baat!
KNEEDBAAR HOUT
VAN
CETA-BEVER
FEUILLETON
Als het
door RENéE SHANN
spreekt
Met een hoogrode kleur antwoordde Joan: „Ja,
daar ontmoeten wij elkaar soms. O, kijk alsjeblieft
niet zo verschrikt, schat;, 't is alles in eer en deugd.
Maar, zie je, we moeten elkaar toch eens onder vier
ogen kunnen spreken en als moeder hem nu niet
hier wil hebben".
Barbara trad op haar toe en legde haar de hand
op de schouder.
„Zeg eens, Joan, als ik je nu eens vroeg, hem
niet meer te ontmoeten
Joan zette van de schrik grote ogen op. In een
opwelling van boosheid trad ze achteruit. „Dat zou
je niets geven", riep ze, „en als jij je nu ook al tegen
me keert, doe dan verder geen moeite; ik zal dan
wel zien, hem 'tóch te bereiken. Tenslotte kan
moeder een meisje van mijn leeftijd niet achter slot
en grendel houden".
„Maar 't bevalt, me niet, dat je naar zijn flat
gaat. G^cn fatsoenlijk man
Joan wierp haar een woedende blik toe: „Houd
alsjeblieft op met je gepreek!" riep ze. „Je be
grijpt er niets van. Als je zó doet
„Maar, Joan, Ik ben heel wat ouder dan jij",
merkte Barbara wanhopig op. „Ik weet meer
vannu ja, van mannen af".
„Mannenwat weet jij van mannen?" smaalde
Joan.
„Meer dan je denkt", was het kalme antwoord.
„Kijk niet zo woedend, Joan. Ik heb immers al ge
zegd, dat ik naar hem toe zou gaan".
Haar wenkbrauwen fronsend, keek Joan op haar
horloge. „Wat zou 't eigenlijk hinderen als ik een
taxi nam, eerst naar Carelli reed en dan naar
Marshall?"
„Neen, doe dat niet. Je zult je moeder nog bozer
maken als je haar laat wachten".
„Alsof me dat wat kan schelen!" lachte Joan
spottend.
„Misschien niet, maar 't zou verstandiger zijn.
niet meer narigheid uit te lokken".
„Dat is de enige reden, waarom ik naar haar toe
ga", zei Joan, haar handschoenen aantrekkend. Na
een vlugge blik in de spiegel, ging ze voort: „O,
lieve help, wat zie ik er uit! Ik benijd meisjes, die
kunnen schreien ën toch behoorlijk voor de dag
komen!"
„O, je ziet er heel best uit, kindlief".
„Niet waar; ik zie er verschrikkelijk uit". En
zuchtend ging Joan voort: „Nu, we zullen een pret
tige lunch hebben, dat moet ik zeggen! Ik kan me
niet voorstellen, waarom moeder dit heeft uitge
dacht. Tenzij ze een oogje op me wil houden. Maar
dat kan ze niet altijd doen. Och, ik zal nu maar
opschieten. Kun jij nu ook gaan, Barbara? Anders
zul je Benny nog mislopen".
„Ik ga dadelijk; alleen nog even Heather vertel
len, dat ik een boodschap moet doen".
„Je zegt haar toch niet, waarheen je gaat?" vroeg
Joan angstig.
„Wees niet zo mal", antwoordde Barbara kortaf.
Joan vertrok en Barbara deed vlug haar zwarte
japon aan, waarna ze haar dito vilten hoedje in de
gebruikelijke coquette stand, ietwat schuins, op haar
weelderige haardos plaatste. Ze vond dit hoofd
deksel zelf nogal flatteus, al noemde Bryan het een
„krankzinnige" hoed, maar vandaag beviel het haar
slechts half.
Intussen, wat kwam 't er op aan. Waarschijnlijk
zou Benny Jackson niet eens bemerken wat voor
soort hoed ze droeg en als hij 't bijgeval wel deed,
zou ze er volkomen koud Onder blijven.
Ze keek even in de salon en Heather, die op de
divan zat, vroeg: „Je moet toch niet uit, Barbara?"
„Jawel; ik' moet uit, erg onverwacht".
Ze zag, dat Jinks haar met een wat spottende blik
aankeek. Dacht hij soms, dat ze vluchtte omdat
hij haar had gekust? Bi.i de herinnering aan zijn om
helzing, toen hij zijn lippen op de hare drukte,
bloosde ze hevig. Was dat maar niet gebeurd! Neen,
ze wilde niet vluchten, maar zou er misschien ten
slotte toe worden gedreven. Meer zulke ontmoetin
gen als vandaag met Jinks zouden ondraaglijk zijn.
Ze brachten haar él te zeer in verwarring.
„Waar ga je heen?" vroeg Heather.
„Omaar even uit". Barbara was óp 't ogen
blik niet in staat, een aannemelijk voorwendsel te
bedenken.
Heather lachte zachtjes. .Ik geloof, dat ik weet
waarheen?" zei ze tot Jinks.
„Waarheen dan?" vroeg deze. „Dat zou ik >ok
graag eens weten".
(Wordt vervolgd}
Na veel improvisatie
Veel voldoening, maar ook veel
teleurstelling
(Van een onzer redacteuren)
^EKGE-^ OP ZOOM, 7 Februari. In hun herha'ling geven de verhalen over
jittioarbraken, vluchtende mensen, verwoeste huizen, omgekomen dorpelingen,
verdronken vee, onbeschrijfelijke ellende cn doorgestaan leed, een angst
aanjagend beeld van de ramp, die Nederland getroffen heeft.
Doch daarnaast zyn er de verheffende berichten over onmiddellijke hulp
verlening, over de offervaardigheid van het gehele Nederlandse volk en het
'?.p medelevende buitenland, over de krachtsinspanning van ontelbare
ijwilligers om dyken te versterken en verdere onheilen tc voorkomen, over
Je verzorging van de geredden in de evacuatie-centra.
Op Tholen
Amerikanen laten Bailey-bruggen met
zandzakken springen
(Van één onzer redacteuren.)
Een Amerikaanse amphibiewagen rijdt door het eiland Tholen; in Stavenisse
is hij gaan varen, maar nu heeft hij weer vaste grond onder de wielen, en
hij rijdt. Achter ons ligt het dieptepunt der ellende, een aanblik, die trooste-
lozer is dan een stad na het ergste bombardement. Een hele dorpsstraat ge
bombardeerd door het water. Overal zijn de lijdensgeschiedenissen der
Zeeuwen hetzelfde: het water kwam als een muur op ons af en wij hadden
geen tijd om voor die aanrollende muur uit te rennen. Het water stond aan
het plafond voor we het wisten. We konden on3 redden op de vliering. Het
was nog twee uur voor de hoogste vloed. We wisten dat we binnen die twee
uur weg moesten zijn en we hebben de dijk gehaald, gelukkig de goede dijk.
Want al degenen die naar de Kloetse dijk zijn gevlucht, zijn finaal wegge
slagen. Geen mens weet hoeveel dat er zijn. Dat is één verhaal uit Stave
nisse. Het verhaal van een geredde.
Ambassadeur Van Roy en te Washington
Invoer zal verminderd moeten ivorden
