Beklemmende stilte ligt
over een verlaten eiland
Millioenen uit alle
werelddelen
Eerste stap voor
extra hulp Y.S.
Zonnemaire en Noordgouwe:
graf van honderden dieren
Wachtend op hulp
Vierde verlieslijst
Spoorwegen van
koper beroofd
Man bedreigt
agenten; zelf
neergeschoten
Fiasco voor
de EYG
HET VRIJE VOLK
MAANDAG 9 FEBRUARI 1953
PAGINA 4
(Van een speciale verslaggever)
Een angstige stilte is over de dorpen en stadjes van oostelijk Schouwen-Duive-
land gekomen. Een beklemmende stilte, die je naar de keel grijpt. De dorpen, die
de laatste dagen zo in het nieuws waren, zijn vrijwel leeg en uitgestorvenBrou
wershaven, Zonnemaire, Noordgouwe, Schuddebeurs, Nieuwerkerk, Ouwer-
kerk en Capelle.
De grootscheepse evacuatie van ruim 20.000 mensen, die het ondergelopen
eiland bevolkten, is een feit geworden. Elke stad en elk dorpje heeft nog enkele
achterblijvers: mannen van de rijkspolitie, veedrijvers en een enkele burger.
Ik heb Zaterdag een spookachtige tocht gemaakt. In
Brouwershaven heb ik 's morgens de laatste évacué's zien ver
trekken. Oude mensen, soms nog met een boterham in de mond
en tranen in de ogen. Een taxi voerde ons van Brouwershaven
in het noorden over Zonnemaire, Noordgouwe (waar. gisteren
de dijk doorbrak) en Nieuwerkerk (waar je niet meer komen
kunt omdat het niet meer bestaat) naar Zierikzee, waar de uit
tocht van 10.000 mensen volop aan de gang is.
Zonnemaire en Noordgouwe. Achter de ramen van de verlaten huisjes
staan de planten. Honden lopen verwilderd rond of kijken met grote, schuwe
ogen naar de indringer, die de rust verstoort. In de verte klinkt een gruwelijk
gehuil van een grote herder, die als een bezetene heen en weer rent. Katten
zitten angstig in de tuinen verscholen, vermagerd en klaar om weg te
vluchten.
Paarden en koeien dwalen over de
wegen. Kippen zitten zielig op hou
ten hokken of in het water drijvende
takken hun laatste uur af te wach
ten. Tegen de dijken liggen de kada
vers van koeien en varkens.
Zonnemaire en Noordgouwe: gra
ven van honderden dieren, die nü
nog leven, maar- instinctief weten, dat
ze ten dode opgeschreven zijn.
In deze oorden patrouileren de
mannen van de rijkspolitie. Ze lopen
met baarden van drie dagen, want
zoet water is er niet. Ze eten broden
van de vorige week, want vei-s brood
wordt niet meer gebakken. Vanmor
gen zijn er in Noordgouwe drie lam
metjes geboren. Een wachtmeester
vertelde me met een brok in z'n keel,
dat hij de beesten heeft moeten af
maken.
Terwijl de politiemannen de verla
ten huizen angstvallig bewaken, drij
ven andere mannen het opgejaagde
vee bij elkaar. Want de evacuatie
van 3000 koeien gaat nu beginnen.
Koeien hebben waarde, honden, kat
ten en kippen niet.
Eén grote tragedie
De evacuatie van mensen in Brou
wershaven is één grote tragedie ge
weest. Aan de wal stond de jonge
burgemeester Van Leeuwen. Nog
maar enkele maanden bestuurt
hij deze gemeente. Zijn woonplaats
is nog steeds (noodgedwongen) Sche-
veningen. Het water verraste hem
daar. Per eerste gelegenheid is hij
naar z'n stadje gereisd, dat wèl
geleden heeft, maar niet het onher
stelbare leed van Zierikzee heeft hoe
ven doormaken.
Drie slachtoffers heeft Brouwer:*
haven te betreuren. Drie doden, die
niet hadden mogen vallen. Mensen,
die hun hoofd kwijt raakten en door
eigen onvoorzichtigheid door het
woeste water werden meegesleurd..
„Voor 't eerst van m'n leven heb ik
aan een graf moeten spreken. Ik
vond het de moeilijkste opgave van
m'n leven", zei burgemeester Van
Leeuwen.
In een militaire camouflage-jas
bracht hij Zaterdag zijn laatste bur
gers naar de boten. ..Uit angst voor
plunderaars hebben deze mensen zich
tot het laatst, verzet", zei hij en vast
beraden liet hij er op volgen: „Maar
de politie zal hiin eigendommen blij
ven beschermen. Daar kunnen ze
vast op rekenen."
Dominee Keizer van de Gerefor
meerde Kerk vond, dat Brouwersha
ven er al met al nog wonderlijk goed
afgekomen was. „Die nacht zal ik
van m'n leven niet vergeten. Ik werd
wakker van het noodweer. Het wa
ter liep eerst met kleine straaltje bij)
ons naar binnen. Ik kan er nu wel
hard om lachen, dat ik toen tegen
m'n vrouw riep: Pak es even een
dweil
Maar Adriaan Grootjans van Brou
wershaven had onmiddellijk begre
pen, dat er iets ontzettends gebeurd
was. Hij liep in die nacht dominee
Keizer tegen het lijf. „Vent, ga te
rug want anders verzuip je!" riep
hij tegen de dominee. „Dat is m'n
behoud geweest", zei de predikant,
„want als hij gezegd had: dominee,
pas toch op. je kunt wel verdrinken,
nou, dan had ik vast niet naar hem
geluisterd!"
De bibliotheek van de pastorie is
behouden gebleven. Maar de boeken
van de dominee zelf zijn „één mach
tige brij", zoals hij zelf zegt.
De huizen in Brouwershaven, Zon
nemaire en Noordgouwe zijn dicht
getimmerd. De huizen in Nieuwer
kerk hoeven niet meer dichtgetim
merd te worden. Ze zijn door de zee
verzwolgen. Het geëvacueerde Capelle
is niet meer te bereiken. Het is vol
ledig door water ingesloten. In Brui-
nisse en Zijpe zijn Zaterdag de laat
ste onwïlligen „in naam der Konin
gin" uit hun huizen gehaald.
Bij de evacuatie van al die men
sen zijn ellendige voorvallen ge
beurd. Een sigarenwinkelier, die
met z'n gezin op het dak van z'n
woning zijn redders afwachtte, zag
vol spanning de (ongelofelijke dap
pere) commandotroepen in hun
bootjes naderen. „Neemt u twee
pakjes sigaretten voor ons mee",
riepen de jongens, die alleen nog
op hun zenuwen leven. Tot him
stomme verbazing zagen ze, hoe de
winkelier op die zolderverdieping
van z'n huis een kast met een
hangsloot ontsloot, er twee pakjes
sigaretten uit haalde, de kast weer
op slot deed en toen zei: „Hier,
gelijk oversteken, een gulden tach
tig!"
In Zierikzee droegen de soldaten
uit hun boot een vrouw, die een
bontjas aangeschoten had. „Pas op,
dat m'n jas niet nat wordt", zei ze.
In Noordgouwe hebben Duitse
genietroepen Donderdagmiddag de
dijk gedicht, die 's ochtends doorge
broken was. 's Avonds trapten zij de
deur van het ziekenhuis in om zich
in de keuken aan de achtergelaten
proviand te goed te doen.
Uit Brouwershaven vertrok Don
derdagmorgen een onvermoeibare
Zeeuwse schipper met 300 évacué's
aan boord. Uit de meer dan toerei
kende voedselvoorraad van het stadje
(er lagen meer dan 700 broden, blik
ken leverpastei en blikken jam)
kreeg hij voor al die mensen tien
broden en drie pakjes boter mee.
Fouten én heldenmoed
In Bruinisse heb ik in de Vrijdag
nacht in een houten keet meer
dan driehonderd broden zien liggen,
die daar al vier dagen opgeslagen
lagen. Niemand wist, voor wie die
broden bestemd waren. De vissers uit
Urk, IJmuiden, Scheveningen en
Katwijk klagen steen en been, dat
zij in vele gevallen helemaal naar
Zeeland gekomen zijn (belangeloos)
om daar te horen, dat er voor hen
niets te doen was.
r gebeuren bij de evacuatie
dingen, die niemand begrijpt. De
meeste schippers nemen het heft zelf
in handen. Zij zoeken de évacué's
op en zorgen zelf voor de proviand.
Ik heb een schipper gesproken, die
Amerikaanse en Nederlandse autoriteiten hebben Vrijdag de
basis gelegd voor een extra-Amerikaans hulpprogramma om
Nederland te helpen, zo spoedig mogelijk de schade van de
overstromingsramp te boven te komen, zo weet het persbureau
Associated Press te melden.
De eerste stap daartoe is volgens dit persbureau genomen
tijdens conferenties in Den Haag tussen de Amerikaanse
ministers Dulles en Stassen en de Nederlandse minister-presi
dent Drees en de ministers van Buitenlandse Zaken, Beyen en
Luns.
op z'n eigen houtje het ziekenhuis
binnenstapte, langs de bedden ging
en eigenhandig noteerde, wie met zijn
schip evacueren wilde. „Als we er
niet zelf op afstappen", zei hij.
„blijven we dagenlang werkeloos
voor anker liggen."
Tegenover deze fouten staan zo
veel staaltjes van opofferingsgezind
heid, doortastendheid en helden
moed, dat wij niet graag de eva
cuatie in haar geheel zouden willen
becritiseren.
Er is een ramp over ons land ge
komen. Tegen zo'n ramp is geen
enkele organisatie opgewassen. Dat
beseffen de redders en de geredden.
Van één ding is iedereen over
tuigd. De Zeeuwen komen er weer
bovenop. Met een zelfverzekerdheid,
die ontroerend en tegelijkertijd
groots is, hebben tientallen ons op
de loopplank van hun evacuatie
schip verzekerd: „We komen terug.
Want we willen zelf de dijken dich
ten. We zullen het klaren."
En ze zullen het klaren.
Voor de Utrechtse rechtbank heb
ben terechtgestaan twee mannen uit
Amsterdam, de 25-jarige automonteur
D. S. en de 25-jarige landarbeider M.
D., die verdacht werden van diefstal
van een aanzienlijk aantal paal—
spoorstaafverbindingen te Houten en
Harmeien, ten nadele van de N.S.
Het ging in totaal om ongeveer 75
stuks. De oudste verdachte beriep
zich op werkloosheid en de andere op
financiële moeilijkheden in het gezin.
Bij de behandeling kwam naar
voren, dat het tweetal en nog een
derde nog dergelijke en andere dief
stallen hadden gepleegd in Haaften,
Maartensdijk, Geldermalsen, Hoeve
laken, Crailo, Diemen, Hilversum
enz. Beiden bekenden.
De officier van Justitie wees op de
grote schade, die de N.S. hadden ge
leden door de waarden van het rood
koper en de herstelarbeid.
Het wegnemen van deze verbindin
gen riep de mogelijkheid van grote
gevaren voor de Spoorwegen op. Der
halve eiste hij tegen S„ die recidivist
is, een jaar en zes maanden gevan
genisstraf met aftrek en tegen de
andere een jaar met aftrek.
De verdedigers vroegen een gedeel
telijk voorwaardelijke straf, waarbij
de raadsman van de jongste wees op
het overwicht, dat de oudere op de
jongere uitoefende, welke laatste ove
rigens vrouw en vijf kinderen heeft.
Voorts voerde hij verschillende ver
zachtende omstandigheden aan. Uit
spraak over veertien dagen.
Het Engelse ss Esso-Edinburgh
heeft vanmiddag om 13.40 een on
dersteboven drijvende reddingboot
aangetroffen op zeventig mijl ten
westen van IJmuiden.
Amsterdam, Zondag.
Een 26-jarige man, een zenuw
patiënt, hfceft Zaterdagmiddag de
Bilderdijkkade in opschudding ge
bracht. Met een buks bedreigde hij
eerst drie agenten en daarna enkele
omstanders. Een rechercheur loste
tenslotte een schot, dat de man in
de zij trof.
De man, die reeds enkele malen
in een zenuwinrichting verpleegd
was, kreeg 's middags tegen half vier
een aanval van verstandsverbijste
ring. Hij vernielde thuis de meubels
en wilde zijn moeder aanvallen.
Buren waarschuwden de politie.
Na enkele minuten verscheen een
radio-auto met drie agenten. Toen
na langdurig bellen werd openge
daan, stormde de man naar buiten
met een buks in de aanslag.
De agenten vluchtten een stoep in
en zagen, dat hij met de buks wild
in het. rond zwaaide. De toegescho
ten voorbijgangers maakten zich
ijlings uit de voeten.
Een rechercheur, die op de hoek
bij de Kinkerstraat stond, trok daar
op zijn revolver en loste een schot.
De man zakte in elkaar en werd
overgebracht naar het W.G. Zijn
toestand is redelijk.
De buks bleek achteraf niet gela
den te zijn.
De EVC heeft door middel van een
pamflet de arbeiders bij Werkax
opgewekt niet- over te werken v<
de watersnoodslachtoffers.
De actie van deze zich noemende
Nederlandse Vakcentrale heeft niet
veel succes gehad. Slechts zeventien
van het 3200 man tellende personeel
heeft aan deze onvaderlandse oproep
gehoor gegeven. De rest doet het van
ganser harte.
Een concert in de Oude Kerk
door Jo Vincent, sopraan, Annie
Woud, alt, en Piet van Egmond, or
gel, heeft ruim ƒ1000,- voor het Na
tionaal Rampenfonds opgebracht.
De hulp van de Antillen voor het getroffen gebied in
Nederland grenst aan het ongelofelijke. Curacao heeft nu reeds
1.151.000 gulden bij elkaar. Het kleine Aruba had gisteren ruim
twee ton ingezameld. De Antillen nadere® zo reeds de twee
millioen.
Suriname heeft reeds 220.000 gulden bijeengecollecteerd. De
landsregering heeft al honderdduizend gulden overgemaakt.
Het Zweedse Rode Kruis heeft thans voor 3.500.000 gulden
aan geld en goederen voor Nederland verzameld.
Bij de Franse Bank Jordan is al
een millioen gulden gestort. De goe
deren stromen toe en er wordt nog
overal, ondermeer in de Métro te
Parijs, gecollecteerd.
Bij het Help-Holland bureau in
New York stromen de giften zo snel
binnen, dat niemand ze nog heeft
kunnen tellen. Eén man kwam 15.000
dollar- brengen
Italië heeft al bijna een half mil
lioen gulden ingezameld voor de drie
geteisterde landen. Gevangenen in
Rome hebben ruim 400 gulden ge
geven
Deelnemers aan de Agrarische
Jaarbeurs in Verona (Italië) moeten
him deelnemersgeld overmaken aan
het Rampenfonds, heeft het bestuur
van de Jaarbeurs besloten.
De Nederlanders in Karachi
brachten 11.500 gulden bijeen, die in
Over heel Nederland viel giste
ren de stilte. In gedachten was
ons volk één met hen, die door
de ramp werden getroffen. Eén
met hen, om wier huizen, om
wier dorpen al dagen lang die
zelfde stilte hing.
Een kerk rijst op uit het water,
dat de markt bedekt. Huizen om
ringen het plein, verlaten, doods.
De mensen zijn verstrooid naar
alle windstreken. Zo wacht
Nieuwe Tonge op de hulp, die het
weer leven en welvaart zal ge
ven. Zo wachten honderden dor
pen. De hulp zal van ons moeten
komen.
Singapore hebben 50.000 gulden over
gemaakt.
De Nederlandse gemeenschap in
Bangkok heeft 30.000 gulden ingeza
meld: in Bandoeng werd in vier da
gen tijds 80.000 gulden en in Dja
karta 140.000 gulden bijeengebracht.
Leden van de oliegemeenschap in
Venezuela hebben 135.000 gulden be
schikbaar gesteld. De Nederlandse
gemeenschap in Brunei op Borneo
heeft 10.000 gulden overgemaakt.
Amerikaanse parachutisten .van
de 82ste Airborne-divisie, die in de
tweede wereldoorlog in Nederland
waren, hebben ruim 40.000 gulden
bijeen gebracht. Het geld werd in
gezameld onder ruim 13.000 man
schappen, die deelnamen aan een
oefening in Camp Drum in de staat
New York.
Cake-veiling
De Engelse televisie zendt een
„cake-veiling" uit, die al meer dan
20.000 gulden heeft opgebracht.
Op Schiphol arriveren dagelijks
vele vliegtuigen, die meer weg heb
ben van vliegende pakhuizen. Zelfs
in de passagierscabines liggen goe
deren. De goederen worden gesor
teerd en weggezonden voor „drop
pings". KLM-personeel in Indonesië
heeft een bedrag van 60.000 bij
een gebracht.
Op Schiphol, in Amsterdam, Den
Haag, Bergen op Zoom, overal arri
veren mensen en goederen. We kun
nen op geen stukken na alles mel
den. In Bergen op Zoom kwam een
colonne Oostenrijkse verpleegsters
met twintig ziekenauto's de Deense.
Franse en Belgische Rode-Kruismen
sen aanvullen.
De Liga van Rode-Kruisverenigin
gen in Genève heeft uit 21 landen
voor een waarde van ruim 5,5 mil-
Het Ned. Rode Kruis kan in verband met de omstandigheden, waar
onder de gegevens van deze verlieslijst worden verzameld, niet de
volledige garantie geven voor de betrouwbaarheid. Het is dus mogelijk,
dat een enkele wijziging achteraf noodzakelijk zal blijken.
BROUWERSHAVEN: J. de Nooyer, 1909; J. de Nooyer, 1947; N.
de Jonge, 1949.
DREISCHOR: J. Bal-Moermond, 1929.
Gem. DUSSEN (Hank): verdronken: C. Verbeek, 1903, Andel; M.
M. Verbeek, 1942, Dussen; L. Rijken, 1882, Dussen.
DUSSEN (Biesbosch Hank): D. van Wijk, 1902, Wijk en Aalburg;
E. A. van Wijk, 1929, Eethen; J. G. van Wijk, 1937, Dussen.
FIJNAART: geborgen slachtoffers: F. J. M. van Opdorp, 1947,
Fijnaart; A. van Opdorp, 1946, Fijnaart; G. van Baggem, 1890,
Utrecht; J. Markus, 1922, Fijnaart; J. Knook, 1920, Fijnaart.
HALSTEREN: geïdentificeerd slachtoffer: C. Roks, 1952, Halsteren.
HEIJNENOORD: geïdentificeerde slachtoffers: D. P. Zevenbergen.
1883, Heijnenoord; M. Zevenbergen, 1891 Heijnenoord.
KLUNDERT: aanvulling derde lijst; aangespoeld en geïdentifi
ceerd: 5.2.53: A. Zwarts, dpi. soldaat uit Delft. Het stoffelijk over
schot is overgebracht naar het gemeentelijk gasthuis te Zevenbergen.
LAGE ZWALUWE: W. W. M. Sprangevs, 1892, Hoge en Lage
Zwaluwe; C. Dingemans, 1877, Hoge en Lage Zwaluwe.
MIDDELHARNIS: overleden slachtoffers: A. L. van Wezel; F.
Vroegindewey; N. van der Sluis; L. Vis; T. A. Vis; H. Breeman; M.
Kranse; H. Netten.
MOERDIJK: L. G. van Geel, 1916, Zevenbergen.
NIEUW-VOSSEMEER: omgekomen slachtoffers: M. J. Zwijters,
1925, Nieuw-Vossemeer; A. M. C. Verbogt-Jansen, 1873, Nieuw-Vosse-
meer; M. de Klerk-Vriens, 1865, Nieuw-Vossemeer; M. van der Malen,
1896, Nieuw-Vossemeer; C. J. Th. Ooms, 1933, Nieuw-Vossemeer; L.
Jeroense, 1907, Oud-Vossemeer; W. P. Nijssen-van Dorst, 1900, Nieuw-
Vossemeer; M. J. Hellemons-Meesters, 1911, Steenbergen; J. A. van
Geel, 1941, Nieuw-Vossemeer; J. P. van Geel, 1944; M. C. van Geel,
1946; C. F. van Geel, 1948; P. J. van Geel, 1948; M. E. van Oorschot,
1949, Nieuw-Vossemeer; P. W. van Oorschot, 1948; W. A. van Oor
schot, 1951; C. Meeus-Bastiaanse, 1883, Steenbergen.
NOORDGOUWE: omgekomen: L. Adriaanse-v. d. Have, 1877.
NUMANSDORP: geïdentificeerde slachtoffers: M. Bos, 1949, Nu-
mansdorpG. Reedijk, 1930, Numansdorp; A. Kot, 1923, Numansdorp.
OUDERKERK A. D. IJSEL: G. Rijkaart, 1889, Ouderkerk a. d.
IJsel.
PAPENDRECHT: G. J. Kraal, 1951; A. W. Veth, 1906.
RAAMSDONKSVEER: J. A. Pols, 1881, Gorinchem.
SLIEDRECHT: verdronken 1.2.53: L. M. Kraayeveld, 1870.
STELLENDAM: slachtoffers: N. A. Troost, 1911; J. D. Kuiper,
1930; J. van der Voort-Bijdevaart, 43 jaar, afkomstig uit Georgetown,
Canada; J. Boshoven, 1918; J. van Soest, 1946; M. van Huizen, 1921;
M. van den Berg, 1895; J. Vroege, 1888; G. van Soest, 1920; J. Flik-
weert, 1901; Van Oostenbrugge, 1911; C. Breederveld, 1931; T. Bree-
derveld, 1933; J. Troost-Zwartkamp, 1877; G. Breederveld-van Laan,
1893; B. van de Ree, 1866.
STRIJEN: geïdentificeerde slachtoffers: T. Verschoor, 1935,
Strijen; B. de Vos, 1878, 's-Gravendeel; C. de Boer-van Rijswijk, 1886,
Hendrik Ido Ambacht; C. Goud, 1884, Puttershoek; C. Reedijk-Heita,
1894, Heijnenoord.
Niet geïdentificeerd, doch waarschijnlijk omgekomen: A. Verschoor,
1892, Strijen; E. P. Verschoor-Engels, 1895, Strijen; T. Verrijp, 1896,
Strijen; J. E. Verrijp-de Man, 1893, Hoogvliet.
En waarschijnlijk: dochter Willempje Verrijp, 1933, en nog twee
dochters; H. Monen, 1880, Hoogeveen; M. Monen-Diphoorn, 1886,
Zuidwolde; J. Monen, 1918, Strijen; H. M. Monen, 1922, Strijen; P.
Slagboom, 1903, Strijen; N. Slagboom-Herwijer, 1907, Strijen; E. Slag
boom, 1929, Klaaswaal; J. Engels, 1918, Strijen; J. A. Engels-Dekker,
1924, Numansdorp; H. P. Engels, 1945, Lage Zwaluwe; D. Engels,
1950, Strijen; E. Engels, 1951, Strijen; J. Herweyer, 1885, Stellendam;
A. de Baat, 1917, Numansdorp; E. de Baat-Herweyer, 1922, Strijen; J.
van der Ree, 1888, Strijen; G. van der Ree-Andeweg, 1894; J. van der
Ree. 1926; G. van der Ree, 1934, Strijen; A. van der Ree, 1938,
Strijen; A. C. Reedijk, 1922, Strijen; P. van Soest-Versendaal, 1911,
Rhoon; T. A. Goud-de Snayer, 1886, Strijen; D. van de Merwe, 1880,
Strijen; H. van de Merwe, 1914, Strijen; M. M. den Tuinder-Elen-
baas, 1909, Alblasierdam; J. M. den Tuinder, 1951, Strijen; F. den
Hartog, 1890, Strijen; M. den Hartog, 1916, Strijen; A. T. van. Dom
melen, 1941, Strijen.
TERHEIJDEN (Wagenberg): J. M. M. Moerenhout, 1950, Terheij-
den.
TEXEL: omgekomen en geborgen: S. Walsber, 23 jaar.
ZUIDLAND: aanvulling op de tweede lijst, 5.2.53; geïdentificeerde
slachtoffers: D. van der Velde, 1907, Zuidland; D. van der Velde,
1910, St Maartensdijk; T. van der Velde, 1943; P. Wolters, 1891, Zuid-
land; J. Wolters-van Seventer, 1909, Zuidland; G. J. Wolters, 1934;
A. Wolters, 1937; C. Wolters, 1938; F. Wolters, 1942; S. Wolters, 1943;
P. Wolters, 1949.
Niet-geïdentificeerde slachtoffers: J. Breederland-Reytenbach; M.
G. van der Wel-Zoeterman: G. van Eersel; H. van Eersel-Weeda en
twee kinderen van de familie Van Eersel; namen nog niet bekend;
G. Minekus; B. Minekus-Blom.
ZIJPE: provisorisch begraven bij vluchthaven: C. Uyl, 1932, Poort
vliet; M. A. van dei' Velde, 1934, Stoppeldijk; J. Verhoek, ca 43 jaar.
lioen gulden aan geld en goederen
gekregen voor Nederland.
Vele landen sturen nog steeds
mensen en goederen regelrecht naar
Nederland. Uit Frankrijk kwamen
44 kipkarren voor het herstel van de
dijken, Milaan stuurde 151 brand
weerlieden. Engeland twintig medi
sche studenten, die rubberboten bij
zich hadden, uit Portugal zijn het ss.
India en eenvliegtuig vertrokken
met levensmiddelen en goederen.
Stassen verklaarde later, dat er
„nog niets" bekend is over een aan
vullend hulpprogramma van het Bu
reau voor Wederzijdse Beveiliging.
Dulles ontweek de vraag, of hij
van mening was, dat Nederland on
danks zijn verliezen zijn defensie-in
spanningen gestand zou doen.
Toen men Stassen vroeg of hij
„begrip" zou tonen, indien Neder
land niet aan zijn defensie-in
spanning zou voldoen, antwoord
de hij„Dat heb ik niet gezegd".
Dulles herinnerde er aan, dat alle
afdelingen van het Bureau voor
Wederzijdse Beveiliging in de drie
door de overstromingen getroffen
landen opdracht hebben gekregen zo
behulpzaam t,e zijn als mogelijk is.
Dulles en Stassen zijn vanochtend
van Schiphol naar Brussel vertrok
ken. Op verzoek van Dulles vloog
hun toestel over het overstroomde
Nederlandse gebied.
Minister Beyen heeft vandaag na
drukkelijk de persberichten ontkend,
dat de Nederlandse regering Foster
Dulles zou hebben meegedeeld, dat
zij niet in staat is, dit jaar aan haar
Navo-verplichtingcn te voldoen.
Filmcamera over
verdronken land
Waar woorden falen, om de ramp
die ons land heeft getroffen te be
schrijven, kunnen beelden soms een
duidelijker indruk geven van de el
lende der getroffen gebieden. In het
journaal van Polygoon, dat de vol
gende week in de bioscopen vertoond
wordt, is elk voorstellingsvermogen
verder overbodig: het water, het ver
dronken land, de vluchtende men
sen, het angstige vee, zij allen spre
ken een taal, die niet misverstaan
kan worden.
Ellende is eentonig: als men twee
of drie opnamen gezien heeft, heeft
men alles gezien en toch blijft men
als verlamd naar deze dorpen staren,
die geen dorpen meer zijn, naar dit
land, dat geen land meer is. De
namen, zo dikwijls herhaald in de
afgelopen week, komen dreigend
naar voren: Hontenisse, Oude Tonge,
's-Gravendeel, Stellendam, enkele
slachtoffers, tientallen slachtoffers,
honderdtallen slachtoffers.
Leerzaam in dit journaal zijn
de opnamen van plaatsen, waar
eigenlijk „niets" gebeurd is: IJmui
den, Zandvoort, Maassluis, Rot
terdam of Dordrecht. Het water,
dat hoog in de straten staat, de
verwoeste huizen, tonen aan, dat
een „onschuldige" vloedgolf reeds
enorme schade aan kan richten.
Troosteloos leeg
De kalme vlakten met hier en daar
een paar stippen, waar vroeger men
sen woonden en gelukkig waren, ge
ven een minder opwindend, maar
des te indrukwekkender beeld; bij de
vliegtuigopnamen ziet men juist door
gebrek aan contrast hoe troosteloos
leeg het zuidwesten van ons land is
geworden. Het werk van de helicop-
tères en de amphibievoertuigen toont
ons duidelijk, hoe de moderne tech
niek toch nog in staat is geweest
veel leed te voorkomen of althans te
verzachten, doch de vernuftigste vin
dingen van de mens zinken in het
niet tegenover de eindeloze water
vlakten, waarvan de uitgestrektheid
de toeschouwer met angst vervuld.
Zo is hét dan geschied, zo onver
wacht en zo onontkoombaar en men
voelt zich beschaamd als men in een
stoel zittend slechts in de beurs kan
tasten.
- Ten noordwesten van Vlieland,
ongeveer een mijl ten zuidwesten
van de boei ET 7, is Zaterdag een
drijvende mijn waargenomen.
