PROVINCIALE DRENTSCHE
ASSER COURANT
Gevaar van aanstaande springvloed
afhankelijk van de windkracht
De organisatie in het rampsngebied
is thans goed op gang
„Beurzen open, dijken dicht"
Rampenfonds:
f 24 millioen
Bij storm zal de schade zeker toenemen
KONINGIN HU!AM A CDPAK
Blanke en zwarte militairen werken
hard aan het dichten van de dijken
Maandag 9 Februari 1953
Uitgaat en druk: N.V. De Provinciale
Drentsche en Asser Courant, Toren
laan 20, Assen.
Abonnementsprijs: f 0.44 per week;
1 1.90 ter maand, 15.70 per kwartaal.
Week- en maandabonnementen wor
den met de bezorgers per week/per
maand afgerekend. Kwartaalabonne
menten zijn bij vooruitbetaling.
Advertentie- 25 cent per mm.
Minimumprijs f 1.50 (tot 15 woorden,
elk woord meer fO.10).
Telefoon 3044 (3 lijnen).
K 5920 Girono. 71786.
r,-T.tcipr;
Nederl. Middenstandsbank Assen.
HET MEEST GELEZEN DAGBLAD IN DRENTHE
Directeur-hoofdredaeteur: H. Clewits, As-en
128e jaargang No. 33*
DE BILT MELDT
Tijdelijk sneeuw.
Geldig tot Maandagavond. Zwaar
bewolkt met tijdelijk sneeuw. Matige
tot krachtige zuidoostelijke wind, la
ter op de dag i het Zuidwesten mo
gelijk ruimend naar Noordwest en en
kele regen- en hagelbuien. Matige tot
lichte vorst. In het Zuidwesten echter
lichte vorst tot temperaturen om het
vriespunt.
10 Febr.
Zon op 8.05 uur. onder 17.40 uur
Maan op 5 59 uur. onder 2 48 uur
IN EENHEID LIGT
'S MENSEN KRACHT
In verband met de algemene ge
denkdag op gisteren bepaalden de
burgemeester van Amsterdam en 's-
Gravenhage, dat daar van alle ge
meentegebouwen de vlag halfstok
zou hangen. Zij wekten de burgerij
op zulks eveneens te doen. Daarna
heeft de regering, tegen haar aanvan
kelijke bedoeling in, besloten de
Commissarissen der Koningin in alle
provincies en de gemeentebesturen,
die nog niet hadden besloten op gis
teren de vlaggen halfstok te hangen,
op te wekken zulks wel te doen. Am
sterdam en 's-Gravenhage stelden
een voorbeeld. De regering wekte tot
navolging op. En zo waaide dan op
deze Kouwzondag van 1953 als uiter
lijk teken van droefheid over de na
tionale ramp die ons trof, boven de
witte wade die als een zacht kleed
onze vaderlandse bodem dekte, het
symbool onzer eenheid, de vlag, half
stok. Het is van geen betekenis ge
weest naar het uiterlijk de zin van
de dag des gedenkens te demonstre
ren door het halfstok hijsen onzer
driekleur, als hij niet beleefd is als
een dag van ootmoed en bezinning
op wat zich daar een week geleden
ais niet te beschrijven drama voltrok.
In een witte verstilde wereld was
de dag van gisteren zelf er een van
grote stilte. Een dag van innige ver
dieping in het leed van zovelen. Wie
dat verstond hees de vlag halfstok.
Niet omdat het hem werd voorge
schreven dat te doen, maar omdat hij,
niet vochtige ogen en een brok in de
keel, niet anders kón. Leed inspireer
de ons volk in de verlopen dagen tot
offervaardigheid en zinrijke arbeid.
Het deed het gisteren zwijgen tegen
over de huiveringwekkende maje
steit van leven en dood. Het deed het
bidden om erbarming en om kracht,
voor de zo zwaar getroffenen, èn voor
zich zelf. Het deed het uit zich zelf
één zijn met anderen, aan wie zo.
duidelijk 's mensen kleinheid tegen
over de krachten der natuur werd
gedemonstreerd. Ons volk in z'n ge
heel verstond het, zoals het de Jor
daanse caféhouders verstonden, die
- twee en vijftig in getal, ofschoon hun
van hogerhand niets omtrent het
sluiten hunner inrichtingen werd
voorgeschreven eigener beweging
spontaan besloten op deze zo in-droe-
ve Herdenkingszondag, hun café's
voor het publiek niet open te hebben.
„O God, die droeg ons voorgeslacht
in tegenspoed en kruis, wees ons een
gids in storm en nacht en eeuwig ons
v 'O'. *1
dé Vorige Week* ZaferHag-~óp" Zon
dagnacht in het hart van ons volk
losgemaakt. Het is de taal die van
uit lang vervlogen eeuwen spraken,
en spreken, degenen wier rampspoed
thans weer groot is. De vergankelijk
heid van al het aardse zal wellicht
nimmer sterker tot de mensen over
de gehele wereld gesproken hebben
dan door het leed dat zó massaal over
hen en hun medemensen werd .uitge
stort, als dat bij de laatste stormramp
het geval is geweest. De lage landen
aan de zee, welker bodem aan voort
durende verandering was, en is,
blootgesteld, waar land en zee elkan
der in de loop der eeuwen afwisse
len, en afwisselden, en van welker
bewoners niemand weet of waar
vandaag de ploegschaar sneed, niet
morgen de zee zal stromen, zijn de
eeuwen door water-rampgebied ge
weest en wanneer de Zeeuwse piëtist
Eeuwout Teerlinck de Nederlanden
vergelijkt bij het Philadelphia uit de
Openbaring, dat bewaard zal worden
uit de ure der verzoeking, die over
de gehele wereld komen zal, zal hij
stellig het eerst en het meest aan zijn
geboorteland, aan Zeeland hebben
gedacht.
De nationale ramp, op welker om
vang, betekenis en gevolgen ons volk
zich gisteren heeft bezonnen, heeft
hem geconfronteerd met de kwets
baarheid van z'n Zijn. De mens waant
zich veel. Nochtans is hij weinig. Is
het vreemd dat Jesaja, als hij over
het bewaren van de menselijke geest
spreekt, grijpt naar het beeld van de
waterstromen die de mens bedreigen
en dat hij van de bewaarder Israëls
zegt dat „die man ons zijn zal tot een
bescherming tegen de vloed"? Als
een beschermende arm had de mens
de dijk gelegd rond de thans onder
gelopen gebieden. De storm rukte
hem van z'n plaats en doorbrak hem,
aldus mogelijk makend dat wat heer
lijk was om te zien in enkele uren
werd tot een oord van verschrikking.
In z'n nood echter voelde ons volk de
beschermende arm Gods, voelde het
zich één, en door hun daad, één met
anderen. Uit deze onderscheiden on
gescheidenheid, want door God tot
eenheid gebonden, bloeide op, wat de
mens de eeuwen door het innigst
heeft verlangd: saamhorigheid, hulp
vaardigheid en bevrijding uit eigen
enghartigheid.
Een zwarte nacht viel over hen, die
daar wonen aan onze kusten, aan on
ze dijken, in onze lage landen aan de
zee. Daar schiep ons volk, naar het
Zeeuwse volkslied zegt, zichzelf uit
schor en slik zijn land. Land, dat nu
door water overspoeld is, dat de
mens niet kon keren. Maandagoch
tend vroeg zond de radio een repor
tage uit Rilland-Bath uit. 's Nachts
was zij opgenomen, vertelt „Vrij Ne
derland," toen ergens een roeibootje
wat mensen had gered uit een onder
gelopen boerderij. Een van hen werd
voor de microfoon gehaald: een
Zeeuwse boer. Men vroeg hem naar
zijn ervaringen, zijn belevenissen. Er
was als antwoord op die vraag slechts
de wanhopige kreet: „Mensen, bidt
voor ons." Het was de hartekreet van
een mens in nood. Het gevaar is thans
geweken. Het water is gezakt. Uit de
ellende, die duizenden en duizenden
aangreep, bleven naast het beeld de»*
De bemanningen der sleepboten,
die in de haven van New-York dienst
doen. staken sinds Zaterdag j.l. Hier
bij" hebben zich Donderdag de haven
arbeiders uit solidariteit aangesloten.
Alle gemaaktheid is ijdelhel is de poging
van de armoede om rijk te schijnen
Een veertigtal binnen- en buitenlandse journalisten heeft Zaterdag met de direc- I
tie van de rijkswaterstaat een vlucht gemaakt boven de noodgebicden, waaraa::
werd deelgenomen door de direceur-generaal, Ir. A. G. Maris, en de hoofd
ingenieurs directeur G. B. R. de Graaf en C. in 't Veld. Dr. A. Plesman, direc
teur-generaal van de KLM maakte eveneens deze vlucht mee.
De vlucht heeft geen nieuwe gezichts
punten opgeleverd. Ir. A. G. Maris
kon alleen zeggen, dat de toestand
duidelijker was geworden.
Wel gaf de vlucht aanleiding tot het
stellen van een aantal vragen. In de
eerste plaats vroeg men zich af wat
er wel zou gebeurd zijn, als de Af
sluitdijk van de Zuiderzee er niet ge
weest was. De standen waren thans
hoger dan die, welke door de commis-
sie-Lorentz werden berekend. Dat' be
tekent, dat deze storm tot een hoger
water heeft geleid, dan ooit werd waar
genomen. De standen van de hiervoor
genoemde commissie waren berekend
op de storm van 1894. Had de storm
zich kunnen ontwikkelen, dan zou men
een herhaling op grotere schaal hebben
gehad van 1916. De randprovincies
van het IJselmeer zijn thans voor de
ramp gespaard gebleven.
Deze storm 50 jaar geleden
Een ander lichtpunt. Wat zou er 50
jaar geleden gebeurd zijn, als men
toen deze storm zou hebben gekend?
Toen beschikte men niet over radio,
over mobilophoons, over de vliegtui
gen en helicopters en nog zovee'le
meer, die het thans mogelijk maakten
de bevolking te redden.
Tenslotte noemde Ir. Maris als der-
KONINKLIJKE FAMILIE TER
KERKE
H. M. de Koningin,, prins Bernhard
en de prinsessen Beatrix en Irene
hebben Zondagmorgen de kerkdienst
Baaien bijgewoond. In deze dienst
ging voor Ds. J. A. J. Vermaat, die
tot tekstwoord had gekozen Lucas 13,
vers 4 en 5: „Of meent gij, dat die
achttien, op wie de toren bij Siloam
viel en die er door gedood werden,
schuldiger waren dan alle andere
mensen, die in Jeruzalem wonen?
Neen, zeg ik u, maar als gij u niet
bekeert, zult gij allen evenzo om
komen".
H. K. H. Prinses Wilhelmina woon
de de dienst in de Oecumenische kerk
ae Amsterdam bij, waar Ds. Groen en-
berg voorging.
PRINSESSEN BEATRIX EN
IRENE BIJ DE EVACUE's.
De prinsessen Beatrix en Irene
brachten tijdens de middaguren in
Doorn onverwacht een bezoek aan de
evaucué's, die juist uit Zïerikzee wa
ren aangekomen. De prinsessen be
zochten hte ontvangstcentrum in de
openbare school en namen de maga
zijnen in ogenschouw, waar de vluch
telingen van kleding worden voor
zien. De kinderen der pas aangeko-
menen werden verrast met speel
goed. De provinciale evacuatiecom
missaris Van Wensem begeleidde ds
prinsessen, die deze middag ook nog
een bezoek brachten aan De Bilt,
Soesterberg en Renswoude.
Daar de weersomstandigheden gun
stig waren, hebben de prinsessen
Beatrix, Irene en Margriet een vlucht
gemaakt boven de geteisterde gebie
den. De koningin en de prins zijn
van oordeel, dat het noodzakelijk is
dat hun dochters zich een volledig
beeld vormen van de ontstellende
ramp, die ons volk heeft getroffen.
verschrikking, dat nimmer zal verge
ten worden, verhalen over. Elk der
getroffenen draagt er een voor zich
zelf mede. De meesten zijn zó smar
telijk en wat zij omvatten is zó per
soonlijk, dat het indecent zou zijn ze
aan nieuwsgierigen te vertellen.
Maar er zijn verhalen, die ons kun
nen sterken, omdat wij ons een weg
wijzen.
Zo is er een relaas van honderd
mannen wij citeren hier het Al
gemeen Handelsblad dat het wereld
kundig maakt die hun dorp red
den. Zij stonden aan de dijk en
trachtten de vloedluiken te verster
ken. Zij brachten zandzakken aan,
maar de zee bleef hun schriele barri
caden beuken en zij begrepen, dat
zij de dijk niet konden houden. Het
laatste materiaal dat zij konden vin
den waren zij zelf. Dus sloegen zij
hun armen in elkander en vormden
een rij. Zij versterkten de barricade
met het gewicht van hun lichamen
en de kracht van hun spieren, die
zich telkens schrap zetten als de
zeeën kwamen aanrollen. Zó vochten
zij urenlang om hun dorp. Dit voor
beeld der honderd onverschrokkenen
in grootsten nood doende wat des
mensen is, in hun eendracht sterk, zij
ons volk een teken in voor- en tegen
spoed.
In eenheid ligt z'n kracht. -{-1
de lichtpunt in. deze verschrikkelijke
dagen de grote eensgezindheid van ge- i
heel ons volk, om tot het herstel er
de leniging van de nood bij te drager.
Daaraan voegde hij toe de hulp uit 't J
buitenland, welke de stoutste venvac!.- i
tingen overtreft.
De verwachting voor 16 Februari
De verwachting voor 16 Februari
Met betrekking tot de springvloed
van 16 Februari, die hoger zal zyi dar
de springvloed In de nacht van de
ramp, zei Ir. Maris, dat het gevaar af
hankelijk is van de windkracht. Kom',
er dan ook een gevaarlijke wind of
niet? Bij een stormachtige wind op die
dag zal de schade zeker toenemen.
Vooral ais men bedenkt, dat de dijken
zwak zijn. Wy zyn nog in het win
terseizoen -en dan kan men altijd win
terstormen verwachten.
Worden er speciale maatregelen ge
troffen Zospoedig mogelijk gaat
men de buiten- en binnenkeringen be
schermen. Zo heeft men de dijken
van het Voornsche kanaal reeds ver
sterkt. welke thans een waterkering
vormen voor het niet overstroomde
deel van Voorne, ten Westen van het
kanaal.
Over de dijken zei Ir. Maris nog,
dat zij niet een volkomen homogeen
kunstwerk vormen. Er zijn stei-kere
en zwakkere gedeelten. Zij hebben niet
overal dezelfde hoogte, men heeft te
maken met mollengaten en dergelijke.
Evenals bij een ketting is er in een
dijk ook wel ergens een zwakkere
schakel. Wel zijn er bepaalde punten
in de dijken, die om extra voorzienin
gen vragen.
Dr. Plesman, sprekende over het
brede vlak van de storm, de spring?
vloed en een samengaan van factoren,
meende. dat men op streng mechani
sche wijze de kracht van het water kan
berekenen. Men zou nu een soort na
calculatie kunnen maken, die een voor-
eo1culatie voor andere plannen kan
zijn.
Luisterend Nederland heeft wel zeer
spontaan gereageerd op de toespraak
waarmee prof. Dr. B. Kors Zaterdag
avond als voorzitter van de Neder
landse Radio Unie via de beide zen
ders de actie van de omroepverenigin
gen voor de rampgebieden onder hét
motto: „Beurzen open, dijken dicht",
heeft ingeluid.
Het ligt in.de bedoeling deze radio-
actie volgens het systeem van „Haak
in" vanavond a.s. te openen met eer,
programma, waarin de Koninkl?.- c
militaire Kapel concerteert en vocyfV
med edel in ge-h "•JL
actie zullen WÓrdc-n 6edsllbf* A
Kors noemde in zyn toespraak de vijf
telefoonno.'s (Hilversum 2545 2546,
4675, 9075 en 9275), waaronder het te
stichten bureau voor deze actie te
Hilversum bereikbaar zal zijn en nau
welijks was de eerste oproep ten ein
de of deze vijf telefoons begonnen te
rinkelen. Daarop had men niet gere
kend. Het bureau was voor dergelijke
arbeid nog niet klaar en zou Maan
dag worden ingericht. P.T.T.-mon-
teurs, die Zaterdag de telefoons had
den aangesloten hadden deze in na;
lege kamers provisorisch op de grond
geplaatst. Programmaleider Gerard
Hoek van de NCRV was echter toe
vallig in de buurt en na diens nood
kreet snelde van alle kanten hulp toe.
Enkele wonderlijke uren volgden.
De telefoons kwamen bij wijze van
spreken witgloeiend te staan en er
kwamen spontane reacties uit het ge
hele land. Op de grond zittend bij de
telefoons werden de mededelingen en
giften van luisterend Nederland geno
teerd en de toezeggingen stroomden
binnen kleine giften en ook grote,
van f 1000 en meer. Het bureau van
„Beurzen open, duijken dicht" zal on
der leiding komen te staan van de
heer Kees Cabout.
Voor de microfoon zullen tijdens de
speciale actie uitzendingen, die geza-
menlyk via beide zenders worden ver
zorgd, als omroepers optreden Johan
Bodegraven van de NCRV, Jan Bootz
van de AVRO, Wim Quint van de
KRO, Koen Serren van de VARA en
een nog aan te wyzen medewerkers
van de VPRO.
Initiatieven en acties zullen via de
rryyvofoon worden gekanaliseerd naar
thj noge uitzondering heert oe re-
gering ontheffing verleend van de
strenge bepalingen betreffende het
maken van reclame door de aether.
Voor deze actie is namelijk toegestaan
dat de namen van de firma's en be-
dryven, die schenkingen voor dit doel
doen voor de microfoon mogen worden,
bekend gemaakt.
Zaterdagavond was het eindbedrag
der tot dan toe door het Nationaal
Rampenfonds getelde bedragen geste
gen tot f 25.080.000.
IWiiiMuin Ui wi i\. i!\
IJ are Majesteit Koningin Juliana-
heeft Zondagmiddag in het kader
van de nationale herdenkingsdag
voor beide radiozenders een rede uit
gesproken. De koningin sprak als
volgt:
andgenoten, die door de ramp ge-
*-• troffen zijt en gij redders en hel
pers in de ruimste zin, wij staan allen
vol ontzag tegenover het grote leed,
dat ons gehele volk trof toen een
deel daarvan een week geleden werd
overvallen door storm en vloed; te
genover ds moed, door zovelen be
toond in de nood. en tegenover de
verschrikkingen, doorstaan door hen,
die van ons heengingen, en door hen,
die bij ons bleven met het zware lot,
dat zij thans dragen.
Nederland is niet alleen het kind
van de rekening geworden op het
punt van de doorbraak van zijn dij
ken, maar het heeft ook als een kind
het hoogste gebod gevolgd van de
(Van een spciale verslaggever) e
Dat de organisatie in het rampengebied goed op gang is gekomen, is het
feit, dat men thans allerwegen bewijsjes nodig heeft om het noodgebied te
kunnen betreden. Dat hebben wij Zaterdagmiddag wel heel duidelijk gemerkt
in de omgeving van Rilland Bath en Krabbendijke, waar wij in korte tijd
drie officiële stukken nodig hadden om ons over een afstand van nog geen
twee kilometer te kunnen verplaatsen. Dit waren dan bewijsjes van de ge
noemde gemeenten en een van de grensgemeente Ierseke.
Men kan overigens niet anders zeg
gen, dan dat ook hier enorm hard
gewerkt wordt aan het dichten van
de gaten. Negersoldaten van het
Amerikaanse leger werkten broeder
lijk naast de Nederlandse militairen.
Vrachtauto's op hoge wielen schoten
over het ondergelopen weggedeelte
bij Kruiningen. Dat zijn. behalve
uiteraard de ducks, de enige rijdende
voertuigen, die bij laag tij over de
Kreekrakdam kunnen.
Plichtsgetrouwe ambtenaren
In Rilland-Bath, dat evenals Krui
ningen geheel ontruimd is, neemt na
he*, verdrinken van de burgemeester,
gemeentesecretaris Kouman de zaken
waar. Hij stond Zaterdagavond met
een zware griep in het huisje, dat tot
gemeer tehuis was getransformeerd
en waar thans alles geregistreerd
wordt: wie er weg zijn, waar de men
sen woonden, en zo mogelijk waar
heen zij vertrokken zijn. Maar secre
taris Kouman heeft geen tijd om ziek
te zijn. Hij is een van de zeer vele
ambtenaren die in de zeer moeilijke
uren meer dan hun plicht hebben
gedaan en thans nog niet van hun
post wijken,
Overal waar wij geweest zijn, heb
ben wij de burgemeesters en hun
ambtenaren op hun post getroffen en
vrijwel overal waren zij het, die in
de eerste dagen de leiding hebben
gegeven, totdat de militaire com
mandanten de organisatie van het
reddingswerk hebben overgenomen.
De werkers van het eerste uur, de
vrijwilligers burgers, studenten en
militairen, zijn thans vrijwel afge
lost.
Slechts hier en daar zit nog zo'n
taai clubje, dat niet van wijken weet
en zich geinstalleerd heeft in een
droogstaande schuur of woning, an
deren hebben zich weer gemeld bij de
evacuatiecentra en treffen daar soms
de mensen, die zij in de eerste vrese
lijke dagen vaak met gevaar van
eigen leven hebben gered.
Evacué s op de K M A.
Zo'n evacuatiecentrum is b.v. de
Koninklijke Militaire Academie in
Breda. De oude burcht heeft thans
een bevolking binnen haar muren,
zoals zij waarschijnlijk nog nooit bin
nen haar muren heeft gehad. De
majoor-vlieger-waarnemer H. Zeyle-
maker heeft hier de leiding over de
vluchtelingen die zich na een paar
dagen wonderwel thuis voelen en
vaak niet meer weg willen. Zo goed
schijnt de keuken hier te zijn, dat
zich al een respectabel aantal maag
stoornissen heeft voorgedaan, door te
veel eten. In het gebouw is een spe
ciale diëet-keuken ingericht. Ladin
gen speelgoed voor de 500 kinderen
zijn binnengekomen, evenals vracht
auto's met voedsel uit Aarhuus en
Esbjerg in Denemarken. Er worden
geregeld kerkdiensten gehouden, 's
Morgens om half acht is er militaire-
ment appèl voor de gezinshoofden.
In de dorpen in de overstroomde
gebieden is. zo hebben wij kunnen
constateren, het werk weer ter hand
genomen. De dijken moeten dicht, dat
is uiteraard het eerste werk, maar
daarnaast zijn er alweer enkelen, die
verder kijken, naar de invloed van
het water en naar de dijken, die eer
lang hel land weer zullen bescher-
naastenliefde ons door Christus
gegeven, die alle leed doorleden heeft
en kent. Zelfs onze superieur ontwik
kelde techniek was machteloos de
ramp op het kritieke moment af te
wenden. Zij moest het opgeven te
genover wat ons lot moest zijn, en
dus toch nooit met mensenmacht te
keren is.
Maar, op het kritieke moment, waar
materiële hulp niet kon worden aan
gewend, werd de geestkracht van de
mens opgeroepen. De doorbraak van
de dijken riep, daartegen in, een
springvloed op van medeleven met
elkander. De eendracht uit de oor
logstijd was plotseling weer paraat.
Dit hief ons volk ineens op boven al
le afscheidingen en ieder compromis
der samenleving uit. Wij voelen er
allen de weldadigheid van, weer sa
men te wérken in het streven voor
één grote zaak, en in ons enthousias
me werken we door zonder er op te
letten of wij moe worden of schen
ken weg zonder te letten op wat wij
ons ontzeggen. Als straks de zwaar
ste stoot is opgevangen, en ook het
normale leven weer een groot deel
van onze aandacht zal vergen, dan
wens ik allen toe, dat we met taaie
volharding toch het herstel en de we
deropbouw in dezelfde geest mogen
volbrengen, met onze saamhorigheid
in het oog en voor ieder zichtbaar.
Hoe dieper de nood, die zijn offers
nam, des te dieper is tevens in de
harten het beginpunt gelegd voor een
verbroedering der mensheid.wat tot
vér over de grenzen van het vader
land zijn weerklank vond.
Dit was zo bij hen die zelf getrof
fen en zelfs zeer zwaar getroffen
werden door deze zelfde ramp, dit
was zo, nabij en ver. Uit de gehele
wereld ondervonden wij dit, in grote
dankbaarheid Zo kort na de ergste
aller oorlogen treft ons deze ramp,
die ons echter niet door menselijke
verdorvenheid werd aangedaan. Het
raadsel van het waarom is alleen be
kend aan Hem, dis weet wanneer Hij
elk van Zijn kinderen tot zich roept,
en die weet we'ke beproeving, welke
krachtmeting wij kunnen verdragen,
elk afzonderlijk en allen tezamen.
God doet thans een beroep op onze
geestelijke veerkracht, en op ons ver
trouwen in Hem.
Dit lijden voert maar naar één uit
komst. zowel voor de doden als voor
de levenden, en dat is: naar de barm
hartigheid van God en waar deze
werkt in de mens. Overal waar lee<i
is, is zegen nabij.
Terugkeer naar nóód-
gebieden.
Aer p- rsonen. die naar de noodge-
oieden moeten terugkeren ingevolge
ee nopr.-pj- of lastgeving van over
heidswege. kunnen plaatsbewijzen
voor dc spoorwegen op crpdiet worden
verstrekt togen inlevering van een
door ot' namens de mug nieester ter
plaatse afggeven bewijs, waarop de
naam van de te vervoeren personen
en de gegevens omtrent station van
vertrek c-.u bestemming zijn vermeld.
